Geld & Recht
alle pijlers
Vast zitten aan een concurrentiebeding
zaterdag 16 november 2019 om 12:08
M’n vriend werkt al 20 jaar bij zijn huidige werkgever. Hij heeft al z’n kennis in het bedrijf opgedaan. Geen dure opleiding gevolgd, maar daar in dienst gegaan en alles in de praktijk geleerd. Er is ook geen opleiding voor het werk wat hij doet.
Nu zijn er in de organisatie heel veel veranderingen geweest. Het bedrijf is verkocht en er zijn managers gekomen die vooral bezig zijn om de aandeelhouders tevreden te stellen. Ze zijn goed met cijfers, maar snappen eigenlijk het product niet (volgens mijn vriend). De werksfeer is compleet verziekt. En veel opgebouwde privileges zijn teruggedraaid, de krediet die hij had opgebouwd is 0 omdat die managers zijn geschiedenis niet kennen en hem als praktijkmannetje van de werkvloer ook niet naar waarde schatten. Ze vinden hem ook te duur en zijn vooral bezig met processen om het werk te standaardiseren, zodat een goedkopere kracht hetzelfde kan doen. Het maakt het er allemaal niet leuker op.
Hij is dus rond gaan kijken naar iets nieuws. Het is best lastig in zijn vakgebied en hij is ook niet meer de jongste. Maar nu is er een bedrijf waarmee al een paar gesprekken zijn gevoerd en serieuze interesse heeft. Nu blijkt dat zijn huidige werkgever zich behoorlijk goed heeft ingedekt. En omdat het bedrijf ook internationaal filialen heeft, kan hij dit werk ook niet doen in verschillende landen buiten Nederland.
Hij heeft dit contract bij volle verstand getekend en ik heb al het nodige gegoogeld… dan geldt in principe afgesproken is afgesproken, ook al kun je je afvragen hoe ver een concurrentiebeding mag gaan. Een relatiebeding zou in mijn ogen redelijker zijn.
Hij is naar zijn leidinggevende gegaan om open kaart te spelen en te vragen of er over dat concurrentiebeding gepraat kan worden. Hij heeft zich tenslotte 20 jaar ingezet voor dat bedrijf. Opeens vindt zijn manager hem wel degelijk waardevol en wil hem een voorstel doen. Niet dat mijn vriend daar open voor staat, want het is nogal mosterd.
Elke situatie is vast weer net even anders, maar ik zou me kunnen voorstellen dat er misschien mensen zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie daar uit gekomen? Mijn vriend voelt er weinig voor om het juridisch aan te vechten, maar dat betekent dus dat hij daar nooit weg kan. Of een jaar iets anders moet gaan doen. En daarbij vraag ik me ook af wat de gevolgen zijn nu hij zo open is geweest over weg willen, dat zal de verhoudingen er niet beter op maken ben ik bang.
Nu zijn er in de organisatie heel veel veranderingen geweest. Het bedrijf is verkocht en er zijn managers gekomen die vooral bezig zijn om de aandeelhouders tevreden te stellen. Ze zijn goed met cijfers, maar snappen eigenlijk het product niet (volgens mijn vriend). De werksfeer is compleet verziekt. En veel opgebouwde privileges zijn teruggedraaid, de krediet die hij had opgebouwd is 0 omdat die managers zijn geschiedenis niet kennen en hem als praktijkmannetje van de werkvloer ook niet naar waarde schatten. Ze vinden hem ook te duur en zijn vooral bezig met processen om het werk te standaardiseren, zodat een goedkopere kracht hetzelfde kan doen. Het maakt het er allemaal niet leuker op.
Hij is dus rond gaan kijken naar iets nieuws. Het is best lastig in zijn vakgebied en hij is ook niet meer de jongste. Maar nu is er een bedrijf waarmee al een paar gesprekken zijn gevoerd en serieuze interesse heeft. Nu blijkt dat zijn huidige werkgever zich behoorlijk goed heeft ingedekt. En omdat het bedrijf ook internationaal filialen heeft, kan hij dit werk ook niet doen in verschillende landen buiten Nederland.
Hij heeft dit contract bij volle verstand getekend en ik heb al het nodige gegoogeld… dan geldt in principe afgesproken is afgesproken, ook al kun je je afvragen hoe ver een concurrentiebeding mag gaan. Een relatiebeding zou in mijn ogen redelijker zijn.
Hij is naar zijn leidinggevende gegaan om open kaart te spelen en te vragen of er over dat concurrentiebeding gepraat kan worden. Hij heeft zich tenslotte 20 jaar ingezet voor dat bedrijf. Opeens vindt zijn manager hem wel degelijk waardevol en wil hem een voorstel doen. Niet dat mijn vriend daar open voor staat, want het is nogal mosterd.
Elke situatie is vast weer net even anders, maar ik zou me kunnen voorstellen dat er misschien mensen zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie daar uit gekomen? Mijn vriend voelt er weinig voor om het juridisch aan te vechten, maar dat betekent dus dat hij daar nooit weg kan. Of een jaar iets anders moet gaan doen. En daarbij vraag ik me ook af wat de gevolgen zijn nu hij zo open is geweest over weg willen, dat zal de verhoudingen er niet beter op maken ben ik bang.
vivinnetje wijzigde dit bericht op 27-11-2019 22:40
15.53% gewijzigd
dinsdag 3 december 2019 om 09:47
Maar, ook al zou zijn kennis verouderd zijn, hij kan de updates met al zijn ervaring na een jaar toch makkelijk weer oppakken?vivinnetje schreef: ↑03-12-2019 00:18Valt mee, hij moet wel wat jaartjes tot z'n pensioen...Het is meer dat je kennis snel veroudert als je er een jaar uit bent (als je niet in de branche mag werken). Maar dan nog... tja, daar heeft hij het niet over gehad maar dat gesprek zal hij wellicht toch aan moeten gaan. Wil nieuwe werkgever een jaar wachten?
Procederen is altijd een risico, maar je moet lange termijn denken, want de keuze is nu blijkbaar óf tot zijn pensioen bij deze werkgever, óf alles opengooien en loskomen. Desnoods even iets totaal anders doen en een opleiding volgen.
dinsdag 3 december 2019 om 10:05
vivinnetje schreef: ↑03-12-2019 00:28
De advocaat zegt dit: je hebt in principe alles mee, dat beding is veel te zwaar en we zien echt mogelijkheden. Maar je weet nooit waar ze mee komen. Misschien met iets waar je niet aan hebt gedacht, een leugen die je niet kunt weerleggen kan al verwarring scheppen. En je weet ook niet hoe een rechter daar dan op reageert.
Een advocaat geeft je nooit 100% garantie op de goede afloop. Deze advocaat zegt hier dus wel heel duidelijk dat je partner heel erg sterk staat. Je ziet het echt veel te somber en te zwartwit in. Dat beding is belachelijk.
dinsdag 3 december 2019 om 10:40
Die werkgever van je vriend is ook wel lekker aan het rekken. Ze houden hem een worst voor en vervolgens doen ze er niks mee, want ze weten volgens mij heel goed dat ie toch niks durft te doen. Als ie sputtert houden ze de worst weer ietsje dichterbij zodat ie gesust is.
Ik zou daarom toch wat assertiever zijn dan die vrijblijvende worst accepteren bij de werkgever, ofwel met de nieuwe werkgever serieuzer in conclaaf gaan hoe het aangepakt gaat worden bij vertrek met een mogelijk proces aan de broek. Het hangt nu in het midden omdat je vriend bij niemand duidelijk een standpunt lijkt in te nemen. Dat je bij de huidige werkgever wat voorzichtig bent is één ding, maar hij lijkt ook wat vaag te blijven bij de nieuwe werkgever terwijl die best welwillend en behulpzaam lijken te zijn om hem bij te staan.
Ik zou daarom toch wat assertiever zijn dan die vrijblijvende worst accepteren bij de werkgever, ofwel met de nieuwe werkgever serieuzer in conclaaf gaan hoe het aangepakt gaat worden bij vertrek met een mogelijk proces aan de broek. Het hangt nu in het midden omdat je vriend bij niemand duidelijk een standpunt lijkt in te nemen. Dat je bij de huidige werkgever wat voorzichtig bent is één ding, maar hij lijkt ook wat vaag te blijven bij de nieuwe werkgever terwijl die best welwillend en behulpzaam lijken te zijn om hem bij te staan.
dinsdag 3 december 2019 om 12:14
vivinnetje schreef: ↑03-12-2019 00:28Ik kan helaas niet teveel op details ingaan... Bijvoorbeeld waardoor die andere strategie wel heel risicovol is. Laten we het erop houden dat de nieuwe werkgever ooit voor een fusie aan tafel heeft gezeten... en dat dat is afgeketst. Dat is dus iets van oud zeer wat op de achtergrond speelt en waar mijn vriend mee te maken heeft. Dat zou geen reden mogen zijn om mijn vriend te dwarsbomen... maar dat zullen ze ook niet als reden opvoeren, ze zijn niet gek. Ze zullen het anders spelen.
De advocaat zegt dit: je hebt in principe alles mee, dat beding is veel te zwaar en we zien echt mogelijkheden. Maar je weet nooit waar ze mee komen. Misschien met iets waar je niet aan hebt gedacht, een leugen die je niet kunt weerleggen kan al verwarring scheppen. En je weet ook niet hoe een rechter daar dan op reageert.
Dat zegt iets over de motivatie van de werkgever, maar dat zegt natuurlijk helemaal niks over de inhoudelijke feiten. Dat klinkt alsof je je bang laat maken door wat iemand heel hard roept, terwijl je weet dat ie geen gelijk heeft.
En als je advocaat dit zegt dan is dat toch juist het tegenovergestelde van 'adviseren om niet weg te gaan omdat je een hoog risico loopt'. Hij zegt in feite dat de kans dat je werkgever een poot heeft om op te staan ontzettend klein is maar dat hij geen 100% garanties kan geven. Dat laatste had ik zonder advocaat ook wel kunnen zeggen. Maar ook hierbij ben je dus jezelf iets aan het aanpraten wat er gewoonweg niet is. Je bent jezelf 100% aan het tegenwerken omdat je 0% risico wil lopen. En terwijl je juridisch dus alles mee hebt (zegt de dure advocaat) blijf je toch zitten en ga je ook nog extra betalen voor een dure advocaat terwijl je een rechtsbijstandsverzekering hebt.
Jullie doen jezelf volgens mij veel meer kwaad dan die werkgever ooit voor elkaar zou kunnen krijgen.
dinsdag 3 december 2019 om 12:23
En aangezien je ook al weet dat je huidige werkgever er emotioneel in staat (oud zeer) zal hij minder geneigd zijn om naar redelijkheid te handelen. Dus de kans dat je langdurig gezeik kan hebben, ondanks dat je in je recht staat, is groot. Reden te meer om niet je rechtsbijstand te passeren en zelf voor een dure advocaat te gaan betalen. Want die werkgever is er dan niet op uit om gelijk te krijgen, want dat heeft ie niet, maar is er op uit om jullie te dwarsbomen. En jullie geven hem dan maar extra armslag om jullie geld uit de zak te kloppen?
dinsdag 3 december 2019 om 12:48
Ik neem alles mee wat jullie zeggen... en heb het er met hem over. Ik weet niet waar hij goed aan doet, hij is zelf nogal lamgeslagen. Strookt niet echt met de taktiek van gewoon weggaan en maar zien waar huidige werknemer mee komt. Natuurlijk lijkt dat aantrekkelijk... maar anderen blijven er juist op hameren dat je nooit zelf weg moet gaan. Tja, hij moet het doen.
En die onzekerheid helpt dan niet, zeker als je zo niet in elkaar zit om risico's te nemen. Dat heeft hij natuurlijk al een beetje gedaan, door open kaart te spelen. Pas achteraf weet je of je de goede strategie hebt gevolgd. Sowieso is het zijn keuze maar het houdt mij ook erg bezig. Al was het maar omdat het hem veel doet. En zoals iemand zei... het is maar 'werk'. Maar op dit moment voelt het niet zo, daar baal ik ook wel van. Dat het allesbepalend is. Relativeren is voor nu lastig... maar ik hoop ooit iets positiefs te kunnen posten, over hoe het is afgelopen!
En die onzekerheid helpt dan niet, zeker als je zo niet in elkaar zit om risico's te nemen. Dat heeft hij natuurlijk al een beetje gedaan, door open kaart te spelen. Pas achteraf weet je of je de goede strategie hebt gevolgd. Sowieso is het zijn keuze maar het houdt mij ook erg bezig. Al was het maar omdat het hem veel doet. En zoals iemand zei... het is maar 'werk'. Maar op dit moment voelt het niet zo, daar baal ik ook wel van. Dat het allesbepalend is. Relativeren is voor nu lastig... maar ik hoop ooit iets positiefs te kunnen posten, over hoe het is afgelopen!
zaterdag 1 februari 2020 om 13:04
Ik kom maar weer eens updaten. Er is helaas nog geen nieuws en het wordt steeds zwaarder voor mijn vriend om daar maar gewoon te blijven werken. Ook omdat bij steeds meer mensen bekend is geworden dat mijn vriend weg wil (klein wereldje) en in een conflict zit. Gelukkig werkt hij veel zelfstandig en heeft hij weinig te maken met zijn manager.
Het komt voor de rechter, want ze staan er niet voor open om te schikken. Dat zal deze maand gebeuren. Onze jurist zegt dat m'n vriend sterk staat, maar geeft geen garanties... je weet immers nooit waar zij weer mee komen. Dat het nasty wordt, is wel duidelijk. M'n vriend zal heel gemene dingen horen en dat moet hij dan vooral niet persoonlijk nemen... Moeilijk, want het gáát om hem persoonlijk. Zijn verdere carrière hangt ervan af. Terwijl zijn manager het ziet als een spelletje om een concurrent dwars te zitten. Mijn vriend is voor hem slechts een pion waarmee hij een statement wil maken. Je denkt ergens dat je wel wat krediet opbouwt als je ergens heel lang hebt gewerkt, maar daar hebben ze geen boodschap aan. Er is ook gezegd dat ze in hoger beroep gaan als ze verliezen, dus dan zijn we nog niet uit deze situatie. Het staat wel in schril contrast met het bericht wat deze week in de krant stond:
https://www.nu.nl/ondernemen/6015008/wa ... jk-is.html
Het komt voor de rechter, want ze staan er niet voor open om te schikken. Dat zal deze maand gebeuren. Onze jurist zegt dat m'n vriend sterk staat, maar geeft geen garanties... je weet immers nooit waar zij weer mee komen. Dat het nasty wordt, is wel duidelijk. M'n vriend zal heel gemene dingen horen en dat moet hij dan vooral niet persoonlijk nemen... Moeilijk, want het gáát om hem persoonlijk. Zijn verdere carrière hangt ervan af. Terwijl zijn manager het ziet als een spelletje om een concurrent dwars te zitten. Mijn vriend is voor hem slechts een pion waarmee hij een statement wil maken. Je denkt ergens dat je wel wat krediet opbouwt als je ergens heel lang hebt gewerkt, maar daar hebben ze geen boodschap aan. Er is ook gezegd dat ze in hoger beroep gaan als ze verliezen, dus dan zijn we nog niet uit deze situatie. Het staat wel in schril contrast met het bericht wat deze week in de krant stond:
https://www.nu.nl/ondernemen/6015008/wa ... jk-is.html
zaterdag 1 februari 2020 om 20:51
Ik vind het bemoedigende woorden van de advocaat. Natuurlijk houdt hij een slag om de arm. Doet onze advocaat ook altijd, zeggen dat je het zeker weet wat er nog kan komen opduiken. Je vriend staat echt wel sterk dus. Ontzettend rot dat het allemaal zo moet lopen. Uiteindelijk verliest zijn baas er alleen maar mee, hij verliest jouw vriend als werknemer en hij verliest aanzien binnen de branche.
Heel veel succes!
Heel veel succes!
zondag 2 februari 2020 om 08:11
Wat een kutsituatie. Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat het voor hen een spel is, maar ik snap mensen niet die spelletjes spelen over de rug van een ander. Ik zie het bij een collega die in hetzelfde schuitje zit. En het zet iedereen aan het denken, maar zelf schiet je daar weinig mee op.
Sterkte! Zo te horen zal deze situatie nog even duren. Hou vol!
Sterkte! Zo te horen zal deze situatie nog even duren. Hou vol!
zondag 2 februari 2020 om 10:39
zondag 2 februari 2020 om 12:47
-Shifty- schreef: ↑02-02-2020 10:39Jammer dat hij niet is weggegaan en het aanvechten aan de ex werkgever heeft over gelaten.
Nu zit hij het hele traject midden in dat bedrijf en midden in die situatie en midden in de ellende. En ligt de bal ook nog bij jullie om 'weg te mogen'.
Speelt het nu wel via jullie rechtsbijstand?
Ja, I know... je vond dit al vanaf het begin.
Maar het is inmiddels wel duidelijk dat mijn vriend nooit zonder gevolgen had kunnen opzeggen en kunnen beginnen bij de nieuwe werkgever. Het was sowieso uitgekomen waar hij aan de slag zou gaan (klein wereldje). En wat die gevolgen dan zijn, is onduidelijk... dan kun je niet anders dan afwachten wat de rechter beslist, maar je staat wel al 1-0 achter omdat je het er op aan hebt laten komen (ofwel, het recht in eigen hand hebt genomen door gewoon te beginnen bij de nieuwe werkgever). Het recht in eigen hand nemen wordt door een rechter niet gewaardeerd en in een aantal gevallen (in andere zaken) afgestraft met een hoge boete... De nieuwe werkgever heeft toegezegd open te staan voor een afkoopregeling, maar de huidige werkgever wil niet in gesprek, die wil helemaal niks... dus dat zal allemaal niet in zijn voordeel spreken. Maar verder dan dat gaat die nieuwe werkgever inderdaad niet... Het blijft bij steun en afwachten hoe het balletje gaat rollen. En mijn vriend is natuurlijk al te ver gegaan door open kaart te spelen – dat kon natuurlijk niet anders als je wilt praten over dat concurrentiebeding – dus die kan zich niet meer terugtrekken.
Nu (nog in dienst), in het ergste geval, krijgt hij ongelijk en kan hij dus niet beginnen bij de nieuwe werkgever. Maar er moet wel iets, want hij kan niet meer blijven bij de huidige werkgever vanwege de verstoorde arbeidsverhouding. Er is nogal wat gebeurd en wie weet wat er nog komen gaat aan modder gooien in de rechtszaal. In dat geval valt er voor zijn huidige werkgever ook wel wat te verliezen, want die zitten dan nog met een werknemer die ze in de rechtszaal hebben afgebrand en die ze wel elke maand loon moeten betalen. Daarom snap ik het ook niet... ze zijn hem sowieso kwijt, waarom maak je er dan nog zo'n strijd van?!? Er moeten dan meer belangen achter zitten.
Maar als ze dan alsnog gelijk krijgen, dan zal de rechter eerder beslissen tot een aanvulling in loon, als zijn huidige werkgever er zo aan hangt dat hij alleen iets mag doen buiten zijn branche.
Ik vind het ook lastig hoor... Soms had het zoveel makkelijker geleken wanneer hij inderdaad had besloten om gewoon stilletjes daar aan het werk te gaan. Maar dat risico wil het nieuwe bedrijf dan ook niet lopen en dan staat hij echt met lege handen. Om antwoord te geven op je vraag: ja, hij doet dit via zijn rechtsbijstand en die helpen hem vooralsnog heel goed. Ze hebben hem deze route ook geadviseerd.
zondag 2 februari 2020 om 12:50
ikBedoelHetGoed schreef: ↑02-02-2020 08:11Wat een kutsituatie. Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat het voor hen een spel is, maar ik snap mensen niet die spelletjes spelen over de rug van een ander. Ik zie het bij een collega die in hetzelfde schuitje zit. En het zet iedereen aan het denken, maar zelf schiet je daar weinig mee op.
Sterkte! Zo te horen zal deze situatie nog even duren. Hou vol!
Thanks. Ja, een hoop mensen vinden er wel wat van. En de collega's die er van weten leggen natuurlijk ook de link naar zichzelf, zij werken immers voor datzelfde bedrijf. Maar het is toch iets waar je alleen in staat. Iedereen leeft mee, maar denkt toch aan zijn eigen hachje. Logisch ook.
zondag 2 februari 2020 om 20:07
Fijn dat het via de rechtsbijstand gaat.
Probeer je te focussen op de hoofdzaak en de feiten. Al die bijzaken zoals verstoorde verhouding, onwil, etc legt allemaal bar weinig gewicht in de schaal in de rechtbank. Wat zijn de feiten; wat staat er op papier en waarom is dat concurrentiebeding feitelijk onhoudbaar; daar gaat het om. Wat mensen daar van vinden, hoe ze daar mee om gaan en hoe redelijk dat is doet er dan niet veel toe. Dat 1-0 achter staan speelt gewoon niet omdat de rechter naar de feiten moet kijken en die veranderen niet door hoe je er mee om gaat. Ook dat 'recht in eigen hand nemen' is dus overigens geen aspect (mag de rechter niet eens mee wegen); het gaat er om of het concurrentiebeding inhoudelijk hout snijdt.
Je zou misschien aan je rechtsbijstand kunnen vragen of je een voorlopige voorziening kan aanvragen. Als de verhouding zo verstoord is dat je er niet meer kan werken en je door je werkgever belemmerd wordt om normaal te functioneren en het niet realistisch is dat je daar nog kan blijven werken en je zware emotionele en psychische last hebt van de situatie kan dat een middel zijn om wel iets te bereiken als voorlopige verbetering van de situatie.
Probeer je te focussen op de hoofdzaak en de feiten. Al die bijzaken zoals verstoorde verhouding, onwil, etc legt allemaal bar weinig gewicht in de schaal in de rechtbank. Wat zijn de feiten; wat staat er op papier en waarom is dat concurrentiebeding feitelijk onhoudbaar; daar gaat het om. Wat mensen daar van vinden, hoe ze daar mee om gaan en hoe redelijk dat is doet er dan niet veel toe. Dat 1-0 achter staan speelt gewoon niet omdat de rechter naar de feiten moet kijken en die veranderen niet door hoe je er mee om gaat. Ook dat 'recht in eigen hand nemen' is dus overigens geen aspect (mag de rechter niet eens mee wegen); het gaat er om of het concurrentiebeding inhoudelijk hout snijdt.
Je zou misschien aan je rechtsbijstand kunnen vragen of je een voorlopige voorziening kan aanvragen. Als de verhouding zo verstoord is dat je er niet meer kan werken en je door je werkgever belemmerd wordt om normaal te functioneren en het niet realistisch is dat je daar nog kan blijven werken en je zware emotionele en psychische last hebt van de situatie kan dat een middel zijn om wel iets te bereiken als voorlopige verbetering van de situatie.
zondag 2 februari 2020 om 21:06
Als je vriend niet zelf aanwezig hoeft te zijn, kan hij misschien beter niet gaan. Overleg dat met de advocaat.vivinnetje schreef: ↑01-02-2020 13:04Het komt voor de rechter, want ze staan er niet voor open om te schikken. Dat zal deze maand gebeuren. Onze jurist zegt dat m'n vriend sterk staat, maar geeft geen garanties... je weet immers nooit waar zij weer mee komen. Dat het nasty wordt, is wel duidelijk. M'n vriend zal heel gemene dingen horen en dat moet hij dan vooral niet persoonlijk nemen... Moeilijk, want het gáát om hem persoonlijk.
Ik heb een keer te maken gehad met een ontslagzaak waarin met veel modder werd gegooid door mijn werkgever. Die had geen poot om op te staan, maar wilde wel van mij af. Mijn advocaat adviseerde mij om thuis te blijven. Ze zei dat dit prima zonder mij kon en dat het voor mij niet goed zou zijn om al die shit over me heen te krijgen.
Ik ben thuis gebleven en zelfs de rechter vond de hoeveelheid modder te gortig, maar brak wel de arbeidsovereenkomst open met als argument dat het onmogelijk voor mij zou zijn om te blijven werken bij een werkgever met zoveel onredelijke argumenten.
maandag 3 februari 2020 om 11:24
-Shifty- schreef: ↑02-02-2020 20:07Probeer je te focussen op de hoofdzaak en de feiten. Al die bijzaken zoals verstoorde verhouding, onwil, etc legt allemaal bar weinig gewicht in de schaal in de rechtbank. Wat zijn de feiten; wat staat er op papier en waarom is dat concurrentiebeding feitelijk onhoudbaar; daar gaat het om. Wat mensen daar van vinden, hoe ze daar mee om gaan en hoe redelijk dat is doet er dan niet veel toe. Dat 1-0 achter staan speelt gewoon niet omdat de rechter naar de feiten moet kijken en die veranderen niet door hoe je er mee om gaat. Ook dat 'recht in eigen hand nemen' is dus overigens geen aspect (mag de rechter niet eens mee wegen); het gaat er om of het concurrentiebeding inhoudelijk hout snijdt.
Daar zit iets in... Tegen ons wordt juist gezegd dat alles meeweegt, misschien zelfs onbewust.
Feit is natuurlijk dat dat beding is getekend, er is dus een afspraak overeengekomen. Waarschijnlijk gaat de tegenpartij zich daar vooral op richten, samen met het aantonen van de schade die geleden wordt, omdat ze in een niche-markt zitten.
Maar dan spelen toch ook de omstandigheden mee, waarom is dit contract überhaupt voorgelegd... (want mijn vriend had al een contract waar geen beding in zat en de nieuwe moest hij onder tijdsdruk, want net voor een fusie – wat hem toen nog niet bekend was – tekenen). Neemt niet weg dat hij het alsnog goed had moeten lezen en niet van uit had moeten gaan dat het niet anders was dan wat-ie had. (Dit staat ook zwart op wit, die opmerking van de manager dat het contract inhoudelijk nauwelijks veranderd was). Ik heb er wel mijn twijfels over hoe een rechter dit beoordeelt.. want het blijft natuurlijk een volwassen man die een overeenkomst is aangegaan.
En dan nog de overeenkomst zelf, die is veel te zwaar. Dus ik denk wel dat dat geen stand houdt. Dat van die niche-markt kun je op twee manieren uitleggen... Is het in zijn voordeel dat er weinig andere mogelijkheden voor hem zijn om zijn vak uit te voeren... of in het voordeel van zijn huidige werkgever dat ze hem vanwege die schaarste kunnen vasthouden?
maandag 3 februari 2020 om 11:29
Dolfine schreef: ↑02-02-2020 21:06Als je vriend niet zelf aanwezig hoeft te zijn, kan hij misschien beter niet gaan. Overleg dat met de advocaat.
Ik heb een keer te maken gehad met een ontslagzaak waarin met veel modder werd gegooid door mijn werkgever. Die had geen poot om op te staan, maar wilde wel van mij af. Mijn advocaat adviseerde mij om thuis te blijven. Ze zei dat dit prima zonder mij kon en dat het voor mij niet goed zou zijn om al die shit over me heen te krijgen.
Ik ben thuis gebleven en zelfs de rechter vond de hoeveelheid modder te gortig, maar brak wel de arbeidsovereenkomst open met als argument dat het onmogelijk voor mij zou zijn om te blijven werken bij een werkgever met zoveel onredelijke argumenten.
De jurist vond het geen optie om thuis te blijven. Ik denk ook wel dat hij naar de zitting moet gaan. Al was het maar om (technisch inhoudelijke) vragen over zijn functie van de rechter te beantwoorden die een jurist onmogelijk kan weten. Maar fijn is het niet... Zeker niet als er vanuit z'n werkgever ook iemand is, misschien z'n manager wel.
Vooralsnog is er niet met modder gegooid, want ze willen juist niet dat hij weggaat. Ze doen juist net alsof er niks aan de hand is, geven de plannen aan om van alles te verbeteren wat ze de afgelopen jaren hebben nagelaten. Dat maakt het een heel rare situatie want de sfeer in dat bedrijf is goed verziekt maar dat ontkennen ze domweg.
maandag 3 februari 2020 om 13:22
vivinnetje schreef: ↑03-02-2020 11:24Daar zit iets in... Tegen ons wordt juist gezegd dat alles meeweegt, misschien zelfs onbewust.
Feit is natuurlijk dat dat beding is getekend, er is dus een afspraak overeengekomen. Waarschijnlijk gaat de tegenpartij zich daar vooral op richten, samen met het aantonen van de schade die geleden wordt, omdat ze in een niche-markt zitten.
Maar dan spelen toch ook de omstandigheden mee, waarom is dit contract überhaupt voorgelegd... (want mijn vriend had al een contract waar geen beding in zat en de nieuwe moest hij onder tijdsdruk, want net voor een fusie – wat hem toen nog niet bekend was – tekenen). Neemt niet weg dat hij het alsnog goed had moeten lezen en niet van uit had moeten gaan dat het niet anders was dan wat-ie had. (Dit staat ook zwart op wit, die opmerking van de manager dat het contract inhoudelijk nauwelijks veranderd was). Ik heb er wel mijn twijfels over hoe een rechter dit beoordeelt.. want het blijft natuurlijk een volwassen man die een overeenkomst is aangegaan.
En dan nog de overeenkomst zelf, die is veel te zwaar. Dus ik denk wel dat dat geen stand houdt. Dat van die niche-markt kun je op twee manieren uitleggen... Is het in zijn voordeel dat er weinig andere mogelijkheden voor hem zijn om zijn vak uit te voeren... of in het voordeel van zijn huidige werkgever dat ze hem vanwege die schaarste kunnen vasthouden?
Ik denk dat je het al goed verwoordt met betrekking tot de omstandigheden; hoe het contract destijds tot stand is gekomen (een beetje geniepig vanuit de werkgever) speelt eigenlijk geen enkele rol. De rechter zou dan bijvoorbeeld moeten gaan beoordelen of de term 'nauwelijks' correct is toegepast en daar gaat het hier niet om. Het gaat er om dat het tot stand is gekomen.
Ten eerste speelt of het beding rechtsgeldig en correct is toegepast. Dat is nog best lastig en je moet aan behoorlijk specifiek eisen voldoen. Wat ik uit je eerdere berichten opmaak is dat dit al discutabel is. Dat is belangrijk om concreet te maken.
Ten tweede gaat spelen of het rechtmatig is ingezet. Staat het in verhouding tot de situatie en wordt hiermee het doel gediend waar het ook voor bedoeld is? Is het reëel om de werknemer er aan te houden? Wordt de werknemer niet onevenredig beperkt? Lijdt de werkgever eigenlijk wel schade? Wat is het doel van het beding? Het bedrijf van de werkgever moet schade lijden; het doel mag niet zijn proberen je werknemers aan je te binden of proberen de concurrentie dwars te zitten. Schaarste van personeel in deze markt is dus geen argument. De concurrent pesten ook niet. Daar is een concurrentiebeding niet voor bedoeld.
Als het eerste of het tweede niet in de haak is dan vervalt in principe het geding. Als deze wel in de orde zijn dan moet vervolgens worden gekeken naar wie welke belangen heeft; in hoeverre beperkt het de werknemer in zijn vrijheid tegenover de schade-risico's van de werkgever. En dan kan een afweging gemaakt worden (beding in stand houden of schade betalen).
De niche-markt werkt deels in jullie voordeel omdat hij niet makkelijk buiten deze specifieke branche aan de slag kan; het beding beperkt hem dus in ernstige mate op de arbeidsmarkt. Anderzijds is de bedrijfsinformatie dan ook heel specifiek en kan hij dus specifieke informatie meenemen naar de concurrent. Maar dat is dan dus alleen van toepassing als hij toegang heeft tot hele specifieke informatie en dit informatie is die niet vrij beschikbaar is. Het is dus interessant als je kan aantonen dat hij geen specifieke bedrijfsgeheimen of klanten mee kan nemen.
Dat is mijn beeld bij hoe het beoordeeld zal worden.
maandag 3 februari 2020 om 14:32
@Shifty, thnx weer... ik denk wel dat hij een goede kans maakt, los van de omstandigheden waarin is getekend, is het idd discutabel of het rechtmatig is ingezet. Hij heeft geen toegang tot bedrijfsgevoelige informatie, tenzij je vakkennis daar ook toe rekent. Ze hameren zelf op een systeem waar je info in invoert, met wat moeite kom je ook wel bij klantgegevens... maar gek genoeg hebben de commercieel medewerkers daar veel meer mee te maken en die hebben geen concurrentiebeding in hun contract. Hoe dan ook, je bent afhankelijk van een rechter en in die zin is het wel zuur dat je zo dom bent geweest om jezelf daarvan afhankelijk te maken... Al die poppenkast had niet gehoeven als hij niet had getekend. Achteraf heeft het geen zin om hem daarmee om z'n oren te slaan, maar oef, wat een zure levensles is dit.
Ik ben ook benieuwd of een rechter verder denkt dan deze uitspraak. Stel mijn vriend verliest, wat dan? Je kunt dan niet stomweg doen alsof er nooit iets is gebeurd en maar in dienst blijven. Dus dan zal daar ook iemand z'n hoofd over moeten buigen.
Ik ben ook benieuwd of een rechter verder denkt dan deze uitspraak. Stel mijn vriend verliest, wat dan? Je kunt dan niet stomweg doen alsof er nooit iets is gebeurd en maar in dienst blijven. Dus dan zal daar ook iemand z'n hoofd over moeten buigen.
maandag 3 februari 2020 om 16:59
In principe regelt een concurrentiebeding niet dat je in dienst moet blijven maar dat je niet bij de concurrent kan gaan werken. Dat je vriend het zo voelt is een tweede maar in principe is hij niet verplicht daar te blijven werken. Dus een rechter kijkt denk ik niet verder dan het concurrentiebeding zelf. Dat is inderdaad wel iets om over na te denken.
Ik denk dat je je er op moet richten dat je kan aantonen dat er geen schade kan zijn bij de werkgever als hij weg gaat. Je vriend moet geen bijzondere geheimen mee kunnen nemen en geen klanten mee kunnen nemen en zich verder vrij 'inwisselbaar' opstellen. Dus juist niet doen alsof hij onmisbaar is en ook aangeven dat hij toch weg gaat ook al zou hij niet bij de concurrent gaan werken. Dan vervalt het argument voor de werkgever om hem te willen behouden. En als hij ook geen info/klanten mee kan nemen is dat ook geen argument meer.
Sterkte de de komende tijd; ik hoop dat er snel duidelijkheid is na de rechtszaak want dat zou gewoon het fijnste zijn.
Ik denk dat je je er op moet richten dat je kan aantonen dat er geen schade kan zijn bij de werkgever als hij weg gaat. Je vriend moet geen bijzondere geheimen mee kunnen nemen en geen klanten mee kunnen nemen en zich verder vrij 'inwisselbaar' opstellen. Dus juist niet doen alsof hij onmisbaar is en ook aangeven dat hij toch weg gaat ook al zou hij niet bij de concurrent gaan werken. Dan vervalt het argument voor de werkgever om hem te willen behouden. En als hij ook geen info/klanten mee kan nemen is dat ook geen argument meer.
Sterkte de de komende tijd; ik hoop dat er snel duidelijkheid is na de rechtszaak want dat zou gewoon het fijnste zijn.
