Kinderen
alle pijlers
Als je kind echt spuuglelijk is...
zondag 9 september 2007 om 12:39
... hou je er dan net zoveel van als van een mooi kind?
Dat is iets wat ik me echt al in mijn zwangerschap afvroeg. Was echt bang om een lelijk kind te krijgen. Gelukkig is hij dat echt niet, maar wat als het mooi is, maar ontzettend dom? Of gewoon niet gezellig?
En wat ik me ook afvraag: zie je het als je kind lelijk is? Of dom? Of een rotkarakter heeft? Of word je door de natuur dusdanig voor de gek gehouden dat de hele wereld denkt "zooooo, die is lélijk!", maar jij ervan overtuigd bent dat je kind ubercute is?
Zijn er hier moeders die hun kind écht lelijk vinden? (Of een van de andere dingen waarvan je bij andere kinderen denkt: zooo, ben ik effe blij dat de mijne niet zo *voeg hier willekeurig negatief oordeel in* is?)
Dat is iets wat ik me echt al in mijn zwangerschap afvroeg. Was echt bang om een lelijk kind te krijgen. Gelukkig is hij dat echt niet, maar wat als het mooi is, maar ontzettend dom? Of gewoon niet gezellig?
En wat ik me ook afvraag: zie je het als je kind lelijk is? Of dom? Of een rotkarakter heeft? Of word je door de natuur dusdanig voor de gek gehouden dat de hele wereld denkt "zooooo, die is lélijk!", maar jij ervan overtuigd bent dat je kind ubercute is?
Zijn er hier moeders die hun kind écht lelijk vinden? (Of een van de andere dingen waarvan je bij andere kinderen denkt: zooo, ben ik effe blij dat de mijne niet zo *voeg hier willekeurig negatief oordeel in* is?)
Am Yisrael Chai!
zondag 9 september 2007 om 22:06
prachtig...
en tilalia, dat vind ik wat anders, als mijn dochter vwo aankan, hoop ik ook dat ze daarvoor kiest en daar zin in heeft, maar ik hoop er niet van te voren op. Dat is niet iets waar ik aan denk als ik over de toekomst van haar "fantaseer". Ik heb geen opleidingswens en daar ook geen ideeen over.
en tilalia, dat vind ik wat anders, als mijn dochter vwo aankan, hoop ik ook dat ze daarvoor kiest en daar zin in heeft, maar ik hoop er niet van te voren op. Dat is niet iets waar ik aan denk als ik over de toekomst van haar "fantaseer". Ik heb geen opleidingswens en daar ook geen ideeen over.
zondag 9 september 2007 om 22:15
Trouwens, ik hou van mijn kinderen om het pakketje. Omdat, als ik mijn kinderen zie, ik al hun mooie eigenschappen, grappige uitspraken, slimmigheden, knuffels en kusjes zie, ik zie het hulpeloze wezentje toen ze net geboren waren en de dreumes en kleuter die ze nu zijn, ik zie mezelf en mijn Lief en de prachtige unieke exemplaren die dat heeft opgeleverd. En dat daar een mooi bekkie om heen zit, da's leuk maar als ze met een jute zak over hun hoofd gaan lopen, hou ik nog steeds van ze.
zondag 9 september 2007 om 22:18
Muis,
Ik kwam op dit topic door een andere discussie, waarin ik het volgende schreef:
Stel dat je de moeder van een Regilio Tuur bent, terwijl je zelf verwacht had dat er een Denzel Washington uit zou komen. Ik vraag me af hoe je daar dan mee om gaat.
Natuurlijk heb je het niet voor het kiezen, heb je het te doen met wat je krijgt, maar ik persoonlijk had toch echt bepaalde verwachtingen van "later als ik kinderen heb" en ik denk dat iedereen dat wel heeft. Zo dacht ik dat ik - natuurlijk - een beeldschone baby zou krijgen, zo eentje die zo uit de Zwitsal reclame weggelopen leek te zijn. Zoeen met een licht caramelkleurig tintje, grote donkere ogen met wimpers waar menig volwassen vrouw jaloers op zou zijn. Een goeie kop met pikzwart haar, lekkere spekarmpjes, een beetje zoals mijn broertje en ikzelf, maar dan een tintje lichter en nóg leuker.
Nou, ik kreeg echt een hartverzakking toen ik het kind voor het eerst zag hoor. Hij was róze. Of nou ja, róze, meer een soort lichtgevend wit. En hij had geen enkele krul. En onzichtbare blonde wenkbrauwen. En blauwe ogen.
Nu kan ik me niet meer voorstellen dat ik ooit een ander kind bedacht had en vind ik hem vele malen mooier dan die Zwitsalbaby die ik bedacht had. Bijzonderder, met zijn blonde krullen en blanke huid, maar toch donkere trekken. Maar toen? Mwoah, ondanks dat hij echt geen lelijke baby was, was ik zelf niet zo van hem gecharmeerd, die eerste dagen. Qua uiterlijk dan, he. Ik vond hem fantastisch en perfect, maar ik moest echt aan zijn uiterlijk wennen.
En tja, waarschijnlijk zal ik net zo moeten wennen als mijn zoon later een schaaknerd blijkt te zijn ipv een haantje de voorste. En zo kan ik wel meer dingen bedenken die dan niet stroken met hoe ik me mijn eigen fictieve kind had voorgesteld.
Ik zal toch niet de enige zijn die bepaalde verwachtingen heeft?
Ik kwam op dit topic door een andere discussie, waarin ik het volgende schreef:
Stel dat je de moeder van een Regilio Tuur bent, terwijl je zelf verwacht had dat er een Denzel Washington uit zou komen. Ik vraag me af hoe je daar dan mee om gaat.
Natuurlijk heb je het niet voor het kiezen, heb je het te doen met wat je krijgt, maar ik persoonlijk had toch echt bepaalde verwachtingen van "later als ik kinderen heb" en ik denk dat iedereen dat wel heeft. Zo dacht ik dat ik - natuurlijk - een beeldschone baby zou krijgen, zo eentje die zo uit de Zwitsal reclame weggelopen leek te zijn. Zoeen met een licht caramelkleurig tintje, grote donkere ogen met wimpers waar menig volwassen vrouw jaloers op zou zijn. Een goeie kop met pikzwart haar, lekkere spekarmpjes, een beetje zoals mijn broertje en ikzelf, maar dan een tintje lichter en nóg leuker.
Nou, ik kreeg echt een hartverzakking toen ik het kind voor het eerst zag hoor. Hij was róze. Of nou ja, róze, meer een soort lichtgevend wit. En hij had geen enkele krul. En onzichtbare blonde wenkbrauwen. En blauwe ogen.
Nu kan ik me niet meer voorstellen dat ik ooit een ander kind bedacht had en vind ik hem vele malen mooier dan die Zwitsalbaby die ik bedacht had. Bijzonderder, met zijn blonde krullen en blanke huid, maar toch donkere trekken. Maar toen? Mwoah, ondanks dat hij echt geen lelijke baby was, was ik zelf niet zo van hem gecharmeerd, die eerste dagen. Qua uiterlijk dan, he. Ik vond hem fantastisch en perfect, maar ik moest echt aan zijn uiterlijk wennen.
En tja, waarschijnlijk zal ik net zo moeten wennen als mijn zoon later een schaaknerd blijkt te zijn ipv een haantje de voorste. En zo kan ik wel meer dingen bedenken die dan niet stroken met hoe ik me mijn eigen fictieve kind had voorgesteld.
Ik zal toch niet de enige zijn die bepaalde verwachtingen heeft?
Am Yisrael Chai!
zondag 9 september 2007 om 22:21
Mooi Pammie, heel beeldend ook met die jute zak ( 
)
Tila, natuurlijk hoop je het allerbeste. Ik ook. Ik hoop ook dat ze geinteresseerd raakt in literatuur, in kunst, dat ze wil leren en nieuwsgierig is en ik wil haar mogelijkheden bieden, maar ik zal haar ook helpen en van haar houden als haar keuzes niet de mijne zijn. Dat is in elke geval (aangezien ik nu ze twee is nog niet kan oordelen of zekerheden kan spuien over een toekomst die net uit de luiers (zo trots ben ik op die zindelijkheid
) is) de insteek en iets waar ik mijn uiterste best voor ga doen.
)Tila, natuurlijk hoop je het allerbeste. Ik ook. Ik hoop ook dat ze geinteresseerd raakt in literatuur, in kunst, dat ze wil leren en nieuwsgierig is en ik wil haar mogelijkheden bieden, maar ik zal haar ook helpen en van haar houden als haar keuzes niet de mijne zijn. Dat is in elke geval (aangezien ik nu ze twee is nog niet kan oordelen of zekerheden kan spuien over een toekomst die net uit de luiers (zo trots ben ik op die zindelijkheid
) is) de insteek en iets waar ik mijn uiterste best voor ga doen.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zondag 9 september 2007 om 22:22
Arwen, misschien is dat het verschil. Ik 'hoop' niet dat mijn kinders slim genoeg zijn voor het vwo, ik ga er vanuit. Al voor ze geboren, al voor ze gemaakt waren. Omdat ik het me niet voor kan stellen dat ze 'maar' het vmbo zouden aankunnen. Ik kan het me gewoonniet voorstellen. En zoals ik eerder in het topic al schreef, dat zou serieus slikken worden voor mij. En ook voor Lief, heb het net nog even nagevraagd.
Ik zal geen spat minder van ze houden, mar het zal wel slikken zijn.
Ik hoop dat ze later ook van actieve vakanties houden, dat ze boeken gaan lezen, dat ze mee willen naar het theater, en uit eten, en meer van dat soort dingen, omdat we dat dan als een gezin kunnen doen.
En vwb mooi: MK heeft een tijdje de haren uit haar kop getrokken, om in slaap te komen. In de categorie vreemd dreumesgedrag. Heeft ze dus bijna een jaar met een gekortwiekt koppie rondgelopen, om het haar af te leren. Was ze mooi? Ik vond van wel. Heel veel mensen zullen het vreselijk hebben gevonden, dat korte haar op die grote kop, maar het was mij worst. Mijn meisje! Prachtkind!
(en ja, dan vind ik het nog wel dubbel zo leuk dat ze nu langer haarheeft, en niet alleen omdat je daar ministaartjes in kan prakken, maar helemaal omdat ze nu dus niet meer haar haren uit haar hoofd trekt)
Ik zal geen spat minder van ze houden, mar het zal wel slikken zijn.
Ik hoop dat ze later ook van actieve vakanties houden, dat ze boeken gaan lezen, dat ze mee willen naar het theater, en uit eten, en meer van dat soort dingen, omdat we dat dan als een gezin kunnen doen.
En vwb mooi: MK heeft een tijdje de haren uit haar kop getrokken, om in slaap te komen. In de categorie vreemd dreumesgedrag. Heeft ze dus bijna een jaar met een gekortwiekt koppie rondgelopen, om het haar af te leren. Was ze mooi? Ik vond van wel. Heel veel mensen zullen het vreselijk hebben gevonden, dat korte haar op die grote kop, maar het was mij worst. Mijn meisje! Prachtkind!
(en ja, dan vind ik het nog wel dubbel zo leuk dat ze nu langer haarheeft, en niet alleen omdat je daar ministaartjes in kan prakken, maar helemaal omdat ze nu dus niet meer haar haren uit haar hoofd trekt)
zondag 9 september 2007 om 22:26
Ja, ik heb dat dus ook, Tila, net zoals het nooit bij mij opgekomen was dat er weleens een andere kleur dan "caramel" uit had kunnen komen, ben ik er in mijn fantasie ook altijd vanuit gegaan dat ik later met een 15 jarige discussies heb over politiek. En over dat ie pas mag gaan surfen als zijn huiswerk gedaan is. Omdat ik me gewoon niet voor kan stellen dat uit mij een kind zou kunnen komen dat níet van de zee houdt. Of dat níet van lezen houdt.
Maar natuurlijk weet ik verstandelijk wel dat dat zomaar zou kunnen, maar het staat zo ver van me af dat dat serieus even schrikken zou zijn.
Maar natuurlijk weet ik verstandelijk wel dat dat zomaar zou kunnen, maar het staat zo ver van me af dat dat serieus even schrikken zou zijn.
Am Yisrael Chai!
zondag 9 september 2007 om 22:27
Ik wil ze DE kans van hun leven geven:
Dat is ons inziens dat ze mogen weten dat ze tot op het bot geliefd zijn, door ons en door God.
En of ze nou zelf in God geloven (zoals man en ik wel doen) of niet, gaan studeren (zoals man en ik doen) of niet, de muziek in gaan (zoals man en ik deden) heel fanatiek gaan sporten (zoals man en ik niet doen)... het maakt me niet uit. Ik houd van ze. Dat te weten is hun kans om gelukkig te worden. En daar gaat het bij ons om. Niet of je status, macht, aanzien, geld, gezondheid hebt... nee, dat je gelukkig bent, dat gunnen we onze jongens.
Ik kon zelf makkelijk het VWO doen. Ik wilde dat niet, ik hoefde dat ook niet. Mijn ouders en ik hadden goed door dat ik naast school ook wilde werken, wilde toneelspelen, wilde zingen etc. Daardoor heb ik de Havo gedaan ipv VWO, terwijl ik dat wel kon. Ik had ook mijn HBO-diploma in 3,5 jaar kunnen halen. Ik doe er inmiddels 7 jaar over. Omdat ik ook wilde werken en kinderen wilde krijgen intussen.
Boeiend... ik ben gelukkig!
Dat is ons inziens dat ze mogen weten dat ze tot op het bot geliefd zijn, door ons en door God.
En of ze nou zelf in God geloven (zoals man en ik wel doen) of niet, gaan studeren (zoals man en ik doen) of niet, de muziek in gaan (zoals man en ik deden) heel fanatiek gaan sporten (zoals man en ik niet doen)... het maakt me niet uit. Ik houd van ze. Dat te weten is hun kans om gelukkig te worden. En daar gaat het bij ons om. Niet of je status, macht, aanzien, geld, gezondheid hebt... nee, dat je gelukkig bent, dat gunnen we onze jongens.
Ik kon zelf makkelijk het VWO doen. Ik wilde dat niet, ik hoefde dat ook niet. Mijn ouders en ik hadden goed door dat ik naast school ook wilde werken, wilde toneelspelen, wilde zingen etc. Daardoor heb ik de Havo gedaan ipv VWO, terwijl ik dat wel kon. Ik had ook mijn HBO-diploma in 3,5 jaar kunnen halen. Ik doe er inmiddels 7 jaar over. Omdat ik ook wilde werken en kinderen wilde krijgen intussen.
Boeiend... ik ben gelukkig!
zondag 9 september 2007 om 22:27
Fash, das wel herkenbaar hoor. Alleen kwam kind hier eruit zoals verwacht, wat ook wel weer schrikken was, aangezien het zo volkomen klopte, op misschien gewicht na (ze woog 8 pond terwijl ik 'gegokt' had op pond of 6 a 7). Ik wist dat ze pikzwarte, lange en punkerige haren zou hebben. Het was wel iets buitensporiger dan ik me had kunnen voorstellen, maar het plaatje was wel zoals ik dacht dat het zou zijn. (de vader en ik hadden allebei als baby enorme bos zwart punkhaar en dochter had ipv zelfde bos het geaccumuleerde dubbele )
Je zoon klinkt heel mooi. Hier in de buurt loopt ook een donkere vrouw rond met een heel blond jongetje met vrij lichte huid. Toch lijkt hij enorm op haar, qua gelaatstrekken. Het is een hele mooie vorm van mengelmoes bij hem. Grappig.
)Je zoon klinkt heel mooi. Hier in de buurt loopt ook een donkere vrouw rond met een heel blond jongetje met vrij lichte huid. Toch lijkt hij enorm op haar, qua gelaatstrekken. Het is een hele mooie vorm van mengelmoes bij hem. Grappig.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 9 september 2007 om 22:28
Nou, ik vind er geen moer an. Zweverig geneuzel.
Ik neem aan dat 'He' meneertje god moet voorstellen. Dan ik je vertellen dat 'He' helemaal mijn kinderen niet gemaakt heeft. Dat ben ik geweest (met wat hulp van wat zaadjes).
Het zijn dus míjn kinderen, waarvan ik hoop, en mijn uiterste best voor doe, dat ze mijn normen en waarden de toekomst mee in nemen. En als ze dat niet denken te doen, ik daar tot ongeveer hun 20ste de tijd voor heb, hen op welke wijze dan ook, op andere gedachten te brengen.
zondag 9 september 2007 om 22:30
Voor stoere voetballiefhebbende papa's zal het ook slikken zijn als nummer drie ook weer een dochter is , of als zijn zoon niet kan of wil voetballen.......... die droomt ook stiekum de nieuwe Cruyff te hebben gemaakt. Dat je kind je daar niet minder om is......maar ik heb genoeg vaders horen zegen dat ze het best jammer vinden dat ze geen zoons hebben .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 september 2007 om 22:31
Maar als JIJ je iets niet kan voorstellen omdat jij het toevallig kunt of er van houdt, dan kijk je toch al niet objectief naar je kind? Het is toch jammer dat je teleurgsteld zou zijn omdat je kind wél naar het vmbo gaat en niet naar het door jou gedroomde VWO. Denk je dat een kind dat niet doorheeft?
zondag 9 september 2007 om 22:32
Dank je! Vind het ook erg stoer. Ze is net twee en heeft nu alleen snachts luiers aan, al is dat eigenlijk niet nodig, want ze wordt altijd met droge luier wakker. Ik durf het nog niet aan om em weg te laten want vrees dan nergens op gestoelde nachtelijke bedverschoonpartijen. We co-slapen dus misschien is het ook wel angst voor eigen hachje
Ik snap trouwens jouw gevoel goed hoor, ik zou het ook slikken vinden als dochter niet goed zou blijken te leren (ook vanwege onverwachte ervan, aangezien ze nu heel snel is met taal en leren van vaardigheden) en misschien nog wel veel meer als ze totaal ongeinteressseerd zou blijken voor dingen als cultuur en kunst en taal en literatuur enzo. Als ze Frans Bauer het einde zou vinden....
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 9 september 2007 om 22:35
Kjong,
Ik geloof zelf helemaal niet in een God of Goden, maar vind de tekst toch mooi en dan puur vanwege feit dat het stelt dat je kinderen eigen personen zijn met een eigen wil en eigen ziel. Natuurlijk ga je hen proberen bij te brengen wat jij van het leven vindt, dat doe ik ook, maar als ze anders blijken te zijn of denken dan ik is dat hun goed recht! Ik ben zelf blij dat ik niet zelfde denk als mijn ouders en die hadden ook jouw idee over bijbrengen van normen en waarden aan hun kinderen. Uiteindelijk (je voed ze op, je geeft ze alles maar dan) kiezen ze hun eigen weg en gelukkig maar ook.
Ik geloof zelf helemaal niet in een God of Goden, maar vind de tekst toch mooi en dan puur vanwege feit dat het stelt dat je kinderen eigen personen zijn met een eigen wil en eigen ziel. Natuurlijk ga je hen proberen bij te brengen wat jij van het leven vindt, dat doe ik ook, maar als ze anders blijken te zijn of denken dan ik is dat hun goed recht! Ik ben zelf blij dat ik niet zelfde denk als mijn ouders en die hadden ook jouw idee over bijbrengen van normen en waarden aan hun kinderen. Uiteindelijk (je voed ze op, je geeft ze alles maar dan) kiezen ze hun eigen weg en gelukkig maar ook.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 9 september 2007 om 22:36
[quote]:
Arwen, misschien is dat het verschil. Ik 'hoop' niet dat mijn kinders slim genoeg zijn voor het vwo, ik ga er vanuit. Al voor ze geboren, al voor ze gemaakt waren. Omdat ik het me niet voor kan stellen dat ze 'maar' het vmbo zouden aankunnen. Ik kan het me gewoonniet voorstellen. En zoals ik eerder in het topic al schreef, dat zou serieus slikken worden voor mij. En ook voor Lief, heb het net nog even nagevraagd.
Ik zal geen spat minder van ze houden, mar het zal wel slikken zijn.
Ik hoop dat ze later ook van actieve vakanties houden, dat ze boeken gaan lezen, dat ze mee willen naar het theater, en uit eten, en meer van dat soort dingen, omdat we dat dan als een gezin kunnen doen.
Ik lees dit voor aan mijn man en hij zegt: Afschuwelijk, vul het leven van je kind alvast maar in.
Ik zie zelf in mijn werk het product hiervan: kinderen die zich tot op het bot schamen omdat ze 'maar' op de havo, 'maar' op het vmbo zitten. Slecht presteren, zich niet happy voelen, omdat hun opleiding lager is dan die van papa. (vaak zijn het de vaders)
Ik zou mijn verwachtingen bijstellen, voor het welzijn van je kinderen. En zo scherp ben ik echt niet vaak op het viva-forum, ben 1 van de mildste meewaaiers, maar ik vind dat jij wel erg concrete verwachtingspatronen hebt.
Arwen, misschien is dat het verschil. Ik 'hoop' niet dat mijn kinders slim genoeg zijn voor het vwo, ik ga er vanuit. Al voor ze geboren, al voor ze gemaakt waren. Omdat ik het me niet voor kan stellen dat ze 'maar' het vmbo zouden aankunnen. Ik kan het me gewoonniet voorstellen. En zoals ik eerder in het topic al schreef, dat zou serieus slikken worden voor mij. En ook voor Lief, heb het net nog even nagevraagd.
Ik zal geen spat minder van ze houden, mar het zal wel slikken zijn.
Ik hoop dat ze later ook van actieve vakanties houden, dat ze boeken gaan lezen, dat ze mee willen naar het theater, en uit eten, en meer van dat soort dingen, omdat we dat dan als een gezin kunnen doen.
Ik lees dit voor aan mijn man en hij zegt: Afschuwelijk, vul het leven van je kind alvast maar in.
Ik zie zelf in mijn werk het product hiervan: kinderen die zich tot op het bot schamen omdat ze 'maar' op de havo, 'maar' op het vmbo zitten. Slecht presteren, zich niet happy voelen, omdat hun opleiding lager is dan die van papa. (vaak zijn het de vaders)
Ik zou mijn verwachtingen bijstellen, voor het welzijn van je kinderen. En zo scherp ben ik echt niet vaak op het viva-forum, ben 1 van de mildste meewaaiers, maar ik vind dat jij wel erg concrete verwachtingspatronen hebt.
zondag 9 september 2007 om 22:37
je past je aan...........sterker nog ....
ik vond sport vreselijk ! Om te doen , om te kijken...... wal-ge-lijk.
Bleek ik twee hele sportieve koters te hebben gebaard ........wat doe je dan ? Blijf je thuis als zij sporten ? Moedig je andere hobby's aan ? Of leer je de regels van het spelletje , doe je je best om je in te leven in hun belevingswereld en word je die moeder die de sportkrant leest en als eerste op de hoogte is van de transfers ?
ik vond sport vreselijk ! Om te doen , om te kijken...... wal-ge-lijk.
Bleek ik twee hele sportieve koters te hebben gebaard ........wat doe je dan ? Blijf je thuis als zij sporten ? Moedig je andere hobby's aan ? Of leer je de regels van het spelletje , doe je je best om je in te leven in hun belevingswereld en word je die moeder die de sportkrant leest en als eerste op de hoogte is van de transfers ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 september 2007 om 22:39
Wonderlijk dat je je uberhaupt af kunt vragen of je minder van je kind houdt, als het lelijk is.
Zou jij minder van je kind houden als het lelijk is?
Als jouw kind dat zou overkomen wat de 'kinderen' van de brand in Enschede/Volendam is overkomen, zou je dan ineens minder van hem houden?
Snap je nu wat voor onzinnige vraag dit is?
En over verwachtingen. Natuurlijk mag je verwachtingen hebben, maar als je dingen verwacht zul je teleurgesteld worden.
Die teleurstelling zal je kind voelen, hoe zeer je dit ook probeert te verbergen.
Je mag hopen dat je kind gelukkig wordt en gezond blijft. Dat zijn mijn inziens de wensen die je voor je kind moet/mag hebben.
Al het andere vind ik onbelangrijk.
Als mijn kind gelukkig is op het VMBO ben ik ook gelukkig.
Wil het doorleren, ook goed.
Ik ben zelf beslist niet dom, maar heb ook via een omweg (ja ja, eerst een opleiding gelijk aan VMBO gedaan) mijn HBO diploma gehaald.
En gelukkig hebben mijn ouders me alle ruimte gegeven.
Mijn kinderen zien er best leuk uit. Dat is fijn voor hun, het maakt het risico op pesten kleiner.
Ik vind ze prachtig, of de buitenwereld dit ook vindt, interesseert me werkelijk waar geen ruk.
Tuurlijk is het leuk om te horen dat je kinderen mooi zijn. Complimenten zijn altijd leuk. Maar als je die waardering nodig hebt, is er toch iets mis.
Smaak is zo persoonlijk
Ik werk op een dagcentrum voor verstandelijk gehandicapte kinderen.
En geloof me daar zitten een heleboel extreem lelijke kinderen.
En ik vind ze allemaal even mooi. Hun ouders vinden ze ook prachtig.
Die liefde, dat maakt de kinderen mooi.
Zo hoort het ook te zijn
Zou jij minder van je kind houden als het lelijk is?
Als jouw kind dat zou overkomen wat de 'kinderen' van de brand in Enschede/Volendam is overkomen, zou je dan ineens minder van hem houden?
Snap je nu wat voor onzinnige vraag dit is?
En over verwachtingen. Natuurlijk mag je verwachtingen hebben, maar als je dingen verwacht zul je teleurgesteld worden.
Die teleurstelling zal je kind voelen, hoe zeer je dit ook probeert te verbergen.
Je mag hopen dat je kind gelukkig wordt en gezond blijft. Dat zijn mijn inziens de wensen die je voor je kind moet/mag hebben.
Al het andere vind ik onbelangrijk.
Als mijn kind gelukkig is op het VMBO ben ik ook gelukkig.
Wil het doorleren, ook goed.
Ik ben zelf beslist niet dom, maar heb ook via een omweg (ja ja, eerst een opleiding gelijk aan VMBO gedaan) mijn HBO diploma gehaald.
En gelukkig hebben mijn ouders me alle ruimte gegeven.
Mijn kinderen zien er best leuk uit. Dat is fijn voor hun, het maakt het risico op pesten kleiner.
Ik vind ze prachtig, of de buitenwereld dit ook vindt, interesseert me werkelijk waar geen ruk.
Tuurlijk is het leuk om te horen dat je kinderen mooi zijn. Complimenten zijn altijd leuk. Maar als je die waardering nodig hebt, is er toch iets mis.
Smaak is zo persoonlijk
Ik werk op een dagcentrum voor verstandelijk gehandicapte kinderen.
En geloof me daar zitten een heleboel extreem lelijke kinderen.
En ik vind ze allemaal even mooi. Hun ouders vinden ze ook prachtig.
Die liefde, dat maakt de kinderen mooi.
Zo hoort het ook te zijn
zondag 9 september 2007 om 22:40
zondag 9 september 2007 om 22:45
En wat doe je dan als je kind op zijn/haar achttiende zegt, ik stop ermee, ik ga een wereldreis maken en vrijwilligerswerk doen in Uganda? Onterf je hem/haar dan?
Sosofie, iets hopen is iets heel anders dan een kind ergens toe dwingen. Ik zie Tilalia toch voornamelijk hoop uiten.
BGB, ik heb een dochter, dus goede hoop, maar mocht ze ooit voetbalfanaat worden, dan denk ik nu aan opgeven voor adoptie (wie weet groei ik erin, wilde altijd afgeschoten worden als ik K3 liedjes zou zingen, maar betrapte mezelf nog niet zo lang geleden opeens op een heel enthausiast 'kusjesdag'.... )
Sosofie, iets hopen is iets heel anders dan een kind ergens toe dwingen. Ik zie Tilalia toch voornamelijk hoop uiten.
BGB, ik heb een dochter, dus goede hoop, maar mocht ze ooit voetbalfanaat worden, dan denk ik nu aan opgeven voor adoptie
(wie weet groei ik erin, wilde altijd afgeschoten worden als ik K3 liedjes zou zingen, maar betrapte mezelf nog niet zo lang geleden opeens op een heel enthausiast 'kusjesdag'.... )
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 9 september 2007 om 22:50
zondag 9 september 2007 om 22:50
Sosofie, iets hopen is iets heel anders dan een kind ergens toe dwingen. Ik zie Tilalia toch voornamelijk hoop uiten.
En dat is precies waar ik kinderen op vast zie lopen:
Ze stellen hun ouders teleur omdat ze niet aan verwachtingen konden voldoen. Waar hoop is, zijn verwachtingen.
Ik bedoel dit allemaal niet naar of persoonlijk, Tilala
En dat is precies waar ik kinderen op vast zie lopen:
Ze stellen hun ouders teleur omdat ze niet aan verwachtingen konden voldoen. Waar hoop is, zijn verwachtingen.
Ik bedoel dit allemaal niet naar of persoonlijk, Tilala
zondag 9 september 2007 om 22:53
Zo een gedichtje grijpt je in je sentiment. Het gaat over kindjes.
Er staat ook nog iets 'goddelijks' in. Dus dat is dubbel in iemands zwakte tasten, zonder dat diegene erbij stil staat dat zo'n zonnekind die lekker eigenwijs de eigen weg volgt misschien wel een enorme kreng is en een duivelaanbidder.
Er staat ook nog iets 'goddelijks' in. Dus dat is dubbel in iemands zwakte tasten, zonder dat diegene erbij stil staat dat zo'n zonnekind die lekker eigenwijs de eigen weg volgt misschien wel een enorme kreng is en een duivelaanbidder.
