Gezondheid alle pijlers

Frozen shoulder

22-11-2021 21:42 406 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds ca. 5 maanden heb ik een frozen shoulder, door onbekende oorzaak.
Zo ontzettend balen, wat ben je dan onthand. Veel simpele dingen gaan lastig. Je gaat dus (ongemerkt) compenseren wat weer vastzittende spieren in bovenlijf tot gevolg heeft.

Ik heb wekelijks fysiotherapie die oefeningen bij me doet om de boel wat losser te krijgen en ik doe thuis ook dagelijks oefeningen, maar merk nog geen vooruitgang. Meer kan ik niet doen, aldus de fysio. Alles wat ik doe moet binnen de pijngrens en absoluut daar binnen blijven en niet overbelasten.
Ik weet dat het een heeeeel langdurig traject is en ik (veel) geduld moet hebben.

Wie heeft er ook last van (gehad)? Hoe verliep het en hoe lang duurde het bij jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tv- icoon
Dat is fijn hè dat het vooruit gaat en dat het dan ongemerkt gaat is helemaal top :yes:
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
Vooruit gaan is inderdaad heel fijn als je sinds november 2020 onderweg bent.

Wat bij mij denk ik heeft geholpen is vooral tijd, maar ook shiatsu en een iets zachter matras. Ik sliep altijd op een hard koudschuimmatras. Vond ik altijd heerlijk liggen. Maar een maand of 2 geleden heb ik de topper voor de logeerslaapbank eens op m'n matras gelegd en ik het het idee dat dat net een tikkie verschil maakt.

Sinds ik bij de shiatsu-meneer kom, kan ik vrijwel pijnvrij haarborstelen, voorzichtig armrekbewegingen maken en ik kan m'n arm weer iets met m'n hand achter me langs bijna naar het midden van m'n achterste bewegen (kwam eerst amper voorbij de zijkant).
Ik heb nog wel eens last, maar dan neem ik even rust en ik ben vooral blij dat ik van die misselijkmakende pijnscheuten af ben.

Ik las oa hier altijd 'het komt echt weer goed', maar nu geloof ik dat ook!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja die pijnscheuten waren echt gruwelijk :'( :
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
Joppie schreef:
13-06-2022 14:26
Tv- icoon
Dat is fijn hè dat het vooruit gaat en dat het dan ongemerkt gaat is helemaal top :yes:
Nou! Ik kan echt weer heel veel doen. Ook mijn haar kappen lukt weer heel aardig.

Ik heb alle veel te ruime kleding (twee of drie maten groter) vanmorgen definitief in een doos gedaan voor de kringloop.
Heel strakke stretchkleding hoef ik nog niet te proberen (dat zal nog steeds zeer doen bij aan- en uittrekken) maar die droeg ik sowieso niet vaak.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Alles ging een tijdlang steeds beter maar een paar weken terug reikte ik naar iets achter de stoel waar ik op zat en toen vlamde de aloude pijn door mijn bovenarm. Sindsdien voel ik dagelijks mijn arm weer. Dat was dus een teleurstelling. Ik had er niet op gerekend. Dus ik doe momenteel voorzichtig en denk na voordat ik mijn arm wil bewegen. Het is niet zo erg meer als het geweest is, maar als ik bijvoorbeeld schokschouder dan voel ik dat.

Als je dit nog leest, hoe gaat het met je Mamaonbekend?
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, dat is sterk zeg. Zat er vannacht aan te denken om vandaag weer es te vragen hoe het met iedereen ging! Je bent me dus net voor!

Wat enorm balen tv-icoontje dat het toch zo wisselend gaat. En vooral dat je je arm weer dagelijks voelt. Vlamt elke dag wel weer een keer die pijn op bij een onverwachte beweging?
Je teleurstelling snap ik heel goed, je wil vooruit en er vanaf!

Hier eigenlijk geen nieuws. Ik sta stil zeg maar. Sinds begin mei (ik weet het niet meer zo goed) dus iets vooruit gegaan maar ik merk daarna geen verdere vooruitgang in bewegingen en verder omhoog gaan enzo sinds mei. Maar goed, ik ben pijnvrij en voor mij ook belangrijk dat ik sinds die tijd ook weer op die schouder (dus buikligging) kan slapen. En het vastzitten van mijn bovenlijf en spieren speelt ook niet meer, wat ik zeker in het begin ook had en dat vond ik ook zo vermoeiend.
Volgens fysio en orthopeed lijk ik wel in fase 3 te zitten. En die kan nog lang (lees jaren) duren. Aan mij de keus om te opereren of af te wachten (voorlopig dus het laatste).

Dus ik sta er niet elke dag echt bij stil. Meer zo van ‘oja, ik moet wel mijn oefeningen blijven doen’ en dat vergeet ik ook wel eens.
Ik merk het vastzitten wel als ik iets met twee handen hoog in een kast moet zetten, dat lukt niet, dus dat is weer zo’n confronterend momentje. En bij de was ophangen uiteraard, maar het lukt, al gaat het niet zo soepel.
Dus ik ben zeker nog beperkt, maar het beheerst niet mijn leven om het zo te zeggen.

Binnenkort op vakantie! Hopelijk doet warmte ook goed.
Dat hoop ik voor jullie ook, in kleine stapjes vooruit!

Hoe is het met de anderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen, hier net naar de orthopeed geweest. Bovenwaarts is vrijwel helemaal weer goed en zijwaarts ook. Met elleboog in de zij en in een hoek van 90 graden de onderarm naar buiten draaien gaat ook al beter en achterwaarts komt ook ( heel) ook langzaam terug. Ik zit dus ook in fase drie en hoef niet meer terug naar het ziekenhuis :yes:
Pijn is vrijwel helemaal weg, soms zeurt het nog een beetje.
Rekkend hoog iets pakken gaat nog moeilijk maar alle vertrouwen dat het goed komt.
Dus mamaonbekend ik denk dat wij ongeveer gelijk staan in het genezingsproces.
Sneu tv icoon van je terugval. Geduld hebben en dat kost veel moeite hoor, sterkte :hug: . Die pijn is echt heel erg vervelend. Ben ook elke nog blij dat die weg is nu
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
mamaonbekend schreef:
20-07-2022 10:38
Nou, dat is sterk zeg. Zat er vannacht aan te denken om vandaag weer es te vragen hoe het met iedereen ging! Je bent me dus net voor!

Wat enorm balen tv-icoontje dat het toch zo wisselend gaat. En vooral dat je je arm weer dagelijks voelt. Vlamt elke dag wel weer een keer die pijn op bij een onverwachte beweging?
Je teleurstelling snap ik heel goed, je wil vooruit en er vanaf!

Waar ik eerst alleen voorzichtig moest zijn als ik naar de wc moest en met bewegingen met mijn arm omhoog (ik kon wel wat bijspringen met mijn linkerarm maar ik moest niets doen wat kracht nodig heeft zoals poetsen) doet het nu zelfs weer pijn als ik gewoon een prei vasthoud om hem met de andere hand te snijden. Handwerken lukt ook niet meer als je daarvoor wat kracht nodig hebt.

Ik probeer me eraan te houden; de meeste dingen die ik deed waren achteraf de moeite niet waard. Het voelt of ik een pees heb verrekt.

Ik vind telkens teleurstellingen het allerzwaarste.

Fijn dat het goed met jullie gaat!
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterkte tv icoon :hug: het is gewoon ontzettend k*t een Frozen schoulder :cry:
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je Joppie :) Vandaag bedacht ik dat het twee jaar in totaal kan duren. Dat staat ervoor.
En dat zijn voor mij nog meer dan zes maanden.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Als dat waar is, dan zou je een soort van kunnen gaan aftellen. Dat zou mooi zijn.

Helaas geloof ik er niet zo in. Mij is verteld gemiddeld 1 tot 3 jaar.
En lees op Facebook ook verhalen van mensen die het al 5 jaar hebben….(!)
Dus ik wil je niet ontmoedigen, maar ik blijf wel realistisch.
Al hóóp ik natuurlijk dat je binnen een halfjaar hersteld bent !
Tis nou wel mooi geweest hè.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geloof het stiekem ook niet maar je moet jezelf kalmeren. ;-D

Twee jaar geleden kon ik onbekommerd mijn arm strekken en tegelijkertijd draaien, aanspannen en kracht uitoefenen. Dat deed nooit pijn. Dergelijke bewegingen maakte je automatisch. Het gewricht regelde tot in hoeverre je je arm kon bewegen. Eind van het gewricht was de limiet.

Maar nu moet ik stoppen lang vóór ik de spier helemaal gestrekt heb, anders gaat er iets mis.

En daar denk je niet altijd aan. Dus je moet iets pakken uit de mand die achter je stoel op de grond staat, en aangezien alles al een tijd goed ging dacht ik gewoon niet meer aan de kwaal: ik doe mijn arm naar achter vanuit mijn schouder, strek hem, draai mijn onderarm en vingers en daar vlamt de oude pijn weer op. Ik hoopte nog even dat het zou meevallen maar helaas.

Ik moet erg afkicken van het feit dat ik weer moet gaan rusten en dus weer geen leuke dingen meer kan doen. :-( .
Dan moet het maar zoals het kan
Leuk om te lezen dat een aantal weer verbetering ervaart.

Begin vorige maand had ik wat vaker last van m'n schouder. Volgens de fysio kwam die pijn door compensatie door andere spieren.
Kort daarop was m'n fysiotherapeut een paar weken op vakantie. In die periode heb ik niks gedaan.

Inmiddels hebben we de behandelingen weer opgepakt. Ze heeft gemeten dat m'n beweging van 120 graden naar 135 graden gegaan is. Jeej!
Het streven is 180.

Volgende maand is het een jaar geleden dat ik voor het eerst merkte dat ik last had van mijn rug/schouder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goed dat er vooruitgang is, 1111love!

Bij mij zit er ook weer geleidelijk verbetering in. Hoewel de scherpe pijn af en toe nog optreedt is hij wat minder geworden.

Er is wel een nieuwe pijn bijgekomen: mijn borst. Eergisteravond was het ontstoken aan de rechterkant van het borstbeen. Ik voelde dat in bed. De ontsteking is intussen weggewerkt maar een doffe stijve pijn blijft daar rondhangen. Ik kan nu niet meer breien want na twee naalden breien word ik doodnerveus van de pijn.

Best mogelijk dat de tweede pijn is ontstaan door compensatie.

Drie dagen verder nu en ik kan inmiddels weer een beetje breien tot mijn grenzeloze opluchting.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
De klachten aan arm en schouder bestaan nog wel, met het uittrekken van kleding, vooral als je het warm hebt en het uitkleden dus stroef gaat, en bij het met gestrekte arm onder een bepaalde hoek uitvoeren van bewegingen, maar ik kan nu met mijn armen omhoog meer dan ooit de laatste jaren. Ik hoef geen opstapje meer te pakken om iets van een hoge plank te pakken.

Helaas heb ik in plaats daarvan andere klachten erbij gekregen zoals borstspieren. Als je de ene groep spieren ontziet dan moet je de taak toch met andere spieren uitvoeren die dan ook overbelast raken.

Ik denk dat het voortaan af en aan zal gaan. Veel taken kan ik alleen maar doseren maar niet vermijden.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat een stuk beter momenteel met de pijnlijke schouder/arm; bijna zoals vroeger; ben er erg blij mee. :)

Met jullie ook?
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn hè tv-icoon. Bij mij ook. Nog een tijdje wat last van mijn andere schouder gehad maar dat is zo goed als versteld. Als ik ongewone bewegingrn heb gemaakt gaat het nog wel een beetje 'zeuren'. Maar dat is eigenlijk alles. Voor en zijwaarts zit ik bijna weer op 100% . Achterwaarts blijft nog een beetje achter maar dat was mij ook verteld. Dit gaat gewoon erg lang duur. Ik kan iig weer jumping jacks maken😂
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
Brrrrr, iedere keer als ik dit topic voorbij zie komen (heb in het begin eens gereageerd) krijg ik de rillingen! Zo’n Frozen Shoulder is haast een trauma!
Ik ben nu zo’n 2,5 jaar verder na de eerste klachten. Na ruim 1,5 was het redelijk oké en ben ik gestopt met fysio. Toch merk ik nu wel dat er een klein beetje ‘rest’ blijft. Heel hoog reiken (slingers ophangen of zo) lukt nog niet, dan voel ik een soort kraakje. En ook mijn hand hoger op mijn rug leggen blijft lastig. Maar ach….
Een enkele keer zo’n pijnscheut, maar na een paar uurtjes is dat wel weer weggetrokken.
Wat ik wel merk is dat ik op pijntjes/een keer tegen de deurpost botsen, iemand die aan mijn arm trekt of dat soort dingen reflexmatig véél heftiger reageer dan op dingen aan de andere kant. Direct de au-reflex, terwijl ik me een paar tellen later realiseer dat het helemaal niet pijn doet 😅.
En ik merk ook dat die arm, die ooit mijn voorkeurskant is voelt alsof het zo’n slap armpje is dat er maar wat bijhangt. Dit is niet zo (nog wel wat krachtverlies), maar zo ervaar ik het wel. Dus ik denk dat er voor mijn hersenen ook nog wat werk aan de winkel is!
Alle reacties Link kopieren Quote
Inderdaad Moizer, beetje trauma verwerking is wel ( hier ook) nodig.
Besef me nog regelmatig hoe blij ik ben dat die heftige pijnscheuten voorbij zijn want man o man wat deden dit pijn :cry: :cry:
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Ik weet niet meer zeker hoeveel de vooruitgang de laatste meting was.
Naar voren omhoog en zijwaarts omhoog gaat het beste. Naar achteren, hand op de rug, dat gaat maar is nog minst soepel.

Ik blijf blij met kleine dingen: paardenstaart normaal kunnen maken, kopje pakken uit hoge keukenkast, slapen op die schouder en op m'n buik (ik slaap zoveel beter!) en het algeheel pijnvrij zijn.

Sinds 2 maanden heb ik 2x per week fysiotherapie om de schouder sterker te maken.
Dit wordt overigens vergoed uit de basisverzekering omdat een frozen shoulder onder chronische aandoening. Ik noem het voor de zekerheid want ik weet niet of iedereen daarvan op de hoogte is.


Afgelopen zomer dacht ik nog eind dit jaar weer volledig ervan af te kunnen zijn, maar dat zie ik nu niet meer gebeuren. Het gaat met kleine stapjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het wordt pas vergoed uit de basisverzekering na 20 behandelingen.
Fijn dat het beter met je gaat en vooral dat de pijn weg is |-)
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry, al even niet meer gereageerd. Maar war fijn om te lezen dat sommigen wat beter gaan nu! En vooral dat de pijn weg is!

Ik ga niet meer vooruit, al paar maanden niet. Maar goed, ik ben pijnvrij, kan goed slapen en kan me wel redden. Voorwaarts zit ik op, gokje, ca. 100 graden dus dat is net zat om je vrij redelijk te kunnen redden, en met aankleden e.d.
Voor de was ophangen red ik het net en soms vraag ik hulp, ook voor een hete schaal uit de oven pakken. Dat kan ik net, maar als er toch iemand thuis is doe ik dat dus niet.

Fysio was al maanden gestopt omdat hij niks meer voor me kon doen en er qua beweeglijkheid geen vooruitgang in zat. Moest thuis verder oefenen. Maar ik merk dat ik de oefeningen ook laat verslonzen, ik ben er niet zo mee bezig. Ik doe het nog zo’n 2x per week denk ik. Vaak vergeet ik het gewoon. Misschien ook omdat ik het idee heb dat het toch niet helpt, sta al maanden stil. Met of zonder oefeningen.
En nu vraag je je weleens af: komt er óóit nog (ineens) vooruitgang, of is dit het….?
Dat was oa voor mij een reden om naar schouderspecialist te gaan. Die schreef mij oefeningen voor en liet mij elke 2 weken terug komen. Dat werkte erg motiverend, ook scheelde het dat ik echt een doel had. Op een bepaalde datum wilde ik aan een bepaald eventueel meedoen waarbij beweeglijkheid in de schouder echt nodig was. Mijn therapeut heeft mij daar goed in aangemoedigd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Helaas, niet te ontkennen dat een nieuwe aanval is begonnen. Het was maandenlang 100% weg en toch.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vervelend tv-icoon, het is ook zo'n snerpende pijn dan. Ik heb hier in het begin een paar keer meegeschreven. Bij mij begon het zo'n 6 a 7 jaar geleden (ik weet het niet meer precies) dat het bij mij werd geconstateerd en hoewel ik kan zeggen dat mijn bewegingsruimte echt vele malen beter is, blijft het een gevoelige plek en sommige bewegingen moet ik gewoon niet forceren om te kijken hoe het voelt, gaat niet.

Onlangs heb ik veel op-neer- en zijwaartse bewegingen moeten maken en toen dat nagenoeg af was (kluswerk), voelde ik mijn arm ook weer. Niet erg genoeg om ermee naar de fysio of ha te gaan maar toch even niet prettig.
wij slapen nooit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven