Kinderen
alle pijlers
Als je kind echt spuuglelijk is...
zondag 9 september 2007 om 12:39
... hou je er dan net zoveel van als van een mooi kind?
Dat is iets wat ik me echt al in mijn zwangerschap afvroeg. Was echt bang om een lelijk kind te krijgen. Gelukkig is hij dat echt niet, maar wat als het mooi is, maar ontzettend dom? Of gewoon niet gezellig?
En wat ik me ook afvraag: zie je het als je kind lelijk is? Of dom? Of een rotkarakter heeft? Of word je door de natuur dusdanig voor de gek gehouden dat de hele wereld denkt "zooooo, die is lélijk!", maar jij ervan overtuigd bent dat je kind ubercute is?
Zijn er hier moeders die hun kind écht lelijk vinden? (Of een van de andere dingen waarvan je bij andere kinderen denkt: zooo, ben ik effe blij dat de mijne niet zo *voeg hier willekeurig negatief oordeel in* is?)
Dat is iets wat ik me echt al in mijn zwangerschap afvroeg. Was echt bang om een lelijk kind te krijgen. Gelukkig is hij dat echt niet, maar wat als het mooi is, maar ontzettend dom? Of gewoon niet gezellig?
En wat ik me ook afvraag: zie je het als je kind lelijk is? Of dom? Of een rotkarakter heeft? Of word je door de natuur dusdanig voor de gek gehouden dat de hele wereld denkt "zooooo, die is lélijk!", maar jij ervan overtuigd bent dat je kind ubercute is?
Zijn er hier moeders die hun kind écht lelijk vinden? (Of een van de andere dingen waarvan je bij andere kinderen denkt: zooo, ben ik effe blij dat de mijne niet zo *voeg hier willekeurig negatief oordeel in* is?)
Am Yisrael Chai!
zondag 9 september 2007 om 13:26
Daar heb je waarschijnlijk ook wel gelijk in Darsj, dat alles went, maar ik kan me er nu gewoon niet veel bij voorstellen.
Ik hoop gewoon dat het haar gegeven is, willens en wetens mijn dochter pushen om haar op zo'n niveau te krijgen dat ze maar niet naar een VMBO zou moeten, dat staat me ook tegen. Als het zo is, is het zo.
Ik hoop gewoon dat het haar gegeven is, willens en wetens mijn dochter pushen om haar op zo'n niveau te krijgen dat ze maar niet naar een VMBO zou moeten, dat staat me ook tegen. Als het zo is, is het zo.
zondag 9 september 2007 om 13:30
BGB, vind sowieso dat tanden het meest onhandige onderdeel zijn van het menslijk lichaam, maar dat terzijde. Ze moeten er om de haverklap door komen, daarna weer eruit, dan weer doorkomen, dan in een beugel, dan moet erin geboord, enzovoorts. Lekker efficient.
Overigens zie ik het ook best als een ander kindje iets beter kan dan die van mij, maar dat stoort me echt totaal niet. Vind dat hele vergelijken dat moeders doen sowieso niet zo boeiend. Ben gewoon trots op alles wat ze kan en of dat nu snel of laat is, dat interesseert me niet zoveel. Ze is gewoon leuk, klaar. En er zijn altijd mensen die leuker, beter, sneller of knapper zijn, so what?
Overigens zie ik het ook best als een ander kindje iets beter kan dan die van mij, maar dat stoort me echt totaal niet. Vind dat hele vergelijken dat moeders doen sowieso niet zo boeiend. Ben gewoon trots op alles wat ze kan en of dat nu snel of laat is, dat interesseert me niet zoveel. Ze is gewoon leuk, klaar. En er zijn altijd mensen die leuker, beter, sneller of knapper zijn, so what?
anoniem_53624 wijzigde dit bericht op 09-09-2007 13:32
Reden: Ik kan niet zo goed schrijven.
Reden: Ik kan niet zo goed schrijven.
% gewijzigd
zondag 9 september 2007 om 13:30
Ik gun mijn kinderen een hogere dan een VMBO-opleiding. Niet om de hoogte van de opleiding, want dat maakt me werkelijk waar niets uit. Maar wel omdat ik ze een ándere dan een VMBO-omgeving gun. Want dat staat me dan weer niet aan.
Over mooi/lelijk: ik heb twee zoons. Ze lijken op elkaar, en toch is de jongste duidelijk mooier dan de oudste. Niet dat hij lelijk is, natuuuuuuuurlijk niet, maar hij heeft wel een ietwat scheef hoofd en best grote oren. Maar hij is ook in het bezit van een zeer innemende lach, een altijd vrolijk humeur en twee grote, mooie staalblauwe ogen. Ja, ook hij is mooi!
Loretta is De Mol. Punt.
zondag 9 september 2007 om 13:31
zondag 9 september 2007 om 13:33
En toen Jommetje's hoofd vol eczeem zat, was ie ook niet mooi. Hij kon nog steeds lief lachen, maar hij zag er niet uit.
En misschien vinden mensen mijn kinderen wel lelijk omdat ze zo mager zijn. MK is redel;ijk bijgekomen, dus die is niet meer zo'n schrielkip, maar Jommetje is een vetarme baby. Ebn als ik iedereen altijd hoor joelen over 'die prachtige babyvetrolletjes', dan denk ik dat ze mijn kind waarschijnlijk niet mooi vinden.
En misschien vinden mensen mijn kinderen wel lelijk omdat ze zo mager zijn. MK is redel;ijk bijgekomen, dus die is niet meer zo'n schrielkip, maar Jommetje is een vetarme baby. Ebn als ik iedereen altijd hoor joelen over 'die prachtige babyvetrolletjes', dan denk ik dat ze mijn kind waarschijnlijk niet mooi vinden.
zondag 9 september 2007 om 13:35
Wat is er toch mis met het VMBO? Daar zitten gewoon normale kinderen op die gewoon leren om voor zichzelf te zorgen met het een of andere beroep. Ik krijg een beetje het idee dat het beeld hier van het VMBO is dat het allemaal asociale, domme pubers zijn die totaal gespeend zijn van elke beschaving.
Heb zelf op de Havo en het VWO gezeten en ik wéét nog niet of dat nou zoveel beter was. Daar werd zo belachelijk veel geblowd en gedronken en gespijbeld, dat was echt niet zoveel beter. Heb er niet voor niets 7 jaar over gedaan om mijn Havo diploma te krijgen.
Heb zelf op de Havo en het VWO gezeten en ik wéét nog niet of dat nou zoveel beter was. Daar werd zo belachelijk veel geblowd en gedronken en gespijbeld, dat was echt niet zoveel beter. Heb er niet voor niets 7 jaar over gedaan om mijn Havo diploma te krijgen.
zondag 9 september 2007 om 13:37
Ja! Dat is precies wat ik bedoel! Iedereen heeft in deze discussie nu eigenlijk gezegd dat hun kind mooi is, terwijl ik zeker weet dat als we nu gewoon een fotoverkiezing zouden houden of de kinderen in het echt op een rijtje zouden zetten, wij allemaal een mening zouden hebben over die kinderen. En ze zullen echt niet allemaal écht mooi zijn. Ik bedoel, soms staat er hier weer zo'n oproepje om op de een of de andere baby te stemmen op een babysite, en dan kijk je bij die fotos, en dan denk je "meeeeen, als ik zo'n lelijk kind had zou ik hem echt niet aan een verkiezing laten meedoen!"
Ik vind dat dus altijd een beetje eng. Ik vind mijn eigen kind ook mooi, maar ik weet nu ook - dat zie je ook aan de antwoorden - dat niemand het tegen me zou zeggen als hij alleen maar mooi is in mijn eigen hoofd.
Vreemd toch?
Am Yisrael Chai!
zondag 9 september 2007 om 13:40
Ik werk in het SBO met alle lichamelijke en verstandelijke beperkingen die je je maar kunt voorstellen. Heb vaak met ouders te maken waarvan het kind niet aan de verwachtingen voldeed. Sommige ouders hebben acceptatie problemen. Door de vele kritiek van de buitenwereld menen ze opmerkingen soms voor te moeten zijn en geven ze bij voorbaat luid en duidelijk aan wat er mis is met hun kind.
Om met een kind te werken zoek ik eerst naar leuke eigenschappen. De meeste ouders zijn blij dat ik die eigenschappen heb ontdekt omdat zij die als ouders ook zien. Een klassieke lelijkerd kan echt een typje, een boef of een grappenmaker zijn.
.
Om met een kind te werken zoek ik eerst naar leuke eigenschappen. De meeste ouders zijn blij dat ik die eigenschappen heb ontdekt omdat zij die als ouders ook zien. Een klassieke lelijkerd kan echt een typje, een boef of een grappenmaker zijn.
.
zondag 9 september 2007 om 13:44
inderdaad, wordt net gedaan of vmbo een verzameling asociale achterlijke kinderen bevat. Zo niet waar. Moet je trouwens eens op een gemiddelde kroeg avond gaan kijken in een studenten societeit, niveau is nou niet bepaalt super hoog daar. Ik snap wel de angst hoor, een rondhangende dochter van 13 die over straat sliert en al haar geld uitgeeft aan make up en kleding en verder niks leuk vindt en niks wil, is ook niet mijn ideaal beeld, maar ik associeer dat niet zo zeer met vmbo.
zondag 9 september 2007 om 13:52
Ja, lekker makkelijk... Tegenwoordig gaat het grootste gedeelte van de leerlingen na groep 8 naar het vmbo. Was het niet iets van 60%? De kans dat je kind tot die groep behoort is dus vrij groot en de kans dat je kind vaak met vmbo 'ers (en later: mensen die vmbo hebben gedaan) in aanraking komt is dus behoorlijk groot. Dat geldt voor ons net zo goed, want je kapper, de schilder, je automonteur en electricien zullen allemaal niet naar de universiteit zijn gegaan. Dat zijn toch allemaal doodnormale mensen? Net als de kinderen op het vmbo doodnormaal zijn? Is een omgeving van mensen die met hun hoofd geleerd hebben beter dan een omgeving van mensen die met hun handen leren?
zondag 9 september 2007 om 13:52
Ik zie mijn kinderenlieverniet op het vmbo omdat, ook al zit de helft van de schoolgaande kinderen erop, je dan minder kansen hebt op baangebied.
En ja, bakkers heb je ook nodig, maar als mijn kinderen naar het vwo gaan, kunnen ze altijd nog bakker worden. Als ze naar het vmbo gaan, wordt doorstuderen of een grootse carriere een stuk lastiger.
Lief en ik zijn zelf slim, ik zou het heel erg fijn vinden als mijn kinderen dat ook zijn. Sterker nog: ik ga er van uit dat ze slim zijn. Als ze dat niet zijn, zal dat echt slikken worden voor me. En nee, dan hou ik geen spat minder van ze, maar leuk vinden is wat anders.
En ja, bakkers heb je ook nodig, maar als mijn kinderen naar het vwo gaan, kunnen ze altijd nog bakker worden. Als ze naar het vmbo gaan, wordt doorstuderen of een grootse carriere een stuk lastiger.
Lief en ik zijn zelf slim, ik zou het heel erg fijn vinden als mijn kinderen dat ook zijn. Sterker nog: ik ga er van uit dat ze slim zijn. Als ze dat niet zijn, zal dat echt slikken worden voor me. En nee, dan hou ik geen spat minder van ze, maar leuk vinden is wat anders.
zondag 9 september 2007 om 13:58
Celeone, ik zeg niet dat het vmbo slechter is, maar feit blijft dat je met een goede opleiding meer kansen hebt op een betere baan. Je hebt in ieder geval meer keuze.
Ik denk dat middelbare scholen sowieso een verzamelplaats zijn voor rondhangculturen, geldsmijterij-naar-lippenstift-en-andere zaken, uitprobeerzaken van drank en drugs, dat lijkt me gewoon inherent aan kinderen.
Het gaat trouwens niet alleen om mogelijkheden op de arbeidsmarkt: ik merk gewoon dat VMBO-ers langzamer verbanden leggen, dingen vaker iet begrijpen, minder interesse hebben in kunst en cultuur, gewoon omdat ze daar met hun pet niet bij unnen. En dat is niet slecht, ik zou het voor mijn kinderen alleen wel erg jammer vinden. Want ik hou van theater, van literatuur, van architectuur, etc, en ik zou daar graag met mijn kinderen over praten.
Is dat nou echt zo gek?
Ik denk dat middelbare scholen sowieso een verzamelplaats zijn voor rondhangculturen, geldsmijterij-naar-lippenstift-en-andere zaken, uitprobeerzaken van drank en drugs, dat lijkt me gewoon inherent aan kinderen.
Het gaat trouwens niet alleen om mogelijkheden op de arbeidsmarkt: ik merk gewoon dat VMBO-ers langzamer verbanden leggen, dingen vaker iet begrijpen, minder interesse hebben in kunst en cultuur, gewoon omdat ze daar met hun pet niet bij unnen. En dat is niet slecht, ik zou het voor mijn kinderen alleen wel erg jammer vinden. Want ik hou van theater, van literatuur, van architectuur, etc, en ik zou daar graag met mijn kinderen over praten.
Is dat nou echt zo gek?
zondag 9 september 2007 om 14:02
Nee, da's niet gek. Maar ik krijg dan wel het gevoel dat je je eigen idealen op je kinderen projecteert. Want er zijn meer dan genoeg mensen die helemaal niet zitten te wachten op een interessante carriere of een betere baan. 40 jaar lang de lekkerste broodjes van het dorp bakken is ook een kunst en die persoon kan net zo gelukkig zijn als iemand die wel een boeiende carriere nastreeft.
zondag 9 september 2007 om 14:05
Een kind is een deel van jezelf, wanneer het geboren wordt heb je al maanden van afzien en investeren achter de rug. Dan is het ook nog eens hulpeloos en het kan niet zonder JOU!
De meeste moeders vinden dat geweldig, maakt niet uit hoe het eruit ziet, hoe lelijker hoe meer het kind bescherming nodig heeft. Alle oerdriften komen los..Het kind is geweldig
De meeste moeders vinden dat geweldig, maakt niet uit hoe het eruit ziet, hoe lelijker hoe meer het kind bescherming nodig heeft. Alle oerdriften komen los..Het kind is geweldig
zondag 9 september 2007 om 14:07
Ik zal eens een uitstapje naar een ander topic maken. Ook wel eens fijn voor de afwisseling.
Ik ben moeder van 3 kinderen. 2 dochters en 1 zoon.
Omdat ik zelf mijn uiterlijk nogal belangrijk vind, was ik wel een beetje bang ja, om een zgn lelijk kind te krijgen.
Toen mijn oudste net uit de buik was, zag ik vooral die dikke platgeslagen neus. Ja wat wist ik er van dat dat nog bij moest trekken.
Zat er toen echt mee.
Gelukkig droogde zij heel leuk op, alleen dat haar he. Ze is minstens een jaar, zo kaal als een biljartbal gebleven. Dus die had, weer of geen weer, altijd een scheetig mutsje op die knikker.
En met kleding, en verzorging doe je zelf al een hoop vind ik. Een niet zo aantrekkelijk kind, oogt al een stuk gezelliger, als er geen groene bellen onder die neus geplakt zitten, en het haar en de kleertjes schoon heel en modieus ogen. Vind ik echt, en ik maak daar ook serieus werk van bij mijn kinderen.
Mijn tweede dochter was een enorme baby. Tien pond, heel dik en vol plooien. Wel meteen een dikke bos haar, en enorme ogen, als magneten, met lange dikke donkere wimpers en wenkbrouwen. Dit heeft ze altijd gehouden. En ik weet, ik zie en hoor, dat mijn middelste dochter echt een prachtig poppetje is om te zien. Als baby al, maar nu als kleuter zeker. Nog steeds die enorme ogen, met een rij super lange wimpers, mooie volle wenkbrouwen, klein neusje en enorme lange haren.
Mijn zoontje was ook een kale baby. Correctie, een rossige haast kale baby. Haast doorzichtige huid. Een koppie als een oud mannetje de eerste dagen. En nee, niet echt een beauty nee. Vond ik best jammer. Maar wat doe je eraan? Gaandeweg ontdekte ik steeds meer leuke dingen in zijn uiterlijk. Nog steeds zie ik heus wel dat het geen zwitsal baby is ( peuter onderhand). Hij heeft een hemangioom bij zijn oogje ( alhoewel die al heel klein geworden is en ons iig nagenoeg niet meer opvalt) Hij is nog steeds rossig en bleek. En heeft blauw-grijze ogen ( itt tot mijn dochters die beiden groen/bruine kijkers hebben)
Het is weer een heel ander kind dan die meiden van mij. En toch is het een heel innemend mannetje. Met een beetje leuke kleding kan je er al snel een heel grappige beeb van maken ben ik achter. Beetje crea bea zijn :-)
Maar zonder gekheid. Ik vind hem dan wel niet het mooiste peutertje op aarde, het is wel MIJN peutertje, een grappig, eigenwijs, scheetig ventje, met een open, vriendelijk, en toegankelijk bekkie. En eigenlijk, vind ik hem, gewoon een heerlijk lekker ding.
Toch, zeker in het begin, vergeleek ik hem wel eens met andere kleintjes, en baalde ik van zijn kale kop en vlekjes bij zijn oogje. Maar nu voel ik me daar met terug werkende kracht wel eens schuldig over. Want hoe belangrijk is het echt?
Dat meen ik hoor.
Mijn oudste dochter heeft kanker, zoals de meesten onderhand wel zullen weten.
En van haar eens zo mooie uiterlijk, is niets meer over. De glans is eraf, ze sprankeld niet meer. Haar huid is kapot, haar ogen staan levensloos. Haar lippen zijn gebarsten. Haar hoofd is kaal ( jaja we zijn weer terug bij af ja)
Ze zit onder de huiduitslag, en donker verkleurde pigment vlekken. En is verder lijkbleek.
Ik kan, met de beste wil van de wereld, haar, met een leuk hoofddoekje en mooie kleren, niet meer gezond en blozend er uit laten zien. En dat vind ik wel eens moeilijk ja. Dat mijn mooie gezonde dochter, eruit ziet als een uitgeteerde kankerpatient. En ineens leer je in sneltempo wat nu echt belangrijk is.
Ik ben het met iedereen eens, dat dit wel een heel extreem voorbeeld is, en natuurlijk is het ene kind mooier of slimmer dan de ander. Maar op momenten dat het minder gaat met je kind, valt het uiterlijke onmiddellijk in het niets bij de rest.
Ik zou mijn beide benen wel willen missen, als ik mijn kind daar haar gezondheid mee terug kon geven. En dat ze kaal is? Who cares! Groeit wel weer terug.
Maar de starende blikken op straat zijn hard, keihard. Want ik weet heus wel wat ze denken. En echt hoor, leuk is anders.
Wees blij met je gezonde kind. Flaporen of hazetanden. Lekker belangrijk. Ik snap het wel, ik was zelf ook zo, echt. Maar ik heb geleerd, helaas op een afschuwelijke manier die ik niemand toe wens, dat uiterlijk maar buitenkant is. Helaas leven we in een maatschappij, waar er veel te veel waarde aan die buitenkant gehecht wordt. Ik denk dat het aan ons is, om daar wat aan te veranderen.
Ik vertel altijd AL mijn kinderen, hoe mooi, lief en geweldig ik ze vind. Ook al zijn er vast en zeker honderden kinderen van buiten stukken mooier, ik ben daar heus niet blind voor, mijn kinderen zullen altijd de mooiste voor MIJ zijn!!
Ik ben moeder van 3 kinderen. 2 dochters en 1 zoon.
Omdat ik zelf mijn uiterlijk nogal belangrijk vind, was ik wel een beetje bang ja, om een zgn lelijk kind te krijgen.
Toen mijn oudste net uit de buik was, zag ik vooral die dikke platgeslagen neus. Ja wat wist ik er van dat dat nog bij moest trekken.
Zat er toen echt mee.
Gelukkig droogde zij heel leuk op, alleen dat haar he. Ze is minstens een jaar, zo kaal als een biljartbal gebleven. Dus die had, weer of geen weer, altijd een scheetig mutsje op die knikker.
En met kleding, en verzorging doe je zelf al een hoop vind ik. Een niet zo aantrekkelijk kind, oogt al een stuk gezelliger, als er geen groene bellen onder die neus geplakt zitten, en het haar en de kleertjes schoon heel en modieus ogen. Vind ik echt, en ik maak daar ook serieus werk van bij mijn kinderen.
Mijn tweede dochter was een enorme baby. Tien pond, heel dik en vol plooien. Wel meteen een dikke bos haar, en enorme ogen, als magneten, met lange dikke donkere wimpers en wenkbrouwen. Dit heeft ze altijd gehouden. En ik weet, ik zie en hoor, dat mijn middelste dochter echt een prachtig poppetje is om te zien. Als baby al, maar nu als kleuter zeker. Nog steeds die enorme ogen, met een rij super lange wimpers, mooie volle wenkbrouwen, klein neusje en enorme lange haren.
Mijn zoontje was ook een kale baby. Correctie, een rossige haast kale baby. Haast doorzichtige huid. Een koppie als een oud mannetje de eerste dagen. En nee, niet echt een beauty nee. Vond ik best jammer. Maar wat doe je eraan? Gaandeweg ontdekte ik steeds meer leuke dingen in zijn uiterlijk. Nog steeds zie ik heus wel dat het geen zwitsal baby is ( peuter onderhand). Hij heeft een hemangioom bij zijn oogje ( alhoewel die al heel klein geworden is en ons iig nagenoeg niet meer opvalt) Hij is nog steeds rossig en bleek. En heeft blauw-grijze ogen ( itt tot mijn dochters die beiden groen/bruine kijkers hebben)
Het is weer een heel ander kind dan die meiden van mij. En toch is het een heel innemend mannetje. Met een beetje leuke kleding kan je er al snel een heel grappige beeb van maken ben ik achter. Beetje crea bea zijn :-)
Maar zonder gekheid. Ik vind hem dan wel niet het mooiste peutertje op aarde, het is wel MIJN peutertje, een grappig, eigenwijs, scheetig ventje, met een open, vriendelijk, en toegankelijk bekkie. En eigenlijk, vind ik hem, gewoon een heerlijk lekker ding.
Toch, zeker in het begin, vergeleek ik hem wel eens met andere kleintjes, en baalde ik van zijn kale kop en vlekjes bij zijn oogje. Maar nu voel ik me daar met terug werkende kracht wel eens schuldig over. Want hoe belangrijk is het echt?
Dat meen ik hoor.
Mijn oudste dochter heeft kanker, zoals de meesten onderhand wel zullen weten.
En van haar eens zo mooie uiterlijk, is niets meer over. De glans is eraf, ze sprankeld niet meer. Haar huid is kapot, haar ogen staan levensloos. Haar lippen zijn gebarsten. Haar hoofd is kaal ( jaja we zijn weer terug bij af ja)
Ze zit onder de huiduitslag, en donker verkleurde pigment vlekken. En is verder lijkbleek.
Ik kan, met de beste wil van de wereld, haar, met een leuk hoofddoekje en mooie kleren, niet meer gezond en blozend er uit laten zien. En dat vind ik wel eens moeilijk ja. Dat mijn mooie gezonde dochter, eruit ziet als een uitgeteerde kankerpatient. En ineens leer je in sneltempo wat nu echt belangrijk is.
Ik ben het met iedereen eens, dat dit wel een heel extreem voorbeeld is, en natuurlijk is het ene kind mooier of slimmer dan de ander. Maar op momenten dat het minder gaat met je kind, valt het uiterlijke onmiddellijk in het niets bij de rest.
Ik zou mijn beide benen wel willen missen, als ik mijn kind daar haar gezondheid mee terug kon geven. En dat ze kaal is? Who cares! Groeit wel weer terug.
Maar de starende blikken op straat zijn hard, keihard. Want ik weet heus wel wat ze denken. En echt hoor, leuk is anders.
Wees blij met je gezonde kind. Flaporen of hazetanden. Lekker belangrijk. Ik snap het wel, ik was zelf ook zo, echt. Maar ik heb geleerd, helaas op een afschuwelijke manier die ik niemand toe wens, dat uiterlijk maar buitenkant is. Helaas leven we in een maatschappij, waar er veel te veel waarde aan die buitenkant gehecht wordt. Ik denk dat het aan ons is, om daar wat aan te veranderen.
Ik vertel altijd AL mijn kinderen, hoe mooi, lief en geweldig ik ze vind. Ook al zijn er vast en zeker honderden kinderen van buiten stukken mooier, ik ben daar heus niet blind voor, mijn kinderen zullen altijd de mooiste voor MIJ zijn!!
