Gezondheid
alle pijlers
Verloren van de leukemie
woensdag 5 december 2007 om 13:12
Het is over. De strijd is gestreden. Geen behandelingen meer. 18 juni 2007 is mijn vriend, Patrick, opgenomen met acute leukemie. 3 chemokuren laten kregen we op 3 december te horen dat de leukemie alweer terug was (dit was inmiddels de 2e keer, op 18 oktober kregen we hetzelfde te horen) met de mededeling dat dit het was. Klaar, je kunt naar huis. Meer chemo's heeft geen zin. Hoe verwerk je zoiets? Na 13 jaar samen te zijn geweest moeten we ongewild afscheid gaan nemen van elkaar. En dat na een tijd van bijna alleen maar in het ziekenhuis te hebben gelegen. Het is oneerlijk, zoiets verwacht je niet als je 33 bent (op een andere leeftijd overigens ook niet). We zijn nog niet klaar om afscheid te nemen van elkaar, we wilden nog zoveel doen.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
dinsdag 24 juni 2008 om 14:44
Wat een lieve post, Puck9... Moeilijk he, proberen het juiste te zeggen..
Zo ervaar ik dat ook. Ik merk dat je snel geneigd bent te redeneren vanuit je eigen ervaringen en gevoelens, tegelijkertijd realiserende dat dat misschien wel erg subjectief is.
Ik vond mn je zin:"Hij is vast nog heel dicht bij je." erg mooi.
Toen mijn schoonvader 3 maanden geleden overleden was, hadden we heel sterk dat gevoel. Heel vredig ook. Erg stil. Een mengelmoes van gevoelens. Vredig, verdrietig, stil en toch druk met alle bezigheden en regeldingen. Onwerkelijk.
Lieve Kris, hoop dat het vandaag (relatief) goed gaat met je. Dat je veel lieve en liefhebbende mensen om je heen hebt met wie je je verdriet mag delen en met wie je het afscheid van jullie Pat kunt delen.
lfs, sum
Zo ervaar ik dat ook. Ik merk dat je snel geneigd bent te redeneren vanuit je eigen ervaringen en gevoelens, tegelijkertijd realiserende dat dat misschien wel erg subjectief is.
Ik vond mn je zin:"Hij is vast nog heel dicht bij je." erg mooi.
Toen mijn schoonvader 3 maanden geleden overleden was, hadden we heel sterk dat gevoel. Heel vredig ook. Erg stil. Een mengelmoes van gevoelens. Vredig, verdrietig, stil en toch druk met alle bezigheden en regeldingen. Onwerkelijk.
Lieve Kris, hoop dat het vandaag (relatief) goed gaat met je. Dat je veel lieve en liefhebbende mensen om je heen hebt met wie je je verdriet mag delen en met wie je het afscheid van jullie Pat kunt delen.
lfs, sum
Computer says nooooo
woensdag 25 juni 2008 om 06:36
Lieve Kris,
Ook op deze plek heel veel sterkte toegewenst.
Je komt erg sterk over in je mail en wat heb je de uitvaart mooi en origineel voorbereid. Heb heel veel bewondering voor je!
Wij wensen jou en je familie heel erg veel kracht toe en hopen dat alles vandaag naar wens verloopt.
Wij zijn in gedachten bij jullie!
Dikke kus en
Danique en A.
Ook op deze plek heel veel sterkte toegewenst.
Je komt erg sterk over in je mail en wat heb je de uitvaart mooi en origineel voorbereid. Heb heel veel bewondering voor je!
Wij wensen jou en je familie heel erg veel kracht toe en hopen dat alles vandaag naar wens verloopt.
Wij zijn in gedachten bij jullie!
Dikke kus en
Danique en A.
woensdag 25 juni 2008 om 21:04
Lieve Kris,
Op deze dag kreeg ik de aandrang om je topic weer eens te lezen en wat een verschrikkelijk nieuws lees ik. Ik heb het gevoel dat Ray me aangaf weer eens te kijken hoe het met m'n lotgenootjes was. En ik hoop dat Pat nu bij Ray en Hero is en dat ik daarom juist vandaag weer eens bijlees. Lieve dappere stoere Kris, wat heb je mooie dingen geschreven. Ik hoop dat je vandaag een heel mooi afscheid heb gehad, want ik begreep uit de andere tekstjes dat dat vandaag was. En meid, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en een wijze raad geven. Rouwen, dat is van jou, op jouw manier, in jouw tempo. Jij bent nu belangrijk. En wij, wij kunnen alleen maar naar je luisteren, met je meevoelen, met je meejanken. En wij slaan een virtuele arm om je heen en hopen dat je dat een heel klein beetje warmte geeft in die kille wereld zonder Pat. Lieve lieve kristina ik wens je heel veel stertke en wijsheid toe... Ik hoop dat je alles hebt kunnen zeggen wat je nog wilde zeggen en dat je op jouw manier de laatste tijd afscheid hebt kunnen nemen.
Ik denk aan je.....
Op deze dag kreeg ik de aandrang om je topic weer eens te lezen en wat een verschrikkelijk nieuws lees ik. Ik heb het gevoel dat Ray me aangaf weer eens te kijken hoe het met m'n lotgenootjes was. En ik hoop dat Pat nu bij Ray en Hero is en dat ik daarom juist vandaag weer eens bijlees. Lieve dappere stoere Kris, wat heb je mooie dingen geschreven. Ik hoop dat je vandaag een heel mooi afscheid heb gehad, want ik begreep uit de andere tekstjes dat dat vandaag was. En meid, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en een wijze raad geven. Rouwen, dat is van jou, op jouw manier, in jouw tempo. Jij bent nu belangrijk. En wij, wij kunnen alleen maar naar je luisteren, met je meevoelen, met je meejanken. En wij slaan een virtuele arm om je heen en hopen dat je dat een heel klein beetje warmte geeft in die kille wereld zonder Pat. Lieve lieve kristina ik wens je heel veel stertke en wijsheid toe... Ik hoop dat je alles hebt kunnen zeggen wat je nog wilde zeggen en dat je op jouw manier de laatste tijd afscheid hebt kunnen nemen.
Ik denk aan je.....
