Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
zaterdag 10 september 2022 om 16:29
Je bouwt samen een leven ja, maar ook dat is maar een deel van het verhaal. Je bouwt immers ook aan je eigen leven.
Wat velen hier schijnen te vergeten, is dat dergelijke afspraken gemaakt worden voor 2 cases: wat gebeurt er als één van beiden overlijdt, en wat gebeurt er als er uit elkaar gegaan wordt.
Zolang alles peis en vree is, zijn die afspraken weinig meer dan een papiertje bij een notaris. Maar van zodra het nodig is, is het alleen maar goed dat heel rationeel te benaderen, niet emotioneel en in dat opzicht is het heel logisch dat een partner niet per definitie volledige aanspraak kan maken op wat een ander opgebouwd heeft.
Hier ook volledig gescheiden boekhoudingen, eigen rekeningen, fondsen, eigendommen en what not. Als er eentje komt te overlijden, dan is alles geregeld voor de achterblijvers. Als er gescheiden wordt, dan is ook alles zo klaar als een klontje qua eigendommen en wat betreft de eigendommen van de kids.
zaterdag 10 september 2022 om 16:57
zaterdag 10 september 2022 om 17:14
Lastige situatie. Gevoelsmatig zou ik zeggen: stoppen met die 250 per maand aan TO betalen. Ik vind het heel vreemd als de ene partner de ander betaalt.
Maar dat jij in principe nauwelijks iets hebt afgelost aan het huis (ook niet kúnnen aflossen eigenlijk, omdat hij ervoor heeft gekozen alles versneld af te lossen) dat vind ik ook wel een moeilijke. Want ik snap zijn keuze wat dit betreft heel goed, maar het maakt jou wel kwetsbaar als jij in verhouding dus nauwelijks wat hebt bijgedragen daaraan en hij dat dus ook als zodanig wil zien.
Dus mbt zou ik zeggen dat je daar allebei voor de helft eigenaar van bent. Juist ook omdat jullie ook een gezin vormen.
Wat ik in jullie situatie zou doen is afspreken dus dat:
- hij stopt om jou te betalen
- jullie 50/50 de vaste lasten (boodschappen, benzine, verzekeringen) gaan betalen. Als hij dat kan van zijn vermogen doet hij dat op die manier, jij zal dan een baan moeten gaan zoeken.
- jullie allebei voor de helft eigenaar worden van het huis.
Maar dat jij in principe nauwelijks iets hebt afgelost aan het huis (ook niet kúnnen aflossen eigenlijk, omdat hij ervoor heeft gekozen alles versneld af te lossen) dat vind ik ook wel een moeilijke. Want ik snap zijn keuze wat dit betreft heel goed, maar het maakt jou wel kwetsbaar als jij in verhouding dus nauwelijks wat hebt bijgedragen daaraan en hij dat dus ook als zodanig wil zien.
Dus mbt zou ik zeggen dat je daar allebei voor de helft eigenaar van bent. Juist ook omdat jullie ook een gezin vormen.
Wat ik in jullie situatie zou doen is afspreken dus dat:
- hij stopt om jou te betalen
- jullie 50/50 de vaste lasten (boodschappen, benzine, verzekeringen) gaan betalen. Als hij dat kan van zijn vermogen doet hij dat op die manier, jij zal dan een baan moeten gaan zoeken.
- jullie allebei voor de helft eigenaar worden van het huis.
zaterdag 10 september 2022 om 17:15
Ik zou het wel zo willen regelen dat als hij morgen, of later, bijv een dag voor je pensioendatum, er vandoor gaat met weet ik veel wie, jij dan gewoon verder kunt en niet in de ellende belandt. Dus spaargeld en pensioen geregeld.
Dat kan op 2 manieren. Of hij vindt jou thuis wel gezellig, dan moet hij daaraan meebetalen en dat samen zwart op wit zetten bij de notaris. Of jij weer een baan zodat je zelf spaargeld en pensioen opbouwt.
Maar in elk geval niet dat je aan de grond zit als je relatie klapt.
En bedenk dan ook dat het best lastig kan worden om als pakweg vijftigjarige aan de bak te komen als je tien jaar niet hebt gewerkt.
Dat kan op 2 manieren. Of hij vindt jou thuis wel gezellig, dan moet hij daaraan meebetalen en dat samen zwart op wit zetten bij de notaris. Of jij weer een baan zodat je zelf spaargeld en pensioen opbouwt.
Maar in elk geval niet dat je aan de grond zit als je relatie klapt.
En bedenk dan ook dat het best lastig kan worden om als pakweg vijftigjarige aan de bak te komen als je tien jaar niet hebt gewerkt.
zaterdag 10 september 2022 om 17:21
Dat wilden ze beiden.
zaterdag 10 september 2022 om 17:25
Als ik het vergelijk met hoe het in een huwelijk meestal geregeld is, dan is dit koud.Rosalind* schreef: ↑10-09-2022 15:47Koud?
Het hele gezin leeft van zijn vermogen. Ze kunnen samen genieten van de kinderen, zonder te werken, omdat hij voor genoeg geld heeft gezorgd. Dat lijkt me toch best een mooi leven samen. Er is simpelweg geen noodzaak om samen meer inkomsten te genereren.
Het zou verstandig zijn als TO ook haar eigen toekomst zeker stelt, maar dat is toch echt haar verantwoordelijkheid.
zaterdag 10 september 2022 om 17:28
Wij zijn ook niet in gemeenschap getrouwd. Maar inkomen wordt wel verrekend.bumblebijtje schreef: ↑10-09-2022 16:29Je bouwt samen een leven ja, maar ook dat is maar een deel van het verhaal. Je bouwt immers ook aan je eigen leven.
Wat velen hier schijnen te vergeten, is dat dergelijke afspraken gemaakt worden voor 2 cases: wat gebeurt er als één van beiden overlijdt, en wat gebeurt er als er uit elkaar gegaan wordt.
Zolang alles peis en vree is, zijn die afspraken weinig meer dan een papiertje bij een notaris. Maar van zodra het nodig is, is het alleen maar goed dat heel rationeel te benaderen, niet emotioneel en in dat opzicht is het heel logisch dat een partner niet per definitie volledige aanspraak kan maken op wat een ander opgebouwd heeft.
Hier ook volledig gescheiden boekhoudingen, eigen rekeningen, fondsen, eigendommen en what not. Als er eentje komt te overlijden, dan is alles geregeld voor de achterblijvers. Als er gescheiden wordt, dan is ook alles zo klaar als een klontje qua eigendommen en wat betreft de eigendommen van de kids.
zaterdag 10 september 2022 om 17:29
Op zijn voorwaarden.
To had kennelijk ook niet echt een goede baan, want het huis is al niet samen gekocht, aflossen heeft ze ook niet aan meegedaan,
( klein percentage) En ze is ontslagen in Corona tijd, dus wellicht een kwetsbaar beroep en niet erg crisis bestendig. Extra risico om daar jaren uit te blijven.
zaterdag 10 september 2022 om 17:51
Ze heeft er wel een halve ton mee kunnen sparen.72Jelle schreef: ↑10-09-2022 17:29Op zijn voorwaarden.
To had kennelijk ook niet echt een goede baan, want het huis is al niet samen gekocht, aflossen heeft ze ook niet aan meegedaan,
( klein percentage) En ze is ontslagen in Corona tijd, dus wellicht een kwetsbaar beroep en niet erg crisis bestendig. Extra risico om daar jaren uit te blijven.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 18:09
Ik vind die zin uit de OP een beetje wereldvreemd klinken: “dat je wel kunt gaan werken, maar ja, dan heb je minder vrijheid”.
Natúúrlijk heb je minder vrijheid als je werkt ja, nogal wiedes. Net zoals alle huishoudens waar gewerkt wordt om brood op de plank te krijgen.
TO heeft de luxe positie dat partner thuis is en de zorg voor de kinderen grotendeels op zich kan nemen. Goed gefaciliteerd om parttime/fulltime te kunnen werken, een opleiding te volgen, noem maar op. Het klinkt alsof je wil genieten van een soort eeuwige vakantiegevoel.
Tja, dat heeft dan financiële consequenties.
Edit: ik lees nu dat TO naar vacatures gaat kijken. Heel verstandig maar dat is eigenlijk een no brainer.
Natúúrlijk heb je minder vrijheid als je werkt ja, nogal wiedes. Net zoals alle huishoudens waar gewerkt wordt om brood op de plank te krijgen.
TO heeft de luxe positie dat partner thuis is en de zorg voor de kinderen grotendeels op zich kan nemen. Goed gefaciliteerd om parttime/fulltime te kunnen werken, een opleiding te volgen, noem maar op. Het klinkt alsof je wil genieten van een soort eeuwige vakantiegevoel.
Tja, dat heeft dan financiële consequenties.
Edit: ik lees nu dat TO naar vacatures gaat kijken. Heel verstandig maar dat is eigenlijk een no brainer.
zaterdag 10 september 2022 om 18:15
Ik vind dat je man het heel netjes voor je regelt.
Zo gek is het toch niet dat je niet heelerg veel opbouwt als je niet werkt?
(En het is niet zo dat jij voor jullie kinderen zorgt en je man heel erg zwoegt).
Ik geloof dat je niet realiseert hoe luxe je het hebt.
Moet de relatie wel standhouden.... ik zou partime gaan werken. Heb je en vrijheid en stel dat je 1000pm verdient kun je een beetje een slag slaan qua sparen/beleggen en sta je niet met helemaal niets bij het evt verbreken van de relatie
Zo gek is het toch niet dat je niet heelerg veel opbouwt als je niet werkt?
(En het is niet zo dat jij voor jullie kinderen zorgt en je man heel erg zwoegt).
Ik geloof dat je niet realiseert hoe luxe je het hebt.
Moet de relatie wel standhouden.... ik zou partime gaan werken. Heb je en vrijheid en stel dat je 1000pm verdient kun je een beetje een slag slaan qua sparen/beleggen en sta je niet met helemaal niets bij het evt verbreken van de relatie
zaterdag 10 september 2022 om 18:19
En daarbij, hoeveel vrijheid heb je als je geeneens kleding voor jezelf durft (?) te kopen van ‘zijn’ geldTurtlerain schreef: ↑10-09-2022 18:09Ik vind die zin uit de OP een beetje wereldvreemd klinken: “dat je wel kunt gaan werken, maar ja, dan heb je minder vrijheid”.
Natúúrlijk heb je minder vrijheid als je werkt ja, nogal wiedes. Net zoals alle huishoudens waar gewerkt wordt om brood op de plank te krijgen.
zaterdag 10 september 2022 om 18:44
Dat het eigenaarschap van het huis is gekoppeld aan wie welk deel heeft afbetaald, vind ik raar. Ik snap niet dat je een gezin wil stichten in een huis dat niet gewoon voor de helft van jou is.
Nu rendeert de aflossing lekker voor de vriend van TO. Slim aangepakt.
Wij hebben dat veel harmonischer geregeld. Het huis is 50/50 bezit. Wie extra aflost krijgt die aflossing na verkoop weer terug. En wat wr dan nog aan overwaarde is, wordt 50/50 verdeeld. Zo regel je dat in mijn ogen met je levenspartner.
Nu rendeert de aflossing lekker voor de vriend van TO. Slim aangepakt.
Wij hebben dat veel harmonischer geregeld. Het huis is 50/50 bezit. Wie extra aflost krijgt die aflossing na verkoop weer terug. En wat wr dan nog aan overwaarde is, wordt 50/50 verdeeld. Zo regel je dat in mijn ogen met je levenspartner.
zaterdag 10 september 2022 om 18:53
Bij een samenlevingscontract is dat niet standaard hoor! Maar je kunt het er in zetten als je dat wilt.KamilleT schreef: ↑10-09-2022 15:48De min of meer gebruikelijke manier bij een samenlevingscontract en huwelijkse voorwaarden is toch dat je aan het eind van het jaar de vermogenstoename 50/50 verdeelt? Op die manier behoudt iedereen de eigen inleg, maar is wat je samen opbouwt wel echt van samen. Ik zou het zo doen en geen fooitje van 250 euro per maand.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 10 september 2022 om 19:17
We hebben het huis samen gekocht. Ik was toen nog in loondienst en had een prima salaris. We hebben er samen over gepraat hoe we het eerlijk konden vastleggen en ik ben akkoord gegaan om in het samenlevingscontract op te nemen dat ik een klein percentage krijg. Maar bij nader inzien ben ik het daar niet meer mee eens en vind ik het veel eerlijker om het te doen zoals kindrebel schrijft. Ik heb geprobeerd om er op terug te komen bij partner, maar hij is nogal een "afspraak is afspraak" type.
Hij heeft trouwens een testament waarin ik enige erfgenaam ben (naast kinderen uiteraard).
Iemand vroeg nog wat we de hele dag doen. We zijn vooral heel druk met de kinderen en we hebben net ons huis opgeknapt. Daar ging veel tijd in zitten. Partner voelde zich soms eenzaam toen ik nog werkte. Geen van zijn vrienden is door de weeks thuis en familie werkt ook nog. Alleen mijn vader is al met pensioen, maar die heet iets andere interesses haha. Dus het is zeker in partners belang dat ik niet werk. Maar hij zal het ook niet tegenhouden als ik vertel dat ik een baan ga zoeken.
Hij heeft trouwens een testament waarin ik enige erfgenaam ben (naast kinderen uiteraard).
Iemand vroeg nog wat we de hele dag doen. We zijn vooral heel druk met de kinderen en we hebben net ons huis opgeknapt. Daar ging veel tijd in zitten. Partner voelde zich soms eenzaam toen ik nog werkte. Geen van zijn vrienden is door de weeks thuis en familie werkt ook nog. Alleen mijn vader is al met pensioen, maar die heet iets andere interesses haha. Dus het is zeker in partners belang dat ik niet werk. Maar hij zal het ook niet tegenhouden als ik vertel dat ik een baan ga zoeken.
zaterdag 10 september 2022 om 19:29
Helemaal mee eens.
Als hij en jou niet meer zekerheid wil geven, en zo eenzaam is als jij werkt dan zit er niks anders op dan dat hij ook weer gaat werken. Hij kan niet verwachten dat je ook stopt met werken omdat dat voor hem zo leuk is, maar dan wel vinden dat het risico daarvan voor jou is. Het is het een of het ander. De beslissing om ook thuis te blijven én de gevolgen en risico's daarvan zijn nu voor jou, maar dan moet het wel een vrijblijvende keus zijn en zo komt het nu niet over, al zal hij je niet letterlijk tegenhouden.
En afspraak is afspraak is leuk in theorie, maar soms kom je er gaandeweg achter dat iets niet goed voelt of niet werkt en dan moet je wel de ruimte hebben daarop terug te komen.
susan wijzigde dit bericht op 10-09-2022 19:29
2.19% gewijzigd
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 september 2022 om 19:29
De vraag kwam hier ook voorbij en ik vraag me vaak af hoe ik het zou regelen als de rollen omgekeerd waren. Is natuurlijk makkelijk gesproken, maar ik denk echt dat ik het anders zou doen. Ik kom uit een familie waarin altijd alles wordt weggegeven, pas als iedereen om je heen het goed heeft kan je zelf ook genieten. En ik heb het natuurlijk ook goed, maar soms maak ik me wel zorgen over de toekomst. Ik word ook een dagje ouder, straks word ik ingeruild voor een jong en strak exemplaar 
zaterdag 10 september 2022 om 19:31
Ik vind dat je zeurt. Je leeft in de luxepositie dat jij niet hieft te werken, je man volledig thuis is en jullie kunnen reizen naar waar je heen wil. Je lift dus al die tijd volledig mee op het vermogen van je partner dat is een keuze....
Als.je voor jezelf dingen goed geregeld wil hebben voor als jullie uit elkaar gaan dan ga je nu zelf werken. Dat kan zelfs 40 uur per week omdat je geen opvang nodig hebt. Dan kun je een flink vermogen opbouwen aangezien je geen hypotheek meer hoeft af te lossen.
Ik had het een ander verhaal gevonden als jij had gestopt met werken om je partner in de gelegenheid te stellen carrière maken en dit lastig zou zijn als jij er naast zou werken. Maar in dit geval is het jouw eigen keuze mee te liften op het vermogen van je partner en heb je hier aan alle kanten profijt van je krijgt zelfs maandelijk nog 250 euro om te sparen.
Als.je voor jezelf dingen goed geregeld wil hebben voor als jullie uit elkaar gaan dan ga je nu zelf werken. Dat kan zelfs 40 uur per week omdat je geen opvang nodig hebt. Dan kun je een flink vermogen opbouwen aangezien je geen hypotheek meer hoeft af te lossen.
Ik had het een ander verhaal gevonden als jij had gestopt met werken om je partner in de gelegenheid te stellen carrière maken en dit lastig zou zijn als jij er naast zou werken. Maar in dit geval is het jouw eigen keuze mee te liften op het vermogen van je partner en heb je hier aan alle kanten profijt van je krijgt zelfs maandelijk nog 250 euro om te sparen.
noekie-noek wijzigde dit bericht op 10-09-2022 21:02
0.75% gewijzigd
zaterdag 10 september 2022 om 19:40
Hele fijne post dit, dank je wel! Heb ik echt iets aan
en het klopt wat je zegt dat ik hierdoor soms twijfel aan zijn liefde voor mij. Heel scherp.
banaantje82 wijzigde dit bericht op 10-09-2022 19:41
11.44% gewijzigd
zaterdag 10 september 2022 om 19:41
Nu doet hij dat toch ook? Maar we hebben het eigenlijk meer over de eventuele situatie dat jullie uit elkaar gaan en elkaar niet zo aardig meer vinden. Is jouw familie ook nog zo gul naar mensen waar ze ruzie mee hebben?Banaantje82 schreef: ↑10-09-2022 19:29De vraag kwam hier ook voorbij en ik vraag me vaak af hoe ik het zou regelen als de rollen omgekeerd waren. Is natuurlijk makkelijk gesproken, maar ik denk echt dat ik het anders zou doen. Ik kom uit een familie waarin altijd alles wordt weggegeven, pas als iedereen om je heen het goed heeft kan je zelf ook genieten. En ik heb het natuurlijk ook goed, maar soms maak ik me wel zorgen over de toekomst. Ik word ook een dagje ouder, straks word ik ingeruild voor een jong en strak exemplaar
zaterdag 10 september 2022 om 19:44
Nou elkaar niet zo aardig vinden of niet.. hij zal altijd de vader van mijn kinderen blijven dus ook in het belang van mijn kinderen wil ik dat hij het goed heeft en gelukkig is.
zaterdag 10 september 2022 om 20:00
Ook dit. Ik zou dat geld niet eens hoeven. Heel wereldvreemd en tegen mijn normen in allemaal.
Huisjesmelken.
Niet meer werken als je nog zo jong bent, wat doe je dan heel de dag?
Meeprofiteren van een levensstijl die je never nooit in je eentje kan betalen, zonder kosten in een huis wonen, al tijden niet werken en dan miepen dat je niks opbouwt behalve een halve ton....
En dan vinden dat er iets niet klopt in je leven. Dat gevoel kan ik me voorstellen maar dat zou bij mij in een andere richting liggen denk ik.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
