Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder werk dochter ernstig ziek
vrijdag 16 april 2021 om 14:42
Goedendag dames,
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
vrijdag 16 april 2021 om 21:20
Wat een rotsituatie TO. Wat je ook doet, ik zou niet inzetten op dochter weer naar vader laten gaan of vader een deel van de afspraken proberen te laten overnemen ja dat is oneerlijk en zwaar dat alles op jou neerkomt maar jij hebt wel oog voor je dochters problemen en hij overduidelijk niet.
Dus beter zoeken naar andere oplossingen en deze af laten vallen.
Dus beter zoeken naar andere oplossingen en deze af laten vallen.
vrijdag 16 april 2021 om 21:22
Ik krijg helemaal geen alimentatie en vader wil dit ook niet ineens wel gaan betalenaardbeienslof schreef: ↑16-04-2021 21:20Misschien is het al geopperd maar als zij vaker bij jou is dan kan hij meer alimentatie betalen. Wellicht compenseert dat wat als je een paar uur onbetaald verlof per week kunt krijgen?
Heel veel sterkte
vrijdag 16 april 2021 om 21:24
Ja die optie zou ik niet meteen afschrijven als ik jou was. Hij zegt wel dat hij niet meer kan betalen maar neem aan dat jullie ooit een officiële alimentatieberekening hebben laten maken. Daarin kun je direct terug zien of er bij hem nog ruimte is om meer te betalen. Hoef je niet direct een advocaat in te schakelen maar kun je zelf eerst bekijken of het klopt wat hij zegtaardbeienslof schreef: ↑16-04-2021 21:20Misschien is het al geopperd maar als zij vaker bij jou is dan kan hij meer alimentatie betalen. Wellicht compenseert dat wat als je een paar uur onbetaald verlof per week kunt krijgen?
Heel veel sterkte
Edit, je krijgt geen alimentatie lees ik nu
vrijdag 16 april 2021 om 21:27
Ik haal deze tip van Madelief nog even aan, in het geval je hem niet voorbij hebt zien komen, TO.
Je hebt mogelijk recht op dubbele kinderbijslag voor je dochter.
anoniem_6515dbffb48c1 wijzigde dit bericht op 16-04-2021 21:27
1.87% gewijzigd
vrijdag 16 april 2021 om 21:27
Vader wil ook niet zorgen. Zorg kun je niet afdwingen. Alimentatie wel. Zou ik toch eens naar kijken!moetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:22Ik krijg helemaal geen alimentatie en vader wil dit ook niet ineens wel gaan betalen
vrijdag 16 april 2021 om 21:28
Heb je ooit met hem gepraat zoals je dat nu hier doet? Heb je weleens gewoon gezegd "ik heb heel erg nodig dat je even geen strijd met me voert maar me helpt. ik verzuip bijna in de angst die ik heb om onze dochter en de enige die dat kan begrijpen ben jij omdat jij de enige bent die ook haar ouder is. kunnen we alsjeblieft onze meningsverschillen even parkeren?"
Of iets in die geest? Wat zegt hij dan?
Of iets in die geest? Wat zegt hij dan?
Am Yisrael Chai!
vrijdag 16 april 2021 om 21:30
Ik weet niet of het klopt wat hij zegt maar hij verdiend echt maar een paar honderd meer dan ik, heeft zich financieel heel erg in de nesten gewerkt met paar keer kopen en verkopen van huizen (eerste huis na scheiding, samenwonen en samen huis kopen, uit elkaar, weer verkopen, ander woning voor zichzelf kopen) We hebben een volledig co-ouderschap en dus nooit alimentatie afspraken gemaakt. We zijn beide verantwoordelijk voor de kosten van de kinderen als ze bij ons zijn en incidentele uitgaven delen we (schoolreisjes, extra schoolkosten, nieuwe fiets, kleding schoenen ect)Blauw_bloempje schreef: ↑16-04-2021 21:24Ja die optie zou ik niet meteen afschrijven als ik jou was. Hij zegt wel dat hij niet meer kan betalen maar neem aan dat jullie ooit een officiële alimentatieberekening hebben laten maken. Daarin kun je direct terug zien of er bij hem nog ruimte is om meer te betalen. Hoef je niet direct een advocaat in te schakelen maar kun je zelf eerst bekijken of het klopt wat hij zegt
vrijdag 16 april 2021 om 21:32
Zoiets soortgelijks heb ik een paar weken geleden geopperd, toen zei hij dat ik dezelfde miniset als hem moest creëren, loslaten en streng zijn, dan was het gauw over. Terwijl ik stijf stond van de spanning en hij heel relaxed erbij zat. Ik ben toen maar gestopt met praten voordat ik hem een kras over zijn gezicht zou geven.fashionvictim schreef: ↑16-04-2021 21:28Heb je ooit met hem gepraat zoals je dat nu hier doet? Heb je weleens gewoon gezegd "ik heb heel erg nodig dat je even geen strijd met me voert maar me helpt. ik verzuip bijna in de angst die ik heb om onze dochter en de enige die dat kan begrijpen ben jij omdat jij de enige bent die ook haar ouder is. kunnen we alsjeblieft onze meningsverschillen even parkeren?"
Of iets in die geest? Wat zegt hij dan?
vrijdag 16 april 2021 om 21:36
Wat jammer dat hij je niet kan steunen. Echt shit is dat, maar helaas wel veel voorkomend.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:32Zoiets soortgelijks heb ik een paar weken geleden geopperd, toen zei hij dat ik dezelfde miniset als hem moest creëren, loslaten en streng zijn, dan was het gauw over. Terwijl ik stijf stond van de spanning en hij heel relaxed erbij zat. Ik ben toen maar gestopt met praten voordat ik hem een kras over zijn gezicht zou geven.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 16 april 2021 om 21:39
Ik heb geen idee hoe lang de wachtlijsten nu zijn, maar wordt er bij de instelling waar ze nu zit geen dagbehandeling aangeboden? Ik weet dat ze dat bijvoorbeeld aanbieden bij Rintveld in Zeist, dan zit je ongeveer drie dagen per week van 9 - 15 intern. Therapie, samen eten, werken aan doelen voor de dagen erna. Misschien zou dat iets voor jullie kunnen doen?
vrijdag 16 april 2021 om 21:39
Nou ja wil je niet direct een advocaat inschakelen en wil je ex wel meewerken aan het insturen van loongegevens dan zou je het lbio om een alimentatie berekening kunnen vragen. Kan online en kost 50 euro dan weet je of je daar wat mee kan maar het klinkt niet of ex daar voor openstaat.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:30Ik weet niet of het klopt wat hij zegt maar hij verdiend echt maar een paar honderd meer dan ik, heeft zich financieel heel erg in de nesten gewerkt met paar keer kopen en verkopen van huizen (eerste huis na scheiding, samenwonen en samen huis kopen, uit elkaar, weer verkopen, ander woning voor zichzelf kopen) We hebben een volledig co-ouderschap en dus nooit alimentatie afspraken gemaakt. We zijn beide verantwoordelijk voor de kosten van de kinderen als ze bij ons zijn en incidentele uitgaven delen we (schoolreisjes, extra schoolkosten, nieuwe fiets, kleding schoenen ect)
vrijdag 16 april 2021 om 21:41
Nee staat hij niet voor open nee, als ik wat wil moet ik maar een zaak beginnenBlauw_bloempje schreef: ↑16-04-2021 21:39Nou ja wil je niet direct een advocaat inschakelen en wil je ex wel meewerken aan het insturen van loongegevens dan zou je het lbio om een alimentatie berekening kunnen vragen. Kan online en kost 50 euro dan weet je of je daar wat mee kan maar het klinkt niet of ex daar voor openstaat.
vrijdag 16 april 2021 om 21:42
Super goed dat je deels ziekmelden overweegt. Ik kan me goed voorstellen dat je gek zou worden van volledig thuis zitten, maar wat meer ruimte zal je óók goeddoen.
In welke regio woon je To? En waar mee zou je geholpen zijn? Het is echt niet erg om hulp aan te nemen. Al is het maar iemand die 1 of 2 keer per week een gezonde maaltijd brengt of even de was doet zodat jij even een momentje niks moet.
In welke regio woon je To? En waar mee zou je geholpen zijn? Het is echt niet erg om hulp aan te nemen. Al is het maar iemand die 1 of 2 keer per week een gezonde maaltijd brengt of even de was doet zodat jij even een momentje niks moet.
vrijdag 16 april 2021 om 21:42
Ken ik niet, maar in die fase van behandeling zijn we nog niet aangekomen, groepstherapie en dergelijke. Ze zijn nu nog individueel met haar bezigapppie schreef: ↑16-04-2021 21:39Ik heb geen idee hoe lang de wachtlijsten nu zijn, maar wordt er bij de instelling waar ze nu zit geen dagbehandeling aangeboden? Ik weet dat ze dat bijvoorbeeld aanbieden bij Rintveld in Zeist, dan zit je ongeveer drie dagen per week van 9 - 15 intern. Therapie, samen eten, werken aan doelen voor de dagen erna. Misschien zou dat iets voor jullie kunnen doen?
vrijdag 16 april 2021 om 21:46
Ok dus eigenlijk heb jij niet echt iemand die naar het systeem kijkt, en soort van case-manager is. En als ik het zo lees, is het best een ingewikkeld verhaal waar veel zorg/ behandeling nodig is. Dan is dat ook voor jou echt prettig als iemand onpartijdig/ medieert tussen vader en jou maar ook alle hulpverleners samen. Want soms is het ook erg veel en complex. Nu dendert iedereen een beetje over jou heen en voel je je gedwongen om heel hard te lopen.
Kun je dit met de praktijkmanager bespreken, of de gezinsbegeleidster, of maatschappelijk werk, of hoofdbehandelaar van je kind?
Alleen door mijn laatste zin merk ik al hoe ingewikkeld het bij jou is.
Kun je dit met de praktijkmanager bespreken, of de gezinsbegeleidster, of maatschappelijk werk, of hoofdbehandelaar van je kind?
Alleen door mijn laatste zin merk ik al hoe ingewikkeld het bij jou is.
vrijdag 16 april 2021 om 21:50
Pff wat een lulmoetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:32Zoiets soortgelijks heb ik een paar weken geleden geopperd, toen zei hij dat ik dezelfde miniset als hem moest creëren, loslaten en streng zijn, dan was het gauw over. Terwijl ik stijf stond van de spanning en hij heel relaxed erbij zat. Ik ben toen maar gestopt met praten voordat ik hem een kras over zijn gezicht zou geven.
vrijdag 16 april 2021 om 21:52
moetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:00Wil vader niet, hij heeft geen probleem. Ik heb het probleem veroorzaakt dus ik moet maar samen met dochter in therapie, zodat ik kan horen dat hij gelijk heeft en ik gewoon streng moet worden, dan leert ze wel af om niet te eten en in bed te blijven liggen. Medeleven is voor watjes
vrijdag 16 april 2021 om 21:52
Ja er zijn zoveel mensen en specialisten en behandelaren bij betrokken nu dat ik door de bomen het bos niet meer zie, iedereen vind zichzelf het belangrijkste als behandelaar en voor iedereen moet ik “maar wat regelen met mijn werk” want dit gaat voor. En je zegt het goed, iedereen dendert zo over me heen. En ik maar rennen vliegen springen
vrijdag 16 april 2021 om 22:08
moetditnou schreef: ↑16-04-2021 20:18Ik ben ook bang om in een patroon van alleen nog maar zorgen terecht kom, als ik thuis kom te zitten. Dat ik straks 24/7 alleen maar bezig ben met mijn 12 jarige dochter als 2 jarige te behandelen en er een ongezonde verhouding tussen ons ontstaat. En ik daarna misschien wel jarenlang niet meer aan het werk kan gaan. Depressie gaat meestal weer over, maar anorexia kan heel lang duren. Ondanks alles ben ik soms wel blij om op mijn werk te zijn, onder volwassenen met onbenullige gesprekken. Ondanks de buikpijn die ik heb. Ik heb dan helemaal niks meer en ben ook bang om dan zelf in een isolement te raken. Dat ik juist omval als ik nu de ziektewet inga omdat ik er de hele dag bovenop zit. En dat klinkt natuurlijk heel egoïstisch, maar ik heb al zo weinig nu, geen hulp van haar vader, geen directe familie. Ik heb wel vriendinnen maar die zie ik hierdoor ook weinig. Mijn moeder is chronisch ziek en kan niets voor ons betekenen, al zou ze het nog zo graag willen. Mijn schoonouders scharen zich achter mijn ex, iets wat ik niet had verwacht. Bij vader is ze weer welkom als ze “normaal” kan doen, wat dat ook betekenen mag.
Om geld hoef ik niet te vragen. Ik kan het eisen via de rechtbank, maar ik heb geen energie of tijd, dat duurt soms wel maanden. Dan moet ik ook nog afspraken in gaan plannen met een advocaat, deze betalen, energie erin steken. Ik heb het allemaal niet, geen berg geld, geen tijd en geen energie. En met geld is ook niet meteen het probleem opgelost. Ik kan voor €200 alimentatie (ik noem maar wat) niet ineens de helft minder gaan werken.
Weet je een beetje hoe een luchtballon werkt? Je pompt er hete lucht in, en dan gaat dat ding omhoog. Als je wil zakken dan moet er of hete lucht uit, of gewicht uit. Om die hete lucht uit te halen hebben ze boven in de ballon zo'n klep. Ding opentrekken en dan zak je weer.
Jij zit nu zo in de stress, dat bij jou die klep vast zit. Je kan niet "ontluchten" en blijft maar stijgen. Dan ben je in een luchtballob stuurloos. Tijd om er "ballast" uit te gaan gooien. Dat wil je niet, maar als je verder gaat stijgen kom je op een punt dat het niet meer gaat.
Wat die ballast is weet ik niet, dat moet je zelf bepalen. Ik zou het liefst je ex er met kop en kont uit bonjouren (ondanks wat ik eerder schreef, nu ik je aanvullingen lees kom ik daar op terug) maar dat gaat nog niet zo makkelijk. Deels ziekmelden kan al behoorlijk wat ballast zijn.
Als je eenmaal ballast kwijt bent, dan ga je weer zakken. Dan komt er lucht, dan kan je weer gaan sturen, richting geven, dan komt er weer perspectief. Dan is het echt niet voorbij en opgelost, maar je krijgt wel een heel klein beetje controle terug.
vrijdag 16 april 2021 om 22:14
Mooi omschreven. Ik lees dat ook zo: niet meer kunnen sturen op de situatie door de overbelasting. De stress stijgt steeds verder omhoog.Pergamon schreef: ↑16-04-2021 22:08Weet je een beetje hoe een luchtballon werkt? Je pompt er hete lucht in, en dan gaat dat ding omhoog. Als je wil zakken dan moet er of hete lucht uit, of gewicht uit. Om die hete lucht uit te halen hebben ze boven in de ballon zo'n klep. Ding opentrekken en dan zak je weer.
Jij zit nu zo in de stress, dat bij jou die klep vast zit. Je kan niet "ontluchten" en blijft maar stijgen. Dan ben je in een luchtballob stuurloos. Tijd om er "ballast" uit te gaan gooien. Dat wil je niet, maar als je verder gaat stijgen kom je op een punt dat het niet meer gaat.
Wat die ballast is weet ik niet, dat moet je zelf bepalen. Ik zou het liefst je ex er met kop en kont uit bonjouren (ondanks wat ik eerder schreef, nu ik je aanvullingen lees kom ik daar op terug) maar dat gaat nog niet zo makkelijk. Deels ziekmelden kan al behoorlijk wat ballast zijn.
Als je eenmaal ballast kwijt bent, dan ga je weer zakken. Dan komt er lucht, dan kan je weer gaan sturen, richting geven, dan komt er weer perspectief. Dan is het echt niet voorbij en opgelost, maar je krijgt wel een heel klein beetje controle terug.
vrijdag 16 april 2021 om 22:16
moetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:52Ja er zijn zoveel mensen en specialisten en behandelaren bij betrokken nu dat ik door de bomen het bos niet meer zie, iedereen vind zichzelf het belangrijkste als behandelaar en voor iedereen moet ik “maar wat regelen met mijn werk” want dit gaat voor. En je zegt het goed, iedereen dendert zo over me heen. En ik maar rennen vliegen springen
Wat een kut ex heb je. Kinderen krijg je voor het leven en trek je je handen niet vanaf als ze ziek worden. Ik zou meer op je strepen gaan staan en blijven volhouden. Wat hij van jou vind maakt allemaal niet uit, het gaat om jullie dochter. Bij iedere specialist/behandelaar aan de bel trekken! Hoi het gaat niet meer, ik ben een alleenstaande moeder en kan dit zo niet bolwerken. Mn baan ben ik ongeveer kwijt als dit schema zo door gaat en het laatst wat mn dochter nu nodig heeft is een moeder die straks de bijstand in zou moeten. Ik heb einde van de dag afspraken nodig en op vaste dagen zodat ik vooruit kan plannen. Voor jezelf zou het goed zijn ook wat ondersteuning te krijgen, al is het maar digitaal. Of plaats eens een bericht in de app Nextdoor of er buurtbewoners zijn die af een toe eens een wandeling willen maken of te hulp kunnen schieten.
vrijdag 16 april 2021 om 22:24
Ik zou dit echt níet zo doen. Voor je het weet is je kind uit huis geplaatst.Zola123 schreef: ↑16-04-2021 22:16Wat een kut ex heb je. Kinderen krijg je voor het leven en trek je je handen niet vanaf als ze ziek worden. Ik zou meer op je strepen gaan staan en blijven volhouden. Wat hij van jou vind maakt allemaal niet uit, het gaat om jullie dochter. Bij iedere specialist/behandelaar aan de bel trekken! Hoi het gaat niet meer, ik ben een alleenstaande moeder en kan dit zo niet bolwerken. Mn baan ben ik ongeveer kwijt als dit schema zo door gaat en het laatst wat mn dochter nu nodig heeft is een moeder die straks de bijstand in zou moeten. Ik heb einde van de dag afspraken nodig en op vaste dagen zodat ik vooruit kan plannen. Voor jezelf zou het goed zijn ook wat ondersteuning te krijgen, al is het maar digitaal. Of plaats eens een bericht in de app Nextdoor of er buurtbewoners zijn die af een toe eens een wandeling willen maken of te hulp kunnen schieten.
vrijdag 16 april 2021 om 22:27
Er zijn al heel veel tips en adviezen gegeven.
Ik wil je nog meegeven over je angst voor jouw baan dat buiten gedeeltelijk ziek melden er ook nog een andere optie is: volledig ziek melden en dan op therapeutische basis blijven werken.
Dan kun je zelf kijken wat haalbaar is, heb je wel de afleiding, en heeft je baas het voordeel dat alles wat je er bent extra is.
Ik snap jouw angst voor jou eigen toekomst, maar echt je werkervaring en opbouw van cv is vaak veel belangrijker.
Ook ik doe nu werk bij een andere werkgever wat niet bij mijn opleiding past maar bij mijn werkervaring van mijn eerdere baan.
Ik wil je nog meegeven over je angst voor jouw baan dat buiten gedeeltelijk ziek melden er ook nog een andere optie is: volledig ziek melden en dan op therapeutische basis blijven werken.
Dan kun je zelf kijken wat haalbaar is, heb je wel de afleiding, en heeft je baas het voordeel dat alles wat je er bent extra is.
Ik snap jouw angst voor jou eigen toekomst, maar echt je werkervaring en opbouw van cv is vaak veel belangrijker.
Ook ik doe nu werk bij een andere werkgever wat niet bij mijn opleiding past maar bij mijn werkervaring van mijn eerdere baan.
vrijdag 16 april 2021 om 22:32
vrijdag 16 april 2021 om 22:35
Hé ja doe er nog een schepje bovenop? Dus als je aangeeft dat het je teveel word in je eentje als moeder moet ik ook nog gaan vrezen dat ze haar uit huis plaatsen? Het moet niet gekker worden hoor
