Geld & Recht
alle pijlers
Meer loon & meer werken. Maar netto hou ik erg weinig ov
zaterdag 29 april 2023 om 15:14
Graag leg ik jullie mijn huidige situatie voor. Misschien is dit voor jullie herkenbaar?
Ik heb een nieuwe job. Echt wel bruto een flinke slag omhoog. Heel erg prettig!!
Nu ben ik 1 dag meer gaan werken zodat mijn man een dag minder kan. Zo komen we beide wat meer in balans wat betreft werken en kinderen en huishouden etc.
Maar nu heb ik de eerste maand salaris gehad en dit was minder dan ik had verwacht. Nou dacht ik; dit zou kunnen want ik heb op dag van uit betaling 1 week minder gewerkt deze maand. Maar nu heb ik weer salaris gehad, van een volle maand, en is het exact hetzelfde bedrag. En dat valt mij nu dus tegen.
Gaat er nu serieus zoveel belasting van je salaris af? Kan dit te maken hebben met inkomen schalen etc.?
Ik merk dat dit mij zeer bezig houdt en mij ook zeer ontmoedigd om dus nu die dag meer te werken als ik daar maar een fractie, netto ervan overhoud. Dan is het misschien beter dat we weer terug gaan naar de vorige situatie; man FT werken en ik 24 uur. Hij valt in een andere inkomsten schaal, dan ik, vermoed ik.
Ben ik nu abuis of hoe zit dit?
En daarbij; zo gaat toch niemand meer uren werken? Als er zoveel wordt ingehouden! Hoe dan?! Of zie je van dat stuk wat is ingehouden ook nog wat terug bij de jaarlijkse belastingaangifte.
Kortom: Bruto was het echt geweldig. Netto valt het me nu zwaar tegen. Is dit voor jullie herkenbaar?
En hoe kan ik dit goed uitzoeken want nu wil ik dus weten of er iets niet klopt, of dat het belasting is die er af gaat
Of dat er iets anders is.
Ik heb een nieuwe job. Echt wel bruto een flinke slag omhoog. Heel erg prettig!!
Nu ben ik 1 dag meer gaan werken zodat mijn man een dag minder kan. Zo komen we beide wat meer in balans wat betreft werken en kinderen en huishouden etc.
Maar nu heb ik de eerste maand salaris gehad en dit was minder dan ik had verwacht. Nou dacht ik; dit zou kunnen want ik heb op dag van uit betaling 1 week minder gewerkt deze maand. Maar nu heb ik weer salaris gehad, van een volle maand, en is het exact hetzelfde bedrag. En dat valt mij nu dus tegen.
Gaat er nu serieus zoveel belasting van je salaris af? Kan dit te maken hebben met inkomen schalen etc.?
Ik merk dat dit mij zeer bezig houdt en mij ook zeer ontmoedigd om dus nu die dag meer te werken als ik daar maar een fractie, netto ervan overhoud. Dan is het misschien beter dat we weer terug gaan naar de vorige situatie; man FT werken en ik 24 uur. Hij valt in een andere inkomsten schaal, dan ik, vermoed ik.
Ben ik nu abuis of hoe zit dit?
En daarbij; zo gaat toch niemand meer uren werken? Als er zoveel wordt ingehouden! Hoe dan?! Of zie je van dat stuk wat is ingehouden ook nog wat terug bij de jaarlijkse belastingaangifte.
Kortom: Bruto was het echt geweldig. Netto valt het me nu zwaar tegen. Is dit voor jullie herkenbaar?
En hoe kan ik dit goed uitzoeken want nu wil ik dus weten of er iets niet klopt, of dat het belasting is die er af gaat
Of dat er iets anders is.
maandag 8 mei 2023 om 21:21
Ik niet nee. Ik herinner me uit mijn jeugd (jaren '80) vooral dat de vaders afwezig waren, de thuisblijfmoeders chagrijnig en weinig echt en leuk met de kinderen bezig en elk dubbeltje moest worden omgedraaid. Die tijd wordt door sommige mensen enorm geromaniseerd, maar zo idyllisch was het niet. Overigens ben ik wel voor tevreden zijn met wat je hebt, enigszins sober leven, niet de nieuwste gadgets hoeven, zelfgesmeerde broodjes eten in het bos, een auto is een vervoermiddel en geen statussymbool, tweedehands kopen als dat kan, etc. maar dat is meer uit het oogpunt van duurzaamheid dan omdat ik het kostwinner-huisvrouwen model uit de jaren '50 tot '80 zo nastrevenswaardig vind.Suniva schreef: ↑08-05-2023 21:07Ik weet niet hoe het met jullie moeders zit, maar de mijne kon niet stoppen met huilen van geluk toen ze na 15 jaar sloven (ik was 11) een baan kreeg in een winkel. En van haar eerste salaris kocht ze een wasdroger. Want dat maakte haar leven compleet.
Niemand wil toch echt daarnaar terug?
maandag 8 mei 2023 om 21:31
Ik hoop nog steeds dat mijn kinderen (en hun generatie) meer welvaart zullen kennen dan ik, in elk geval niet minder. Wat gek om de mensen na jou minder te gunnen dan je zelf hebt.
Dan heb ik het trouwens vooral over tijd en ruimte om dingen in je leven te doen die je gelukkig maken. Lekker iedereen deeltijdwerken dus en genieten van het leven. Dat is toch het ideaal?
Dan heb ik het trouwens vooral over tijd en ruimte om dingen in je leven te doen die je gelukkig maken. Lekker iedereen deeltijdwerken dus en genieten van het leven. Dat is toch het ideaal?
maandag 8 mei 2023 om 21:44
Precies. Zo ging het bij ons ook. Mijn moeder was chronisch overspannen van dat gesloof en gebrek aan zelfontplooiing. Alsof ik daar als kind van een thuisblijfmoeder gelukkig van werd.nicole123 schreef: ↑08-05-2023 21:21Ik niet nee. Ik herinner me uit mijn jeugd (jaren '80) vooral dat de vaders afwezig waren, de thuisblijfmoeders chagrijnig en weinig echt en leuk met de kinderen bezig en elk dubbeltje moest worden omgedraaid. Die tijd wordt door sommige mensen enorm geromaniseerd, maar zo idyllisch was het niet. Overigens ben ik wel voor tevreden zijn met wat je hebt, enigszins sober leven, niet de nieuwste gadgets hoeven, zelfgesmeerde broodjes eten in het bos, een auto is een vervoermiddel en geen statussymbool, tweedehands kopen als dat kan, etc. maar dat is meer uit het oogpunt van duurzaamheid dan omdat ik het kostwinner-huisvrouwen model uit de jaren '50 tot '80 zo nastrevenswaardig vind.
maandag 8 mei 2023 om 21:58
Haha, echt zo herkenbaar van hoe het er vroeger thuis aan toe ging. Ik moet er niet aan denken in die rol te zitten.nicole123 schreef: ↑08-05-2023 21:21Ik niet nee. Ik herinner me uit mijn jeugd (jaren '80) vooral dat de vaders afwezig waren, de thuisblijfmoeders chagrijnig en weinig echt en leuk met de kinderen bezig en elk dubbeltje moest worden omgedraaid. Die tijd wordt door sommige mensen enorm geromaniseerd, maar zo idyllisch was het niet. Overigens ben ik wel voor tevreden zijn met wat je hebt, enigszins sober leven, niet de nieuwste gadgets hoeven, zelfgesmeerde broodjes eten in het bos, een auto is een vervoermiddel en geen statussymbool, tweedehands kopen als dat kan, etc. maar dat is meer uit het oogpunt van duurzaamheid dan omdat ik het kostwinner-huisvrouwen model uit de jaren '50 tot '80 zo nastrevenswaardig vind.
maandag 8 mei 2023 om 22:14
suikerspinx schreef: ↑08-05-2023 08:48Denk dat je dan alleen maar meer discriminatie op de werkvloer gaat veroorzaken. Zou best kunnen dat een werkgever dan liever kiest voor een kindloos iemand.
We moeten gewoon weer terug naar de tijd dat je van 1 salaris kon leven als modaal gezin. Ik zie het rondom me heen ook, mensen willen gewoon teveel. Een weekend thuis blijven met de kinderen is geen optie meer lijkt het af en toe.
En wie gaat al het werk dan doen? Er is nu al geen personeel genoeg.
En denk jij echt dat al die gezinnen toen gelukkiger waren dan nu? En vooral dat die vrouwen gelukkiger waren?
Mijn moeder werkte niet, vooral niet omdat mijn vader zo veel werkte en omdat het niet hoorde. De mensen zouden kunnen denken dat mijn vader niet genoeg verdiende.
Mijn schoonmoeder poetste twee keer per week bij iemand anders thuis en mijn schoonvader deed op zaterdag nog wel eens een klusje als Beun de Haas. Mijn schoonvader verdiende namelijk geen modaal salaris.
Als je van een modaal salaris prima kunt rondkomen heb je dus altijd een groep die dat niet verdient en het dus heel zwaar heeft.
Twee salarissen per gezin is ook risicospreiding natuurlijk. Als één inkomen wegvalt zit je niet meteen helemaal in de shit.
Ik snap dus niet hoe je zoiets uit je toetsenbord krijgt en het zelf kunt zien als de oplossing.
maandag 8 mei 2023 om 22:38
Dè jaren 80 of 70 bestaan niet. Je hebt het dan over perioden van 10 jaar waarin crises en tijden van hoogconjunctuur elkaar afwisselden.
Tijden waarin de hypotheek en spaarrente hoog was of laag, er schaarste was op de arbeidsmarkt of een overschot, enz.
Er zat wel een ontwikkeling in. De levenstandaard was begin jaren 70 een stuk lager dan eind jaren 80.
Een modaal inkomen was in sommige perioden genoeg om een huis te kopen, maar dat huis had ook een veel lagere kwaliteit dan nu. Huizenprijzen stegen om vervolgens weer keihard te dalen, dus het was ook nog risky business
Er waren dan wel weer premie A en B woningen, maar banken gaven je gedurende die hele 20 jaar periode alleen een hypotheek als je een vaste baan had of veel eigen geld meebracht. Dus veel mensen huurden (huren lagen ook lager), en spaarden intussen voor hun eerste koophuis.
Ook de mentaliteit veranderde over de tijd. Begin jaren 70 was bezit een vies woord, en zetten jonge mensen zich vooral af tegen de burgerlijkheid van de ouders.
De meeste jongeren waren links, allemaal droegen ze een zelfde versleten spijkerbroek en kraken was hipper dan kopen. Eind jaren 80 was de individualisering en verrechtsing ingezet. Kinderen zetten zich af tegen de hippie idealen van hun ouders. De spijkerbroek werd ingeruild voor de collegesjaal en kleding met een logo waaraan je de welvaart van de drager af kon lezen.
Vrouwen waren eind jaren 80 gemiddeld een stuk hoger opgeleid dan begin jaren 70, en konden een salaris verdienen, waardoor het gezin welvarender werd, maar moesten ook een stuk harder hun best doen om alle bordjes in de lucht te houden. Kinderopvang was begin jaren 70 nauwelijks (als je trouwde kreeg je soms nog gewoon ontslag), maar ook eind jaren 80 nog niet heel goed geregeld. Verder verdienden vrouwen eind jaren 80 gemiddeld nog een stuk minder dan mannen en hadden ook minder carrièrekansen.
Kortom, het hangt er heel erg van af waar je precies mee vergelijkt, en dan nog is het maar de vraag of het toen zoveel beter, of slechter was. Sommige dingen waren beter, andere niet
Tijden waarin de hypotheek en spaarrente hoog was of laag, er schaarste was op de arbeidsmarkt of een overschot, enz.
Er zat wel een ontwikkeling in. De levenstandaard was begin jaren 70 een stuk lager dan eind jaren 80.
Een modaal inkomen was in sommige perioden genoeg om een huis te kopen, maar dat huis had ook een veel lagere kwaliteit dan nu. Huizenprijzen stegen om vervolgens weer keihard te dalen, dus het was ook nog risky business
Er waren dan wel weer premie A en B woningen, maar banken gaven je gedurende die hele 20 jaar periode alleen een hypotheek als je een vaste baan had of veel eigen geld meebracht. Dus veel mensen huurden (huren lagen ook lager), en spaarden intussen voor hun eerste koophuis.
Ook de mentaliteit veranderde over de tijd. Begin jaren 70 was bezit een vies woord, en zetten jonge mensen zich vooral af tegen de burgerlijkheid van de ouders.
De meeste jongeren waren links, allemaal droegen ze een zelfde versleten spijkerbroek en kraken was hipper dan kopen. Eind jaren 80 was de individualisering en verrechtsing ingezet. Kinderen zetten zich af tegen de hippie idealen van hun ouders. De spijkerbroek werd ingeruild voor de collegesjaal en kleding met een logo waaraan je de welvaart van de drager af kon lezen.
Vrouwen waren eind jaren 80 gemiddeld een stuk hoger opgeleid dan begin jaren 70, en konden een salaris verdienen, waardoor het gezin welvarender werd, maar moesten ook een stuk harder hun best doen om alle bordjes in de lucht te houden. Kinderopvang was begin jaren 70 nauwelijks (als je trouwde kreeg je soms nog gewoon ontslag), maar ook eind jaren 80 nog niet heel goed geregeld. Verder verdienden vrouwen eind jaren 80 gemiddeld nog een stuk minder dan mannen en hadden ook minder carrièrekansen.
Kortom, het hangt er heel erg van af waar je precies mee vergelijkt, en dan nog is het maar de vraag of het toen zoveel beter, of slechter was. Sommige dingen waren beter, andere niet
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
maandag 8 mei 2023 om 22:49
Mijn moeder werkte fulltime in het onderwijs en dat was in ons dorp best uitzonderlijk. Ik heb er als kind nooit problemen mee gehad dat ze werkte. Ze was gelukkig en gaf mij het goede voorbeeld wat dat betreft! Inmiddels een scheiding verder ben ik maar wat blij dat ik nooit een break in mijn carrière heb gehad. Voor mij is het idee om terug te verlangen naar de tijd van moeders achter het aanrecht echt ridicuul.
dinsdag 9 mei 2023 om 06:47
Onzin. Het is echt niet dat zo dat mensheid in één generatie ineens enorm hebzuchtig is geworden en men daarvoor heel gematigd was. Mensen hebben nu echt niet meer wensen, hooguit andere, ook omdat de maatschappij veranderd is.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑08-05-2023 20:32Het ging er meer om dat we toen veel minder eisen/wensen hadden. De meeste waren veel sneller tevreden, of legden zich sneller neer bij "dit is het gewoon". Veel mensen willen nu meer, meer, meer, en dat kost gewoon veel meer geld.
Tegenwoordig heb je een smartphone nodig om mee te kunnen draaien in de maatschappij, ‘vroeger’ bestonden die dingen niet eens. Maar ik kan me nog goed herinneren dat m’n ouders begin jaren ‘90 een keer ruzie hadden over een telefoonrekening van een paar honderd gulden (vaste telefoon), omdat m’n moeder de hele dag met vriendinnen aan de telefoon hing.
Laatst stond er een huis te koop in de straat bij mijn ouders. Precies hetzelfde huis als dat van mijn ouders en precies dezelfde staat als waarin zij het destijds in de jaren ‘90 gekocht hadden. Mijn ouders hebben het toen gekocht en verbouwd op enkel het salaris van mijn vader, want m’n moeder is gestopt met werken toen ze zwanger werd.
Nu was de vraagprijs dusdanig hoog dat mijn man en ik met onze beide fulltime salarissen het net aan zouden kunnen financieren.
Dus het is niet ineens alsof we nu veel luxere eisen hebben; het is simpelweg een stuk duurder geworden.
dinsdag 9 mei 2023 om 07:22
Irish_Wasser_Woman schreef: ↑08-05-2023 20:32Het ging er meer om dat we toen veel minder eisen/wensen hadden. De meeste waren veel sneller tevreden, of legden zich sneller neer bij "dit is het gewoon". Veel mensen willen nu meer, meer, meer, en dat kost gewoon veel meer geld.
Ik heb mensen in mijn omgeving die veel klagen over alles dat maar duurder wordt, en de regering dit, en de regering dat, en dat ze (bij wijze van spreken) bijna naar de voedselbank moeten, maar hun primaire woonlasten, inkomen, en gezinssituatie is (ongeveer) gelijk aan dat van ons.
Toch merken wij zeer weinig van "alle financiële drama tegenwoordig" (hun woorden). Behalve dan dat we geen ander huis kunnen kopen, maar goed, dat hoeft ook niet per se.
Deels eens!
Mensen die een huis kopen willen alles in één keer goed doen. Nieuwe keuken lijkt iets dat meteen moet en ze willen doorleven zoals ze gewend waren. Het kopen van een huis is niet meer iets waarvoor je alles even opzij zet. Dat huis moet er komen om te kunnen wonen.
Eind vorige eeuw vonden wij (man en ik én zo ongeveer iedereen om ons heen) dat kopen van een huis een belangrijke investering in de toekomst. En investering waar we graag een paar jaar hard voor werkten en waarvoor we dingen als uitgaan en vakantie even voor op een minimum zetten. Huur zou omhoog gaan, hypotheek zou gelijkblijven of zelfs kunnen zakken dus de beste investering voor de toekomst.
Verder zie ik niet dat we zo veel tevredener waren in de vorige eeuw. Er was gewoon minder. Sinds mijn ouders in deze wijk kwamen wonen is de supermarkt vier keer zo groot geworden, en je kunt er net als toen gewoon al je boodschappen doen.
Er was één soort beschuiten vertegenwoordigd in twee merken. Bolletje en huismerk. Nu zijn er zes merken die samen twintig soorten beschuit in het schap hebben. Zijn die soorten ontwikkeld omdat mensen dat wilden of omdat de fabrikanten zich wilden onderscheiden uit winstoogmerk?
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 09-05-2023 07:23
0.13% gewijzigd
dinsdag 9 mei 2023 om 07:29
Mijn moeder heeft geen dag meer gewerkt sinds het begin van haar eerste zwangerschap en vond het heerlijk. Ze heeft medelijden met mij en mijn schoonzus omdat we zoveel werken.Suniva schreef: ↑08-05-2023 21:07Ik weet niet hoe het met jullie moeders zit, maar de mijne kon niet stoppen met huilen van geluk toen ze na 15 jaar sloven (ik was 11) een baan kreeg in een winkel. En van haar eerste salaris kocht ze een wasdroger. Want dat maakte haar leven compleet.
Niemand wil toch echt daarnaar terug?
Ze deed wel allerlei vrijwilligerswerk.
dinsdag 9 mei 2023 om 07:43
Suniva schreef: ↑08-05-2023 21:07Ik weet niet hoe het met jullie moeders zit, maar de mijne kon niet stoppen met huilen van geluk toen ze na 15 jaar sloven (ik was 11) een baan kreeg in een winkel. En van haar eerste salaris kocht ze een wasdroger. Want dat maakte haar leven compleet.
Niemand wil toch echt daarnaar terug?
Mijn moeder stopte met werken nog voordat ze ging trouwen. Later heeft ze een blauwe maandag (op zaterdag) in een winkel gewerkt maar ze vond het bedrijf niet leuk en thuis liep onder mijn vaders leiding alles in de soep. En als ze dan thuiskwam moest ze nog koken want dat deed mijn vader niet.
Daarna heeft ze nog in het bedrijf van mijn vader en zijn broers iets opgepakt wat haar en halve dag per week kostte. En toen wij uit huis waren heeft ze vanaf haar 48ste als gastouder thuis kinderen opgevangen. Eerst bijna acht jaar de kinderen van mijn vriendin, daarna zes jaar die van mij. Alles in het informele circuit.
Ze heeft absoluut geen spijt van haar keuzes en raadt het ons regelmatig aan. Ze vind twee dagen werken voor vrouwen wel echt het maximum. Ze snapt dat het nodig is voor wat extra's in het begin maar nu mijn man genoeg verdient zou ik moeten stoppen. Dan heb ik ook meer tijd om te mantelzorgen.
dinsdag 9 mei 2023 om 07:44
Dat vrijwilligerswerk is voor mij ook echt een generatieding, ik zie/ken vnl de mensen uit de jaren 50 en 60 die vrijwilligerswerk doen. Zelf uit de jaren 80 en werk (gelukkig) bijna fulltime en ik wil bv best een paar uurtjes wat doen bij de lokale voetbalclub omdat mijn zoon er nu eenmaal voetbalt. Als ik aan het werk ben wil ik er voor betaald worden, maar misschien verandert mijn bereidheid tot vrijwilligerswerk als ik tzt (ooit…) met pensioen ben en alle tijd heb.
dinsdag 9 mei 2023 om 07:50
Andersom schreef: ↑09-05-2023 07:22Deels eens!
Mensen die een huis kopen willen alles in één keer goed doen. Nieuwe keuken lijkt iets dat meteen moet en ze willen doorleven zoals ze gewend waren. Het kopen van een huis is niet meer iets waarvoor je alles even opzij zet. Dat huis moet er komen om te kunnen wonen.
Eind vorige eeuw vonden wij (man en ik én zo ongeveer iedereen om ons heen) dat kopen van een huis een belangrijke investering in de toekomst. En investering waar we graag een paar jaar hard voor werkten en waarvoor we dingen als uitgaan en vakantie even voor op een minimum zetten. Huur zou omhoog gaan, hypotheek zou gelijkblijven of zelfs kunnen zakken dus de beste investering voor de toekomst.
Verder zie ik niet dat we zo veel tevredener waren in de vorige eeuw. Er was gewoon minder. Sinds mijn ouders in deze wijk kwamen wonen is de supermarkt vier keer zo groot geworden, en je kunt er net als toen gewoon al je boodschappen doen.
Er was één soort beschuiten vertegenwoordigd in twee merken. Bolletje en huismerk. Nu zijn er zes merken die samen twintig soorten beschuit in het schap hebben. Zijn die soorten ontwikkeld omdat mensen dat wilden of omdat de fabrikanten zich wilden onderscheiden uit winstoogmerk?
Dit ja. Dat is overigens wel het argument van de supermarkten 'de klant vraagt erom'. Maar dat is natuurlijk de grootst mogelijke bullshit. We zouden prima tevreden zijn met 2 soorten beschuiten maar de realiteit is dat de supermarkten zich zo geoptimaliseerd hebben dat we er meer kopen als er 20 soorten zijn, schijnbaar.
En is het niet zo met alles in het leven? In de jaren 80 had je geen internet en werd je niet continue geconfronteerd met alle mogelijkheden die er waren. Je wilde misschien dezelfde caravan als de buurman en werd door tv reclame verleid om een nieuwe wasmachine te kopen. Maar je werd niet de hele dag, waar je ook was, bestookt met kapitalistische boodschappen. Er was gewoon minder, minder spullen, minder opties, minder reclame. Wilden de mensen daarom ook minder? Zou kunnen. Maar terug naar die tijd is gewoon niet mogelijk. We zullen moeten dealen met hoe het nu is.
Wat huizen kopen betreft ben ik het niet met je eens. Genoeg mensen die beginnen in een klein klushuis, simpelweg omdat betere huizen niet te krijgen zijn voor starters natuurlijk. Mensen zetten heus wel de tering naar de nering.
dinsdag 9 mei 2023 om 07:51
Adelaar81 schreef: ↑09-05-2023 07:44Dat vrijwilligerswerk is voor mij ook echt een generatieding, ik zie/ken vnl de mensen uit de jaren 50 en 60 die vrijwilligerswerk doen. Zelf uit de jaren 80 en werk (gelukkig) bijna fulltime en ik wil bv best een paar uurtjes wat doen bij de lokale voetbalclub omdat mijn zoon er nu eenmaal voetbalt. Als ik aan het werk ben wil ik er voor betaald worden, maar misschien verandert mijn bereidheid tot vrijwilligerswerk als ik tzt (ooit…) met pensioen ben en alle tijd heb.
Ik denk dat de maatschappij niet zonder vrijwilligerswerk kan en dat als iedereen zijn steentje bijdraagt het goed te combineren kan zijn met een betaalde baan.
Zelf in een tijd dat ik weinig of niet werkte een grote taak opgepakt in het technisch jeugdbestuur van de club van de kinderen. Iedereen die ik sprak bij of namens de club had er gewoon betaald werk naast. (Ik had veel contact met mensen van andere clubs die hetzelfde regelden als ik.)
Ik denk dat de combinatie van betaald werk en vrijwilligerswerk de toekomst heeft.
dinsdag 9 mei 2023 om 07:59
Stientje schreef: ↑09-05-2023 07:50Dit ja. Dat is overigens wel het argument van de supermarkten 'de klant vraagt erom'. Maar dat is natuurlijk de grootst mogelijke bullshit. We zouden prima tevreden zijn met 2 soorten beschuiten maar de realiteit is dat de supermarkten zich zo geoptimaliseerd hebben dat we er meer kopen als er 20 soorten zijn, schijnbaar.
En is het niet zo met alles in het leven? In de jaren 80 had je geen internet en werd je niet continue geconfronteerd met alle mogelijkheden die er waren. Je wilde misschien dezelfde caravan als de buurman en werd door tv reclame verleid om een nieuwe wasmachine te kopen. Maar je werd niet de hele dag, waar je ook was, bestookt met kapitalistische boodschappen. Er was gewoon minder, minder spullen, minder opties, minder reclame. Wilden de mensen daarom ook minder? Zou kunnen. Maar terug naar die tijd is gewoon niet mogelijk. We zullen moeten dealen met hoe het nu is.
Wat huizen kopen betreft ben ik het niet met je eens. Genoeg mensen die beginnen in een klein klushuis, simpelweg omdat betere huizen niet te krijgen zijn voor starters natuurlijk. Mensen zetten heus wel de tering naar de nering.
Ik zie dat minder. Mensen noemen het nu best snel en klushuis. Toen wij in dit huis trokken was de keuken 25+ en die hebben wij nog tien jaar gebruikt. Ik woon hier twintig jaar. Nu zie ik jongeren in deze straat een huis kopen en direct de keuken eruit slopen. Keukens die ik nog geplaatst heb zien worden bij onze buren. Huizen die totaal gestript worden terwijl alles nog gewoon bruikbaar is maar wel gedateerd. Met dank aan alle tv-programma's over hoe het heurt of zo?
dinsdag 9 mei 2023 om 08:12
Ik zie om me heen juist dat mensen het een sport vinden om hun hele inboedel tweedehands bij elkaar te sprokkelen. Wel allemaal heel stylishe en instagrammable tweedehandsjes, maar dus niet meer naar een woonwinkel en daar de complete zithoek uit de showroom bestellen zoals mijn ouders deden.Andersom schreef: ↑09-05-2023 07:59Ik zie dat minder. Mensen noemen het nu best snel en klushuis. Toen wij in dit huis trokken was de keuken 25+ en die hebben wij nog tien jaar gebruikt. Ik woon hier twintig jaar. Nu zie ik jongeren in deze straat een huis kopen en direct de keuken eruit slopen. Keukens die ik nog geplaatst heb zien worden bij onze buren. Huizen die totaal gestript worden terwijl alles nog gewoon bruikbaar is maar wel gedateerd. Met dank aan alle tv-programma's over hoe het heurt of zo?
De verbouwingen die ik om me heen zie gebeuren, zijn ook grotendeels ingegeven door de wens om een huis energiezuiniger te maken. Dus gasfornuis en oude (en dus energieslurpende) koelkast eruit en energiezuinigere versies erin.
Ben het wel met je eens dat er nu andere prioriteiten zijn dan alles zo goedkoop mogelijk.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:15
Het gaat erom dat er geen keuze was. Voor jouw moeder was het fijn dus zij had blijkbaar geen behoefte aan een andere optie. Mijn moeder werd jarenlang gedwongen in een leven dat ze niet wilde en had dus heel graag keuze gehad.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:16
Denk je? Ik herken dat totaal niet uit mijn omgeving, maar verkeer ook wel in een bubbel met gezinnen waarbij beide ouders een “goede” en drukke baan hebben, naast wat hand en span diensten bij een sportclub doet niemand vrijwilligerswerk.Andersom schreef: ↑09-05-2023 07:51Ik denk dat de maatschappij niet zonder vrijwilligerswerk kan en dat als iedereen zijn steentje bijdraagt het goed te combineren kan zijn met een betaalde baan.
Zelf in een tijd dat ik weinig of niet werkte een grote taak opgepakt in het technisch jeugdbestuur van de club van de kinderen. Iedereen die ik sprak bij of namens de club had er gewoon betaald werk naast. (Ik had veel contact met mensen van andere clubs die hetzelfde regelden als ik.)
Ik denk dat de combinatie van betaald werk en vrijwilligerswerk de toekomst heeft.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:25
Ik zou zelf ook niet meer terug willen naar die tijd, hoor. Vooral omdat ik het mijn kinderen gun net zo’n goede band met hun vader te hebben als met hun moeder. Bij mij thuis vroeger waren de kinderen puur de taak van mijn moeder, ook op momenten dat m’n vader vrij was. Ik heb pas later, toen ik al lang en breed puber was, m’n vader beter leren kennen.
Man en ik hebben het nu een stuk gelijkwaardiger verdeeld, maar dat lukt alleen omdat we ook allebei evenveel werken.
De opmerking over mijn moeder was vooral bedoeld om aan te geven dat er ook vrouwen waren die zich prima konden vinden in het toen gangbare éénverdienermodel.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:29
Tsja. Het is dus voor jouw moeder een uitgemaakte zaak dat vrouwen moeten zorgen voor een draaiend huishouden en als er dan nog tijd overblijft, dat ze dan 2 dagen kunnen werken.Andersom schreef: ↑09-05-2023 07:43Mijn moeder stopte met werken nog voordat ze ging trouwen. Later heeft ze een blauwe maandag (op zaterdag) in een winkel gewerkt maar ze vond het bedrijf niet leuk en thuis liep onder mijn vaders leiding alles in de soep. En als ze dan thuiskwam moest ze nog koken want dat deed mijn vader niet.
Daarna heeft ze nog in het bedrijf van mijn vader en zijn broers iets opgepakt wat haar en halve dag per week kostte. En toen wij uit huis waren heeft ze vanaf haar 48ste als gastouder thuis kinderen opgevangen. Eerst bijna acht jaar de kinderen van mijn vriendin, daarna zes jaar die van mij. Alles in het informele circuit.
Ze heeft absoluut geen spijt van haar keuzes en raadt het ons regelmatig aan. Ze vind twee dagen werken voor vrouwen wel echt het maximum. Ze snapt dat het nodig is voor wat extra's in het begin maar nu mijn man genoeg verdient zou ik moeten stoppen. Dan heb ik ook meer tijd om te mantelzorgen.
Tsja. Zulke standpunten zijn de reden dat ik blij ben dat we niet teruggaan naar de tijd dat gezinnen leefden van het modale inkomen van pa.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:59
Procne schreef: ↑09-05-2023 08:25Ik zou zelf ook niet meer terug willen naar die tijd, hoor. Vooral omdat ik het mijn kinderen gun net zo’n goede band met hun vader te hebben als met hun moeder. Bij mij thuis vroeger waren de kinderen puur de taak van mijn moeder, ook op momenten dat m’n vader vrij was. Ik heb pas later, toen ik al lang en breed puber was, m’n vader beter leren kennen.
Man en ik hebben het nu een stuk gelijkwaardiger verdeeld, maar dat lukt alleen omdat we ook allebei evenveel werken.
De opmerking over mijn moeder was vooral bedoeld om aan te geven dat er ook vrouwen waren die zich prima konden vinden in het toen gangbare éénverdienermodel.
Natuurlijk kunnen mensen zich erin vinden als het een gangbare optie is.
De vraag die ik interessant vind is, of deze vrouwen ook deze keuze gemaakt zouden hebben en ideaal hadden gevonden als de maatschappij anders ingericht zou zijn geweest.
Zouden ze in deze tijd ook de keuze voor het eenverdienersmodel maken? Als ze nu opnieuw mochten kiezen zonder de ervaring uit hun eigen verleden.
Mijn moeder stopte met werken een paar maanden voor ze ging trouwen. (1966) Haar zus, iets jonger, werkte door tot ze getrouwd én zwanger was. De volgende (schoon)zussen werkten door tot einde zwangerschap. Dat was toen al aan het verschuiven en mijn moeder heeft wel eens verzucht hoeveel geld ze had kunnen sparen als ze iets langer had doorgewerkt.
Ik vraag me af in hoeverre deze keuzes en het denken van vrouwen, werden beïnvloed door het tijdsbeeld.
dinsdag 9 mei 2023 om 09:10
Natuurlijk zijn de denkbeelden enorm beïnvloed door de standaarden van toen. Nog steeds is het niet voor iedereen vanzelfsprekend dat moeders werken. Hoe vaak ik wel niet hoorde, oh 32 uur werken? Wat veel met kleine kinderen. En in dezelfde adem tegen man, oh wat tof, een dag bij de kinderen.
Inmiddels heb ik pubers en werk ik weer fulltime. Nog steeds kom ik mensen tegen die daar wat van vinden, hoe doe je het thuis dan? Man krijgt die vraag werkelijk nooit.
Inmiddels heb ik pubers en werk ik weer fulltime. Nog steeds kom ik mensen tegen die daar wat van vinden, hoe doe je het thuis dan? Man krijgt die vraag werkelijk nooit.
dinsdag 9 mei 2023 om 09:40
In de jaren 80 waren er mensen die gelukkig waren met hun situatie en mensen die ongelukkig waren met hun situatie. Nu zijn er mensen die gelukkig zijn met hun situatie en mensen die ongelukkig zijn met hun situatie. Meer keuzevrijheid is er niet gekomen want vroeger mocht/ kon/ hoorde het niet om te werken en nu mag/ kan/ hoort het niet om thuis te blijven. De inhoud is veranderd maar meer vrijheid om te kiezen niet. Dan kun je de situatie waar mensen nu in gedwongen worden vanwege hypotheek/energierekening/social media/whatever beter vinden dan de situatie waar mensen vroeger in gedwongen werden, maar ik vind keuzevrijheid belangrijk en die was er toen in vergelijkbare mate met nu, dus geen verbetering wat mij betreft (ook geen verslechtering, gewoon verandering)
dinsdag 9 mei 2023 om 09:42
Met zoals de denkbeelden van nu enorm beïnvloed worden door de standaarden van nu.Suniva schreef: ↑09-05-2023 09:10Natuurlijk zijn de denkbeelden enorm beïnvloed door de standaarden van toen. Nog steeds is het niet voor iedereen vanzelfsprekend dat moeders werken. Hoe vaak ik wel niet hoorde, oh 32 uur werken? Wat veel met kleine kinderen. En in dezelfde adem tegen man, oh wat tof, een dag bij de kinderen.
Inmiddels heb ik pubers en werk ik weer fulltime. Nog steeds kom ik mensen tegen die daar wat van vinden, hoe doe je het thuis dan? Man krijgt die vraag werkelijk nooit.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
