Gezondheid
alle pijlers
Verloren van de leukemie
woensdag 5 december 2007 om 13:12
Het is over. De strijd is gestreden. Geen behandelingen meer. 18 juni 2007 is mijn vriend, Patrick, opgenomen met acute leukemie. 3 chemokuren laten kregen we op 3 december te horen dat de leukemie alweer terug was (dit was inmiddels de 2e keer, op 18 oktober kregen we hetzelfde te horen) met de mededeling dat dit het was. Klaar, je kunt naar huis. Meer chemo's heeft geen zin. Hoe verwerk je zoiets? Na 13 jaar samen te zijn geweest moeten we ongewild afscheid gaan nemen van elkaar. En dat na een tijd van bijna alleen maar in het ziekenhuis te hebben gelegen. Het is oneerlijk, zoiets verwacht je niet als je 33 bent (op een andere leeftijd overigens ook niet). We zijn nog niet klaar om afscheid te nemen van elkaar, we wilden nog zoveel doen.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
dinsdag 16 september 2008 om 02:31
quote:Kris10a schreef op 16 september 2008 @ 00:40:
Ik baal van mensen die me niet durven te benaderen en doen alsof er niks gebeurd is. Maar ja, als mensen heel dramatisch doen (alsof ik ieder moment van de Euromast denk te gaan springen), dan baal ik daar ook van. Ach, het is gewoon lastig allemaal.
Veel liefs, KRISLieve, lieve, lieve kris... `Ik heb zojuist een behoorlijk heftige avond achter de rug.. en dan lees ik jouw post. En dan moet ik toch glimlachen..
Ik baal van mensen die me niet durven te benaderen en doen alsof er niks gebeurd is. Maar ja, als mensen heel dramatisch doen (alsof ik ieder moment van de Euromast denk te gaan springen), dan baal ik daar ook van. Ach, het is gewoon lastig allemaal.
Veel liefs, KRISLieve, lieve, lieve kris... `Ik heb zojuist een behoorlijk heftige avond achter de rug.. en dan lees ik jouw post. En dan moet ik toch glimlachen..
Computer says nooooo
dinsdag 16 september 2008 om 09:41
He Kris, fijn dat het zo goed gaat. Er is geen scenario 'hoe voel en gedraag ik me na het overlijden van mijn geliefde'.
Ik zie trouwens hetzelfde patroon bij mijn schoonmoeder. Mijn schoonvader is nu 2 maanden geleden overleden. Maar daarvoor heeft ze hem jarenlang verzorgd, met alle zorgen en verdriet die daarbij komen kijken, 'heeft hij al zijn pillen wel genomen?, slaapt hij of heeft hij weer een hypo?, heeft hij voldoende gegeten om te kunnen spuiten?, heeft hij genoeg gespoten?' enz..........
Nu gaat ze weer op stap met vriendinnen, zit ze weer op een zangclub, kan ze weer eten wat en wanneer ze wil en ze kan weer hierheen komen. Kortom het lijkt of ze weer geniet....en dat doet ze ook. Maar s'avonds mist ze hem en soms valt ze opeens in een gat omdat al die zorg niet meer nodig is. Het is vallen en opstaan en doorgaan. En zo is het goed.
Ik denk dat het wegvallen van alle zorgen om je lief er alleen al voor zorgt dat je weer soms kan genieten.
Het is Kris-time
Ik zie trouwens hetzelfde patroon bij mijn schoonmoeder. Mijn schoonvader is nu 2 maanden geleden overleden. Maar daarvoor heeft ze hem jarenlang verzorgd, met alle zorgen en verdriet die daarbij komen kijken, 'heeft hij al zijn pillen wel genomen?, slaapt hij of heeft hij weer een hypo?, heeft hij voldoende gegeten om te kunnen spuiten?, heeft hij genoeg gespoten?' enz..........
Nu gaat ze weer op stap met vriendinnen, zit ze weer op een zangclub, kan ze weer eten wat en wanneer ze wil en ze kan weer hierheen komen. Kortom het lijkt of ze weer geniet....en dat doet ze ook. Maar s'avonds mist ze hem en soms valt ze opeens in een gat omdat al die zorg niet meer nodig is. Het is vallen en opstaan en doorgaan. En zo is het goed.
Ik denk dat het wegvallen van alle zorgen om je lief er alleen al voor zorgt dat je weer soms kan genieten.
Het is Kris-time
dinsdag 16 september 2008 om 10:32
quote:Kris10a schreef op 16 september 2008 @ 00:40:
Helaas ben ik een echte egotripper geworden en is iedere dag Kris-dag. Alles is voor Krissie. Best wel erg, maar het voelt zo lekker. Als ik iets niet wil, doe ik het lekker niet. Wil ik het wel, dan doe ik het wel. Wil ik ergens blijven slapen, dan doe ik dat.
Dat zou ik niet 'egotripper' noemen, maar goed voor jezelf zorgen en trouw zijn aan jezelf.
Erg belangrijk! En niet erg.
(Inspirerend zelfs, als ik heel eerlijk ben.)
Ga zo door dus... jij leeft jouw leven en laat de mensen maar denken wat ze willen.
(f)
Helaas ben ik een echte egotripper geworden en is iedere dag Kris-dag. Alles is voor Krissie. Best wel erg, maar het voelt zo lekker. Als ik iets niet wil, doe ik het lekker niet. Wil ik het wel, dan doe ik het wel. Wil ik ergens blijven slapen, dan doe ik dat.
Dat zou ik niet 'egotripper' noemen, maar goed voor jezelf zorgen en trouw zijn aan jezelf.
Erg belangrijk! En niet erg.
(Inspirerend zelfs, als ik heel eerlijk ben.)
Ga zo door dus... jij leeft jouw leven en laat de mensen maar denken wat ze willen.
(f)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 16 september 2008 om 12:20
Beste Kris,
Ik ben ook trots op je. Mocht mij ooit zoiets overkomen dan hoop ik dat ik het ook zo goed doe. Je mag zoals iedereen zegt trots zijn op jezelf.
Ik ben overigens ook zo'n mens die niet durft te vragen aan mensen hoe het gaat en dus net doet alsof er niets gebeurt is. Dit komt in mijn geval volgens mij, omdat ik nog nooit zoiets van dichtbij heb meegemaakt en niet goed weet hoe ik me dan moet gedragen. Ik ben niet spontaan naar mensen die ik niet zo goed ken dus dan doe ik al gauw alsof mijn neus bloedt. Ik vraag dingen altijd in mijn hoofd af en durf de woorden niet letterlijk uit te spreken. Dit in allerlei situaties. Hopelijk kun je dan sommige reacties van mensen iets beter begrijpen.
Ik ben ook trots op je. Mocht mij ooit zoiets overkomen dan hoop ik dat ik het ook zo goed doe. Je mag zoals iedereen zegt trots zijn op jezelf.
Ik ben overigens ook zo'n mens die niet durft te vragen aan mensen hoe het gaat en dus net doet alsof er niets gebeurt is. Dit komt in mijn geval volgens mij, omdat ik nog nooit zoiets van dichtbij heb meegemaakt en niet goed weet hoe ik me dan moet gedragen. Ik ben niet spontaan naar mensen die ik niet zo goed ken dus dan doe ik al gauw alsof mijn neus bloedt. Ik vraag dingen altijd in mijn hoofd af en durf de woorden niet letterlijk uit te spreken. Dit in allerlei situaties. Hopelijk kun je dan sommige reacties van mensen iets beter begrijpen.
dinsdag 16 september 2008 om 18:20
Als je niet lief voor jezelf bent en jezelf op je benen weet te houden, dan kun je er sowieso ook niet voor een ander zijn.
Dus gewoon eerst even lekker "egoistisch" voor jezelf kiezen en als er weer ruimte is om er voor anderen te zijn of af en toe eens een andere keuze te maken dan direct voor jezelf, dan merk je het wel.
Gewoon lekker voor jezelf zorgen nu
En wat al gezegd is: er is geen vaste standaard van hoe je ermee om moet gaan. Het beste dat je kunt doen is er voor proberen te zorgen dat jij gelukkig kunt zijn.
Dus gewoon eerst even lekker "egoistisch" voor jezelf kiezen en als er weer ruimte is om er voor anderen te zijn of af en toe eens een andere keuze te maken dan direct voor jezelf, dan merk je het wel.
Gewoon lekker voor jezelf zorgen nu
En wat al gezegd is: er is geen vaste standaard van hoe je ermee om moet gaan. Het beste dat je kunt doen is er voor proberen te zorgen dat jij gelukkig kunt zijn.
dinsdag 16 september 2008 om 19:21
wat fijn om te horen dat het goed gaat. patrick zou alleen maar trots op je zijn. het is alleen maar goed dat je alleen maar even aan je zelf denkt. wat fijn dat je weer aan het werk bent en lekker aan het sporten bent. geniet van de dingen die je doet. je mag trots zijn op je zelf hoe je het allemaal doet. djinnie
maandag 22 september 2008 om 20:58
Mocht iemand een leidraad hebben voor het leven na het overlijden van de liefde van je leven, dan ontvang ik graag een exemplaar.
En ik zoek nog een handboek 'wat te doen als je enige en allerliefste broertje dood is'. Graag met stappenplan, tijdspad en 'eerste hulp bij oneindig lange huilbuien' (vooral de dikke ogen na afloop, wie dáár iets op bedenkt wordt rijk, van mij alleen al).
Kris, je bepaalt zelf of je goed bezig bent of niet. Lekker belangrijk wat de rest van de wereld ervan vindt.
En oooh ja wat erg, mensen die roepen dat 'de klap' nog wel komt. Er was iemand die 4 weken na het overlijden van mijn broertje zei: 'het 2e jaar is nóg erger'. Fijn, bedankt voor het melden van dit zonnige vooruitzicht.
Goed dat je zo dicht bij je gevoel blijft. Ik probeer dat ook, werkt heel aardig so far. Zet 'm op meisje, ik vind dat je goed bezig bent (al doet het er eigenlijk niet toe wat ik er van vind ).
Dikke digi hug van Snoek
En ik zoek nog een handboek 'wat te doen als je enige en allerliefste broertje dood is'. Graag met stappenplan, tijdspad en 'eerste hulp bij oneindig lange huilbuien' (vooral de dikke ogen na afloop, wie dáár iets op bedenkt wordt rijk, van mij alleen al).
Kris, je bepaalt zelf of je goed bezig bent of niet. Lekker belangrijk wat de rest van de wereld ervan vindt.
En oooh ja wat erg, mensen die roepen dat 'de klap' nog wel komt. Er was iemand die 4 weken na het overlijden van mijn broertje zei: 'het 2e jaar is nóg erger'. Fijn, bedankt voor het melden van dit zonnige vooruitzicht.
Goed dat je zo dicht bij je gevoel blijft. Ik probeer dat ook, werkt heel aardig so far. Zet 'm op meisje, ik vind dat je goed bezig bent (al doet het er eigenlijk niet toe wat ik er van vind ).
Dikke digi hug van Snoek
maandag 6 oktober 2008 om 13:12
Effe weer een keer een reactie p.p.
Summer73: Alles goed? Las dat je een zware avond achter de rug had. Ben blij dat ik je heb laten glimlachen! Dikke
Lapin: Fijn om te lezen dat je schoonmoeder leuke dingen doet en kan genieten. Dat verdient ze ook, het is al moeilijk genoeg om alleen verder te moeten!
Elmervrouw:
Redlock: ,blijf me afvragen of je in het echt ook zo mooi rood haar hebt als je avatar (haha)
Villahollandia: Heel begrijpelijk wat je schrijft. Ik snap ook best dat het moeilijk is om de juiste woorden te vinden. Ik heb daar zelf ook nog moeite mee, ondanks mijn eigen ervaring. Soms is het genoeg om te zeggen dat je eigenlijk niet zo goed weet wat je moet zeggen. Want niets zeggen is altijd erger dan iets verkeerds zeggen (en het laatste gebeurt niet zo vaak). Als je niets zegt lijkt het namelijk alsof het je niet boeit.
Geraldine:
Kiks76:
Droom:
Snoek: Misschien kunnen wij zo'n handleiding gaan schrijven?? Dat moet een gat in de markt zijn! Ik ben alleen bang dat het een handleiding gaat worden met alleen maar lege vellen, of er staat bij elke dag: zoek het zelf maar lekker uit!
Kortom we doen maar wat, en kennelijk werkt het bij mij. Zo te lezen gaat het ook wel goed met jou? Hoe is het nu?
Fijne opmerking dat het 2e jaar nog zwaarder wordt, ik snap niet hoe iemand het over zijn/haar lippen krijgt.
In mijn geval overheersen gewoon steeds meer de fijne herinneringen. Ik wil niet meer denken aan de laatste weken, dat doet zo zeer. En als ik een leuke dag heb dan denk ik altijd aan Pat, en dan geniet hij gewoon gezellig mee.
Dikke en een , omdat je gewoon hartstikke goed doet!
Djinnie: Lief dat je aan mij denkt! Ik lees op jouw topic dat jullie erg slecht nieuws hebben gekregen. Blijf hopen dat de chemo effect gaat hebben op de uitzaaiingen. Hoop houd je toch een beetje op de been. En zolang ze chemo's geven hebben ze in ieder geval het idee dat ze er iets aan kunnen doen. Ik weet als geen ander dat het anders kan lopen, maar probeer te dealen met hetgeen nu op je pad komt. Je kunt wel van te voren gaan nadenken over hoe je straks verder moet, maar het is van te voren niet te plannen. Probeer zoveel mogelijk te genieten van de tijd die jullie samen hebben! Veel sterkte en een hele dikke knuf!
Chardonnay: , p.s. ik vind mezelf af en toe ook wel stoer!
Er is de afgelopen weken weinig veranderd. Ik ben alleen meer uren gaan werken en sport weer op volle toeren. Het voelt nog steeds goed. Ben ook niet moe of zo. Soms baal ik als ik alle dagen volgepland heb met vanalles, maar als ik niks plan baal ik weer dat ik niks te doen heb. Balans vinden in hoe druk ik het wil hebben, blijft gewoon erg lastig. Als ik denk dat ik alleen wil zijn, dan blijk ik daar op de bewust geplande ' alleen-dag' helemaal geen zin in te hebben. Hoe dan ook, het gaat goed. En ik ben gestopt met na te te denken over wat anderen daar van vinden.
Ik mag het leuk hebben, dat is het enige wat ik mezelf nog voorhoud.
Summer73: Alles goed? Las dat je een zware avond achter de rug had. Ben blij dat ik je heb laten glimlachen! Dikke
Lapin: Fijn om te lezen dat je schoonmoeder leuke dingen doet en kan genieten. Dat verdient ze ook, het is al moeilijk genoeg om alleen verder te moeten!
Elmervrouw:
Redlock: ,blijf me afvragen of je in het echt ook zo mooi rood haar hebt als je avatar (haha)
Villahollandia: Heel begrijpelijk wat je schrijft. Ik snap ook best dat het moeilijk is om de juiste woorden te vinden. Ik heb daar zelf ook nog moeite mee, ondanks mijn eigen ervaring. Soms is het genoeg om te zeggen dat je eigenlijk niet zo goed weet wat je moet zeggen. Want niets zeggen is altijd erger dan iets verkeerds zeggen (en het laatste gebeurt niet zo vaak). Als je niets zegt lijkt het namelijk alsof het je niet boeit.
Geraldine:
Kiks76:
Droom:
Snoek: Misschien kunnen wij zo'n handleiding gaan schrijven?? Dat moet een gat in de markt zijn! Ik ben alleen bang dat het een handleiding gaat worden met alleen maar lege vellen, of er staat bij elke dag: zoek het zelf maar lekker uit!
Kortom we doen maar wat, en kennelijk werkt het bij mij. Zo te lezen gaat het ook wel goed met jou? Hoe is het nu?
Fijne opmerking dat het 2e jaar nog zwaarder wordt, ik snap niet hoe iemand het over zijn/haar lippen krijgt.
In mijn geval overheersen gewoon steeds meer de fijne herinneringen. Ik wil niet meer denken aan de laatste weken, dat doet zo zeer. En als ik een leuke dag heb dan denk ik altijd aan Pat, en dan geniet hij gewoon gezellig mee.
Dikke en een , omdat je gewoon hartstikke goed doet!
Djinnie: Lief dat je aan mij denkt! Ik lees op jouw topic dat jullie erg slecht nieuws hebben gekregen. Blijf hopen dat de chemo effect gaat hebben op de uitzaaiingen. Hoop houd je toch een beetje op de been. En zolang ze chemo's geven hebben ze in ieder geval het idee dat ze er iets aan kunnen doen. Ik weet als geen ander dat het anders kan lopen, maar probeer te dealen met hetgeen nu op je pad komt. Je kunt wel van te voren gaan nadenken over hoe je straks verder moet, maar het is van te voren niet te plannen. Probeer zoveel mogelijk te genieten van de tijd die jullie samen hebben! Veel sterkte en een hele dikke knuf!
Chardonnay: , p.s. ik vind mezelf af en toe ook wel stoer!
Er is de afgelopen weken weinig veranderd. Ik ben alleen meer uren gaan werken en sport weer op volle toeren. Het voelt nog steeds goed. Ben ook niet moe of zo. Soms baal ik als ik alle dagen volgepland heb met vanalles, maar als ik niks plan baal ik weer dat ik niks te doen heb. Balans vinden in hoe druk ik het wil hebben, blijft gewoon erg lastig. Als ik denk dat ik alleen wil zijn, dan blijk ik daar op de bewust geplande ' alleen-dag' helemaal geen zin in te hebben. Hoe dan ook, het gaat goed. En ik ben gestopt met na te te denken over wat anderen daar van vinden.
Ik mag het leuk hebben, dat is het enige wat ik mezelf nog voorhoud.
maandag 6 oktober 2008 om 13:50
Lieve Kris,
Ik ben heel blij met de laatste 2 zinnen die je hebt geschreven meissie.
Dat is nou eens klare taal!!!
Ik ben heel trots op hoe je met alles omgaat.
En ik weet zeker dat niemand zó trots op je is dan jouw eigen Pat.
En wat de kleur van mijn haar aangaat: met een kleurtje uit een pakje kom ik aardig in de buurt!
en van Red.
Ik ben heel blij met de laatste 2 zinnen die je hebt geschreven meissie.
Dat is nou eens klare taal!!!
Ik ben heel trots op hoe je met alles omgaat.
En ik weet zeker dat niemand zó trots op je is dan jouw eigen Pat.
En wat de kleur van mijn haar aangaat: met een kleurtje uit een pakje kom ik aardig in de buurt!
en van Red.
dinsdag 14 oktober 2008 om 14:34
He lieve Kris, wat fijn te lezen dat het nog steeds goed met je gaat.
Je bent wel echt een kanjer hoor ..
Ja, hier gaat het weer redelijk hoor, sta iig weer helemaal in mijn eigen kracht, dat is het belangrijkste.
Mooi he, van dit forum. Ja, dan kan het verhaal van iemand je ineens zo raken dat je toch gewoon even moet lachen, wat verder ook ad hand is.
Moest nu ook lachen om je stukje aan Snoek: elke dag: 'zoek het zelf maar lekker uit" .. haha!
Lieverd, ik hoop dat het zo goed met je blijft gaan. Die klap.. hoeft inderdaad helemaal niet te komen, komt 'ie wel, zie je dat dan wel weer. Jij hebt genoeg veerkracht om overeind te blijven, en anders helpt Pat je daar wel een handje bij, daar ben ik van overtuigd.
Mijn schoonmoeder verloor in maart in krap 3 maanden tijd haar man en heeft "die klap" ook nog steeds niet gehad hoor. Vanzelfsprekend wel verdriet, maar niet die beruchte klap -waarop ze na alle 'commentaar' van mensen wel m.o.m. op heeft gewacht..
Dikke knuffel en geniet er maar op los lieverd!
Tuurlijk mag jij het leuk hebben. Dat moet zelfs.
Dit is JOUW leven. Van niemand anders.
Je bent wel echt een kanjer hoor ..
Ja, hier gaat het weer redelijk hoor, sta iig weer helemaal in mijn eigen kracht, dat is het belangrijkste.
Mooi he, van dit forum. Ja, dan kan het verhaal van iemand je ineens zo raken dat je toch gewoon even moet lachen, wat verder ook ad hand is.
Moest nu ook lachen om je stukje aan Snoek: elke dag: 'zoek het zelf maar lekker uit" .. haha!
Lieverd, ik hoop dat het zo goed met je blijft gaan. Die klap.. hoeft inderdaad helemaal niet te komen, komt 'ie wel, zie je dat dan wel weer. Jij hebt genoeg veerkracht om overeind te blijven, en anders helpt Pat je daar wel een handje bij, daar ben ik van overtuigd.
Mijn schoonmoeder verloor in maart in krap 3 maanden tijd haar man en heeft "die klap" ook nog steeds niet gehad hoor. Vanzelfsprekend wel verdriet, maar niet die beruchte klap -waarop ze na alle 'commentaar' van mensen wel m.o.m. op heeft gewacht..
Dikke knuffel en geniet er maar op los lieverd!
Tuurlijk mag jij het leuk hebben. Dat moet zelfs.
Dit is JOUW leven. Van niemand anders.
Computer says nooooo
maandag 6 april 2009 om 08:27
