Gezondheid
alle pijlers
Kanker
dinsdag 15 mei 2007 om 22:22
Hallo allemaal,
Ik weet dat er verschillende topics zijn over kanker, maar die wil ik niet 'vervuilen' met mijn verhaal.
Sinds afgelopen weekend weet ik dat mijn schoonmoeder kanker heeft. Ze heeft 2 kwaadaardige knobbels; eentje in haar borst en eentje laag in haar hals (vlak boven haar sleutelbeen). Het schijnt niks met elkaar te maken te hebben, dat is gebleken uit de punctie. Vervolgens zijn er allerlei scans en foto's gemaakt, om erachter te komen waar het vandaan komt en/of waar het nog meer zit. Daar krijgen we vrijdag de uitslag van. Mijn vriend en ik zijn erg bang dat die knobbels uitzaaiingen zijn, maar wel vreemd dat ze niks met elkaar te maken lijken te hebben. Weet er verder geen details van.
We leven gespannen naar vrijdag toe, houden rekening met erg slecht nieuws.
Zou hier graag over praten met jullie...hopelijk lucht dat op
Ik weet dat er verschillende topics zijn over kanker, maar die wil ik niet 'vervuilen' met mijn verhaal.
Sinds afgelopen weekend weet ik dat mijn schoonmoeder kanker heeft. Ze heeft 2 kwaadaardige knobbels; eentje in haar borst en eentje laag in haar hals (vlak boven haar sleutelbeen). Het schijnt niks met elkaar te maken te hebben, dat is gebleken uit de punctie. Vervolgens zijn er allerlei scans en foto's gemaakt, om erachter te komen waar het vandaan komt en/of waar het nog meer zit. Daar krijgen we vrijdag de uitslag van. Mijn vriend en ik zijn erg bang dat die knobbels uitzaaiingen zijn, maar wel vreemd dat ze niks met elkaar te maken lijken te hebben. Weet er verder geen details van.
We leven gespannen naar vrijdag toe, houden rekening met erg slecht nieuws.
Zou hier graag over praten met jullie...hopelijk lucht dat op
dinsdag 29 mei 2007 om 10:53
April,
Natuurlijk is dit een stress-periode, maar het is niet zo dat Lalotta al maanden in die stress leeft en daardoor toe zou zijn aan een vakantie; ze hebben het net een week geleden gehoord!
Lalotta, ik vind het goed dat je die vakantie gannuleerd hebt. En inderdaad: laat die thuiszorg maar komen. Als je die thuiszorg pas aan gaat vragen op het moment dat het écht nodig is, kan het nog weleens lastig worden. Bij mijn moeder was het te laat.
x
Natuurlijk is dit een stress-periode, maar het is niet zo dat Lalotta al maanden in die stress leeft en daardoor toe zou zijn aan een vakantie; ze hebben het net een week geleden gehoord!
Lalotta, ik vind het goed dat je die vakantie gannuleerd hebt. En inderdaad: laat die thuiszorg maar komen. Als je die thuiszorg pas aan gaat vragen op het moment dat het écht nodig is, kan het nog weleens lastig worden. Bij mijn moeder was het te laat.
x
dinsdag 29 mei 2007 om 11:33
"Jullie kunnen toch niets voor me betekenen.."...Ken je schoonmoeder niet en weet niet welke non-verbale signalen bij de uitspraak horen...Maar dat ze dit zegt geeft denk ik aan dat ze zich goed beseft dat haar situatie erg zorgelijk is? Ik denk dat het goed is dat jullie niet op vakantie gaan, nogmaals vakantie kan altijd nog.
Dat ze nu nog geen hulp wil accepteren is m.i. niet vreemd. Waarschijnlijk wordt ze nog heen en weer geslingerd tussen zoveel emoties...onbegrip, besef, boosheid, verdriet, onmacht, onzekerheid, niet willen weten maar niet onder de feiten uit kunnen komen..Ze weet net een week dat ze ernstig ziek is terwijl ze zich (nog) niet beroerd voelt...dat is heel moeilijk te plaatsen...en als jij (hoe goedbedoeld en zorgzaam ook) aanbied om haar te helpen....tja dan zou ze gelijk weer wat in moeten leveren...Daarnaast kan het soms makkelijker zijn om bepaalde dingen aan vreemden over te laten die niet zo dichtbij je staan. Het kan erg confronterend zijn als je eigen schoondochter in je huis staat schoon te maken omdat je zelf bijvoorbeeld niet meer kunt.
Sommige mensen geven zich na een tijdje 'over' en zijn dan aan het idee 'gewend'...dan kunnen ze hulp accepteren. Sommigen geven zich niet over en willen koste wat kost alles zelf doen. Dat verschilt per persoon/per situatie.
Hoe gaat het met je man?
Dat ze nu nog geen hulp wil accepteren is m.i. niet vreemd. Waarschijnlijk wordt ze nog heen en weer geslingerd tussen zoveel emoties...onbegrip, besef, boosheid, verdriet, onmacht, onzekerheid, niet willen weten maar niet onder de feiten uit kunnen komen..Ze weet net een week dat ze ernstig ziek is terwijl ze zich (nog) niet beroerd voelt...dat is heel moeilijk te plaatsen...en als jij (hoe goedbedoeld en zorgzaam ook) aanbied om haar te helpen....tja dan zou ze gelijk weer wat in moeten leveren...Daarnaast kan het soms makkelijker zijn om bepaalde dingen aan vreemden over te laten die niet zo dichtbij je staan. Het kan erg confronterend zijn als je eigen schoondochter in je huis staat schoon te maken omdat je zelf bijvoorbeeld niet meer kunt.
Sommige mensen geven zich na een tijdje 'over' en zijn dan aan het idee 'gewend'...dan kunnen ze hulp accepteren. Sommigen geven zich niet over en willen koste wat kost alles zelf doen. Dat verschilt per persoon/per situatie.
Hoe gaat het met je man?
dinsdag 29 mei 2007 om 14:20
Ik moet erbij vertellen dat mijn schoonouders al langer wisten dat ze ziek was. Eind april wisten ze al dat het kwaadaardig was, waarschijnlijk longkanker. Ze zijn nu zo'n 6 weken bezig, waarvan ze al vrij snel wisten dat het waarschijnlijk longkanker zou zijn. Ze hebben ons dat vanwege de verjaardag van mijn vriend, niet meteen verteld. Het defnitieve nieuws, dat het inderdaad in de longen zit, en uitgezaaid is, weten ze nu 1,5 week.
Mijn vriend en ik zijn om andere redenen erg toe aan rust en aangezien we onze energie dalijk goed kunnen gebruiken, zou een vakantie inderdaad niet overbodig zijn. En áls er dan een moment is waarop je kunt gaan, zou dat nu zijn. Nu ze onze hulp nog niet nodig heeft/wilt.
En via non-verbale signalen en de manier waarop ze dingen zei, gaf ze eigenlijk wel aan dat we gewoon moeten gaan. Ze heeft tegen een nichtje ook gezegd dat we moesten gaan. Ze voelt zich niet ziek, daarom zei ze: 'jullie kunnen nu toch niks betekenen'. Ze gaf ook aan dat je je door chemo zo slecht kunt voelen, dat je niet eens behoefte hebt aan mensen om je heen. De enige reden waarom we nu niet van plan zijn te gaan, is omdat we haar daarin niet overtuigend genoeg vonden.
De vakantie is nog niet geannuleerd op dit moment, we moeten nog kijken hoe we dit gaan regelen. Moet eerlijk zeggen: er kan nog veel gebeuren/gezegd worden in een paar dagen. Morgen heeft ze een afspraak bij de oncoloog.
Ik heb overigens het idee, dat mochten we tóch nog beslissen om te gaan, jullie mij daarom veroordelen. Dat idee geven jullie me door jullie postings. En dat vind ik jammer, want iedere situatie en ieder mens is anders.
Mijn vriend en ik zijn om andere redenen erg toe aan rust en aangezien we onze energie dalijk goed kunnen gebruiken, zou een vakantie inderdaad niet overbodig zijn. En áls er dan een moment is waarop je kunt gaan, zou dat nu zijn. Nu ze onze hulp nog niet nodig heeft/wilt.
En via non-verbale signalen en de manier waarop ze dingen zei, gaf ze eigenlijk wel aan dat we gewoon moeten gaan. Ze heeft tegen een nichtje ook gezegd dat we moesten gaan. Ze voelt zich niet ziek, daarom zei ze: 'jullie kunnen nu toch niks betekenen'. Ze gaf ook aan dat je je door chemo zo slecht kunt voelen, dat je niet eens behoefte hebt aan mensen om je heen. De enige reden waarom we nu niet van plan zijn te gaan, is omdat we haar daarin niet overtuigend genoeg vonden.
De vakantie is nog niet geannuleerd op dit moment, we moeten nog kijken hoe we dit gaan regelen. Moet eerlijk zeggen: er kan nog veel gebeuren/gezegd worden in een paar dagen. Morgen heeft ze een afspraak bij de oncoloog.
Ik heb overigens het idee, dat mochten we tóch nog beslissen om te gaan, jullie mij daarom veroordelen. Dat idee geven jullie me door jullie postings. En dat vind ik jammer, want iedere situatie en ieder mens is anders.
dinsdag 29 mei 2007 om 15:00
@Lalotta Ik denk juist dat het wel goed is om even op vakantie tegaan,mits je morgen niet van de dokter te horen krijgt dat het echt een kwestie van dagen is.
En mocht er ineens een verslechtering optreden dan kan je ook binnen redelijke termijn weer thuis zijn.*;
Juist als je voor je gevoel de vakantie hard nodig hebt, zou ik gaan.
Wij zijn een paar jaar geleden ook op vakantie gegaan, ondanks dat mijn schoonvader heel ziek was.
Gewoon meerdere keren per dag bellen, blijf je goed op de hoogte.
En mocht er ineens een verslechtering optreden dan kan je ook binnen redelijke termijn weer thuis zijn.*;
Juist als je voor je gevoel de vakantie hard nodig hebt, zou ik gaan.
Wij zijn een paar jaar geleden ook op vakantie gegaan, ondanks dat mijn schoonvader heel ziek was.
Gewoon meerdere keren per dag bellen, blijf je goed op de hoogte.
dinsdag 29 mei 2007 om 15:23
@Jacqie: Mag ik vragen wat jouw schoonvader had? Hoe was 't vooruitzicht?
Als we niet gaan, hoop ik dat we ons geld terug krijgen (wat ik betwijfel, want er wordt op dit moment nog niet gevreesd voor overlijden), dan kunnen we van dat geld misschien weekend(jes) weg boeken, of andere ontspannende dingen doen.
Volgens mij heeft mijn vriend zonet de huisarts (hij heeft dezelfde huisarts als zijn moeder) gebeld vanaf zijn werk, ben eens benieuwd wat hij geadviseerd/gezegd heeft.
Enigme, je vroeg trouwens hoe het met mijn vriend gaat. Vrij slecht eigenlijk. Hij uit zich daarin overigens heel anders dan ik; ik word emotioneel, huil, word stiller....hij wordt juist boos, sneller geïrriteerd, kat me af. Zo heeft ieder z'n eigen manier, probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan.
Als we niet gaan, hoop ik dat we ons geld terug krijgen (wat ik betwijfel, want er wordt op dit moment nog niet gevreesd voor overlijden), dan kunnen we van dat geld misschien weekend(jes) weg boeken, of andere ontspannende dingen doen.
Volgens mij heeft mijn vriend zonet de huisarts (hij heeft dezelfde huisarts als zijn moeder) gebeld vanaf zijn werk, ben eens benieuwd wat hij geadviseerd/gezegd heeft.
Enigme, je vroeg trouwens hoe het met mijn vriend gaat. Vrij slecht eigenlijk. Hij uit zich daarin overigens heel anders dan ik; ik word emotioneel, huil, word stiller....hij wordt juist boos, sneller geïrriteerd, kat me af. Zo heeft ieder z'n eigen manier, probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan.
dinsdag 29 mei 2007 om 16:09
quote:
@Jacqie: Mag ik vragen wat jouw schoonvader had? Hoe was 't vooruitzicht?
Als we niet gaan, hoop ik dat we ons geld terug krijgen (wat ik betwijfel, want er wordt op dit moment nog niet gevreesd voor overlijden), dan kunnen we van dat geld misschien weekend(jes) weg boeken, of andere ontspannende dingen doen.
Eeeeh, dat geld zou ik op dit moment niet het belangrijkste vinden, eerlijk gezegd; maar je zegt zelf al, ieder mens is anders.
Daar heb je gelijk in. Uit ervaring zegt Jacqie: gaan. Ik zeg uit ervaring: niet gaan. Het is aan jóu wat je daarmee doet.
Ik weet niet of ik het veroordeel, ik weet alleen dat ik het zélf onbegrijpelijk vind als je zou gaan, dat het niet in mijn hoofd op zou komen. Maar zoals je zelf al zei: ieder mens is anders.
@Jacqie: Mag ik vragen wat jouw schoonvader had? Hoe was 't vooruitzicht?
Als we niet gaan, hoop ik dat we ons geld terug krijgen (wat ik betwijfel, want er wordt op dit moment nog niet gevreesd voor overlijden), dan kunnen we van dat geld misschien weekend(jes) weg boeken, of andere ontspannende dingen doen.
Eeeeh, dat geld zou ik op dit moment niet het belangrijkste vinden, eerlijk gezegd; maar je zegt zelf al, ieder mens is anders.
Daar heb je gelijk in. Uit ervaring zegt Jacqie: gaan. Ik zeg uit ervaring: niet gaan. Het is aan jóu wat je daarmee doet.
Ik weet niet of ik het veroordeel, ik weet alleen dat ik het zélf onbegrijpelijk vind als je zou gaan, dat het niet in mijn hoofd op zou komen. Maar zoals je zelf al zei: ieder mens is anders.
dinsdag 29 mei 2007 om 16:57
Ha Lalotta,
Heb in het begin eens gereageerd maar lees nog steeds mee.
Mijn advies: Doe wat je hart en je verstand je ingeven en laat onze meningen achterwege. Jij beslist het samen met je vriend. Je zult nooit alle mensen tevreden stellen.Dat moet je ook niet willen. Idd, ieder mens en elke situatie is anders. Ben blij dat je wat meer voor jezelf opkomt. Dat is goed.
Je bent een lieve schoondochter.
Sterkte met alles.
groetjes marcec
Heb in het begin eens gereageerd maar lees nog steeds mee.
Mijn advies: Doe wat je hart en je verstand je ingeven en laat onze meningen achterwege. Jij beslist het samen met je vriend. Je zult nooit alle mensen tevreden stellen.Dat moet je ook niet willen. Idd, ieder mens en elke situatie is anders. Ben blij dat je wat meer voor jezelf opkomt. Dat is goed.
Je bent een lieve schoondochter.
Sterkte met alles.
groetjes marcec
dinsdag 29 mei 2007 om 17:08
Ik heb overigens het idee, dat mochten we tóch nog beslissen om te gaan, jullie mij daarom veroordelen. Dat idee geven jullie me door jullie postings. En dat vind ik jammer, want iedere situatie en ieder mens is anders.
Beste LaLotta,
Hier zeg je iets heel belangriijks. Alleen jij weet of de situatie het toelaat. Nogmaals als het enigszins kan zal ik wel gaan, maar dat is persoonlijk. Ligt er uiteraard ook aan waar je heengaat. Vakantie geeft nieuwe energie en die heb je straks hard genoeg nodig.
Overleg als het mogelijk is eens met de arts. Ik weet niet wanneer jullie zouden vertrekken, maar vraag eens of het reëel is om te gaan.
Maar volg vooral je hart en gevoel en trek je niets aan van wat anderen ervan vinden. Wij zijn ook gewoon op vakantie gegaan terwijl onze ouders kanker hadden in een vergevorderd stadium, het waren heerlijke vakanties waar ik met plezier op terug kijk. Dat is ook iets wat je als ouders je kinderen gunt.
@Fleurtje,
Met stress e.d. bedoel ik niet alleen de periode nu, maar ook daarvoor met anderen dingen in het leven.
Beste LaLotta,
Hier zeg je iets heel belangriijks. Alleen jij weet of de situatie het toelaat. Nogmaals als het enigszins kan zal ik wel gaan, maar dat is persoonlijk. Ligt er uiteraard ook aan waar je heengaat. Vakantie geeft nieuwe energie en die heb je straks hard genoeg nodig.
Overleg als het mogelijk is eens met de arts. Ik weet niet wanneer jullie zouden vertrekken, maar vraag eens of het reëel is om te gaan.
Maar volg vooral je hart en gevoel en trek je niets aan van wat anderen ervan vinden. Wij zijn ook gewoon op vakantie gegaan terwijl onze ouders kanker hadden in een vergevorderd stadium, het waren heerlijke vakanties waar ik met plezier op terug kijk. Dat is ook iets wat je als ouders je kinderen gunt.
@Fleurtje,
Met stress e.d. bedoel ik niet alleen de periode nu, maar ook daarvoor met anderen dingen in het leven.
dinsdag 29 mei 2007 om 18:20
Dankjewel Marcec! *;
Mijn vriend heeft vandaag de huisarts gebeld en hij zei dat hij de kans heel klein schatte dat het binnen nu en een paar weken ineens heel slecht zou gaan. Heel stom, maar na alle verhalen hoe snel het kan gaan, heb ik nu echt zoiets van: 'hoe weet hij dat nou?'
April05, als we kijken naar hoe de situatie qua ziekteverschijnselen er nu voor staat, dan zouden we gaan. Maar haar reacties op onze plannen doen ons sterk twijfelen. Mijn vriend heeft haar net aan de telefoon gehad en toen hij aangaf te willen annuleren, sprak ze dat niet tegen. Dus dan ga je toch denken: wil ze liever dat we blijven? Zo ja, dan stellen we haar belangen en wensen voorop. En dat gaan we bij deze ook doen, heeft mijn vriend besloten.
Vind het nu uiteindelijk toch wel jammer, omdat ik zóveel nagedacht heb erover en omdat ik ook steeds meer naar 'we gaan' begon te neigen door alle argumenten van mijn vriend, vrienden, en jullie. Ik dacht écht dat mijn vriend wilde gaan, dus had me daarop ook ingesteld. Maar ja, ik doe gewoon waar hij en mijn schoonmoeder zich het beste bij voelen. Dan kan er niet veel verkeerd gaan denk ik.
Mijn vriend heeft vandaag de huisarts gebeld en hij zei dat hij de kans heel klein schatte dat het binnen nu en een paar weken ineens heel slecht zou gaan. Heel stom, maar na alle verhalen hoe snel het kan gaan, heb ik nu echt zoiets van: 'hoe weet hij dat nou?'
April05, als we kijken naar hoe de situatie qua ziekteverschijnselen er nu voor staat, dan zouden we gaan. Maar haar reacties op onze plannen doen ons sterk twijfelen. Mijn vriend heeft haar net aan de telefoon gehad en toen hij aangaf te willen annuleren, sprak ze dat niet tegen. Dus dan ga je toch denken: wil ze liever dat we blijven? Zo ja, dan stellen we haar belangen en wensen voorop. En dat gaan we bij deze ook doen, heeft mijn vriend besloten.
Vind het nu uiteindelijk toch wel jammer, omdat ik zóveel nagedacht heb erover en omdat ik ook steeds meer naar 'we gaan' begon te neigen door alle argumenten van mijn vriend, vrienden, en jullie. Ik dacht écht dat mijn vriend wilde gaan, dus had me daarop ook ingesteld. Maar ja, ik doe gewoon waar hij en mijn schoonmoeder zich het beste bij voelen. Dan kan er niet veel verkeerd gaan denk ik.
woensdag 30 mei 2007 om 11:40
woensdag 30 mei 2007 om 15:16
De vakantie is geannuleerd.
Inderdaad, ze moest vandaag naar de oncoloog.
Hij vertelde dat genezing uitgesloten is, dat ze nu moet kiezen tussen chemokuur (wat maar in 30% van de (zelfde soort) gevallen aanslaat), of niks.
Ze heeft een tumor van 5 cm in haar long. De kanker in haar hersenen kunnen ze sowieso niet behandelen met chemo. Ze heeft kans om uitval te krijgen, of epileptische aanvallen.
Ze heeft nu een tweede knobbeltje in haar hals en voelt zich meer moe.
Ook al wisten we dit min of meer al, als je het hoort van een arts komt het besef pas....
Inderdaad, ze moest vandaag naar de oncoloog.
Hij vertelde dat genezing uitgesloten is, dat ze nu moet kiezen tussen chemokuur (wat maar in 30% van de (zelfde soort) gevallen aanslaat), of niks.
Ze heeft een tumor van 5 cm in haar long. De kanker in haar hersenen kunnen ze sowieso niet behandelen met chemo. Ze heeft kans om uitval te krijgen, of epileptische aanvallen.
Ze heeft nu een tweede knobbeltje in haar hals en voelt zich meer moe.
Ook al wisten we dit min of meer al, als je het hoort van een arts komt het besef pas....
woensdag 30 mei 2007 om 21:39
woensdag 30 mei 2007 om 21:59
Mijn moeder was ook geen prater, maar ik denk dat als zij 'tijd van leven' had gehad, ze er wél ingeschreven zou hebben; jouw schoonmoeder misschien ook wel, júist omdat ze geen prater is.
Confronterend? Dat wel, denk ik. Toen ik het aan mijn moeder had gegeven, had ik het voorwoord nog niet gelezen. Na haar dood nam ik het, lege, boek weer mee naar huis en las het voorwoord van Elma van Vliet. Zij schreef dat ze dit boek gemaakt heeft omdat haar eigen moeder dood zou gaan aan kanker. Toen dacht ik wel even: Shit, confronterend. Hoe zal mijn moeder dit opvatten? Ook omdat ik op dát moment nog helemaal niet wist dat ze zo snel dood zou gaan.
Overigens leeft de moeder van Elma van Vliet nog steeds.
Ik heb afgelopen kerst het boek zelf ook gekregen, van mijn vriend.
Het boek is er trouwens ook voor vaders, opa's en oma's,
Confronterend? Dat wel, denk ik. Toen ik het aan mijn moeder had gegeven, had ik het voorwoord nog niet gelezen. Na haar dood nam ik het, lege, boek weer mee naar huis en las het voorwoord van Elma van Vliet. Zij schreef dat ze dit boek gemaakt heeft omdat haar eigen moeder dood zou gaan aan kanker. Toen dacht ik wel even: Shit, confronterend. Hoe zal mijn moeder dit opvatten? Ook omdat ik op dát moment nog helemaal niet wist dat ze zo snel dood zou gaan.
Overigens leeft de moeder van Elma van Vliet nog steeds.
Ik heb afgelopen kerst het boek zelf ook gekregen, van mijn vriend.
Het boek is er trouwens ook voor vaders, opa's en oma's,
