Geld & Recht
alle pijlers
wat als je iets stuk maakt in een winkel.....
donderdag 3 september 2009 om 17:42
Af en toe gebeurt het weleens dat bij mij in de winkel (kleine eenmanszaak) iets stuk valt, uiteraard is dat per ongeluk. Toch verbaas ik me er over dat klanten er maar vanuit gaan dat dit voor risico van de ondernemer is, en eigenlijk niemand aanbiedt om de schade te betalen. Als mij zelf zoiets overkomt zou ik namelijk altijd aanbieden om de schade te vergoeden en desnoods mijn verzekering aanspreken. Als ondernemer zijnde zou ik dan vervolgens als het om iets kleins gaat zeggen dat het kan gebeuren en het artikel weggooien, maar wat doe je bij een duur artikel?
Ik ben erg benieuw hoe anderen hier over denken??
Ik ben erg benieuw hoe anderen hier over denken??
vrijdag 4 september 2009 om 20:38
Maar de Ikea is een grote organisatie waar een enorme omzet wordt gedraaid. Hier betreft het een eenmanszaak waar geen moederonderneming achter zit.
Ik begrijp TO wel. Je ziet het wel vaak dat mensen makkelijker redeneren als het niet hun eigen spullen betreft. Ik zou zeker aanbieden om het te betalen. Ik ga er overigens wel vanuit dat er een verzekering is voor ondernemers, maar uit fatsoen bied ik het zeker aan.
Ik begrijp TO wel. Je ziet het wel vaak dat mensen makkelijker redeneren als het niet hun eigen spullen betreft. Ik zou zeker aanbieden om het te betalen. Ik ga er overigens wel vanuit dat er een verzekering is voor ondernemers, maar uit fatsoen bied ik het zeker aan.
vrijdag 4 september 2009 om 20:39
quote:Sanmi schreef op 04 september 2009 @ 20:38:
Maar de Ikea is een grote organisatie waar een enorme omzet wordt gedraaid. Hier betreft het een eenmanszaak waar geen moederonderneming achter zit.
Ik begrijp TO wel. Je ziet het wel vaak dat mensen makkelijker redeneren als het niet hun eigen spullen betreft. Ik zou zeker aanbieden om het te betalen. Ik ga er overigens wel vanuit dat er een verzekering is voor ondernemers, maar uit fatsoen bied ik het zeker aan.In de herhaling: zo'n verzekering bestaat dus niet.
Maar de Ikea is een grote organisatie waar een enorme omzet wordt gedraaid. Hier betreft het een eenmanszaak waar geen moederonderneming achter zit.
Ik begrijp TO wel. Je ziet het wel vaak dat mensen makkelijker redeneren als het niet hun eigen spullen betreft. Ik zou zeker aanbieden om het te betalen. Ik ga er overigens wel vanuit dat er een verzekering is voor ondernemers, maar uit fatsoen bied ik het zeker aan.In de herhaling: zo'n verzekering bestaat dus niet.
vrijdag 4 september 2009 om 20:40
Volgens mij komt de WA-verzekering pas om de hoek kijken bij schades boven de 50 euro, en als ik zoiets duurs kapot maak zal ik ook zeker op mijn verzekering aanspraak doen. Bij bedragen daarbeneden is het volgens mij echt eigen risico van de eigenaar (de winkelier op dat moment dus).
Stel dat ik vrienden te eten krijg en ze laten één van mijn goede borden kapot vallen, dan is het best schappelijk als ze aanbieden de schade te vergoeden, maar volgens mij zijn ze het niet verplicht. Geen jurist in de zaak?
Stel dat ik vrienden te eten krijg en ze laten één van mijn goede borden kapot vallen, dan is het best schappelijk als ze aanbieden de schade te vergoeden, maar volgens mij zijn ze het niet verplicht. Geen jurist in de zaak?
vrijdag 4 september 2009 om 20:49
quote:VIVAfeelfree schreef op 04 september 2009 @ 20:40:
Volgens mij komt de WA-verzekering pas om de hoek kijken bij schades boven de 50 euro, en als ik zoiets duurs kapot maak zal ik ook zeker op mijn verzekering aanspraak doen. Bij bedragen daarbeneden is het volgens mij echt eigen risico van de eigenaar (de winkelier op dat moment dus).
Stel dat ik vrienden te eten krijg en ze laten één van mijn goede borden kapot vallen, dan is het best schappelijk als ze aanbieden de schade te vergoeden, maar volgens mij zijn ze het niet verplicht. Geen jurist in de zaak? Dat is pertinent onjuist. Als jij schade toebrengt ben jij aansprakelijk en niet de eigenaar van de beschadigde goederen.
Volgens mij komt de WA-verzekering pas om de hoek kijken bij schades boven de 50 euro, en als ik zoiets duurs kapot maak zal ik ook zeker op mijn verzekering aanspraak doen. Bij bedragen daarbeneden is het volgens mij echt eigen risico van de eigenaar (de winkelier op dat moment dus).
Stel dat ik vrienden te eten krijg en ze laten één van mijn goede borden kapot vallen, dan is het best schappelijk als ze aanbieden de schade te vergoeden, maar volgens mij zijn ze het niet verplicht. Geen jurist in de zaak? Dat is pertinent onjuist. Als jij schade toebrengt ben jij aansprakelijk en niet de eigenaar van de beschadigde goederen.
vrijdag 4 september 2009 om 21:19
quote:VIVAfeelfree schreef op 04 september 2009 @ 21:06:
Nou, ik weet dat dat in de thuiszorg dus in ieder geval niet zo was. Daar werden mensen van tevoren voor gewaarschuwd, als ze hulp in huis haalden.Die situatie is niet vergelijkbaar met de situatie waarin een klant bij een winkelier schade aanricht. Los daarvan zet ik vraagtekens bij de houdbaarheid van wat jij beschrijft.
Nou, ik weet dat dat in de thuiszorg dus in ieder geval niet zo was. Daar werden mensen van tevoren voor gewaarschuwd, als ze hulp in huis haalden.Die situatie is niet vergelijkbaar met de situatie waarin een klant bij een winkelier schade aanricht. Los daarvan zet ik vraagtekens bij de houdbaarheid van wat jij beschrijft.
vrijdag 4 september 2009 om 21:57
Waarom is het niet vergelijkbaar Wuiles? Omdat je dan komt werken, ipv winkelen?
Het is inmiddels 7 jaar geleden, maar toen ging het over een eigen risico tot een bedrag van 50 euro. Gelukkig heb ik nooit zo'n situatie aan de orde gehad.
En hoe zit het dan volgens jou als de artikelen inderdaad dusdanig ongelukkig gestapeld/uitgestald zijn, dat regelmatige schade onvermijdelijk is? Want dat is meestal zo bij de kleine winkelier, itt tot bij de supermarkt waar het puur mijn eigen onhandigheid zou zijn als ik iets uit mijn handen laat vallen.
Het is inmiddels 7 jaar geleden, maar toen ging het over een eigen risico tot een bedrag van 50 euro. Gelukkig heb ik nooit zo'n situatie aan de orde gehad.
En hoe zit het dan volgens jou als de artikelen inderdaad dusdanig ongelukkig gestapeld/uitgestald zijn, dat regelmatige schade onvermijdelijk is? Want dat is meestal zo bij de kleine winkelier, itt tot bij de supermarkt waar het puur mijn eigen onhandigheid zou zijn als ik iets uit mijn handen laat vallen.
vrijdag 4 september 2009 om 22:07
quote:Sanmi schreef op 04 september 2009 @ 20:38:
Maar de Ikea is een grote organisatie waar een enorme omzet wordt gedraaid. Hier betreft het een eenmanszaak waar geen moederonderneming achter zit.
.
Wat maakt dat nou uit, of het een grote club is of niet? Is het bij een eenmanszaak opeens zielig? Groot bedrijf maakt grote kosten, klein bedrijf kleine kosten. Omzetverlies is dus net zo vervelend, al lijkt het een druppel op een gloeiende plaat.
Ik sna p ook de tennisclubvergelijking niet. Net zo min als ik vrienden hun theaterkaartje terugbetaal als ze een voorstelling van mijn werk niet leuk vinden. Even goeie vrienden, toch? Zaken en prive gescheiden houden lijkt me een heel verstandige houding.
Maar de Ikea is een grote organisatie waar een enorme omzet wordt gedraaid. Hier betreft het een eenmanszaak waar geen moederonderneming achter zit.
.
Wat maakt dat nou uit, of het een grote club is of niet? Is het bij een eenmanszaak opeens zielig? Groot bedrijf maakt grote kosten, klein bedrijf kleine kosten. Omzetverlies is dus net zo vervelend, al lijkt het een druppel op een gloeiende plaat.
Ik sna p ook de tennisclubvergelijking niet. Net zo min als ik vrienden hun theaterkaartje terugbetaal als ze een voorstelling van mijn werk niet leuk vinden. Even goeie vrienden, toch? Zaken en prive gescheiden houden lijkt me een heel verstandige houding.
vrijdag 4 september 2009 om 22:40
Veel mensen die zeggen dat ze het in een supermarkt niet zouden aanbieden het te betalen als ze iets kapot maken, omdat het 'maar zo'n klein bedrag is'. Tel al die kleine bedragen maar eens bij elkaar op, per dag kan de ondernemer voor tientallen euro's (minstens) aan derving wegschrijven. Ik heb zelf in een redelijk grote supermarkt gewerkt, en heb veel klanten meegemaakt die, als ze zelf iets kapot hebben gemaakt, aanbieden het te betalen, wat dan vaak niet hoefde, maar ik vond het netjes dat ze het aanboden. Immers, als je iets stuk maakt, bied je op z'n minst aan het te betalen, al was het maar uit fatsoen.
zaterdag 5 september 2009 om 08:41
quote:VIVAfeelfree schreef op 04 september 2009 @ 21:57:
Waarom is het niet vergelijkbaar Wuiles? Omdat je dan komt werken, ipv winkelen?
Het is inmiddels 7 jaar geleden, maar toen ging het over een eigen risico tot een bedrag van 50 euro. Gelukkig heb ik nooit zo'n situatie aan de orde gehad.
En hoe zit het dan volgens jou als de artikelen inderdaad dusdanig ongelukkig gestapeld/uitgestald zijn, dat regelmatige schade onvermijdelijk is? Want dat is meestal zo bij de kleine winkelier, itt tot bij de supermarkt waar het puur mijn eigen onhandigheid zou zijn als ik iets uit mijn handen laat vallen.
Dat maakt inderdaad verschil. Wanneer een werknemer bij de uitoefening van zijn werk iets beschadigt zal de verzekering van werkgever de schade op zich nemen. Wanneer een klant iets beschadigt zal zijn eigen verzekering aangesproken moeten worden. Juridisch is daar geen speld tussen te krijgen.
Dit soort schade kan niet als onvermijdelijk worden beschouwd. Zodra door jouw toedoen schade ontstaat ben je aansprakelijk. Ik ging met kleine kinderen bepaalde winkels niet in. De Blokker bijvoorbeeld staat zo vol gepropt dat ik het risico niet wilde lopen dat één van hen iets zou omstoten. Prima oplossing: ik hoef daar immers niet naar binnen.
Waarom is het niet vergelijkbaar Wuiles? Omdat je dan komt werken, ipv winkelen?
Het is inmiddels 7 jaar geleden, maar toen ging het over een eigen risico tot een bedrag van 50 euro. Gelukkig heb ik nooit zo'n situatie aan de orde gehad.
En hoe zit het dan volgens jou als de artikelen inderdaad dusdanig ongelukkig gestapeld/uitgestald zijn, dat regelmatige schade onvermijdelijk is? Want dat is meestal zo bij de kleine winkelier, itt tot bij de supermarkt waar het puur mijn eigen onhandigheid zou zijn als ik iets uit mijn handen laat vallen.
Dat maakt inderdaad verschil. Wanneer een werknemer bij de uitoefening van zijn werk iets beschadigt zal de verzekering van werkgever de schade op zich nemen. Wanneer een klant iets beschadigt zal zijn eigen verzekering aangesproken moeten worden. Juridisch is daar geen speld tussen te krijgen.
Dit soort schade kan niet als onvermijdelijk worden beschouwd. Zodra door jouw toedoen schade ontstaat ben je aansprakelijk. Ik ging met kleine kinderen bepaalde winkels niet in. De Blokker bijvoorbeeld staat zo vol gepropt dat ik het risico niet wilde lopen dat één van hen iets zou omstoten. Prima oplossing: ik hoef daar immers niet naar binnen.
zaterdag 5 september 2009 om 08:47
Gefeliciteerd, Wuiles, dat je de blokker niet inhoefde. Ik moet wel eens met kleine kinderen het kruidvat in. Als ze daar iets omstoten, dan is dat mijn, noch hun schuld. Daar kan een gewone volwassenen zonder tas (en of kinderen) al niet fatsoenlijk lopen, laat staan iemand met kinderen/ buggy/ rolstoel/ etc.
zaterdag 5 september 2009 om 09:09
Wuiles: ik snap wat je met je eerste punt bedoelt, maar ik ben niet helemaal compleet geweest denk ik. Ik was alphahulp destijds, en dat betekent dat ik niet in dienst was van de thuiszorgorganisatie, maar rechtstreeks bij de cliënt (oftewel: werkgever). Die werd er dus voor gewaarschuwd dat schades beneden 50 euro voor eigen risico waren. Met schades boven dat bedrag weet ik niet hoe het gegaan zou zijn, op hun eigen verzekering dan, aangezien zij de werkgever zijn? Ingewikkeld.
En ik ga ook bepaalde winkels niet in om schade te voorkomen, als het bijv. gaat om galerijen of een lampenwinkel dan vind ik dat daar ook zeker geen kinderen hoeven te komen.
Maar een Blokker/Kruidvat e.d. zouden inderdaad voor iedereen gewoon toegankelijk moeten zijn. Toevallig maakte ik het laatst mee, dat een dame in een rolstoel (normaal formaat) in een kruidvat iets omstootte. Ze kreeg een boel excuses op de koop toe, en dat vond ik niet meer dan terecht, want er was niet één gangpad waar ze gewoon door kon. Dat noem ik dus onvermijdelijke schade, aangezien de winkel pretendeert toegankelijk te zijn voor rolstoelen.
En ik ga ook bepaalde winkels niet in om schade te voorkomen, als het bijv. gaat om galerijen of een lampenwinkel dan vind ik dat daar ook zeker geen kinderen hoeven te komen.
Maar een Blokker/Kruidvat e.d. zouden inderdaad voor iedereen gewoon toegankelijk moeten zijn. Toevallig maakte ik het laatst mee, dat een dame in een rolstoel (normaal formaat) in een kruidvat iets omstootte. Ze kreeg een boel excuses op de koop toe, en dat vond ik niet meer dan terecht, want er was niet één gangpad waar ze gewoon door kon. Dat noem ik dus onvermijdelijke schade, aangezien de winkel pretendeert toegankelijk te zijn voor rolstoelen.
zaterdag 5 september 2009 om 10:40
quote:tilalia2 schreef op 04 september 2009 @ 22:07:
[...]
Ik sna p ook de tennisclubvergelijking niet. Net zo min als ik vrienden hun theaterkaartje terugbetaal als ze een voorstelling van mijn werk niet leuk vinden. Even goeie vrienden, toch? Zaken en prive gescheiden houden lijkt me een heel verstandige houding.
Het gaat me ook niet om de tennisclub, het gaat me om fatsoen. . (Blegh, wat een woord) Ik woon in een klein dorp en de winkeliers wonen hier ook vrijwel allemaal. Of ik nu iets bij iemand thuis of bij iemand in de winkel stuk maak, uit wellevendheid bied ik aan de schade te vergoeden. Het is vervolgens aan het fatsoen van winkelier of privépersoon om mij daaraan te houden.
En daarbij, een WA-verzekering is in Nederland verplicht, juist om je in te dekken als je schade maakt.
[...]
Ik sna p ook de tennisclubvergelijking niet. Net zo min als ik vrienden hun theaterkaartje terugbetaal als ze een voorstelling van mijn werk niet leuk vinden. Even goeie vrienden, toch? Zaken en prive gescheiden houden lijkt me een heel verstandige houding.
Het gaat me ook niet om de tennisclub, het gaat me om fatsoen. . (Blegh, wat een woord) Ik woon in een klein dorp en de winkeliers wonen hier ook vrijwel allemaal. Of ik nu iets bij iemand thuis of bij iemand in de winkel stuk maak, uit wellevendheid bied ik aan de schade te vergoeden. Het is vervolgens aan het fatsoen van winkelier of privépersoon om mij daaraan te houden.
En daarbij, een WA-verzekering is in Nederland verplicht, juist om je in te dekken als je schade maakt.
zaterdag 5 september 2009 om 11:52
quote:Katherina schreef op 05 september 2009 @ 10:40:
[...]
Het gaat me ook niet om de tennisclub, het gaat me om fatsoen. . (Blegh, wat een woord) Ik woon in een klein dorp en de winkeliers wonen hier ook vrijwel allemaal. Of ik nu iets bij iemand thuis of bij iemand in de winkel stuk maak, uit wellevendheid bied ik aan de schade te vergoeden. Het is vervolgens aan het fatsoen van winkelier of privépersoon om mij daaraan te houden.
En daarbij, een WA-verzekering is in Nederland verplicht, juist om je in te dekken als je schade maakt.De enige verzekering in NL die verplicht is, is de zorgverzekering. Daar kom je niet onder uit. Maar een WA verzekering verplicht? Haha, alleen als je een auto hebt, maar die geldt dan ook alleen maar voor de auto.
[...]
Het gaat me ook niet om de tennisclub, het gaat me om fatsoen. . (Blegh, wat een woord) Ik woon in een klein dorp en de winkeliers wonen hier ook vrijwel allemaal. Of ik nu iets bij iemand thuis of bij iemand in de winkel stuk maak, uit wellevendheid bied ik aan de schade te vergoeden. Het is vervolgens aan het fatsoen van winkelier of privépersoon om mij daaraan te houden.
En daarbij, een WA-verzekering is in Nederland verplicht, juist om je in te dekken als je schade maakt.De enige verzekering in NL die verplicht is, is de zorgverzekering. Daar kom je niet onder uit. Maar een WA verzekering verplicht? Haha, alleen als je een auto hebt, maar die geldt dan ook alleen maar voor de auto.
zaterdag 5 september 2009 om 13:59
quote:tilalia2 schreef op 04 september 2009 @ 22:44:
Sunlight, je beseft toch wel dat alle 'breuk' gewoon wordt doorberekend in alle andere prijzen? Net als diefstalschade? Ik betaal er al voor, dus no way in hell dat ik ook nog eens ga aanbieden om te betalen.
Ik snap niet hoe je er bij komt dat je er al voor betaald. Breuk wordt helemaal niet doorberekend in alle prijzen! Realiseer je dat een groot deel van de produkten in de handel een vaste verkoopprijs hebben. Ik mag blij zijn als ik de energierekening, het pakpapier, draagtassen, kantoorbenodigdheden en de arbeidsongeschiktheidsverzekering etc etc....betalen kan. Er zijn zelfs mensen die denken dat de verkoopprijs zo op de bankrekening van de ondernemer verdwijnt, maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Dan komt er nog bij dat je als ondernemer niet verzekerd bent voor breuk.........Dan is het toch op zijn minst netjes om aan te bieden de schade te vergoeden?
Sunlight, je beseft toch wel dat alle 'breuk' gewoon wordt doorberekend in alle andere prijzen? Net als diefstalschade? Ik betaal er al voor, dus no way in hell dat ik ook nog eens ga aanbieden om te betalen.
Ik snap niet hoe je er bij komt dat je er al voor betaald. Breuk wordt helemaal niet doorberekend in alle prijzen! Realiseer je dat een groot deel van de produkten in de handel een vaste verkoopprijs hebben. Ik mag blij zijn als ik de energierekening, het pakpapier, draagtassen, kantoorbenodigdheden en de arbeidsongeschiktheidsverzekering etc etc....betalen kan. Er zijn zelfs mensen die denken dat de verkoopprijs zo op de bankrekening van de ondernemer verdwijnt, maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Dan komt er nog bij dat je als ondernemer niet verzekerd bent voor breuk.........Dan is het toch op zijn minst netjes om aan te bieden de schade te vergoeden?
zaterdag 5 september 2009 om 14:48
quote:Mousie78 schreef op 05 september 2009 @ 13:59:
[...]
Ik snap niet hoe je er bij komt dat je er al voor betaald. Breuk wordt helemaal niet doorberekend in alle prijzen! Realiseer je dat een groot deel van de produkten in de handel een vaste verkoopprijs hebben. Ik mag blij zijn als ik de energierekening, het pakpapier, draagtassen, kantoorbenodigdheden en de arbeidsongeschiktheidsverzekering etc etc....betalen kan. Er zijn zelfs mensen die denken dat de verkoopprijs zo op de bankrekening van de ondernemer verdwijnt, maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Dan komt er nog bij dat je als ondernemer niet verzekerd bent voor breuk.........Dan is het toch op zijn minst netjes om aan te bieden de schade te vergoeden?
Er zijn heel veel mensen die al blij zijn als ze hun rekeningen kunnen betalen. Die hebben er dus geen zin in om schade te betalen als een winkelier z'n spullen zo neerzet dat het stuk kan gaan.
Ik lijk wel een plaat die blijft hangen: risico van het vak, lijkt me.
[...]
Ik snap niet hoe je er bij komt dat je er al voor betaald. Breuk wordt helemaal niet doorberekend in alle prijzen! Realiseer je dat een groot deel van de produkten in de handel een vaste verkoopprijs hebben. Ik mag blij zijn als ik de energierekening, het pakpapier, draagtassen, kantoorbenodigdheden en de arbeidsongeschiktheidsverzekering etc etc....betalen kan. Er zijn zelfs mensen die denken dat de verkoopprijs zo op de bankrekening van de ondernemer verdwijnt, maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Dan komt er nog bij dat je als ondernemer niet verzekerd bent voor breuk.........Dan is het toch op zijn minst netjes om aan te bieden de schade te vergoeden?
Er zijn heel veel mensen die al blij zijn als ze hun rekeningen kunnen betalen. Die hebben er dus geen zin in om schade te betalen als een winkelier z'n spullen zo neerzet dat het stuk kan gaan.
Ik lijk wel een plaat die blijft hangen: risico van het vak, lijkt me.
zaterdag 5 september 2009 om 15:06
Ik ben het in één opzicht met je eens Tilalia: als je in een overvolle winkel met je tas achter een opgestapelde berg wijnglazen blijft hangen vind ik dat wel degelijk risico voor de ondernemer.
Maar als je iets van een plank pakt om het te bekijken en je laat het uit je vingers glippen vind ik echt dat je de winkelier aan moet bieden de schade te vergoeden.
Dat vind ik echt 2 heel verschillende dingen.
Maar als je iets van een plank pakt om het te bekijken en je laat het uit je vingers glippen vind ik echt dat je de winkelier aan moet bieden de schade te vergoeden.
Dat vind ik echt 2 heel verschillende dingen.
zaterdag 5 september 2009 om 15:33
quote:Mousie78 schreef op 04 september 2009 @ 13:32:
[...]
Het gaat ook niet alleen om iets omstoten. Als de klant iets oppakt en dit uit de handen laat vallen...stuk, wat dan?
Als ik bij jou thuis kom en een deuk in je auto rij, dan verwacht je toch ook dat ik mijn verzekering er op aan spreek. Kan ik ook wel zeggen dat jij je auto onhandig geparkeerd hebt!!Jij moet ook goed lezen Tilalia Ik ben het ook met je eens dat in sommige winkels geen doorkomen aan is, maar dat is bij mij zeker wel het geval.
[...]
Het gaat ook niet alleen om iets omstoten. Als de klant iets oppakt en dit uit de handen laat vallen...stuk, wat dan?
Als ik bij jou thuis kom en een deuk in je auto rij, dan verwacht je toch ook dat ik mijn verzekering er op aan spreek. Kan ik ook wel zeggen dat jij je auto onhandig geparkeerd hebt!!Jij moet ook goed lezen Tilalia Ik ben het ook met je eens dat in sommige winkels geen doorkomen aan is, maar dat is bij mij zeker wel het geval.
zaterdag 5 september 2009 om 16:56
Ik vind de houding van Tilalia nogal star. En arrogant.
Als jij bij mij in de winkel komt, en een lamp oppakt (want eerder schrijf je dat je als klant het recht hebt om dingen op te pakken en te bekijken alvorens je ze koopt) en deze vervolgens laat vallen waardoor de lamp beschadigd of breekt dan is dat echt jouw schuld. En ben jij aansprakelijk.
Bovendien niet te vergelijken met de knoop die tijdens het passen van een kledingstuk afspringt, dat is te herstellen.
Als kleine zelfstandige zijn we ons er in de tijden van recessie inderdaad bewust van dat we blij mogen zijn met elke klant in de winkel. Maar dat betekent niet dat we dan maar alles moeten pikken.
Het gaat ook om respect. En als jij door jouw onhandigheid per ongeluk iets stuk maakt van een ander, of dat nou een ondernemer is of een particulier, dan biedt je op zijn minst aan de kosten te vergoeden. En de benadeelde kan dan zelf besluiten of hij het zelf op zich neemt of niet (wat vaker wel dan niet zal zijn).
Als jij bij mij in de winkel komt, en een lamp oppakt (want eerder schrijf je dat je als klant het recht hebt om dingen op te pakken en te bekijken alvorens je ze koopt) en deze vervolgens laat vallen waardoor de lamp beschadigd of breekt dan is dat echt jouw schuld. En ben jij aansprakelijk.
Bovendien niet te vergelijken met de knoop die tijdens het passen van een kledingstuk afspringt, dat is te herstellen.
Als kleine zelfstandige zijn we ons er in de tijden van recessie inderdaad bewust van dat we blij mogen zijn met elke klant in de winkel. Maar dat betekent niet dat we dan maar alles moeten pikken.
Het gaat ook om respect. En als jij door jouw onhandigheid per ongeluk iets stuk maakt van een ander, of dat nou een ondernemer is of een particulier, dan biedt je op zijn minst aan de kosten te vergoeden. En de benadeelde kan dan zelf besluiten of hij het zelf op zich neemt of niet (wat vaker wel dan niet zal zijn).
zaterdag 5 september 2009 om 20:21
Goed wat je zegt over die zichtexemplaren (dus zeker geen domme opmerking!), maar in mijn handel komt dat niet voor. Ik heb juist van heel veel artikelen maar één exemplaar omdat het collectors items betreft. In boekhandel zie ik idd weleens een inkijkexemplaar liggen!
Zoveel problemen zijn er ook weer niet, maar ik was gewoon nieuwsgierig hoe anderen over de kwestie denken. Ik vraag me weleens af hoe ik zou moeten handelen als er echt een duur item breekt.........
Zoveel problemen zijn er ook weer niet, maar ik was gewoon nieuwsgierig hoe anderen over de kwestie denken. Ik vraag me weleens af hoe ik zou moeten handelen als er echt een duur item breekt.........
zaterdag 5 september 2009 om 20:22
We hebben niet echt last van veel schade hoor. Het aantal brek enzo valt reuze mee. En de vieze vingers op de lampenkappen... die gooien we uiteindelijk weg.
Zichtexemplaren betaald door de fabrikant... Als dat zou kunnen! Maar geen van onze leveranciers doet dat. Dus gewoon kopen en dan als showmodel afschrijven of uiteindelijk, als artikel niet meer verkrijgbaar, verkopen met 30-50% korting (en dan verdien je er dus niets meer op).
Zichtexemplaren betaald door de fabrikant... Als dat zou kunnen! Maar geen van onze leveranciers doet dat. Dus gewoon kopen en dan als showmodel afschrijven of uiteindelijk, als artikel niet meer verkrijgbaar, verkopen met 30-50% korting (en dan verdien je er dus niets meer op).
zaterdag 5 september 2009 om 20:36
Euh, eerlijk gezegd heb ik volgens mij nog nooit aangeboden te betalen (hoewel ik me ook direct niet kan herinneren dat ik iets gesloopt heb). Maar goed, als ik even heel erg over mezelf spreek, ben ik behoorlijk voorzichtig. En zou toch al snel het gevoel van schuld bij iets te breken bij de winkelier voelen liggen. Tenzij ik zelf lomp deed ofzo. Maar er zijn gewoon winkels waar je amper fatsoenlijk kunt lopen. Was een maand of wat geleden bijvoorbeeld op zoek naar een serviesonderdeel voor familie. En er was uitverkoop in een heule dure (slik) servieswinkel. Maar men, ik durfde daar amper om te draaien joh. Gangpaadjes van amper -wat zal het zijn- een halve meter. Alles stond uitgestald op hele fragiele glazen schapjes, allemaal draperietjes over tafels heen met het fijste kristallen servies en serieus kopjes a 120 euro de stuk. Brrrrr, ik ben echt op kousenvoetjes weer vertrokken. Maar het zou me niks verbazen als daar wat gesneuveld is. En ik zou het dan -sorry voor deze ego insteek waarschijnlijk- toch als risico van de verkoper zien. Het schaamrood zou me naar de kaken stijgen, maar no way dat ik wil betalen voor spuuglelijke kopjes van 120 euro die ik niet eens in mijn handen heb gehad.
