Geld & Recht
alle pijlers
Vriendin wil niet investeren.
woensdag 14 januari 2009 om 09:57
Dames, heren,
Meestal ben ik het roerend eens met mijn vriendin, alleen is er nu een woningkwestie waar we het maar niet over eens worden.
Omdat ik een paar jaar geleden wat weinig vertrouwen had in mijn carriere heb ik bij wijze van investering in 2004 2 appartementen gekocht als appeltje voor de dorst/pensioenvoorziening. In 1 van deze appartementen ben ik zelf gaan wonen, het andere wordt verhuurd. Al met al ben ik 3,5 jaar aan het verbouwen geweest om ze beide te renoveren/restaureren. Ik heb deze tijd alles (létterlijk alles) opzij gelegd om dit te kunnen betalen. De appartementen hebben nu behoorlijke overwaardes. (rond de E 25.000,- à 30.000,- elk)
Sinds een halfjaar is mijn vriendin bij me in getrokken. Ze betaalt sindsdien 50% mee aan de hypotheekrente. (Let wel: alléén aan de rénte, en alléén natuurlijk voor ons eigen appartement. Alle aflossingscomponenten zijn voor mijn rekening, omdat het mijn spaarpotje is, niet de hare)
Ik zou het liefst zien dat mijn vriendin ook een oudedagsvoorziening treft in de vorm van een investering. Omdat ze geen eigen kapitaal heeft is een woningfinanciering op basis van haar inkomen op dit moment een van de weinige opties. Omdat dit een woning voor verhuur zou betreffen zou ze een hypothecaire lening in box 3 nodig hebben. Omdat haar inkomen nog volledig hypotheekvrij is zou ze deze kunnen krijgen.
Omdat ze per maart a.s. haar vaste contract gaat opzeggen om weer te gaan studeren heb ik haar geadviseerd te proberen een aankoop te doen zolang ze nog een vast inkomen heeft, dan kan ze uit de verhuur van het pand haar inkomen aanvullen zolang ze studeert, en bouwt ze tevens iets op voor de toekomst. Voor mij klinkt er niets logischer dan dat. Zeker nu de huizenprijzen onder druk staan.
Helaas geeft ze aan dit absoluut niet te willen. Om te beginnen ziet zij deze constructie niet in de eerste plaats als aanvulling op "Júist nu ik ga studeren", zeg ze "kan ik de kosten van een huis er niet bij hebben. Daar begin ik in geen geval aan. Áls ik al een hypotheek neem is het samen met jou, voor dit huis, dan heb ik ook een oudedagsvoorziening, toch? Ik peins er niet over zomaar een huis te kopen" Voor haar is een huis kopen iets wat je samen doet, uit romantisch oogpunt, op het moment dat je besluit samen verder te gaan. Dat je dan samen je droomhuis zoekt en daar gelukkig wordt. Dat je ook als investering een willekeurig goedkoop huis zou kunnen kopen bestaat in haar optiek niet echt.
Nou, je voelt al waar de schoen wringt; Ik wil dat ze haar eigen investering doet, en heb geen zin om -in plaats hiervan- de mijne te delen. Houd me ten goede, ik ga ervan uit dat we samen oud worden, en alles zullen delen. Dat wil ik ook graag, maar dan vind ik wel dat zij zich nu moet inspannen om ook iets in te brengen! Mag ik dat verlangen? Per slot van rekening gaan we er de komende jaren al flink op achteruit omdat zij wil gaan studeren.
Voor mijn gevoel was ik goed bezig een kapitaal op te bouwen, en ik nam aan dat we samen hieraan verder zouden bouwen, maar als ik haar begrijp vindt ze het wel genoeg zo, en wil ze de boel nu al gaan delen! Voor mijn gevoel doe ik dan juist een flinke stap terug! Lullig gezegd: What's in it for me?.
Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, omdat we normaal ook alles delen, maar in dit geval bekruipt me het gevoel dat ze wat tekort schiet, voornamelijk omdat ze eenvoudigweg zegt dat ze het niet doet omdat ze "al die kosten er niet bij kan hebben de komende jaren", waar ik het niet mee eens ben.
Gisteravond gaf ze aan dat wat haar betreft deze discussie voorgoed gesloten is, ze koopt niet. Punt. Ik voel aan dat dit erg tussen ons in staat, en vraag wat jullie ervan vinden. Heeft zij een morele plicht om een aankoop serieus te overwegen? Vinden jullie dat we samen een nieuwe hypotheek moeten nemen voor onze huidige woning? En moet ze dan ook mede-eigenaar worden? Delen we dan ook de overwaarde of betaalt ze die aan mij? Hoe beredeneren jullie e.e.a? Wat mag ik redelijkerewijs van haar verlangen? En de belangrijkste vraag: Wat zouden jullie doen? Dank alvast.
Meestal ben ik het roerend eens met mijn vriendin, alleen is er nu een woningkwestie waar we het maar niet over eens worden.
Omdat ik een paar jaar geleden wat weinig vertrouwen had in mijn carriere heb ik bij wijze van investering in 2004 2 appartementen gekocht als appeltje voor de dorst/pensioenvoorziening. In 1 van deze appartementen ben ik zelf gaan wonen, het andere wordt verhuurd. Al met al ben ik 3,5 jaar aan het verbouwen geweest om ze beide te renoveren/restaureren. Ik heb deze tijd alles (létterlijk alles) opzij gelegd om dit te kunnen betalen. De appartementen hebben nu behoorlijke overwaardes. (rond de E 25.000,- à 30.000,- elk)
Sinds een halfjaar is mijn vriendin bij me in getrokken. Ze betaalt sindsdien 50% mee aan de hypotheekrente. (Let wel: alléén aan de rénte, en alléén natuurlijk voor ons eigen appartement. Alle aflossingscomponenten zijn voor mijn rekening, omdat het mijn spaarpotje is, niet de hare)
Ik zou het liefst zien dat mijn vriendin ook een oudedagsvoorziening treft in de vorm van een investering. Omdat ze geen eigen kapitaal heeft is een woningfinanciering op basis van haar inkomen op dit moment een van de weinige opties. Omdat dit een woning voor verhuur zou betreffen zou ze een hypothecaire lening in box 3 nodig hebben. Omdat haar inkomen nog volledig hypotheekvrij is zou ze deze kunnen krijgen.
Omdat ze per maart a.s. haar vaste contract gaat opzeggen om weer te gaan studeren heb ik haar geadviseerd te proberen een aankoop te doen zolang ze nog een vast inkomen heeft, dan kan ze uit de verhuur van het pand haar inkomen aanvullen zolang ze studeert, en bouwt ze tevens iets op voor de toekomst. Voor mij klinkt er niets logischer dan dat. Zeker nu de huizenprijzen onder druk staan.
Helaas geeft ze aan dit absoluut niet te willen. Om te beginnen ziet zij deze constructie niet in de eerste plaats als aanvulling op "Júist nu ik ga studeren", zeg ze "kan ik de kosten van een huis er niet bij hebben. Daar begin ik in geen geval aan. Áls ik al een hypotheek neem is het samen met jou, voor dit huis, dan heb ik ook een oudedagsvoorziening, toch? Ik peins er niet over zomaar een huis te kopen" Voor haar is een huis kopen iets wat je samen doet, uit romantisch oogpunt, op het moment dat je besluit samen verder te gaan. Dat je dan samen je droomhuis zoekt en daar gelukkig wordt. Dat je ook als investering een willekeurig goedkoop huis zou kunnen kopen bestaat in haar optiek niet echt.
Nou, je voelt al waar de schoen wringt; Ik wil dat ze haar eigen investering doet, en heb geen zin om -in plaats hiervan- de mijne te delen. Houd me ten goede, ik ga ervan uit dat we samen oud worden, en alles zullen delen. Dat wil ik ook graag, maar dan vind ik wel dat zij zich nu moet inspannen om ook iets in te brengen! Mag ik dat verlangen? Per slot van rekening gaan we er de komende jaren al flink op achteruit omdat zij wil gaan studeren.
Voor mijn gevoel was ik goed bezig een kapitaal op te bouwen, en ik nam aan dat we samen hieraan verder zouden bouwen, maar als ik haar begrijp vindt ze het wel genoeg zo, en wil ze de boel nu al gaan delen! Voor mijn gevoel doe ik dan juist een flinke stap terug! Lullig gezegd: What's in it for me?.
Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, omdat we normaal ook alles delen, maar in dit geval bekruipt me het gevoel dat ze wat tekort schiet, voornamelijk omdat ze eenvoudigweg zegt dat ze het niet doet omdat ze "al die kosten er niet bij kan hebben de komende jaren", waar ik het niet mee eens ben.
Gisteravond gaf ze aan dat wat haar betreft deze discussie voorgoed gesloten is, ze koopt niet. Punt. Ik voel aan dat dit erg tussen ons in staat, en vraag wat jullie ervan vinden. Heeft zij een morele plicht om een aankoop serieus te overwegen? Vinden jullie dat we samen een nieuwe hypotheek moeten nemen voor onze huidige woning? En moet ze dan ook mede-eigenaar worden? Delen we dan ook de overwaarde of betaalt ze die aan mij? Hoe beredeneren jullie e.e.a? Wat mag ik redelijkerewijs van haar verlangen? En de belangrijkste vraag: Wat zouden jullie doen? Dank alvast.
woensdag 14 januari 2009 om 10:39
Ik vind het ook tegenvallen die overwaarden, wat heb je er in die drie jaar qua geld tegenaan gegooit om het te verbouwen?
Heb je winst of alleen je eerdere investeringen er weer uit?
1 verhuurde woning lijkt mij geen volwaardige oudedagsvoorziening, noem maar een rekensommetje...jij een netto hypotheek per maand van 500,- euro en een huurinkomsten van 600,-/700,- euro per maand, met de plicht het huis te onderhouden...1 keer een gesprongen waterleiding en je bent je jaarlijkse winst alweer kwijt.
(Of ben ik nou te simpel, dan kan natuurlijk ook.)
Heb je winst of alleen je eerdere investeringen er weer uit?
1 verhuurde woning lijkt mij geen volwaardige oudedagsvoorziening, noem maar een rekensommetje...jij een netto hypotheek per maand van 500,- euro en een huurinkomsten van 600,-/700,- euro per maand, met de plicht het huis te onderhouden...1 keer een gesprongen waterleiding en je bent je jaarlijkse winst alweer kwijt.
(Of ben ik nou te simpel, dan kan natuurlijk ook.)
woensdag 14 januari 2009 om 10:44
quote:Vl43inder schreef op 14 januari 2009 @ 10:07:
...Wat denkt je wel?
Jij wilt niet met haar delen, maar je wilt wel voor haar bepalen hoe zij haar pensioen opbouwt. En ja, ik denk dat je haar te veel onder druk zet.
Probeer er eens achter te komen hoe zij wel een oudedagsvoorziening wil opbouwen, ook als ze alleen zou zijn.
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?
...Wat denkt je wel?
Jij wilt niet met haar delen, maar je wilt wel voor haar bepalen hoe zij haar pensioen opbouwt. En ja, ik denk dat je haar te veel onder druk zet.
Probeer er eens achter te komen hoe zij wel een oudedagsvoorziening wil opbouwen, ook als ze alleen zou zijn.
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?
woensdag 14 januari 2009 om 10:44
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:35:
Om nog wat gestelde vragen te beantwoorden; Gaat dit conflict in de eerste instantie om geld? Ja. Om geld voor de toekomst, dat is iets waar ik me erg druk om maak.
De overwaarde van 25 à 30/m is een minimale waarde, gebaseerd door de verkoopopbrengst van mijn 1e appartement (in hetzelfde complex) 3,5 jaar geleden. m.a.w. Ik heb deze appartementen voor 26.800.-/stuk mínder gekocht dan waarvoor ik mijn eigen destijds vérkocht. Dit is de overwaarde dus vóór de volledige renovatie, die in de praktijk ws. hoger zal uitvallen, maar ik reken voor de zekerheid met absolute minimumbedragen. Ik heb ze niet laten hertaxeren. De vraagprijzen in het complex liggen gemiddeld alweer 14.000,- hoger dan toen, maar of ze dat ook gaan krijgen weet ik niet. Natuurlijk weet ik de echte overwaarde pas na verkoop, maar ik moet me in deze kwestie wel ergens op baseren. Ik vind het voldoende geld in ieder geval om de zaken goed te willen regelen.
"Morele plicht" was inderdaad veel te zwaar omschreven. Vervang dat door "Als we alles gaan delen in de toekomst mag ik toch wel verlangen dat zij ook wat gewicht in de schaal legt?"Alles wijst erop dat dit dus níet over geld gaat maar over het verkrijgen van zekerheid en veiligheid. Jij denkt daar anders over dan je vriendin. Misschien hecht jij meer waarde aan het financieel veiligstellen van je toekomst. Dát zullen jullie met elkaar moeten bespreken en oplossen. Discussies over investeringen in onroerend goed zullen naar mijn mening niets bijdragen aan een oplossing.
Om nog wat gestelde vragen te beantwoorden; Gaat dit conflict in de eerste instantie om geld? Ja. Om geld voor de toekomst, dat is iets waar ik me erg druk om maak.
De overwaarde van 25 à 30/m is een minimale waarde, gebaseerd door de verkoopopbrengst van mijn 1e appartement (in hetzelfde complex) 3,5 jaar geleden. m.a.w. Ik heb deze appartementen voor 26.800.-/stuk mínder gekocht dan waarvoor ik mijn eigen destijds vérkocht. Dit is de overwaarde dus vóór de volledige renovatie, die in de praktijk ws. hoger zal uitvallen, maar ik reken voor de zekerheid met absolute minimumbedragen. Ik heb ze niet laten hertaxeren. De vraagprijzen in het complex liggen gemiddeld alweer 14.000,- hoger dan toen, maar of ze dat ook gaan krijgen weet ik niet. Natuurlijk weet ik de echte overwaarde pas na verkoop, maar ik moet me in deze kwestie wel ergens op baseren. Ik vind het voldoende geld in ieder geval om de zaken goed te willen regelen.
"Morele plicht" was inderdaad veel te zwaar omschreven. Vervang dat door "Als we alles gaan delen in de toekomst mag ik toch wel verlangen dat zij ook wat gewicht in de schaal legt?"Alles wijst erop dat dit dus níet over geld gaat maar over het verkrijgen van zekerheid en veiligheid. Jij denkt daar anders over dan je vriendin. Misschien hecht jij meer waarde aan het financieel veiligstellen van je toekomst. Dát zullen jullie met elkaar moeten bespreken en oplossen. Discussies over investeringen in onroerend goed zullen naar mijn mening niets bijdragen aan een oplossing.
woensdag 14 januari 2009 om 10:47
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:44:
[...]
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?Maar dat kun je toch niet verwachten van 'n student? Als ze na die studie niet voldoende in gaat brengen met haar werk, dan is het tijd om er wat aan te doen, maar als ze nog moet gaan studeren dan kun je gewoon geen investeringen doen (tenzij je een of ander suikeroompje van 100 jaar hebt waar je erfgenaam van bent)
[...]
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?Maar dat kun je toch niet verwachten van 'n student? Als ze na die studie niet voldoende in gaat brengen met haar werk, dan is het tijd om er wat aan te doen, maar als ze nog moet gaan studeren dan kun je gewoon geen investeringen doen (tenzij je een of ander suikeroompje van 100 jaar hebt waar je erfgenaam van bent)
woensdag 14 januari 2009 om 10:50
quote:lonki schreef op 14 januari 2009 @ 10:39:
Ik vind het ook tegenvallen die overwaarden, wat heb je er in die drie jaar qua geld tegenaan gegooit om het te verbouwen?
Heb je winst of alleen je eerdere investeringen er weer uit?
1 verhuurde woning lijkt mij geen volwaardige oudedagsvoorziening, noem maar een rekensommetje...jij een netto hypotheek per maand van 500,- euro en een huurinkomsten van 600,-/700,- euro per maand, met de plicht het huis te onderhouden...1 keer een gesprongen waterleiding en je bent je jaarlijkse winst alweer kwijt.
(Of ben ik nou te simpel, dan kan natuurlijk ook.)
Lonki,
Die overwaardes zijn gebaseerd op de verkoop van mijn eigen appartement in hetzelfde complex vóór de renovatie, 3,5 jaar geleden. De verbouwing heb ik mijn eigen mensen laten doen tegen kostprijs. Dit heb ik van mijn rekening courant voldaan, dus niet meegefinancierd. Deze investering ging dus 2 jaar ten koste van mijn maandelijkse budget, niet van de investering. Het huis wordt -ter jouwer info- verhuurd voor E 965,- maand, terwijl mijn hypotheeklasten hierover 487,- zijn, annuitair over 20 jaar. Dat betekent dat ik over 16,5 jaar de volledige waarde van het appartement heb opgebouwd, + mijn deposito en spaarrekening, waar 1x per jaar 4800,- huuropbrengst wordt weggezet (x20 jaar). Daar houd ik nú dus weinig aan over, als toekomstvoorziening voor over 20 jaar ben ik er dik tevreden over. Bij eventuele leegstand (voorlopig is er meer dan voldoende animo, en is het verhuurd aan een gezin dat er m.i. jarenlang gaat blijven) gaat de hypotheek ten laste van de spaarrekening, dat zou het rendement eventueel iets kunnen drukken.
Het onderhoud doe ik zelf, of in eigen beheer. Dat zou voor een pand van mijn vriendin natuurlijk ook gelden.
Ik vind het ook tegenvallen die overwaarden, wat heb je er in die drie jaar qua geld tegenaan gegooit om het te verbouwen?
Heb je winst of alleen je eerdere investeringen er weer uit?
1 verhuurde woning lijkt mij geen volwaardige oudedagsvoorziening, noem maar een rekensommetje...jij een netto hypotheek per maand van 500,- euro en een huurinkomsten van 600,-/700,- euro per maand, met de plicht het huis te onderhouden...1 keer een gesprongen waterleiding en je bent je jaarlijkse winst alweer kwijt.
(Of ben ik nou te simpel, dan kan natuurlijk ook.)
Lonki,
Die overwaardes zijn gebaseerd op de verkoop van mijn eigen appartement in hetzelfde complex vóór de renovatie, 3,5 jaar geleden. De verbouwing heb ik mijn eigen mensen laten doen tegen kostprijs. Dit heb ik van mijn rekening courant voldaan, dus niet meegefinancierd. Deze investering ging dus 2 jaar ten koste van mijn maandelijkse budget, niet van de investering. Het huis wordt -ter jouwer info- verhuurd voor E 965,- maand, terwijl mijn hypotheeklasten hierover 487,- zijn, annuitair over 20 jaar. Dat betekent dat ik over 16,5 jaar de volledige waarde van het appartement heb opgebouwd, + mijn deposito en spaarrekening, waar 1x per jaar 4800,- huuropbrengst wordt weggezet (x20 jaar). Daar houd ik nú dus weinig aan over, als toekomstvoorziening voor over 20 jaar ben ik er dik tevreden over. Bij eventuele leegstand (voorlopig is er meer dan voldoende animo, en is het verhuurd aan een gezin dat er m.i. jarenlang gaat blijven) gaat de hypotheek ten laste van de spaarrekening, dat zou het rendement eventueel iets kunnen drukken.
Het onderhoud doe ik zelf, of in eigen beheer. Dat zou voor een pand van mijn vriendin natuurlijk ook gelden.
woensdag 14 januari 2009 om 10:56
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:44:
[...]
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
Nee dat is helemaal niet onredelijk, maar het is wel onredelijk om voor haar te bepalen hoe zij haar toekomstvoorziening opbouwt.
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Zoals haar al eerder is verteld: neem haar mee naar een pensioenadviseur. Ik heb er zelf laatst ook een gesproken, werkt zeer verhelderend.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?Mijn man wil ook niet 50-50 delen omdat hij voordat hij mij leerde kennen een vermogen had opgebouwd. Hij is 9 jaar ouder, kocht in de goede tijd een huis en had een heel hoog inkomen. Wij hebben samen een vrij duur huis gekocht, 1/3 van de waarde heeft hij buiten het huwelijk gehouden. Dat betekent dat het huis voor 2/3 van hem is en voor 1/3 van mij. Als ik 50-50 wil dan zal ik me zeg maar in moeten kopen bij hem, en dat red ik niet voorlopig. Dat lukt waarschijnlijk pas als hij met pensioen is en ik nog 9 jaar moet. Maar aan het einde heb ik dan net zo veel ingelegd als hij, maar heb toch maar 1/3 van onze bezittingen. Is ook niet eerlijk.
[...]
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
Nee dat is helemaal niet onredelijk, maar het is wel onredelijk om voor haar te bepalen hoe zij haar toekomstvoorziening opbouwt.
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Zoals haar al eerder is verteld: neem haar mee naar een pensioenadviseur. Ik heb er zelf laatst ook een gesproken, werkt zeer verhelderend.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?Mijn man wil ook niet 50-50 delen omdat hij voordat hij mij leerde kennen een vermogen had opgebouwd. Hij is 9 jaar ouder, kocht in de goede tijd een huis en had een heel hoog inkomen. Wij hebben samen een vrij duur huis gekocht, 1/3 van de waarde heeft hij buiten het huwelijk gehouden. Dat betekent dat het huis voor 2/3 van hem is en voor 1/3 van mij. Als ik 50-50 wil dan zal ik me zeg maar in moeten kopen bij hem, en dat red ik niet voorlopig. Dat lukt waarschijnlijk pas als hij met pensioen is en ik nog 9 jaar moet. Maar aan het einde heb ik dan net zo veel ingelegd als hij, maar heb toch maar 1/3 van onze bezittingen. Is ook niet eerlijk.
woensdag 14 januari 2009 om 10:56
Ik vind jouw zuurverdiende geld, tov je vriendin, later je vrouw iet zo lekker klinken.
Ik begrijp dat je vooruit wilt denken en blij bent met jouw constructie maar dat kan je toch niet van haar verwachten.
Toen mijn man naar NL kwam trok hij in in mijn koophuis, toen we het later verkochten was er 70.000 aan overwaarde, die we weer in het nieuwe huis stopte, ik werk inmiddels veel minder en hij zorgt dus voor het inkomen.
Maar ja ik geloof dat dat voor iedereen anders is, ik deel graag met mijn geliefde en dacht niet zo ver door.
Je kan het toch ook gewoon loslaten en lekker met haar verder leven, ondanks dat jij meer geld meebrengt?
Laat alles gewoon vast leggen voor als er iets mis mocht gaan.
Ik begrijp dat je vooruit wilt denken en blij bent met jouw constructie maar dat kan je toch niet van haar verwachten.
Toen mijn man naar NL kwam trok hij in in mijn koophuis, toen we het later verkochten was er 70.000 aan overwaarde, die we weer in het nieuwe huis stopte, ik werk inmiddels veel minder en hij zorgt dus voor het inkomen.
Maar ja ik geloof dat dat voor iedereen anders is, ik deel graag met mijn geliefde en dacht niet zo ver door.
Je kan het toch ook gewoon loslaten en lekker met haar verder leven, ondanks dat jij meer geld meebrengt?
Laat alles gewoon vast leggen voor als er iets mis mocht gaan.
woensdag 14 januari 2009 om 10:57
quote:elninjoo schreef op 14 januari 2009 @ 10:33:
[...]
In dat geval laat je haar zichzelf toch inkopen in jouw huis, zodat ze ook werkelijk recht heeft op de helft?Ok, maar mijn punt is; dan bouwen we toch niets extra op? Dan delen we alleen wat ik nu toch al opbouw, en dat was ik toch al van plan!
[...]
In dat geval laat je haar zichzelf toch inkopen in jouw huis, zodat ze ook werkelijk recht heeft op de helft?Ok, maar mijn punt is; dan bouwen we toch niets extra op? Dan delen we alleen wat ik nu toch al opbouw, en dat was ik toch al van plan!
woensdag 14 januari 2009 om 10:58
Jij bent de man van de lange termijnplannen en grondige en doordachte analyses.
Zij lijkt me het type van we zien wel en behept met een typisch vrouwelijke blindheid voor financiele zekerheden en opbouw van dit soort zaken. Zij investeert liever in de relatie.
Is zij uberhaupt wel bezig met later? En is dat voor haar net zo belangrijk als voor jou? Zijn jullie wel bezig met NU?
Zij lijkt me het type van we zien wel en behept met een typisch vrouwelijke blindheid voor financiele zekerheden en opbouw van dit soort zaken. Zij investeert liever in de relatie.
Is zij uberhaupt wel bezig met later? En is dat voor haar net zo belangrijk als voor jou? Zijn jullie wel bezig met NU?
Everything you see I owe to spaghetti!
woensdag 14 januari 2009 om 10:58
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:57:
[...]
Ok, maar mijn punt is; dan bouwen we toch niets extra op? Dan delen we alleen wat ik nu toch al opbouw, en dat was ik toch al van plan!Maar met dat extra opbouwen kan zij toch pas beginnen als ze 'n inkomen heeft? Nu wordt ze student dus geen inkomen maar wel kosten. Dan kan ze toch geen extra investeringen gaan doen?
[...]
Ok, maar mijn punt is; dan bouwen we toch niets extra op? Dan delen we alleen wat ik nu toch al opbouw, en dat was ik toch al van plan!Maar met dat extra opbouwen kan zij toch pas beginnen als ze 'n inkomen heeft? Nu wordt ze student dus geen inkomen maar wel kosten. Dan kan ze toch geen extra investeringen gaan doen?
woensdag 14 januari 2009 om 11:04
quote:zusenzo schreef op 14 januari 2009 @ 10:56:
Je kan het toch ook gewoon loslaten en lekker met haar verder leven, ondanks dat jij meer geld meebrengt?
Laat alles gewoon vast leggen voor als er iets mis mocht gaan.
Ik denk dat je gelijk hebt en dat ik het nu moet laten rusten, maar het gaat me moeilijk af, omdat ik wéét dat het vroeger of later weer ter sprake gaat komen.
Mochten we uit elkaar gaan, dan worden we het wel eens hoor (we zijn het niet altijd eens, maar beide ook niet onredelijk), maar vastleggen kan idd nooit kwaad.
Ten eerste hoop ik dat we altijd bij elkaar blijven, ten tweede hoop ik dat we gezonde kinderen krijgen, maar ergens in dat rijtje hoop ik ook dat ik er tegenover het delen van mijn kapitaal tegen die tijd ook het delen van dat van haar komt te staan, al was het alleen maar om geen ongelijkwaardigheid te krijgen.
Je kan het toch ook gewoon loslaten en lekker met haar verder leven, ondanks dat jij meer geld meebrengt?
Laat alles gewoon vast leggen voor als er iets mis mocht gaan.
Ik denk dat je gelijk hebt en dat ik het nu moet laten rusten, maar het gaat me moeilijk af, omdat ik wéét dat het vroeger of later weer ter sprake gaat komen.
Mochten we uit elkaar gaan, dan worden we het wel eens hoor (we zijn het niet altijd eens, maar beide ook niet onredelijk), maar vastleggen kan idd nooit kwaad.
Ten eerste hoop ik dat we altijd bij elkaar blijven, ten tweede hoop ik dat we gezonde kinderen krijgen, maar ergens in dat rijtje hoop ik ook dat ik er tegenover het delen van mijn kapitaal tegen die tijd ook het delen van dat van haar komt te staan, al was het alleen maar om geen ongelijkwaardigheid te krijgen.
woensdag 14 januari 2009 om 11:09
quote:elninjoo schreef op 14 januari 2009 @ 10:58:
[...]
Maar met dat extra opbouwen kan zij toch pas beginnen als ze 'n inkomen heeft? Nu wordt ze student dus geen inkomen maar wel kosten. Dan kan ze toch geen extra investeringen gaan doen?
Eeeh. Ze heeft nu nog een vast inkomen, en ze kan op basis hiervan -en ik zeg niet zomaar wat- een voldoende hypotheekbedrag krijgen in box3 om iets te kopen.
Gezien haar studiekeuze is dit de komende 10 jaar ws haar laatste vaste baan. Ze kiest namelijk voor leuk i.p.v. verstandig, en daar sta ik helemaal achter.
De animo voor huurwoningen in onze omgeving is erg groot, en natuurlijk wil ik het best de eerste maanden van haar huren als er nog wat verbouwd moet worden of zo.
De kosten zijn dus bij voorbaat al gedekt. Ze kán dus een extra investering doen. De crux zit hem in het feit dat ze dit nog nooit heeft nagerekend, en op basis van gevoel zegt dat het niet kan.
[...]
Maar met dat extra opbouwen kan zij toch pas beginnen als ze 'n inkomen heeft? Nu wordt ze student dus geen inkomen maar wel kosten. Dan kan ze toch geen extra investeringen gaan doen?
Eeeh. Ze heeft nu nog een vast inkomen, en ze kan op basis hiervan -en ik zeg niet zomaar wat- een voldoende hypotheekbedrag krijgen in box3 om iets te kopen.
Gezien haar studiekeuze is dit de komende 10 jaar ws haar laatste vaste baan. Ze kiest namelijk voor leuk i.p.v. verstandig, en daar sta ik helemaal achter.
De animo voor huurwoningen in onze omgeving is erg groot, en natuurlijk wil ik het best de eerste maanden van haar huren als er nog wat verbouwd moet worden of zo.
De kosten zijn dus bij voorbaat al gedekt. Ze kán dus een extra investering doen. De crux zit hem in het feit dat ze dit nog nooit heeft nagerekend, en op basis van gevoel zegt dat het niet kan.
woensdag 14 januari 2009 om 11:11
Als je kinderen met haar wilt krijgen, dan zul jij minder moeten gaan werken, anders kan zij geen kapitaal opbouwen om met jou te delen. Of een kapitaal opbouwen om zonder jou te kunnen leven na een mogelijke breuk.
Als je voor kinderen kiest, en daardoor voor een inkomensdaling van haar kant, dan zul je je er bij neer moeten leggen dat jij meer geld in de relatie zal brengen dan zij zal doen.
Bij ons blijft de ongelijkwaardigheid, ik kan financieel niet tegen mijn man op en wij hebben nog niet eens kinderen.
Als je voor kinderen kiest, en daardoor voor een inkomensdaling van haar kant, dan zul je je er bij neer moeten leggen dat jij meer geld in de relatie zal brengen dan zij zal doen.
Bij ons blijft de ongelijkwaardigheid, ik kan financieel niet tegen mijn man op en wij hebben nog niet eens kinderen.
woensdag 14 januari 2009 om 11:13
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:35:
Om nog wat gestelde vragen te beantwoorden; Gaat dit conflict in de eerste instantie om geld? Ja. Om geld voor de toekomst, dat is iets waar ik me erg druk om maak.Blijkbaar maakt je vriendin zich niet erg druk om geld voor de toekomst. Als jullie allebei nu doen waar je je prettig bij voelt, is dat niet het beste?
Om nog wat gestelde vragen te beantwoorden; Gaat dit conflict in de eerste instantie om geld? Ja. Om geld voor de toekomst, dat is iets waar ik me erg druk om maak.Blijkbaar maakt je vriendin zich niet erg druk om geld voor de toekomst. Als jullie allebei nu doen waar je je prettig bij voelt, is dat niet het beste?
woensdag 14 januari 2009 om 11:16
Even voor de duidelijkheid: Ik vind je absoluut GEEN geldwolf! Volgens mij vullen jullie elkaar aan in de relatie: Jij bent verstandiger met geld, en kijkt verder dan je neus lang is, en (gezien zij 10 jaar niks aan pensioen opbouw heeft gedaan) heeft wel iemand nodig die haar met de neus op de feiten drukt.
Ik heb het idee dat jij het plan dat zij een huis koopt even hebt laten varen, goed zo! Iemand die er verstand van heeft en onafhankelijk is kan haar/jullie goed inlichten, en misschien komt ze dan zelf ook wel tot het inzicht dat een huisje kopen misschien helemaal niet zo'n slecht idee is, maar hoop er niet teveel op! Zeg haar dat je graag wilt dat ze verantwoordelijkheid neemt over haar pensioen en haar toekomst, en dat je haar er graag bij wilt helpen. Dat is al een hele andere insteek en veel prettiger voor haar! Heel veel succes ermee, en ik denk dat jullie er wel uitkomen!
Ik heb het idee dat jij het plan dat zij een huis koopt even hebt laten varen, goed zo! Iemand die er verstand van heeft en onafhankelijk is kan haar/jullie goed inlichten, en misschien komt ze dan zelf ook wel tot het inzicht dat een huisje kopen misschien helemaal niet zo'n slecht idee is, maar hoop er niet teveel op! Zeg haar dat je graag wilt dat ze verantwoordelijkheid neemt over haar pensioen en haar toekomst, en dat je haar er graag bij wilt helpen. Dat is al een hele andere insteek en veel prettiger voor haar! Heel veel succes ermee, en ik denk dat jullie er wel uitkomen!
woensdag 14 januari 2009 om 11:16
Ik begrijp dat het kriebelt, dat je het met haar wilt delen (je kennis op dit vlak) en dat je maar niet kan inzien waarom ze daar nou niet voor kiest, ik bedoel het is toch zo simpel als wat (jouw inziens).
Maar zij kiest hier niet voor en heeft al aangeven dat dit onderwerp gesloten is.
Leg je er bij neer en laat geld niet tussen jullie instaan, echt waar het is zo een zonde om je hierom druk te maken, het is iets wat buiten je bereik ligt en je snapt het niet waarom.
Ik snap het ook niet hoor maar zij wil het niet, klaar.
Maar zij kiest hier niet voor en heeft al aangeven dat dit onderwerp gesloten is.
Leg je er bij neer en laat geld niet tussen jullie instaan, echt waar het is zo een zonde om je hierom druk te maken, het is iets wat buiten je bereik ligt en je snapt het niet waarom.
Ik snap het ook niet hoor maar zij wil het niet, klaar.
woensdag 14 januari 2009 om 11:19
ik weet dat ik nu een heel ongeëmancipeerd voorbeeld ga geven: Mijn ouders zijn al jaaaaren getrouwd. Mijn vader werkt full-time, mijn moeder werkt niet. Dat komt door allemaal omstandigheden die er niet toe doen en ze heeft in de tussentijd wel wat zwart bijgeklust en wat geld verdiend, maar meer voor erbij dan een substantieel deel van de inkomsten. Ze bouwt dan ook geen pensioen op, geen oudedagsvoorziening. Mijn ouders hebben samen een huis gekocht, op basis van mijn vaders inkomen. Hier zit een mega overwaarde aan ondertussen, die dus goedbekeken van mijn vader is. Mijn ouders zijn in volledige gemeenschap van goederen getrouwd, wat betekent dat de overwaarde daardoor ook van mijn moeder is. Mijn moeder is dus afhankelijk van mijn vader, maar dat zijn afspraken waar zij ooit voor hebben getekend. Mijn vader ziet dit niet als een last, maar als iets normaals. Hun beeld van een toekomst samen is dus ook het geld (nu en) in de toekomst samen.
Ik ben niet zo goed in de financiele wereld, maar mijn eerste gedachte bij een oudedagsvoorziening is niet dat ik een extra huis ga kopen. Ik woon nu in een huis met mijn vriend en dat is voldoende. Voor mijn oude dag wil ik best gaan sparen. En ik dan weer meer dan vriend, omdat ik meer verdien, maar wat maakt dat uiteindelijk nou uit? Ik ga toch niet nu ook niet alleen weekendjes weg omdat hij er niet voor zou kunnen opdraaien? Ik geef hem toch ook geen andere cadeautjes dan ik zou willen geven, puur om het feit dat ik die investering in zijn cadeautjes aan mij niet terug zie?
Costello, als ik jou was zou ik inderdaad zelf ook eens wat breder naar de verschillende mogelijkheden gaan kijken. Want jij vindt je vriendin kortzichtig omdat zij niet wil investeren in een woning, maar wij vinden jou kortzichtig omdat jij niet ergens anders naar zou willen kijken dan jouw optie.
En over die woning waar je nu in woont: op het moment dat zij meebetaalt aan de vaste lasten, dus puur alleen de rente, betekent dat volgens mij dat bij eventueel uit elkaar gaan, alsnog een gedeelte van het huis van haar zou zijn, al is het dan niet de overwaarde. Ik heb het gezien bij vrienden die uit elkaar gingen, waarvan het meisje alle boodschappen betaalde en hij het huis. Hij gaf aan dat zij nooit wat had meebetaalt aan de woning dus dat die van hem was en dat zij met lege handen kwam te staan. Het feit dat hij in die periode, als zij niks had betaald, was omgekomen van de honger bedacht hij zich niet, hij heeft uiteindelijk haar uit moeten kopen. Hoe het precies zat weet ik niet meer, maar bedenk je wel dat zij op dit moment ook meebetaalt in jullie vaste lasten!!
Misschien dwaal ik af, maar dat zeg ik, bijna geen verstand van
Ik ben niet zo goed in de financiele wereld, maar mijn eerste gedachte bij een oudedagsvoorziening is niet dat ik een extra huis ga kopen. Ik woon nu in een huis met mijn vriend en dat is voldoende. Voor mijn oude dag wil ik best gaan sparen. En ik dan weer meer dan vriend, omdat ik meer verdien, maar wat maakt dat uiteindelijk nou uit? Ik ga toch niet nu ook niet alleen weekendjes weg omdat hij er niet voor zou kunnen opdraaien? Ik geef hem toch ook geen andere cadeautjes dan ik zou willen geven, puur om het feit dat ik die investering in zijn cadeautjes aan mij niet terug zie?
Costello, als ik jou was zou ik inderdaad zelf ook eens wat breder naar de verschillende mogelijkheden gaan kijken. Want jij vindt je vriendin kortzichtig omdat zij niet wil investeren in een woning, maar wij vinden jou kortzichtig omdat jij niet ergens anders naar zou willen kijken dan jouw optie.
En over die woning waar je nu in woont: op het moment dat zij meebetaalt aan de vaste lasten, dus puur alleen de rente, betekent dat volgens mij dat bij eventueel uit elkaar gaan, alsnog een gedeelte van het huis van haar zou zijn, al is het dan niet de overwaarde. Ik heb het gezien bij vrienden die uit elkaar gingen, waarvan het meisje alle boodschappen betaalde en hij het huis. Hij gaf aan dat zij nooit wat had meebetaalt aan de woning dus dat die van hem was en dat zij met lege handen kwam te staan. Het feit dat hij in die periode, als zij niks had betaald, was omgekomen van de honger bedacht hij zich niet, hij heeft uiteindelijk haar uit moeten kopen. Hoe het precies zat weet ik niet meer, maar bedenk je wel dat zij op dit moment ook meebetaalt in jullie vaste lasten!!
Misschien dwaal ik af, maar dat zeg ik, bijna geen verstand van
woensdag 14 januari 2009 om 11:20
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:44:
[...]
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
nee, dat is niet onredelijk. Maar je vriendin zal niet alles precies zo als jij willen oplossen en dat mag ze. Maar ik zou, als het voor jou zo belangrijk is, wel samen een financieel toekomstplan opstellen
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Ik geloof je
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Logisch, ik ken weinig mensen die het leuk vinden om zich hierin te verdiepen. Dus zoek een medstander aan jouw kant, een finacieel adviseur. Bovendien, als je vriendin van het type "samen droomhuis kopen"is zoals hierboven omschreven, zal ze ook wrs jullie inkomen op een grote hoop willen gooien (ok, stukje vol met aannames, maar zeer zeker mogelijk). De gezamelijke pot én jullie gezamelijke doel, biedt je dan meer mogelijkheden om voor jullie samen dingen te regelen.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?Ik vind dit wat cru gesteld. Moeilijk om een reactie hierop te omschrijven. ... Poging: in een relatie vind ik het niet gek om elkaar te helpen, ook financieel. Dit moet natuurlijk wel binnen bepaalde redelijke grenzen liggen, dwz: beiden partners gaan verstandig met het geld om, evenveel bijdragen aan vaste lasten qua percentage inkomen. Maar mocht mijn vriend geld nodig hebben voor een studie bv, terwijl ik werk, zou ik hem daar financieel bij helpen. Ik gun het hem niet om te sappelen terwijl ik het geld gewoon heb. Uiteindelijk ook goed voor de gezamelijke pot nietwaar? /b]
[...]
Ik wil zeker wel met haar delen, maar ik wil niet míjn zuurverdiende toekomstvoorziening gehalveerd zien, dat is toch niet zó ondredelijk?
nee, dat is niet onredelijk. Maar je vriendin zal niet alles precies zo als jij willen oplossen en dat mag ze. Maar ik zou, als het voor jou zo belangrijk is, wel samen een financieel toekomstplan opstellen
Ik baal er een beetje van dat ik er nu als een soort geldwolf af kom, want dat ben ik niet.
Ik geloof je
Het grootste probleem is dat mijn vriendin ervan uit gaat dat het pensioen dat ze straks zal opbouwen wel voldoende zou zijn, en zich daarin niet verder wil verdiepen.
Logisch, ik ken weinig mensen die het leuk vinden om zich hierin te verdiepen. Dus zoek een medstander aan jouw kant, een finacieel adviseur. Bovendien, als je vriendin van het type "samen droomhuis kopen"is zoals hierboven omschreven, zal ze ook wrs jullie inkomen op een grote hoop willen gooien (ok, stukje vol met aannames, maar zeer zeker mogelijk). De gezamelijke pot én jullie gezamelijke doel, biedt je dan meer mogelijkheden om voor jullie samen dingen te regelen.
Ik ben ervan overtuigd dat onze beide pensioenen níet toereikend zullen zijn om te blijven leven hoe we dat willen, en dat we dus aanvullende maatregelen moeten treffen. Nu heb ik met veel pijn en moeite mijn kapitaal flink aangevuld, (niet alleen met de overwaarde, ook van de maandelijkse huur wordt een flink bedrag gereserveerd), maar waar blijft zij? Moet ik het dan straks maar 50-50 gaan delen? Dat klopt dan toch niet?Ik vind dit wat cru gesteld. Moeilijk om een reactie hierop te omschrijven. ... Poging: in een relatie vind ik het niet gek om elkaar te helpen, ook financieel. Dit moet natuurlijk wel binnen bepaalde redelijke grenzen liggen, dwz: beiden partners gaan verstandig met het geld om, evenveel bijdragen aan vaste lasten qua percentage inkomen. Maar mocht mijn vriend geld nodig hebben voor een studie bv, terwijl ik werk, zou ik hem daar financieel bij helpen. Ik gun het hem niet om te sappelen terwijl ik het geld gewoon heb. Uiteindelijk ook goed voor de gezamelijke pot nietwaar? /b]
woensdag 14 januari 2009 om 11:23
Tja hier is van het begin alles op 1 rekening gegaan, eerst heeft hij daar van geprofiteerd ( niet echt het juiste woord maar ach) nu ik.
Ik vind dat als je echt samen ben, de financien gewoon ook samen worden gedeeld, of het nou evenredig is of niet.
Maar ja dat is vast erg ouderwets maar we vinden het gelukkig beide goed zo.
Ik vind dat als je echt samen ben, de financien gewoon ook samen worden gedeeld, of het nou evenredig is of niet.
Maar ja dat is vast erg ouderwets maar we vinden het gelukkig beide goed zo.
woensdag 14 januari 2009 om 11:26
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 11:09:
Eeeh. Ze heeft nu nog een vast inkomen, en ze kan op basis hiervan -en ik zeg niet zomaar wat- een voldoende hypotheekbedrag krijgen in box3 om iets te kopen.
Gezien haar studiekeuze is dit de komende 10 jaar ws haar laatste vaste baan. Ze kiest namelijk voor leuk i.p.v. verstandig, en daar sta ik helemaal achter.
En jij gaat er vanuit dat ze de komende 10 jaar een perfecte huurder vindt, die elke maand netjes zijn geld betaalt?
Dat het pand geen enkele maand leeg komt te staan?
Dat er geen onverwachte kosten bijkomen als er bijvoorbeeld lekkage is ofzo?
Ze gaat 'studeren'. Waar moet ze dat extra geld om in dat soort dingen te investeren vandaan halen?
Eeeh. Ze heeft nu nog een vast inkomen, en ze kan op basis hiervan -en ik zeg niet zomaar wat- een voldoende hypotheekbedrag krijgen in box3 om iets te kopen.
Gezien haar studiekeuze is dit de komende 10 jaar ws haar laatste vaste baan. Ze kiest namelijk voor leuk i.p.v. verstandig, en daar sta ik helemaal achter.
En jij gaat er vanuit dat ze de komende 10 jaar een perfecte huurder vindt, die elke maand netjes zijn geld betaalt?
Dat het pand geen enkele maand leeg komt te staan?
Dat er geen onverwachte kosten bijkomen als er bijvoorbeeld lekkage is ofzo?
Ze gaat 'studeren'. Waar moet ze dat extra geld om in dat soort dingen te investeren vandaan halen?
woensdag 14 januari 2009 om 11:26
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 10:50:
[...]
Het onderhoud doe ik zelf, of in eigen beheer. Dat zou voor een pand van mijn vriendin natuurlijk ook gelden.Fijn dat jij zo handig bent Costello, maar stel dat de relatie ooit overgaat (niet te hopen natuurlijk), blijft je vriendin over als onderhoudsverantwoordelijke....
[...]
Het onderhoud doe ik zelf, of in eigen beheer. Dat zou voor een pand van mijn vriendin natuurlijk ook gelden.Fijn dat jij zo handig bent Costello, maar stel dat de relatie ooit overgaat (niet te hopen natuurlijk), blijft je vriendin over als onderhoudsverantwoordelijke....
woensdag 14 januari 2009 om 11:27
quote:zusenzo schreef op 14 januari 2009 @ 11:23:
Tja hier is van het begin alles op 1 rekening gegaan, eerst heeft hij daar van geprofiteerd ( niet echt het juiste woord maar ach) nu ik.
Ik vind dat als je echt samen ben, de financien gewoon ook samen worden gedeeld, of het nou evenredig is of niet.
Maar ja dat is vast erg ouderwets maar we vinden het gelukkig beide goed zo.Inderdaad. In ons geval neem ik meer geld mee, maar ook meer (ongegronde) emotionele uitbarstingen. Hij profiteert van mijn extra geld en ik van zijn troostende schouder. Uiteindelijk valt maar te bezien wat meer waard is
Tja hier is van het begin alles op 1 rekening gegaan, eerst heeft hij daar van geprofiteerd ( niet echt het juiste woord maar ach) nu ik.
Ik vind dat als je echt samen ben, de financien gewoon ook samen worden gedeeld, of het nou evenredig is of niet.
Maar ja dat is vast erg ouderwets maar we vinden het gelukkig beide goed zo.Inderdaad. In ons geval neem ik meer geld mee, maar ook meer (ongegronde) emotionele uitbarstingen. Hij profiteert van mijn extra geld en ik van zijn troostende schouder. Uiteindelijk valt maar te bezien wat meer waard is
