1 is genoeg - kletstopic

01-06-2018 11:24 3002 berichten
Het lijkt me leuk om te kletsen met andere ouders die ook maar 1 kindje hebben. Over de uitdagingen die hierbij komen kijken, maar ook de leuke momenten of misschien juist de (voor)oordelen waar je tegenaan loopt. Ik denk dat er genoeg over te kletsen is. :)

Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.


We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680


Wie schrijven er mee?

* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 17:04
49.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Arcticfox1 schreef:
01-06-2018 14:41
Wisten jullie altijd al dat je een kind wilde?
Wij zijn nu aan het proberen voor de eerste en ik heb altijd al het gevoel gehad maar een kind te willen

Aks deze vraag niet binnen dit topic past dan hoor ik het graag
Ja, ik wist dat altijd al, of in ieder geval vanaf het moment dat er een kinderwens was. Gelukkig gold hetzelfde voor mijn man.
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
01-06-2018 21:46
Iemand die overtuigd is van zijn gelijk voelt zich niet schuldig. Als iemand zich door wat Evelien schrijft schuldig voelt dan weet diegene diep in haar hart ook dat ze niet goed bezig is om haar kind een broertje of zusje te ontzeggen.

Ik juich het toe als ook maar 1 iemand hierdoor zou besluiten om toch nog voor een 2e kind te gaan.

Zelf ook 1 kind en nee ik voel mij niet schuldig omdat het medisch gezien en vanwege mijn leeftijd niet echt mogelijk was om nog voor een tweede te gaan. Maar ik zou hier nooit bewust voor gekozen hebben omdat ik het ook vervelend vind om enig kind te zijn.

Ik zie ook geen voordelen van maar 1 kind hebben. Niet voor mij zelf behalve dat het goedkoper is dan 2 kinderen. Maar dan had ik net zo goed helemaal niet aan kinderen kunnen beginnen. Was nog goedkoper geweest. En ook niet voor mijn kind.
Deze mening staat heel ver van de mijne af. Dat kan en mag, daar is een forum voor. Maar ik vind het nogal grof ; eigenlijk zeg je dat één kind hebben iets slechts is, iets waar je je schuldig over zou moeten voelen. Het gaat helemaal niet om "gelijk hebben ".
Je mag je mening hebben. Ik vind jouw mening grof , lomp en aanmatigend. Gelukkig zegt het niets over mij of de andere reageerders
Jufjoke schreef:
01-06-2018 21:59
Deze mening staat heel ver van de mijne af. Dat kan en mag, daar is een forum voor. Maar ik vind het nogal grof ; eigenlijk zeg je dat één kind hebben iets slechts is, iets waar je je schuldig over zou moeten voelen. Het gaat helemaal niet om "gelijk hebben ".
Je mag je mening hebben. Ik vind jouw mening grof , lomp en aanmatigend. Gelukkig zegt het niets over mij of de andere reageerders

+1
Over schuldgevoel gesproken, deze site legt het goed uit: https://www.haptotherapie-moerdijk.nl/5 ... -te-komen/

Er is een verschil tussen schuldgevoel (het gevoel dat je iets (misschien) niet goed aanpakt) en schuldbesef (weten dat je iets fout hebt gedaan). Schuldgevoel is dus zeker niet altijd reëel en zegt vaak meer over je eigen (hoge) verwachtingen of de verwachtingen van anderen, dan dat het daadwerkelijk zegt dat er iets fout gaat.
Alle reacties Link kopieren
:hyper:
lunchlover wijzigde dit bericht op 01-08-2018 12:39
98.65% gewijzigd
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op een nette manier mijn ervaring gedeeld. En volgens mij is dit een openbaar forum waar iedereen zijn mening mag geven. En niet alleen maar de TO naar de mond hoeft te praten.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
01-06-2018 21:59
Deze mening staat heel ver van de mijne af. Dat kan en mag, daar is een forum voor. Maar ik vind het nogal grof ; eigenlijk zeg je dat één kind hebben iets slechts is, iets waar je je schuldig over zou moeten voelen. Het gaat helemaal niet om "gelijk hebben ".
Je mag je mening hebben. Ik vind jouw mening grof , lomp en aanmatigend. Gelukkig zegt het niets over mij of de andere reageerders
Ik zeg helemaal niet dat 1 kind hebben iets slechts is. Ik heb zelf maar 1 kind.

Maar door bewust voor 1 kind te kiezen ontzegd je je kind wel wat.

En daar mag je als ouder die voor 1 kind kiest je best bewust van zijn.

Maar blijkbaar ligt dat erg gevoelig bij mensen die bewust voor 1 kind kiezen.

Terwijl die gevoeligheid niet speelt bij de keuze voor een derde of een vierde.
LunchLover schreef:
01-06-2018 22:31
Halloooo ik meld me ook even hier als moeder van een 2,5 jarig zoontje :hello:

Ik heb afgelopen week voor het eerst basisscholen gemaild met de vraag of we langs kunnen komen voor een rondleiding. Ik woon gelukkig in een deel van het land waar je je kind nog niet hoeft in te schrijven voor hij/zij is geboren... :proud:

Man, wat vind ik het spannend! Het voelt als een enorme keus echt. Beetje suf misschien. Vandaag kregen we al reactie van een school.... de eerste afspraak staat.

Zijn jullie (diegene met een nog niet schoolgaand kind natuurlijk) hier al mee bezig?

Spannend he?! Ik weet nog heel goed hoe spannend ik het vond. Wij zijn ook rond 2,5 begonnen met de zoektocht. Sommige scholen reageerden daar wel wat verbaasd op; blijkbaar is het in mijn regio niet vaak zo dat mensen al zo vroeg beginnen met een school uitzoeken. Maar ik ben achteraf wel blij dat we zo vroeg zijn begonnen, want we hebben best lang gezocht (in een straal van ongeveer 5 km zitten ongeveer 20 scholen, ik heb ze niet allemaal bezocht, maar als het nodig was geweest had ik dat met liefde gedaan).

En ik snap heel goed dat je het een enorme keuze vindt, dat is het natuurlijk ook! Je kind gaat er straks toch zo'n 8 jaar doorbrengen in een vrij vormende periode van zijn leven.

Veel succes met uitzoeken van de basisschool. Het is ook wel een leuke periode vind ik. En als je jouw hart volgt, kan er weinig misgaan denk ik.
evelien2010 schreef:
01-06-2018 22:38
Ik heb op een nette manier mijn ervaring gedeeld. En volgens mij is dit een openbaar forum waar iedereen zijn mening mag geven. En niet alleen maar de TO naar de mond hoeft te praten.

Je hebt gelijk, niemand hoeft mij naar de mond te praten. Alleen topics waarin ervaringen worden gegeven van enigst kinderen, die zijn er al heel veel. Dit topic heeft een heel andere insteek en ik zou het jammer vinden als dit het zoveelste topic word waarin ouders van enigst kinderen gebasht worden.

Dus ik zou het heel fijn vinden als dit topic nu gewoon on topic kan blijven. :cheer:
sugarmiss schreef:
01-06-2018 23:27
Ik zeg helemaal niet dat 1 kind hebben iets slechts is. Ik heb zelf maar 1 kind.

Maar door bewust voor 1 kind te kiezen ontzegd je je kind wel wat.

En daar mag je als ouder die voor 1 kind kiest je best bewust van zijn.

Maar blijkbaar ligt dat erg gevoelig bij mensen die bewust voor 1 kind kiezen.

Terwijl die gevoeligheid niet speelt bij de keuze voor een derde of een vierde.
Het enige wat jij doet is je eigen negatieve ervaringen van enig kind zijn, op anderen projecteren. Wat nou je kind iets “ontzeggen”? Dat is echt jouw beleving hoor.
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
01-06-2018 23:27
Ik zeg helemaal niet dat 1 kind hebben iets slechts is. Ik heb zelf maar 1 kind.

Maar door bewust voor 1 kind te kiezen ontzegd je je kind wel wat.

En daar mag je als ouder die voor 1 kind kiest je best bewust van zijn.

Maar blijkbaar ligt dat erg gevoelig bij mensen die bewust voor 1 kind kiezen.

Terwijl die gevoeligheid niet speelt bij de keuze voor een derde of een vierde.
Maar je weet niet wat je je kind ontzegt, en dat neemt naar mijn idee het aspect van 'ontzeggen' weer helemaal weg. Ja, er hadden hypothetisch gezien broertjes/zusjes geboren kunnen worden waarmee het kind een goede band had kunnen opbouwen. Er hadden ook broertjes/zusjes geboren kunnen worden waarmee het kind niks heeft. Of er had een broertje/zusje geboren kunnen worden met bijvoorbeeld een ernstige beperking.

Hoewel ik sommige dingen echt wel pittig vind en ik best weleens verlang naar een fijne broer-zus band, wat komt door de 'pech' dat mijn vriendinnen toevallig wel allemaal close zijn met hun broers/zussen, vind ik enig kind zijn echt totaal niet zielig. En ik ben zelf overigens ook enig kind.
LunchLover schreef:
01-06-2018 22:31
Halloooo ik meld me ook even hier als moeder van een 2,5 jarig zoontje :hello:

Ik heb afgelopen week voor het eerst basisscholen gemaild met de vraag of we langs kunnen komen voor een rondleiding. Ik woon gelukkig in een deel van het land waar je je kind nog niet hoeft in te schrijven voor hij/zij is geboren... :proud:

Man, wat vind ik het spannend! Het voelt als een enorme keus echt. Beetje suf misschien. Vandaag kregen we al reactie van een school.... de eerste afspraak staat.

Zijn jullie (diegene met een nog niet schoolgaand kind natuurlijk) hier al mee bezig?
Hey Lunchie! :mrgreen:

Leuk zeg, om al bezig te zijn met basisscholen. Wij wonen in een klein dorp en er is hier één geschikte basisschool, in datzelfde gebouw is de kinderopvang waar zoon nu naartoe gaat, ondergebracht. Dus eigenlijk gaat ieder niet-gereformeerd kind hier naar die school. ;)
Dus wij hoeven minder vroeg op jacht! Tenminste, er vanuit gaande dat zoon met 4 jaar naar school kan. Ligt eraan hoe hij zich de komende 1,5 jaar gaat ontwikkelen!
Geitenbreier schreef:
02-06-2018 07:38
Het enige wat jij doet is je eigen negatieve ervaringen van enig kind zijn, op anderen projecteren. Wat nou je kind iets “ontzeggen”? Dat is echt jouw beleving hoor.

Zelf heb ik soms ook wel de neiging om alleen te focussen op de dingen die mijn zoontje mist doordat ie geen broertje of zusje heeft. Terwijl er ook dingen zouden zijn die hij mist als we wél een tweede zouden hebben. Beiden heeft voor- en nadelen, maar de maatschappij focust heel erg op de voordelen van meerdere kinderen en de nadelen van 1 kind. En dat snap ik ergens wel, in onze christelijk-geörienteerde maatschappij heeft de focus lang gelegen op zoveel mogelijk kinderen krijgen.

Vrouwen die 1 kind willen, of zelfs géén kinderen, worden vaak raar aangekeken. Nergens voor nodig, gelukkig hebben we tegenwoordig zelf die keuze. Sinds anticonceptie is uitgevonden worden gezinnen gemiddeld steeds kleiner. Dat zegt eigenlijk al genoeg.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben eigenlijk wel overtuigd dat wij ons zoontje niks ontnemen door hem enig kind te laten zijn. Natuurlijk kan hij later iets 'missen' maar hij krijgt er ook veel voor terug. En voor mij weegt dat zwaarder dan een broertje of zusje.
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
02-06-2018 07:44
maar de maatschappij focust heel erg op de voordelen van meerdere kinderen en de nadelen van 1 kind. En dat snap ik ergens wel, in onze christelijk-geörienteerde maatschappij heeft de focus lang gelegen op zoveel mogelijk kinderen krijgen.

Vrouwen die 1 kind willen, of zelfs géén kinderen, worden vaak raar aangekeken. Nergens voor nodig, gelukkig hebben we tegenwoordig zelf die keuze. Sinds anticonceptie is uitgevonden worden gezinnen gemiddeld steeds kleiner. Dat zegt eigenlijk al genoeg.
Toch ben ik het hier niet helemaal mee eens. Ik denk toch wel dat als je dit zo ervaart, je nog niet 100% achter je beslissing staat. Of te beïnvloedbaar bent voor de mening van anderen.
Ik heb geen last van maatschappelijke focus of raar aangekeken worden. Ik sta achter mijn keuze en vind deze keuze oprecht de beste voor mijn gezin. Het kan me niet zo veel schelen wat anderen daar van vinden en ik weiger al helemaal om me een schuldgevoel aan te laten praten.
Goedemorgen.

Hier een zoon van bijna 1,5 jaar en wij wisten van begin af aan al dat wij maar 1 kind willen.
Waarom? Gewoon, omdat wij dat zo prima vinden. Willen een goede toekomst voor hem. Wij werken beide maar verdienen gemiddeld. Het leven is al duur genoeg.
Zoon is een heel sociaal kind (tot nu toe) en erg gemakkelijk.

De vraag voor een tweede hebben wij hier al vaak gekregen maar de meeste weten hoe dat ik erin sta. En accepteren het ook.

Krijg de laatste tijd wel vaak van buitenstaanders de vraag maar dan is het van: tweede komt niet en klaar.

En hem iets ontnemen? Nou nee hoor, waarom?

Ik ben zielsgelukkig met mijn enige zoon🤗
Goedemorgen.

Hier een zoon van bijna 1,5 jaar en wij wisten van begin af aan al dat wij maar 1 kind willen.
Waarom? Gewoon, omdat wij dat zo prima vinden. Willen een goede toekomst voor hem. Wij werken beide maar verdienen gemiddeld. Het leven is al duur genoeg.
Zoon is een heel sociaal kind (tot nu toe) en erg gemakkelijk.

De vraag voor een tweede hebben wij hier al vaak gekregen maar de meeste weten hoe dat ik erin sta. En accepteren het ook.

Krijg de laatste tijd wel vaak van buitenstaanders de vraag maar dan is het van: tweede komt niet en klaar.

En hem iets ontnemen? Nou nee hoor, waarom?

Ik ben zielsgelukkig met mijn enige zoon🤗
Mijn meisje heeft de waterpokken. Heel de nacht liggen jeuken en amper geslapen. Dus wij ook niet. Op dit soort momenten zijn wij heel blij dat we 1 kind hebben om voor te zorgen.
Wij hebben ook maar 1 kind. Dat komt eigenlijk van mij af. Mijn gevoel heeft altijd gezegd dat 1 voldoende is. Ik heb ook altijd tegen mijn man gezegd als je meer kinderen wilt moet je op zoek naar een andere vrouw. Mijn man vindt 1 kind dan ook prima.

Dochter wordt over een paar maanden 5 jaar en nu komen er heel veel opmerkingen dat het leeftijdsverschil nu wel veel wordt. Als ik dan vertel dat het bij 1 kind blijft dan snappen ze dat niet, want ik vind dochter toch leuk?!? Ja dat klopt, dat ik onze dochter de leukste en de liefste van de hele wereld vind maar dat vind ik geen reden voor een tweede.
Wij wonen in de biblebelt en hier is 1 kind echt niet gangbaar.
Alle reacties Link kopieren
Elifantje schreef:
02-06-2018 09:47
Mijn meisje heeft de waterpokken. Heel de nacht liggen jeuken en amper geslapen. Dus wij ook niet. Op dit soort momenten zijn wij heel blij dat we 1 kind hebben om voor te zorgen.
Och, sneu. Beterschap!
Jufjoke schreef:
02-06-2018 08:53
Toch ben ik het hier niet helemaal mee eens. Ik denk toch wel dat als je dit zo ervaart, je nog niet 100% achter je beslissing staat. Of te beïnvloedbaar bent voor de mening van anderen.
Ik heb geen last van maatschappelijke focus of raar aangekeken worden. Ik sta achter mijn keuze en vind deze keuze oprecht de beste voor mijn gezin. Het kan me niet zo veel schelen wat anderen daar van vinden en ik weiger al helemaal om me een schuldgevoel aan te laten praten.
Ja ik ben altijd wel vrij beïnvloedbaar voor andermans mening. Verstandelijk weet ik inmiddels wel dat ik niet iedereen tevreden kan stellen, maar ergens diep in mijn hart zou ik dat wel willen. :facepalm: Alleen in het geval van meer kinderen nemen moet ik toch echt kiezen voor mijn gezin, dat is belangrijker dan de mening van anderen.
O ja, dat heb ik in het verleden ook wel gehoord... Als je geen tweede wilt gaat men er vanuit dat de eerste heel erg tegenviel ofzo. Gelukkig is dat hier zeker niet het geval :biggrin:
Hier 1 zoon die inmiddels al 25 is. Wij wilden wel een tweede kind maar dat is nooit gelukt. Ik was weer gestopt met de pil toen onze zoon 1,5 jaar was. Ik was toen snel zwanger maar kreeg een miskraam met 13 weken zwangerschap. Heb toen een curretage gehad. Daarna duurde zwanger worden lang en als ik dan zwanger was ging het weer mis. In totaal heb ik 5 keer een miskraam gehad en heb 2 keer een half jaar Clomid geslikt waar ik erg depressief van werd. Wij zijn voor een 2de kindje blijven proberen tot ik 35 was. Daar lag voor ons de uiterste grens en vonden wij onszelf te oud. Ik kon het pas echt van me af zetten toen mijn man zich heeft laten steriliseren. We hebben er wel veel verdriet om gehad maar later hadden we er vrede mee. Financieel konden we natuurlijk ook meer dan met meerdere kinderen.

Ik heb er wel vaak met onze zoon over gepraat maar hij heeft er helemaal geen moeite mee en ook nooit gehad dat hij geen broer of zus heeft. Zeker niet gezien de ellende en ruzies die er zijn in sommige families. Hij zegt altijd van ik ben blij met met grote vriendenkring en die mensen heb ik zelf uitgezocht.
Wat verdrietig, Blondie. Afschuwelijk dat je zoveel miskramen mee hebt moeten maken. :hug:
snorriemorrie schreef:
02-06-2018 10:51
Wat verdrietig, Blondie. Afschuwelijk dat je zoveel miskramen mee hebt moeten maken. :hug:
Het is al lang geleden en toen mijn man eenmaal gesteriliseerd was heb ik het vrij snel van me af kunnen zetten. Ik ben een optimist en heb geen zin om te blijven hangen in negatieve en verdrietige dingen. Ook des te blijer en dankbaar voor de zoon die we wel hebben. Ik ken ook stellen die geen kinderen hebben maar ze wel heel graag hadden willen hebben. Wij bekeken het maar positief en gingen wat vaker op vakantie en weekenden weg. Zoon zegt altijd dat hij een geweldige jeugd heeft gehad.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven