Werkgever gedagvaard. Wat zouden jullie doen?

Hallo allemaal,
Twijfel tussen pijler werk of recht.
Angezien het verhaal toch meer juridisch is toch hier geplaatst.

Ik sta voor een keuze en vraag me af wat jullie zouden doen/adviseren.
Sinds 2012 werk ik bij huidige werkgever in een leuke functie. Werk er langer maar in 2012 gesolliciteerd op deze interne functie en altijd goede resultaten en beoordelingen gehad. In 2018 kwam er een nieuw MT (interim) en een nieuwe leidinggevende (wel voor vast). Aantal inhoudelijke verschil van inzicht/mening gehad met deze leidinggevende maar dat zag ik altijd als puur zakelijk en zo vloog ik dat ook aan. (Onderbouwd met argumenten en juridische grondslag of verwees naar ons eigen beleid)
In dat zelfde jaar ben ik met zwangerschapsverlof gegaan. Ivm medische complicaties gestopt met werken vanaf 30 weken. Bevalling is door die complicaties eerder opgewekt. Tijdens mijn zwangerschapsverlof, vertelde een collega mij dat ze mijn functie anders zouden gaan neerzetten. Omdat ik zelf niks gehoord had van mijn leidinggevende ging ik ervan uit dat dit geen essentiele verandering zou zijn en op dat moment had ik wel wat anders aan mijn hoofd. Overigens ben ik de enige die deze functie heeft binnen de organisatie. Er is maar 1 functie hiervan.

Na de bevalling ben ik nog aansluitend 2 maanden arbeidsongeschikt geweest. (Ten gevolge van bevalling en medische situatie) Na 2 maanden goed hersteld en wilde en mocht weer reïntegreren. Arbeidsongeschiktheid had niks met mijn werk te maken dus terugkeer in eigen funxtie was advies. Toen werd ik uitgenodigd door leidinggevende voor een gesprek. Ik dacht om te bespreken wanneer en hoe starten. Wat bleek? Mij werd verteld functie bestaat niet meer, is komen te vervallen gedurende reorganisatie tijdens mijn zwangerschapsverlof. Heb dit mondeling te horen gekregen van leidinggevende. Geen officieel besluit en geen onderbouwing. Toch geloofde ik het verhaal en was minn prio oo dat moment om te kunnen reïntegreren om zo weer beter te worden. Leidinggeven gaf aan dat ze mij een passende functie zouden aanbieden als ik hersteld zou zijn maar dat ik eerst op " losse taken" zou reïntegreren. Enerzijds wist ik dit klopt niet. anderzijds dacht ik aan mijn hersteelnn vertrouwde ik dat het goed zou komen. Reorganisaties zijn niet vreemd binnen onze organisatie. Ik wilde niet op dat moment al strijd aangaan.
Maar toen ik ging reïntegreren kreeg ik maar geen passende taken, vroeg ik om meer urenuitbreidibg maar dar vertraagde ze doelbwust door te zeggen dat ik rustig moest opvouwen. Ondanks dat Ik en de arbo arts aangaven ik kan binnen paar weken opbouwen naar volledige uren. Ook kwam.ik erachter dat mijn functie en functietaken nog wel degelijk werden uitgevoerd. Sterker nog, eem collega draagt mijn functienaam onder haar emailondertekening. Wel zijn taken die ik eerst alleen deed verdeeld onder 3 collegas. Dus de functie is gesplitst. Uiteindelijk heb ik me beter gemeld (advies arbo ) omdat leidinggevende steeds maar afhield als ik meer wilde werken. Op het moment dat ik volledig hersteld was kreeg ik weer een gesprek : daarin kreeg ik te horen we gaan je toch geen passendd functie aanbieden. Je past niet meer binnrn de organisatie. Maar we gaan je verder wel helpen aan een nieuwe baan elders

Advocaat in de arm genomen. Die heeft eerst geprobeerd de onderbouwing en zogenaamde functieverval opgevraagd, meerder keren, niet gekregen. Toen geëist terugkeer naar eigen functie. En opeens werd ik weer opgeroepen voor een gesprek en kreeg ik wel ren andere functie aangeboden. Opeens mocht ik wel blijven maar dan moest ik ter plekke! Akkoord gaan met de nieuwe functie en mijn eis latem vallen. Niet gedaan.
Nu hebben we mijn werkgever gedagvaard en wedertewerkstelling gevraagd bij de rechter. Opeens komt de advocaat vam werkgever met een bod (vaststellingsovereenkomt) mijn advocaat zegt het os geen gek bod. We kunnen nog iets meer uithalen. We gaan dan uitelkaar. Echter wil ik niet akkoord gaan met dit voorstel. het is een principe kwestie geworden . Hoe dan ook trek ik aan de kortste eind want ben mijn baan kwijt op een volgens mij onrechtmatig manier. En dat recht wil ik halen bij de rechtbank.ook als dat betekent dat de rechter oordeelt dat ik inderdaad boventallig ben. Dan heb ik tenministe recht op eem traject zoals boventallige hebben binnen onze organisatie. Oordeelt de rechter in mijn voordeel dan heb ik mijn functie maar weet niet of ik dan ook kan blijven ivm arbeidsverhoudingen. Ook dan verlies ik mijn functie en moeten we onderhandlewn maar dan heb ik wel voor mijj gevoel achter mijn principea gestaan moet werkgever verantwoording afleggen..dus mijn opties zijn

1 akkoord gaan met vaststellingsovereenkomst

2 doorgaan met rechtzaak met 2 uitkomsten mogelijk

A ik win en moet alsnog weg (alsnog overeenkomst?)
B ik verlies en moet alsnog weg (boventallig procedure)

Wat zouden jullie doen of hebben jullie advies of ervaring met een soorgelijke situatie? Excuses voor het lange verhaal en typfouten. Zit op mijn telefoon.

LuciFee2022 schreef: ↑

21-05-2022 11:08

Ik zou echt niet voor een vaststelling gaan. Gewoon uit eergevoel niet.


Maar vooral omdat ik al een paar keer zoiets van dichtbij heb gezien, je haalt bijna altijd meer uit een rechtszaak, betere vertrekregeling en misschien krijgt die slechte werkgever dan even lik op stuk.

Je verwoordt precies wat ik voel
Slotje erop dan maar

Nee hoor, bedankt voor je reactie. Ben zeker nog benieuwd naar nog meer reacties/ervaringen en meningen. Al die tijd heb ik het puur zakelijk proberen aan te vliegen maar nu spreekt mijn gevoel steeds meer mee. Ik wil ze echt ter verantwoording roepen en niet met stille trom via de achterdeur moeten vertrekken. Ook als signaal dat een werkgever niet zo onzorgvuldig met medewerkers mag omgaan. Ook naar collega's toe (helaas zijn er onder haar nog 2 rechtzaken geweest mbt nalatigheid tijdens reïntegratie etc)

TinyTiny schreef: ↑

21-05-2022 11:12

Ik zou voor de vaststellingsovereenkomst gaan, maar niet zonder dat daar het onderste uit de kan is gehaald. Je advocaat zal het het beste weten, maar met de blijvende dreiging van een rechtzaak heb je natuurlijk wel een heel goed positie in de onderhandeling.

Op dit moment is het bod de wettelijke ontslagvergoeding. Berekend aan de hand van het aantal jaren dat ik daar werk. Niks erboven qua "schadeloosheidstelling" zij willen mij weg hebben!. Ook krijg ik 8 maanden vrijstelling arbeid en doorbetaald, echter daar zit 4 maanden wettelijke opzegtermijn in en moet 6 weken verlof opnemen. Dus de werkgever biedt 3 maanden erbij, rest is sigaar uit eigen doos. Helaas begrijp ik uit de reactie van mijn advocaat naar mij toe dat ze het geen gek voorstel vind. Ik vind dit juist er makkelijk mee weg komen

Nummer*Zoveel schreef: ↑

21-05-2022 11:13

Ga voor de overeenkomst. Al die tijd dat je hier mee bezig blijft, kost dat je alleen maar negatieve energie. Die energie kun je beter in jezelf en je gezin steken. Je hebt al gelijk gekregen, want jouw werkgever geeft toe dat het mis is gegaan door het nu af te willen kopen.

Dank voor je reactie. Het kost zeker energie wat ik liever ergens anders in steek. Wel is het zo dat ik me er best goed onder voel. Ik lig er niet wakker van. Natuurlijk houdt het me bezig en ben ik er feitelijk gezien ook tijd aan kwijt. Maar ik werk bijvoorbeeld nog gewoon, zet me in voor mijn collega's en klanten en heb daar plezier in. Aan de andere kant weet ik dat ik niet gewenst ben (bij leidinggevende en mt want die laten dit gebeuren) en ik zie elke dag dat mijn team gewoon nog bestaat en nu wordt aangestuurd door een andere collega. Die heeft overigens mijn functienaam uit zijn emailondertekening verwijderd. En ik heb een voorstel onder ogen gekregen waaruit blijkt dat mijn functie niet is vervallen wel gewijzigd gedurende de coronaperiode maar dat ze nu weer willen opschalen. Andere collegas hebben verteld dat mt wacht tot ik weg ben om opnieuw de functie aan te bieden. Dilemma .is het tussen rechtvaardigheid en rust?

MonaLisa31 schreef: ↑

21-05-2022 11:25

Ik zou eerst goed nadenken waarom je naar de rechter zou willen stappen. Ik heb het idee dat je namelijk denkt dan daar nog te kunnen werken en dat gaat niet gebeuren lijkt me, ook als je gelijk krijgt (en dat lijkt me wel) is de hele situatie onwerkbaar geworden om daar nog verder te kunnen.

Ik zou gaan voor wat je het beste aanbod oplevert, dus verder onderhandelen en er meer uit halen of naar de rechter als jullie er niet uit komen. Bedenk dan wel dat het je ook enorm veel energie gaat kosten om de gang naar de rechter te maken en mogelijk ook veel stress. Dus als het verschil uiteindelijk niet groot meer is wat je uit een overeenkomst haalt en de gang naar de rechter zou ik de rust van een overeenkomst ook mee laten wegen en daar voor kiezen.

Het liefst wil ik mijn functie terug. Dat is wat ik wil
Wat realistisch is? Ookal krijg ik gelijk er is/zal een onwerkbare situatie onstaan. Ik denk nu eigenlijk dat die uitkomst hetzelfde is als waar ik nu staan alleen dan met de "voldoening " dat werkgever ter verantwoording is geroepen. Daarnaast ga ik dan weg vanuit mijn functie. Nu is mijn functie ontnomen en doe ik (noodgedwongen) andere taken binnen een andere functie. Ik.wil.mijn verantwoordelijkheid nemen als werknemer en kom mijn arbeidsovereenkomst na. Ondanks dat zij dat niet doen en ik mijn eigen functie niet mag/kan uitoefenen. Dit speelt al.een jaar en ik ben zelfs aan het overcompenseren door me volledig in te zetten en mee.te denken in werkgroepen (werd ik.laatst door werkgever niet toegelaten want gezien situatie was dat niet "handig") maar ik mag wel de uitvoeringstaken doen!. Maar goed het gevoel wat bij mij speelt is dat ik geschaad ben in mijn carrière stappen. Deze functie was/is een stap op die ladder en heeft veel zelfstandige taken en samenwerken met externe partijen en projecten. Dat netwerk ben ik nu al kwijt, het werk ook, als ik nu voor iets soortgelijks ga solliciteren word ik niet aangenomen. Ze hebben me al die tijd belemmerd in mijn ontwikkeling zowel in.mijn functie als in mijn toekomst op werkgebied als mijn band met mijn netwerk en collegas etc. Men denkt dat ik zelf niet meer terug wilde na zwangerschapsverlof of dat ik niet geschikt meer was. Dat steekt
En als ik het zo bekijk welk voorstel in geld/voorwaarden etc zal.dan wel tot"genoegdoening" leiden.?

Stel als ik doorzet en alsnog ontslagen wordt dan krijg ik toch sowieso dat wettelijke bedrag wat ze nu ook aanbieden?

En stel dat rechter mij gelijk geeft maar ook oordeelt dat de arbeidsverhoudingen dermate verstoord zijn dat de arbeidsovereenkomst niet in stand kan blijven, neemt de rechter dan ook eventuele nalatigheid van werkgever mee en een hogere ontslagvergoeding?


Ik probeer even helder te krijgen wat de gevolgen zijn van de verschillende opties ook financieel. Want zoals het ernu uitziet zal ik bij alle 3 de functies geen toekomst hebben binnen mijn organisatie helaas.

Discobar schreef: ↑

21-05-2022 11:47

Als het je niet al te veel negatieve energie kost en je je werk nog gewoon met plezier doet (wat ik overigens knap vind, ik zou denk ik echt met buikpijn naar mijn werk gaan als zoiets zou spelen) zou ik de rechtszaak door laten gaan.

Dank voor je reactie. In het begin was dat ook zeker zo hoor. Als ik mijn leidinggevende tegenkom of hoor praten in overleg heb ik ook echt wel een naar gevoel in mijn buik. Ik probeer desondanks het als een zakelijk geschil te zien. Mijn leuke collega's en de klanten/doelgroep is wat me op de been houdt. En het feit dat ik zo hard gewerkt heb om ondanks medische tegenslagen (en mentaal) weer gezond en fit aan het werk te kunnen. Dat wil ik vasthouden

meisje22 schreef: ↑

21-05-2022 11:51

Ik zou kijken in hoeverre jouw advocaat een betere overeenkomst kan uit onderhandelen. Bijvoorbeeld één waarin oa ook dat traject voor boventalligheid is opgenomen en natuurlijk een betere vaarwel premie.
De gang naar de rechter gaat je veel energie kosten. Weeg goed voor jezelf af of dat het je waard is.
Je kn daar niet meer op een voor jou prettige manier werken. Het lijkt me (vanuit mijn perspectief) sowieso onhoudbaar om daar te blijven.
Weeg goed voor jezelf af waar jij uiteindelijk het meeste baat bij hebt. Zowel financieel als mentaal. Het klinkt in ieder geval allemaal als een naaistreek van de bovenste plank.

Dank voor je reactie ⚘

justagirly schreef: ↑

21-05-2022 11:50

Wat ontzettend jammer en oneerlijk dat je werkgever dit zo gedaan heeft, goed dat je dit aan wil pakken!
Ik zou denk ik voor een, indien mogelijk, nog wat betere overeenkomst gaan en je tijd en energie aan iets anders besteden. Maar ik snap je ook wel goed dat het ook om het principe gaat.
Heel veel succes!!

Dank