Kinderen
alle pijlers
Band ouders-kinderen op volwassen leeftijd
dinsdag 20 juli 2021 om 12:51
Nav een ander topic vraag ik me eigenlijk iets af. Hoe is jullie band met jullie ouders? En hoe verwacht je dat de band zal zijn tussen jou en jouw kinderen als die volwassen zijn? Heb je een ideaal plaatje van jullie relatie als jouw kind(eren) volwassen is/zijn? En is dat gebaseerd op je goede relatie met je ouders nu? Of hoop je juist dat jij het zo anders gaat doen, waardoor jij wél een goede band houdt met je nageslacht?
Zo is een goede en fijne opvoeding geen absolute garantie dat je kinderen in je leven blijven. Je kind kan emigreren naar de andere kant vd wereld en daar een gezin beginnen. Of je kind heeft ondanks een fijne jeugd hele andere behoeftes en is prima tevreden met 2 x per jaar een kopje koffie drinken.
Of je hebt helemaal niet zo'n fijn nest, maar hebt als ouder het "geluk" dat je kinderen zich toch moreel verplicht voelen om voor je te blijven zorgen. En alles wat daartussenin zit, van hele fijne en intieme banden tot meer zakelijke contacten.
Eigen ervaring >>
Mijn kinderen zijn nu op een leeftijd (oudere puber en ouder) dat ik merk dat het vanzelfsprekende als jong kind verandert als het kind ouder wordt en richting (jong)volwassenheid gaat. Ik vraag me soms af hoe onze relatie zich zal ontwikkelen en of we een hecht gezin blijven als mijn kinderen het huis uitgaan. Of dat ik ze misschien met geluk 1 x per maand een keer zie (mijn ex ziet zijn ouders denk ik 3 a 4 x per jaar). Hun opa en omarol is bijkans uitgespeeld en zien hun kleindkinderen ook bijna niet (meer). Mijn eigen overgebleven ouder wordt wel stevig betrokken, maar dat ligt meer aan ons kinderen en niet omdat mijn vader zelf initiatief neemt. Kennelijk vinden we dat we het gevoelsmatig niet kunnen maken om hem aan zijn lot over te laten, hoewel er niks is geweest in ons leven waardoor hij deze 'liefde' verdient. Hij mag dus eigenlijk van geluk spreken. Andere kinderen hadden hem al lang buiten de deur gezet.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen of ideeën hierover...
Zo is een goede en fijne opvoeding geen absolute garantie dat je kinderen in je leven blijven. Je kind kan emigreren naar de andere kant vd wereld en daar een gezin beginnen. Of je kind heeft ondanks een fijne jeugd hele andere behoeftes en is prima tevreden met 2 x per jaar een kopje koffie drinken.
Of je hebt helemaal niet zo'n fijn nest, maar hebt als ouder het "geluk" dat je kinderen zich toch moreel verplicht voelen om voor je te blijven zorgen. En alles wat daartussenin zit, van hele fijne en intieme banden tot meer zakelijke contacten.
Eigen ervaring >>
Mijn kinderen zijn nu op een leeftijd (oudere puber en ouder) dat ik merk dat het vanzelfsprekende als jong kind verandert als het kind ouder wordt en richting (jong)volwassenheid gaat. Ik vraag me soms af hoe onze relatie zich zal ontwikkelen en of we een hecht gezin blijven als mijn kinderen het huis uitgaan. Of dat ik ze misschien met geluk 1 x per maand een keer zie (mijn ex ziet zijn ouders denk ik 3 a 4 x per jaar). Hun opa en omarol is bijkans uitgespeeld en zien hun kleindkinderen ook bijna niet (meer). Mijn eigen overgebleven ouder wordt wel stevig betrokken, maar dat ligt meer aan ons kinderen en niet omdat mijn vader zelf initiatief neemt. Kennelijk vinden we dat we het gevoelsmatig niet kunnen maken om hem aan zijn lot over te laten, hoewel er niks is geweest in ons leven waardoor hij deze 'liefde' verdient. Hij mag dus eigenlijk van geluk spreken. Andere kinderen hadden hem al lang buiten de deur gezet.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen of ideeën hierover...
dinsdag 20 juli 2021 om 13:01
Mijn moeder is overleden en mijn vader spreek ik niet. Maar ik weet vrijwel zeker dat als mijn moeder nog had geleefd dat ik daar minstens 1 keer per week had gezeten en haar bijna dagelijks had gesproken. Hoe dat bij mijn kinderen gaat zijn? Ik weet het niet. Ik heb mij alleen voorgenomen dat ik familie dingen nooit ga afdwingen. In mijn eigen jeugd zat iedereen altijd vrijwillig bij mijn oma, en die zei altijd wie wilt komen die komt maar. En als iemand er een keer niet bij zat, vond ze dat net zo prima. En toch waren we altijd heel hecht.
Ik hoop ontzettend dat mijn kinderen en ik voor altijd een hechte band zullen houden. En dat ik een grote rol in hun leven zal blijven spelen, maarja ik heb geen idee wat voor volwassenen het worden. En waar zij zelf behoefte aan zullen hebben.
Mijn vader is als kind mishandelt door zijn ouders. Ik heb ondanks dat mijn vader altijd een eikel was wel heel veel liefde mee gekregen van mijn moeder en haar familie en ik kan dat ook doorgeven aan mijn kinderen. Mijn vader kon dat triest genoeg niet. Ik ben in ieder geval niet bang dat de geschiedenis zich herhaalt. Aangezien mijn vader afstand van mij heeft genomen en niet andersom. Ik zou uit loyaliteit daar nog steeds over de vloer komen haha.
Ik hoop ontzettend dat mijn kinderen en ik voor altijd een hechte band zullen houden. En dat ik een grote rol in hun leven zal blijven spelen, maarja ik heb geen idee wat voor volwassenen het worden. En waar zij zelf behoefte aan zullen hebben.
Mijn vader is als kind mishandelt door zijn ouders. Ik heb ondanks dat mijn vader altijd een eikel was wel heel veel liefde mee gekregen van mijn moeder en haar familie en ik kan dat ook doorgeven aan mijn kinderen. Mijn vader kon dat triest genoeg niet. Ik ben in ieder geval niet bang dat de geschiedenis zich herhaalt. Aangezien mijn vader afstand van mij heeft genomen en niet andersom. Ik zou uit loyaliteit daar nog steeds over de vloer komen haha.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:11
Mijn band met mijn ouders is matig. Ouders zijn gescheiden maar deel met beiden eigenlijk weinig persoonlijks. Als grootouders zijn ze leuker. Band tussen mijn moeder en stiefvader en mijn kids is heel goed. Ze passen 1 middag op en we zien ze vaak nog wel een keer in het weekend. Mijn vader zie ik eens per twee weken/maand ongeveer en hij past in vakanties af en toe op.
Ik hoop dat de band met onze kinderen hechter zal zijn later. Ze zijn nog jong maar we proberen dingen anders aan te pakken dan onze eigen opvoedingen.
Band tussen man en ouders wisselt tussen matig en slecht. Er is contact, maar daar is bijna alles mee gezegd.
Ik hoop dat de band met onze kinderen hechter zal zijn later. Ze zijn nog jong maar we proberen dingen anders aan te pakken dan onze eigen opvoedingen.
Band tussen man en ouders wisselt tussen matig en slecht. Er is contact, maar daar is bijna alles mee gezegd.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:13
Met mijn moeder heb ik bewust geen contact door het verleden. Mijn vader zie ik 2 keer per jaar en dat vinden beide partijen prima. Mijn schoonouders zie ik elke week. Het zijn schatten van mensen en ik zie mijn schoonfamilie als mijn nieuwe familie.
Je hebt niet zelf te kiezen wie je familie is maar ik ga niet verplicht mijn ouders opzoeken puur omdat zij mijn biologische ouders zijn. Wat een onzin. Ik bepaal zelf wel met wie ik om ga. Bij mijn psycholoog heb ik geleerd om alleen moeite te stoppen in mensen waar ik gelukkig van word.
Je hebt niet zelf te kiezen wie je familie is maar ik ga niet verplicht mijn ouders opzoeken puur omdat zij mijn biologische ouders zijn. Wat een onzin. Ik bepaal zelf wel met wie ik om ga. Bij mijn psycholoog heb ik geleerd om alleen moeite te stoppen in mensen waar ik gelukkig van word.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:17
Met mijn ouders is de band goed. Met schoonouders redelijk. Zijn minder betrokken maar is prima zo.
Band met kinderen was altijd goed, en met twee van de drie nog steeds. Middelste heeft een vriendin (ongeveer 2 jaar bijna) die ons niet zo ziet zitten. Er liggen nu heel veel verwijten tussen ons. Ze wonen samen en zoon komt wel twee keer per week eten hier omdat dat makkelijk is voor bijbaan enzo. (Zoon studeert nog en is nog deels financieel afhankelijk van ons.) Onder invloed van het meisje is band met zoon niet meer zoals die was. Wij investeren nu vooral in de band die er nog is en proberen vanuit onze kant geen verwijten op tafel te leggen, maar wel een grens te stellen. Hopend op betere tijden.
Band met kinderen was altijd goed, en met twee van de drie nog steeds. Middelste heeft een vriendin (ongeveer 2 jaar bijna) die ons niet zo ziet zitten. Er liggen nu heel veel verwijten tussen ons. Ze wonen samen en zoon komt wel twee keer per week eten hier omdat dat makkelijk is voor bijbaan enzo. (Zoon studeert nog en is nog deels financieel afhankelijk van ons.) Onder invloed van het meisje is band met zoon niet meer zoals die was. Wij investeren nu vooral in de band die er nog is en proberen vanuit onze kant geen verwijten op tafel te leggen, maar wel een grens te stellen. Hopend op betere tijden.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:18
ah bah, dat lijkt me rotAndersom schreef: ↑20-07-2021 13:17Met mijn ouders is de band goed. Met schoonouders redelijk. Zijn minder betrokken maar is prima zo.
Band met kinderen was altijd goed, en met twee van de drie nog steeds. Middelste heeft een vriendin (ongeveer 2 jaar bijna) die ons niet zo ziet zitten. Er liggen nu heel veel verwijten tussen ons. Ze wonen samen en zoon komt wel twee keer per week eten hier omdat dat makkelijk is voor bijbaan enzo. (Zoon studeert nog en is nog deels financieel afhankelijk van ons.) Onder invloed van het meisje is band met zoon niet meer zoals die was. Wij investeren nu vooral in de band die er nog is en proberen vanuit onze kant geen verwijten op tafel te leggen, maar wel een grens te stellen. Hopend op betere tijden.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:18
Nabijheid zegt niet zo veel over de band natuurlijk. Je kunt heel ver weg wonen en toch een goede band hebben.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:21
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 was. Ik heb een oudere zus en een jongere zus.
Wij woonden bij mijn moeder en gingen eens in de twee weken een weekend naar onze vader. Mijn moeder heeft mij een geweldige jeugd gegeven. Er kon altijd heel veel en overal werd over gepraat. Ik had best een stoere single mom in de jaren '80
Mijn vader droeg niet veel bij aan onze jeugd, ik voelde me bij hem altijd een beetje verloren.
Het gekke is dat in de loop der jaren de band met mijn moeder minder is geworden en die met mijn vader (iets) beter. Mijn moeder is behoorlijk veel gaan 'zeuren' en 'klagen' en veel over negatieve dingen praten of opmerkingen maken waar ik niks mee kan. Ook heb ik een kind en die twee begrijpen helemaal niks van elkaar Ze praten wel over de app en schrijven elkaar brieven, dus dat is wel gezellig.
Ik zie nog steeds wel het stoere mens van vroeger, maar dat wordt wel steeds moeilijker.
Mijn vader vertelt juist iets meer, ook over vroeger, dus dat is wel leuk.
Ik kijk wel hoe het met zoon loopt, hij is nu 7 en we hebben het heel gezellig met zijn drieen
Wij woonden bij mijn moeder en gingen eens in de twee weken een weekend naar onze vader. Mijn moeder heeft mij een geweldige jeugd gegeven. Er kon altijd heel veel en overal werd over gepraat. Ik had best een stoere single mom in de jaren '80
Mijn vader droeg niet veel bij aan onze jeugd, ik voelde me bij hem altijd een beetje verloren.
Het gekke is dat in de loop der jaren de band met mijn moeder minder is geworden en die met mijn vader (iets) beter. Mijn moeder is behoorlijk veel gaan 'zeuren' en 'klagen' en veel over negatieve dingen praten of opmerkingen maken waar ik niks mee kan. Ook heb ik een kind en die twee begrijpen helemaal niks van elkaar
Ze praten wel over de app en schrijven elkaar brieven, dus dat is wel gezellig.Ik zie nog steeds wel het stoere mens van vroeger, maar dat wordt wel steeds moeilijker.
Mijn vader vertelt juist iets meer, ook over vroeger, dus dat is wel leuk.
Ik kijk wel hoe het met zoon loopt, hij is nu 7 en we hebben het heel gezellig met zijn drieen
dinsdag 20 juli 2021 om 13:22
dat is wat ik probeer te zeggen. Eigenlijk vind ik het vooral een fijn idee als ze (los van mij) een mooi leven opbouwen. Hun geluk vind ik het belangrijkst
dinsdag 20 juli 2021 om 13:37
Dat vind ik inderdaad ook. Of je nou op 7km of 7000 km woont moet niet uitmaken.
Op dit moment weeg ik al mijn woorden én daden. Nu in vakantietijd geef ik de kinderen van iets leuks mee voor op reis. Iets te snoepen, speciale thee, een leuk lampje voor op het terras van hun accommodatie, altijd wel iets te verzinnen. De blikken over het pakketje vorig jaar ontnemen mij nu de zin om weer zoiets te doen. Man heeft ze allemaal 50 euro overgemaakt.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:45
Ik heb er inmiddels een uit huis en ze is erg ver weg gaan wonen. Normaal een uurtje vliegen maar door Corona is ze nu voor het eerst sinds 8 maanden een paar weken hier. Ik herken mijn kuiken niet meer terug. Ze is ineens helemaal volwassen geworden en moeder is alleen nog nodig als adviseur aan de zijlijn. Ik ga er dus ook maar niet bovenop zitten want ze wil het liefst alles zelf regelen en doen. Ze logeert dan nog wel hier. Dat zal op een gegeven moment ook wel anders worden.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:47
Wat naar om te lezen..ik vind het juist lief dat je iets persoonlijks geeft.Andersom schreef: ↑20-07-2021 13:37
Op dit moment weeg ik al mijn woorden én daden. Nu in vakantietijd geef ik de kinderen van iets leuks mee voor op reis. Iets te snoepen, speciale thee, een leuk lampje voor op het terras van hun accommodatie, altijd wel iets te verzinnen. De blikken over het pakketje vorig jaar ontnemen mij nu de zin om weer zoiets te doen. Man heeft ze allemaal 50 euro overgemaakt.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:49
Ik heb een goeie band met mijn ouders. Ik denk met mijn vader een net iets betere band dan met mijn moeder. Bij ons thuis was mijn vader de zorgzame, die met kopjes thee aan kwam rennen als ik ziek was enzo. Mijn moeder zei dan: "Je bent ziek, het mankeert je niet aan de handen toch?"
Bovendien lijk ik qua karakter meer op mijn vader, dus wij snappen elkaar beter. Bijvoorbeeld zelfde stijl van ruzie maken: kwartiertje schreeuwen en schelden, 5 minuutjes afkoelen en dan is het klaar. Mijn moeder kan gerust een week niet tegen je praten als ze boos op je is.
Zelf heb ik geen kinderen, dus daar kan ik niks over zeggen.
Bovendien lijk ik qua karakter meer op mijn vader, dus wij snappen elkaar beter. Bijvoorbeeld zelfde stijl van ruzie maken: kwartiertje schreeuwen en schelden, 5 minuutjes afkoelen en dan is het klaar. Mijn moeder kan gerust een week niet tegen je praten als ze boos op je is.
Zelf heb ik geen kinderen, dus daar kan ik niks over zeggen.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:50
De band met mijn ouders is prima. Ik (getrouwd, geen kinderen) kom er 1 keer per week. Vaak een hele dag incl. samen eten. Ik woon op 3 kwartier afstand.
De band is beter geworden toen ik jaren geleden het huis uitging.
Ouders hebben wel een andere band met mijn broer denk ik. Daar zit hun enige kleinkind en dat is anders, ze wonen ook dichterbij en werken in hetzelfde familiebedrijf.
Als kinderloze merk je sowieso dat je sneller buiten de boot valt op een gegeven moment.
De band is beter geworden toen ik jaren geleden het huis uitging.
Ouders hebben wel een andere band met mijn broer denk ik. Daar zit hun enige kleinkind en dat is anders, ze wonen ook dichterbij en werken in hetzelfde familiebedrijf.
Als kinderloze merk je sowieso dat je sneller buiten de boot valt op een gegeven moment.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:52
Ik ben inmiddels volwassen en moeder van twee nog jonge meisjes. De band met mijn ouders is ijzersterk.
Mijn ouders zie ik minimaal drie keer per week en we bellen daarnaast ook nog eens dagelijks. Vaak ditjes en datjes. We eten twee keer per week bij elkaar en nu met mooi weer zijn we (man, ik en kinderen) elke week op hun eilandje te vinden (akkerlandje op de plassen).
Ze hebben geen oppasdag maar zien onze dochters dus wel minimaal drie keer per week. Ook mijn twee broers zijn ze minimaal twee keer per week.
Ik grap wel eens dat de navelstreng nog niet door is.
Ik hoop dat onze dochters zich over heel wat jaren nog net zo welkom voelen thuis zoals ik mij nog altijd thuis voel.
Mijn ouders zie ik minimaal drie keer per week en we bellen daarnaast ook nog eens dagelijks. Vaak ditjes en datjes. We eten twee keer per week bij elkaar en nu met mooi weer zijn we (man, ik en kinderen) elke week op hun eilandje te vinden (akkerlandje op de plassen).
Ze hebben geen oppasdag maar zien onze dochters dus wel minimaal drie keer per week. Ook mijn twee broers zijn ze minimaal twee keer per week.
Ik grap wel eens dat de navelstreng nog niet door is.
Ik hoop dat onze dochters zich over heel wat jaren nog net zo welkom voelen thuis zoals ik mij nog altijd thuis voel.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:54
De band met mijn ouders is goed, met mijn moeder wat hechter dan met mijn vader. Helaas zal deze met mijn vader niet hechter worden, omdat hij een aantal weken geleden met Alzheimer is opgenomen. Op termijn zal hij mij waarschijnlijk niet meer herkennen 
De band met mijn kinderen is goed. Dochter van 15 zei laatst dat ze zo blij is dat met zowel mij als man zo'n goede band heeft. Dat vond ik heel fijn om te horen. Ook met zoon van 11 is de band goed, maar we botsen vaker. Ik denk/hoop dat dat wat verandert als hij na de zomer naar de middelbare school gaat en hij daardoor misschien wat 'groter' wordt.
De band met mijn kinderen is goed. Dochter van 15 zei laatst dat ze zo blij is dat met zowel mij als man zo'n goede band heeft. Dat vond ik heel fijn om te horen. Ook met zoon van 11 is de band goed, maar we botsen vaker. Ik denk/hoop dat dat wat verandert als hij na de zomer naar de middelbare school gaat en hij daardoor misschien wat 'groter' wordt.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
dinsdag 20 juli 2021 om 13:55
ah jassesAndersom schreef: ↑20-07-2021 13:37Dat vind ik inderdaad ook. Of je nou op 7km of 7000 km woont moet niet uitmaken.
Op dit moment weeg ik al mijn woorden én daden. Nu in vakantietijd geef ik de kinderen van iets leuks mee voor op reis. Iets te snoepen, speciale thee, een leuk lampje voor op het terras van hun accommodatie, altijd wel iets te verzinnen. De blikken over het pakketje vorig jaar ontnemen mij nu de zin om weer zoiets te doen. Man heeft ze allemaal 50 euro overgemaakt.
heb je het idee, dat je zoon wel gelukkig met haar is?
dinsdag 20 juli 2021 om 13:57
Ik zie mijn ouders gemiddeld één keer per maand maar ik vind dat we wel echt een goede band hebben. We spreken elkaar tussendoor ook wel regelmatig.
Soms ook gerust een week of twee niet maar we kunnen altijd bij elkaar terecht.
Ik vind niet dat de frequency van hoe vaak je elkaar ziet iets zegt over de band. Als kinderen wekelijks op de koffie komen omdat ze zich verplicht voelen lijkt dat me minder sterk dan mijn situatie waar zowel mijn ouders als mijn zus en ikzelf allemaal ons eigen drukke leven hebben maar elkaar opzoeken wanneer we dat allemaal graag willen.
Soms ook gerust een week of twee niet maar we kunnen altijd bij elkaar terecht.
Ik vind niet dat de frequency van hoe vaak je elkaar ziet iets zegt over de band. Als kinderen wekelijks op de koffie komen omdat ze zich verplicht voelen lijkt dat me minder sterk dan mijn situatie waar zowel mijn ouders als mijn zus en ikzelf allemaal ons eigen drukke leven hebben maar elkaar opzoeken wanneer we dat allemaal graag willen.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:57
Snap ik hoor. Maar je klinkt best boos en met je hakken in het zand. "ik bepaal zelf wel". Tuurlijk doe je dat. Maar volgens mij wordt dat ageren vanuit boosheid en frustratie getriggerd.ExodusRedux schreef: ↑20-07-2021 13:13Met mijn moeder heb ik bewust geen contact door het verleden. Mijn vader zie ik 2 keer per jaar en dat vinden beide partijen prima. Mijn schoonouders zie ik elke week. Het zijn schatten van mensen en ik zie mijn schoonfamilie als mijn nieuwe familie.
Je hebt niet zelf te kiezen wie je familie is maar ik ga niet verplicht mijn ouders opzoeken puur omdat zij mijn biologische ouders zijn. Wat een onzin. Ik bepaal zelf wel met wie ik om ga. Bij mijn psycholoog heb ik geleerd om alleen moeite te stoppen in mensen waar ik gelukkig van word.
En je moet ook zeker geen schuldgevoel hebben. Maar ik merk als ouder nu wel dat het een stuk lastiger is om het voor alle kinderen even 'goed' te doen en mijn kinderen zullen mij later ongetwijfeld ook dingen verwijten. Maar ik weet ook dat ik als moeder wel altijd mijn stinkende best heb gedaan en dat ik het heel verdrietig zou vinden als dit soort boze onverwerkte gevoelens zouden leiden tot 'ik heb geen of weinig behoefte aan contact'. Ik hoop dat het mogelijk is om ouders ook te zien als mensen met hun beperkingen en fouten en een bepaalde vergevingsgezindheid mogelijk is. Waarvan ik me heel goed besef dat sommige dingen niet te vergeven zijn. Dus wederom, ik wil geen oordeel hebben. Ik zou ook gebroken hebben met mijn moeder. Wat eigenlijk stupide is, want zij is degene die wél de opvoeding heeft gedaan en dag en nacht de zorg had voor ons kinderen en mijn vader is hele hiaten compleet afwezig en onbetrokken geweest. Maar omdat mijn moeder de opvoeder was, is zij ook degene die het meest heeft teleurgesteld. Nogal oneerlijk dat mijn vader dus wel een soort mantel der liefde krijgt en mijn moeder (als ze nog geleefd had) die niet kreeg.
dinsdag 20 juli 2021 om 13:58
