Geld & Recht
alle pijlers
Vriendin wil niet investeren.
woensdag 14 januari 2009 om 09:57
Dames, heren,
Meestal ben ik het roerend eens met mijn vriendin, alleen is er nu een woningkwestie waar we het maar niet over eens worden.
Omdat ik een paar jaar geleden wat weinig vertrouwen had in mijn carriere heb ik bij wijze van investering in 2004 2 appartementen gekocht als appeltje voor de dorst/pensioenvoorziening. In 1 van deze appartementen ben ik zelf gaan wonen, het andere wordt verhuurd. Al met al ben ik 3,5 jaar aan het verbouwen geweest om ze beide te renoveren/restaureren. Ik heb deze tijd alles (létterlijk alles) opzij gelegd om dit te kunnen betalen. De appartementen hebben nu behoorlijke overwaardes. (rond de E 25.000,- à 30.000,- elk)
Sinds een halfjaar is mijn vriendin bij me in getrokken. Ze betaalt sindsdien 50% mee aan de hypotheekrente. (Let wel: alléén aan de rénte, en alléén natuurlijk voor ons eigen appartement. Alle aflossingscomponenten zijn voor mijn rekening, omdat het mijn spaarpotje is, niet de hare)
Ik zou het liefst zien dat mijn vriendin ook een oudedagsvoorziening treft in de vorm van een investering. Omdat ze geen eigen kapitaal heeft is een woningfinanciering op basis van haar inkomen op dit moment een van de weinige opties. Omdat dit een woning voor verhuur zou betreffen zou ze een hypothecaire lening in box 3 nodig hebben. Omdat haar inkomen nog volledig hypotheekvrij is zou ze deze kunnen krijgen.
Omdat ze per maart a.s. haar vaste contract gaat opzeggen om weer te gaan studeren heb ik haar geadviseerd te proberen een aankoop te doen zolang ze nog een vast inkomen heeft, dan kan ze uit de verhuur van het pand haar inkomen aanvullen zolang ze studeert, en bouwt ze tevens iets op voor de toekomst. Voor mij klinkt er niets logischer dan dat. Zeker nu de huizenprijzen onder druk staan.
Helaas geeft ze aan dit absoluut niet te willen. Om te beginnen ziet zij deze constructie niet in de eerste plaats als aanvulling op "Júist nu ik ga studeren", zeg ze "kan ik de kosten van een huis er niet bij hebben. Daar begin ik in geen geval aan. Áls ik al een hypotheek neem is het samen met jou, voor dit huis, dan heb ik ook een oudedagsvoorziening, toch? Ik peins er niet over zomaar een huis te kopen" Voor haar is een huis kopen iets wat je samen doet, uit romantisch oogpunt, op het moment dat je besluit samen verder te gaan. Dat je dan samen je droomhuis zoekt en daar gelukkig wordt. Dat je ook als investering een willekeurig goedkoop huis zou kunnen kopen bestaat in haar optiek niet echt.
Nou, je voelt al waar de schoen wringt; Ik wil dat ze haar eigen investering doet, en heb geen zin om -in plaats hiervan- de mijne te delen. Houd me ten goede, ik ga ervan uit dat we samen oud worden, en alles zullen delen. Dat wil ik ook graag, maar dan vind ik wel dat zij zich nu moet inspannen om ook iets in te brengen! Mag ik dat verlangen? Per slot van rekening gaan we er de komende jaren al flink op achteruit omdat zij wil gaan studeren.
Voor mijn gevoel was ik goed bezig een kapitaal op te bouwen, en ik nam aan dat we samen hieraan verder zouden bouwen, maar als ik haar begrijp vindt ze het wel genoeg zo, en wil ze de boel nu al gaan delen! Voor mijn gevoel doe ik dan juist een flinke stap terug! Lullig gezegd: What's in it for me?.
Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, omdat we normaal ook alles delen, maar in dit geval bekruipt me het gevoel dat ze wat tekort schiet, voornamelijk omdat ze eenvoudigweg zegt dat ze het niet doet omdat ze "al die kosten er niet bij kan hebben de komende jaren", waar ik het niet mee eens ben.
Gisteravond gaf ze aan dat wat haar betreft deze discussie voorgoed gesloten is, ze koopt niet. Punt. Ik voel aan dat dit erg tussen ons in staat, en vraag wat jullie ervan vinden. Heeft zij een morele plicht om een aankoop serieus te overwegen? Vinden jullie dat we samen een nieuwe hypotheek moeten nemen voor onze huidige woning? En moet ze dan ook mede-eigenaar worden? Delen we dan ook de overwaarde of betaalt ze die aan mij? Hoe beredeneren jullie e.e.a? Wat mag ik redelijkerewijs van haar verlangen? En de belangrijkste vraag: Wat zouden jullie doen? Dank alvast.
Meestal ben ik het roerend eens met mijn vriendin, alleen is er nu een woningkwestie waar we het maar niet over eens worden.
Omdat ik een paar jaar geleden wat weinig vertrouwen had in mijn carriere heb ik bij wijze van investering in 2004 2 appartementen gekocht als appeltje voor de dorst/pensioenvoorziening. In 1 van deze appartementen ben ik zelf gaan wonen, het andere wordt verhuurd. Al met al ben ik 3,5 jaar aan het verbouwen geweest om ze beide te renoveren/restaureren. Ik heb deze tijd alles (létterlijk alles) opzij gelegd om dit te kunnen betalen. De appartementen hebben nu behoorlijke overwaardes. (rond de E 25.000,- à 30.000,- elk)
Sinds een halfjaar is mijn vriendin bij me in getrokken. Ze betaalt sindsdien 50% mee aan de hypotheekrente. (Let wel: alléén aan de rénte, en alléén natuurlijk voor ons eigen appartement. Alle aflossingscomponenten zijn voor mijn rekening, omdat het mijn spaarpotje is, niet de hare)
Ik zou het liefst zien dat mijn vriendin ook een oudedagsvoorziening treft in de vorm van een investering. Omdat ze geen eigen kapitaal heeft is een woningfinanciering op basis van haar inkomen op dit moment een van de weinige opties. Omdat dit een woning voor verhuur zou betreffen zou ze een hypothecaire lening in box 3 nodig hebben. Omdat haar inkomen nog volledig hypotheekvrij is zou ze deze kunnen krijgen.
Omdat ze per maart a.s. haar vaste contract gaat opzeggen om weer te gaan studeren heb ik haar geadviseerd te proberen een aankoop te doen zolang ze nog een vast inkomen heeft, dan kan ze uit de verhuur van het pand haar inkomen aanvullen zolang ze studeert, en bouwt ze tevens iets op voor de toekomst. Voor mij klinkt er niets logischer dan dat. Zeker nu de huizenprijzen onder druk staan.
Helaas geeft ze aan dit absoluut niet te willen. Om te beginnen ziet zij deze constructie niet in de eerste plaats als aanvulling op "Júist nu ik ga studeren", zeg ze "kan ik de kosten van een huis er niet bij hebben. Daar begin ik in geen geval aan. Áls ik al een hypotheek neem is het samen met jou, voor dit huis, dan heb ik ook een oudedagsvoorziening, toch? Ik peins er niet over zomaar een huis te kopen" Voor haar is een huis kopen iets wat je samen doet, uit romantisch oogpunt, op het moment dat je besluit samen verder te gaan. Dat je dan samen je droomhuis zoekt en daar gelukkig wordt. Dat je ook als investering een willekeurig goedkoop huis zou kunnen kopen bestaat in haar optiek niet echt.
Nou, je voelt al waar de schoen wringt; Ik wil dat ze haar eigen investering doet, en heb geen zin om -in plaats hiervan- de mijne te delen. Houd me ten goede, ik ga ervan uit dat we samen oud worden, en alles zullen delen. Dat wil ik ook graag, maar dan vind ik wel dat zij zich nu moet inspannen om ook iets in te brengen! Mag ik dat verlangen? Per slot van rekening gaan we er de komende jaren al flink op achteruit omdat zij wil gaan studeren.
Voor mijn gevoel was ik goed bezig een kapitaal op te bouwen, en ik nam aan dat we samen hieraan verder zouden bouwen, maar als ik haar begrijp vindt ze het wel genoeg zo, en wil ze de boel nu al gaan delen! Voor mijn gevoel doe ik dan juist een flinke stap terug! Lullig gezegd: What's in it for me?.
Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, omdat we normaal ook alles delen, maar in dit geval bekruipt me het gevoel dat ze wat tekort schiet, voornamelijk omdat ze eenvoudigweg zegt dat ze het niet doet omdat ze "al die kosten er niet bij kan hebben de komende jaren", waar ik het niet mee eens ben.
Gisteravond gaf ze aan dat wat haar betreft deze discussie voorgoed gesloten is, ze koopt niet. Punt. Ik voel aan dat dit erg tussen ons in staat, en vraag wat jullie ervan vinden. Heeft zij een morele plicht om een aankoop serieus te overwegen? Vinden jullie dat we samen een nieuwe hypotheek moeten nemen voor onze huidige woning? En moet ze dan ook mede-eigenaar worden? Delen we dan ook de overwaarde of betaalt ze die aan mij? Hoe beredeneren jullie e.e.a? Wat mag ik redelijkerewijs van haar verlangen? En de belangrijkste vraag: Wat zouden jullie doen? Dank alvast.
woensdag 14 januari 2009 om 13:02
quote:zusenzo schreef op 14 januari 2009 @ 12:24:
Rider super post, vast ervaring mee
Zelf alleen in positieve zin. Onze relatie begon op school, we hadden geen individueel volwassen leven om mee te sjouwen. En daar ben ik nog steeds heel dankbaar om.
Maar ja, zowel in vriendenkring, als via vrijwilligerswerk zie ik nogal eens jonge relaties + bijbehorende problemen. En ik mag dan een ouderwetse lul zijn (dat ben ik ook) maar ik ben daardoor erg overtuigd geraakt van heel ouderwetse relatie-idealen:
- onvoorwaardelijke trouw
- monogamie (hoewel ik weer modern genoeg ben om BGB monogaam te noemen )
- niet "nemen" maar "geven"
dat soort dingen. Ze werken.
Rider super post, vast ervaring mee
Zelf alleen in positieve zin. Onze relatie begon op school, we hadden geen individueel volwassen leven om mee te sjouwen. En daar ben ik nog steeds heel dankbaar om.
Maar ja, zowel in vriendenkring, als via vrijwilligerswerk zie ik nogal eens jonge relaties + bijbehorende problemen. En ik mag dan een ouderwetse lul zijn (dat ben ik ook) maar ik ben daardoor erg overtuigd geraakt van heel ouderwetse relatie-idealen:
- onvoorwaardelijke trouw
- monogamie (hoewel ik weer modern genoeg ben om BGB monogaam te noemen )
- niet "nemen" maar "geven"
dat soort dingen. Ze werken.
woensdag 14 januari 2009 om 13:04
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 12:38:
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.
Zolang haar betaalrekening aan het eind van elke maand weer schoon leeg is en ze alles kan betalen behalve een toekomstvoorziening heb ik geen zin om als een investerende gekke henkie in dat tekort te voorzien.
Als ze nou voor 350,-/maand spaart en vervolgens geld tekort komt voor iets anders voorzie ik een stuk liever in het verschil.
Costello, ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik vermoed dat ik een beetje ben zoals jouw vriendin. Ook werkzaam in de kunsten, vind het heel belangrijk dat wat ik nu doe mij gelukkig maakt. Nu heb ik wel het geluk dat ik meteen vanuit mijn studie heb doorgezet in wat ik echt wilde, en allerlei manieren heb gevonden om geld te verdienen op manieren die ik tof vind, maar dan nog: Ik ben freelancer, heb absoluut geen hoog inkomen, en ben weinig bezig met wat als ik straks niet meer kan werken (begin daar nu overigens wel mee bezig te zijn, maar het gaat langzaam)
Als ik jouw post lees, dan gaan al mijn nekharen overeind staan, echt waar. Ik kan dan nog maar een ding denken: Je lijkt m'n vader wel! En da's nou niet echt de meest aantrekkelijke gedachte bij een levenspartner
Ik begrijp je wel, daar niet van, maar het is een levenshouding die redelijk rechtlijnig tegenover de mijne staat.Als je vriendin een lichtelijk overeenkomstige levensvisie heeft (met de mijne, bedoel ik), dan voorzie ik eerlijk gezegd nog wel meer problemen dan deze ene. Verder vind ik dat Vlinder absoluut punten heeft met ongelijkwaardigheid. De manier waarop jij je vriendin probeert over te halen het op jouw manier te doen, doet mij behoorlijk ongelijkwaardig aan. Ik denk dat je toch op haar gevallen bent omdat ze bijvoorbeeld zo leuk vrij en creatief is, niet? Tja, daar zit ook een keerzijde aan die je niet makkelijk kunt veranderen...
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.
Zolang haar betaalrekening aan het eind van elke maand weer schoon leeg is en ze alles kan betalen behalve een toekomstvoorziening heb ik geen zin om als een investerende gekke henkie in dat tekort te voorzien.
Als ze nou voor 350,-/maand spaart en vervolgens geld tekort komt voor iets anders voorzie ik een stuk liever in het verschil.
Costello, ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik vermoed dat ik een beetje ben zoals jouw vriendin. Ook werkzaam in de kunsten, vind het heel belangrijk dat wat ik nu doe mij gelukkig maakt. Nu heb ik wel het geluk dat ik meteen vanuit mijn studie heb doorgezet in wat ik echt wilde, en allerlei manieren heb gevonden om geld te verdienen op manieren die ik tof vind, maar dan nog: Ik ben freelancer, heb absoluut geen hoog inkomen, en ben weinig bezig met wat als ik straks niet meer kan werken (begin daar nu overigens wel mee bezig te zijn, maar het gaat langzaam)
Als ik jouw post lees, dan gaan al mijn nekharen overeind staan, echt waar. Ik kan dan nog maar een ding denken: Je lijkt m'n vader wel! En da's nou niet echt de meest aantrekkelijke gedachte bij een levenspartner
Ik begrijp je wel, daar niet van, maar het is een levenshouding die redelijk rechtlijnig tegenover de mijne staat.Als je vriendin een lichtelijk overeenkomstige levensvisie heeft (met de mijne, bedoel ik), dan voorzie ik eerlijk gezegd nog wel meer problemen dan deze ene. Verder vind ik dat Vlinder absoluut punten heeft met ongelijkwaardigheid. De manier waarop jij je vriendin probeert over te halen het op jouw manier te doen, doet mij behoorlijk ongelijkwaardig aan. Ik denk dat je toch op haar gevallen bent omdat ze bijvoorbeeld zo leuk vrij en creatief is, niet? Tja, daar zit ook een keerzijde aan die je niet makkelijk kunt veranderen...
woensdag 14 januari 2009 om 13:04
quote:Parnell schreef op 14 januari 2009 @ 12:55:
[...]
Waarom stuur je d'r dan niet naar een pensioenadviseur? Kunnen ze samen een plan opstellen om het pensioengat te dichten zonder dat ze zich in allerlei vastgoedzaken hoeft te storten.
Ja dat is een optie, echter als ze straks weer gaat studeren en daarna voor een lager salaris dan nu zal werken is er niet zoveel speelruimte meer om (reeds bestaande) pensioengaten te dichten, terwijl ze nu op de valreep, met een goedbetaald vast contract in de hand, alvast een mooie slag zou kunnen slaan, waarmee ze in 1x "bij" zou zijn. Het punt is dus eigenlijk, dat ik vind dat ze dat moment niet voorbij moet laten gaan zonder zich er op zijn minst goed in te verdiepen.
"Dat zien we later wel" betekent m.i. in dit geval dat je later ontdekt wat je eerder had moeten zien.
[...]
Waarom stuur je d'r dan niet naar een pensioenadviseur? Kunnen ze samen een plan opstellen om het pensioengat te dichten zonder dat ze zich in allerlei vastgoedzaken hoeft te storten.
Ja dat is een optie, echter als ze straks weer gaat studeren en daarna voor een lager salaris dan nu zal werken is er niet zoveel speelruimte meer om (reeds bestaande) pensioengaten te dichten, terwijl ze nu op de valreep, met een goedbetaald vast contract in de hand, alvast een mooie slag zou kunnen slaan, waarmee ze in 1x "bij" zou zijn. Het punt is dus eigenlijk, dat ik vind dat ze dat moment niet voorbij moet laten gaan zonder zich er op zijn minst goed in te verdiepen.
"Dat zien we later wel" betekent m.i. in dit geval dat je later ontdekt wat je eerder had moeten zien.
woensdag 14 januari 2009 om 13:05
ik vind jouw vriendin heel verstandig, ze ziet in dat het in dit leven niet draait om het materiele.
Jij vind het wel belangrijk, maar ik vind niet dat je het haar op mag dringen. Gezien jullie verschil in opvatting hierover moet je dus maar zorgen over een afgescheiden vermogen. Maar blijf haar mening respecteren.
In je laatste hemd zitten geen zakken.. en dan is de aanwezigheid van een geliefd persoon veel meer van waarde dan geld of stenen.
Jij vind het wel belangrijk, maar ik vind niet dat je het haar op mag dringen. Gezien jullie verschil in opvatting hierover moet je dus maar zorgen over een afgescheiden vermogen. Maar blijf haar mening respecteren.
In je laatste hemd zitten geen zakken.. en dan is de aanwezigheid van een geliefd persoon veel meer van waarde dan geld of stenen.
woensdag 14 januari 2009 om 13:07
quote:Moosey schreef op 14 januari 2009 @ 13:04:
[...]
Verder vind ik dat Vlinder absoluut punten heeft met ongelijkwaardigheid. De manier waarop jij je vriendin probeert over te halen het op jouw manier te doen, doet mij behoorlijk ongelijkwaardig aan.
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
Het is heel fijn als je vandaag kan flierefluiten, en het is nog fijner als je de rest van je leven kan flierefluiten omdat je partner wel zijn zaken geregeld heeft, maar het risico is vrij groot dat je daarmee ongelijkwaardigheid introduceert. Niet (alleen) omdat degene met het geld dat veroorzaakt, maar net zo hard omdat degene zonder het geld dat veroorzaakt.
[...]
Verder vind ik dat Vlinder absoluut punten heeft met ongelijkwaardigheid. De manier waarop jij je vriendin probeert over te halen het op jouw manier te doen, doet mij behoorlijk ongelijkwaardig aan.
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
Het is heel fijn als je vandaag kan flierefluiten, en het is nog fijner als je de rest van je leven kan flierefluiten omdat je partner wel zijn zaken geregeld heeft, maar het risico is vrij groot dat je daarmee ongelijkwaardigheid introduceert. Niet (alleen) omdat degene met het geld dat veroorzaakt, maar net zo hard omdat degene zonder het geld dat veroorzaakt.
woensdag 14 januari 2009 om 13:09
quote:arc schreef op 14 januari 2009 @ 13:05:
ik vind jouw vriendin heel verstandig, ze ziet in dat het in dit leven niet draait om het materiele.
Het vergt materiele zekerheid om te beweren dat het materiele irrelevant is. Het is de arrogantie van de rijken om te beweren dat geld niet belangrijk is.
Geld maakt niet gelukkig, maar armoede maakt wel diep ongelukkig.
ik vind jouw vriendin heel verstandig, ze ziet in dat het in dit leven niet draait om het materiele.
Het vergt materiele zekerheid om te beweren dat het materiele irrelevant is. Het is de arrogantie van de rijken om te beweren dat geld niet belangrijk is.
Geld maakt niet gelukkig, maar armoede maakt wel diep ongelukkig.
woensdag 14 januari 2009 om 13:09
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 12:38:
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.
Zolang haar betaalrekening aan het eind van elke maand weer schoon leeg is en ze alles kan betalen behalve een toekomstvoorziening heb ik geen zin om als een investerende gekke henkie in dat tekort te voorzien.
Als ze nou voor 350,-/maand spaart en vervolgens geld tekort komt voor iets anders voorzie ik een stuk liever in het verschil.
Oeh bah je doet me een beetje denken aan een vaderfiguur. Als je zoveel spaart en verstandig met je geld omgaat leg ik wel bij om je verzekering te betalen... zoiets. Ik weet het niet, mijn vriend zou dit aan mij kunnen voorleggen, dan zou ik het overwegen en mijn eigen besluit nemen met alle gevolgen van dien. Die gevolgen zijn dan ook van mij, dus dan verwacht ik niet van hem dat hij mij dan komt redden.
Gelukkig steekt onze relatie niet zo in elkaar. Al het geld gaat op 1 grote hoop en we sparen samen etc. Dat is denk ik het voordeel van jong samenwonen, dan doe je vanaf het begin alles samen.
@Vlinder, ik denk wel dat ik ermee zou kunnen leven als ze minder kapitaal opbouwt als ik.
Zogauw zij een verstandige poging doet tot het opbouwen van wat langetermijn kapitaal, waardoor ik er vertrouwen in heb dat ik niet de enige ben die daaraan werkt vind ik ons gelijkwaardig. Of haar poging nou slaagt of niet.
Zolang haar betaalrekening aan het eind van elke maand weer schoon leeg is en ze alles kan betalen behalve een toekomstvoorziening heb ik geen zin om als een investerende gekke henkie in dat tekort te voorzien.
Als ze nou voor 350,-/maand spaart en vervolgens geld tekort komt voor iets anders voorzie ik een stuk liever in het verschil.
Oeh bah je doet me een beetje denken aan een vaderfiguur. Als je zoveel spaart en verstandig met je geld omgaat leg ik wel bij om je verzekering te betalen... zoiets. Ik weet het niet, mijn vriend zou dit aan mij kunnen voorleggen, dan zou ik het overwegen en mijn eigen besluit nemen met alle gevolgen van dien. Die gevolgen zijn dan ook van mij, dus dan verwacht ik niet van hem dat hij mij dan komt redden.
Gelukkig steekt onze relatie niet zo in elkaar. Al het geld gaat op 1 grote hoop en we sparen samen etc. Dat is denk ik het voordeel van jong samenwonen, dan doe je vanaf het begin alles samen.
woensdag 14 januari 2009 om 13:12
quote:rider schreef op 14 januari 2009 @ 13:07:
[...]
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
Het is heel fijn als je vandaag kan flierefluiten, en het is nog fijner als je de rest van je leven kan flierefluiten omdat je partner wel zijn zaken geregeld heeft, maar het risico is vrij groot dat je daarmee ongelijkwaardigheid introduceert. Niet (alleen) omdat degene met het geld dat veroorzaakt, maar net zo hard omdat degene zonder het geld dat veroorzaakt.
He-le-maal eens!!! Zie mijn post van een paar minuten terug: ik ben zelf freelancer en door de houding van mijn man ben ik me toch gaan verdiepen in sparen voor de toekomst.
En dat deed ik niet omdat hij mij forceerde, maar omdat hij aangaf hoe belangrijk het voor hem was. Nou, dan besteed je toch een paar honderd Euro per maand (of wat je er ook aan kwijt wil/kan zijn) aan een pensioenfonds, spaarrekening, spaarpolis o.i.d. ?
Zijn gemoedsrust was mij ook wat waard, ik verdiende er zelf ook nog wat mee en nu ben ik (creatief beroep, financiele flierefluiter eerste orde) eerlijk gezegd heeeeeel blij dat ik dat gedaan heb.
Hij blij, ik blij, toekomst verzekerd (voor zover dat ooit echt kan).
[...]
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
Het is heel fijn als je vandaag kan flierefluiten, en het is nog fijner als je de rest van je leven kan flierefluiten omdat je partner wel zijn zaken geregeld heeft, maar het risico is vrij groot dat je daarmee ongelijkwaardigheid introduceert. Niet (alleen) omdat degene met het geld dat veroorzaakt, maar net zo hard omdat degene zonder het geld dat veroorzaakt.
He-le-maal eens!!! Zie mijn post van een paar minuten terug: ik ben zelf freelancer en door de houding van mijn man ben ik me toch gaan verdiepen in sparen voor de toekomst.
En dat deed ik niet omdat hij mij forceerde, maar omdat hij aangaf hoe belangrijk het voor hem was. Nou, dan besteed je toch een paar honderd Euro per maand (of wat je er ook aan kwijt wil/kan zijn) aan een pensioenfonds, spaarrekening, spaarpolis o.i.d. ?
Zijn gemoedsrust was mij ook wat waard, ik verdiende er zelf ook nog wat mee en nu ben ik (creatief beroep, financiele flierefluiter eerste orde) eerlijk gezegd heeeeeel blij dat ik dat gedaan heb.
Hij blij, ik blij, toekomst verzekerd (voor zover dat ooit echt kan).
woensdag 14 januari 2009 om 13:13
quote:ambrosia9 schreef op 14 januari 2009 @ 13:09:
[...]
...Oeh bah je doet me een beetje denken aan een vaderfiguur.... Haha misschien wordt het daar ook wel eens tijd voor. Ik schijn er wat dit topic betreft al behoorlijk geschikt voor te zijn.
Als je zoveel spaart en verstandig met je geld omgaat leg ik wel bij om je verzekering te betalen... zoiets. Ik weet het niet, mijn vriend zou dit aan mij kunnen voorleggen, dan zou ik het overwegen en mijn eigen besluit nemen met alle gevolgen van dien. Die gevolgen zijn dan ook van mij, dus dan verwacht ik niet van hem dat hij mij dan komt redden. Nee, maar ze weet dat ik dat puntj/paaltje toch wel zal doen, dus zo dapper is dat ook weer niet...
Gelukkig steekt onze relatie niet zo in elkaar. Al het geld gaat op 1 grote hoop en we sparen samen etc. Dat is denk ik het voordeel van jong samenwonen, dan doe je vanaf het begin alles samen.
[...]
...Oeh bah je doet me een beetje denken aan een vaderfiguur.... Haha misschien wordt het daar ook wel eens tijd voor. Ik schijn er wat dit topic betreft al behoorlijk geschikt voor te zijn.
Als je zoveel spaart en verstandig met je geld omgaat leg ik wel bij om je verzekering te betalen... zoiets. Ik weet het niet, mijn vriend zou dit aan mij kunnen voorleggen, dan zou ik het overwegen en mijn eigen besluit nemen met alle gevolgen van dien. Die gevolgen zijn dan ook van mij, dus dan verwacht ik niet van hem dat hij mij dan komt redden. Nee, maar ze weet dat ik dat puntj/paaltje toch wel zal doen, dus zo dapper is dat ook weer niet...
Gelukkig steekt onze relatie niet zo in elkaar. Al het geld gaat op 1 grote hoop en we sparen samen etc. Dat is denk ik het voordeel van jong samenwonen, dan doe je vanaf het begin alles samen.
woensdag 14 januari 2009 om 13:13
woensdag 14 januari 2009 om 13:16
woensdag 14 januari 2009 om 13:16
quote:rider schreef op 14 januari 2009 @ 13:07:
[...]
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
Het is heel fijn als je vandaag kan flierefluiten, en het is nog fijner als je de rest van je leven kan flierefluiten omdat je partner wel zijn zaken geregeld heeft, maar het risico is vrij groot dat je daarmee ongelijkwaardigheid introduceert. Niet (alleen) omdat degene met het geld dat veroorzaakt, maar net zo hard omdat degene zonder het geld dat veroorzaakt.
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.
Nu vind ik het wel verschil maken over wat voor leeftijden we het hier hebben, aka hoe dichtbij die toekomst is waarvoor dat geld nodig is, maar sommige mensen hebben nou eenmaal wat meer tijd nodig om hun zaakjes op de rit te krijgen dan anderen.
En toch merk ik dat ik meteen weer in opstand kom als ik dat schrijf, want dan denk ik: Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!? Maar inderdaad, dat maakt een relatie met iemand die dat wel heeft wel stukken ingewikkelder...
[...]
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
Het is heel fijn als je vandaag kan flierefluiten, en het is nog fijner als je de rest van je leven kan flierefluiten omdat je partner wel zijn zaken geregeld heeft, maar het risico is vrij groot dat je daarmee ongelijkwaardigheid introduceert. Niet (alleen) omdat degene met het geld dat veroorzaakt, maar net zo hard omdat degene zonder het geld dat veroorzaakt.
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.
Nu vind ik het wel verschil maken over wat voor leeftijden we het hier hebben, aka hoe dichtbij die toekomst is waarvoor dat geld nodig is, maar sommige mensen hebben nou eenmaal wat meer tijd nodig om hun zaakjes op de rit te krijgen dan anderen.
En toch merk ik dat ik meteen weer in opstand kom als ik dat schrijf, want dan denk ik: Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!? Maar inderdaad, dat maakt een relatie met iemand die dat wel heeft wel stukken ingewikkelder...
woensdag 14 januari 2009 om 13:17
quote:rider schreef op 14 januari 2009 @ 13:07:
[...]
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
.
Ik vroeg me juist af of de vriendin ooit kan voldoen aan de gelijkwaardigheid die C wil.
Mijn man wil namelijk ook wel gelijkwaardigheid, alleen is bij zijn gelijkwaardigheid de waardigheid van een niveau dat ik niet kan bereiken als hij niet minder gaat werken. Dus wanneer is de waardigheid van iemand gelijkwaardig voor je?
[...]
Grappig genoeg is het de vriendin die hier op ongelijkwaardigheid aanstuurt, en C die juist gelijkwaardigheid zoekt.
.
Ik vroeg me juist af of de vriendin ooit kan voldoen aan de gelijkwaardigheid die C wil.
Mijn man wil namelijk ook wel gelijkwaardigheid, alleen is bij zijn gelijkwaardigheid de waardigheid van een niveau dat ik niet kan bereiken als hij niet minder gaat werken. Dus wanneer is de waardigheid van iemand gelijkwaardig voor je?
woensdag 14 januari 2009 om 13:17
quote:__justme__ schreef op 14 januari 2009 @ 13:13:
[...]
Het leven draait er wel om! Dat het niet dat is dat je uiteindelijk ultiem geluk zal brengen is iets anders.
Bah, bah, de naïeviteit.
Je ziet het helemaal fout! Kijk, zo ben je pas héél gelukkig:
Je ziet gewoon de spirituele rijkdom er vanaf spatten. En dan die prachtige veelkleurige woning, zo vrolijk! En nooit op dieet moeten, ook heel fijn!
[...]
Het leven draait er wel om! Dat het niet dat is dat je uiteindelijk ultiem geluk zal brengen is iets anders.
Bah, bah, de naïeviteit.
Je ziet het helemaal fout! Kijk, zo ben je pas héél gelukkig:
Je ziet gewoon de spirituele rijkdom er vanaf spatten. En dan die prachtige veelkleurige woning, zo vrolijk! En nooit op dieet moeten, ook heel fijn!
woensdag 14 januari 2009 om 13:17
quote:arc schreef op 14 januari 2009 @ 13:05:
ik vind jouw vriendin heel verstandig, ze ziet in dat het in dit leven niet draait om het materiele.
Oh jawel, hoor! Ze realiseert zich best dat ze zonder mijn materiele zaken nu niet zou kunnen gaan studeren bijvoorbeeld.
Ik denk ook dat ze wel blij is dat ik niet de hele boel te koop zet en mijn reserves er komend jaar doorheen draai "omdat het niet om het materiele gaat"
Werk jij?
ik vind jouw vriendin heel verstandig, ze ziet in dat het in dit leven niet draait om het materiele.
Oh jawel, hoor! Ze realiseert zich best dat ze zonder mijn materiele zaken nu niet zou kunnen gaan studeren bijvoorbeeld.
Ik denk ook dat ze wel blij is dat ik niet de hele boel te koop zet en mijn reserves er komend jaar doorheen draai "omdat het niet om het materiele gaat"
Werk jij?
woensdag 14 januari 2009 om 13:19
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 13:13:
[...]
Ja kijk dan is het natuurlijk niet zo eerlijk van haar. Ik vind het op zich best een heel verstandig idee. Door het te verhuren heeft ze wel vast inkomsten... Maar een huis kopen net voor je gaat studeren, ik zou het niet durven denk ik. Ik ben blij als ik straks klaar ben met studeren en we kunnen gaan kijken voor een koophuis, maar niet eerder.
Maar stel, ze koopt een huis, wil dat verhuren, moet tegen een bepaalde prijs om de vaste lasten te dekken: en je vindt geen huurder. Spring jij dan ook in om die vaste lasten te betalen?
[...]
Ja kijk dan is het natuurlijk niet zo eerlijk van haar. Ik vind het op zich best een heel verstandig idee. Door het te verhuren heeft ze wel vast inkomsten... Maar een huis kopen net voor je gaat studeren, ik zou het niet durven denk ik. Ik ben blij als ik straks klaar ben met studeren en we kunnen gaan kijken voor een koophuis, maar niet eerder.
Maar stel, ze koopt een huis, wil dat verhuren, moet tegen een bepaalde prijs om de vaste lasten te dekken: en je vindt geen huurder. Spring jij dan ook in om die vaste lasten te betalen?
woensdag 14 januari 2009 om 13:19
quote:rider schreef op 14 januari 2009 @ 13:17:
[...]
Je ziet het helemaal fout! Kijk, zo ben je pas héél gelukkig:
[afbeelding]
Je ziet gewoon de spirituele rijkdom er vanaf spatten. En dan die prachtige veelkleurige woning, zo vrolijk! En nooit op dieet moeten, ook heel fijn!Ik ziet niets , maar ben wel nieuwsgierig.
[...]
Je ziet het helemaal fout! Kijk, zo ben je pas héél gelukkig:
[afbeelding]
Je ziet gewoon de spirituele rijkdom er vanaf spatten. En dan die prachtige veelkleurige woning, zo vrolijk! En nooit op dieet moeten, ook heel fijn!Ik ziet niets , maar ben wel nieuwsgierig.
woensdag 14 januari 2009 om 13:19
quote:Moosey schreef op 14 januari 2009 @ 13:16:
[...]
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.
Nu vind ik het wel verschil maken over wat voor leeftijden we het hier hebben, aka hoe dichtbij die toekomst is waarvoor dat geld nodig is, maar sommige mensen hebben nou eenmaal wat meer tijd nodig om hun zaakjes op de rit te krijgen dan anderen.
En toch merk ik dat ik meteen weer in opstand kom als ik dat schrijf, want dan denk ik: Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!? Maar inderdaad, dat maakt een relatie met iemand die dat wel heeft wel stukken ingewikkelder...Ter info; ze is 33. Ik 35.
[...]
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.
Nu vind ik het wel verschil maken over wat voor leeftijden we het hier hebben, aka hoe dichtbij die toekomst is waarvoor dat geld nodig is, maar sommige mensen hebben nou eenmaal wat meer tijd nodig om hun zaakjes op de rit te krijgen dan anderen.
En toch merk ik dat ik meteen weer in opstand kom als ik dat schrijf, want dan denk ik: Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!? Maar inderdaad, dat maakt een relatie met iemand die dat wel heeft wel stukken ingewikkelder...Ter info; ze is 33. Ik 35.
woensdag 14 januari 2009 om 13:20
quote:Moosey schreef op 14 januari 2009 @ 13:16:
[...]
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.En waar hij rationeel ook gewoon gelijk in heeft.
Alleen, wil hij dit laten werken, dan zal hij moeten wennen aan het idee dat dat rationele maar beperkte waarde heeft.
quote:Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!?Tuurlijk, maar als mevrouw C een nieuwe incontinentie-luier nodig heeft als ze 86 is, wie betaalt die dan? C. Mag ze dat van hem eisen? Nee, maar het gaat wel gebeuren.
[...]
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.En waar hij rationeel ook gewoon gelijk in heeft.
Alleen, wil hij dit laten werken, dan zal hij moeten wennen aan het idee dat dat rationele maar beperkte waarde heeft.
quote:Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!?Tuurlijk, maar als mevrouw C een nieuwe incontinentie-luier nodig heeft als ze 86 is, wie betaalt die dan? C. Mag ze dat van hem eisen? Nee, maar het gaat wel gebeuren.
woensdag 14 januari 2009 om 13:20
quote:ambrosia9 schreef op 14 januari 2009 @ 13:19:
[...]
Ja kijk dan is het natuurlijk niet zo eerlijk van haar. Ik vind het op zich best een heel verstandig idee. Door het te verhuren heeft ze wel vast inkomsten... Maar een huis kopen net voor je gaat studeren, ik zou het niet durven denk ik. Ik ben blij als ik straks klaar ben met studeren en we kunnen gaan kijken voor een koophuis, maar niet eerder.
Maar stel, ze koopt een huis, wil dat verhuren, moet tegen een bepaalde prijs om de vaste lasten te dekken: en je vindt geen huurder. Spring jij dan ook in om die vaste lasten te betalen?Ja.
[...]
Ja kijk dan is het natuurlijk niet zo eerlijk van haar. Ik vind het op zich best een heel verstandig idee. Door het te verhuren heeft ze wel vast inkomsten... Maar een huis kopen net voor je gaat studeren, ik zou het niet durven denk ik. Ik ben blij als ik straks klaar ben met studeren en we kunnen gaan kijken voor een koophuis, maar niet eerder.
Maar stel, ze koopt een huis, wil dat verhuren, moet tegen een bepaalde prijs om de vaste lasten te dekken: en je vindt geen huurder. Spring jij dan ook in om die vaste lasten te betalen?Ja.
woensdag 14 januari 2009 om 13:21
quote:Moosey schreef op 14 januari 2009 @ 13:16:
[...]
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.
En toch merk ik dat ik meteen weer in opstand kom als ik dat schrijf, want dan denk ik: Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!?
Ik vind dat je twee dingen door elkaar haalt.
Wanneer één van de twee partners zich graag creatief wil kunnen uiten en kiest voor een baan waarin geldelijk gewin niet de eerste prioriteit is, dan moet de andere partner daar begrip voor opbrengen: dat doét Costello ook, hij ondersteunt haar daarin volledig.
Maar: hij heeft het nodig dat hij zich financieel veilig voelt en dat zij daaraan bijdraagt voor zijn gevoel, dan kan zijn partner daar toch ook begrip voor opbrengen?
Het gaat niet om het geld, het gaat om het elkaar proberen tegemoet te komen in wat voor die persoon belangrijk is.
Voor haar in dit geval studie en artistiek werk, voor hem in dit geval financiele toekomstzekerheid.
Waarom mag zij wel rekenen op steun in haar gevoel en hij niet in het zijne?
[...]
Klopt natuurlijk wel, die ongelijkwaardigheid komt van 2 kanten. Je moet sowieso met z'n 2en zijn om ongelijkwaardig te kunnen zijn, in je eentje gaat dat lastig Maar ik vind ook dat je niet kunt zeggen: 'He, ik doe het zo, dat moet jij dus ook doen, anders zijn we niet gelijkwaardig.' En dat is wél wat Costello letterlijk zegt.
En toch merk ik dat ik meteen weer in opstand kom als ik dat schrijf, want dan denk ik: Het is toch ook iemands goed recht om z'n zaakjes níet op orde te willen hebben!?
Ik vind dat je twee dingen door elkaar haalt.
Wanneer één van de twee partners zich graag creatief wil kunnen uiten en kiest voor een baan waarin geldelijk gewin niet de eerste prioriteit is, dan moet de andere partner daar begrip voor opbrengen: dat doét Costello ook, hij ondersteunt haar daarin volledig.
Maar: hij heeft het nodig dat hij zich financieel veilig voelt en dat zij daaraan bijdraagt voor zijn gevoel, dan kan zijn partner daar toch ook begrip voor opbrengen?
Het gaat niet om het geld, het gaat om het elkaar proberen tegemoet te komen in wat voor die persoon belangrijk is.
Voor haar in dit geval studie en artistiek werk, voor hem in dit geval financiele toekomstzekerheid.
Waarom mag zij wel rekenen op steun in haar gevoel en hij niet in het zijne?
woensdag 14 januari 2009 om 13:21
quote:Vl43inder schreef op 14 januari 2009 @ 13:17:
[...]
Ik vroeg me juist af of de vriendin ooit kan voldoen aan de gelijkwaardigheid die C wil.
Mijn man wil namelijk ook wel gelijkwaardigheid, alleen is bij zijn gelijkwaardigheid de waardigheid van een niveau dat ik niet kan bereiken als hij niet minder gaat werken. Dus wanneer is de waardigheid van iemand gelijkwaardig voor je?Ja, wat ik al tegen C zei: rationeel is dit niet op te lossen. Je zal ergens moeten accepteren dat er verschil is. En dan zou ik zeggen: gooi die financien zo snel mogelijk op één hoop.Een keer slikken, en je bent er vanaf.
[...]
Ik vroeg me juist af of de vriendin ooit kan voldoen aan de gelijkwaardigheid die C wil.
Mijn man wil namelijk ook wel gelijkwaardigheid, alleen is bij zijn gelijkwaardigheid de waardigheid van een niveau dat ik niet kan bereiken als hij niet minder gaat werken. Dus wanneer is de waardigheid van iemand gelijkwaardig voor je?Ja, wat ik al tegen C zei: rationeel is dit niet op te lossen. Je zal ergens moeten accepteren dat er verschil is. En dan zou ik zeggen: gooi die financien zo snel mogelijk op één hoop.Een keer slikken, en je bent er vanaf.
woensdag 14 januari 2009 om 13:22
quote:__justme__ schreef op 14 januari 2009 @ 13:16:
[...]
Dat is klets natuurlijk. De uitgangspositie van jonge mensen hoeft net zo min gelijk te zijn, waardoor je de keus kunt maken het niet samen te doen.Nou ik denk dat het wel uitmaakt. We hebben allebei nog niks gekocht, nergens in geinvesteerd (behalve mijn studie dan) en als we dat wel doen, doen we het samen. Maar goed, als je al ouder bent en dan samen gaat wonen, en een van de twee heeft al twee huizen gekocht, dan begin je toch al ongelijkwaardig of niet?
[...]
Dat is klets natuurlijk. De uitgangspositie van jonge mensen hoeft net zo min gelijk te zijn, waardoor je de keus kunt maken het niet samen te doen.Nou ik denk dat het wel uitmaakt. We hebben allebei nog niks gekocht, nergens in geinvesteerd (behalve mijn studie dan) en als we dat wel doen, doen we het samen. Maar goed, als je al ouder bent en dan samen gaat wonen, en een van de twee heeft al twee huizen gekocht, dan begin je toch al ongelijkwaardig of niet?
woensdag 14 januari 2009 om 13:23
quote:Costello schreef op 14 januari 2009 @ 13:04:
[...]
Ja dat is een optie, echter als ze straks weer gaat studeren en daarna voor een lager salaris dan nu zal werken is er niet zoveel speelruimte meer om (reeds bestaande) pensioengaten te dichten, terwijl ze nu op de valreep, met een goedbetaald vast contract in de hand, alvast een mooie slag zou kunnen slaan, waarmee ze in 1x "bij" zou zijn. Het punt is dus eigenlijk, dat ik vind dat ze dat moment niet voorbij moet laten gaan zonder zich er op zijn minst goed in te verdiepen.
"Dat zien we later wel" betekent m.i. in dit geval dat je later ontdekt wat je eerder had moeten zien.
Bij? Waarbij? Bij wat jij een voldoende pensioen vindt? Haar leven, haar keus. Ik ben het met je eens dat het verstandig zou zijn om een oudedagsvoorzienig te hebben. Maar als jouw vriendin dat liever via een veilige weg als een pensioensverzekering doet, in plaats van door middel van vastgoed, dan heb je dat toch te respecteren?
Ik denk daarnaast dat het juist goed is om met je pensioen niet op een paard te wedden. Wat als de huizenmarkt instort? Als die overwaarde die je nu hebt volledig verdampt is tegen de tijd dat je oud en gebrekkig bent, is het toch alleen maar prettig als je vriendin nog ouderwets pensioen uitgekeerd krijgt door Nationale Nederlanden?
En misschien is een normaal pensioen niet zoveel als jijzelf hebt, maar moet dat dan? Als ze maar inbrengt, zei je zelf. Dat doet ze ook als ze de normale weg bewandelt.
[...]
Ja dat is een optie, echter als ze straks weer gaat studeren en daarna voor een lager salaris dan nu zal werken is er niet zoveel speelruimte meer om (reeds bestaande) pensioengaten te dichten, terwijl ze nu op de valreep, met een goedbetaald vast contract in de hand, alvast een mooie slag zou kunnen slaan, waarmee ze in 1x "bij" zou zijn. Het punt is dus eigenlijk, dat ik vind dat ze dat moment niet voorbij moet laten gaan zonder zich er op zijn minst goed in te verdiepen.
"Dat zien we later wel" betekent m.i. in dit geval dat je later ontdekt wat je eerder had moeten zien.
Bij? Waarbij? Bij wat jij een voldoende pensioen vindt? Haar leven, haar keus. Ik ben het met je eens dat het verstandig zou zijn om een oudedagsvoorzienig te hebben. Maar als jouw vriendin dat liever via een veilige weg als een pensioensverzekering doet, in plaats van door middel van vastgoed, dan heb je dat toch te respecteren?
Ik denk daarnaast dat het juist goed is om met je pensioen niet op een paard te wedden. Wat als de huizenmarkt instort? Als die overwaarde die je nu hebt volledig verdampt is tegen de tijd dat je oud en gebrekkig bent, is het toch alleen maar prettig als je vriendin nog ouderwets pensioen uitgekeerd krijgt door Nationale Nederlanden?
En misschien is een normaal pensioen niet zoveel als jijzelf hebt, maar moet dat dan? Als ze maar inbrengt, zei je zelf. Dat doet ze ook als ze de normale weg bewandelt.
