Geld & Recht
alle pijlers
Vriendin wil niet investeren.
woensdag 14 januari 2009 om 09:57
Dames, heren,
Meestal ben ik het roerend eens met mijn vriendin, alleen is er nu een woningkwestie waar we het maar niet over eens worden.
Omdat ik een paar jaar geleden wat weinig vertrouwen had in mijn carriere heb ik bij wijze van investering in 2004 2 appartementen gekocht als appeltje voor de dorst/pensioenvoorziening. In 1 van deze appartementen ben ik zelf gaan wonen, het andere wordt verhuurd. Al met al ben ik 3,5 jaar aan het verbouwen geweest om ze beide te renoveren/restaureren. Ik heb deze tijd alles (létterlijk alles) opzij gelegd om dit te kunnen betalen. De appartementen hebben nu behoorlijke overwaardes. (rond de E 25.000,- à 30.000,- elk)
Sinds een halfjaar is mijn vriendin bij me in getrokken. Ze betaalt sindsdien 50% mee aan de hypotheekrente. (Let wel: alléén aan de rénte, en alléén natuurlijk voor ons eigen appartement. Alle aflossingscomponenten zijn voor mijn rekening, omdat het mijn spaarpotje is, niet de hare)
Ik zou het liefst zien dat mijn vriendin ook een oudedagsvoorziening treft in de vorm van een investering. Omdat ze geen eigen kapitaal heeft is een woningfinanciering op basis van haar inkomen op dit moment een van de weinige opties. Omdat dit een woning voor verhuur zou betreffen zou ze een hypothecaire lening in box 3 nodig hebben. Omdat haar inkomen nog volledig hypotheekvrij is zou ze deze kunnen krijgen.
Omdat ze per maart a.s. haar vaste contract gaat opzeggen om weer te gaan studeren heb ik haar geadviseerd te proberen een aankoop te doen zolang ze nog een vast inkomen heeft, dan kan ze uit de verhuur van het pand haar inkomen aanvullen zolang ze studeert, en bouwt ze tevens iets op voor de toekomst. Voor mij klinkt er niets logischer dan dat. Zeker nu de huizenprijzen onder druk staan.
Helaas geeft ze aan dit absoluut niet te willen. Om te beginnen ziet zij deze constructie niet in de eerste plaats als aanvulling op "Júist nu ik ga studeren", zeg ze "kan ik de kosten van een huis er niet bij hebben. Daar begin ik in geen geval aan. Áls ik al een hypotheek neem is het samen met jou, voor dit huis, dan heb ik ook een oudedagsvoorziening, toch? Ik peins er niet over zomaar een huis te kopen" Voor haar is een huis kopen iets wat je samen doet, uit romantisch oogpunt, op het moment dat je besluit samen verder te gaan. Dat je dan samen je droomhuis zoekt en daar gelukkig wordt. Dat je ook als investering een willekeurig goedkoop huis zou kunnen kopen bestaat in haar optiek niet echt.
Nou, je voelt al waar de schoen wringt; Ik wil dat ze haar eigen investering doet, en heb geen zin om -in plaats hiervan- de mijne te delen. Houd me ten goede, ik ga ervan uit dat we samen oud worden, en alles zullen delen. Dat wil ik ook graag, maar dan vind ik wel dat zij zich nu moet inspannen om ook iets in te brengen! Mag ik dat verlangen? Per slot van rekening gaan we er de komende jaren al flink op achteruit omdat zij wil gaan studeren.
Voor mijn gevoel was ik goed bezig een kapitaal op te bouwen, en ik nam aan dat we samen hieraan verder zouden bouwen, maar als ik haar begrijp vindt ze het wel genoeg zo, en wil ze de boel nu al gaan delen! Voor mijn gevoel doe ik dan juist een flinke stap terug! Lullig gezegd: What's in it for me?.
Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, omdat we normaal ook alles delen, maar in dit geval bekruipt me het gevoel dat ze wat tekort schiet, voornamelijk omdat ze eenvoudigweg zegt dat ze het niet doet omdat ze "al die kosten er niet bij kan hebben de komende jaren", waar ik het niet mee eens ben.
Gisteravond gaf ze aan dat wat haar betreft deze discussie voorgoed gesloten is, ze koopt niet. Punt. Ik voel aan dat dit erg tussen ons in staat, en vraag wat jullie ervan vinden. Heeft zij een morele plicht om een aankoop serieus te overwegen? Vinden jullie dat we samen een nieuwe hypotheek moeten nemen voor onze huidige woning? En moet ze dan ook mede-eigenaar worden? Delen we dan ook de overwaarde of betaalt ze die aan mij? Hoe beredeneren jullie e.e.a? Wat mag ik redelijkerewijs van haar verlangen? En de belangrijkste vraag: Wat zouden jullie doen? Dank alvast.
Meestal ben ik het roerend eens met mijn vriendin, alleen is er nu een woningkwestie waar we het maar niet over eens worden.
Omdat ik een paar jaar geleden wat weinig vertrouwen had in mijn carriere heb ik bij wijze van investering in 2004 2 appartementen gekocht als appeltje voor de dorst/pensioenvoorziening. In 1 van deze appartementen ben ik zelf gaan wonen, het andere wordt verhuurd. Al met al ben ik 3,5 jaar aan het verbouwen geweest om ze beide te renoveren/restaureren. Ik heb deze tijd alles (létterlijk alles) opzij gelegd om dit te kunnen betalen. De appartementen hebben nu behoorlijke overwaardes. (rond de E 25.000,- à 30.000,- elk)
Sinds een halfjaar is mijn vriendin bij me in getrokken. Ze betaalt sindsdien 50% mee aan de hypotheekrente. (Let wel: alléén aan de rénte, en alléén natuurlijk voor ons eigen appartement. Alle aflossingscomponenten zijn voor mijn rekening, omdat het mijn spaarpotje is, niet de hare)
Ik zou het liefst zien dat mijn vriendin ook een oudedagsvoorziening treft in de vorm van een investering. Omdat ze geen eigen kapitaal heeft is een woningfinanciering op basis van haar inkomen op dit moment een van de weinige opties. Omdat dit een woning voor verhuur zou betreffen zou ze een hypothecaire lening in box 3 nodig hebben. Omdat haar inkomen nog volledig hypotheekvrij is zou ze deze kunnen krijgen.
Omdat ze per maart a.s. haar vaste contract gaat opzeggen om weer te gaan studeren heb ik haar geadviseerd te proberen een aankoop te doen zolang ze nog een vast inkomen heeft, dan kan ze uit de verhuur van het pand haar inkomen aanvullen zolang ze studeert, en bouwt ze tevens iets op voor de toekomst. Voor mij klinkt er niets logischer dan dat. Zeker nu de huizenprijzen onder druk staan.
Helaas geeft ze aan dit absoluut niet te willen. Om te beginnen ziet zij deze constructie niet in de eerste plaats als aanvulling op "Júist nu ik ga studeren", zeg ze "kan ik de kosten van een huis er niet bij hebben. Daar begin ik in geen geval aan. Áls ik al een hypotheek neem is het samen met jou, voor dit huis, dan heb ik ook een oudedagsvoorziening, toch? Ik peins er niet over zomaar een huis te kopen" Voor haar is een huis kopen iets wat je samen doet, uit romantisch oogpunt, op het moment dat je besluit samen verder te gaan. Dat je dan samen je droomhuis zoekt en daar gelukkig wordt. Dat je ook als investering een willekeurig goedkoop huis zou kunnen kopen bestaat in haar optiek niet echt.
Nou, je voelt al waar de schoen wringt; Ik wil dat ze haar eigen investering doet, en heb geen zin om -in plaats hiervan- de mijne te delen. Houd me ten goede, ik ga ervan uit dat we samen oud worden, en alles zullen delen. Dat wil ik ook graag, maar dan vind ik wel dat zij zich nu moet inspannen om ook iets in te brengen! Mag ik dat verlangen? Per slot van rekening gaan we er de komende jaren al flink op achteruit omdat zij wil gaan studeren.
Voor mijn gevoel was ik goed bezig een kapitaal op te bouwen, en ik nam aan dat we samen hieraan verder zouden bouwen, maar als ik haar begrijp vindt ze het wel genoeg zo, en wil ze de boel nu al gaan delen! Voor mijn gevoel doe ik dan juist een flinke stap terug! Lullig gezegd: What's in it for me?.
Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, omdat we normaal ook alles delen, maar in dit geval bekruipt me het gevoel dat ze wat tekort schiet, voornamelijk omdat ze eenvoudigweg zegt dat ze het niet doet omdat ze "al die kosten er niet bij kan hebben de komende jaren", waar ik het niet mee eens ben.
Gisteravond gaf ze aan dat wat haar betreft deze discussie voorgoed gesloten is, ze koopt niet. Punt. Ik voel aan dat dit erg tussen ons in staat, en vraag wat jullie ervan vinden. Heeft zij een morele plicht om een aankoop serieus te overwegen? Vinden jullie dat we samen een nieuwe hypotheek moeten nemen voor onze huidige woning? En moet ze dan ook mede-eigenaar worden? Delen we dan ook de overwaarde of betaalt ze die aan mij? Hoe beredeneren jullie e.e.a? Wat mag ik redelijkerewijs van haar verlangen? En de belangrijkste vraag: Wat zouden jullie doen? Dank alvast.
woensdag 14 januari 2009 om 11:58
Costello, als je nou eens dat geld issue loslaat en daar niet meer op terug komen want ik geloof dat ze niet in de relatie is gekomen om te profiteren van jou zuurverdiende geld.
Nogmaals ik begrijp je dilemma maar het is jouw dilemma, jij voelt je te kort gedaan als zij dit niet zou doen toch?
Btw de reacties zijn wel vaker hard van toon, probeer het je niet persoonlijk aan te trekken want iedereen spreekt uit zijn eigen refentiekader.
Nogmaals ik begrijp je dilemma maar het is jouw dilemma, jij voelt je te kort gedaan als zij dit niet zou doen toch?
Btw de reacties zijn wel vaker hard van toon, probeer het je niet persoonlijk aan te trekken want iedereen spreekt uit zijn eigen refentiekader.
woensdag 14 januari 2009 om 11:58
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 11:51:
[...]
Ik doel op iemand uit een ander topic die onwaarschijnlijk veel overeenkomsten vertoont met jou. Ik zal sportief zijn en de link verder niet meer leggen, maar mochten die overeenkomsten op meer dan toeval berusten: wil je je vriendin echt al die ellende aandoen terwijl ze financieel kwetsbaar is? Ik zou nog wel twee keer nadenken voordat je je vriendin in een dergelijke positie brengt, zonder back-up geld voor advocaten.
[...]
Ik doel op iemand uit een ander topic die onwaarschijnlijk veel overeenkomsten vertoont met jou. Ik zal sportief zijn en de link verder niet meer leggen, maar mochten die overeenkomsten op meer dan toeval berusten: wil je je vriendin echt al die ellende aandoen terwijl ze financieel kwetsbaar is? Ik zou nog wel twee keer nadenken voordat je je vriendin in een dergelijke positie brengt, zonder back-up geld voor advocaten.
woensdag 14 januari 2009 om 11:59
En -om de suggestie nogmaals in de kiem te smoren- ik kom nu wellicht heel berekenend en geldbelust over, maar ik kan jullie wat dat betreft geruststellen. Dat ligt -verrassend wellicht- niet in mijn aard.
Ik weet echter wel uit eigen ervaring hoe je ervoor kunt komen te staan als je er te wéinig rekening mee houdt, en dat wens ik nooit meer mee te maken.
Ik kan gerust op een leuk weekendje een half maandsalaris stukslaan zonder me daar druk over te maken, en het huishouden draait op mijn inkomen zonder dat ik daar ooit bij heb stilgestaan.
Geldwolf? Nee dus. Bij de gratie van de zekerheden die ik heb ben ik vrij gemakkelijk met geld. Die zekerheden wil ik nu dus in stand houden, en ik vraag jullie mee te denken hoe ik dit kan regelen.
Mijn vriendin ook een huis laten kopen is geloof ik met algemene stemmen afgekeurd, en dat snap ik ook best. Andere suggesties?
Ik weet echter wel uit eigen ervaring hoe je ervoor kunt komen te staan als je er te wéinig rekening mee houdt, en dat wens ik nooit meer mee te maken.
Ik kan gerust op een leuk weekendje een half maandsalaris stukslaan zonder me daar druk over te maken, en het huishouden draait op mijn inkomen zonder dat ik daar ooit bij heb stilgestaan.
Geldwolf? Nee dus. Bij de gratie van de zekerheden die ik heb ben ik vrij gemakkelijk met geld. Die zekerheden wil ik nu dus in stand houden, en ik vraag jullie mee te denken hoe ik dit kan regelen.
Mijn vriendin ook een huis laten kopen is geloof ik met algemene stemmen afgekeurd, en dat snap ik ook best. Andere suggesties?
woensdag 14 januari 2009 om 12:00
Ik vind het nog niet zo'n slecht idee hoor van Costello.
Als zij nu een appartement koopt; de prijzen dalen dus het is nu een uitermate slim moment om vastgoed te kopen. Ze gaat dit verhuren (huurprijzen blijven wel hoog, zeker in particuliere verhuur) dan heeft zij per maand lekkere inkomsten om én hypotheek de betalen én waarschijnlijk houdt ze per maand wel wat over voor zichzelf, zie dit als een soort salarisje.
Straks als deze magere jaren voorbij zijn, schieten de prijzen voor vastgoed harder omhoog dan ooit. Mijn geschiedenisleraar zij altijd 'door het verleden, kent men het heden'. Dat gaat hier ook op.
Als zij nu een appartement koopt; de prijzen dalen dus het is nu een uitermate slim moment om vastgoed te kopen. Ze gaat dit verhuren (huurprijzen blijven wel hoog, zeker in particuliere verhuur) dan heeft zij per maand lekkere inkomsten om én hypotheek de betalen én waarschijnlijk houdt ze per maand wel wat over voor zichzelf, zie dit als een soort salarisje.
Straks als deze magere jaren voorbij zijn, schieten de prijzen voor vastgoed harder omhoog dan ooit. Mijn geschiedenisleraar zij altijd 'door het verleden, kent men het heden'. Dat gaat hier ook op.
woensdag 14 januari 2009 om 12:01
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 11:43:
[...]
Of ben ik dan ook een krent?
Nee hoor. Alleen zie jij iets op lange termijn aankomen, dat door de meesten die hier reageren over het hoofd wordt gezien, of gewoon wordt genegeerd. Als jullie samen verder gaan, en jullie zijn straks 70, en haar geld is op en jij hebt nog wel geld, dan ga jij betalen. Kan je huwelijske voorwaarden hebben geregeld, en wat niet al, maar aangezien jij geen gevoelloze geldwolf bent, ga je toch betalen. En dan is het volstrekt redelijk dat zij nu, nu dat nog kan, maatregelen neemt om die situatie te voorkomen.
Volgens mij zijn er, als jullie samen verder gaan, oud willen worden, en uiteindelijk van plan zijn elkaars rolstoel te duwen, snot af te vegen, en geprakte andijvie te voeren, een paar opties:
1. je gooit de financiën zsm (en dat is dus, zodra jullie zeker genoeg zijn van een toekomst samen) op één hoop. Sommige mensen schijnen er gelukkig van te worden als ze hun dagelijkse uitgaven gescheiden houden van hun partner, en dan moet je dat vooral doen, maar de grote kwesties voeg je samen: vermogensopbouw, kapitaaluitgaven, etc.
Als je jong bent en net uit een leven alleen komt, zal het vast héél belangwekkend zijn om het gevoel te hebben dat wat jij meer hebt opgebouwd ook betekent dat jij meer mag uitgeven, maar op lange termijn brengt het slechts ongelijkheid in de relatie die onoplosbaar wordt. Zeker als er kinderen bij komen kijken.
Als jullie voor deze optie kiezen, dan is het redelijk dat je vriendin naar vermogen een bijdrage levert aan jullie startvermogen. Maar als ze dat niet wil, of daar andere visies over heeft dan jij, zit er maar één ding op: slikken.
2. je houdt de financiën gescheiden. Zolang jij meer inkomen hebt, kan jij meer geld uitgeven. En als jij meer vermogen opbouwt, heb je straks in je rolstoel óók meer geld uit te geven. Als je vriendin dat nu niet wil zien, zal ze het wel merken als jullie oud zijn.
Onderweg gaat gezeik ontstaan. Want je zal nu voor alles wat jullie samen doen boekhoudkundig correcte afspraken moeten maken. Samen op vakantie? Betaal jij meer, of ga jij in een hotel en zij in een tentje er naast?
En kinderen: als zij voor de kinderen zorgt, ga je haar dan een moeder-salaris betalen?
Of nog funester: ga je haar "geld toestoppen", zodat ze weliswaar net zo kan leven als jij, maar daar altijd zich dankbaar voor moet voelen? Misschien dat jij dat niet wil, maar ze zou de eerste vrouw niet zijn die emotioneel schade oploopt doordat ze zich volstrekt afhankelijk voelt.
En dan zijn jullie bejaard, en jij komt als eerste met incontinentieluiers, ga je haar dan uit jouw vermogen een salaris betalen om je te verzorgen?
Al met al geloof ik niet in relaties-voor-het-leven waar de financiën echt volledig gescheiden blijven, dat zal wel duidelijk zijn. Jij ook niet, als ik het zo lees. Je wil jouw kapitaal met alle plezier met haar delen, maar je vraagt wel dat zij dat niet zomaar vanzelfsprekend aanneemt, maar naar vermogen ook een bijdrage levert.
In alle redelijkheid denk ik dat je gelijk hebt over de principes, even los van of een huis nou een slimme investering is of niet. En ja, ik denk dat zij in alle redelijkheid een morele plicht heeft om bij te dragen wat ze kan.
En ik denk ook dat je er maar beter mee kan leren leven dat het zo niet zal gaan. Als je die vrouw wil houden, als je met haar kindjes wil maken, als je ooit haar billen wil afvegen omdat ze het zelf niet meer kan, dan begint het tijd te worden om te wennen aan het idee dat een relatie geen rationele economie is, maar een samengaan waarbij geven+accepteren de sleutel is.
[...]
Of ben ik dan ook een krent?
Nee hoor. Alleen zie jij iets op lange termijn aankomen, dat door de meesten die hier reageren over het hoofd wordt gezien, of gewoon wordt genegeerd. Als jullie samen verder gaan, en jullie zijn straks 70, en haar geld is op en jij hebt nog wel geld, dan ga jij betalen. Kan je huwelijske voorwaarden hebben geregeld, en wat niet al, maar aangezien jij geen gevoelloze geldwolf bent, ga je toch betalen. En dan is het volstrekt redelijk dat zij nu, nu dat nog kan, maatregelen neemt om die situatie te voorkomen.
Volgens mij zijn er, als jullie samen verder gaan, oud willen worden, en uiteindelijk van plan zijn elkaars rolstoel te duwen, snot af te vegen, en geprakte andijvie te voeren, een paar opties:
1. je gooit de financiën zsm (en dat is dus, zodra jullie zeker genoeg zijn van een toekomst samen) op één hoop. Sommige mensen schijnen er gelukkig van te worden als ze hun dagelijkse uitgaven gescheiden houden van hun partner, en dan moet je dat vooral doen, maar de grote kwesties voeg je samen: vermogensopbouw, kapitaaluitgaven, etc.
Als je jong bent en net uit een leven alleen komt, zal het vast héél belangwekkend zijn om het gevoel te hebben dat wat jij meer hebt opgebouwd ook betekent dat jij meer mag uitgeven, maar op lange termijn brengt het slechts ongelijkheid in de relatie die onoplosbaar wordt. Zeker als er kinderen bij komen kijken.
Als jullie voor deze optie kiezen, dan is het redelijk dat je vriendin naar vermogen een bijdrage levert aan jullie startvermogen. Maar als ze dat niet wil, of daar andere visies over heeft dan jij, zit er maar één ding op: slikken.
2. je houdt de financiën gescheiden. Zolang jij meer inkomen hebt, kan jij meer geld uitgeven. En als jij meer vermogen opbouwt, heb je straks in je rolstoel óók meer geld uit te geven. Als je vriendin dat nu niet wil zien, zal ze het wel merken als jullie oud zijn.
Onderweg gaat gezeik ontstaan. Want je zal nu voor alles wat jullie samen doen boekhoudkundig correcte afspraken moeten maken. Samen op vakantie? Betaal jij meer, of ga jij in een hotel en zij in een tentje er naast?
En kinderen: als zij voor de kinderen zorgt, ga je haar dan een moeder-salaris betalen?
Of nog funester: ga je haar "geld toestoppen", zodat ze weliswaar net zo kan leven als jij, maar daar altijd zich dankbaar voor moet voelen? Misschien dat jij dat niet wil, maar ze zou de eerste vrouw niet zijn die emotioneel schade oploopt doordat ze zich volstrekt afhankelijk voelt.
En dan zijn jullie bejaard, en jij komt als eerste met incontinentieluiers, ga je haar dan uit jouw vermogen een salaris betalen om je te verzorgen?
Al met al geloof ik niet in relaties-voor-het-leven waar de financiën echt volledig gescheiden blijven, dat zal wel duidelijk zijn. Jij ook niet, als ik het zo lees. Je wil jouw kapitaal met alle plezier met haar delen, maar je vraagt wel dat zij dat niet zomaar vanzelfsprekend aanneemt, maar naar vermogen ook een bijdrage levert.
In alle redelijkheid denk ik dat je gelijk hebt over de principes, even los van of een huis nou een slimme investering is of niet. En ja, ik denk dat zij in alle redelijkheid een morele plicht heeft om bij te dragen wat ze kan.
En ik denk ook dat je er maar beter mee kan leren leven dat het zo niet zal gaan. Als je die vrouw wil houden, als je met haar kindjes wil maken, als je ooit haar billen wil afvegen omdat ze het zelf niet meer kan, dan begint het tijd te worden om te wennen aan het idee dat een relatie geen rationele economie is, maar een samengaan waarbij geven+accepteren de sleutel is.
woensdag 14 januari 2009 om 12:02
[quote]Costello schreef op 14 januari 2009 @ 11:59:
En -om de suggestie nogmaals in de kiem te smoren- ik kom nu wellicht heel berekenend en geldbelust over, maar ik kan jullie wat dat betreft geruststellen. Dat ligt -verrassend wellicht- niet in mijn aard.
Ik weet echter wel uit eigen ervaring hoe je ervoor kunt komen te staan als je er te wéinig rekening mee houdt, en dat wens ik nooit meer mee te maken.
Ik kan gerust op een leuk weekendje een half maandsalaris stukslaan zonder me daar druk over te maken, en het huishouden draait op mijn inkomen zonder dat ik daar ooit bij heb stilgestaan.
Geldwolf? Nee dus. Bij de gratie van de zekerheden die ik heb ben ik vrij gemakkelijk met geld. Die zekerheden wil ik nu dus in stand houden, en ik vraag jullie mee te denken hoe ik dit kan regelen.
Mijn vriendin ook een huis laten kopen is geloof ik met algemene stemmen afgekeurd, en dat snap ik ook best. Andere suggesties?[/quote]
Ik blijf niet aan de gang...
En -om de suggestie nogmaals in de kiem te smoren- ik kom nu wellicht heel berekenend en geldbelust over, maar ik kan jullie wat dat betreft geruststellen. Dat ligt -verrassend wellicht- niet in mijn aard.
Ik weet echter wel uit eigen ervaring hoe je ervoor kunt komen te staan als je er te wéinig rekening mee houdt, en dat wens ik nooit meer mee te maken.
Ik kan gerust op een leuk weekendje een half maandsalaris stukslaan zonder me daar druk over te maken, en het huishouden draait op mijn inkomen zonder dat ik daar ooit bij heb stilgestaan.
Geldwolf? Nee dus. Bij de gratie van de zekerheden die ik heb ben ik vrij gemakkelijk met geld. Die zekerheden wil ik nu dus in stand houden, en ik vraag jullie mee te denken hoe ik dit kan regelen.
Mijn vriendin ook een huis laten kopen is geloof ik met algemene stemmen afgekeurd, en dat snap ik ook best. Andere suggesties?[/quote]
Ik blijf niet aan de gang...
woensdag 14 januari 2009 om 12:03
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 11:59:
Mijn vriendin ook een huis laten kopen is geloof ik met algemene stemmen afgekeurd, en dat snap ik ook best. Andere suggesties?Neehee! Jouw vriendin keurt het af. Wellicht heeft zij prima ideeën voor haar oudedagvoorziening. Iets dat haar past. Kan jij daarin bijdraaien?
Mijn vriendin ook een huis laten kopen is geloof ik met algemene stemmen afgekeurd, en dat snap ik ook best. Andere suggesties?Neehee! Jouw vriendin keurt het af. Wellicht heeft zij prima ideeën voor haar oudedagvoorziening. Iets dat haar past. Kan jij daarin bijdraaien?
woensdag 14 januari 2009 om 12:13
quote:rider schreef op 14 januari 2009 @ 12:01:
[...]
Als je jong bent en net uit een leven alleen komt, zal het vast héél belangwekkend zijn om het gevoel te hebben dat wat jij meer hebt opgebouwd ook betekent dat jij meer mag uitgeven, maar op lange termijn brengt het slechts ongelijkheid in de relatie die onoplosbaar wordt. Zeker als er kinderen bij komen kijken.
Precies. En op een gegeven moment heeft de financiele ongelijkheid alle andere aspecten van je relatie ook besmet en is de financiele ongelijkheid niet eens je grootste relatieprobleem meer....
Goeie post Rider.
[...]
Als je jong bent en net uit een leven alleen komt, zal het vast héél belangwekkend zijn om het gevoel te hebben dat wat jij meer hebt opgebouwd ook betekent dat jij meer mag uitgeven, maar op lange termijn brengt het slechts ongelijkheid in de relatie die onoplosbaar wordt. Zeker als er kinderen bij komen kijken.
Precies. En op een gegeven moment heeft de financiele ongelijkheid alle andere aspecten van je relatie ook besmet en is de financiele ongelijkheid niet eens je grootste relatieprobleem meer....
Goeie post Rider.
woensdag 14 januari 2009 om 12:15
Wat ik niet snap is dat ze 'n studie gaat doen van 'n jaar of 10 voor de leuk en niet om er 'n betere carriere door te kunnen krijgen. Dát punt zou mij storen: ze gaat maar studeren om iets te bereiken ipv om een beetje hobbymatig te flierefluiten en dan komt 't met het bijdragen aan een gelijkwaardige levensstijl ook wel goed als er 'n goede baan uit volgt.
woensdag 14 januari 2009 om 12:20
quote:elninjoo schreef op 14 januari 2009 @ 12:15:
Wat ik niet snap is dat ze 'n studie gaat doen van 'n jaar of 10 voor de leuk en niet om er 'n betere carriere door te kunnen krijgen. Dát punt zou mij storen: ze gaat maar studeren om iets te bereiken ipv om een beetje hobbymatig te flierefluiten en dan komt 't met het bijdragen aan een gelijkwaardige levensstijl ook wel goed als er 'n goede baan uit volgt.Maar dit gedrag is wel typerend voor iemand die niet over de toekomst nadenkt, toch? Althans, op financieël vlak. Ik vind haar wel consequent, maar niet echt wijs.
Wat ik niet snap is dat ze 'n studie gaat doen van 'n jaar of 10 voor de leuk en niet om er 'n betere carriere door te kunnen krijgen. Dát punt zou mij storen: ze gaat maar studeren om iets te bereiken ipv om een beetje hobbymatig te flierefluiten en dan komt 't met het bijdragen aan een gelijkwaardige levensstijl ook wel goed als er 'n goede baan uit volgt.Maar dit gedrag is wel typerend voor iemand die niet over de toekomst nadenkt, toch? Althans, op financieël vlak. Ik vind haar wel consequent, maar niet echt wijs.
woensdag 14 januari 2009 om 12:21
Rider, idd een supergoeie post, waarvoor dank. Ook ik ben ervan overtuigd dat de financien uiteindelijk op 1 hoop horen te komen, het is nu al slecht bij te houden wie wat exact betaalt, en geen van ons beide maalt daarom. Dat is een superfijn uitgangspunt, en dat moet zo blijven.
Het feit dat ik iets achter de hand heb maakt dat ik relaxed met geld kan omgaan, en dat is me erg dierbaar (en háár óók!). Als alles samen delen betekent dat ik daarvan de helft inlever word ik daar gewoon niet erg enthousiast van. Nu nog niet, tenminste. Ik zit nog bij te komen van de verbouwing.
Toch wil ik graag samen delen en leven op basis van gelijkheid. Exact dát is de reden dat ik hoop dat zij ook, zo gauw mogelijk, zorgt dat ze kapitaal opbouwt.
Het feit dat ik iets achter de hand heb maakt dat ik relaxed met geld kan omgaan, en dat is me erg dierbaar (en háár óók!). Als alles samen delen betekent dat ik daarvan de helft inlever word ik daar gewoon niet erg enthousiast van. Nu nog niet, tenminste. Ik zit nog bij te komen van de verbouwing.
Toch wil ik graag samen delen en leven op basis van gelijkheid. Exact dát is de reden dat ik hoop dat zij ook, zo gauw mogelijk, zorgt dat ze kapitaal opbouwt.
woensdag 14 januari 2009 om 12:25
quote:elninjoo schreef op 14 januari 2009 @ 12:15:
Wat ik niet snap is dat ze 'n studie gaat doen van 'n jaar of 10 voor de leuk en niet om er 'n betere carriere door te kunnen krijgen. Dát punt zou mij storen: ze gaat maar studeren om iets te bereiken ipv om een beetje hobbymatig te flierefluiten en dan komt 't met het bijdragen aan een gelijkwaardige levensstijl ook wel goed als er 'n goede baan uit volgt.
De studie duurt 2 jaar. Ik heb alleen aangegeven dat een vaste arbeidsrelatie de komende 10 jaar lastig zal zijn gezien de beperkte carrierekansen.
Nou, ze komt uit de theaterwereld, en is ooit om financiele redenen overgestapt naar iets anders. Ik heb haar daarin de afgelopen jaren niet gelukkiger zien worden.
Klakkeloos terug naar het theater vonden we financieel allebei geen goede optie, dus nu doet ze eerst een 2-jarige studie waardoor ze straks in het vakgebied waar haar hart ligt iets meer te kiezen zal hebben dan ze vroeger deed.
Hobbymatig flierefluiten is dus niet aan de orde, ze heeft wel de pech dat haar werk niet erg dikbetaald is. Maar ik heb haar liever blij en met wat minder salaris dan met tegenzin op een kantoor.
Zie dat ik geen krentenkakker ben?
Wat ik niet snap is dat ze 'n studie gaat doen van 'n jaar of 10 voor de leuk en niet om er 'n betere carriere door te kunnen krijgen. Dát punt zou mij storen: ze gaat maar studeren om iets te bereiken ipv om een beetje hobbymatig te flierefluiten en dan komt 't met het bijdragen aan een gelijkwaardige levensstijl ook wel goed als er 'n goede baan uit volgt.
De studie duurt 2 jaar. Ik heb alleen aangegeven dat een vaste arbeidsrelatie de komende 10 jaar lastig zal zijn gezien de beperkte carrierekansen.
Nou, ze komt uit de theaterwereld, en is ooit om financiele redenen overgestapt naar iets anders. Ik heb haar daarin de afgelopen jaren niet gelukkiger zien worden.
Klakkeloos terug naar het theater vonden we financieel allebei geen goede optie, dus nu doet ze eerst een 2-jarige studie waardoor ze straks in het vakgebied waar haar hart ligt iets meer te kiezen zal hebben dan ze vroeger deed.
Hobbymatig flierefluiten is dus niet aan de orde, ze heeft wel de pech dat haar werk niet erg dikbetaald is. Maar ik heb haar liever blij en met wat minder salaris dan met tegenzin op een kantoor.
Zie dat ik geen krentenkakker ben?
woensdag 14 januari 2009 om 12:28
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 12:21:
Als alles samen delen betekent dat ik daarvan de helft inlever word ik daar gewoon niet erg enthousiast van. Nu nog niet, tenminste. Ik zit nog bij te komen van de verbouwing.
Toch wil ik graag samen delen en leven op basis van gelijkheid. Exact dát is de reden dat ik hoop dat zij ook, zo gauw mogelijk, zorgt dat ze kapitaal opbouwt.
Ik snap je helemaal. En je hebt rationeel helemaal gelijk.
Maar echt, wen er nou maar aan. Hoe harder je haar probeert te motiveren om aan jullie gezamelijke toekomstige kapitaal bij te dragen, hoe minder trek ze er in zal hebben.
Het is, in the end, toch weer een rationele keuze: als zij degene is waarvan je de kotsemmertjes wil leeg gooien als ze ziek is, en wel de rest van jullie leven, dan heeft dat een prijs: geven, en accepteren. Het is gewoon wennen, de overgang van "ik+zij" naar "wij", en ik kan daar alleen maar clichés over roepen ben ik bang. Maar die clichés zijn in de loop van de geschiedenis wel wáár gebleken.
Sterkte met het wennen, en geniet er van dat je een vrouw gevonden hebt waar je liefde mee hebt gevonden!
Als alles samen delen betekent dat ik daarvan de helft inlever word ik daar gewoon niet erg enthousiast van. Nu nog niet, tenminste. Ik zit nog bij te komen van de verbouwing.
Toch wil ik graag samen delen en leven op basis van gelijkheid. Exact dát is de reden dat ik hoop dat zij ook, zo gauw mogelijk, zorgt dat ze kapitaal opbouwt.
Ik snap je helemaal. En je hebt rationeel helemaal gelijk.
Maar echt, wen er nou maar aan. Hoe harder je haar probeert te motiveren om aan jullie gezamelijke toekomstige kapitaal bij te dragen, hoe minder trek ze er in zal hebben.
Het is, in the end, toch weer een rationele keuze: als zij degene is waarvan je de kotsemmertjes wil leeg gooien als ze ziek is, en wel de rest van jullie leven, dan heeft dat een prijs: geven, en accepteren. Het is gewoon wennen, de overgang van "ik+zij" naar "wij", en ik kan daar alleen maar clichés over roepen ben ik bang. Maar die clichés zijn in de loop van de geschiedenis wel wáár gebleken.
Sterkte met het wennen, en geniet er van dat je een vrouw gevonden hebt waar je liefde mee hebt gevonden!
woensdag 14 januari 2009 om 12:30
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 12:21:
Toch wil ik graag samen delen en leven op basis van gelijkheid. Exact dát is de reden dat ik hoop dat zij ook, zo gauw mogelijk, zorgt dat ze kapitaal opbouwt.
Denk je dat je er wel mee zou kunnen leven als zij minder kapitaal opbouwt dan jij?
Zou je haar echt als volledig gelijke kunnen beschouwen? Mijn man kon dat niet en dat heeft uiteindelijk tot een enorme relatiecrisis geleid, waar ik uiteraard ook schuldig aan was. Ik ben me gaan gedragen als de mindere, hij als de meerdere, dat is er ingeslopen door de jaren heen. En wij hebben dat nu wel redelijk kunnen doorbreken maar toch.
Je ongelijkwaardig voelen heeft niet zo veel te maken met ongelijkwaardig zijn. Je ongelijkwaardig voelen is als een sluipmoordenaar voor je relatie.
Toch wil ik graag samen delen en leven op basis van gelijkheid. Exact dát is de reden dat ik hoop dat zij ook, zo gauw mogelijk, zorgt dat ze kapitaal opbouwt.
Denk je dat je er wel mee zou kunnen leven als zij minder kapitaal opbouwt dan jij?
Zou je haar echt als volledig gelijke kunnen beschouwen? Mijn man kon dat niet en dat heeft uiteindelijk tot een enorme relatiecrisis geleid, waar ik uiteraard ook schuldig aan was. Ik ben me gaan gedragen als de mindere, hij als de meerdere, dat is er ingeslopen door de jaren heen. En wij hebben dat nu wel redelijk kunnen doorbreken maar toch.
Je ongelijkwaardig voelen heeft niet zo veel te maken met ongelijkwaardig zijn. Je ongelijkwaardig voelen is als een sluipmoordenaar voor je relatie.
woensdag 14 januari 2009 om 12:38
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.
Zolang haar betaalrekening aan het eind van elke maand weer schoon leeg is en ze alles kan betalen behalve een toekomstvoorziening heb ik geen zin om als een investerende gekke henkie in dat tekort te voorzien.
Als ze nou voor 350,-/maand spaart en vervolgens geld tekort komt voor iets anders voorzie ik een stuk liever in het verschil.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.
Zolang haar betaalrekening aan het eind van elke maand weer schoon leeg is en ze alles kan betalen behalve een toekomstvoorziening heb ik geen zin om als een investerende gekke henkie in dat tekort te voorzien.
Als ze nou voor 350,-/maand spaart en vervolgens geld tekort komt voor iets anders voorzie ik een stuk liever in het verschil.
woensdag 14 januari 2009 om 12:41
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 12:38:
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.Als ze maar jouw definitie van 'verstandig' hanteert. Ik voorzie een groot drama.
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.Als ze maar jouw definitie van 'verstandig' hanteert. Ik voorzie een groot drama.
woensdag 14 januari 2009 om 12:44
quote:Parnell schreef op 14 januari 2009 @ 12:41:
[...]
Als ze maar jouw definitie van 'verstandig' hanteert. Ik voorzie een groot drama.
Ja maar dat komt omdat jij denkt dat ik iemand anders ben, toch? Die al een soort van drama heeft in een ander topic?
Wat dat betreft kan ik je geruststellen. We zijn helemaal gelukkig met elkaar, no drama.
We moeten alleen wel op de een of andere manier consensus bereiken over deze kwestie...
[...]
Als ze maar jouw definitie van 'verstandig' hanteert. Ik voorzie een groot drama.
Ja maar dat komt omdat jij denkt dat ik iemand anders ben, toch? Die al een soort van drama heeft in een ander topic?
Wat dat betreft kan ik je geruststellen. We zijn helemaal gelukkig met elkaar, no drama.
We moeten alleen wel op de een of andere manier consensus bereiken over deze kwestie...
woensdag 14 januari 2009 om 12:49
woensdag 14 januari 2009 om 12:54
Costello, jullie vinden heus een oplossing, zeker nu je volgens mij heel helder hebt waar het jou echt om gaat: niet specifiek die investering in dat huis, maar een bijdrage aan een financieel zekere toekomst, ook op langere termijn.
Dat is een heel valide punt en daar zal zij, mits je het redelijk bespreekt en haar eventuele voorstellen daarvoor ook serieus neemt, zeker een oplossing in vinden.
Ik weet dat het niet altijd makkelijk is want liefde en geld worden vaak door elkaar gehaald. Ook wordt nadruk op geld gezien als gebrek aan vertrouwen. Maar zolang je duidelijk maakt dat je met haar verder wilt, maar dat je ook graag met vertrouwen de toekomst tegemoet wilt kunnen zien, dan moet dat gesprek lukken.
Ik heb datzelfde gesprek een paar jaar geleden ook gehad (ik freelancer, hij goeie vaste baan en een afbetaald huis) en ondanks dat ik het niet de leukste conversatie uit onze relatie vond ben ik blij dat hij heeft aangegeven hoe belangrijk het voor hem was dat ik ook ging sparen/pensioen opbouwen/etc.
En nu ben ik zelf blij dat ik ertoe ben aangezet, moet je nagaan
Succes en laat even weten of jullie tot een oplossing hebben kunnen komen waar jullie allebei blij mee zijn!
Dat is een heel valide punt en daar zal zij, mits je het redelijk bespreekt en haar eventuele voorstellen daarvoor ook serieus neemt, zeker een oplossing in vinden.
Ik weet dat het niet altijd makkelijk is want liefde en geld worden vaak door elkaar gehaald. Ook wordt nadruk op geld gezien als gebrek aan vertrouwen. Maar zolang je duidelijk maakt dat je met haar verder wilt, maar dat je ook graag met vertrouwen de toekomst tegemoet wilt kunnen zien, dan moet dat gesprek lukken.
Ik heb datzelfde gesprek een paar jaar geleden ook gehad (ik freelancer, hij goeie vaste baan en een afbetaald huis) en ondanks dat ik het niet de leukste conversatie uit onze relatie vond ben ik blij dat hij heeft aangegeven hoe belangrijk het voor hem was dat ik ook ging sparen/pensioen opbouwen/etc.
En nu ben ik zelf blij dat ik ertoe ben aangezet, moet je nagaan
Succes en laat even weten of jullie tot een oplossing hebben kunnen komen waar jullie allebei blij mee zijn!
woensdag 14 januari 2009 om 12:55
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 12:49:
[...]
Ehh. Degene die straks moet bijpassen als ze tekort komt, hoop ik.Waarom stuur je d'r dan niet naar een pensioenadviseur? Kunnen ze samen een plan opstellen om het pensioengat te dichten zonder dat ze zich in allerlei vastgoedzaken hoeft te storten.
[...]
Ehh. Degene die straks moet bijpassen als ze tekort komt, hoop ik.Waarom stuur je d'r dan niet naar een pensioenadviseur? Kunnen ze samen een plan opstellen om het pensioengat te dichten zonder dat ze zich in allerlei vastgoedzaken hoeft te storten.
woensdag 14 januari 2009 om 12:57
Costello, ik vind dat je al veel goede tips hebt gekregen. Zoals al eerder gezegd, probeer met je vriendin af te spreken dat zij ook op een bepaalde manier gaat sparen voor de toekomst. Laat haar alleen zelf bepalen op welke manier zij dat gaat doen. Huizenbezit is niet het antwoord voor iedereen en zoals al gezegd, zo'n situatie zou bij jullie bestaan bij gratie van jullie samenwonen.
Probeer haar duidelijk te maken dat het splitsen/delen van jouw huidige kapitaal jouw onzeker maakt. Niet omdat jij je geld niet wilt delen, maar omdat dit jouw buffer voor 1 persoon was en jullie zijn nu samen en zullen later ook meer kosten hebben. Jij voelt je veiliger bij een extra bijdrage in je oude-dags-fonds, niet bij een halvering ervan.
Als je het vanuit dit standpunt bespreekt en haar de ruimte geeft om op haar eigen manier mee te bouwen aan ee gezamenlijke toekomst, zal ze er wellicht een stuk welwillender tegenover staan.
Misschien nog een idee: je zegt dat zij nu een soort huur aan je betaalt. Ik weet niet hoe veel dat is en of je dit geld niet ook extra op een spaarrekening zou kunnen zetten voor later. Of dat kan hangt natuurlijk af van de rest van jullie inkomen.
Voor de goede orde: ik vind je geen geldwolf. Ik vind het eerder verstandig dat je je financiën op een goede manier beheert.
Succes!
Probeer haar duidelijk te maken dat het splitsen/delen van jouw huidige kapitaal jouw onzeker maakt. Niet omdat jij je geld niet wilt delen, maar omdat dit jouw buffer voor 1 persoon was en jullie zijn nu samen en zullen later ook meer kosten hebben. Jij voelt je veiliger bij een extra bijdrage in je oude-dags-fonds, niet bij een halvering ervan.
Als je het vanuit dit standpunt bespreekt en haar de ruimte geeft om op haar eigen manier mee te bouwen aan ee gezamenlijke toekomst, zal ze er wellicht een stuk welwillender tegenover staan.
Misschien nog een idee: je zegt dat zij nu een soort huur aan je betaalt. Ik weet niet hoe veel dat is en of je dit geld niet ook extra op een spaarrekening zou kunnen zetten voor later. Of dat kan hangt natuurlijk af van de rest van jullie inkomen.
Voor de goede orde: ik vind je geen geldwolf. Ik vind het eerder verstandig dat je je financiën op een goede manier beheert.
Succes!
woensdag 14 januari 2009 om 13:00
Tsja als ze niet wil dan wil ze niet, helaas. Maar toch wel jammer denk ik, want ik heb wel het idee dat Costello weet waar hij het over heeft als hij haar aanraadt om ook te investeren zoals hij dat heeft gedaan. Ik denk niet dat hij haar echt onnodige risico's laat lopen (zou hij natuurlijk ook niets aan hebben, want dat zou hij ook met de gebakken peren zitten natuurlijk, omdat hij sowieso oud met haar wil worden en dan zijn haar schulden ook de zijne)
