Gezondheid
alle pijlers
De onbegrip van migraine op de werkvloer
vrijdag 7 december 2007 om 00:48
Oh, dit herken ik zo. Zelf heb ik last van spanningshoofdpijnen en geen migraine. Al heb ik wel het idee dat dat laatste meer begrepen word dan spanningshoofdpijn. Als ik hoofdpijn heb, dan helpt in bed liggen ook alleen maar voor mij.....Pijnstillers nemen en hopen dat de spieren in mn nek wat ontspannen willen. Zeker als ik de dag al opsta met hoofdpijn word het die dag niks meer.
Ook ik meld me gewoon ziek en zeg dat ik hoofdpijn heb. Dat zorgt wel voor onbegrip de meeste mensen denken dat ik die dag maar wat slaap inhaal want ik heb zn druk sociaal leven...Nou dat valt wel mee, als je van 4 weekenden in de maand minimaal 2 weekenden in je bed ligt. Want ja, spanningshoofdpijn uit zich bij mij het meeste in de weekenden. Daarom vind ik dat ik mezelf best wel eens ziek mag melden op doordeweekse dagen.
Gelukkig heb ik nog nooit een officiele waarschuwing gekregen. Mocht ik dat wel krijgen in de toekomst, dan zou ik een gesprek aangaan met mijn arboarts of kijken of mn huisarts iets kan betekenen qua begrip kweken. Ook ga ik naar een fysiotherapeut als de spanningen in mn nek echt te veel zijn, dit gebeurt dan onder werktijd waar ik ziekteuren voor mag inleveren.
Desalniettemin wil ik je heel veel sterkte wensen. Ik weet hoe het voelt als je gevloerd bent door drilboren en pijnscheuten.
Ook ik meld me gewoon ziek en zeg dat ik hoofdpijn heb. Dat zorgt wel voor onbegrip de meeste mensen denken dat ik die dag maar wat slaap inhaal want ik heb zn druk sociaal leven...Nou dat valt wel mee, als je van 4 weekenden in de maand minimaal 2 weekenden in je bed ligt. Want ja, spanningshoofdpijn uit zich bij mij het meeste in de weekenden. Daarom vind ik dat ik mezelf best wel eens ziek mag melden op doordeweekse dagen.
Gelukkig heb ik nog nooit een officiele waarschuwing gekregen. Mocht ik dat wel krijgen in de toekomst, dan zou ik een gesprek aangaan met mijn arboarts of kijken of mn huisarts iets kan betekenen qua begrip kweken. Ook ga ik naar een fysiotherapeut als de spanningen in mn nek echt te veel zijn, dit gebeurt dan onder werktijd waar ik ziekteuren voor mag inleveren.
Desalniettemin wil ik je heel veel sterkte wensen. Ik weet hoe het voelt als je gevloerd bent door drilboren en pijnscheuten.
vrijdag 7 december 2007 om 00:53
Ja hoor herkenbaar....
Ik kan je alvast vertellen dat het niet veranderd helaas.
Ik heb een chronische aandoening waardoor ik ook wat vaker uitval dan gemiddeld, in het begin zijn mensen nog wel begripvol, maar wanneer het vaker gebeurd merk je dat het begrip op raakt.
Erg frustrerend, zeker ook omdat ik heel graag wil en hele goede inzet heb, maar mijn lichaam wil helaas niet altijd, ook zien veel mensen niet, (zeker op het werk) wat ik in zware periodes allemaal doe en inleverd om maar te kunnen blijven werken....
Ik mag nog in mijn handjes klappen, want er zijn een handjevol mensen die wel vragen hoe het met me is, hoe het is om ziek te zijn etc.....maar het gros...helaas die denken dat ik het lollig vind zo beperkt te leven.
Tja enige oplossing; loslaten en laten lullen.......ik ben ook nog in ontwikkeling om dat goed te kunnen!
Ik kan je alvast vertellen dat het niet veranderd helaas.
Ik heb een chronische aandoening waardoor ik ook wat vaker uitval dan gemiddeld, in het begin zijn mensen nog wel begripvol, maar wanneer het vaker gebeurd merk je dat het begrip op raakt.
Erg frustrerend, zeker ook omdat ik heel graag wil en hele goede inzet heb, maar mijn lichaam wil helaas niet altijd, ook zien veel mensen niet, (zeker op het werk) wat ik in zware periodes allemaal doe en inleverd om maar te kunnen blijven werken....
Ik mag nog in mijn handjes klappen, want er zijn een handjevol mensen die wel vragen hoe het met me is, hoe het is om ziek te zijn etc.....maar het gros...helaas die denken dat ik het lollig vind zo beperkt te leven.
Tja enige oplossing; loslaten en laten lullen.......ik ben ook nog in ontwikkeling om dat goed te kunnen!
vrijdag 7 december 2007 om 01:51
Ik denk dat het komt doordat veel mensen iIgraine niet serieus nemen en er ook veeeeel mensen zijn die zich ziekmelden met de reden dat ze migraine hebben. Maar die noemen dit zo omdat ze het eens gehoord hebben , want met *gewoon* hoofdpijn kan je niet thuis blijven. Kortom mensen die doen alsof ze migraine hebben.
En tja dat gaat ten koste van mensen die WEL echt migraine hebben. Helaas ...
En tja dat gaat ten koste van mensen die WEL echt migraine hebben. Helaas ...
vrijdag 7 december 2007 om 02:24
probeer er toch een oplossing voor te vinden op je werk. Weten je baas en collega's dat jij het ook heel vervelend vind.
Soms kun je je baas tegemoet komen en zeggen dat je bv een paar vakantiedagen in wil leveren. Vaak is het aanbod al genoeg om je baas te laten beseffen dat jij er niets aan kunt doen en je zo meewerkend mogelijk opstelt. Of dat je bv wat overuren wilt doen.
Misschien ook goed om jouw productiviteit duidelijk te maken op werk, hoe precies weet ik niet zo een twee drie maar misschien weet je zelf iets.
En gebruik je ook medicijnen voor je migraine? Er is best een hoop mogelijk op dat gebied, dus ik zou zeker even naar je huisarts gaan.
Soms kun je je baas tegemoet komen en zeggen dat je bv een paar vakantiedagen in wil leveren. Vaak is het aanbod al genoeg om je baas te laten beseffen dat jij er niets aan kunt doen en je zo meewerkend mogelijk opstelt. Of dat je bv wat overuren wilt doen.
Misschien ook goed om jouw productiviteit duidelijk te maken op werk, hoe precies weet ik niet zo een twee drie maar misschien weet je zelf iets.
En gebruik je ook medicijnen voor je migraine? Er is best een hoop mogelijk op dat gebied, dus ik zou zeker even naar je huisarts gaan.
vrijdag 7 december 2007 om 08:20
Hai Bitterbalmetmosterd (krijg nu al trek van je nick )
Ik herken het een beetje, wat je zegt. Ook ik ben hoofdpijn/migraine patient (spanningshoofdpijn en migraine wisselen elkaar bij mij af) en heb regelmatig van m'n baas te horen gekregen dat ik de hoogste frequentie heb met ziekteverzuim. Dat ik, als ik ziek ben, slechts 1 dag wegblijf en dat collega's misschien minder vaak ziek zijn, maar dan gelijk 2 weken lang, dat is kennelijk niet ter zake doende. Men weet dat ik hoofdpijnpatient ben en dat ik met name ééns per maand problemen heb. Ik werk er ook wel eens mee door, omdat de pijn dan handelbaar is, maarja, dát zien ze niet, alleen dat ik afwezig ben. Ook heb ik nog regelmatig op m'n éne vrije dag (woensdag) hoofdpijn. Voor de baas makkelijk, maar ik zit dan wel thuis 2 kinderen te vermaken. Het kan dan gebeuren dat ik langer doorloop met de hoofdpijn (want donderdags is het weer redelijk te behappen, dus kan ik bést wel werken) en dan ben ik 's weekends echt uitgeput.
Ik probeer me er zo min mogelijk van aan te trekken, als ik er weer eens op gewezen wordt. Ik ben al wel eens bij de arbo geweest. In het verleden moest je namelijk bij meer dan 5 ziekmeldingen in een jaar naar de arbo. Dan wordt er gekeken of het aan de werkomstandigheden ligt enz. Op zich goed, want natuurlijk zullen mensen zich vaker ziekmelden, wanneer er problemen zijn op het werk. Gelukkig kon ik de arts vertellen dat ik al vanaf m'n 11e hoofdpijnpatient ben en dat het niet echt uitmaakt waar ik werk. (hoewel, nu ik na moet denken op het werk, meld ik me sneller ziek, want ik maak echt enorm domme fouten, met de hoofdpijn.. toen ik nog kamermeisje was, kon ik rustig doorwerken en vond ik het zelfs ook wel eens lekker, dom rondlopen en niet denken. van liggen en pijnstillers gaat het bij mij niet over, dus thuis heb ik het dan op een gegeven moment ook wel gehad.. wandelen durf ik niet aan, aangezien al mijn collega's in mijn wijk bij de straat werken, dát komt pas raar over dan)
Maar goed, ondanks dat m'n baas ervan weet, maakt hij toch nog vaak de opmerking "je bent wel vaak ziek he?"
Jaahaaa, denk ik dan, dat weet ik nu wel.
Ik denk wel dat dit jaar extra meespeelde, dat ik ook nog voor 2 andere 'kwaaltjes' regelmatig in het ziekenhuis zat. Daarnaast nog regelmatig met m'n dochter, ook voor 2 verschillende problemen maar daar nam ik vrij voor.
Maar goed, dan ben je wel afwezig.
Ik herken het een beetje, wat je zegt. Ook ik ben hoofdpijn/migraine patient (spanningshoofdpijn en migraine wisselen elkaar bij mij af) en heb regelmatig van m'n baas te horen gekregen dat ik de hoogste frequentie heb met ziekteverzuim. Dat ik, als ik ziek ben, slechts 1 dag wegblijf en dat collega's misschien minder vaak ziek zijn, maar dan gelijk 2 weken lang, dat is kennelijk niet ter zake doende. Men weet dat ik hoofdpijnpatient ben en dat ik met name ééns per maand problemen heb. Ik werk er ook wel eens mee door, omdat de pijn dan handelbaar is, maarja, dát zien ze niet, alleen dat ik afwezig ben. Ook heb ik nog regelmatig op m'n éne vrije dag (woensdag) hoofdpijn. Voor de baas makkelijk, maar ik zit dan wel thuis 2 kinderen te vermaken. Het kan dan gebeuren dat ik langer doorloop met de hoofdpijn (want donderdags is het weer redelijk te behappen, dus kan ik bést wel werken) en dan ben ik 's weekends echt uitgeput.
Ik probeer me er zo min mogelijk van aan te trekken, als ik er weer eens op gewezen wordt. Ik ben al wel eens bij de arbo geweest. In het verleden moest je namelijk bij meer dan 5 ziekmeldingen in een jaar naar de arbo. Dan wordt er gekeken of het aan de werkomstandigheden ligt enz. Op zich goed, want natuurlijk zullen mensen zich vaker ziekmelden, wanneer er problemen zijn op het werk. Gelukkig kon ik de arts vertellen dat ik al vanaf m'n 11e hoofdpijnpatient ben en dat het niet echt uitmaakt waar ik werk. (hoewel, nu ik na moet denken op het werk, meld ik me sneller ziek, want ik maak echt enorm domme fouten, met de hoofdpijn.. toen ik nog kamermeisje was, kon ik rustig doorwerken en vond ik het zelfs ook wel eens lekker, dom rondlopen en niet denken. van liggen en pijnstillers gaat het bij mij niet over, dus thuis heb ik het dan op een gegeven moment ook wel gehad.. wandelen durf ik niet aan, aangezien al mijn collega's in mijn wijk bij de straat werken, dát komt pas raar over dan)
Maar goed, ondanks dat m'n baas ervan weet, maakt hij toch nog vaak de opmerking "je bent wel vaak ziek he?"
Jaahaaa, denk ik dan, dat weet ik nu wel.
Ik denk wel dat dit jaar extra meespeelde, dat ik ook nog voor 2 andere 'kwaaltjes' regelmatig in het ziekenhuis zat. Daarnaast nog regelmatig met m'n dochter, ook voor 2 verschillende problemen maar daar nam ik vrij voor.
Maar goed, dan ben je wel afwezig.
Later is nu
vrijdag 7 december 2007 om 08:22
OHja, wat ik nog wilde zeggen: ga toch eens naar de arbo-arts. Misschien kan hij e.e.a. duidelijk voor je leidinggevende op papier zetten, zodat ook hij het snapt. En misschien kan er in het werkoverleg eens aandacht aan besteed worden? Dat jij je er niet prettig bij voelt, dat er over je gepraat wordt.
Later is nu
vrijdag 7 december 2007 om 08:53
Ik herken het verhaal. Soms wordt migraine bij mij getriggert door veranderingen in ritme en ik moet nog wel eens in de avonduren werken. Dus de volgende dag is het vaak raak. Naast de migriane heb ik ook astma en atrose, wat ook nog wel eens wil verhinderen dat ik naar kantoor kan. Gelukkig kan ik thuis dan nog wel eens wat doen, in aangepast tempo.
Ik heb wel eens op mijn vrije dag gewerkt en als ik weer eens ziek was gezegd dat ze het maar als vrije dag op moeten schrijven. Ik vind al die kwalen erg vervelend en voel me dan vaak een über kneus, terwijl je er gewoon niets aan doen kunt.
Ik heb de mazzel dat mijn directe collega een man heeft die chronisch ziek is, dus zij heeft wel begrip[ voor chronische kwalen.
Ik heb wel eens op mijn vrije dag gewerkt en als ik weer eens ziek was gezegd dat ze het maar als vrije dag op moeten schrijven. Ik vind al die kwalen erg vervelend en voel me dan vaak een über kneus, terwijl je er gewoon niets aan doen kunt.
Ik heb de mazzel dat mijn directe collega een man heeft die chronisch ziek is, dus zij heeft wel begrip[ voor chronische kwalen.
vrijdag 7 december 2007 om 09:17
Ook hier herkenning, zelfde verhaal. Ik heb nu zo'n 30 jaar last van migraine (eerste 'diagnose' toen ik 9 was). Veel verzuimd op school en later op het werk ook, en idd weinig begrip na de zoveelste ziekmelding!
Om toch te kunnen werken en goed functioneren zonder al te veel ziekmeldingen, heb ik het best drastisch aangepakt: Andere baan gezocht (zelfde soort werk) maar dan parttime. Ik werk nu dus ongeveer 20 uur per week. Soms heb ik wel migraine op werkdagen, maar dan probeer ik die dag tóch door te werken om vervolgens op mijn vrije dagen ziek in bed te liggen. Eigenlijk belachelijk dat het zo moet, maar ja...
Om toch te kunnen werken en goed functioneren zonder al te veel ziekmeldingen, heb ik het best drastisch aangepakt: Andere baan gezocht (zelfde soort werk) maar dan parttime. Ik werk nu dus ongeveer 20 uur per week. Soms heb ik wel migraine op werkdagen, maar dan probeer ik die dag tóch door te werken om vervolgens op mijn vrije dagen ziek in bed te liggen. Eigenlijk belachelijk dat het zo moet, maar ja...
Shit happens
vrijdag 7 december 2007 om 09:28
Rot is dat he? Maar mensen snappen echt niet wat het is. Eigenlijk zou je een keer ziek en wel naar je werk moeten gaan en hen de kots op laten ruimen. Of pleisters plakken als je weer eens ergens tegenop gelopen bent. En de mensen die wel begrip hebben, komen altijd met tips: dit niet eten, dat wel eten, veel mediteren... Die je natuurlijk allang allemaal hebt uitgeprobeerd...
Ik heb het opgelost met parttime werken. Dan kom ik in elk geval aan m'n aantal uren. Omdat ik maandelijkse migraine heb, kan ik het redelijk inplannen, en ik zeg bij sommige vergaderingen van tevoren dat er een kans is dat iemand anders het over meot nemen. Daar is iedereen nu aan gewend.
Het vervelendste is, dat ik zo weinig begrip voor mezelf kan opbrengen. En dat ik zo de pest in heb, dat het af en toe neit gaat.
Ik heb het opgelost met parttime werken. Dan kom ik in elk geval aan m'n aantal uren. Omdat ik maandelijkse migraine heb, kan ik het redelijk inplannen, en ik zeg bij sommige vergaderingen van tevoren dat er een kans is dat iemand anders het over meot nemen. Daar is iedereen nu aan gewend.
Het vervelendste is, dat ik zo weinig begrip voor mezelf kan opbrengen. En dat ik zo de pest in heb, dat het af en toe neit gaat.
vrijdag 7 december 2007 om 09:46
Hier ook een migraine klant. Schuldgevoel ken ik ook heel goed. Ik zou inderdaad -zoals iemand hier al zei- naar de arbo arts gaan en een eventueel een gesprek met arbo arts en je leidinggevende hebben. Dit heb ik als manager ook wel gedaan (met medewerkers waarvan ik dacht: is dit nu echt wel zo erg). Als jij als medewerker het goed vind, kun je zo'n gesprek hebben. Verder zou ik het echt bespreken met je collega's (wel lastig omdat het zo gevoelig is - ik ben dan altijd bang dat ik ga huilen...). Want het roddelen houd enzo houd anders echt niet op ben ik bang. Verder ben ik er achter gekomen dat ik migraine krijg als ik mij heel druk maak om iets. Wellicht kun je hier nog iets mee: Ik wil niet zeggen dat je gelijk naar de psycholoog moet of zo, maar zelfkennis op vele manieren vergaren. Alles wat helpt is meegenomen toch? Succes.
vrijdag 7 december 2007 om 10:16
Een rotsituatie...ik heb er ervaring mee,alleen niet met migraine (gelukkig) maar wel met weg moeten van je werk, in mijn geval omdat mijn kindje ziek werd en ik er alleen voor sta.Je voelt zelf al enorme stress en dan wordt je op het matje geroepen om "met een oplossing te komen" en wordt er gesuggereerd dat je collega's er van balen.Dat bleek helemaal niet het geval te zijn, dat verzon baas er ff bij. Anyway, voor mij was het tijd om op te stappen. En dat was dan ook weer niet de bedoeling, baas schrok toen ik met ontslagbrief aan kwam. En ja, hij had opdracht van hogerhand, bla..ik werk nu bij zeer familievriendelijk bedrijf...als ik eens uitval door ziek kind..mag ik een dagje ruilen, ook laatst toen ik echt ff uit moest slapen omdat kleine al drie nachten spookte..mocht gewoon een andere dag komen. mijn baas heeft zelf kids en doet nooit moeilijk. maar ik probeer altijd te compenseren en ook erg hard te werken. mensen zien dat heus wel TO. Ik zou dat roddelen over je niet direct geloven, want zo proberen ze je onder druk te zetten door je schuldgevoel aan te wakkeren.
maar goed.
vrijdag 7 december 2007 om 16:43
Als je regelmatig een dag ziek bent zou ik zeker een gesprek aan gaan met de bedrijfsarts. Dit kan je ook weer sterken wanneer je in gesprek gaat met je leidinggevende. Want ook dat is van belang, blijf in gesprek met je leidinggevend.
Verder zou je eens kunnen kijken of er bij jou in het bedrijf een vertrouwenspersoon is? Ook daar kun je steun krijgen hoe om te gaan met de reacties, roddelen van collega's, hoe je het gesprek met je leidinggevende kunt aangaan etc.
succes!
Verder zou je eens kunnen kijken of er bij jou in het bedrijf een vertrouwenspersoon is? Ook daar kun je steun krijgen hoe om te gaan met de reacties, roddelen van collega's, hoe je het gesprek met je leidinggevende kunt aangaan etc.
succes!
anoniem_52617 wijzigde dit bericht op 07-12-2007 16:45
Reden: mosterd
Reden: mosterd
% gewijzigd
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
vrijdag 7 december 2007 om 17:34
Ten 1e is het natuurlijk heel vervelend dat je last hebt van een chronische aandoening. Ik begrijp echter niet dat het zo raar wordt gevonden dat je leidinggevende met je in gesprek gaat hierover. Bij de meeste (grote) organisaties krijg je na 3 tot 5 maal verzuim een gesprek.
Het is heel simpel, ziek zijn is ontzettend vervelend voor jou, maar ook voor je collega's en het bedrijf.
Collega's gaan het zat worden om regelmatig en onverwachts extra werk op hun bord te krijgen. En verzuim kost het bedrijf gewoon geld.
Daarbij komt dat men er niet gewoon vanuit kan gaan dat jij er bent wanneer je er moet zijn en dat is gewoon lastig.
Wat enorm scheelt is de manier warop jij er zelf mee omgaat. Jij hebt aan het begin van je werk daar verteld dat je migraine had en dat je een frequent verzuim kan hebben. Je hebt aangegeven om eventueel vakantieuren op te nemen. Hartstikke goed. Jammer dat je verder niks gedaan lijkt te hebben om eea bespreekbaar te houden.
Je weet toch zelf ook wel dat 12 maal verzuimen gewoon hartstikke veel is?
Het is heel simpel, ziek zijn is ontzettend vervelend voor jou, maar ook voor je collega's en het bedrijf.
Collega's gaan het zat worden om regelmatig en onverwachts extra werk op hun bord te krijgen. En verzuim kost het bedrijf gewoon geld.
Daarbij komt dat men er niet gewoon vanuit kan gaan dat jij er bent wanneer je er moet zijn en dat is gewoon lastig.
Wat enorm scheelt is de manier warop jij er zelf mee omgaat. Jij hebt aan het begin van je werk daar verteld dat je migraine had en dat je een frequent verzuim kan hebben. Je hebt aangegeven om eventueel vakantieuren op te nemen. Hartstikke goed. Jammer dat je verder niks gedaan lijkt te hebben om eea bespreekbaar te houden.
Je weet toch zelf ook wel dat 12 maal verzuimen gewoon hartstikke veel is?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 7 december 2007 om 17:35
Oja, de arboarts is er om te kijken hoe jij met je aandoening zsm weer terug kan keren op je werkplek of om te kijken hoe jij met je aandoening zo goed mogelijk blijft functioneren. Hij is er niet om je verzuim te legitimeren.
Het idee om minder te gaan werken vind ik wel een goede.
Het idee om minder te gaan werken vind ik wel een goede.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 7 december 2007 om 19:17
Zuss, verzuim bij migraine is wel vaak, maar relatief kort. Afhankelijk van het soort werk dat je doet, kun je dat makkelijk inhalen en hoeft een collega niets van je over te nemen. En als je 12 keer een dag weg bent, is dat net iets meer dan 2 weken: zo lang ben je met een stevige griep ook kwijt.
(Ik heb het van mezelf het afgelopen jaar in uren bijgehouden, en ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik het minst verzuim van iedereen. De anderen komen met griep, nog meer griep, dokters-, tandarts en ziekenhuisbezoek echt aan veel meer verzuim dan ik.)
(Ik heb het van mezelf het afgelopen jaar in uren bijgehouden, en ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik het minst verzuim van iedereen. De anderen komen met griep, nog meer griep, dokters-, tandarts en ziekenhuisbezoek echt aan veel meer verzuim dan ik.)
vrijdag 7 december 2007 om 19:50
Ik neem aan dat je de opmerking dat je niet iedere week verzuimd niet voor mij is? Want ik heb het daar niet over.
Als ik dergelijke gesprekken met iemand aanga, dan zal ik wel zeggen dat andere collega's daar last van hebben. In veel gevallen is dat gewoon zo.
Ik ga geen vergelijkingen maken met het verzuimgedrag van je collega's, dat gaat jou namelijk niks aan. Ik praat met hen ook niet over jou.
Iedereen is weleens ziek, daar gaat het ook niet om. En 3 tot 5 maal per jaar is een redelijke norm, wie daarboven zit krijgt een gesprek.
In zo'n gesprek maak ik afspraken over hoe iemand omgaat met verzuim. Ik kan niet zeggen dat je maar een X aantal keer ziek mag zijn, ik mag wel van jou verwachten dat je er open over bent, dat je zaken bespreekbaar maakt etc. En ik vind ook dat als het verzuim echt hoog blijft, dat een reden is om je contract niet te verlengen.
Verder werkt het gewoon zo dat als iemand regelmatig kort verzuimd dat eerder in negatieve zin opvalt dan iemand die 1 of 2 keer per jaar wat langer ziek is.
Als ik dergelijke gesprekken met iemand aanga, dan zal ik wel zeggen dat andere collega's daar last van hebben. In veel gevallen is dat gewoon zo.
Ik ga geen vergelijkingen maken met het verzuimgedrag van je collega's, dat gaat jou namelijk niks aan. Ik praat met hen ook niet over jou.
Iedereen is weleens ziek, daar gaat het ook niet om. En 3 tot 5 maal per jaar is een redelijke norm, wie daarboven zit krijgt een gesprek.
In zo'n gesprek maak ik afspraken over hoe iemand omgaat met verzuim. Ik kan niet zeggen dat je maar een X aantal keer ziek mag zijn, ik mag wel van jou verwachten dat je er open over bent, dat je zaken bespreekbaar maakt etc. En ik vind ook dat als het verzuim echt hoog blijft, dat een reden is om je contract niet te verlengen.
Verder werkt het gewoon zo dat als iemand regelmatig kort verzuimd dat eerder in negatieve zin opvalt dan iemand die 1 of 2 keer per jaar wat langer ziek is.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
