Geld & Recht
alle pijlers
Reëel financieel overzicht?
woensdag 20 november 2019 om 17:14
Ik ben momenteel mijn financiën in kaart aan het brengen ivm hoge zorgkosten en andere noodzakelijke uitgaven. Afgelopen jaar is van mijn spaardoelen niets terechtgekomen en heb ik zelfs behoorlijk ingeteerd op mijn spaarrekening. Deels door eigen bijdragen zorgkosten en deels door ‘fuck-it’ gedrag omdat ik dan ook leuke dingen wilde kopen.
Nu vraag ik mij af of ik een reëel overzicht heb. Zonder al te veel details; van mijn inkomsten:
Gezamenlijke lasten 42%
Zorgkosten 22%
Verzekeringen, telefoon, auto 10%
Contributies, sport 8%
Sparen 8%
Over gedurende maand 10%
Sparen zal concreet e100 per maand zijn, dus heel hard zal t niet gaan.
Als ik echter meer overmaak, red ik het vaak niet om alles te betalen en moet ik het er weer af halen.
Met deze berekening heb ik e125 per maand voor onvoorziene uitgaven, een keer lunchen of een kop koffie.
Ook kleding zal hiervan moeten, gezichtsverzorging e.d.
Graag reacties!
Ps ik kan fysiek niet (meer) werken en ‘sport’ heb ik voor mijn aandoening nodig. Ik heb geen overbodige abonnementen of iets dergelijks.
Nu vraag ik mij af of ik een reëel overzicht heb. Zonder al te veel details; van mijn inkomsten:
Gezamenlijke lasten 42%
Zorgkosten 22%
Verzekeringen, telefoon, auto 10%
Contributies, sport 8%
Sparen 8%
Over gedurende maand 10%
Sparen zal concreet e100 per maand zijn, dus heel hard zal t niet gaan.
Als ik echter meer overmaak, red ik het vaak niet om alles te betalen en moet ik het er weer af halen.
Met deze berekening heb ik e125 per maand voor onvoorziene uitgaven, een keer lunchen of een kop koffie.
Ook kleding zal hiervan moeten, gezichtsverzorging e.d.
Graag reacties!
Ps ik kan fysiek niet (meer) werken en ‘sport’ heb ik voor mijn aandoening nodig. Ik heb geen overbodige abonnementen of iets dergelijks.
woensdag 20 november 2019 om 18:48
TO is ziek en kan daardoor überhaupt niet/nauwelijks werken dus dat is een non-discussie.Bee_Kind schreef: ↑20-11-2019 18:45Ik weet niet hoe dat verdeeld is, ik vind niet per se dat je als huishoudster betaald hoeft te worden en evenveel over te houden als je man met een baan buiten de deur nee. Reken we hierin ook mee dat TO uberhaupt minder kan werken omdat ze een man heeft die geld in het laatje brengt?
woensdag 20 november 2019 om 18:49
Dat vind ik ook.Marana schreef: ↑20-11-2019 18:17Naar rato is niet eerlijk. Je betaalt minder aan het gezamenlijke deel en je houdt minder over voor het persoonlijke deel. Ik vind altijd of allebei 50/50 betalen (wat in dit geval niet kan) of allebei hetzelfde overhouden (zakgeld zeg maar) eigenlijk altijd eerlijker dan naar rato.
En TO: als je bedragen geeft met percentages, is het terug te rekenen wat je inkomen is. Ik weet niet of je dat wilde voorkomen?
woensdag 20 november 2019 om 18:49
Dus wie zegt dat ze heel veel in het huishouden doet als ze ziek is? Dat heb ik helemaal nergens zien staan. En waarom mag haar man dan niet iets meer overhouden? Ik snap dat het rechter/eerlijker moet, maar ik vind het best bizar dat iemand niet eens iets meer over mag houden dan de ander als hij al meer betaalt. En ja, ik heb in de situatie ziekte en man die stuk meer verdient gezeten en ik vond dat hij van zijn harde geld best wat meer over mocht houden. Maar uiteraard gingen dingen naar rato.Colorado1975 schreef: ↑20-11-2019 18:48TO is ziek en kan daardoor überhaupt niet/nauwelijks werken dus dat is een non-discussie.
anoniem_376079 wijzigde dit bericht op 20-11-2019 18:55
41.41% gewijzigd
woensdag 20 november 2019 om 18:57
Hoe kom je aan bijna 300 euro zorgkosten per maand? Ik ben chronisch ziek en ik geef ca. 150 euro per maand uit.
En 125 euro voor jezelf incl. kleding is errug weinig, tenzij jullie in de bijstand zitten.
Ik werk helemaal niet, inkomen 0 euro, maar mag toch uitgeven wat ik wil hoor, omdat wij het zien als Ons inkomen. Toen ik een erfenis kreeg, was die ook gewoon van ons samen. Hier geen mijn en dijn.
En 125 euro voor jezelf incl. kleding is errug weinig, tenzij jullie in de bijstand zitten.
Ik werk helemaal niet, inkomen 0 euro, maar mag toch uitgeven wat ik wil hoor, omdat wij het zien als Ons inkomen. Toen ik een erfenis kreeg, was die ook gewoon van ons samen. Hier geen mijn en dijn.
ik geef mn bek ook maar een douw
woensdag 20 november 2019 om 19:05
Dit las ik ook van iemand anders. En echt hoor... waarom zou TO dat moeten berekenen? Is het advies dan dat ze maar moet scheiden als dat financieel meer oplevert? Want het gaat alleen om financiën, een huwelijk?
Ik snap het niet... niet als aanval op jou, maar ben echt benieuwd wat het doel moet zijn van die berekening.
woensdag 20 november 2019 om 19:16
Van mij mag hij van alles met zijn geld doen. Maar dat kan ook als je alles gewoon op één hoop veegt. Overleggen met elkaar in een relatie doet veel. Dat geweegschaal vind ik zo schraal als je naar elkaar uitgesproken hebt je leven te willen delen.Bee_Kind schreef: ↑20-11-2019 18:49Dus wie zegt dat ze heel veel in het huishouden doet als ze ziek is? Dat heb ik helemaal nergens zien staan. En waarom mag haar man dan niet iets meer overhouden? Ik snap dat het rechter/eerlijker moet, maar ik vind het best bizar dat iemand niet eens iets meer over mag houden dan de ander als hij al meer betaalt. En ja, ik heb in de situatie ziekte en man die stuk meer verdient gezeten en ik vond dat hij van zijn harde geld best wat meer over mocht houden. Maar uiteraard gingen dingen naar rato.
woensdag 20 november 2019 om 19:21
Waarschijnlijk premie + aanvullende verzekering + eigen risico + eigen bijdrage voor bepaalde zaken + medicatie die niet vergoed wordt etc. etc.Madeliefjees schreef: ↑20-11-2019 18:57Hoe kom je aan bijna 300 euro zorgkosten per maand? Ik ben chronisch ziek en ik geef ca. 150 euro per maand uit.
Ik geef gelukkig geen 22% van ons inkomen aan zorgkosten uit, maar toen ik net alles voor ons samen optelde kwam ik op een bizar bedrag uit. En dat was alleen zorg, aanvulling en eigen risico. Zorg is gewoon ontzettend duur geworden tegenwoordig.
woensdag 20 november 2019 om 19:24
Mijn bedoeling daarmee is inzicht te geven in wat ze “inlevert” door met hem als fiscale partner samen te zijn. Zodat ze sterker staat in het overleg dat ze (hopelijk) gaat voeren met haar partner.Parallella schreef: ↑20-11-2019 19:05Dit las ik ook van iemand anders. En echt hoor... waarom zou TO dat moeten berekenen? Is het advies dan dat ze maar moet scheiden als dat financieel meer oplevert? Want het gaat alleen om financiën, een huwelijk?
Ik snap het niet... niet als aanval op jou, maar ben echt benieuwd wat het doel moet zijn van die berekening.
woensdag 20 november 2019 om 19:42
Het lijkt mij een goed idee om opnieuw te gaan kijken. Je zorgkosten zouden ook nog kunnen stijgen dus dan houd je misschien zelf nog minder over. Ik zei het al in ander topic, bij ons kan het in feite niet anders meer dan op een hoop.
De overheid vindt dat als je samen woont ook samen de lasten moet verdelen. Ik bedoel dit in de zin van dat als jij minder inkomen hebt maar wel een partner, je geen toeslagen krijgt en ook bij zorgkosten (aftrekposten) wordt uitgegaan van een gezamenlijke drempel. Mijn uitkering gaat voor meer dan 100% op aan zorgkosten- oa door eigen bijdrage WLZ, die is erg hoog en gebaseerd op ons gezamenlijke inkomen.
Wij doen het zo, alles op een hoop. Maar mijn man heeft wel wat meer persoonlijke uitgaven. Hij sport, gaat soms alleen op vakantie. Dat soort dingen. Naast onze gezamenlijke pot waarvan alles betaald wordt- alle zorgkosten, alle vaste lasten, de boodschappen en kleding, potje leuke dingen voor ons samen, brandstof /autokosten hebben we allebei zakgeld.
Mijn man heeft dan ruim het dubbele van wat ik krijg. Ik kan ongeveer 70 euro per maand aan mijzelf besteden, dat is dan in feite enkel voor een tijdschrift, boek of hobby spullen. Kleding gaat uit de pot en dat is ca 75/85 euro maand en dus ongeveer 900 euro per jaar. Daarvan geef ik ca 400 euro uit en mijn man ca 500-600. Grotere uitgaven die we persoonlijk graag willen, sparen we voor en doen we om en om. Zo sparen we bv eerst voor fiets man en daarna bv voor Ipad voor mij.
Natuurlijk moeten jullie er samen uitkomen, en allebei mee eens zijn. Ik hoop dat het jullie lukt om die verdeling te vinden die jullie allebei redelijk vinden.
De overheid vindt dat als je samen woont ook samen de lasten moet verdelen. Ik bedoel dit in de zin van dat als jij minder inkomen hebt maar wel een partner, je geen toeslagen krijgt en ook bij zorgkosten (aftrekposten) wordt uitgegaan van een gezamenlijke drempel. Mijn uitkering gaat voor meer dan 100% op aan zorgkosten- oa door eigen bijdrage WLZ, die is erg hoog en gebaseerd op ons gezamenlijke inkomen.
Wij doen het zo, alles op een hoop. Maar mijn man heeft wel wat meer persoonlijke uitgaven. Hij sport, gaat soms alleen op vakantie. Dat soort dingen. Naast onze gezamenlijke pot waarvan alles betaald wordt- alle zorgkosten, alle vaste lasten, de boodschappen en kleding, potje leuke dingen voor ons samen, brandstof /autokosten hebben we allebei zakgeld.
Mijn man heeft dan ruim het dubbele van wat ik krijg. Ik kan ongeveer 70 euro per maand aan mijzelf besteden, dat is dan in feite enkel voor een tijdschrift, boek of hobby spullen. Kleding gaat uit de pot en dat is ca 75/85 euro maand en dus ongeveer 900 euro per jaar. Daarvan geef ik ca 400 euro uit en mijn man ca 500-600. Grotere uitgaven die we persoonlijk graag willen, sparen we voor en doen we om en om. Zo sparen we bv eerst voor fiets man en daarna bv voor Ipad voor mij.
Natuurlijk moeten jullie er samen uitkomen, en allebei mee eens zijn. Ik hoop dat het jullie lukt om die verdeling te vinden die jullie allebei redelijk vinden.
woensdag 20 november 2019 om 20:37
Begin eens met inzicht in elkaars financiën. Je weet niet zeker toch of hij 800 euro voor zichzelf over houdt? Als ik lees hoeveel hij voor jullie beiden betaalt is dat best veel.
Ik snap je man namelijk ook wel een beetje. Dat 'fuck it' gedrag uit je OP heeft mijn partner ook ('ik mag toch ook gewoon wat leuks kopen als ik dat wil') en dat vind kan best irritant zijn als je zelf je uitgaven probeert te plannen en in de hand te houden. Ik koop nooit kleding van 300 euro en al helemaal niet als ik er eigenlijk het geld niet voor heb. Je man heeft die banden voor je betaald omdat je zelf blijkbaar krap zat en dan kun je opeens wel die kleding kopen. Had je hem dat trouwens gevraagd, of hij die banden wilde betalen?
Overigens ben ik ook groot voorstander van gedeelde rekeningen als je elkaar partner bent, maar als je heel verschillend met geld omgaat kan ik me goed voorstellen dat je het anders regelt. Maar dan moet je je verder ook niet met elkaars geld en besteding of sparen bemoeien.
Wil jij zelf ook sparen, of doe je dat omdat je man vindt dat je dat moet doen?
Ik snap je man namelijk ook wel een beetje. Dat 'fuck it' gedrag uit je OP heeft mijn partner ook ('ik mag toch ook gewoon wat leuks kopen als ik dat wil') en dat vind kan best irritant zijn als je zelf je uitgaven probeert te plannen en in de hand te houden. Ik koop nooit kleding van 300 euro en al helemaal niet als ik er eigenlijk het geld niet voor heb. Je man heeft die banden voor je betaald omdat je zelf blijkbaar krap zat en dan kun je opeens wel die kleding kopen. Had je hem dat trouwens gevraagd, of hij die banden wilde betalen?
Overigens ben ik ook groot voorstander van gedeelde rekeningen als je elkaar partner bent, maar als je heel verschillend met geld omgaat kan ik me goed voorstellen dat je het anders regelt. Maar dan moet je je verder ook niet met elkaars geld en besteding of sparen bemoeien.
Wil jij zelf ook sparen, of doe je dat omdat je man vindt dat je dat moet doen?
Beter een half motto....
woensdag 20 november 2019 om 20:43
Oh, en jij betaalt dus van jouw inkomen niet mee aan de boodschappen enzo? Als ik snel reken dan krijg je 1250 euro in de maand, waar je 100 euro van spaart en waar je 125 aan overhoudt voor kleding en 'leuke dingen'. De rest gaat naar sport, verzekeringen, auto, telefoon en jouw aandeel naar vaste lasten.
Het is niet heel ruim maar ook niet erg weinig. Sparen hoef je niet voor uitjes of vakantie want die betaalt je man allemaal. Waarschijnlijk moet je wel voor je auto wat geld opzij zetten? Boodschappen betaalt hij ook en ook vaak jouw benzine en nu dus vier banden. Ik ben wel benieuwd naar zijn plaatje eigenlijk.
Het is niet heel ruim maar ook niet erg weinig. Sparen hoef je niet voor uitjes of vakantie want die betaalt je man allemaal. Waarschijnlijk moet je wel voor je auto wat geld opzij zetten? Boodschappen betaalt hij ook en ook vaak jouw benzine en nu dus vier banden. Ik ben wel benieuwd naar zijn plaatje eigenlijk.
Beter een half motto....
woensdag 20 november 2019 om 21:08
Mijn man en ik zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden in de tijd dat wij fifty-fifty inkomen hadden. Ik wilde dat zelf omdat ik economische zelfstandigheid altijd erg belangrijk heb gevonden.
Bovendien zag ik mijzelf in de toekomst nog wel een eigen onderneming starten, dus dit was de beste optie. Ik sta hier nog steeds volledig achter ook al is mij (financieel) toekomstbeeld verandert.
‘Wat als’ ik alleen zou zijn, is wat mij betreft niet van toepassing want wij zijn samen en dat willen we zo houden.
Alles op een hoop en beiden zakgeld vind ik best een goede optie. Hoewel het mij echt niet uitmaakt wat mijn man aan zichzelf uitgeeft.
Ik denk dat ik vooral klem kom te zitten door de huidige hoge zorgkosten.
Idd basis en hoge aanvullende verzekering die nodig is, medicatie die helaas niet vergoed wordt, eigen risico.
De opmerking om geen geld aan leuke dingen uit te geven omdat ik het niet heb, snap ik rationeel maar emotioneel raakt mij dit. Ik zou liefst werken en een fatsoenlijk inkomen genereren; helaas kan dit niet.
De energie die ik heb, gaat naar noodzakelijke therapieën, persoonlijke verzorging, huishouden en koken. Daar baal ik van.
Uit frustratie ga ik dan iets voor mijzelf kopen, om mijzelf een plezier te doen.
Bovendien zag ik mijzelf in de toekomst nog wel een eigen onderneming starten, dus dit was de beste optie. Ik sta hier nog steeds volledig achter ook al is mij (financieel) toekomstbeeld verandert.
‘Wat als’ ik alleen zou zijn, is wat mij betreft niet van toepassing want wij zijn samen en dat willen we zo houden.
Alles op een hoop en beiden zakgeld vind ik best een goede optie. Hoewel het mij echt niet uitmaakt wat mijn man aan zichzelf uitgeeft.
Ik denk dat ik vooral klem kom te zitten door de huidige hoge zorgkosten.
Idd basis en hoge aanvullende verzekering die nodig is, medicatie die helaas niet vergoed wordt, eigen risico.
De opmerking om geen geld aan leuke dingen uit te geven omdat ik het niet heb, snap ik rationeel maar emotioneel raakt mij dit. Ik zou liefst werken en een fatsoenlijk inkomen genereren; helaas kan dit niet.
De energie die ik heb, gaat naar noodzakelijke therapieën, persoonlijke verzorging, huishouden en koken. Daar baal ik van.
Uit frustratie ga ik dan iets voor mijzelf kopen, om mijzelf een plezier te doen.
woensdag 20 november 2019 om 21:09
Kleding van 300 euro is iets anders dan voor 300 euro kleding kopen. Ik ga 2x per jaar goed winkelen, en geef dan ook wel 300 euro in 1x uit. Tussendoor koop dan vrijwel niets meer.
Die banden kocht hij niet omdat ze toevallig op dit moment krap zat, maar omdat ze iedere maand weinig te besteden heeft neem ik aan.
woensdag 20 november 2019 om 21:10
Bim schreef: ↑20-11-2019 20:43Oh, en jij betaalt dus van jouw inkomen niet mee aan de boodschappen enzo? Als ik snel reken dan krijg je 1250 euro in de maand, waar je 100 euro van spaart en waar je 125 aan overhoudt voor kleding en 'leuke dingen'. De rest gaat naar sport, verzekeringen, auto, telefoon en jouw aandeel naar vaste lasten.
Het is niet heel ruim maar ook niet erg weinig. Sparen hoef je niet voor uitjes of vakantie want die betaalt je man allemaal. Waarschijnlijk moet je wel voor je auto wat geld opzij zetten? Boodschappen betaalt hij ook en ook vaak jouw benzine en nu dus vier banden. Ik ben wel benieuwd naar zijn plaatje eigenlijk.
Boodschappen zitten ongetwijfeld in wat TO vaste lasten noemt.
woensdag 20 november 2019 om 21:12
woensdag 20 november 2019 om 21:16
Met huwelijkse voorwaarden kun je dus niet alles op een hoop gooien. Ga eens met je man praten over wat je dwars zit.oranjetulpen schreef: ↑20-11-2019 21:08Mijn man en ik zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden in de tijd dat wij fifty-fifty inkomen hadden. Ik wilde dat zelf omdat ik economische zelfstandigheid altijd erg belangrijk heb gevonden.
Bovendien zag ik mijzelf in de toekomst nog wel een eigen onderneming starten, dus dit was de beste optie. Ik sta hier nog steeds volledig achter ook al is mij (financieel) toekomstbeeld verandert.
‘Wat als’ ik alleen zou zijn, is wat mij betreft niet van toepassing want wij zijn samen en dat willen we zo houden.
Alles op een hoop en beiden zakgeld vind ik best een goede optie. Hoewel het mij echt niet uitmaakt wat mijn man aan zichzelf uitgeeft.
Ik denk dat ik vooral klem kom te zitten door de huidige hoge zorgkosten.
Idd basis en hoge aanvullende verzekering die nodig is, medicatie die helaas niet vergoed wordt, eigen risico.
De opmerking om geen geld aan leuke dingen uit te geven omdat ik het niet heb, snap ik rationeel maar emotioneel raakt mij dit. Ik zou liefst werken en een fatsoenlijk inkomen genereren; helaas kan dit niet.
De energie die ik heb, gaat naar noodzakelijke therapieën, persoonlijke verzorging, huishouden en koken. Daar baal ik van.
Uit frustratie ga ik dan iets voor mijzelf kopen, om mijzelf een plezier te doen.
woensdag 20 november 2019 om 21:16
woensdag 20 november 2019 om 21:39
Je houdt effectief 36% over wat je helemaal aan jezelf kan besteden. Als in die 42% ook wonen/gas en elektra/gemeentelijke lasten enz. zit dan is die 36% ook niet echt heel weinig. Ik kan me zo voorstellen dat je best vaak hebt gezucht/geklaagd over je spaarrekening, dan helpt je man je door je autobanden te betalen en dan geef je 300 euro uit aan kleding. Je hebt dus weer niet gespaard, ik snap wel dat je man dit niet tof vind.
Je man spaart en jij uit je frustratie met kopen, misschien zou je dat eens je man moeten vertellen daarnaast moet je de acceptatie in dat je afscheid moet nemen van het toekomstbeeld wat je had en een andere creëren. Beide zijn best moeilijke processen, veel mensen die gedeeltelijk of helemaal worden afgekeurd voelen zich ook afgekeurd waardoor je ook denkt dat er geen échte mogelijkheden meer zijn. Misschien is het een idee om een coach of therapeut te zoeken die je daar specifiek in gaan begeleiden. Zo te horen heb je het flink voor je kiezen gekregen en zit er nog een hoop pijn.
Je man spaart en jij uit je frustratie met kopen, misschien zou je dat eens je man moeten vertellen daarnaast moet je de acceptatie in dat je afscheid moet nemen van het toekomstbeeld wat je had en een andere creëren. Beide zijn best moeilijke processen, veel mensen die gedeeltelijk of helemaal worden afgekeurd voelen zich ook afgekeurd waardoor je ook denkt dat er geen échte mogelijkheden meer zijn. Misschien is het een idee om een coach of therapeut te zoeken die je daar specifiek in gaan begeleiden. Zo te horen heb je het flink voor je kiezen gekregen en zit er nog een hoop pijn.
woensdag 20 november 2019 om 21:49
woensdag 20 november 2019 om 22:12
Geronimo2,
Dat proces incl therapeut is al achter de rug en heeft mij ook geholpen.
Ik klaag overigens nooit over de stand van mijn spaarrekening. Het boeit mij niet zo. Mijn man vroeg ernaar en toen ik vertelde wat er nog opstond, vond hij dat weinig.
Hij heeft die autobanden laten vervangen omdat hij dit nodig vond. Zelf schoof ik dit voor mij uit totdat ze een keer zouden worden afgekeurd bij apk.
Mijn mogelijkheden om te functioneren zijn daadwerkelijk beperkt, ik moet het doen met het aanpassen van mijn leven en binnen die mogelijkheden het beste ervan maken. Lukt soms, soms niet zo goed. Minderwaardig voel ik mij zeker niet omdat ik niet meer kan werken. ik vind het vooral pittig om te dealen met voortdurend aanwezige pijn en de altijd aanwezige vermoeidheid. Dit is zeer beperkend: haren wassen moet ik bijv. inplannen want erg vermoeiend.
Dat proces incl therapeut is al achter de rug en heeft mij ook geholpen.
Ik klaag overigens nooit over de stand van mijn spaarrekening. Het boeit mij niet zo. Mijn man vroeg ernaar en toen ik vertelde wat er nog opstond, vond hij dat weinig.
Hij heeft die autobanden laten vervangen omdat hij dit nodig vond. Zelf schoof ik dit voor mij uit totdat ze een keer zouden worden afgekeurd bij apk.
Mijn mogelijkheden om te functioneren zijn daadwerkelijk beperkt, ik moet het doen met het aanpassen van mijn leven en binnen die mogelijkheden het beste ervan maken. Lukt soms, soms niet zo goed. Minderwaardig voel ik mij zeker niet omdat ik niet meer kan werken. ik vind het vooral pittig om te dealen met voortdurend aanwezige pijn en de altijd aanwezige vermoeidheid. Dit is zeer beperkend: haren wassen moet ik bijv. inplannen want erg vermoeiend.
