Geld & Recht
alle pijlers
Verdeling hypotheek en rechten huis
woensdag 25 september 2019 om 14:38
Hallo,
Ik heb (nog) geen ervaring met samenwonen en het gezamenlijk kopen van een huis.
Nu komt het onderwerp af en toe ter sprake om in de toekomst te gaan samenwonen en dan ook een huis te kopen.
Onze inkomsten verschillen nogal en de lasten zullen dan t.z.t naar rato van inkomen worden betaald. Nu wil ik liever niet nadenken over het mislukken van de relatie, maar toch moet je daar rekening mee houden. Hoe zit het dan met de verdeling van het huis?
Heeft degene die meer betaald heeft (met meer inkomen) dan ook meer rechten qua verdeling van het huis? Stel de verdeling is 70/30, betekent dit dan ook dat degene die 70% betaalt ook 70% recht heeft op de (over)waarde of restschuld van het huis bijvoorbeeld?
Uiteraard zullen we tegen die tijd een samenlevingscontract opstellen, maar ik ben benieuwd hoe anderen dit geregeld hebben.
Alvast bedankt voor de reacties!
Ik heb (nog) geen ervaring met samenwonen en het gezamenlijk kopen van een huis.
Nu komt het onderwerp af en toe ter sprake om in de toekomst te gaan samenwonen en dan ook een huis te kopen.
Onze inkomsten verschillen nogal en de lasten zullen dan t.z.t naar rato van inkomen worden betaald. Nu wil ik liever niet nadenken over het mislukken van de relatie, maar toch moet je daar rekening mee houden. Hoe zit het dan met de verdeling van het huis?
Heeft degene die meer betaald heeft (met meer inkomen) dan ook meer rechten qua verdeling van het huis? Stel de verdeling is 70/30, betekent dit dan ook dat degene die 70% betaalt ook 70% recht heeft op de (over)waarde of restschuld van het huis bijvoorbeeld?
Uiteraard zullen we tegen die tijd een samenlevingscontract opstellen, maar ik ben benieuwd hoe anderen dit geregeld hebben.
Alvast bedankt voor de reacties!
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 25-09-2019 15:32
1.33% gewijzigd
woensdag 25 september 2019 om 16:26
woensdag 25 september 2019 om 16:32
Waarom wil je dit allebei zo graag? Als het allemaal zo lastig is als je in je laatste bericht schrijft, denk ik dat de beste optie toch is dat alleen degene met het hogere inkomen een huis koopt, alleen een hypotheek neemt en alleen de aflossing doet. De ander kan dan een bijdrage doen voor rente en onderhoud en verder zorgen voor een spaarpotje. In zo'n spaarpotje is het prettiger om geld voor jezelf op te bouwen dan in een huis. Het rendement van een investering in een huis is over het algemeen niet zo groot, je kunt op andere manieren meer rendement halen. Bovendien is er dan ook geen gedoe meer mocht de relatie wel ooit stranden. Strandt de relatie nooit, dan is dat spaarpotje in de toekomst ook prettig.
woensdag 25 september 2019 om 16:44
Mijn partner verdient maandelijks (riant) meer dan ik, daarentegen heb ik meer vermogen om in het huis te stoppen. Dit drukt uiteraard de maandelijkse lasten.EHV1981 schreef: ↑25-09-2019 16:26Ik zou alleen als de 1 bij de start (substantieel) meer inbrengt afspraken over die inbreng. Niet omdat de 1 meer verdient als de ander. Verschillen in inkomen zijn er altijd en uiteindelijk ga je samen iets aan.
Maar TO ik begrijp dat je partner een groter aandeel in het huis wil hebben?
Het voelt voor hem oneerlijk (zoals hij zelf zegt) dat hij na tien jaar wonen bijvoorbeeld 150.000 heeft betaald in maandelijkse lasten en ik 50.000. Dat is volgens hem al mijn voordeel al die jaren dan al überhaupt geweest. Stel we delen op dan hoeft dat verschil niet gecompenseerd, in plaats daarvan krijg ik zelfs überhaupt nog de overwaarde in mijn deel van bijdrage geleverd plus mijn eigen investering.
Hij ziet het zo dat zijn salaris voordelen biedt waarvan wij beide profiteren. Omdat we daardoor dat ene (dure) huis kunnen kopen en genieten. Kopen we een huis waarin we 50/50 kunnen delen in de kosten dan krijg ik uiteindelijk netto net zo veel als bij een duurdere woning met 70/30 of 60/40. En gaan we niet uit elkaar dan is er überhaupt geen probleem.
Dit is dus allemaal zijn zienswijze.
Het voelt voor mij op deze manier niet meer als samen iets aangaan, maar het benadrukken van verschillen. Het gaat niet om het geld, maar wel om het gevoel wat daarbij komt. Ik werk net zo hard en evenveel uren als hij (mss wel meer), maar krijg alleen minder salaris.
Ik ben niet degene die (alleen) in een duur huis kan wonen, hij wel. Dat is een feit. Als we een eerlijke verdeling willen (50/50) dan moeten we in een huis kopen die we allebei alleen zouden moeten kunnen betalen En dan nog vind ik het scheef dat degene die meer lasten kan dragen, want beduidend meer salaris, ook vindt meer rechten te hebben op het huis. Ik vind het echt zo liefdeloos.
Hij wil alleen niet in een huis wonen van mijn prijsklasse want dat voldoet niet aan zijn wensen (mijn droom is ook een huis die boven mijn budget ligt hoor, daar niet van).
Daarbij heb ik het gevoel dat hij denkt al veel geld over te houden na zo'n 10 jaar hypotheek betalen, in de praktijk is dat volgens mij niet zo...
Niet quoten aub.
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 26-09-2019 12:03
17.34% gewijzigd
woensdag 25 september 2019 om 16:45
woensdag 25 september 2019 om 16:47
Ik zie een huis wel als een investering voor later, zeker met het oog op de knijpende pensioenen e.d. Vastgoed is nu eenmaal een goede investering die over het algemeen altijd in waarde vermeerdert. Geld wordt alleen maar minder waard, kijk maar naar de rente. Straks moet je immers rente gaan betalen over je spaargeld.Marana schreef: ↑25-09-2019 16:32Waarom wil je dit allebei zo graag? Als het allemaal zo lastig is als je in je laatste bericht schrijft, denk ik dat de beste optie toch is dat alleen degene met het hogere inkomen een huis koopt, alleen een hypotheek neemt en alleen de aflossing doet. De ander kan dan een bijdrage doen voor rente en onderhoud en verder zorgen voor een spaarpotje. In zo'n spaarpotje is het prettiger om geld voor jezelf op te bouwen dan in een huis. Het rendement van een investering in een huis is over het algemeen niet zo groot, je kunt op andere manieren meer rendement halen. Bovendien is er dan ook geen gedoe meer mocht de relatie wel ooit stranden. Strandt de relatie nooit, dan is dat spaarpotje in de toekomst ook prettig.
woensdag 25 september 2019 om 17:28
Maar als hij dat huis koopt en jullie blijven er samen wonen dan is er geen enkel probleem, want dan zijn jouw lasten op een gegeven moment ook 0.Delila- schreef: ↑25-09-2019 16:47Ik zie een huis wel als een investering voor later, zeker met het oog op de knijpende pensioenen e.d. Vastgoed is nu eenmaal een goede investering die over het algemeen altijd in waarde vermeerdert. Geld wordt alleen maar minder waard, kijk maar naar de rente. Straks moet je immers rente gaan betalen over je spaargeld.
En als jij niet aflost en naar rato bijdraagt aan de rente zou er voor jou de mogelijkheid moeten zijn om op een andere manie vermogen op te bouwen.
Ik snap wel dat jij het gevoel krijgt dat je opo deze manier niet alles deelt, want dat is natuurlijk uiteindelijk ergens niet zo, maar ergens snap ik je vent ook wel, jij hebt er voorbeelden van doordat je in een mooi huis mag wonen wat je anders niet zou kunnen betalen. Zeker niet als hij 3 keer meer verdiend dan jij.
woensdag 25 september 2019 om 17:29
Delila- schreef: ↑25-09-2019 16:20Ik vind het maar lastig allemaal.. Een samenlevingscontract komt er dan sowieso natuurlijk.
Deze zaken moeten geregeld worden, maar overschaduwt wel het gevoel van samenwonen, iets samen aangaan. Want als de persoon die meer betaalt, meer 'rechten' heeft dan is dat verstandelijk gezien misschien wel fair, maar gevoelsmatig niet. Het verschil in salaris gaat niet kleiner worden, het hogere salaris groeit uiteraard procentueel sneller dan het lagere salaris. De keerzijde is dat dankzij dat hogere salaris er een huis gekocht kan worden die het lagere salaris nooit zou kunnen kopen. Die zou dus kunnen 'profiteren' van de luxe van het hogere salaris. Ik kan me alleen voorstellen dat het niet fijn voelt als je op deze 'scheve' manier gaat samenwonen.
Kinderen zijn er niet, komen er ook niet en we werken allebei fulltime.
Wij hebben in ons samenlevingscontract ook laten opnemen wie het eerste recht van kopen heeft wanneer we uit elkaar gaan.
Je kan beter alles goed regelen wanneer je nog van elkaar houdt, goed met elkaar kunt praten etc. Dit is meestal niet meer zo wanneer je uit elkaar gaat.
Het is belangrijk dat jullie nu samen over dit onderwerp praten en de neuzen dezelfde kant op krijgt. Er is geen goed of fout, elke relatie is anders.
Ga eens praten met een notaris over verschillende opties. Echter is bijna geen stel waarbij beide partners exact even veel verdienen, even veel uren werken, even veel thuis doet, zelfde privé kosten hebben etc. Het is altijd een stukje geven en nemen. En heb je de mazzel dat je een partner hebt met een goed inkomen dat heb je kans op een betere/hogere levensstijl dan wanneer je een partner hebt met een WIA uitkering.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 25 september 2019 om 17:32
Er zit een verschil tussen als huisgenoten samenwonen en de lasten/lusten eerlijk verdelen of tussen een relatie met een gezamenlijk huishouden. Ik snap je dilemma want mijn partner is net zo. Niet zo 'samerig' om het maar te omschrijven. Hier zijn de financiën dus ook gescheiden.
Denk dat je partner moet beseffen dat de wereld niet eerlijk is. Niet iedereen heeft even veel intelligentie. Niet iedereen heeft de kansen om te studeren. Niet iedereen heeft een goede baan met riant salaris. Soms zit er dat ook gewoon niet in. En dan is het mooi als je elkaar als partners aan kan vullen. Als hij is van 'ik heb dit en wil later ook dit weer terug', dan kan hij beter geen gezamenlijk huishouden aangaan m.i. In een samenlevingscontract staat ook dat je zorgplicht voor elkaar hebt. Wat als de een nou werkloos of arbeidsongeschikt wordt, hoe wordt het dan verdeeld? Er zijn veel te veel variabelen om alles eerlijk te trekken en daarom vind ik dat de lasten naar rato en huis gezamenlijk de meeste sociale en handige keuze is.
Denk dat je partner moet beseffen dat de wereld niet eerlijk is. Niet iedereen heeft even veel intelligentie. Niet iedereen heeft de kansen om te studeren. Niet iedereen heeft een goede baan met riant salaris. Soms zit er dat ook gewoon niet in. En dan is het mooi als je elkaar als partners aan kan vullen. Als hij is van 'ik heb dit en wil later ook dit weer terug', dan kan hij beter geen gezamenlijk huishouden aangaan m.i. In een samenlevingscontract staat ook dat je zorgplicht voor elkaar hebt. Wat als de een nou werkloos of arbeidsongeschikt wordt, hoe wordt het dan verdeeld? Er zijn veel te veel variabelen om alles eerlijk te trekken en daarom vind ik dat de lasten naar rato en huis gezamenlijk de meeste sociale en handige keuze is.
woensdag 25 september 2019 om 17:55
Ik reageer even tussen de regels door vetgedrukt 
hamerhaai schreef: ↑25-09-2019 17:29
Wij hebben in ons samenlevingscontract ook laten opnemen wie het eerste recht van kopen heeft wanneer we uit elkaar gaan.
Dat is bij ons allang duidelijk: ik kan nooit in een huis boven mijn budget blijven wonen dus dat recht gaat bij ons niet op. Hoe hebben jullie het dan geregeld qua verdeling in overwaarde of restschuld van de woning?
Je kan beter alles goed regelen wanneer je nog van elkaar houdt, goed met elkaar kunt praten etc. Dit is meestal niet meer zo wanneer je uit elkaar gaat.
Dat snap ik en dat moet ook, het punt is dat we verschillend denken hierover.
Het is belangrijk dat jullie nu samen over dit onderwerp praten en de neuzen dezelfde kant op krijgt. Er is geen goed of fout, elke relatie is anders.
Ga eens praten met een notaris over verschillende opties. Echter is bijna geen stel waarbij beide partners exact even veel verdienen, even veel uren werken, even veel thuis doet, zelfde privé kosten hebben etc. Het is altijd een stukje geven en nemen. En heb je de mazzel dat je een partner hebt met een goed inkomen dat heb je kans op een betere/hogere levensstijl dan wanneer je een partner hebt met een WIA uitkering.
Ook mee eens. Misschien is het gemakkelijk praten als je degene bent met het mindere inkomen, maar ik zie samenwonen wel anders als huisgenoten zijn en alles op de weegschaal leggen. Ik blijf dan liever latten, dan is alles tenminste duidelijk en is er geen ruimte voor verwarring.
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 25-09-2019 18:16
3.87% gewijzigd
woensdag 25 september 2019 om 18:08
Als we er samen blijven wonen is er sowieso geen probleem, het gaat erom wat er gebeurt mochten we onverhoopt uit elkaar gaanKaaaaaaaatje schreef: ↑25-09-2019 17:28Maar als hij dat huis koopt en jullie blijven er samen wonen dan is er geen enkel probleem, want dan zijn jouw lasten op een gegeven moment ook 0.
En als jij niet aflost en naar rato bijdraagt aan de rente zou er voor jou de mogelijkheid moeten zijn om op een andere manie vermogen op te bouwen.
Ik snap wel dat jij het gevoel krijgt dat je opo deze manier niet alles deelt, want dat is natuurlijk uiteindelijk ergens niet zo, maar ergens snap ik je vent ook wel, jij hebt er voorbeelden van doordat je in een mooi huis mag wonen wat je anders niet zou kunnen betalen. Zeker niet als hij 3 keer meer verdiend dan jij.
Ik heb geld dat dat ik in het huis wil stoppen waardoor de hypotheek lager wordt. Dat is ook iets waard voor hem.
En ik zou inderdaad nooit in mijn eentje het huis kunnen betalen wat aan onze wensen voldoet. Hij wil er alleen wel graag met mij wonen (en ik met hem).
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 25-09-2019 18:13
0.14% gewijzigd
woensdag 25 september 2019 om 18:12
Wij zijn in heel veel faccetten juist ontzettend 'samerig' om jouw woorden even te gebruikenchocolol schreef: ↑25-09-2019 17:32Er zit een verschil tussen als huisgenoten samenwonen en de lasten/lusten eerlijk verdelen of tussen een relatie met een gezamenlijk huishouden. Ik snap je dilemma want mijn partner is net zo. Niet zo 'samerig' om het maar te omschrijven. Hier zijn de financiën dus ook gescheiden.
Denk dat je partner moet beseffen dat de wereld niet eerlijk is. Niet iedereen heeft even veel intelligentie. Niet iedereen heeft de kansen om te studeren. Niet iedereen heeft een goede baan met riant salaris. Soms zit er dat ook gewoon niet in. En dan is het mooi als je elkaar als partners aan kan vullen. Als hij is van 'ik heb dit en wil later ook dit weer terug', dan kan hij beter geen gezamenlijk huishouden aangaan m.i. In een samenlevingscontract staat ook dat je zorgplicht voor elkaar hebt. Wat als de een nou werkloos of arbeidsongeschikt wordt, hoe wordt het dan verdeeld? Er zijn veel te veel variabelen om alles eerlijk te trekken en daarom vind ik dat de lasten naar rato en huis gezamenlijk de meeste sociale en handige keuze is.
Juist dat maakt dat ik dit heel moeilijk vind, gevoelsmatig. Het gaat niet om het geld, wel om het benadrukken van de verschillen.
Als je alles eerlijk wilt verdelen moet je of een partner hebben die exact hetzelfde verdient of simpelweg niet samen een huis gaan kopen is mijn conclusie.
Als ik jou dan goed begrijp is het niet jouw keuze om de financiën gescheiden te houden?
woensdag 25 september 2019 om 18:26
Ik zou alleen financiën en bezit zo strikt scheiden als de rest ook strikt gescheiden zou zijn. Als hij om de week het huis zou schoonmaken en de was zou doen. Zijn deel van de verjaardagen zou doen, kadootjes zou regelen, contact met vrienden en familie zou onderhouden. En als hij dat zou nalaten, is het redelijk om een financiële vergoeding te hangen aan die activiteiten wanneer jij zijn deel uitvoert. Ik zou ook vastleggen wat er gebeurt als je per ongeluk toch carrière maakt en meer gaat verdienen; dat je daarna dus niet meer mee betaalt aan de hypotheek. Misschien is het al met al handiger als hij het huis alleen koopt.
Maar eerlijk gezegd zou ik met dit hierboven liever blijven latten.
Maar eerlijk gezegd zou ik met dit hierboven liever blijven latten.
woensdag 25 september 2019 om 18:42
Laat degene met het minste inkomen een inschrijving bij meerdere woningbouwverenigingen houden. Want zoals jij het beschrijft kan diegene het huis niet alleen betalen.Delila- schreef: ↑25-09-2019 16:20Ik vind het maar lastig allemaal.. Een samenlevingscontract komt er dan sowieso natuurlijk.
Deze zaken moeten geregeld worden, maar overschaduwt wel het gevoel van samenwonen, iets samen aangaan. Want als de persoon die meer betaalt, meer 'rechten' heeft dan is dat verstandelijk gezien misschien wel fair, maar gevoelsmatig niet. Het verschil in salaris gaat niet kleiner worden, het hogere salaris groeit uiteraard procentueel sneller dan het lagere salaris. De keerzijde is dat dankzij dat hogere salaris er een huis gekocht kan worden die het lagere salaris nooit zou kunnen kopen. Die zou dus kunnen 'profiteren' van de luxe van het hogere salaris. Ik kan me alleen voorstellen dat het niet fijn voelt als je op deze 'scheve' manier gaat samenwonen.
Kinderen zijn er niet, komen er ook niet en we werken allebei fulltime.
Dan zit je straks niet alleen met de ellende van een verbroken relatie maar ook nog zonder woning.
Helaas heb ik dat op de harde manier moeten ondervinden, met wel kinderen erbij. En dan was ik nog gewoon voor 50% eigenaar enz,
woensdag 25 september 2019 om 19:45
Delila- schreef: ↑25-09-2019 18:12Wij zijn in heel veel faccetten juist ontzettend 'samerig' om jouw woorden even te gebruiken
Juist dat maakt dat ik dit heel moeilijk vind, gevoelsmatig. Het gaat niet om het geld, wel om het benadrukken van de verschillen.
Als je alles eerlijk wilt verdelen moet je of een partner hebben die exact hetzelfde verdient of simpelweg niet samen een huis gaan kopen is mijn conclusie.
Als ik jou dan goed begrijp is het niet jouw keuze om de financiën gescheiden te houden?
Ik bedoel natuurlijk 'samerig' over geld. Hij wil alles op een weegschaaltje omdat hij meer verdient. Iets wat ik eerder noemde, maar je niet op reageerde: wat nou als hij arbeidsongeschikt raakt en jij uiteindelijk in verhouding meer bijdraagt? Dan hebben jullie al 30/70 (of whatever) op papier vastgelegd terwijl dat geen eerlijk verdeling meer is. Dan kun je denken, passen we dat aan, maar wie weet hoe dan de situatie is. Misschien kunnen jullie niet meer op een lijn komen maar dan heb je het al wel gekocht. Want misschien voert hij dan wel argumenten aan dat hij er niks aan kan doen dat hij dan minder verdient (hetzelfde als wat voor jou nu geldt natuurlijk). Daarom denk ik ook dat je een huis gewoon moet delen in totaal en in in percentages.
En over je vraag of het niet mijn keuze is, dat is het wel. Sommige keuzes moet je namelijk maken met verstand en niet met gevoel. Wij hebben sowieso geen huis samen en ik heb geen 150k spaargeld. Dus bij ons is het weer heel anders.
woensdag 25 september 2019 om 20:07
Twee familieleden van mij hebben pas een ander (duur) huis gekocht en zij hebben allebei een EIGEN hypotheek. Ik vond het een hele rare constructie toen ik het van mijn moeder hoorde over het eerste familielid (een neef en zijn vriendin). En toen hoorde ik het een half jaar later ook over een ander familielid (een nichtje en haar vriend). Blijkbaar is dat tegenwoordig iets normaals of zo?
Ze zijn allebei al jaren samen.
Het ene stel heeft geen kinderen en heeft allebei een erg goede baan.
Het andere stel heeft wel kinderen en de verdeling in inkomen is daar erg ongelijk.
Hoe het verder qua verdeling in hypotheek/eigendom e.d. geregeld is weet ik niet.
Ze zijn allebei al jaren samen.
Het ene stel heeft geen kinderen en heeft allebei een erg goede baan.
Het andere stel heeft wel kinderen en de verdeling in inkomen is daar erg ongelijk.
Hoe het verder qua verdeling in hypotheek/eigendom e.d. geregeld is weet ik niet.
woensdag 25 september 2019 om 20:09
Stel dat jullie het op zijn manier zouden doen, waarom zou jij dan je vermogen stoppen in het huis? Dat kun je dan toch beter op een andere manier investeren?
Als hij het allemaal op een weegschaal wil leggen lijkt het mij beter dat hij dat huis alleen koopt, dan heeft hij sowieso de verdeling die hij hebben wil en jij houdt dan genoeg geld over om zelf een leuk potje aan te leggen (aangezien jij niet meebetaalt aan zijn hypotheekaflossing natuurlijk). Dan blijft zijn geld grotendeels van hem, precies wat hij wil toch?
Als hij het allemaal op een weegschaal wil leggen lijkt het mij beter dat hij dat huis alleen koopt, dan heeft hij sowieso de verdeling die hij hebben wil en jij houdt dan genoeg geld over om zelf een leuk potje aan te leggen (aangezien jij niet meebetaalt aan zijn hypotheekaflossing natuurlijk). Dan blijft zijn geld grotendeels van hem, precies wat hij wil toch?
Creativity is intelligence having fun
woensdag 25 september 2019 om 20:15
Volgens mij kan dat wel, maar je moet dan jaarlijks laten vastleggen wie er het meest heeft bijgedragen. Diegene heeft dan een vordering op de ander bij verkoop van het huis.
Je partner klinkt erg op de centen. Weet je zeker dat hij een gezamenlijk leven wil opbouwen? Anders raad ik je aan het spel ook zo te spelen en zeker niet minder te gaan werken als er kinderen komen.
woensdag 25 september 2019 om 20:20
woensdag 25 september 2019 om 20:31
Knoop dit in je oren. Nooit mee akkoord gaan.
Het klinkt allemaal niet erg gezellig. Gaat hij jou ook huur en gevarengeld betalen voor het dragen van zijn kind in je lichaam 9 maanden? Of wordt alleen zijn investering op jullie samenzijn op de stuiver afgerekend?
En wat als je dan chronisch ziek raakt, blijft de vordering op jou dan oplopen?
Ik ben chronisch ziek geworden tijdens onze relatie. Ik verdien nu 6x minder dan hij. Ver na mijn ziekte hebben we dit huis gekocht. Ik betaal niks aan de hypotheek, dit huis is 50% van mij. Hij heeft wel zijn vermogen dat hij heeft ingelegd laten vastleggen, dus dat is sowieso van hem. Overwaarde delen we 50/50.
woensdag 25 september 2019 om 21:41
Delila- schreef: ↑25-09-2019 16:47Ik zie een huis wel als een investering voor later, zeker met het oog op de knijpende pensioenen e.d. Vastgoed is nu eenmaal een goede investering die over het algemeen altijd in waarde vermeerdert. Geld wordt alleen maar minder waard, kijk maar naar de rente. Straks moet je immers rente gaan betalen over je spaargeld.
Ik schreef heel bewust 'investeren in iets met meer rendement' en dus niet 'sparen'. Vastgoed levert minder rendement op dan je denkt, alleen al omdat je vreselijk veel rente + onderhoudskosten (naast de kosten koper bij de aanschaf) moet betalen over de lening om dat vastgoed te kopen. Dat bedrag moet je wel even optellen bij het bedrag wat je terug moet verdienen.
woensdag 25 september 2019 om 21:42
Kirby schreef: ↑25-09-2019 20:09Stel dat jullie het op zijn manier zouden doen, waarom zou jij dan je vermogen stoppen in het huis? Dat kun je dan toch beter op een andere manier investeren?
Als hij het allemaal op een weegschaal wil leggen lijkt het mij beter dat hij dat huis alleen koopt, dan heeft hij sowieso de verdeling die hij hebben wil en jij houdt dan genoeg geld over om zelf een leuk potje aan te leggen (aangezien jij niet meebetaalt aan zijn hypotheekaflossing natuurlijk). Dan blijft zijn geld grotendeels van hem, precies wat hij wil toch?
Dit dus.
woensdag 25 september 2019 om 23:13
Wat hij zegt dat jij hetzelfde bedrag opbouwt door aflossing van 25%van de hypotheek in een duurder huis dan 50% in een goedkoper huis klopt eigenlijk wel. Denk alleen dat het jou daarom niet gaat, bij jou gaat het om het gevoel.
Overigens als jij bij aankoop een flink bedrag inbrengt moet dat jou ook een groter percentage eigendom geven.
Ik kan mij ook wel voorstellen dat je vriend liever in een duurder huis woont waar hij de ruimte heeft die hij wil.
Overigens als jij bij aankoop een flink bedrag inbrengt moet dat jou ook een groter percentage eigendom geven.
Ik kan mij ook wel voorstellen dat je vriend liever in een duurder huis woont waar hij de ruimte heeft die hij wil.
woensdag 25 september 2019 om 23:49
Jullie moeten gaan rekenen in verschillende scenario’s ipv lukraak bedragen noemen.
Stel jullie kopen een huis van 250k.
Met 2% rente en alles moet in 30 jaar worden afgelost.
Dan heb je een maandlast van 416 euro rente en 694 euro aflossing. Totaal dus 1110 euro. Met een 70/30 rato is dat 777/333 euro. Dit wordt gedurende de looptijd steeds minder.
Als jij bij de aankoop 50k inlegt, moet er 200k gefinancierd worden. Dan betaal je 333 euro rente en los je maandelijks 555 euro af. Totaal dus 888 euro. Naar rato 622/266 euro.
Jouw investering scheelt jullie maandelijks dus 222 euro. 70% daarvan is mindering voor de lasten van je vriend (155 euro), 30% daarvan voor jou (67 euro).
De aflossing die jullie maandelijks betalen (555 euro) wordt voor 70% door je vriend gefinancierd. Dat is 389 euro. Jij betaalt dus 166 euro.
Na een scheiding na 10 jaar krijgen jullie beiden de helft van die maandelijkse 555 euro. Dat is ieders 33.300 euro. Jouw vriend is dan 13.320 euro ‘kwijt’. Maar hij heeft dankzij jouw inleg 18.648 euro uitgespaard. Dat is 5000 euro in de plus!
Rente laat ik hier buiten wat dat zijn gewoon kosten. Net als water, licht etc.
Ik hoop dat ik geen rekenfout heb gemaakt. Maar vul zelf eens jullie bedragen in.
Stel jullie kopen een huis van 250k.
Met 2% rente en alles moet in 30 jaar worden afgelost.
Dan heb je een maandlast van 416 euro rente en 694 euro aflossing. Totaal dus 1110 euro. Met een 70/30 rato is dat 777/333 euro. Dit wordt gedurende de looptijd steeds minder.
Als jij bij de aankoop 50k inlegt, moet er 200k gefinancierd worden. Dan betaal je 333 euro rente en los je maandelijks 555 euro af. Totaal dus 888 euro. Naar rato 622/266 euro.
Jouw investering scheelt jullie maandelijks dus 222 euro. 70% daarvan is mindering voor de lasten van je vriend (155 euro), 30% daarvan voor jou (67 euro).
De aflossing die jullie maandelijks betalen (555 euro) wordt voor 70% door je vriend gefinancierd. Dat is 389 euro. Jij betaalt dus 166 euro.
Na een scheiding na 10 jaar krijgen jullie beiden de helft van die maandelijkse 555 euro. Dat is ieders 33.300 euro. Jouw vriend is dan 13.320 euro ‘kwijt’. Maar hij heeft dankzij jouw inleg 18.648 euro uitgespaard. Dat is 5000 euro in de plus!
Rente laat ik hier buiten wat dat zijn gewoon kosten. Net als water, licht etc.
Ik hoop dat ik geen rekenfout heb gemaakt. Maar vul zelf eens jullie bedragen in.
