Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder werk dochter ernstig ziek
vrijdag 16 april 2021 om 14:42
Goedendag dames,
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
vrijdag 16 april 2021 om 23:23
Moet elke specialist en -loog overigens op een ander moment?
Kunnen afspraken niet gegroepeerd worden?
Kan de huisarts daarin iets betekenen om mee te helpen kloppen op die nagel dat jij - en kind ook waarschijnlijk - gewoon geen 3 of meer verschillende afspraken per week op alle mogelijke en onmogelijke uren trekt?
En nope, dat afspraken ook niet last minute veranderd worden.
Als persoon X er onverwacht vandaag niet is en de afspraak vandaag dus niet door kan gaan ben jij geen marionet die zomaar morgen wel komt opdagen.
Als "heel dringend" kan wachten voor X, dan kan het ook wachten voor jou.
Dan plannen ze maar een afspraak in over 4 dagen of volgende week.
Of ze doen de afspraak alsnog maar zonder persoon X en stellen een verslag op.
Je kan namelijk misschien ook gewoon elders afspraken hebben staan, hebt nog een ander kind, hebt gewoon nog een leven en niet alles kan op stel en sprong.
Dit gaat waarschijnlijk iets worden van lange adem, dus je moet het wel kunnen blijven volhouden.
Dan kunnen ze nog zeggen dat ze helaas volgende woensdag alleen om 14u kunnen.
Maar op dinsdagmiddag zeggen "kom morgen maar opdraven om 11u want dat is écht de enige mogelijkheid en we moeten en zullen jullie spreken en wij zeggen dat het dringend is" gaat mij wat te ver.
Kunnen afspraken niet gegroepeerd worden?
Kan de huisarts daarin iets betekenen om mee te helpen kloppen op die nagel dat jij - en kind ook waarschijnlijk - gewoon geen 3 of meer verschillende afspraken per week op alle mogelijke en onmogelijke uren trekt?
En nope, dat afspraken ook niet last minute veranderd worden.
Als persoon X er onverwacht vandaag niet is en de afspraak vandaag dus niet door kan gaan ben jij geen marionet die zomaar morgen wel komt opdagen.
Als "heel dringend" kan wachten voor X, dan kan het ook wachten voor jou.
Dan plannen ze maar een afspraak in over 4 dagen of volgende week.
Of ze doen de afspraak alsnog maar zonder persoon X en stellen een verslag op.
Je kan namelijk misschien ook gewoon elders afspraken hebben staan, hebt nog een ander kind, hebt gewoon nog een leven en niet alles kan op stel en sprong.
Dit gaat waarschijnlijk iets worden van lange adem, dus je moet het wel kunnen blijven volhouden.
Dan kunnen ze nog zeggen dat ze helaas volgende woensdag alleen om 14u kunnen.
Maar op dinsdagmiddag zeggen "kom morgen maar opdraven om 11u want dat is écht de enige mogelijkheid en we moeten en zullen jullie spreken en wij zeggen dat het dringend is" gaat mij wat te ver.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 16 april 2021 om 23:28
vrijdag 16 april 2021 om 23:32
Je gaat toch geen toestemming vragen om je ziek te melden? TO heeft overduidelijk het water voorbij de lippen staan. Haar eigen belang en het belang van haar kinderen (want ook voor de gezonde moet er aandacht en energie zijn) gaan nu gewoon voor alles. Vind ik.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 17-04-2021 07:43
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
35.37% gewijzigd
vrijdag 16 april 2021 om 23:41
Dit.LīlyRose schreef: ↑16-04-2021 23:28Kind van TO is niet het enige kind dat in behandeling is.
Corona is een enorme stoorzender in de agenda’s.
Elke hulpverlener doet wat anders en die therapie/hulp krijgt dochter niet voor niets aangeboden.
Er is een enorm tekort aan personeel in de jeugd ggz. Dat zal ook niet helpen etc.
Sowieso hebben veel behandelaars natuurlijk een agenda waar ze zich aan moeten houden, bv patiënten zien tussen 9 en 14u, daarna besprekingen etc. Of werken ze alleen ´s ochtends.
Hoe vervelend ook, verwachten dat alle medische afspraken na werktijd van TO plaatsvinden is gewoon niet reëel, hoe vervelend ook.
vrijdag 16 april 2021 om 23:42
Herkenbare situatie, maar ik was "het gezonde kind".
Mijn moeder heeft zich destijds ziekgemeld omdat mijn zusje niet alleen kon zijn. Als zij boodschappen of iets dergelijks ging was ik bij haar.
Die ziekmelding van mijn moeder was hier destijds ook de enige oplossing, ook omdat ze zelf overspannen raakte. Ik geloof dat ze rond de driekwart jaar thuis is geweest, maar dat weet ik niet meer zeker.
Mijn moeder heeft zich destijds ziekgemeld omdat mijn zusje niet alleen kon zijn. Als zij boodschappen of iets dergelijks ging was ik bij haar.
Die ziekmelding van mijn moeder was hier destijds ook de enige oplossing, ook omdat ze zelf overspannen raakte. Ik geloof dat ze rond de driekwart jaar thuis is geweest, maar dat weet ik niet meer zeker.
vrijdag 16 april 2021 om 23:53
'Heel dringend' is in het geval van een eetstoornis en ernstig ondergewicht soms wel gewoon wat het is he, heel dringend. Als kind op het randje van opname in het zh staat voor gedwongen voeding is de situatie echt ernstig en is een afspraak 'over 4 dagen of volgende week' gewoon echt geen optie.Wissewis schreef: ↑16-04-2021 23:23Moet elke specialist en -loog overigens op een ander moment?
Kunnen afspraken niet gegroepeerd worden?
Kan de huisarts daarin iets betekenen om mee te helpen kloppen op die nagel dat jij - en kind ook waarschijnlijk - gewoon geen 3 of meer verschillende afspraken per week op alle mogelijke en onmogelijke uren trekt?
En nope, dat afspraken ook niet last minute veranderd worden.
Als persoon X er onverwacht vandaag niet is en de afspraak vandaag dus niet door kan gaan ben jij geen marionet die zomaar morgen wel komt opdagen.
Als "heel dringend" kan wachten voor X, dan kan het ook wachten voor jou.
Dan plannen ze maar een afspraak in over 4 dagen of volgende week.
Of ze doen de afspraak alsnog maar zonder persoon X en stellen een verslag op.
Je kan namelijk misschien ook gewoon elders afspraken hebben staan, hebt nog een ander kind, hebt gewoon nog een leven en niet alles kan op stel en sprong.
Dit gaat waarschijnlijk iets worden van lange adem, dus je moet het wel kunnen blijven volhouden.
Dan kunnen ze nog zeggen dat ze helaas volgende woensdag alleen om 14u kunnen.
Maar op dinsdagmiddag zeggen "kom morgen maar opdraven om 11u want dat is écht de enige mogelijkheid en we moeten en zullen jullie spreken en wij zeggen dat het dringend is" gaat mij wat te ver.
zaterdag 17 april 2021 om 00:05
Echt, meld je ziek. Zo gaat het niet langer, je zit volkomen klem en overziet het niet meer. Je moet niet wachten tot je echt omvalt.
Iemand die ik ken heeft in een soortgelijke situatie gezeten met haar dochter. En daar liep dan ook nog een vader rond, toch kon ze het op een gegeven moment niet meer bolwerken. Achteraf zei ze dat ze zich veel eerder had moeten ziekmelden.
Later zul je merken dat alle onoverkomelijke bezwaren niet werkelijk onoverkomelijk waren, maar dat er als je weer een beetje tot jezelf bent gekomen altijd wel een mouw aan te passen valt.
Iemand die ik ken heeft in een soortgelijke situatie gezeten met haar dochter. En daar liep dan ook nog een vader rond, toch kon ze het op een gegeven moment niet meer bolwerken. Achteraf zei ze dat ze zich veel eerder had moeten ziekmelden.
Later zul je merken dat alle onoverkomelijke bezwaren niet werkelijk onoverkomelijk waren, maar dat er als je weer een beetje tot jezelf bent gekomen altijd wel een mouw aan te passen valt.
zaterdag 17 april 2021 om 00:06
Als het écht dringend is is het dringend.Tmaar schreef: ↑16-04-2021 23:53'Heel dringend' is in het geval van een eetstoornis en ernstig ondergewicht soms wel gewoon wat het is he, heel dringend. Als kind op het randje van opname in het zh staat voor gedwongen voeding is de situatie echt ernstig en is een afspraak 'over 4 dagen of volgende week' gewoon echt geen optie.
Maar blijkbaar is dit al weken of maanden bezig.
Hoppend van afspraak naar afspraak elke paar dagen.
Ik gok dat - tenzij er écht bloedspoed bij is en kind instant NU opgenomen moet - in sommige gevallen 3 of 4 dagen wachten omdat agenda's dan ietsje beter matchen toch écht doenbaar zou moeten zijn.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 17 april 2021 om 00:09
Elke paar dagen is bloedspoed, anders zijn er niet zoveel afspraken.Wissewis schreef: ↑17-04-2021 00:06Als het écht dringend is is het dringend.
Maar blijkbaar is dit al weken of maanden bezig.
Hoppend van afspraak naar afspraak elke paar dagen.
Ik gok dat - tenzij er écht bloedspoed bij is en kind instant NU opgenomen moet - in sommige gevallen 3 of 4 dagen wachten omdat agenda's dan ietsje beter matchen toch écht doenbaar zou moeten zijn.
zaterdag 17 april 2021 om 00:40
Inderdaad. Dat is echt alleen als de situatie zeer, zeer zorgelijk is.
Gedwongen opname met dwangvoeding is vaak heel traumatisch en helpt vaak van de regen in de drup, dus dat wordt vermeden zolang dat nog gaat. Maar dat betekent dat je dus balanceert op die grens en iemand dus heel goed in de gaten gehouden moet worden.
zaterdag 17 april 2021 om 01:07
Of je vrije dag om afspraken te plannen is op woensdag maar de specialist werkt nooit op woensdag of je hebt na veel gedoe een afspraak op een gunstig moment en de specialist wordt ziek en het enige gaatje bij een collega is weer op een rot moment.Rosalind schreef: ↑16-04-2021 23:41Dit.
Sowieso hebben veel behandelaars natuurlijk een agenda waar ze zich aan moeten houden, bv patiënten zien tussen 9 en 14u, daarna besprekingen etc. Of werken ze alleen ´s ochtends.
Hoe vervelend ook, verwachten dat alle medische afspraken na werktijd van TO plaatsvinden is gewoon niet reëel, hoe vervelend ook.
Je kunt dit soort afspraken gewoonweg niet steeds naar je hand zetten en je moet mee in de flow.
zaterdag 17 april 2021 om 01:08
Dit is denk ik het meest essentieel. Niet meer vechten tegen geeft zoveel energie.Blauw_bloempje schreef: ↑17-04-2021 01:07Of je vrije dag om afspraken te plannen is op woensdag maar de specialist werkt nooit op woensdag of je hebt na veel gedoe een afspraak op een gunstig moment en de specialist wordt ziek en het enige gaatje bij een collega is weer op een rot moment.
Je kunt dit soort afspraken gewoonweg niet steeds naar je hand zetten en je moet mee in de flow.
zaterdag 17 april 2021 om 01:24
[...]Tmaar schreef: ↑17-04-2021 00:40Inderdaad. Dat is echt alleen als de situatie zeer, zeer zorgelijk is.
Gedwongen opname met dwangvoeding is vaak heel traumatisch en helpt vaak van de regen in de drup, dus dat wordt vermeden zolang dat nog gaat. Maar dat betekent dat je dus balanceert op die grens en iemand dus heel goed in de gaten gehouden moet worden.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 17-04-2021 07:41
Reden: Ongepast/trollen
Reden: Ongepast/trollen
16.30% gewijzigd
zaterdag 17 april 2021 om 01:42
Dat loopt naast elkaar, het is een soort dagbesteding naast je individuele therapie. De "therapie" met de groep is meer creatief bezig zijn, ukelele leren spelen, dat soort dingen. Misschien is het iets om in je achterhoofd te houden voor in de toekomstmoetditnou schreef: ↑16-04-2021 21:42Ken ik niet, maar in die fase van behandeling zijn we nog niet aangekomen, groepstherapie en dergelijke. Ze zijn nu nog individueel met haar bezig
zaterdag 17 april 2021 om 08:27
Ik herhaal mezelf, probeer oog te hebben voor de vier huisregels voor ouders van zieke kinderen; zelf kalm blijven, zelf georganiseerd blijven, niet opgeven, en voor jezelf zorgen.
Wat ik van je lees is dat voor jezelf zorgen (en daardoor kalm blijven) nu erg moeilijk. Daarom is de bedrijfsarts een hele goede. Ben daar ook eerlijk over je energieniveau, het vele doemdenken enz.
Die manager - dat is nu echt je zorg niet. De grootste ‘boemannen’ blijken soms toch een hart te hebben én zich sowieso aan allerlei wettelijke regels te moeten houden zoals lifo en dossier opbouw. Het goede nieuws; als jij ziek bent, kan dat dossier niet opgebouwd worden omdat vast staat dat je niet in staat bent om te werken.
En weet je, als het zo spannend is met je dochter en je zoveel gedoe hebt, is het helemaal niet raar dat je de uitgestoken hand van van mensen niet ziet. Maar echt, ze zijn er wel. Woon je in de omgeving van 013, dan is dit er alvast een aanbod voor hulp van een moeder met psychiatrisch ziek kind, die snapt hoe ongelofelijk k.t het is. En ik heb meerdere mensen gezien die je hulp aanbieden in andere regio’s.
Als laatste, voor iedereen die meteen aan komt zetten met je moet aan de mindfulness; niet alle ellende laat zich weg-maindvulnessen. En ja, dat is een expres spelfout om aan te geven dat acceptatie van situatie er soms echt niet in zit, en je mensen niet helpt door er dan maar op te drukken dat dit de oplossing is. Eerst een beetje meer adem, dan pas kun je over acceptatie gaan nadenken.
Wat ik van je lees is dat voor jezelf zorgen (en daardoor kalm blijven) nu erg moeilijk. Daarom is de bedrijfsarts een hele goede. Ben daar ook eerlijk over je energieniveau, het vele doemdenken enz.
Die manager - dat is nu echt je zorg niet. De grootste ‘boemannen’ blijken soms toch een hart te hebben én zich sowieso aan allerlei wettelijke regels te moeten houden zoals lifo en dossier opbouw. Het goede nieuws; als jij ziek bent, kan dat dossier niet opgebouwd worden omdat vast staat dat je niet in staat bent om te werken.
En weet je, als het zo spannend is met je dochter en je zoveel gedoe hebt, is het helemaal niet raar dat je de uitgestoken hand van van mensen niet ziet. Maar echt, ze zijn er wel. Woon je in de omgeving van 013, dan is dit er alvast een aanbod voor hulp van een moeder met psychiatrisch ziek kind, die snapt hoe ongelofelijk k.t het is. En ik heb meerdere mensen gezien die je hulp aanbieden in andere regio’s.
Als laatste, voor iedereen die meteen aan komt zetten met je moet aan de mindfulness; niet alle ellende laat zich weg-maindvulnessen. En ja, dat is een expres spelfout om aan te geven dat acceptatie van situatie er soms echt niet in zit, en je mensen niet helpt door er dan maar op te drukken dat dit de oplossing is. Eerst een beetje meer adem, dan pas kun je over acceptatie gaan nadenken.
zaterdag 17 april 2021 om 09:04
Wat goed dat je overweegt om je gedeeltelijk ziek te melden! Denk echt dat dat je veel zal schelen.
Ik was degene die dagbesteding voor je dochter suggereerde. Misschien dat zoiets via PGB zou kunnen? In het topic ‘Je kind op speciaal onderwijs’ zitten veel mensen die hier meer van weten. Sowieso over het inpassen van een zorgintensief kind in je dagelijks leven. Misschien kun je daar tips vragen?
Voor de korte termijn zou je kunnen kijken of je een student pedagogiek oid kunt vinden om af en toe bij je dochter te blijven. Heb jij meer rust op je werk.
Sterkte! Je doet het echt goed!
Ik was degene die dagbesteding voor je dochter suggereerde. Misschien dat zoiets via PGB zou kunnen? In het topic ‘Je kind op speciaal onderwijs’ zitten veel mensen die hier meer van weten. Sowieso over het inpassen van een zorgintensief kind in je dagelijks leven. Misschien kun je daar tips vragen?
Voor de korte termijn zou je kunnen kijken of je een student pedagogiek oid kunt vinden om af en toe bij je dochter te blijven. Heb jij meer rust op je werk.
Sterkte! Je doet het echt goed!
Het is zoals het is
zaterdag 17 april 2021 om 09:10
Een student is daar helemaal niet op toegerust. Ik snap nooit waarom zoiets altijd geadviseerd wordt bij zulke heftige problematieken.Youk79 schreef: ↑17-04-2021 09:04Wat goed dat je overweegt om je gedeeltelijk ziek te melden! Denk echt dat dat je veel zal schelen.
Ik was degene die dagbesteding voor je dochter suggereerde. Misschien dat zoiets via PGB zou kunnen? In het topic ‘Je kind op speciaal onderwijs’ zitten veel mensen die hier meer van weten. Sowieso over het inpassen van een zorgintensief kind in je dagelijks leven. Misschien kun je daar tips vragen?
Voor de korte termijn zou je kunnen kijken of je een student pedagogiek oid kunt vinden om af en toe bij je dochter te blijven. Heb jij meer rust op je werk.
Sterkte! Je doet het echt goed!
Het laatste wat je wil is dat iemand zonder verstand van zaken de boel nog even verslechterd.
zaterdag 17 april 2021 om 10:21
Hoe heb je geslapen vannacht? Gisteravond spatte de paniek en adrenaline van je scherm. Heel begrijpelijk, maar ik hoop dat het je niet uit je slaap heeft gehouden.
Probeer voor jezelf kleine manieren te vinden om bij te tanken. Dat hoeft niet veel tijd te kosten maar is wel heel belangrijk om overeind te blijven. Of dat nou een kop thee is waar je écht even voor gaat zitten of een dagelijks wandelingetje. Misschien heb je iets aan meditatie of werken met positieve mantra's als je voelt dat de bal paniek in je buik weer toeneemt. Heb je daar wel eens aan gedacht?
Kijk bijvoorbeeld eens naar apps zoals calm of headspace.
En kijk nog eens open om je heen voor hulp. Natuurlijk is hulp vragen een drempel, maar wat zou je zelf doen als iemand bij jou kwam? Maar weinig mensen die nee zeggen hoor. Ik zou zelf ook met liefde 2x per week een uurtje oppassen bij een vriendin, collega, buurvrouw of vage kennis als ik weet dat die daardoor even kan hardlopen, mediteren, of wat dan ook wat haar helpt om overeind te blijven voor haar gezin.
Voelt misschien egoïstisch om die tijd te vragen maar je kunt geen anderen helpen zonder jezelf te zijn en jezelf sterk te voelen.
En vergis je niet: jij bent heel sterk, je bent krachtig. Je bent op dit moment precies wat je moet zijn en je bent genoeg. Haal diep adem, haal energie uit de zon en hou vol.
Probeer voor jezelf kleine manieren te vinden om bij te tanken. Dat hoeft niet veel tijd te kosten maar is wel heel belangrijk om overeind te blijven. Of dat nou een kop thee is waar je écht even voor gaat zitten of een dagelijks wandelingetje. Misschien heb je iets aan meditatie of werken met positieve mantra's als je voelt dat de bal paniek in je buik weer toeneemt. Heb je daar wel eens aan gedacht?
Kijk bijvoorbeeld eens naar apps zoals calm of headspace.
En kijk nog eens open om je heen voor hulp. Natuurlijk is hulp vragen een drempel, maar wat zou je zelf doen als iemand bij jou kwam? Maar weinig mensen die nee zeggen hoor. Ik zou zelf ook met liefde 2x per week een uurtje oppassen bij een vriendin, collega, buurvrouw of vage kennis als ik weet dat die daardoor even kan hardlopen, mediteren, of wat dan ook wat haar helpt om overeind te blijven voor haar gezin.
Voelt misschien egoïstisch om die tijd te vragen maar je kunt geen anderen helpen zonder jezelf te zijn en jezelf sterk te voelen.
En vergis je niet: jij bent heel sterk, je bent krachtig. Je bent op dit moment precies wat je moet zijn en je bent genoeg. Haal diep adem, haal energie uit de zon en hou vol.
