Gezondheid
alle pijlers
Verloren van de leukemie
woensdag 5 december 2007 om 13:12
Het is over. De strijd is gestreden. Geen behandelingen meer. 18 juni 2007 is mijn vriend, Patrick, opgenomen met acute leukemie. 3 chemokuren laten kregen we op 3 december te horen dat de leukemie alweer terug was (dit was inmiddels de 2e keer, op 18 oktober kregen we hetzelfde te horen) met de mededeling dat dit het was. Klaar, je kunt naar huis. Meer chemo's heeft geen zin. Hoe verwerk je zoiets? Na 13 jaar samen te zijn geweest moeten we ongewild afscheid gaan nemen van elkaar. En dat na een tijd van bijna alleen maar in het ziekenhuis te hebben gelegen. Het is oneerlijk, zoiets verwacht je niet als je 33 bent (op een andere leeftijd overigens ook niet). We zijn nog niet klaar om afscheid te nemen van elkaar, we wilden nog zoveel doen.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
woensdag 5 december 2007 om 13:21
Ach meid. Wat verschrikkelijk. Wat kan ik méér zeggen dan dat ik jou en Patrick alle sterkte van de wereld wens. En dat het een stomme, gruwelijke kutziekte is die niet zou mogen bestaan, leukemie en alle andere kankervormen.
Nogmaals, heel, heel veel sterkte en ondanks het intense verdriet wens ik jullie toch ook mooie momenten samen nog toe.
xx lisa.
Nogmaals, heel, heel veel sterkte en ondanks het intense verdriet wens ik jullie toch ook mooie momenten samen nog toe.
xx lisa.
woensdag 5 december 2007 om 13:21
Och meis toch, ik kan niet veel betekenen voor je, wil je alleen ongelooflijk veel sterkte toewensen, wat een rotziekte! En ja 33 jaar is veeels te jong. Wat een nachtmerrie waar je in zit zeg. Hoop voor je dat je nog veel kwalitatief goede tijd met elkaar kan doorbrengen. Nogmaals heel veel sterkte, schrijf al je gevoelens maar van je af, misschien dat dat een beetje helpt en wellicht dat je wat steun hiervandaan haalt.
Veel liefs
Veel liefs
woensdag 5 december 2007 om 13:21
woensdag 5 december 2007 om 13:22
woensdag 5 december 2007 om 13:23
Lieve Kris,
Woorden schieten te kort eigenlijk want er is feitelijk geen troost voor je vriend en voor jou. Toch zijn woorden het enige wat we hier hebben. Ik hoop dat je vriend en jij alle tijd krijgen om elkaar gedag te zeggen en dat jullie elkaar kunnen vertellen wat je wil vertellen voor het einde komt.
Schrijf je frustraties en je woede van je af als je wil, dat kan hier en ik hoop dat je veel mensen om je heen hebt die jullie live gaan steunen.Wij kunnen je hier steunen, met letters en woorden.
Hou elkaar vast meid.
Veel warmte en liefde gewenst lieve Kris.
Leo
Woorden schieten te kort eigenlijk want er is feitelijk geen troost voor je vriend en voor jou. Toch zijn woorden het enige wat we hier hebben. Ik hoop dat je vriend en jij alle tijd krijgen om elkaar gedag te zeggen en dat jullie elkaar kunnen vertellen wat je wil vertellen voor het einde komt.
Schrijf je frustraties en je woede van je af als je wil, dat kan hier en ik hoop dat je veel mensen om je heen hebt die jullie live gaan steunen.Wij kunnen je hier steunen, met letters en woorden.
Hou elkaar vast meid.
Veel warmte en liefde gewenst lieve Kris.
Leo
woensdag 5 december 2007 om 13:25
Jee Kris10a, wat een verdrietig en heftig verhaal. Veel sterkte voor nu en later. Ik hoop dat jullie nog lang samen kunnen zijn en op de een of andere manier een manier kunnen vinden om van dat samenzijn iets moois te maken. Afscheid nemen is onmogelijk, en zo moeilijk.
Maak nog zo veel mogelijk herinneringen samen, van mooie, leuke, lekkere en goede dingen die bij jullie, bij hem horen.
Herinneringen maken is een positieve manier van afschied nemen....
Sterkte!!!
Maak nog zo veel mogelijk herinneringen samen, van mooie, leuke, lekkere en goede dingen die bij jullie, bij hem horen.
Herinneringen maken is een positieve manier van afschied nemen....
Sterkte!!!
woensdag 5 december 2007 om 13:28
woensdag 5 december 2007 om 13:32
woensdag 5 december 2007 om 13:40
woensdag 5 december 2007 om 13:50
woensdag 5 december 2007 om 13:50
Ik krijg een brok in mijn keel ervan, wat een nachtmerrie leven jullie in.
Iets ergers kan je niet overkomen en je staat zo machteloos.
Ik weet niet wat te schrijven, alle woorden lijken zo hol, er is geen troostend woord te verzinnen voor zoiets, dat bestaat helemaal niet. Dit is gewoon verschrikkelijk.
Ik kan jou en patrick alleen maar alle kracht wensen.
Iets ergers kan je niet overkomen en je staat zo machteloos.
Ik weet niet wat te schrijven, alle woorden lijken zo hol, er is geen troostend woord te verzinnen voor zoiets, dat bestaat helemaal niet. Dit is gewoon verschrikkelijk.
Ik kan jou en patrick alleen maar alle kracht wensen.
