Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder werk dochter ernstig ziek
vrijdag 16 april 2021 om 14:42
Goedendag dames,
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
zaterdag 17 april 2021 om 11:05
Mooi gezegd!laylalala schreef: ↑17-04-2021 10:21Hoe heb je geslapen vannacht? Gisteravond spatte de paniek en adrenaline van je scherm. Heel begrijpelijk, maar ik hoop dat het je niet uit je slaap heeft gehouden.
Probeer voor jezelf kleine manieren te vinden om bij te tanken. Dat hoeft niet veel tijd te kosten maar is wel heel belangrijk om overeind te blijven. Of dat nou een kop thee is waar je écht even voor gaat zitten of een dagelijks wandelingetje. Misschien heb je iets aan meditatie of werken met positieve mantra's als je voelt dat de bal paniek in je buik weer toeneemt. Heb je daar wel eens aan gedacht?
Kijk bijvoorbeeld eens naar apps zoals calm of headspace.
En kijk nog eens open om je heen voor hulp. Natuurlijk is hulp vragen een drempel, maar wat zou je zelf doen als iemand bij jou kwam? Maar weinig mensen die nee zeggen hoor. Ik zou zelf ook met liefde 2x per week een uurtje oppassen bij een vriendin, collega, buurvrouw of vage kennis als ik weet dat die daardoor even kan hardlopen, mediteren, of wat dan ook wat haar helpt om overeind te blijven voor haar gezin.
Voelt misschien egoïstisch om die tijd te vragen maar je kunt geen anderen helpen zonder jezelf te zijn en jezelf sterk te voelen.
En vergis je niet: jij bent heel sterk, je bent krachtig. Je bent op dit moment precies wat je moet zijn en je bent genoeg. Haal diep adem, haal energie uit de zon en hou vol.
En inderdaad durf hulp te vragen, misschien is er een buurtapp. Ik zou het zelf ook lastig vinden maar voor zoveel mensen kleine moeite en voor jou kan het een hoop schelen.
zaterdag 17 april 2021 om 11:07
Veel belangrijker is dat jij niet twijfelt aan jezelf!moetditnou schreef: ↑17-04-2021 11:04Ik weet niet wat voor reacties er allemaal verwijderd zijn, het is misschien maar goed dat ik ze niet gelezen heb.
Je doet het keigoed.
zaterdag 17 april 2021 om 11:09
Ik heb redelijk geslapen, hoewel het laatste tijd wel slechter gaat, wat begrijpelijk is. Ik ga volgende week jn elk geval aan de bel trekken bij mijn huisarts of ze nog iets meer kan betekenen, mijn maatschappelijk werkster bellen en naar de bedrijfsarts om te kijken of ik gedeeltelijk ziek gemeld kan worden. Bedankt dat jullie mij over de streep hebben getrokken, echt waar
zaterdag 17 april 2021 om 11:40
Lieve TO, ik heb het hele topic doorgelezen, pfffff, heftig!moetditnou schreef: ↑17-04-2021 11:09Ik heb redelijk geslapen, hoewel het laatste tijd wel slechter gaat, wat begrijpelijk is. Ik ga volgende week jn elk geval aan de bel trekken bij mijn huisarts of ze nog iets meer kan betekenen, mijn maatschappelijk werkster bellen en naar de bedrijfsarts om te kijken of ik gedeeltelijk ziek gemeld kan worden. Bedankt dat jullie mij over de streep hebben getrokken, echt waar
Naast een dikke
wil ik je nog een keer (want al een paar keer gelezen, maar jij misschien overheen gelezen) de tip geven van de extra kinderbijslag voor zorgintensieve kinderen. En ik hoop dat het gesprek met de bedrijfsarts kan helpen je gedeeltelijk ziek te melden, want ik snap jou wel dat het soms voor jou ook goed is om niet 24/7 thuis te zijn bij je dochter. Je laadt toch een klein beetje op, op je werk, denk ik zo.https://www.svb.nl/nl/kinderbijslag/dub ... sieve-zorg
zaterdag 17 april 2021 om 11:48
Eens!Ttroeteltje schreef: ↑17-04-2021 11:07Veel belangrijker is dat jij niet twijfelt aan jezelf!
Je doet het keigoed.
zaterdag 17 april 2021 om 12:05
Ik hoop dat je een fijne balans vindt en vooral ook ruimte om te genieten van de leuke en fijne momenten.moetditnou schreef: ↑17-04-2021 11:09Ik heb redelijk geslapen, hoewel het laatste tijd wel slechter gaat, wat begrijpelijk is. Ik ga volgende week jn elk geval aan de bel trekken bij mijn huisarts of ze nog iets meer kan betekenen, mijn maatschappelijk werkster bellen en naar de bedrijfsarts om te kijken of ik gedeeltelijk ziek gemeld kan worden. Bedankt dat jullie mij over de streep hebben getrokken, echt waar
zaterdag 17 april 2021 om 12:16
moetditnou schreef: ↑17-04-2021 11:09Ik heb redelijk geslapen, hoewel het laatste tijd wel slechter gaat, wat begrijpelijk is. Ik ga volgende week jn elk geval aan de bel trekken bij mijn huisarts of ze nog iets meer kan betekenen, mijn maatschappelijk werkster bellen en naar de bedrijfsarts om te kijken of ik gedeeltelijk ziek gemeld kan worden. Bedankt dat jullie mij over de streep hebben getrokken, echt waar
Goed dat je die afspraken gaat maken! Fijn dat in ieder geval die met de bedrijfsarts al gepland staat.
Zet voor jezelf op een rijtje wat je met ieder van hen te bespreken hebt. Met de bedrijfsarts bespreken of gedeeltelijke of volledige ziekmelding beter is. Met de huisarts hulp geestelijke ondersteuning voor jezelf. Met maatschappelijk werk andere ondersteuning voor je gezin (financieel, bij instanties, etc). Bereid de gesprekken voor.
zaterdag 17 april 2021 om 12:21
Goed bezig!!moetditnou schreef: ↑17-04-2021 11:09Ik heb redelijk geslapen, hoewel het laatste tijd wel slechter gaat, wat begrijpelijk is. Ik ga volgende week jn elk geval aan de bel trekken bij mijn huisarts of ze nog iets meer kan betekenen, mijn maatschappelijk werkster bellen en naar de bedrijfsarts om te kijken of ik gedeeltelijk ziek gemeld kan worden. Bedankt dat jullie mij over de streep hebben getrokken, echt waar
Ik heb mega veel bewondering voor je.
Het is zoals het is
zaterdag 17 april 2021 om 14:02
Wederom bedoelt Lily het juist goed. Een andere forumster adviseert jou om overal aan te geven dat je het echt niet meer aan kan. Lily reageert daarop met dat ze dat geen goed advies vindt omdat instanties dan denken dat het verstandig kan zijn om je kind uit huis te plaatsen. Lily beschermt je juist daarin. Ik weet niet zo goed wat je zo kwaad maakt in haar reacties terwijl ze vaak de spijker op de kop slaat wat mij betreft. Lees haar reacties eens als helpend ipv aanvallend.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 22:38Ja als je tegen hulpverleners zou zeggen ik kan het niet meer bolwerken moet je vrezen dat ze je kind uit huis plaatsten toch? Dat is het meest belachelijke dat ik ooit gehoord heb, alsof mijn dochter er mee geholpen is om in een pleeggezin terecht te komen in deze situatie?
Verder vraag ik me af wat je weerhoudt om hulp van mensen aan te nemen? Je reageert niet op vragen van mensen over waar je woont, mensen die met je mee willen denken. En natuurlijk is het jouw keus in daarop in te willen gaan of niet, je bent niks verplicht. Maar het groeit je allemaal boven het hoofd. Je hebt een lul van een ex die niks wil doen, geen hulp vanuit je omgeving. Ook al wil je graag alles zelf kunnen doen/zelf op willen lossen, dat gaat nu niet. Jij staat zelf ook op omvallen volgens mij en hetgeen je (mede) overeind kan houden is hulp aannemen! En hulp aannemen is geen falen, het laat helemaal niet zien dat je het zelf allemaal niet kan. Je kan het allemaal prima zelf. Dat heb je allang bewezen doordat je je zaakjes qua werk, wonen, kinderen goed op de rit hebt. Je hebt jezelf omhoog gewerkt in het bedrijf. En dit heb je wellicht bereikt mede door de hulp van die lul van een ex (doordat hij de kinderen een deel vd week heeft). Nu valt zijn hulp weg, en zal je anderen moeten inschakelen. Het laat juist kracht zien dat je aangeeft dat je dit nu even niet alleen kan, maar hulp nodig hebt. Dat is ook helemaal niet raar, maar heel erg begrijpelijk! Ik denk dat ieder ander in jouw schoenen er zo doorheen zou zitten en in de paniek zou zijn als jij nu
zaterdag 17 april 2021 om 14:26
En daarbij, iemand die een paar uur kan oppassen zodat zij kan werken of ontspannen lost haar grootste probleem niet op. En dat is dat haar dochter veel medische afspraken onder werktijd heeft.
Ik denk dat er in het hoofd van TO niet eens ruimte om te ontspannen is, zolang er geen oplossing voor het afspraken-onder-werktijd probleem is.
Ik denk dat er in het hoofd van TO niet eens ruimte om te ontspannen is, zolang er geen oplossing voor het afspraken-onder-werktijd probleem is.
zaterdag 17 april 2021 om 15:03
Tsja, aan de ene kant zou ik het ook niet doen en aan de andere kant ook weer wel. Tuurlijk zijn het vreemden, je weet niet wie je in huis haalt. Maar toch, als je verder geen vangnet hebt dan is het misschien wel goed om er 1 te creëren. Blijkbaar zijn er nu geen mensen in de omgeving die kunnen helpen, dan zou ik toch eens verder (en dus online) kijken. En eens mailen, bellen, appen scheelt natuurlijk ook al.
zaterdag 17 april 2021 om 15:07
Natuurlijk, maar ik zou het niet nú doen en niet op déze manier.Aardbei_86 schreef: ↑17-04-2021 15:03Tsja, aan de ene kant zou ik het ook niet doen en aan de andere kant ook weer wel. Tuurlijk zijn het vreemden, je weet niet wie je in huis haalt. Maar toch, als je verder geen vangnet hebt dan is het misschien wel goed om er 1 te creëren. Blijkbaar zijn er nu geen mensen in de omgeving die kunnen helpen, dan zou ik toch eens verder (en dus online) kijken. En eens mailen, bellen, appen scheelt natuurlijk ook al.
Wat mailen oplost aan het logistieke probleem zie ik niet zo. En ik vermoed dat TO geen ruimte en energie heeft om te socializen.
zaterdag 17 april 2021 om 15:29
Och to, wat heb ik met je te doen, sowieso een hele dikke knuffel. Ik heb niet alle reacties gelezen maar zie dat je je gedeeltelijk ziek wil melden.
Ik zou haast denken meldt je helemaal ziek, je zit zo te lezen al tegen een burn out aan, nergens voor nodig om te wachten tot je m helemaal hebt.
Alles wat nu belangrijk is is je meisje en je jochie, en daarom juist ook jijzelf.
Heel veel sterkte
Ik zou haast denken meldt je helemaal ziek, je zit zo te lezen al tegen een burn out aan, nergens voor nodig om te wachten tot je m helemaal hebt.
Alles wat nu belangrijk is is je meisje en je jochie, en daarom juist ook jijzelf.
Heel veel sterkte
zaterdag 17 april 2021 om 15:32
Ik voel me aangesproken door jouw bericht omdat ik meditatie en mindfullness heb genoemd. Ik heb nergens gezegd dat daarmee de problemen weg zijn. Zelf ben ik al jaren met meditatie bezig en daar ooit mee gestart in tijden van crisis. Je crisis gaat niet weg maar meditatie zorgt wel degelijk voor rust in het hoofd. Je leert juist te ademen en te voelen en daarmee komt er rust. Rust om keuzes te maken die vervolgens bijdragen aan het verkleinen/oplossen van je crisis. TO heeft niks aan paniek in het hoofd maar juist behoefte aan kalmte. Kalmte kan ontstaan door meditatie, desnoods en misschien juist wel sowieso, onder begeleiding van een deskundige. Een ieder die denkt dat meditatie de oplossing van een probleem is of het laten verdwijnen van een probleem is door positief te doen, begrijpt niet wat meditatie of mindfulness is. Ik lees dat ook terug in jouw bericht.Maandag27 schreef: ↑17-04-2021 08:27Ik herhaal mezelf, probeer oog te hebben voor de vier huisregels voor ouders van zieke kinderen; zelf kalm blijven, zelf georganiseerd blijven, niet opgeven, en voor jezelf zorgen.
Wat ik van je lees is dat voor jezelf zorgen (en daardoor kalm blijven) nu erg moeilijk. Daarom is de bedrijfsarts een hele goede. Ben daar ook eerlijk over je energieniveau, het vele doemdenken enz.
Die manager - dat is nu echt je zorg niet. De grootste ‘boemannen’ blijken soms toch een hart te hebben én zich sowieso aan allerlei wettelijke regels te moeten houden zoals lifo en dossier opbouw. Het goede nieuws; als jij ziek bent, kan dat dossier niet opgebouwd worden omdat vast staat dat je niet in staat bent om te werken.
En weet je, als het zo spannend is met je dochter en je zoveel gedoe hebt, is het helemaal niet raar dat je de uitgestoken hand van van mensen niet ziet. Maar echt, ze zijn er wel. Woon je in de omgeving van 013, dan is dit er alvast een aanbod voor hulp van een moeder met psychiatrisch ziek kind, die snapt hoe ongelofelijk k.t het is. En ik heb meerdere mensen gezien die je hulp aanbieden in andere regio’s.
Als laatste, voor iedereen die meteen aan komt zetten met je moet aan de mindfulness; niet alle ellende laat zich weg-maindvulnessen. En ja, dat is een expres spelfout om aan te geven dat acceptatie van situatie er soms echt niet in zit, en je mensen niet helpt door er dan maar op te drukken dat dit de oplossing is. Eerst een beetje meer adem, dan pas kun je over acceptatie gaan nadenken.
zaterdag 17 april 2021 om 16:05
Hier sluit ik me bij aan omdat ik zelf ook refereerde naar deze technieken. Natuurlijk is het probleem niet opgelost met een meditatie per dag. Ik noemde het puur omdat gisteravond tot vrij laat in de avond de paniek nog van het scherm spatte. En dan is het fijn om voor jezelf een manier te kennen waarmee het je niet compleet naar de keel vliegt. En ook op weg naar al die afspraken en ook naar gesprekken met bijvoorbeeld leidinggevende kan het voor sommige mensen helpen om enkele mantra's te hebben waarmee je op de belangrijke momenten wat sterker in je schoenen staat.anjer84 schreef: ↑17-04-2021 15:32Ik voel me aangesproken door jouw bericht omdat ik meditatie en mindfullness heb genoemd. Ik heb nergens gezegd dat daarmee de problemen weg zijn. Zelf ben ik al jaren met meditatie bezig en daar ooit mee gestart in tijden van crisis. Je crisis gaat niet weg maar meditatie zorgt wel degelijk voor rust in het hoofd. Je leert juist te ademen en te voelen en daarmee komt er rust. Rust om keuzes te maken die vervolgens bijdragen aan het verkleinen/oplossen van je crisis. TO heeft niks aan paniek in het hoofd maar juist behoefte aan kalmte. Kalmte kan ontstaan door meditatie, desnoods en misschien juist wel sowieso, onder begeleiding van een deskundige. Een ieder die denkt dat meditatie de oplossing van een probleem is of het laten verdwijnen van een probleem is door positief te doen, begrijpt niet wat meditatie of mindfulness is. Ik lees dat ook terug in jouw bericht.
Je kunt niet continue hyperventilerend door het leven (bij wijze van, ik zeg niet dat dit bij TO zo is)
zaterdag 17 april 2021 om 16:48
Ik overweeg wel meer hulp te vragen na dit weekeind, ik ga contact opnemen met de huisarts en de werker bij het CJG, ik ben het ermee eens dat er wel iéts moet gebeuren, naast het logestieke probleem. Voor mij maar ook voor mijn zoontje, voor mijn hele gezin dus. Naast de hulp voor mijn dochter. En of iemand ook eens mee kan kijken naar de rol van vader, niet om hem ineens wel met haar naar afspraken te laten gaan maar om er in elk geval op te laten wijzen door een ander dan ikzelf dat hij zich er wel heel gemakkelijk vanaf maakt zo en in de afgelopen 2 weken, of de maanden ervoor, nooit ook maar 1 keer aan mij of ons zoontje heeft gevraagd of wij het wel trekken allemaal. Nooit. Hij is druk in de weer met zijn kersverse nieuwe vriendin die 2-3 maanden (heel precies weet ik het niet) zwanger van hem is terwijl ze nog niet eens samenwonen.
Ik zou idd nooit zomaar hulp aannemen op een anoniem forum en ga er daarom niet op in welke regio ik woon, klopt, hoe lief ook aangeboden! Dat waardeer ik echt oprecht.
Ik zou idd nooit zomaar hulp aannemen op een anoniem forum en ga er daarom niet op in welke regio ik woon, klopt, hoe lief ook aangeboden! Dat waardeer ik echt oprecht.
zaterdag 17 april 2021 om 16:55
Je komt een stuk rustiger over. Waarschijnlijk omdat je nu voor jezelf een duidelijk stappenplan hebt. Kinnen dat je rust en balans kan vinden in deze o zo zware periode. Dat je ook van je kinderen kan genieten, dat jullie samen lol kunnen maken en dat jij ook lief tegen en voor jezelf bent. Sterkte!
zaterdag 17 april 2021 om 17:18
Dat hoeft ook niet, maar als je aangeeft in welke provincie je woont zijn er hier misschien wel mensen die nog concretere tips hebben voor bepaalde adressen of instanties in jouw buurt. Dat was in ieder geval mijn insteek om het te vragen.moetditnou schreef: ↑17-04-2021 16:48Ik zou idd nooit zomaar hulp aannemen op een anoniem forum en ga er daarom niet op in welke regio ik woon, klopt, hoe lief ook aangeboden! Dat waardeer ik echt oprecht.
zaterdag 17 april 2021 om 17:25
Excuses als ik mijn ervaring met een hulpverlener geprojecteerd heb op jullie bijdrages.laylalala schreef: ↑17-04-2021 16:05Hier sluit ik me bij aan omdat ik zelf ook refereerde naar deze technieken. Natuurlijk is het probleem niet opgelost met een meditatie per dag. Ik noemde het puur omdat gisteravond tot vrij laat in de avond de paniek nog van het scherm spatte. En dan is het fijn om voor jezelf een manier te kennen waarmee het je niet compleet naar de keel vliegt. En ook op weg naar al die afspraken en ook naar gesprekken met bijvoorbeeld leidinggevende kan het voor sommige mensen helpen om enkele mantra's te hebben waarmee je op de belangrijke momenten wat sterker in je schoenen staat.
Je kunt niet continue hyperventilerend door het leven (bij wijze van, ik zeg niet dat dit bij TO zo is)
Want ik denk dat ik dat met je eens ben en dat beter ademhalen zeker een beetje kan helpen.
Maar, daar komt de maar. Er is een moment waarop het tijd om dat te ervaren. Het vervelende is, dat andere mensen dat op een ander moment juist vinden dan jezelf. Zeker als je je al zo overspoeld wordt door van alles en iedereen die iets van je vindt, komt dat er ook nog bij.
Mijn allergie op de tekst ‘is mindfulness niet iets voor je’ komt dan ook van hulpverlener die dat als enige weet te melden. Dus niet meedenken over praktische oplossingen of ideeën, maar je zorg, verdriet en ongerustheid afdoet met ‘doe nou maar die cursus mindfulness, dan accepteer je veel meer’’. Dán luister je niet, maar predik je. Dan sta je niet stil bij de impact van zo’n ziek kind, de machteloosheid die daarbij hoort, maar weet je maar een oplossing te melden. Nou net die oplossing waar ik op dat moment niet open voor stond. Al had hij nog zo goed geholpen.
zaterdag 17 april 2021 om 17:27
Je doet het goed.moetditnou schreef: ↑17-04-2021 16:48Ik overweeg wel meer hulp te vragen na dit weekeind, ik ga contact opnemen met de huisarts en de werker bij het CJG, ik ben het ermee eens dat er wel iéts moet gebeuren, naast het logestieke probleem. Voor mij maar ook voor mijn zoontje, voor mijn hele gezin dus. Naast de hulp voor mijn dochter. En of iemand ook eens mee kan kijken naar de rol van vader, niet om hem ineens wel met haar naar afspraken te laten gaan maar om er in elk geval op te laten wijzen door een ander dan ikzelf dat hij zich er wel heel gemakkelijk vanaf maakt zo en in de afgelopen 2 weken, of de maanden ervoor, nooit ook maar 1 keer aan mij of ons zoontje heeft gevraagd of wij het wel trekken allemaal. Nooit. Hij is druk in de weer met zijn kersverse nieuwe vriendin die 2-3 maanden (heel precies weet ik het niet) zwanger van hem is terwijl ze nog niet eens samenwonen.
Ik zou idd nooit zomaar hulp aannemen op een anoniem forum en ga er daarom niet op in welke regio ik woon, klopt, hoe lief ook aangeboden! Dat waardeer ik echt oprecht.
Voorzichtig zijn met je gegevens over jezelf ivm anonimiteit is verstandig.
Hulp voor jullie allen is belangrijk. Vergis je niet over de mate van impact die het ziek zijn van 1 gezinslid heeft op de andere gezinsleden. Jullie zijn een systeem met een dynamiek. Jullie zijn afhankelijk van elkaar.
Goed dat je gaat proberen te begrenzen. Trek aan de bel. Voor je eigen bestwil. Een mens kan niet ongelimiteerd over zijn eigen grens heen gaan.
