Mediteren, hoe/waar begin ik?

martje55 schreef: ↑

07-03-2020 20:09

Is dit voor andere mensen ook herkenbaar? Ik heb het gevoel dat ik mediteren "fout" doe, want ik heb steeds weer treintjes aan gedachten. Ik begin met gedachte 1, die associeer ik met gedachte 2, pas bij gedachte 6,7,8 of nog verder merk ik dat op. Ik blijf mediteren wel fijn vinden, maar dit veranderd niet.

Kan het niet zo zijn dat er door de vele aandacht voor meditatie er een verkeerd beeld bij is ontstaan?
En daarmee bedoel ik: te hoge verwachtingen van wat je wel en niet zou moeten voelen en denken, te hoge verwachtingen van het resultaat, het resultaat gerichte sowieso lijkt me al wat te botsen met het hele fenomeen zelf.
Even voor mezelf sprekend: ik heb het beeld van een totale staat van opperste ontspanning waar alle zintuigen aan meedoen, je moet het oefenen om er heel goed in te worden, het maakt je tot een soort hoger bewustzijn, je hele leven knapt ervan op. Ik chargeer wat, maar dit beeld is ontstaan door wat ik erover lees en op tv zie. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de verwachtingen vaak veel te hoog zijn als je begint met mediteren.

Ik heb wel een erg oude reactie uitgekozen om te quoten....

Jufjoke schreef: ↑

03-11-2020 22:10

Kan het niet zo zijn dat er door de vele aandacht voor meditatie er een verkeerd beeld bij is ontstaan?
En daarmee bedoel ik: te hoge verwachtingen van wat je wel en niet zou moeten voelen en denken, te hoge verwachtingen van het resultaat, het resultaat gerichte sowieso lijkt me al wat te botsen met het hele fenomeen zelf.
Even voor mezelf sprekend: ik heb het beeld van een totale staat van opperste ontspanning waar alle zintuigen aan meedoen, je moet het oefenen om er heel goed in te worden, het maakt je tot een soort hoger bewustzijn, je hele leven knapt ervan op. Ik chargeer wat, maar dit beeld is ontstaan door wat ik erover lees en op tv zie. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de verwachtingen vaak veel te hoog zijn als je begint met mediteren.

Ik snap wat je bedoelt en daar gaat het volgens mij ook fout. Je wil juist ontsnappen aan alles wat moet en aan druk toch?
Dus als je dan gaat mediteren met de druk er achter dat je totaal moet ontspannen streef je je doel voorbij. Ik denk dat je juist je doel heel klein en haalbaar moet houden. Bijvoorbeeld dat je gewoon even een momentje voor jezelf pakt en dat alles mag.

Goede geleide meditaties zeggen dat trouwens ook. Dat het ook prima is als je gedachten afdwalen naar iets wat er op je werk is gebeurd of iets dergelijks. Volgens mij gaat het erom dat je gewoon even tijd pakt om bewust met jezelf, je lijf en/of je ademhaling bezig te zijn.

En er zijn wel 'trucjes' die je kunt toepassen om dat wat makkelijker te maken en wat minder snel aan bijvoorbeeld je werk te denken. Ik heb een cursus mindfull walk gedaan en wat ik grappig vond was dat ik tijdens een wandeling dan eerst 10 minuten moest focussen op wat je allemaal om je heen ziet, dan 10 minuten op wat je hoort, dan 10 minuten op wat je ruikt, dan 10 minuten op wat je proeft en tenslotte 10 minuten op wat je allemaal voelt in je lijf en op je huid enzo. Gegarandeerd denk je dan 50 minuten weinig aan je werk of wat je nog allemaal moet doen.

Jufjoke schreef: ↑

03-11-2020 22:10

Kan het niet zo zijn dat er door de vele aandacht voor meditatie er een verkeerd beeld bij is ontstaan?
En daarmee bedoel ik: te hoge verwachtingen van wat je wel en niet zou moeten voelen en denken, te hoge verwachtingen van het resultaat, het resultaat gerichte sowieso lijkt me al wat te botsen met het hele fenomeen zelf.
Even voor mezelf sprekend: ik heb het beeld van een totale staat van opperste ontspanning waar alle zintuigen aan meedoen, je moet het oefenen om er heel goed in te worden, het maakt je tot een soort hoger bewustzijn, je hele leven knapt ervan op. Ik chargeer wat, maar dit beeld is ontstaan door wat ik erover lees en op tv zie. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de verwachtingen vaak veel te hoog zijn als je begint met mediteren.

dit!

ik heb vooral geleerd dat je je gedachten niet vast moet pinnen, laat ze gewoon zweven en laat het los , toen ik net begon met mediatie viel ik soms bijna letterlijk om , en kon ik me totaal niet concentreren inmiddels gaat het veel beter en kan ik rustig blijven zitten.

wat mij vooral hielp toen ik pas begon was mijn gedachten zien als bootjes op het water of auto's op weg je hoeft ze niet te volgen bekijk ze even en laat los

Oud topic, ze is wakker hoor...
(Ik bedoel mijzelf)

Rouge goede tip, zo doe ik het ook, ik maak wolkjes van mijn gedachten, en ik laat ze er gewoon zijn, net als gevoelens. Maakt het veel makkelijker dan er tegen te vechten.

Een jointje roken helpt ook.

Meditatie is na mijn idee niet voor ontspanning. Kan wel, als je dat wilt natuurlijk en waar veel mensen meditatie ook voor doen.

Maar mediteren is voor mij Zijn met alles wat is. Dat betekent dus al je emoties, gedachten, lichamelijke pijntjes etc. In oordeel vrij gewaarZijn.
Het gewoon observeren zonder er labels, oordelen of wat dan ook op tw plakken. Gewoon te zien voor wat het is en daarmee te zitten.

Dat kan ontspanning opleveren, maar ook onrust of frustratie, of verveling of wat dan ook. En dat laat je er dan ook gewoon Zijn. Veel mensen geven het op als ze tegen zichzelf aanlopen. Dan wordt het moeilijk.