Kinderen
alle pijlers
1 kind en 4 dagen werken?
woensdag 19 september 2007 om 18:21
Ik vind werken ook "gewoon" leuk, ik ben een leuker mens voor Vent en voor dochter als ik werk. Oke, de geldfactor speelt hier ook een grote rol, ik woon tenslotte in een van de duurste landen in Europa, maar na zes maanden zwangerschapsverlof had ik het echt wel gezien thuis. Sterker nog, ik zie behoorlijk op tegen wéér zes maanden thuis (ben inmiddels zwanger van de tweede dus).
En dochter gaat dus naar de creche, ze zit met vijf andere babies in een groep, met twee leidsters. Alle aandacht dus en geen gerotzooi met de ene dag thuis, de andere dag bij oma, dan weer twee dagen naar de creche, gewoon elke dag hetzelfde. En in het weekend zorgen wij dat we zoveel mogelijk de routine aanhouden die ze in de creche ook aanhouden, ook hier staat rust en regelmaat in een hoog vaandel. De liefde spreekt voor zich.
En ik zit tenminste in mijn baas zijn tijd te forummen en niet in mijn kinds tijd, hahaha! LOL.
En dochter gaat dus naar de creche, ze zit met vijf andere babies in een groep, met twee leidsters. Alle aandacht dus en geen gerotzooi met de ene dag thuis, de andere dag bij oma, dan weer twee dagen naar de creche, gewoon elke dag hetzelfde. En in het weekend zorgen wij dat we zoveel mogelijk de routine aanhouden die ze in de creche ook aanhouden, ook hier staat rust en regelmaat in een hoog vaandel. De liefde spreekt voor zich.
En ik zit tenminste in mijn baas zijn tijd te forummen en niet in mijn kinds tijd, hahaha! LOL.
woensdag 19 september 2007 om 19:54
Dannas: je hebt het over zielsveel houden van.
Maar bedoel je echt dat je verwacht dat de oppas zielsveel van jou kinderen houdt?
Mijn kinderen ( de jongste 2) gaan (bijna) fulltime naar de opvang. Ik zie dat het goed is, maar ook dat ze moe zijn. Heel moe. Ik merk ook dat ze ons missen. En op vrije dagen heel erg aanhankelijk zijn.
Mijn ervaring nu, als ervaringsdeskundige zeg maar, is ook, dat ik vind dat je maar heel weinig echte ontspannen tijd met je kinderen hebt, als ze alle dagen naar de creche en naschoolse opvang gaan.
Bij ons is het smorgens haasten haasten en nog eens haasten en vaker dan eens vallen daar geen gezellige woorden bij. De ene treuzelt, de andere werkt niet mee en wil niet eten enz enz. Speel tijd is er ook al niet. Er moet vooral heel veel. Kleren aan, tanden poetsen, haren kammen, tasjes inpakken, schone billen, eten op eten, drinken op drinken, en snel hup, wegwezen.
Einde van de dag idem. Je komt gehaast de kinderen ophalen, die net als jij, dood en dood moe zijn. Snel snel eten in de magnetron gooien, of uit ellende maar wat halen of een broodje smeren. De kinderen zitten te klieren, want zijn moe, en willen slapen. Jijzelf trouwens onderhand ook.
Wederom vlug vlug kids in bad en in bed, na de verhaaltjes, tandjes en vele kusjes, rechtleggen, toespreken, nog eens toedekken, boosworden, nog meer kusjes. Ben je blij als je even zitten kan. Kop koffie erbij. En uitrusten van de dag.
En in de weekenden moet er dan ineens van alles. Maar in feite, wil iedereen gewoon bijkomen van de drukke week.
Kijk, nu schets ik het even heel zwart wit. Maar hoewel wij momenteel even in een uitzonderingspositie verkeren, en het natuurlijk anders is, als je beiden een leuke fulltime job hebt, waar je volledig achter staat én energie voor terug krijgt, dan nog zal het denk ik niet mijn keuze zijn. Ik ben hardstikke pro kinderopvang. Heel erg zelfs. Maar 5 dagen is best wel veel. Het ene kind zal er beter tegen opgewassen zijn, dan het andere kind, maar het blijft veel.
Ik verwacht niet dat de leidsters van de creche zielsveel van mijn kinderen houden. Maar ik verwacht wel dat ze mijn kinderen goed verzorgen en hen een veilige gestructureerde leefomgeving kunnen bieden. Met ruimte voor persoonlijke aandacht, en kleine 1 op 1 momentjes.
Zielsveel houden van, dat doen wij, als ouders wel.
:-)
Maar bedoel je echt dat je verwacht dat de oppas zielsveel van jou kinderen houdt?
Mijn kinderen ( de jongste 2) gaan (bijna) fulltime naar de opvang. Ik zie dat het goed is, maar ook dat ze moe zijn. Heel moe. Ik merk ook dat ze ons missen. En op vrije dagen heel erg aanhankelijk zijn.
Mijn ervaring nu, als ervaringsdeskundige zeg maar, is ook, dat ik vind dat je maar heel weinig echte ontspannen tijd met je kinderen hebt, als ze alle dagen naar de creche en naschoolse opvang gaan.
Bij ons is het smorgens haasten haasten en nog eens haasten en vaker dan eens vallen daar geen gezellige woorden bij. De ene treuzelt, de andere werkt niet mee en wil niet eten enz enz. Speel tijd is er ook al niet. Er moet vooral heel veel. Kleren aan, tanden poetsen, haren kammen, tasjes inpakken, schone billen, eten op eten, drinken op drinken, en snel hup, wegwezen.
Einde van de dag idem. Je komt gehaast de kinderen ophalen, die net als jij, dood en dood moe zijn. Snel snel eten in de magnetron gooien, of uit ellende maar wat halen of een broodje smeren. De kinderen zitten te klieren, want zijn moe, en willen slapen. Jijzelf trouwens onderhand ook.
Wederom vlug vlug kids in bad en in bed, na de verhaaltjes, tandjes en vele kusjes, rechtleggen, toespreken, nog eens toedekken, boosworden, nog meer kusjes. Ben je blij als je even zitten kan. Kop koffie erbij. En uitrusten van de dag.
En in de weekenden moet er dan ineens van alles. Maar in feite, wil iedereen gewoon bijkomen van de drukke week.
Kijk, nu schets ik het even heel zwart wit. Maar hoewel wij momenteel even in een uitzonderingspositie verkeren, en het natuurlijk anders is, als je beiden een leuke fulltime job hebt, waar je volledig achter staat én energie voor terug krijgt, dan nog zal het denk ik niet mijn keuze zijn. Ik ben hardstikke pro kinderopvang. Heel erg zelfs. Maar 5 dagen is best wel veel. Het ene kind zal er beter tegen opgewassen zijn, dan het andere kind, maar het blijft veel.
Ik verwacht niet dat de leidsters van de creche zielsveel van mijn kinderen houden. Maar ik verwacht wel dat ze mijn kinderen goed verzorgen en hen een veilige gestructureerde leefomgeving kunnen bieden. Met ruimte voor persoonlijke aandacht, en kleine 1 op 1 momentjes.
Zielsveel houden van, dat doen wij, als ouders wel.
:-)
woensdag 19 september 2007 om 22:30
@Chrissie1:
Wij werken allebei 32 uur in 4 dagen en zoon van 13 maanden gaat al vanaf dat hij 11 weken is 3 dagen per week naar het KDV en dat gaat allemaal prima!
We zijn er allemaal erg gelukkig mee.
Het enige 'lastige' is bij uitzonderingssituaties; ziekte van kind waardoor je thuis moet blijven enzo. Het is dan fijn als je allebei makkelijk vrij kunt krijgen en om en om zoiets op kunt vangen.
succes met je keuze!
groetjes
emma
Wij werken allebei 32 uur in 4 dagen en zoon van 13 maanden gaat al vanaf dat hij 11 weken is 3 dagen per week naar het KDV en dat gaat allemaal prima!
We zijn er allemaal erg gelukkig mee.
Het enige 'lastige' is bij uitzonderingssituaties; ziekte van kind waardoor je thuis moet blijven enzo. Het is dan fijn als je allebei makkelijk vrij kunt krijgen en om en om zoiets op kunt vangen.
succes met je keuze!
groetjes
emma
donderdag 20 september 2007 om 09:53
Dannas, besteden jullie veel uit, of hebben jullie allebei een tomeloze energie? met 2 fulltime banen en 2 kinderen blijft er volgens mij zo weinig tijd over, naast huishouden en noodzakelijk dingen om dingen met het gezin te doen en ook nog je eigen sociale leven op peil te houden. (ik vraag me dit echt serieus af, is geen aanval of steek, absoluut niet). Hebben jullie hele strakke planning, veel hulp of gewoon heel weinig slaap nodig? Ik heb doordeweeks savonds echt geen energie om dingen te doen, en in het weekend zijn we echt met z'n drieen en spreken we zelden af met anderen. En dat kan mede omdat ik door mijn parttime baan doordeweek genoeg tijd heb voor mijn sociale contacten en voor het dagelijkse huishouden. (ik werk wel regelmatig in het weekend en ben dus doordeweeks extra veel vrij). Vriend levert door zijn baan inderdaad in op zijn sociale contacten, maar werkte hiervoor in het buitenland, dus vindt dit al een hele verbetering.
donderdag 20 september 2007 om 09:57
En als alleenstaande ouder is het ook begrijpelijk. Da's ook zo gek altijd. Dan is het niet zielig voor je kind, zoals wel het geval zou zijn als je een man had, maar dan is het ineens zielig voor JOU. Kind ondervindt er dan geen schade van, kennelijk.
En om nog even terug te komen op de postings van Ambrosia: ik ben dus zo'n moeder die soms expres wat later thuiskomt zodat ik zeker weet dat de oppas hem al in bad gedaan heeft of naar bed gebracht heeft. En da's niet omdat ik niet van mijn kind hou, of geen aandacht aan hem wil besteden, maar omdat ik soms gewoon zelf mijn eigen rust broodnodig heb. Of gewoon even wat dingen wil doen die sneller en makkelijker gaan zonder kind erbij. En ik voel me daar ook totaal niet schuldig over. Het is zo makkelijk om dat soort dingen af te schuiven op werk, maar ook thuisblijvende ouders hebben soms gewoon even geen zin in hun kinderen, denk ik. Tenminste, ik persoonlijk ken een heleboel moeders die veel minder of niet werken, die in de praktijk vaak genoeg dingen zonder hun kind doen. Danwel omdat ze dat kind een dagje naar oma brengen, dan wel omdat zij kind even met hun man thuislaten, dat soort dingen.
Maar goed, hier op het forum lijkt ouderschap altijd afgemeten te worden aan het aantal uren dat je met je kind doorbrengt, maar dat vind ik persoonlijk onzin. Je kan 24 uur per dag op je kinds lip zitten en toch een waardeloze ouder zijn.
Am Yisrael Chai!
donderdag 20 september 2007 om 10:03
nou, het is meer als alleenstaande ouder heb je weinig keus, er moet toch brood op de plank om het maar zo te zeggen. Ik vind het zeker niet zielig voor het kind, dat heb ik ook al eerder geschreven, wat ik gewoon lastig vind om te snappen is dat je het gewoon niet zelf wat leuker vind om wat meer tijd met je kind door te brengen als dat mogelijk is. Ik vind het gewoon leuk om veel met haar thuis te zijn, en ik vind werk ook leuk en belangrijk, maar daarom kies ik voor een parttime baan, heb ik het allebei. En wat je zegt hoor fash, soms ben ik doordat ik onregelmatig werk echt dagen en dagen thuis met haar en dan breng ik haar graag een dagje naar oma om even wat voor mezelf te kunnen doen, dus dat herken ik heel goed. Ben ook altijd blij als vriend savonds thuis komt en het overneemt.
donderdag 20 september 2007 om 10:10
Nou, dat hoor ik inderdaad vaak van moeders die niet werken, ik heb een kennis die zodra haar man de sleutel in het slot omdraait al op zo'n verongelijkt toontje zegt "zo, nu is het jouw beurt" en het kind bij wijze van spreken zo in zijn armen douwt.
En of ik niet meer tijd met mijn kind zou willen doorbrengen? Eigenlijk niet, in vakanties ofzo ben ik hem altijd veel sneller zat dan wanneer hij gewoon naar de crèche gaat. Dan heb ik elke dag wel een moment dat ik hem echt spuugzat ben of denk "kind, laat me nou effe met rust" en dat heb ik niet als ik gewoon werk, dan is het weerzien het leukste moment van de dag en kan ik ook zijn vervelende buien veel beter hebben.
En of ik niet meer tijd met mijn kind zou willen doorbrengen? Eigenlijk niet, in vakanties ofzo ben ik hem altijd veel sneller zat dan wanneer hij gewoon naar de crèche gaat. Dan heb ik elke dag wel een moment dat ik hem echt spuugzat ben of denk "kind, laat me nou effe met rust" en dat heb ik niet als ik gewoon werk, dan is het weerzien het leukste moment van de dag en kan ik ook zijn vervelende buien veel beter hebben.
Am Yisrael Chai!
donderdag 20 september 2007 om 10:14
Laat ik dat verduidelijken: ik kan de avond en de nacht nooit uitbesteden, want geen partner. Dus is het enige andere moment waarop iemand het even kan "overnemen" de dag. Nou, dat komt dan mooi uit, want dan kan ik dus in die tijd lekker gaan werken. Ik zie het dus meer als twee vliegen in 1 klap, zeg maar.
Am Yisrael Chai!
donderdag 20 september 2007 om 10:24
Ik werk 36 uur over 4 dagen. Man werkt 32 uur over 4 dagen. Zoontje is 17 maanden.
2 dagen naar opa en oma en 1 dag kdv (wat hij fantastisch vindt)!
Mij interesseert t persoonlijk vrij weinig wat anderen van ons huishouden vinden, gaat mij erom dat het voor ons goed aanvoelt.
Op dagen dat hij ziek is, vind ik het moeilijk want dat wil ik toch t liefst thuis bij hem zijn.
Ons bevalt het dus goed. Zowel man, kind als ik.
Ik ben ook diegene die hem dagelijks naar de oppas en kdv brengt. In het begin zal je ff moeten wennen aan het ritme maar ik ben er nu helemaal aan gewend.
Moet wel eerlijk bekennen dat als het in mijn functie en financieel haalbaar was om 3 dagen te werken, ik denk ik daarvoor gekozen zou hebben. Puur om zelf iets meer rust te krijgen.
2 dagen naar opa en oma en 1 dag kdv (wat hij fantastisch vindt)!
Mij interesseert t persoonlijk vrij weinig wat anderen van ons huishouden vinden, gaat mij erom dat het voor ons goed aanvoelt.
Op dagen dat hij ziek is, vind ik het moeilijk want dat wil ik toch t liefst thuis bij hem zijn.
Ons bevalt het dus goed. Zowel man, kind als ik.
Ik ben ook diegene die hem dagelijks naar de oppas en kdv brengt. In het begin zal je ff moeten wennen aan het ritme maar ik ben er nu helemaal aan gewend.
Moet wel eerlijk bekennen dat als het in mijn functie en financieel haalbaar was om 3 dagen te werken, ik denk ik daarvoor gekozen zou hebben. Puur om zelf iets meer rust te krijgen.
koffie, zwart graag...
donderdag 20 september 2007 om 10:32
dat verongelijkte toontje heb ik niet hoor, en ik ben mede ook blij als vriend savonds thuis komt omdat hij het ook leuk vindt om haar in bad te doen en zij duidelijk ook erg blij is hij thuis komt. En ik breng kind geen 5 dagen in de week naar oma omdat ik tijd voor mezelf nodig heb, maar af en toe, en dat is misschien 1 dag in de maand en af en toe een nachtje. Dus het verschil is toch wel iets groter.
donderdag 20 september 2007 om 11:11
Tja, mijn kind is blij als hij naar de crèche gaat, dan ziet hij zijn juffies en zijn vriendjes weer. De oppas baalt als ze hem niet ziet, dus die is ook altijd blij als ze weer even "mag". Het is geen kwestie van een groter verschil, het is gewoon anders. Waar jij misschien 's nachts zegt "ga jij er even heen" of je 's ochtends even lekker blijft liggen omdat het je mans beurt is, moet ik er altijd uit. En dus laat ik tijdens kantooruren de zorg even door iemand anders overnemen, waar jij dan juist weer zegt "dat doe ik allemaal zelf".
Either way is jouw kind blij als haar papa de zorg van jou overneemt, net zoals mijn kind blij is als zijn juffies de zorg van mij overnemen. Dan is het toch gewoon prima?
Fleur heeft mail terug.
Am Yisrael Chai!
donderdag 20 september 2007 om 11:28
Zoyla, ik heb dus bewust gekozen voor een oppas aan huis ipv een creche voor 4 dagen. Natuurlijk houd een oppas nooit zoveel van mijn kinderen als wij, maar er is wel een bijzondere band tussen de oppas en de kinderen. Anders dan tussen een leidster en een kind. De oppas is ook zeer bewust uitgekozen. En met een oppas heb je dus al dat geren en gevlieg niet. Wij kiezen er bewust voor om de kinderen zoveel mogelijk rust te bieden en dat gebeurt dus meer met een oppas dan met 4 dagen creche.
Arwen, tomeloze energie? Niet echt. Zeker niet nu Madammeke nog steeds 's nachts komt (ze is 8 maanden). En inderdaad, veel hulp. Ik heb eens per week een werkster die het hele huis doet. De oppas doet daarnaast klusjes als stofzuigen, vaatwasser uitruimen en naar de supermarkt als ik wat vergeten ben. En ze kookt. Dus als wij thuis komen, dan kunnen we zo een bord in de magnetron schuiven, zijn de kruimels al van de vloer en is de vaatwasser leeg. Qua huishouden blijft er dus niet zo veel over. Toilet een keer extra en de was en dat is prima te handelen. Al zit ik zwaar te overwegen de werkster ook te laten strijken. Maar dat is meer omdat ik daar een hekel aan heb. Het sociale leven is wel minder, maar dat zie ik bij iedereen, of ze nu fulltime of parttime werken. Je ziet je vrienden gewoon minder dan vroeger. In de zomer zien we wel vaak iedereen op het strand (afgelopen zomer dus meteen een stuk minder) en in de winter gaan we vaak met vrienden lunchen bij één van ons thuis. Of met vrienden een boswandeling maken. Dat is en leuk voor de kinderen en wij zien elkaar ook weer eens. Doordeweeks spreek ik weinig af. Misschien eens per week ofzo. Wat dat betreft is het eerder mijn sociale leven dat lijdt onder fulltime werken dan mijn kinderen.
Maar ik vind het dus allemaal zeer relaxed, juist vanwege de oppas. En ik heb momenteel gewoon echt een hele super geweldige fantastische baan die me enorm veel energie geeft. Dat scheelt ook natuurlijk. Hiervoor had ik een stomme baan en toen was ik veel moeier, ondanks betere nachten.
Arwen, tomeloze energie? Niet echt. Zeker niet nu Madammeke nog steeds 's nachts komt (ze is 8 maanden). En inderdaad, veel hulp. Ik heb eens per week een werkster die het hele huis doet. De oppas doet daarnaast klusjes als stofzuigen, vaatwasser uitruimen en naar de supermarkt als ik wat vergeten ben. En ze kookt. Dus als wij thuis komen, dan kunnen we zo een bord in de magnetron schuiven, zijn de kruimels al van de vloer en is de vaatwasser leeg. Qua huishouden blijft er dus niet zo veel over. Toilet een keer extra en de was en dat is prima te handelen. Al zit ik zwaar te overwegen de werkster ook te laten strijken. Maar dat is meer omdat ik daar een hekel aan heb. Het sociale leven is wel minder, maar dat zie ik bij iedereen, of ze nu fulltime of parttime werken. Je ziet je vrienden gewoon minder dan vroeger. In de zomer zien we wel vaak iedereen op het strand (afgelopen zomer dus meteen een stuk minder) en in de winter gaan we vaak met vrienden lunchen bij één van ons thuis. Of met vrienden een boswandeling maken. Dat is en leuk voor de kinderen en wij zien elkaar ook weer eens. Doordeweeks spreek ik weinig af. Misschien eens per week ofzo. Wat dat betreft is het eerder mijn sociale leven dat lijdt onder fulltime werken dan mijn kinderen.
Maar ik vind het dus allemaal zeer relaxed, juist vanwege de oppas. En ik heb momenteel gewoon echt een hele super geweldige fantastische baan die me enorm veel energie geeft. Dat scheelt ook natuurlijk. Hiervoor had ik een stomme baan en toen was ik veel moeier, ondanks betere nachten.
donderdag 20 september 2007 om 11:30
donderdag 20 september 2007 om 11:44
arwen, wat grappig zeg. Ik merkte voornamelijk op mn werk het tegenovergestelde als wat jij merkt. Nl dat ze een werkende moeder abnormaal vinden en een huismoeder normaal.
Ik vind beiden normaal eigenlijk. Als t haalbaar is om fulltime moeder te zijn is dat echt heerlijk toch?
Ook de vraag hier of het normaal is als je je kind uit handen geeft om even wat voor jezelf te kunnen doen, lijkt mij ook vrij normaal eigenlijk.
Persoonlijk zou ik geen week zonder mn kind met vakantie gaan, dan zie ik nog wel eens om me heen. Ik zou gek worden een week zonder hem
Maar goed Chrissie, dat was jouw vraag niet hi hi
Mij bevalt het dus goed, 4 dagen werken.
Heb geen huishoudelijk hulp, dat doen man en ik samen.
Ik vind beiden normaal eigenlijk. Als t haalbaar is om fulltime moeder te zijn is dat echt heerlijk toch?
Ook de vraag hier of het normaal is als je je kind uit handen geeft om even wat voor jezelf te kunnen doen, lijkt mij ook vrij normaal eigenlijk.
Persoonlijk zou ik geen week zonder mn kind met vakantie gaan, dan zie ik nog wel eens om me heen. Ik zou gek worden een week zonder hem
Maar goed Chrissie, dat was jouw vraag niet hi hi
Mij bevalt het dus goed, 4 dagen werken.
Heb geen huishoudelijk hulp, dat doen man en ik samen.
koffie, zwart graag...
donderdag 20 september 2007 om 12:56
