Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
zaterdag 10 september 2022 om 12:49
Maar als je samen thuis bent ís zij toch ook geen huisvrouw? Tenzij hij de hele dag op de bank zit en haar alles laat doen, maar dat maak ik er niet uit op. Als dat wel zo is zou ik sowieso als de sodemieter weer gaan werken, want dat lijkt me echt heel ongelijkwaardig.Lila-Linda schreef: ↑10-09-2022 12:35Grappig hoe de kijk verandert: van huisvrouw naar sugarbaby in een halve generatie
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 12:50
Ik vind hem ook niet berekend. Als hij wel zou willen trouwen zou hem ook geadviseerd worden dat op huwelijkse voorwaarden te doen lijkt mij. Zaken en liefde gescheiden houden lijkt mij heel wijs tegenwoordig.
In principe is TO berekender, want zij wil iets veilig stellen dat niet van haar is.
Vergelijken met vroeger is ook achterhaald. Mensen gaan meer uit elkaar dan vroeger en iedereen wordt geacht de eigen broek op te kunnen houden.
Dus jij hebt de keuze om toch te gaan werken of inderdaad je geld te gaan beleggen en te hopen dat dat goed uitpakt.
Eeuwig samenblijven kan ook nog hè? Niet iedereen gaat uit elkaar. Ik zou er alleen niet op willen vertrouwen.
In principe is TO berekender, want zij wil iets veilig stellen dat niet van haar is.
Vergelijken met vroeger is ook achterhaald. Mensen gaan meer uit elkaar dan vroeger en iedereen wordt geacht de eigen broek op te kunnen houden.
Dus jij hebt de keuze om toch te gaan werken of inderdaad je geld te gaan beleggen en te hopen dat dat goed uitpakt.
Eeuwig samenblijven kan ook nog hè? Niet iedereen gaat uit elkaar. Ik zou er alleen niet op willen vertrouwen.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 10 september 2022 om 12:52
Dit. Het klinkt misschien ideaal, een partner met zoveel vermogen maar de keuzes die hij maakte, zorgen ervoor dat de gelijkwaardigheid weg is. Liever iemand zonder vermogen die geen dingen zegt als :”als het je niet bevalt ga je toch werken”.Poeszie schreef: ↑10-09-2022 12:35Tja, ik snap dat heel veel mensen zeggen dat TO haar eigen broek moet kunnen ophouden, maar toch; het zou mijn relatie niet zijn. Op het moment dat je gelukkig bij elkaar bent, zou je de ander in mijn ogen ook moeten gunnen dat die het goed heeft als jullie uit elkaar gaan, vooral met kinderen.
Balen dat je baan is weggevallen to, ik zou toch op zoek gaan naar iets anders. Niet eens alleen vanwege de financiële afhankelijkheid maar ook voor je gevoel van eigenwaarde en zelfstandigheid. Is dat iets waar je partner moeite mee heeft, dat hij een groter deel zal moeten doen in zorg en huishouden?
.
zaterdag 10 september 2022 om 13:05
Jonge kinderen hebben en dan met pensioen gaan, dan moet je echt wel echt veen centen hebben anders neem je dat risico niet. Dat vind ik best dat je voor je partner die je al 10 jaar hebt en die moeder is van jouw kinderen iets kan regelen.
Waarom ga jij akkoord met het kopen van een huis wat niet voor 50% van jou is. Leuk dat hij van alles wil doen nu de kinderen nog niet op school zitten maar jij gaat dat dus niet doen. (dit verhaal komt me bekend voor van een tijd geleden). Als hij samen met jou wil genieten van al die vrije tijd omdat hij niet hoeft te werken moet hij zorgen dat jij het financieel goed hebt nu en in de toekomst.
Anders ga jij gewoon werken... Punt. Gaat hij lekker op wereldreis en in een week kunnen uitgeven was jij in een maand verdient. Lijkt me heel gezellig.
Waarom ga jij akkoord met het kopen van een huis wat niet voor 50% van jou is. Leuk dat hij van alles wil doen nu de kinderen nog niet op school zitten maar jij gaat dat dus niet doen. (dit verhaal komt me bekend voor van een tijd geleden). Als hij samen met jou wil genieten van al die vrije tijd omdat hij niet hoeft te werken moet hij zorgen dat jij het financieel goed hebt nu en in de toekomst.
Anders ga jij gewoon werken... Punt. Gaat hij lekker op wereldreis en in een week kunnen uitgeven was jij in een maand verdient. Lijkt me heel gezellig.
zaterdag 10 september 2022 om 13:11
Een tussenweg zou zijn dat je weer gaat werken als de kinderen naar school zijn. Dan heb je wel het risico dat het voor die tijd al stukloopt, maar dan heb je in elk geval die halve ton achter de hand en in deze tijd heb je ook vrij snel een baan. Dan kan je ook op je gemak uitzoeken wat je wil gaan doen, of je misschien voor die tijd nog een cursus of opleiding wil doen, et cetera.
Dat van die B&B, daar zou ik echt nog heel goed over nadenken, dat geeft alleen maar nog meer van dit soort gedoe en geregel en dan zit je echt 24/7 altijd op elkaars lip alles samen te doen; het lijkt me ook dat je over een paar jaar ook wel weer gewoon toe bent aan wat ruimte voor jezelf. Bovendien wonen jullie kennelijk ook weer niet zó groot, dus die gasten zitten dan ook op je lip en die kan je er niet even uitgooien als je ze zat bent.
Dat van die B&B, daar zou ik echt nog heel goed over nadenken, dat geeft alleen maar nog meer van dit soort gedoe en geregel en dan zit je echt 24/7 altijd op elkaars lip alles samen te doen; het lijkt me ook dat je over een paar jaar ook wel weer gewoon toe bent aan wat ruimte voor jezelf. Bovendien wonen jullie kennelijk ook weer niet zó groot, dus die gasten zitten dan ook op je lip en die kan je er niet even uitgooien als je ze zat bent.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 13:18
Hahaha jullie reacties zijn heel duidelijk! Ik ben eigenlijk ook wel blij om dit te zo te lezen, maar ik weet niet precies waarom. Ik heb zeker behoefte aan onafhankelijkheid, ik merk dat dagelijks. Ik vind het lastig om zijn geld uit te geven en heb sinds ik niet meer werk niets meer aan kleding of iets anders voor mezelf gekocht.
Het is wel zo dat ik het meeste in het huishouden doe, maar hij doet veel meer met de kinderen (naar opvang en consultatiebureau brengen etc). En hij doet wel alle klussen in huis.
Het is niet zo dat hij niet wil dat ik werk, maar hij realiseert zich ook dat hij dan hele dagen alleen thuis is (met de kinderen) en we als gezin minder flexibel zijn met reizen en dagjes weg enzo. Kinderen zitten nog niet op school. Gaan wel naar opvang paar uur voor sociale aspect.
Ik ga me maar eens oriënteren op vacatures. En ik heb ook bedacht om een financieel adviseur uit te laten rekenen hoe het er met mijn pensioen voorstaat. Ik heb in het verleden wel ook gewoon voor een werkgever gewerkt en heb een universitaire studie gedaan.
Het is wel zo dat ik het meeste in het huishouden doe, maar hij doet veel meer met de kinderen (naar opvang en consultatiebureau brengen etc). En hij doet wel alle klussen in huis.
Het is niet zo dat hij niet wil dat ik werk, maar hij realiseert zich ook dat hij dan hele dagen alleen thuis is (met de kinderen) en we als gezin minder flexibel zijn met reizen en dagjes weg enzo. Kinderen zitten nog niet op school. Gaan wel naar opvang paar uur voor sociale aspect.
Ik ga me maar eens oriënteren op vacatures. En ik heb ook bedacht om een financieel adviseur uit te laten rekenen hoe het er met mijn pensioen voorstaat. Ik heb in het verleden wel ook gewoon voor een werkgever gewerkt en heb een universitaire studie gedaan.
zaterdag 10 september 2022 om 13:24
Tja, maar daar kan hij dan moeilijk over gaan klagen, het is het een of het ander. Hij heeft er zelf voor gekozen om te stoppen met werken. Als hij dat alleen maar leuk vindt als jij ook thuis bent dan zal hij het wel anders moeten gaan regelen. En anders kan hij er altijd nog voor kiezen om toch ook weer te gaan werken. Misschien dat hij toch ook wel een keer op dat punt komt, ook als de kinderen naar school zijn: dan zijn zij overdag weg en dan heb je ook niet meer de vrijheid om te reizen wanneer je dat wil, dus het is nog maar de vraag of de aardigheid er dan niet een keer vanaf is.Banaantje82 schreef: ↑10-09-2022 13:18Hahaha jullie reacties zijn heel duidelijk! Ik ben eigenlijk ook wel blij om dit te zo te lezen, maar ik weet niet precies waarom. Ik heb zeker behoefte aan onafhankelijkheid, ik merk dat dagelijks. Ik vind het lastig om zijn geld uit te geven en heb sinds ik niet meer werk niets meer aan kleding of iets anders voor mezelf gekocht.
Het is wel zo dat ik het meeste in het huishouden doe, maar hij doet veel meer met de kinderen (naar opvang en consultatiebureau brengen etc). En hij doet wel alle klussen in huis.
Het is niet zo dat hij niet wil dat ik werk, maar hij realiseert zich ook dat hij dan hele dagen alleen thuis is (met de kinderen) en we als gezin minder flexibel zijn met reizen en dagjes weg enzo. Kinderen zitten nog niet op school. Gaan wel naar opvang paar uur voor sociale aspect.
Ik ga me maar eens oriënteren op vacatures. En ik heb ook bedacht om een financieel adviseur uit te laten rekenen hoe het er met mijn pensioen voorstaat. Ik heb in het verleden wel ook gewoon voor een werkgever gewerkt en heb een universitaire studie gedaan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 13:26
Banaantje82 schreef: ↑10-09-2022 13:18Hahaha jullie reacties zijn heel duidelijk! Ik ben eigenlijk ook wel blij om dit te zo te lezen, maar ik weet niet precies waarom. Ik heb zeker behoefte aan onafhankelijkheid, ik merk dat dagelijks. Ik vind het lastig om zijn geld uit te geven en heb sinds ik niet meer werk niets meer aan kleding of iets anders voor mezelf gekocht.
Het is wel zo dat ik het meeste in het huishouden doe, maar hij doet veel meer met de kinderen (naar opvang en consultatiebureau brengen etc). En hij doet wel alle klussen in huis.
Het is niet zo dat hij niet wil dat ik werk, maar hij realiseert zich ook dat hij dan hele dagen alleen thuis is (met de kinderen) en we als gezin minder flexibel zijn met reizen en dagjes weg enzo. Kinderen zitten nog niet op school. Gaan wel naar opvang paar uur voor sociale aspect.
Ik ga me maar eens oriënteren op vacatures. En ik heb ook bedacht om een financieel adviseur uit te laten rekenen hoe het er met mijn pensioen voorstaat. Ik heb in het verleden wel ook gewoon voor een werkgever gewerkt en heb een universitaire studie gedaan.
Dat eerste vind ik echt heel ongezond. Mijn man heeft een commercieel beroep met targets en verdient veel meer dan ik, ook bonussen enzo. Maar never nooit dat ik het gevoel gehad dat het niet ons geld is, dat ik niet kan uitgeven. Ik weet niet of dit gevoel van jouzelf uitkomt, of dat hij jou dat geeft, maar ik vind dat je dit sowieso moet bespreken met je partner. "Schat, ik heb het gevoel dat ik niets mag uitgeven, omdat ik het niet elf verdien"
En dat 2e dikgedrukte; dat is dan kiezen of delen voor hem. Ik vind het niet eerlijk dat het voor hem makkelijker is dat jij thuis bent om ook voor de kinderen te zorgen, terwijl hij je door niet te willen delen/iets te regelen voor later, jou in de problemen brengt. Of het één, of het ander, niet allebei
zaterdag 10 september 2022 om 13:42
Ik weet niet hoe oud je precies bent maar ouder dan 40 zal je niet zijn. Dan vrees ik dat je nog niet bijster veel pensioen hebt opgebouwd. Dit kun je overigens bij je pensioenfonds opvragen, daar heb je geen financieel adviseur voor nodig.Banaantje82 schreef: ↑10-09-2022 13:18Ik ga me maar eens oriënteren op vacatures. En ik heb ook bedacht om een financieel adviseur uit te laten rekenen hoe het er met mijn pensioen voorstaat. Ik heb in het verleden wel ook gewoon voor een werkgever gewerkt en heb een universitaire studie gedaan.
Daar heeft een universitaire studie verder niks mee te maken.
zaterdag 10 september 2022 om 13:53
Het feit dat hij nu al toegeeft geen zin te hebben om partneralimentatie te betalen. Ik denk niet dat je heel wat hoeft te verwachten mocht het de verkeerde kant op gaan.
Aangezien hij belooft om er altijd voor te zorgen dat je een dak boven je hoofd hebt, kan hij nu al op z’n minst jou mede-eigenaar maken van jullie woning. Doet hij dat niet, en wil hij enkel obv woorden jou geruststelling, dan is dat een heel slecht teken. Alles zal altijd op zijn voorwaarden gebeuren. Mocht jij er zelf voor kiezen om bij hem weg te gaan, zal hij dan zijn belofte nog nakomen denk he? Of als hij straks zelf uit de relatie stapt en een nieuwe partner heeft?
Als ik jou was zou ik sowieso een baan zoeken of anders zelf een bedrijfje opstarten om op z’n minst een pensioen voor je zelf op te bouwen.
Daarnaast, de helft van het huis opeisen eventueel met als voorwaarde na x aantal jaar.
Aangezien hij belooft om er altijd voor te zorgen dat je een dak boven je hoofd hebt, kan hij nu al op z’n minst jou mede-eigenaar maken van jullie woning. Doet hij dat niet, en wil hij enkel obv woorden jou geruststelling, dan is dat een heel slecht teken. Alles zal altijd op zijn voorwaarden gebeuren. Mocht jij er zelf voor kiezen om bij hem weg te gaan, zal hij dan zijn belofte nog nakomen denk he? Of als hij straks zelf uit de relatie stapt en een nieuwe partner heeft?
Als ik jou was zou ik sowieso een baan zoeken of anders zelf een bedrijfje opstarten om op z’n minst een pensioen voor je zelf op te bouwen.
Daarnaast, de helft van het huis opeisen eventueel met als voorwaarde na x aantal jaar.
zaterdag 10 september 2022 om 13:54
zaterdag 10 september 2022 om 14:00
zaterdag 10 september 2022 om 14:06
Nou. Ik ben erg van het samen delen, maar ik weet niet wat ik hier lees.
To moet gewoon aan het werk als ze wat wil opbouwen, sterker nog: heeft een prachtige springplank om echt uit te zoeken wat ze wil en dat te gelde te maken.
Wil ze dat niet dan is dat dus een keuze, en een redelijk luxe keuze. Niet iedereen heeft alle vaste lasten betaald plus 250 euro speelgeld per maand. To wordt zeer goed verzorgd en als ze meer wil kan ze dat zeer makkelijk realiseren.
Heerlijk een opleiding doen in alle rust, creativiteit weer oppakken, verzin iets. Haar gebrek aan fantasie en daadkracht hierin ligt echt niet bij haar partner, integendeel, die faciliteert zelfs zo te lezen met de zorg van de kinderen naast financieel.
Ik zou dit echt als partner een enorme afknapper vinden.
zaterdag 10 september 2022 om 14:06
Nou. Ik ben erg van het samen delen, maar ik weet niet wat ik hier lees.
To moet gewoon aan het werk als ze wat wil opbouwen, sterker nog: heeft een prachtige springplank om echt uit te zoeken wat ze wil en dat te gelde te maken.
Wil ze dat niet dan is dat dus een keuze, en een redelijk luxe keuze. Niet iedereen heeft alle vaste lasten betaald plus 250 euro speelgeld per maand. To wordt zeer goed verzorgd en als ze meer wil kan ze dat zeer makkelijk realiseren.
Heerlijk een opleiding doen in alle rust, creativiteit weer oppakken, verzin iets. Haar gebrek aan fantasie en daadkracht hierin ligt echt niet bij haar partner, integendeel, die faciliteert zelfs zo te lezen met de zorg van de kinderen naast financieel.
Ik zou dit echt als partner een enorme afknapper vinden.
Ik zou alleen wel mijn pensioen en zijn erfenis bij eerder overlijden goed regelen als ik haar was, dat vind ik dan wel iets waar je uiteindelijk in moet delen.
zaterdag 10 september 2022 om 14:08
Persoonlijk vind ik partneralimentatie niet meer van deze tijd. Iedereen heeft de keuze te gaan werken. Blijf je thuis voor de kinderen, is dat ook een keuze. Wil je daarvoor gecompenseerd worden, miet je dat samen vast laten leggen. Maar veel vrouwen vinden het tijdens de relatie wel prima geloof ik.
Wat dat huis betreft: top als je 50-50 rond krijgt. Ik vind dat een mooi gebaar, maar zakelijk gezien is het toch vreemd. Als hij 4 ton heeft ingelegd en zij 1 ton, waarom moet hij haar dan de helft geven? Dan is het toch logisch dat hij haar straks voor dat 5e uitkoopt? Als ik bij iemand met een koophuis intrek krijg ik toch ook niets na 10 jaar?
Wat dat huis betreft: top als je 50-50 rond krijgt. Ik vind dat een mooi gebaar, maar zakelijk gezien is het toch vreemd. Als hij 4 ton heeft ingelegd en zij 1 ton, waarom moet hij haar dan de helft geven? Dan is het toch logisch dat hij haar straks voor dat 5e uitkoopt? Als ik bij iemand met een koophuis intrek krijg ik toch ook niets na 10 jaar?
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 10 september 2022 om 14:13
Ze heeft toch alle kansen zich te ontwikkelen, mooie opleiding te gaan doen, desnoods gratis stages te lopen in iets wat ze zou willen.Adamus schreef: ↑10-09-2022 12:20Ik vind het vooral gevoelsmatig erg berekend van hem. Hij heeft zijn schaapjes op het droge en is in control. Dat lijkt me uit relationeel oogpunt erg ongelijkwaardig. Ik zou me hier niet prettig bij voelen. Je hebt toch ook samen een relatie en hij heeft van jou de ruimte gehad om in zijn werk te excelleren? Het hoeft van mij niet 50 50 gedeeld te worden maar zou wel meer zekerheden willen inbouwen.
Het is niet zodat ze from scratch iets moet opbouwen, ze woont gratis, krijgt zakgeld en de zorg is gedeeld. Ze kan doen wat ze wil.
Ze heeft een prachtige springplank om meer geld te kunnen gaan verdienen en in zichzelf te kunnen investeren. Zoals ik begrijp is hij thuis voor de kinderen dus dat is ook geregeld.
Dit is eerder een gebrek aan iniatief en daadkracht vanuit to dan hem te verwijten.
zaterdag 10 september 2022 om 14:15
Ik gok dat ze van 1982 is, 40 dus. Eens dat ze dan weinig pensioen opgebouwd heeft.Rosalind* schreef: ↑10-09-2022 13:42Ik weet niet hoe oud je precies bent maar ouder dan 40 zal je niet zijn. Dan vrees ik dat je nog niet bijster veel pensioen hebt opgebouwd. Dit kun je overigens bij je pensioenfonds opvragen, daar heb je geen financieel adviseur voor nodig.
Daar heeft een universitaire studie verder niks mee te maken.
Banaantje, jij kan je helemaal niet veroorloven om niet te werken. En parttime werken moet toch prima lukken als je vriend al thuis is. Houd binding met de arbeidsmarkt, spreek af dat je inkoopt in het huis, bouw pensioen op.
zaterdag 10 september 2022 om 14:25
Met een baby en een peuter zie ik dat nog wel voor me. Ik vraag me meer af: wat doe je de hele dag als ze straks allebei naar school zijn? Dan heb je overdag weinig meer omhanden, maar je kunt ook niet echt doen en laten wat je wil, want je moet om 15.00 weer bij school staan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 14:26
Niet inkopen in zijn bedrijf. Als je dan uit elkaar gaat, heb je pas echt gedoe.
Als je uit elkaar gaat heb jij toch recht op een deel van het huis (wat ongetwijfeld overwaarde heeft).
Verder snap ik je gevoel wel; dat hij zo goed zaken kon doen, was waarschijnlijk omdat jij hem met dingen (thuis, kids, etc) ontlast hebt. Daar mag hij best wat meer dankbaarheid voor tonen.
Stel dat je zou gaan werken, zou hij dan het huishouden etc voor z’n rekening nemen? Of mag jij dat na werktijd nog gaan doen?
Kan je bijv de afspraak maken dat jij nu ff een jaar of 2 gaat werken, dan hoef je die 250,- van hem niet meer, maar wat je dan verdiend is ook echt voor je zelf, voor jou toekomst. Daarvan deel je niks met hem. Of is dat een gek idee?
Hij snapt toch ook wel dat jij ook iets voor je toekomst wil opbouwen.
Als je uit elkaar gaat heb jij toch recht op een deel van het huis (wat ongetwijfeld overwaarde heeft).
Verder snap ik je gevoel wel; dat hij zo goed zaken kon doen, was waarschijnlijk omdat jij hem met dingen (thuis, kids, etc) ontlast hebt. Daar mag hij best wat meer dankbaarheid voor tonen.
Stel dat je zou gaan werken, zou hij dan het huishouden etc voor z’n rekening nemen? Of mag jij dat na werktijd nog gaan doen?
Kan je bijv de afspraak maken dat jij nu ff een jaar of 2 gaat werken, dan hoef je die 250,- van hem niet meer, maar wat je dan verdiend is ook echt voor je zelf, voor jou toekomst. Daarvan deel je niks met hem. Of is dat een gek idee?
Hij snapt toch ook wel dat jij ook iets voor je toekomst wil opbouwen.
zaterdag 10 september 2022 om 14:31
Dat vroeg ik me ook al af. Het lijkt me logischer dat hij het doet, tenslotte maakt hij ook het grotoste deel van de rotzooi, maar of hij dat zonder slag of stoot echt gaat doen? Hij is natuurlijk met werken gestopt voor meer vrije tijd, en zal dan misschien wel weer vinden dat hij dubbelop bijdraagt.piepp schreef: ↑10-09-2022 14:26Niet inkopen in zijn bedrijf. Als je dan uit elkaar gaat, heb je pas echt gedoe.
Als je uit elkaar gaat heb jij toch recht op een deel van het huis (wat ongetwijfeld overwaarde heeft).
Verder snap ik je gevoel wel; dat hij zo goed zaken kon doen, was waarschijnlijk omdat jij hem met dingen (thuis, kids, etc) ontlast hebt. Daar mag hij best wat meer dankbaarheid voor tonen.
Stel dat je zou gaan werken, zou hij dan het huishouden etc voor z’n rekening nemen? Of mag jij dat na werktijd nog gaan doen?
Kan je bijv de afspraak maken dat jij nu ff een jaar of 2 gaat werken, dan hoef je die 250,- van hem niet meer, maar wat je dan verdiend is ook echt voor je zelf, voor jou toekomst. Daarvan deel je niks met hem. Of is dat een gek idee?
Hij snapt toch ook wel dat jij ook iets voor je toekomst wil opbouwen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 14:53
Als hij natuurlijk zorgt voor een dak boven jouw hoofd en dat van de kinderen zou het geen probleem moeten zijn dat ook juridisch vast te leggen. Masr ik denk zomaar dat hij daar niet voor voelt.
Om eerlijk te zijn. Ik vind het allemaal wat weinig samen uitstralen. Samen een huis kopen binnen een relatie zou voor mij betekenen 50/50 eigenaar. Ik zou het logisch vinden vermogen opgebouwd voordat jullie samen waren apart te houden en alles vanaf het moment van een relatie te beschouwen als gezamenlijk.
Je loopt een groot risico. En ik zou eens goed gaan uitzoeken wat de situatie is bij een scheiding of een overlijden. Niet leuk om over na te denken maar wel nodig.
Ik zou ook gaan werken als ik jou was. Sowieso spreekt het leven wat je schetst me niet aan. Werk is ook zingeving, sociale contacten, financiële onafhankelijkheid. Allemaal ook belangrijke zaken.
Om eerlijk te zijn. Ik vind het allemaal wat weinig samen uitstralen. Samen een huis kopen binnen een relatie zou voor mij betekenen 50/50 eigenaar. Ik zou het logisch vinden vermogen opgebouwd voordat jullie samen waren apart te houden en alles vanaf het moment van een relatie te beschouwen als gezamenlijk.
Je loopt een groot risico. En ik zou eens goed gaan uitzoeken wat de situatie is bij een scheiding of een overlijden. Niet leuk om over na te denken maar wel nodig.
Ik zou ook gaan werken als ik jou was. Sowieso spreekt het leven wat je schetst me niet aan. Werk is ook zingeving, sociale contacten, financiële onafhankelijkheid. Allemaal ook belangrijke zaken.
zaterdag 10 september 2022 om 14:56
Een oude vriendin van mij had ook een partner met vastgoed en een torenhoog inkomen. Zijn hebben ‘de zaak’ altijd 50/50 gehad. Het was een eikel van een vent, maar hij vond wel dat ze het samen hebben opgebouwd en zij ook gewoon voor de helft eigenaar van de panden moest zijn. Hij werkte dan nog wel wat als een soort van adviseur, maar zij is op een gegeven gestopt om voor de kinderen te zorgen.
De verdeling zoals bij TO pakt voor haar onevenredig ongunstig uit als ze uit elkaar zouden gaan.
De verdeling zoals bij TO pakt voor haar onevenredig ongunstig uit als ze uit elkaar zouden gaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
