Gezondheid
alle pijlers
Verloren van de leukemie
woensdag 5 december 2007 om 13:12
Het is over. De strijd is gestreden. Geen behandelingen meer. 18 juni 2007 is mijn vriend, Patrick, opgenomen met acute leukemie. 3 chemokuren laten kregen we op 3 december te horen dat de leukemie alweer terug was (dit was inmiddels de 2e keer, op 18 oktober kregen we hetzelfde te horen) met de mededeling dat dit het was. Klaar, je kunt naar huis. Meer chemo's heeft geen zin. Hoe verwerk je zoiets? Na 13 jaar samen te zijn geweest moeten we ongewild afscheid gaan nemen van elkaar. En dat na een tijd van bijna alleen maar in het ziekenhuis te hebben gelegen. Het is oneerlijk, zoiets verwacht je niet als je 33 bent (op een andere leeftijd overigens ook niet). We zijn nog niet klaar om afscheid te nemen van elkaar, we wilden nog zoveel doen.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
woensdag 16 januari 2008 om 06:46
Ach lieve Kris en Pat.. dat is niet waar je (we) op hoopten.. !!
Gewonnen geven zal inderdaad nooit goed voelen, dat zit niet in de aard van de mens.. dan maar blijven vechten en strijden... blijf elkaar stevig vasthouden in dit zware weer, we duimen en hopen en bidden voor een mirakel. Laat de specialisten in Gent vanmiddag maar iets moois bedenken!
liefs!
Gewonnen geven zal inderdaad nooit goed voelen, dat zit niet in de aard van de mens.. dan maar blijven vechten en strijden... blijf elkaar stevig vasthouden in dit zware weer, we duimen en hopen en bidden voor een mirakel. Laat de specialisten in Gent vanmiddag maar iets moois bedenken!
liefs!
Computer says nooooo
zaterdag 26 januari 2008 om 19:03
Effe geen puf gehad om wat de tikken... Ben dagen bezig met het zoeken en lezen van artikelen over een middel wat Pat mogelijk in Gent kan gaan krijgen. Op zich betekent dat natuurlijk goed nieuws, waar we erg blij mee zijn!!
Er kleven alleen weer wat vervelende bijwerkingen aan waardoor we van het ene dilemma in het volgende belanden. In Gent willen ze dus wel iets proberen. De kans blijft weer heel erg klein, maar een kans is een kans hoe klein dan ook. Het middel kan alleen ernstige gevolgen hebben zoals overlijden en onherstelbare leverschade (om er maar 2 te noemen van een veel te lange lijst). Omdat het geen geregistreerd middel is, heeft de arts nu een verzoek ingediend bij het ethisch comité wat zal moeten beslissen of ze het middel überhaupt bij hem mogen gebruiken. Hopelijk horen we dat volgende week.
Gisteren heeft Pat voor het eerst een infectie opgelopen door een wondje. Voorlopig valt het wel mee en gaat de antibiotica hopelijk snel haar werk doen. Het is alleen heel erg eng. Hij heeft geen gezonde witte bloedcellen en is dus zelf niet in staat om een infectie te bestrijden. Hoe voorzichtig we ook zijn, het is dus niet te voorkomen (alhoewel, het is ons bijna 2 maanden gelukt). We realiseerden ons ineens weer hoe makkelijk het is om ziek te worden en hoe gevaarlijk het is.....
Hierdoor dus eigenlijk ook besloten om toch naar Gent te gaan, als zij aan het middel kunnen komen. De risico's nemen we dan maar voor lief. Gelukkig willen ze in Gent in ieder geval wel een poging doen , en dat is meer dan de Nederlandse ziekenhuizen voor ons willen doen.
Misschien hebben jullie kaarsjes wel geholpen!! I.i.g. BEDANKT!!
Er kleven alleen weer wat vervelende bijwerkingen aan waardoor we van het ene dilemma in het volgende belanden. In Gent willen ze dus wel iets proberen. De kans blijft weer heel erg klein, maar een kans is een kans hoe klein dan ook. Het middel kan alleen ernstige gevolgen hebben zoals overlijden en onherstelbare leverschade (om er maar 2 te noemen van een veel te lange lijst). Omdat het geen geregistreerd middel is, heeft de arts nu een verzoek ingediend bij het ethisch comité wat zal moeten beslissen of ze het middel überhaupt bij hem mogen gebruiken. Hopelijk horen we dat volgende week.
Gisteren heeft Pat voor het eerst een infectie opgelopen door een wondje. Voorlopig valt het wel mee en gaat de antibiotica hopelijk snel haar werk doen. Het is alleen heel erg eng. Hij heeft geen gezonde witte bloedcellen en is dus zelf niet in staat om een infectie te bestrijden. Hoe voorzichtig we ook zijn, het is dus niet te voorkomen (alhoewel, het is ons bijna 2 maanden gelukt). We realiseerden ons ineens weer hoe makkelijk het is om ziek te worden en hoe gevaarlijk het is.....
Hierdoor dus eigenlijk ook besloten om toch naar Gent te gaan, als zij aan het middel kunnen komen. De risico's nemen we dan maar voor lief. Gelukkig willen ze in Gent in ieder geval wel een poging doen , en dat is meer dan de Nederlandse ziekenhuizen voor ons willen doen.
Misschien hebben jullie kaarsjes wel geholpen!! I.i.g. BEDANKT!!
