Gezondheid
alle pijlers
Minderen/stoppen deel 4.
donderdag 27 oktober 2016 om 17:42
Voor iedereen die wil minderen, of bewuster wil zijn van het alcoholgebruik, of helemaal wil stoppen met drinken of al gestopt is: hier kan je alles van je afschrijven!
We helpen elkaar waar nodig, bieden een luisterend oor, soms eens een schop onder je achterste en verder kan je hier eerlijk zijn over iets waar veel mensen zich toch voor schamen; een probleem met teveel of te vaak drinken.
Hopelijk wordt dit net zo'n inspirerend topic als deel 1!
En 2.
En 3.
We helpen elkaar waar nodig, bieden een luisterend oor, soms eens een schop onder je achterste en verder kan je hier eerlijk zijn over iets waar veel mensen zich toch voor schamen; een probleem met teveel of te vaak drinken.
Hopelijk wordt dit net zo'n inspirerend topic als deel 1!
En 2.
En 3.
woensdag 18 januari 2017 om 18:27
Haha die Pin. Ik snap er eigenlijk geen bal van, vandat slettebakken enzo, wat speelt zich er nou eigenlijk allemaal af in jouw leven? Maar fijn dat je er blij mee bent, blijdschap is je echt gegund!
Bella wat leuk. Echt super. Hoe gaat het nu?
En zo'n lamp, ja kan ik doen maar vandaag meende ik toch echt op te merken dat het alweer veel langer licht is dan begin januari. We gaan de goede kant op!
Bella wat leuk. Echt super. Hoe gaat het nu?
En zo'n lamp, ja kan ik doen maar vandaag meende ik toch echt op te merken dat het alweer veel langer licht is dan begin januari. We gaan de goede kant op!
woensdag 18 januari 2017 om 20:14
Halloo
Hier nog alles goed, nog steeds niet gezondigd en dus nog on track met de 100-dagen challenge sinds 1/1!
Ik moet wel zeggen dat na het wel drinken met oudjaar, het een week of twee in mijn hoofd heeft gespeeld. Dat moest blijkbaar toch weer 'slijten'.
Ik heb de indruk dat er tegenwoordig meer over alcohol, of juist het niet drinken ervan, gesproken wordt dan vroeger, merken jullie dat ook op? Op het werk zijn er verschillende mensen die een 'maandje alcoholvrij' doen nu, en met een etentje met het team dronk iedereen gewoon water of cola.
(ok, het was een lunch, maar ook dan zijn er meestal wel een paar mensen die toch een biertje nemen ofzo)
Of is dat nu het januari-effect
Poes, nog steeds alcoholvrij?
en NO-seven meldt zich niet meer?
Hier nog alles goed, nog steeds niet gezondigd en dus nog on track met de 100-dagen challenge sinds 1/1!
Ik moet wel zeggen dat na het wel drinken met oudjaar, het een week of twee in mijn hoofd heeft gespeeld. Dat moest blijkbaar toch weer 'slijten'.
Ik heb de indruk dat er tegenwoordig meer over alcohol, of juist het niet drinken ervan, gesproken wordt dan vroeger, merken jullie dat ook op? Op het werk zijn er verschillende mensen die een 'maandje alcoholvrij' doen nu, en met een etentje met het team dronk iedereen gewoon water of cola.
(ok, het was een lunch, maar ook dan zijn er meestal wel een paar mensen die toch een biertje nemen ofzo)
Of is dat nu het januari-effect
Poes, nog steeds alcoholvrij?
en NO-seven meldt zich niet meer?
donderdag 19 januari 2017 om 00:07
donderdag 19 januari 2017 om 11:41
Ha opperhoofd, zal me ook maar eens melden.
Op zich gaat het goed. Wel even een terugslag van scheiding gehad. Realiseer me nu wel wat hij me aan heeft gedaan. Af en toe een wijntje genomen, maar niet tijdens dip. Ik weet dat dan het hek van de dam is.
Dip kwam eigenlijk door beetje aandacht van een man. Nou.......het maakte me 1 ding duidelijk, hier ben ik nog niet aan toe.
Marjolein, het lijkt me heel gezond om je ex te haten. Ik doe het wel in ieder geval en wens hem veel slechts toe!!!!!
Op zich gaat het goed. Wel even een terugslag van scheiding gehad. Realiseer me nu wel wat hij me aan heeft gedaan. Af en toe een wijntje genomen, maar niet tijdens dip. Ik weet dat dan het hek van de dam is.
Dip kwam eigenlijk door beetje aandacht van een man. Nou.......het maakte me 1 ding duidelijk, hier ben ik nog niet aan toe.
Marjolein, het lijkt me heel gezond om je ex te haten. Ik doe het wel in ieder geval en wens hem veel slechts toe!!!!!
donderdag 19 januari 2017 om 12:47
Hier gaat het.... mwah.
Moet de teugels weer aantrekken want heb de laatste twee weken een avond flink gepimpeld en gerookt natuurlijk.
Haalt het nog niet bij wat het was maar het ondermijnt de motivatie.
Dus bij deze; ik ga weer terug naar af, sober worden, van de blauwe knoop zijn.
Voel ik me toch beter bij.
Hoe is het met Nijntje?
Moet de teugels weer aantrekken want heb de laatste twee weken een avond flink gepimpeld en gerookt natuurlijk.
Haalt het nog niet bij wat het was maar het ondermijnt de motivatie.
Dus bij deze; ik ga weer terug naar af, sober worden, van de blauwe knoop zijn.
Voel ik me toch beter bij.
Hoe is het met Nijntje?
Hatsjikideee...
vrijdag 20 januari 2017 om 16:20
Hallo allemaal, hier een meelezer. Waarschijnlijk zal ik niet veel meeschrijven, maar jullie verhalen gaan me al een tijd aan het hart. Ik vind dit een mooi topic. Ik wens jullie echt het allerbeste en ik vind dat jullie allemaal goed bezig zijn!
Vanochtend (vanmiddag eigenlijk) werd ik weer met een kater wakker. Voor de zoveelste keer dit jaar en de maand is nog niet eens voorbij. Ik heb gehuild, flink ook, mezelf echt even gehaat, ben op de grond gaan liggen (word ik rustiger van) en toen ik opstond dacht ik: douchen, aankleden, boodschappen doen en afspraken afzeggen. Toen ik mijn gezicht in de spiegel zag, moest ik weer huilen. Overal rode vlekjes. Typisch voor een drinker. Ze verdwijnen altijd bij dagen zonder alcohol, dus vandaar dat ik de link leg.
Afspraken met drank heb ik dus even afgezegd. De normale gang van zaken de laatste tijd, in mijn vriendenkring. Ik doe het zelf, maar ik grijp elke gelegenheid om te drinken aan. Ik werk onregelmatig en ik heb veel vrienden die gelinkt zijn aan de horeca, dus tja, één en één is twee. Rode wijn, witte wijn, bier, ik drink alles, behalve likeur. En ik drink veel te veel. Op dinsdag, op donderdag, op zondag. Minimaal drie dagen in de week. Er zijn ook dagen zonder alcohol, elke week, maar dat telt niet als ik me op andere dagen zo laat gaan. Soms neem ik me voor om te gaan werken de dag erna (ik ben zelfstandig), maar puntje bij paaltje lig ik te suffen met een kater, met misselijkheid, met een opgeblazen, dikker lijf. Met dikke honger, waardoor er een pizza moet komen.
Maar ik ben het zo beu, ik ben er vandaag zo verdrietig om. Stap één is deze erkenning. Ik heb een drankprobleem. Door het op te schrijven, help ik mezelf al. Ik wilde eerst schrijven: ik drink teveel. Maar nee, ik heb op dit moment echt een probleem. Stap twee is mijn actie van vandaag, door afspraken te schrappen. Ik ben nog niet zo ver om wel af te spreken in de kroeg en daarbij geen alcohol te drinken. In plaats van de vrijdagmiddagborrel in mijn stamkroeg, ga ik een stuk wandelen en daarna een film kijken bij een vriendin.
Thuis drink ik bijna nooit. Maar in de kroeg of in een restaurant slurp ik alles weg als water. Ik word spraakzaak en gezellig. Denk ik. De ochtend erna weet ik: dat is niet zo. Onder invloed is niemand leuk. Ik ben er klaar mee! Ik heb er, ondanks mijn verdrietige dag, echt zin in. Zin om weer gezonder te worden, om die energie die ik altijd had weer te voelen, om me niet onder te dompelen in een schijnwereld.
Vanochtend (vanmiddag eigenlijk) werd ik weer met een kater wakker. Voor de zoveelste keer dit jaar en de maand is nog niet eens voorbij. Ik heb gehuild, flink ook, mezelf echt even gehaat, ben op de grond gaan liggen (word ik rustiger van) en toen ik opstond dacht ik: douchen, aankleden, boodschappen doen en afspraken afzeggen. Toen ik mijn gezicht in de spiegel zag, moest ik weer huilen. Overal rode vlekjes. Typisch voor een drinker. Ze verdwijnen altijd bij dagen zonder alcohol, dus vandaar dat ik de link leg.
Afspraken met drank heb ik dus even afgezegd. De normale gang van zaken de laatste tijd, in mijn vriendenkring. Ik doe het zelf, maar ik grijp elke gelegenheid om te drinken aan. Ik werk onregelmatig en ik heb veel vrienden die gelinkt zijn aan de horeca, dus tja, één en één is twee. Rode wijn, witte wijn, bier, ik drink alles, behalve likeur. En ik drink veel te veel. Op dinsdag, op donderdag, op zondag. Minimaal drie dagen in de week. Er zijn ook dagen zonder alcohol, elke week, maar dat telt niet als ik me op andere dagen zo laat gaan. Soms neem ik me voor om te gaan werken de dag erna (ik ben zelfstandig), maar puntje bij paaltje lig ik te suffen met een kater, met misselijkheid, met een opgeblazen, dikker lijf. Met dikke honger, waardoor er een pizza moet komen.
Maar ik ben het zo beu, ik ben er vandaag zo verdrietig om. Stap één is deze erkenning. Ik heb een drankprobleem. Door het op te schrijven, help ik mezelf al. Ik wilde eerst schrijven: ik drink teveel. Maar nee, ik heb op dit moment echt een probleem. Stap twee is mijn actie van vandaag, door afspraken te schrappen. Ik ben nog niet zo ver om wel af te spreken in de kroeg en daarbij geen alcohol te drinken. In plaats van de vrijdagmiddagborrel in mijn stamkroeg, ga ik een stuk wandelen en daarna een film kijken bij een vriendin.
Thuis drink ik bijna nooit. Maar in de kroeg of in een restaurant slurp ik alles weg als water. Ik word spraakzaak en gezellig. Denk ik. De ochtend erna weet ik: dat is niet zo. Onder invloed is niemand leuk. Ik ben er klaar mee! Ik heb er, ondanks mijn verdrietige dag, echt zin in. Zin om weer gezonder te worden, om die energie die ik altijd had weer te voelen, om me niet onder te dompelen in een schijnwereld.
vrijdag 20 januari 2017 om 16:23
Even los van het feit dat ik zelf dus teveel drink, zie ik ook om me heen wat andere mensen drinken. Het lijkt wel veel meer in my face dan pakweg 10 jaar geleden. Toen dronk ik af en toe eens teveel, bijvoorbeeld tijdens het stappen. Nu is het anders. De dertigers, veertigers en vijftigers om me heen zuipen als een gek. Het zijn niet alleen horeca-mensen hoor, het zijn ook andere vrienden, werkzaam in andere beroepen. Ongelooflijk eigenlijk. Ik ben er een jaar of 5 geleden ingestapt, in die alcoholtrein, maar ik stap er nu uit.
vrijdag 20 januari 2017 om 17:48
Wat lief Pausini, dank je wel. Net belde die vriendin of ik mee ging naar de film. Erg ongewoon voor mij voor de vrijdagavond (normaal zou ik al in de kroeg zitten), maar ik vind het heel fijn. Het lijkt wel alsof er vandaag letterlijk iets geknapt is in me. Lekker naar de film, daarna misschien nog even met haar mee naar huis en dan zelf naar huis. Heb zin om lang te slapen, maar ook om redelijk vroeg op te staan en een stuk te gaan fietsen. Dat wil ik al zo lang met dit lekkere weer, maar ja, als je steeds brak ligt te meuren in bed... Oh wat ben ik DAAR klaar mee. Bizar dat zo'n openbaring, zoals jij ook schrijft, ineens komt.
Jij ook fijne avond!
Jij ook fijne avond!
zaterdag 21 januari 2017 om 11:40
Dankjewel Pin, het is fijn om hier te schrijven. Het helpt me ook al! Ik lees jullie graag. Ik zit vooral in mijn vertelmodus merk ik, dus het zullen in het begin wel lange verhalen zijn. Schrijf dan ook graag. Neem het gewoon ter kennisgeving aan hoor, haha, het is vooral even een zelfhulpsessie .
Pausini, op basis van wat ik van jou heb gelezen, denk ik dat wij in hetzelfde schuitje zitten/zaten. Ben jij ook zo'n kroegbeest (geweest)? Met roken enzo? Heb niet alles van iedereen onthouden, sorry. Het horeca-leven zonder rem. Soms zit ik er net na m'n werk, zo rond 18:00. Eet voor de vorm een hapje mee, maar ik kan niet wachten totdat de drankjes op tafel komen en we na een paar uur aangeschoten zijn. Het zijn veelal twintigers en een enkele dertiger (ik), daarna veertigers, die met me mee doen. Die van hun werk komen, ook alleen wonen en geen zin hebben in een lange avond thuis. Terwijl ik die avonden alleen niet eens zo erg vind, als ik goed in m'n vel zit, heb ik genoeg te doen en voel ik me gewoon goed. Daarbij kan ik altijd ergens terecht of iemand eet met mij mee. Maar het is vooral verveling. Ik zit daar eerlijk gezegd wel uit verveling.
Ik begrijp niet wat er dan bij mij los komt. Thuis rook en drink ik niet. En dat zijn dus per week zeker wel drie dagen (zeker twee zonder alcohol). Maar in de kroeg... mijn god. Ik zou net zo goed áán de tap of de fles kunnen gaan hangen. En ik kan net zo goed twee pakjes sigaretten halen. En oh, vaak genoeg begin ik de avond met thee in de winter of spa rood in de zomer (vind dat ook prima), maar daarna denk ik: nu mag het. Ik blijf dan gerust nog 6 tot 8 uur hangen tot het eind en dan heb ik die hele tijd gedronken. Daarna naar huis of nog even snacken. Laatst vroeg ik me af waarom ik zoveel aangekomen was. Serieus?? Wat dacht je van al die drank en daarna een pizza? En een paar dagen weer?
Ik schaam me best wel als ik dit zo opschrijf. Ik overdrijf niet. Overigens is dit gedrag wel typisch voor het laatste jaar, daarvoor was het twee jaar minimaal, dáárvoor is het een tijdje net zo erg geweest als nu. Totdat gisteren er ineens was. Mijn eigen openbaring denk ik. En een serieuze, dat voel ik aan alles. Mijn motivatie is zo groot! Het voelt ook echt als iets van mij, niet als iets externs. Zoiets als een goed voornemen, die bij mij altijd lachwekkend waren.
Vannacht heb ik bijna 12 uur geslapen. Zonder wekker, net zoals ik geen wekker zette als ik gedronken had. Maar ik werd uitgerust wakker. Opgestaan, een lekker ontbijtje gemaakt en nu dit verhaal aan mezelf en aan jullie. Ik ben eerst in de spiegel gaan kijken en ik zag een ander kleur gezicht, veel minder vlekjes (ze waren al verbleekt) en iets stralends in mezelf. Zo heb ik er (zonder het stralende dan) de laatste tijd vaker uitgezien op ochtenden na een kater, maar dit ga ik volhouden. Dit is wat ik wil. Mezelf terug.
Soms heb ik een neiging naar depressie (ik bedoel daarmee niet het echte ziektebeeld, maar een behoorlijk sombere dag of sombere twee dagen). Maar dat komt negen van de tien keer door het zuipen van de dag ervoor. Ook daar ben ik klaar mee. Waarom zou ik mijn leven, of mijn gevoel op die dagen in mijn leven, zo verpesten?
Het is mijn doel om terug te keren naar die Littlebitlost die een wijntje dronk bij een etentje bij haar ouders of in een restaurant. Die van een wijntje kon genieten met een vriendin of vriend samen. De Littlebitlost, die als een zuipschuit in de kroeg hangt, die wil ik verleden tijd laten zijn. Maar eerst uitbreken uit de gewoonte. Dat wordt mijn uitdaging.
Pausini, op basis van wat ik van jou heb gelezen, denk ik dat wij in hetzelfde schuitje zitten/zaten. Ben jij ook zo'n kroegbeest (geweest)? Met roken enzo? Heb niet alles van iedereen onthouden, sorry. Het horeca-leven zonder rem. Soms zit ik er net na m'n werk, zo rond 18:00. Eet voor de vorm een hapje mee, maar ik kan niet wachten totdat de drankjes op tafel komen en we na een paar uur aangeschoten zijn. Het zijn veelal twintigers en een enkele dertiger (ik), daarna veertigers, die met me mee doen. Die van hun werk komen, ook alleen wonen en geen zin hebben in een lange avond thuis. Terwijl ik die avonden alleen niet eens zo erg vind, als ik goed in m'n vel zit, heb ik genoeg te doen en voel ik me gewoon goed. Daarbij kan ik altijd ergens terecht of iemand eet met mij mee. Maar het is vooral verveling. Ik zit daar eerlijk gezegd wel uit verveling.
Ik begrijp niet wat er dan bij mij los komt. Thuis rook en drink ik niet. En dat zijn dus per week zeker wel drie dagen (zeker twee zonder alcohol). Maar in de kroeg... mijn god. Ik zou net zo goed áán de tap of de fles kunnen gaan hangen. En ik kan net zo goed twee pakjes sigaretten halen. En oh, vaak genoeg begin ik de avond met thee in de winter of spa rood in de zomer (vind dat ook prima), maar daarna denk ik: nu mag het. Ik blijf dan gerust nog 6 tot 8 uur hangen tot het eind en dan heb ik die hele tijd gedronken. Daarna naar huis of nog even snacken. Laatst vroeg ik me af waarom ik zoveel aangekomen was. Serieus?? Wat dacht je van al die drank en daarna een pizza? En een paar dagen weer?
Ik schaam me best wel als ik dit zo opschrijf. Ik overdrijf niet. Overigens is dit gedrag wel typisch voor het laatste jaar, daarvoor was het twee jaar minimaal, dáárvoor is het een tijdje net zo erg geweest als nu. Totdat gisteren er ineens was. Mijn eigen openbaring denk ik. En een serieuze, dat voel ik aan alles. Mijn motivatie is zo groot! Het voelt ook echt als iets van mij, niet als iets externs. Zoiets als een goed voornemen, die bij mij altijd lachwekkend waren.
Vannacht heb ik bijna 12 uur geslapen. Zonder wekker, net zoals ik geen wekker zette als ik gedronken had. Maar ik werd uitgerust wakker. Opgestaan, een lekker ontbijtje gemaakt en nu dit verhaal aan mezelf en aan jullie. Ik ben eerst in de spiegel gaan kijken en ik zag een ander kleur gezicht, veel minder vlekjes (ze waren al verbleekt) en iets stralends in mezelf. Zo heb ik er (zonder het stralende dan) de laatste tijd vaker uitgezien op ochtenden na een kater, maar dit ga ik volhouden. Dit is wat ik wil. Mezelf terug.
Soms heb ik een neiging naar depressie (ik bedoel daarmee niet het echte ziektebeeld, maar een behoorlijk sombere dag of sombere twee dagen). Maar dat komt negen van de tien keer door het zuipen van de dag ervoor. Ook daar ben ik klaar mee. Waarom zou ik mijn leven, of mijn gevoel op die dagen in mijn leven, zo verpesten?
Het is mijn doel om terug te keren naar die Littlebitlost die een wijntje dronk bij een etentje bij haar ouders of in een restaurant. Die van een wijntje kon genieten met een vriendin of vriend samen. De Littlebitlost, die als een zuipschuit in de kroeg hangt, die wil ik verleden tijd laten zijn. Maar eerst uitbreken uit de gewoonte. Dat wordt mijn uitdaging.
zaterdag 21 januari 2017 om 11:54
zaterdag 21 januari 2017 om 12:01
Hoi MsMuscle, jouw verhaal heb ik ook gevolgd. Wat een hardnekkige duivel is dat toch. En wat knap dat jij dat kunt laten. Je hebt het ook al zo lang volgehouden. Terwijl ik ook snapte dat je laatst een wijntje had gedronken. Ik denk dat er genoeg in jou is veranderd, waardoor je de duivel gedag kunt zeggen. Dat vind ik oprecht heel knap. Of je nou een stille drinker bent of een zuipschuit in de kroeg, het probleem is er. Die verdoving is wat we zoeken, denk ik. En dat is niet goed.
zaterdag 21 januari 2017 om 22:44
Ja, ik kon ook helemaal los gaan in de kroeg, úren drinken. En dan niks meer kunnen eten. En de volgende dag als een dood vogeltje in bed liggen of me er uit hijsen. Allemachtig, wat heb ik toch een hoop dagen vergooid.
Het is zo heerlijk om de destructieve cirkel doorbroken te hebben en eindelijk weer eens emoties te voelen en fris op te staan, geen kater te hebben of gaten in je geheugen.
Het is zo heerlijk om de destructieve cirkel doorbroken te hebben en eindelijk weer eens emoties te voelen en fris op te staan, geen kater te hebben of gaten in je geheugen.
Hatsjikideee...
zondag 22 januari 2017 om 10:30
Wellicht was 'knap' een verkeerde woordkeuze', maar ik bedoelde het goed . Ik begrijp dat het voornamelijk een overleving is.
Precies wat jij schrijft, Pausini. Dagen in bed en op de bank. Brak. Rotzooi eten, omdat het zo'n andere honger is met een kater. Dit weekend is compleet anders dan heeeeeeeel veel weekenden hiervoor. Ongelooflijk. Werd wakker, weer een fijn ontbijt gemaakt, straks wandelen met een vriendin en dan vanavond weer niet de kroeg in, haha! Mijn vriendengroep is er wel, er speelt een band in onze stamkroeg, dé reden om weer biertjes te gaan drinken. Maar ik heb afgezegd. Ik zou wel willen gaan hoor, vanwege de gezelligheid, maar ik ben nog niet zo sterk dat ik zonder alcohol of met gewoon één of twee wijntjes kan gaan. Dus beter nog van niet. Voorlopig echt niet, net zolang totdat ik het gevoel heb dat mijn patroon is doorbroken. Wat ik absoluut NIET wil is denken dat, als ik dan tóch een keer ga, ik meteen los mag. Die tijden wil ik echt voorbij laten zijn. Dát is mijn motivatie.
Gisteravond kreeg ik appjes waar ik was, of ik zin had in een drankje. Niet eens van vrienden, maar van 'zuipkennissen'. Lieve mensen hoor, jonger ook, maar ik heb afgeslagen. Zij zijn er ook altijd (3 à 4 keer per week) en drinken echt heel veel. Ik dronk niet zoveel toen ik 10 jaar jonger was. Ik vraag me af of dat een fase is, of dat het alleen maar erger gaat worden. Soms maak ik me zorgen, maar laat ik me eerst maar zorgen maken over mezelf.
Dat van die emoties, Pausini, herken ik ook. Ik heb ze zéker wel met drank op, maar ze zijn 'vals'. Nu voel ik ze echt. Voel ik deels mijn eigen rust weer, die ik zo kon verpesten door de katers. Daar kwam ook altijd een beetje paniek bij kijken. Ik weet niet in hoeverre ik me nu al écht oprecht goed kan voelen, maar zo voelt het wel. Ik ben net begonnen en het gevaar ligt natuurlijk constant op de loer, dat heb ik in dit topic wel geleerd.
Precies wat jij schrijft, Pausini. Dagen in bed en op de bank. Brak. Rotzooi eten, omdat het zo'n andere honger is met een kater. Dit weekend is compleet anders dan heeeeeeeel veel weekenden hiervoor. Ongelooflijk. Werd wakker, weer een fijn ontbijt gemaakt, straks wandelen met een vriendin en dan vanavond weer niet de kroeg in, haha! Mijn vriendengroep is er wel, er speelt een band in onze stamkroeg, dé reden om weer biertjes te gaan drinken. Maar ik heb afgezegd. Ik zou wel willen gaan hoor, vanwege de gezelligheid, maar ik ben nog niet zo sterk dat ik zonder alcohol of met gewoon één of twee wijntjes kan gaan. Dus beter nog van niet. Voorlopig echt niet, net zolang totdat ik het gevoel heb dat mijn patroon is doorbroken. Wat ik absoluut NIET wil is denken dat, als ik dan tóch een keer ga, ik meteen los mag. Die tijden wil ik echt voorbij laten zijn. Dát is mijn motivatie.
Gisteravond kreeg ik appjes waar ik was, of ik zin had in een drankje. Niet eens van vrienden, maar van 'zuipkennissen'. Lieve mensen hoor, jonger ook, maar ik heb afgeslagen. Zij zijn er ook altijd (3 à 4 keer per week) en drinken echt heel veel. Ik dronk niet zoveel toen ik 10 jaar jonger was. Ik vraag me af of dat een fase is, of dat het alleen maar erger gaat worden. Soms maak ik me zorgen, maar laat ik me eerst maar zorgen maken over mezelf.
Dat van die emoties, Pausini, herken ik ook. Ik heb ze zéker wel met drank op, maar ze zijn 'vals'. Nu voel ik ze echt. Voel ik deels mijn eigen rust weer, die ik zo kon verpesten door de katers. Daar kwam ook altijd een beetje paniek bij kijken. Ik weet niet in hoeverre ik me nu al écht oprecht goed kan voelen, maar zo voelt het wel. Ik ben net begonnen en het gevaar ligt natuurlijk constant op de loer, dat heb ik in dit topic wel geleerd.
