Gezondheid alle pijlers

Frozen shoulder

22-11-2021 21:42 406 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds ca. 5 maanden heb ik een frozen shoulder, door onbekende oorzaak.
Zo ontzettend balen, wat ben je dan onthand. Veel simpele dingen gaan lastig. Je gaat dus (ongemerkt) compenseren wat weer vastzittende spieren in bovenlijf tot gevolg heeft.

Ik heb wekelijks fysiotherapie die oefeningen bij me doet om de boel wat losser te krijgen en ik doe thuis ook dagelijks oefeningen, maar merk nog geen vooruitgang. Meer kan ik niet doen, aldus de fysio. Alles wat ik doe moet binnen de pijngrens en absoluut daar binnen blijven en niet overbelasten.
Ik weet dat het een heeeeel langdurig traject is en ik (veel) geduld moet hebben.

Wie heeft er ook last van (gehad)? Hoe verliep het en hoe lang duurde het bij jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
Overdag gaat het redelijk goed. Snachts des te meer last. Lig nu met matrashoofd hoger en een rol handdoek onder m’n bovenarms, raak nu beter gewend hieraan.
Bepaalde bewegingen doen nog pijn.
En laatst sport activiteiten gedaan op werk, dan weer een paar dagen pijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
Shiatsu (of tijd, ik blijf kritisch) heeft wel effect. In rust in een goede houding, voel ik het niet meer branden of irriteren.
Arm uitrekken (om iets te pakken bijvoorbeeld) is nog pijnlijk. Blijven uitkijken met aankleden en afdrogen na het douchen. Niet te zware dingen tillen en dan komt het vast een keer goed. Mag ook wel na een maand of 15 (!).
Alle reacties Link kopieren Quote
Half maart heb ik een jaar vol.

Het gaat af en aan: anderhalve week geleden heb ik mijn haar gedaan en daardoor werd het weer fors slechter.

Maar sinds de laatste paar dagen kan ik ineens mijn normale (kleinere maat) kleren weer aan hoewel ik dan erg voorzichtig moet doen, maar ik ben erg sceptisch geworden: dat kan zomaar weer over zijn.

Vanmorgen trok ik mijn vest aan zoals vroeger en dat lukte ineens zonder pijnscheut, maar toen ik hem ook zoals vroeger weer wou uittrekken (pijnlijke arm eerst) toen deed dat wél weer pijn.

De laatste paar dagen zijn dus meevallertjes.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit nu weer in een golfbeweging naar beneden en gisteren merkte ik dat de oude pijn weer kwam opzetten toen ik onnadenkend naar de mand op de grond achter me reikte, maar ik denk toch dat er tegenwoordig een herstel is van 25%-30% vergeleken bij de tijd toen het op zijn slechtst was.

Dus daar ben ik erg blij mee (afkloppen!).

@mamaonbekend - er zijn klinieken die je beloven dat je er binnen een week terecht kan.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
TV-icoon, mijn ervaring is dat het herstel niet een vloeiende lijn naar boven is, maar net als bij jou in golfbewegingen gaat, waarbij de gemiddelde lijn langzaam maar zeker wèl opwaarts is. (Maar dat zie vaak beter achteraf :) )Niet schrikken als je toch weer een vlijmende pijnaanval krijgt, het betekent niet dat je weer terug bij af bent.
Als je nu een jaar onderweg bent, zou je qua herstelduur, nu zeker naar minder pijn toe moeten gaan. Nog even volhouden dus, er is licht aan het eind van de tunnel.
Hou je taai! :daisy:
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Sikkepit*, dank je wel! :) :)

Moet eerlijk zeggen dat ik het wel gehoopt maar niet meer verwacht had.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat klinkt hoopvol tv-icoon! Elk stapje vooruit is er weer één!
Maakt wel dat je heel snel, onnadenkend, oude bewegingen uit gewoonte weer doet wat dan misschien toch net te snel is.

Ik hoef gelukkig niet meer heel lang te wachten op mijn afspraak. Blij toe, want van mijn ‘goede’ arm krijg ik ‘s nachts steeds meer last. Behoorlijke uitstraling, pijn aan de kop van de schouder, kan er niet lekker op liggen enzo. Overdag aan die kant eigenlijk weinig last, maar ‘s nachts…..
Ik ben dus erg benieuwd wat er uit de foto’s naar voren komt en belangrijker: m.n. voor de frozen shoulder of er een behandelplan is ja of nee.
Ik heb geen verbetering. Ook zelden nog pijn. Ik slaap zelfs soms een deel van die nacht op de schouder.

Verder wel zo bevroren als maar kan. Rotatie 20%, aldus de fysiotherapie vorige week.
Ik ben er soms zooooo klaar mee en aan de andere kant weet ik eigenlijk niet meer hoe het is om m’n arm weer zoals vanouds te kunnen bewegen.

Ik vergis me ook niet meer door de frozen shoulder te overstrekken. Alsof het gebruik van m’n goede arm volledig geprogrammeerd is in mijn systeem.
Alle reacties Link kopieren Quote
In tegenstelling tot wat fysiotherapeuten zeggen ben ik wel degelijk door mijn pijngrenzen gegaan. Niet heel ver en licht belast maar het kon nu eenmaal niet anders. Ik was er na 4 maanden vanaf. Wel helse pijnen soms gehad waar ik ook helemaal misselijk van werd. Omdat ik wel dus (aangepast) bleef door bewegen stroomde mijn bloed ook meer door en dat verschoont ook en ik zorgde ook door niet te lang repeterende bewegingen te maken en ineens was het weg en nooit meer terug gehad. Het is vooral een vermoeiende blessure, vooral die steken bij de verkeerde beweging. :-(
Alle reacties Link kopieren Quote
1111love schreef:
08-03-2022 23:42
Ik heb geen verbetering. Ook zelden nog pijn. Ik slaap zelfs soms een deel van die nacht op de schouder.

Verder wel zo bevroren als maar kan. Rotatie 20%, aldus de fysiotherapie vorige week.
Ik ben er soms zooooo klaar mee en aan de andere kant weet ik eigenlijk niet meer hoe het is om m’n arm weer zoals vanouds te kunnen bewegen.

Ik vergis me ook niet meer door de frozen shoulder te overstrekken. Alsof het gebruik van m’n goede arm volledig geprogrammeerd is in mijn systeem.
Ik herken dit helemaal !
Op zich heb ik nauwelijks pijn aan de frozen shoulder, tenzij ik een onverwachte beweging maak. Maar ja, die maak je onderhand niet veel meer want je weet wat niet kan. Ik slaap al maanden op mijn zij, ook aan die kant, gaat eigenlijk wel prima. Ik kan alleen niet meer op mijn buik liggen zoals ik vroeger áltijd lag, dat is wel een vervelend, zeurderige pijn, want dan lig je dus vol op die schouder. Dus dat doe ik niet.
Maar ook ik merk gewoon nul verbetering in beweeglijkheid. Zie echt geen verschil met 9 maanden geleden.

Maar inderdaad: ben het zo zat en vraag me ook vaak af: hoe was het ook alweer vroeger toen ik wel alles kon? Met de goede arm doe je inmiddels ook alweer veel dingen automatisch (tsja, en daardoor dus overbelast nu bij mij :( )
En: hoe lang zit ik er nog mee ? Er is geen einddatum hè. Het is toch anders als je weet dat je er bijv. met de komende zomervakantie vanaf bent en dan gewoon weer lekker kunt zwemmen, keertje met de kids van de glijbanen af, gewoon fijn douchen en haren wassen met twee handen, überhaupt je haar weer es fatsoenlijk kunnen doen. Of duurt het nog twéé jaar ?!?! Da’s mentaal toch wel anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je haar kan je met dit ding doen (als het heel erg met je is):

Afbeelding

Ik heb dat nog net niet nodig gehad want rechts was altijd nèt goed genoeg om een normale borstel te kunnen hanteren, hoewel die goede arm vaak op de grens van overbelasting zat. Toch nog wel tijdig kunnen terugschakelen zodat die wat rust kon krijgen en de pijn kon wegebben.

Maar met kinderen zal dat moeilijk of zelfs onmogelijk zijn.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Normaal doe ik altijd zelf mijn haar, ook het knipwerk, in een kapsel met lange lagen. Aan de voorkant en zijkanten lukt dat goed, maar het haar aan de achterkant moet helemaal horizontaal uitgestrekt worden om de lagen te knippen. En dat doet zeer!! Je moet er normaal al een acrobaat voor zijn.

Dus ik heb de achterkant door de kapper laten knippen die daar gewoon tarief voor rekende. En toch weer net iets te korte lagen geknipt. Ze maakte volgens haar inzicht het kapsel wat ik begonnen was, af. :proud:

Ik kijk er echt naar uit om alles zelf weer te kunnen doen. Maar gelukkig hoeft het knippen de eerste vier maanden niet meer.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb vanochtend een spuit de orthopeed gehad.
Nu moet ik 2 weken rust nemen en mezelf ontzien en dan starten met fysio om te mobiliseren en proberen beweging te krijgen. Hij adviseerde een andere fysio te nemen die aangesloten is bij een schoudernetwerk.
En dan kijken we over 6-8 weken hoe het ervoor staat.

Heeft het niet geholpen dan wordt het afwachtend beleid of kiezen voor een operatie, aldus de orthopeed. Toen ik zei dat ik daar huiverig was omdat ik daar wisselende verhalen over hoorde en mijn huidige fysio daar ook erg terughoudend over dacht, vond ‘ie dat ik dan geen goede fysio had die kennelijk onvoldoende op de hoogte is van de huidige medische onderzoeken. De arts had veel ervaring met operatief doorbewegen, gebeurde in dit ziekenhuis ook regelmatig en met goede resultaten.
Ik ben er niet op doorgegaan. Dat is nog ver van mijn bed show voorlopig wat mij betreft.

Over de andere schouder zei hij dat deze overbelast is en er wat kalk zit, maar nog geen reden om nu in te grijpen. Nog even verder met diclofenac en anders terug naar de huisarts voor overleg. Mogelijk barbotage op latere termijn.

Ik hoop enorm dat nu de weg naar herstel is ingezet, afwachten maar 🤞🏻🙏🏻
Alle reacties Link kopieren Quote
Spannend zeg! Ik hoop dat het lukt om rust te nemen! Ik hoor allemaal nieuwe dingen en ik hoop dat hij gelijk heeft.

Hier nog hetzelfde - iets stijgende lijn zet zich voort maar vanmorgen weer ergens kracht op moeten zetten dus nu weer minder.
Dan moet het maar zoals het kan
Ik ben ook de sjaak! Ik ben gestopt met werk, het gaat gewoon niet meer. Stress maakt t zoveel erger. Vrijdag naar de fysio.
Alle reacties Link kopieren Quote
ClaireUnderwood schreef:
22-03-2022 09:42
Ik ben ook de sjaak! Ik ben gestopt met werk, het gaat gewoon niet meer. Stress maakt t zoveel erger. Vrijdag naar de fysio.

Nee! Jij ook.. 😢
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
himalaya schreef:
22-03-2022 09:48
Nee! Jij ook.. 😢
Hé Hiem, ik las dat jij aan beide kanten had! Als ik struikel verrek ik al vd pijn, ik zit net alles te lezen hier en wat een herkenning! Jas aan- en uittrekken, slapen, en dan die na-pijn…

Ik zit verkrampt achter compu zag man, ik trek mijn schouder op. Ziet er heel gek uit, dus dat is de oorzaak. Puur door de stress. Tijd voor ander werk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je mijn FB naam nog? Stuur me dan via messenger even een berichtje.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
himalaya schreef:
22-03-2022 15:01
Weet je mijn FB naam nog? Stuur me dan via messenger even een berichtje.
Done!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ai, nog een lotgenoot erbij. Ook jij sterkte !

Ik merk eigenlijk nog geen verbetering moet ik zeggen. In elk geval niet qua méér beweeglijkheid.
En pijn had ik al niet veel, alleen vooral bij onverwachte bewegingen (iets opvangen ofzo, ineens je arm strekken enzo), maar die vermijd ik zoveel mogelijk. Dus tsja, dan ook verder geen pijn (gelukkig).
Wel aangegeven op mijn werk dat ik rust moest nemen dus mijn baas heeft me nu ziek gemeld.
Thuis die ik ook vrijwel niks, laat alles aan manlief over. Om ook echt maar het advies van tenminste 2-3 weken rust op te volgen. En dan zien we weer verder.
Vreselijk saai dus als je niks mag, en ik voel me enorm lui als ik man zie poetsen of stofzuigen. Dat kan ik nog wel zelf (al is het telkens een belasting, dat weet ik ook wel). Ramen lappen en was ophangen lukt dan weer niet/moeilijker dus daarin hulp vragen vind ik dan weer minder erg.
Ik vind het echt niks, dat ik nu gewoon eigenlijk maar de hele dag op mijn kont zit. Ik geniet dan maar van het mooie weer, maar verder…..
Alle reacties Link kopieren Quote
@ mamaonbekend - wat jammer; die verstoorde beweeglijkheid lag dus kennelijk niet aan ontsteking, anders zou die prik hebben geholpen. Misschien helpt het doorbewegen onder narcose dan.

Wel fijn dat je een correcte diagnose hebt gekregen.

Bij mij speelt gebrek aan beweeglijkheid niet de hoofdrol. Ik kan nog niet met kracht onder mijn oksel krabben maar wel beter dan een paar weken terug.

Pijn hindert me toch het meest, hoewel dat minder is geworden. Lekker volle gieters en kilo's aarde sjouwen in de tuin; dat kan nu niet. Af en toe doe ik het toch. Ik denk dat ik minstens 1,5 jaar, maar waarschijnlijk de 2 jaar die ervoor staat, helemaal moet afwachten.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Phoe, niet fatsoenlijk kunnen krabben….jij hebt het echt veel heftiger dan ik.
Dat kan ik nog wél. En zware dingen tillen en sjouwen is natuurlijk niet verstandig, maar soms wel nodig, snap ik goed. Je wil gewoon niet continue, overal, hulp voor vragen.

Voorals overweeg ik geen operatie cq doorbewegen. Ik ben nog niet eens een jaar onderweg, maar “pas” ca. 9 maanden. Dat is voor mijzelf AL 9 maanden maar in zo’n proces betekent dit, denk ik, pas 9 maanden.
En het voelt zó tegennatuurlijk om iets door te duwen wat gewoon niet gaat.
Ik weet het niet, ik ben nog niet overtuigd; zou dan sowieso eerst meer info wille en me erin verdiepen. Ik hoor ook zoveel tegenstrijdige adviezen over opereren/doorbewegen. De ene arts is er lyrisch over en de ander is er erg op tegen. Tsja…..wat is wijsheid hè?
Alle reacties Link kopieren Quote
mamaonbekend schreef:
26-03-2022 22:56
Voorals overweeg ik geen operatie cq doorbewegen. Ik ben nog niet eens een jaar onderweg, maar “pas” ca. 9 maanden. Dat is voor mijzelf AL 9 maanden maar in zo’n proces betekent dit, denk ik, pas 9 maanden.
En het voelt zó tegennatuurlijk om iets door te duwen wat gewoon niet gaat.
Ik weet het niet, ik ben nog niet overtuigd; zou dan sowieso eerst meer info wille en me erin verdiepen. Ik hoor ook zoveel tegenstrijdige adviezen over opereren/doorbewegen. De ene arts is er lyrisch over en de ander is er erg op tegen. Tsja…..wat is wijsheid hè?
Waarom kies je niet voor de meest voor de hand liggende optie: gewoon meegaan met het proces van herstel zoals dat natuurlijk verloopt bij een frozen shoulder? Waarom ben je zo ongeduldig en wil je dat proces op allerlei manieren versnellen?
Het overgrote deel van de frozen shoulders geneest in ca. anderhalf jaar. Daar kun je je gewoon op instellen.
Vervelend? Ja natuurlijk. Maar het gaat echt over en in de tussentijd kun je proberen om het leven zoveel mogelijk aan te passen op de situatie.
Naar mijn idee maak je het jezelf alleen maar moeilijker door allerlei behandelingen en therapieën aan te gaan (met mogelijk teleurstellingen of erger) alleen om een paar maanden tijdswinst te behalen, maar die je mogelijk ook nog verder van huis brengen.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Euh? Huh ??!
Ik wil helemaal niks of ga uit mezelf allerlei dingen aan.
Dan heb je niet goed gelezen.
Ik zal het je nog een keer vertellen hoe het bij mij ging:
Door de huisarts werd ik doorverwezen naar een fysiotherapeut. Die heeft me enkele maanden behandeld zonder vooruitgang. Hij laste een pauze in, om te kijken wat niet-behandelen zou doen en of dat iets zou verbeteren, maar niets dus. Daarop zei hij dat hij nu niets meer voor me kon doen nu en verwees me voor advies door naar een orthopeed.
Daar ben ik dus geweest, de orthopeed zette een injectie en adviseerde met een andere fysiotherapeut te gaan starten, meer gespecialiseerd voor schouders en verbonden aan een schoudernetwerk. Daar ga ik deze week mee beginnen en over 4-6 wk terug op de poli bij de orthopeed. HIJ gaf al aan dat als deze fysio niet gaat helpen, ik daar ook tzt mee zou moeten stoppen en HIJ stelde een operatie voor. Waarop ik aangaf daar niet om te staan te springen (waar hij raar van opkeek want hij had er goede ervaringen mee).


Hoe kom je erbij dat ik van alles wil. Ik heb nog niets op eigen inititief gedaan en volg alleen maar adviezen van specialisten op.
En als het advies van de orthopeed binnenkort zou zijn om toch over te gaan tot opereren, neig ik ernaar dat vooralsnog niet op te volgen, omdat ik nog te kort in het proces zit. Dan ben ik “pas” 9-10 maanden onderweg terwijl er makkelijk 2 jaar voor staat, en dan moet ik vooralsnog gewoon uitzingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat een zekere luiheid bij een frozen shoulder wel een voordeel is. En dan heb ik het over mijzelf.

Ik heb me er eigenlijk heel gelaten aan overgegeven. Ben ook niet meer naar de fysio of dokter geweest. En het ging van zelf beter tot het opeens helemaal over was.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven