Kinderen
alle pijlers
Als je kind echt spuuglelijk is...
zondag 9 september 2007 om 12:39
... hou je er dan net zoveel van als van een mooi kind?
Dat is iets wat ik me echt al in mijn zwangerschap afvroeg. Was echt bang om een lelijk kind te krijgen. Gelukkig is hij dat echt niet, maar wat als het mooi is, maar ontzettend dom? Of gewoon niet gezellig?
En wat ik me ook afvraag: zie je het als je kind lelijk is? Of dom? Of een rotkarakter heeft? Of word je door de natuur dusdanig voor de gek gehouden dat de hele wereld denkt "zooooo, die is lélijk!", maar jij ervan overtuigd bent dat je kind ubercute is?
Zijn er hier moeders die hun kind écht lelijk vinden? (Of een van de andere dingen waarvan je bij andere kinderen denkt: zooo, ben ik effe blij dat de mijne niet zo *voeg hier willekeurig negatief oordeel in* is?)
Dat is iets wat ik me echt al in mijn zwangerschap afvroeg. Was echt bang om een lelijk kind te krijgen. Gelukkig is hij dat echt niet, maar wat als het mooi is, maar ontzettend dom? Of gewoon niet gezellig?
En wat ik me ook afvraag: zie je het als je kind lelijk is? Of dom? Of een rotkarakter heeft? Of word je door de natuur dusdanig voor de gek gehouden dat de hele wereld denkt "zooooo, die is lélijk!", maar jij ervan overtuigd bent dat je kind ubercute is?
Zijn er hier moeders die hun kind écht lelijk vinden? (Of een van de andere dingen waarvan je bij andere kinderen denkt: zooo, ben ik effe blij dat de mijne niet zo *voeg hier willekeurig negatief oordeel in* is?)
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 08:06
En, maar dat is weer wat heel anders, op sommige dingen heb je totaal geen effect. Ik zie in mijn werk gezinnen, met meerdere kinderen, olivier, jan willem en sophie zijn arts, advocaat en consultant geworden, maar ze zijn nu dan op bezoek bij zus lisa die bij mij in het ziekenhuis ligt na een overdosis drugs. En hoe dat nou kan? een volstrekt normaal gezin (voor zover ik daarover kan beoordelen, maar inmiddels heb ik daar wel een beetje inzicht in gekregen), 4 kinderen, normale ouders, niet gescheiden, 3 kinderen welbepraakt, goed opgeleid, goede banen, normale omgangsvormen, etc etc, en dan 1 zo'n anders kind. En dan al anders vanaf de middelbare school, ineens raakte het kind van het padje, alles geprobeerd, en nu ligt ze hier. Dit maak ik niet dagelijks mee natuurlijk (ik werk op een ic in amsterdam) maar wel vaak genoeg om inmiddels te weten dat je als ouders maar een beperkte invloed hebt op je kind. En het is zo naief om te bedenken, dat overkomt mijn kind niet, want dat denken alle ouders die aan het bed staan van een kind met een cocaine overdosis, een xtc overdosis, een alcohol intoxicatie etc etc. Dit wordt wel erg off topic, maar ter illustratie wilde ik het toch opschrijven.
maandag 10 september 2007 om 08:19
ik ga er ook niet vanuit dat ik onder een bus ga komen, of dat ik borstkanker krijg, of dat een vliegtuig waarin ik zit neerstort, etcetera. Zijn ook allemaal dingen die gebeuren, maar als je elke dag van je leven denkt dat jíj degene zal zijn bij wie dat gebeurt, dan heb je geen leven.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 08:21
Arwen, het feit dat ik er zelfs voor de conceptie gewoon maar vanuit ben gegaan (alsof hjet een bewuste keuze was, het was gewoon zo) dat MK slim zou zijn, wordt vooralsnog leuk ondersteund door haarzelf. Ze is vlot, slim, houdt van boeken en is ontzettend nieuwsgierig. Maar ja, het kind is nog geen drie, dus er kan nog van alles veranderen. Durf wel met zekerheid te stellen dat ze geen chromosoomafwijking of autisme heeft, dat wel.
Ze heeft nog wel een paar jaar voor de schoolkeuze gemaakt gaat worden. En wij dus ook. Mocht blijken dat ze alleen maar gewoon is, en niet slim, dan hebben we nog wel een paar jaar om er aan te wennen. Ik denk niet dat zij iets zou merken van een teleurstelling.
Ik hoef geen kopie van mezelf. Lief hoeft ook geen kopie van zichzelf. het feit dat we hopen dat de kinders later ook van het theater houden, is omdat we dingen als gezin willen doen, en dan liefst iets dat we allemaal leuk vinden. Om FV's voorbeeld maar aan te houden: ik hoef niet zo nodig naar Dumb & Dumber. Het hoeft ook niet exclusief documentairefestivalmateriaal te zijn, maar gewoon, een leuke film. Of in theatersferen: ik hoef niet per se naar een ingewikkeld toneelstuk. Maar ik wil niet naar Andre van Duin. Of naar het theater van de lach. Gewoon een leuke cabaretvoorstelling mag ook.
En je voorbeeld van 'Sophie voldeed niet aan de verwachtingen en is nu aan de drugs' lijkt me ietwat farfeched. Het zal heus voorkomen, dat geloof ik zo, maar het is niet de norm. Niet elk kind dat ondanks de dromen van de ouders iets anders doet, stort zichzelf in de goot
Ze heeft nog wel een paar jaar voor de schoolkeuze gemaakt gaat worden. En wij dus ook. Mocht blijken dat ze alleen maar gewoon is, en niet slim, dan hebben we nog wel een paar jaar om er aan te wennen. Ik denk niet dat zij iets zou merken van een teleurstelling.
Ik hoef geen kopie van mezelf. Lief hoeft ook geen kopie van zichzelf. het feit dat we hopen dat de kinders later ook van het theater houden, is omdat we dingen als gezin willen doen, en dan liefst iets dat we allemaal leuk vinden. Om FV's voorbeeld maar aan te houden: ik hoef niet zo nodig naar Dumb & Dumber. Het hoeft ook niet exclusief documentairefestivalmateriaal te zijn, maar gewoon, een leuke film. Of in theatersferen: ik hoef niet per se naar een ingewikkeld toneelstuk. Maar ik wil niet naar Andre van Duin. Of naar het theater van de lach. Gewoon een leuke cabaretvoorstelling mag ook.
En je voorbeeld van 'Sophie voldeed niet aan de verwachtingen en is nu aan de drugs' lijkt me ietwat farfeched. Het zal heus voorkomen, dat geloof ik zo, maar het is niet de norm. Niet elk kind dat ondanks de dromen van de ouders iets anders doet, stort zichzelf in de goot
maandag 10 september 2007 om 08:28
nee, ik zeg ook niet dat ze aan de drugs is omdat ze niet aan de verwachtingen voldeed, maar meer dat dat gewoon voorkomt, en drugs is een extreem voorbeeld, en zie ik vaker dan gemiddeld omdat ik nou eenmaal dat werk doe, maar natuurlijk groeien de meeste kinderen op zonder grote ellende en gewoon op een normale manier, maar wat ik bedoel is, verwachtingen komen niet altijd uit. En ik ga ook niet naar andre van duin later denk ik, tenzij dochter het wel heel graag zou willen, en ik denk dat je je kinderen heel erg kan stimuleren in dingen die je allemaal als gezin leuk vindt om te doen en soms zal je je kind inderdaad meenemen omdat je graag wil dat zij iets ziet en soms omdat je weet dat ze er graag heen wil. En schoolkeuzes kunnen veranderen, een slim lagere school kind kan door onzekerheid en verlegenheid en faalangst totaal niet slagen op de middelbare school en andersom. Nou ja komt er gewoon op neer dat jij al wel bepaalde ideeen en verwachtingen had voor de conceptie en ik niet, dat is een verschil.
maandag 10 september 2007 om 08:31
hier nog een moeder met hele mooie kinderen 
Goh wat was ik blij met mijn mooie kinderen die ook nog goed konden leren, op de basisschool haalden ze 10en en 9ens en 8en .
Zou ik nou echt de 2 eerste kinderen uit de famillie hebben die gingen studeren????
Ja hoor citotest wees uit 548 547 yes!!! vwo leerlingen jippie hoe had dat nou kunnen gebeuren???
Totdat,
De eerste ziek werd....veel thuis weinig op school...kon gewoon niet anders ....vwo werd havo...havo werd vmbo...was even slikken .
Maar wat was ik trots op het vmbo diploma!!!! Gehaald met hangen en wurgen.
En nu op naar een mbo opleiding nivo 4...duimen maar en hopen dat alles goed komt.
De 2de....vwo.....geen zin meer...havo....geen zin meer...vmbo nog geen zin in school.
Praten..praten...ruzie....straffen...belonen...niets helpt....gewoon geen zin !!! doet er niets voor!!!!
Andere school was een optie maar kind heeft geen zin in school nee wilt werken pffffff, ik kan praten als brugman maar heb nu geaccepteert dat het kind het echt niet wil!
Dus ik heb me neer gelegd bij het feit dat het zo is en hoop met heel mn hart dat alsnog het kwartje valt ......hoop doet leven
Goh wat was ik blij met mijn mooie kinderen die ook nog goed konden leren, op de basisschool haalden ze 10en en 9ens en 8en .
Zou ik nou echt de 2 eerste kinderen uit de famillie hebben die gingen studeren????
Ja hoor citotest wees uit 548 547 yes!!! vwo leerlingen jippie hoe had dat nou kunnen gebeuren???
Totdat,
De eerste ziek werd....veel thuis weinig op school...kon gewoon niet anders ....vwo werd havo...havo werd vmbo...was even slikken .
Maar wat was ik trots op het vmbo diploma!!!! Gehaald met hangen en wurgen.
En nu op naar een mbo opleiding nivo 4...duimen maar en hopen dat alles goed komt.
De 2de....vwo.....geen zin meer...havo....geen zin meer...vmbo nog geen zin in school.
Praten..praten...ruzie....straffen...belonen...niets helpt....gewoon geen zin !!! doet er niets voor!!!!
Andere school was een optie maar kind heeft geen zin in school nee wilt werken pffffff, ik kan praten als brugman maar heb nu geaccepteert dat het kind het echt niet wil!
Dus ik heb me neer gelegd bij het feit dat het zo is en hoop met heel mn hart dat alsnog het kwartje valt ......hoop doet leven
maandag 10 september 2007 om 09:17
Toen mijn middelste (dochter) werd geboren en ze op mijn buik werd gelegd, schrok ik me een ongeluk. Ze was echt ontzettend lelijk. Enorme dikke kop, bolle ogen, paars/blauw van kleur, er zat totaal niks schattigs aan, ze leek wel een trol. Ik heb direkt geroepen 'oooooh, nou héb ik een dochter, is ze spuuglelijk!!" Aan kraambezoek zei ik ook gewoon dat ik haar er lelijk uit vond zien en dat kon iedereen ook wel beamen en dan lachten we daar samen om. Haal je ook een beetje spanning weg.
Ze is heel goed opgedroogd, dochter is nu 5 en ik vind haar nu een plaatje om te zien. En volgens mij is dat niet mijn moedergevoel die mij in de maling neemt want dochter krijgt best wel wat complimentjes van anderen. Maar heel eerlijk: Hoe onbenullig ook op schaal der Grote Dingen des Levens, ik had het echt niet leuk gevonden als ze zo lelijk was gebleven.
Gek genoeg zie ik zelf eigenlijk ook nooit lelijke kinderen. Het zoontje van een kennis van mij is niet echt moeders mooiste maar daarbij vind ik inderdaad verzorging en kleding vooral de 'boosdoener'. Een wat vlotter brilletje en kapsel, schoon neusje en wat leukere kleding dan altijd maar Bob de Bouwer shirtjes zou hem er naar mijn idee heel wat leuker uit laten zien.
Maar ja, zo zijn er ook wel tig volwassenen die ik wel een make-over zou willen geven. Grinn.
Ze is heel goed opgedroogd, dochter is nu 5 en ik vind haar nu een plaatje om te zien. En volgens mij is dat niet mijn moedergevoel die mij in de maling neemt want dochter krijgt best wel wat complimentjes van anderen. Maar heel eerlijk: Hoe onbenullig ook op schaal der Grote Dingen des Levens, ik had het echt niet leuk gevonden als ze zo lelijk was gebleven.
Gek genoeg zie ik zelf eigenlijk ook nooit lelijke kinderen. Het zoontje van een kennis van mij is niet echt moeders mooiste maar daarbij vind ik inderdaad verzorging en kleding vooral de 'boosdoener'. Een wat vlotter brilletje en kapsel, schoon neusje en wat leukere kleding dan altijd maar Bob de Bouwer shirtjes zou hem er naar mijn idee heel wat leuker uit laten zien.
Maar ja, zo zijn er ook wel tig volwassenen die ik wel een make-over zou willen geven. Grinn.
maandag 10 september 2007 om 09:18
Nou, ik geloof wel dat ik het dikke pech zou vinden als ik een kind met een IQ van 80 had, ja. En ook als ik een kind had waarvan mensen denken "kolere, heeft ze de placenta gehouden, soms?"
Tuurlijk, als je het krijgt heb je het ermee te doen, maar volgens mij is het vrij normaal om voordat het kind er is te hopen - en ergens ook gewoon te verwachten - dat jouw kind mooi, lief, gezond, intelligent, aardig, leuk, etcetera zal zijn. Anders begon je er toch niet aan? Als ik dat niet gedacht had was er echt geen kind gekomen hoor.
Nu hij er inmiddels is, ga ik er nog steeds vanuit dat alleen goede dingen zijn deel zullen zijn. Net zoals ik er ook nog steeds vanuit ga dat goede dingen mijn deel zullen zijn. Blijkt dat allemaal niet zo, dan vind ik dat dikke pech, inderdaad.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 09:23
ja maar nou overdrijf je, een io van 80 is zo ongeveer zwakzinnig en niet in staat voor zichzelf te zorgen, dat hoop ik ook niet voor mijn kind. Een gemiddeld mens heeft 100 en dat hoort toch bij vmbo / mbo? En ik heb nooit gehoopt dat mijn kind mooi en intelligent zou zijn (ik hoop ook niet op een dom en lelijk kind) , wel gezond en leuk, maar vooral gezond en gelukkig. En ik ga er niet vanuit dat alleen goede dingen mijn deel zullen zijn, ik weet dat elk levenspad hobbels kent en doffe ellende, en daar ben ik op voorbereid en hou ik rekening mee. Ook al ben ik een rasoptimist en een heel gelukkig mens.
En voor de duidelijkheid, een zwakzinnig kind of een gehandicapt kind of een zwaar autistisch kind, dat is ook niet waar ik op hoop en dat zou ik ook zeker heel moeilijk vinden, maar ik hou er wel rekening mee. Zo zeldzaam is dat allemaal niet en als het komt, dan is het zo en deal ik ermee en ben ik er gelukkig mee.
En voor de duidelijkheid, een zwakzinnig kind of een gehandicapt kind of een zwaar autistisch kind, dat is ook niet waar ik op hoop en dat zou ik ook zeker heel moeilijk vinden, maar ik hou er wel rekening mee. Zo zeldzaam is dat allemaal niet en als het komt, dan is het zo en deal ik ermee en ben ik er gelukkig mee.
maandag 10 september 2007 om 09:27
En qua intelligentie: Als mijn kinders een erg laag IQ blijken te hebben, zou ik dat jammer vinden maar geen ramp of pech ofzo. Bij mijn oudste is autisme vastgesteld (overigens heb ik daar het laatste jaar nogal mijn twijfels over, hoe officieel die diagnose ook is) maar heb er geen teleurstelling over gevoeld. Het was slechts een naampje voor de eigenschappen die hij al had.
maandag 10 september 2007 om 09:40
Nou, dan ben ik dus anders dan jij. Ik hou geen rekening met zaken als autisme of doffe ellende, ik vind het al erg genoeg als die doffe ellende op mijn pad komt, ik ga echt niet vantevoren bedenken "nou, ik heb nu wel een heel leuk leven, maar mijn moeder zou weleens dood kunnen gaan, kan ik maar beter op voorbereid zijn". In mijn brein word ik stokoud, word ik niet ziek, heb ik de man van mijn dromen, is mijn kind dolgelukkig, is ie gezond, heeft ie een leuke baan, heeft hij vrienden en liefdes, krijgt hij gezonde prachtige kinderen als hij die wil, en zit ik met hem en mijn en zijn geliefde, een stel goede vrienden en misschien wat aanhang op een mooie zomeravond te filosoferen over het leven en de liefde, onder het genot van een goed glas wijn en een visje van de barbecue en rennen mijn kleinkinderen de prachtige zonsondergang tegemoet.
Ik ga daar echt geen - maar misschien is hij wel homo / onvruchtbaar / manisch depressief / ontstellend mislukt / net hersteld van een cocaineverslaving / al jaren met mij gebrouilleerd / gewoon een megaklootzak - bij bedenken. Net zoals ik voor mezelf niet bedenk - maar misschien blijf ik wel altijd alleen/ krijg ik wel kanker/ raak ik aan de bedelstaf / heb ik geen vrienden / raak ik betrokken bij een vreselijk ongeluk / is iedereen waarvan ik hou dood - .
Als ik zo zou denken dan stond ik nu ergens langs het spoor te wachten op een intercity, denk ik.
Ik ga daar echt geen - maar misschien is hij wel homo / onvruchtbaar / manisch depressief / ontstellend mislukt / net hersteld van een cocaineverslaving / al jaren met mij gebrouilleerd / gewoon een megaklootzak - bij bedenken. Net zoals ik voor mezelf niet bedenk - maar misschien blijf ik wel altijd alleen/ krijg ik wel kanker/ raak ik aan de bedelstaf / heb ik geen vrienden / raak ik betrokken bij een vreselijk ongeluk / is iedereen waarvan ik hou dood - .
Als ik zo zou denken dan stond ik nu ergens langs het spoor te wachten op een intercity, denk ik.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 09:54
sorry darshjan, dat was niet mijn bedoeling, ik dacht dat je met 80 sprak van zwakzinnigheid, maar dat is dus niet zo. En ook een zwakzinnig kind is hier welkom hoor, laat dat duidelijk zijn, alleen daar hoop ik niet van te voren op, wie wel. Maar ik noem het ook geen pech als het wel zo blijkt te zijn.
En ik bedenk ook niet van te voren alle scenarioos en ga ook niet alle rampspoed taferelen van te voren al doornemen, maar ik weet wel dat die kunnen gebeuren en ben er op voorbereid.
En ik bedenk ook niet van te voren alle scenarioos en ga ook niet alle rampspoed taferelen van te voren al doornemen, maar ik weet wel dat die kunnen gebeuren en ben er op voorbereid.
maandag 10 september 2007 om 09:58
Ik kan me best een beetje boos maken als er net gedaan wordt alsof het vmbo zo slecht is, als iedereen een hoge baan zou hebben dan was dat ook niet goed.
Wie bakt er dan ons brood....haalt ons vuil op.....helpt ons in een winkel....
Als mijn kinderen gelukkig zijn in hun baan en er geld mee verdienen en zelfstandig kunnen leven..wie ben ik dan om te zeggen dat dat niet goed is????
Is een bakker minder dan een euhh noem eeens wat..een arts???
Wie bakt er dan ons brood....haalt ons vuil op.....helpt ons in een winkel....
Als mijn kinderen gelukkig zijn in hun baan en er geld mee verdienen en zelfstandig kunnen leven..wie ben ik dan om te zeggen dat dat niet goed is????
Is een bakker minder dan een euhh noem eeens wat..een arts???
maandag 10 september 2007 om 10:01
Alhoewel , je zal maar een keten begonnen zijn met bakkerszaken.
Of tuinman zijn en leuk tuinen aan kunnen leggen , ik denk ook dat als je goed serres in elkaar kan knutselen je daar best een lekkere boterham mee kan verdienen en enig idee hoeveel een loodgieter per uur verdient ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 10 september 2007 om 10:01
Omdat hoop doet leven. Omdat je er inderdaad toch niet op voorbereid kunt zijn. Omdat het in mijn ogen belachelijk is om iets anders dan het allerbeste voor je kind te wensen, te verwachten, of te hopen. De wereld ligt nog aan zijn voeten, nu kan hij nog alles worden en zijn wat hij wil. Ik streef voor hem liever naar het meest rooskleurige scenario, naar de rozengeur en maneschijn en de aanzwellende violen, dan naar "maar misschien wordt het wel een kutpuber die 3 keer blijft zitten en in zijn vrije tijd gaat matten met de F-side".
Uit verschillende onderzoeken - die hier trouwens ook zijn aangehaald - blijkt dat kinderen zich gaan gedragen naar wat je van ze verwacht. Ik vind het van een ontstellend pessimistisch wereldbeeld getuigen om van een peuter die niks wezenlijks mankeert iets anders te verwachten dan voorspoed.
Uit verschillende onderzoeken - die hier trouwens ook zijn aangehaald - blijkt dat kinderen zich gaan gedragen naar wat je van ze verwacht. Ik vind het van een ontstellend pessimistisch wereldbeeld getuigen om van een peuter die niks wezenlijks mankeert iets anders te verwachten dan voorspoed.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 10:11
Ik ben het wel eens met FV wat betreft het positivisme. Het betekent niet dat je niet van je kind houdt als het allemaal anders is, maar dat je uitgaat van meest positive uitkomst van het leven. Ik vind het ook helemaal niet storend als je er vanuit gaat dat je kind slim wordt/is, als je het ook maar accepteert als het niet zo is.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
maandag 10 september 2007 om 10:11
En trouwens, ik bedacht net, en dat lees ik ook in de reactie van Darsjhan tussen de regels door, dat ik ook van een kind wat wél iets wezenlijks mankeerde, niets anders zou verwachten dan voorspoed. Met hier en daar wat aanpassinkjes dan weliswaar, maar ook dan zou ik denken dat juist mijn kind die ene zou zijn voor wie het meest gunstige scenario zou gelden. In mijn hoofd is gewoon geen plaats voor de negatieve scenarios als het mijn kind ( en in mindere mate mezelf ) betreft.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 10:13
Voorspoed is voor iedereen ook anders. Natuurlijk sowieso geluk en gezondheid maar voor de 1 is VMBO kennelijk niet voldoende voor haar kind en voor de ander zou dat al binnen dat voorspoed vallen.
Mij maakt het echt geen flikker uit. Mijn dochter heeft bijzonder weinig concentratie en nog wat andere karaktereigenschappen waarbij ze het zichzelf niet makkelijk maakt, dat gaat nog een hele onderneming worden om haar met goed succes een middelbare opleiding te laten voltooien, dat weet ik nu al. En dáár kun je maar beter op voorbereid zijn, ipv heel positief denken dat ze héus wel straks de VWO in haar zak heeft en een leuke studie gaat volgen. Ik weet nu al dat dat niks voor haar is, dus bedenk je tegen die tijd andere alternatieven die beter bij haar passen en waar ze ei in kwijt kan.
Je moet - behalve positief zijn en van het beste scenario uitgaan- ook wel in staat zijn om je eigen verwachtingen als ouder bij te kunnen stellen.
Mij maakt het echt geen flikker uit. Mijn dochter heeft bijzonder weinig concentratie en nog wat andere karaktereigenschappen waarbij ze het zichzelf niet makkelijk maakt, dat gaat nog een hele onderneming worden om haar met goed succes een middelbare opleiding te laten voltooien, dat weet ik nu al. En dáár kun je maar beter op voorbereid zijn, ipv heel positief denken dat ze héus wel straks de VWO in haar zak heeft en een leuke studie gaat volgen. Ik weet nu al dat dat niks voor haar is, dus bedenk je tegen die tijd andere alternatieven die beter bij haar passen en waar ze ei in kwijt kan.
Je moet - behalve positief zijn en van het beste scenario uitgaan- ook wel in staat zijn om je eigen verwachtingen als ouder bij te kunnen stellen.
