Kinderen
alle pijlers
Bijna 5 en geen groente willen eten.. OVERWINNING!
zaterdag 9 februari 2008 om 23:35
Kitty van 5 wil geen groenten eten. Niet eens proeven! Liefst eet ze altijd pasta met saus, of kippepoot, of vis. Ze vreet haring en kibbeling. Noedelsoepjes doen het ook goed. Tomatensaus en -soep vindt ze heerlijk, tot er herkenbare tomaten in zitten. Spinazie kan je goed verbergen in pastasaus of lasagna, dus dat lukte ook nog wel, vindt ze zelfs lekker. Zolang ze niet weet dat er spinazie in zit.
Pureren is een uitvinding, want daarmee kan je een boel in de pastasaus verbergen. Maar hee, ooit moet het toch een keer anders???
Ik geef volmondig toe, ik ben verkeerd begonnen. Of begonnen, ik heb ergens de verkeerde afslag genomen met het warm eten. Zo vanzelfsprekend als brood en fruit is, had de warme maaltijd ook moeten zijn, ongeacht wat het is. Maar ja, éénmaal de verkeerde afslag genomen is moeilijk omkeren. En ik heb altijd gezegd; eten moet leuk zijn, geen oorlog. Maar ook daar zit een eind aan.....
Vanaaf heb ik mijn poot stijf gehouden. Ze is deze ochtend teruggekomen van een skivakantie met pappa (We hebben een co-ouderschap) en ik vernam dat ze 10 dagen pasta, pannekoeken en kip heeft gegeten. En voor mij was dat de grens; dit moet anders.
Ze mocht wel kiezen, spinazie met aardappeltjes of bietjes met aardappeltjes. Ze koos spinazie. Tot het voor haar neus stond. Tranen, smeken, schreeuwen, huilen, kortom; drama. Maar ik was onverbiddelijk. 4 happen, en dan pas je vis (wat ze heerlijk vindt). En drama is zonder eten naar bed.
Dus; zonder eten naar bed. Kitty heeft een half uur lang hysterisch gillend in bed gelegen. "Ik wil niet, ik wil niet, ik wil niehiet!" en daarna "Ik heb hongeeeeer!!!" Ik zat echt te janken beneden. Maar: poot stijf.
Toen ze eindelijk kalmeerde, ben ik naar boven gegaan en heb haar gevraagd of ze in bed wilde blijven, of de 4 hapjes spinazie zou nemen en daarna de vis en toetje. Na veel gesnotter, ging ze mee.
En verdomd! Ze heeft 4 happen genomen! Met tranen en enig aandringen. Direct na de 4 happen droogden de tranen op als bij toverslag, kwam haar vrolijke zelfje terug en heeft ze heerlijk haar vis, toetje en nog een bakje gedroogde abrikozen gegeten. Bij navraag; nee, zo erg was het niet, en nee, ook niet zo vies.
Mooi. We hebben er meteen een afspraak van gemaakt. Elke avond 4 hapjes van de groente, en dan mag ze vlees of vis. Ze wilde zelf pappa bellen om te vertellen dat ze spinazie had gegeten, dus over de telefoon de afspraak met zijn 3-en bezegeld; eerst 4 hapjes met de pot mee, dan pas wat anders. Dus ook bij pappa niet meer makkelijk pasta of pannekoeken.
Dit is voor het eerst, dat ik deze slag heb gewonnen. Ik heb het eerder geprobeerd, maar als je kind met beide handen stijf voor de mond zit, ga je die er niet met dwang aftrekken en een lepel naar binnen duwen. Ik niet tenminste.
Hoera voor Kitty, hoera voor mij!
Nu nog volhouden....... Hopelijk is 2 weken dit regime volhouden genoeg om het pleit te beslechten.....
Pureren is een uitvinding, want daarmee kan je een boel in de pastasaus verbergen. Maar hee, ooit moet het toch een keer anders???
Ik geef volmondig toe, ik ben verkeerd begonnen. Of begonnen, ik heb ergens de verkeerde afslag genomen met het warm eten. Zo vanzelfsprekend als brood en fruit is, had de warme maaltijd ook moeten zijn, ongeacht wat het is. Maar ja, éénmaal de verkeerde afslag genomen is moeilijk omkeren. En ik heb altijd gezegd; eten moet leuk zijn, geen oorlog. Maar ook daar zit een eind aan.....
Vanaaf heb ik mijn poot stijf gehouden. Ze is deze ochtend teruggekomen van een skivakantie met pappa (We hebben een co-ouderschap) en ik vernam dat ze 10 dagen pasta, pannekoeken en kip heeft gegeten. En voor mij was dat de grens; dit moet anders.
Ze mocht wel kiezen, spinazie met aardappeltjes of bietjes met aardappeltjes. Ze koos spinazie. Tot het voor haar neus stond. Tranen, smeken, schreeuwen, huilen, kortom; drama. Maar ik was onverbiddelijk. 4 happen, en dan pas je vis (wat ze heerlijk vindt). En drama is zonder eten naar bed.
Dus; zonder eten naar bed. Kitty heeft een half uur lang hysterisch gillend in bed gelegen. "Ik wil niet, ik wil niet, ik wil niehiet!" en daarna "Ik heb hongeeeeer!!!" Ik zat echt te janken beneden. Maar: poot stijf.
Toen ze eindelijk kalmeerde, ben ik naar boven gegaan en heb haar gevraagd of ze in bed wilde blijven, of de 4 hapjes spinazie zou nemen en daarna de vis en toetje. Na veel gesnotter, ging ze mee.
En verdomd! Ze heeft 4 happen genomen! Met tranen en enig aandringen. Direct na de 4 happen droogden de tranen op als bij toverslag, kwam haar vrolijke zelfje terug en heeft ze heerlijk haar vis, toetje en nog een bakje gedroogde abrikozen gegeten. Bij navraag; nee, zo erg was het niet, en nee, ook niet zo vies.
Mooi. We hebben er meteen een afspraak van gemaakt. Elke avond 4 hapjes van de groente, en dan mag ze vlees of vis. Ze wilde zelf pappa bellen om te vertellen dat ze spinazie had gegeten, dus over de telefoon de afspraak met zijn 3-en bezegeld; eerst 4 hapjes met de pot mee, dan pas wat anders. Dus ook bij pappa niet meer makkelijk pasta of pannekoeken.
Dit is voor het eerst, dat ik deze slag heb gewonnen. Ik heb het eerder geprobeerd, maar als je kind met beide handen stijf voor de mond zit, ga je die er niet met dwang aftrekken en een lepel naar binnen duwen. Ik niet tenminste.
Hoera voor Kitty, hoera voor mij!
Nu nog volhouden....... Hopelijk is 2 weken dit regime volhouden genoeg om het pleit te beslechten.....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 9 februari 2008 om 23:42
Zo doen wij het inderdaad ook met Zoonmik, hoewel niet zonder eten naar bed dan. Maar wel je moet groente proeven. Als het nieuw is dan hoeft maar 1 hap (althans als ik vermoed dat ie het de eerste keer niet lekker vindt, zoals spruitjes ofzo) maar de volgende keer toch echt wel twee happen.
Zoonmik heeft erg de neiging alleen vlees te eten, en verder niks. Dus nu is het als het weer eens zover is: vlees op het bord van mij of zijn vader en na 2 happen mag ie een stukkie vlees, dan weer 2 enz.
Voor een toetje moet ie een bepaalde kleine hoeveelheid eten, meestal 4 happen groente en een paar stukjes aardappel.
Hij gaat dus nog wel eens onder drama van tafel, maar als hij beweert vol te zitten is er ook geen plaats voor een toetje, is onze redenatie.
Goed aangepakt hoor, ik had het zelf kunnen doen (en dan inderdaad met tranen op de bank zitten twijfelen... )
Zoonmik heeft erg de neiging alleen vlees te eten, en verder niks. Dus nu is het als het weer eens zover is: vlees op het bord van mij of zijn vader en na 2 happen mag ie een stukkie vlees, dan weer 2 enz.
Voor een toetje moet ie een bepaalde kleine hoeveelheid eten, meestal 4 happen groente en een paar stukjes aardappel.
Hij gaat dus nog wel eens onder drama van tafel, maar als hij beweert vol te zitten is er ook geen plaats voor een toetje, is onze redenatie.
Goed aangepakt hoor, ik had het zelf kunnen doen (en dan inderdaad met tranen op de bank zitten twijfelen... )
zondag 10 februari 2008 om 00:15
Zoonmik is wel bijna 2 jaar jonger he! Gelukkig pakken jullie het eerder goed aan. Doorzetten hoor, ander zit je straks net als ik, met een kind wat volkomen logisch klinkende redenaties aan kan voeren om het eten niet op te eten....
Voor mij is toetje gewoon onderdeel van de maaltijd, dus dat kreeg ze ook altijd, ook als ze slecht at.
En zonder eten naar bed gaat me ook zeer tegen het hart. Maar das dan ook meer voor de vorm.... ik weet nog niet wat ik ga doen, als ze dus echt weigert te eten, en zonder eten naar bed dan maar accepteert.
Ik heb vanaaf zelfs gedreigd dat ze de spinazie als ontbijt zou krijgen.. Ik weet dat je niet mag dreigen met iets wat je niet uit kan voeren. Ik denk dat ik morgen zelf zwaar huilend Kitty-kind toch dat bord spinazie als ontbijt had moeten voor zetten.... Gelukkig is het niet zover gekomen!
Voor mij is toetje gewoon onderdeel van de maaltijd, dus dat kreeg ze ook altijd, ook als ze slecht at.
En zonder eten naar bed gaat me ook zeer tegen het hart. Maar das dan ook meer voor de vorm.... ik weet nog niet wat ik ga doen, als ze dus echt weigert te eten, en zonder eten naar bed dan maar accepteert.
Ik heb vanaaf zelfs gedreigd dat ze de spinazie als ontbijt zou krijgen.. Ik weet dat je niet mag dreigen met iets wat je niet uit kan voeren. Ik denk dat ik morgen zelf zwaar huilend Kitty-kind toch dat bord spinazie als ontbijt had moeten voor zetten.... Gelukkig is het niet zover gekomen!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 00:24
Kitty heeft het vissen uitgevonden. Ze vist zelfs de kleine stukjes tomaat uit de tomatensoep... Dus of ik moet de spekjes er doorheen pureren, of ze vist de spekjes eruit....
Overigens zijn Kitty-vader en ik overeen gekomen dat we beginnen met spinazie, doperwtjes, worteltjes, mais en bietjes.
Ons monstertje wil zelfs niet eens rabarber of peertjes eten.... grrrr. Maar die ga ik er ook in krijgen! Ik wéét gewoon dat ze dat lekker vindt, afgaande op de andere dingen waar ze dol op is....
Mamma rules!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 00:26
Klopt Poez, dat is ook wel weer waar, hij is gewoon twee jaar jonger. Maar ook wij gingen al die kant op hoor. Ach als je maar wat eet, terwijl het dan groente betrof die hij altijd lekker had gevonden. Sindsdien zijn we minder makkelijk daarin. Hij lust zelfs tuinbonen . Ok spinazie is niet zijn favoriet, maar rode kool bijv eet ie wel weer.
Toetje was hier ook onderdeel van de maaltijd, totdat meneer aankwam met: ik zit vol, ik hoef niet meer, maar dan wel presteren om zijn toetje op te eten, en 10 min later te vragen om rijstewafels. Toen was het beurt hier Zeggen dat je vol zit betekent dus ook geen toetje.
Toetje was hier ook onderdeel van de maaltijd, totdat meneer aankwam met: ik zit vol, ik hoef niet meer, maar dan wel presteren om zijn toetje op te eten, en 10 min later te vragen om rijstewafels. Toen was het beurt hier Zeggen dat je vol zit betekent dus ook geen toetje.
zondag 10 februari 2008 om 00:27
Poezewoes,
ik vind het prima aangepakt, zo doen wij het ook sinds kind 2,5 is ofzo. Nu bijna 4 en nog steeds geen goede eter, maar het lukt wel. Ze zit soms te huilen: ik ben drie, ik moet drie hapjes maar. Terwijl ze anders altijd bijna vier is, haha.
Zonder eten naar bed doen wij wel altijd. Want als je boterhammen gaat smeren o.i.d. neem je denk ik een andere verkeerde afslag.
Wat ook een goede is: toetje mag altijd (soms een beetje verstevigen met fruit erdoor als ze slecht gegeten heeft, maar dat maakt dan gewoon deel uit van toetje, dan nemen wij ook een paar plakjes banaan door de yoghurt). Maar als bord leeg is mag ze er wat smarties op strooien uit zo'n minidoosje.
Overigens weigert ze soms alles, dus ook toetje. En dan dus met lege maag naar bed. We doen er niet moeilijk over, zo blijft het gezellig aan tafel. Ze valt dan enorm aan op haar ontbijt de volgende dag en wordt gelukkig 's nachts niet wakker met honger ofzo. Gebeurt gelukkig steeds minder vaak, 1x in de maand ofzo.
Maar goed, je zocht misschien helemaal geen tips. Dus: goed gedaan, hou vol, al is het soms moeilijk. Bedenk dat ze het je heus niet eeuwig blijft nadragen. Wees gewoon duidelijk. Ze zal er geen trauma van oplopen.
ik vind het prima aangepakt, zo doen wij het ook sinds kind 2,5 is ofzo. Nu bijna 4 en nog steeds geen goede eter, maar het lukt wel. Ze zit soms te huilen: ik ben drie, ik moet drie hapjes maar. Terwijl ze anders altijd bijna vier is, haha.
Zonder eten naar bed doen wij wel altijd. Want als je boterhammen gaat smeren o.i.d. neem je denk ik een andere verkeerde afslag.
Wat ook een goede is: toetje mag altijd (soms een beetje verstevigen met fruit erdoor als ze slecht gegeten heeft, maar dat maakt dan gewoon deel uit van toetje, dan nemen wij ook een paar plakjes banaan door de yoghurt). Maar als bord leeg is mag ze er wat smarties op strooien uit zo'n minidoosje.
Overigens weigert ze soms alles, dus ook toetje. En dan dus met lege maag naar bed. We doen er niet moeilijk over, zo blijft het gezellig aan tafel. Ze valt dan enorm aan op haar ontbijt de volgende dag en wordt gelukkig 's nachts niet wakker met honger ofzo. Gebeurt gelukkig steeds minder vaak, 1x in de maand ofzo.
Maar goed, je zocht misschien helemaal geen tips. Dus: goed gedaan, hou vol, al is het soms moeilijk. Bedenk dat ze het je heus niet eeuwig blijft nadragen. Wees gewoon duidelijk. Ze zal er geen trauma van oplopen.
zondag 10 februari 2008 om 00:27
zondag 10 februari 2008 om 00:39
zondag 10 februari 2008 om 00:43
Coravanmora, tips zijn echt wel welkom!
En de beloning van smarties in het toetje, die kennen we hier ook. Bij ons heet dat een Lindatoetje, want de eerste keer dat ik dat zag was bij mijn vriendin Linda. Slecht eten is een gewoon toetje, goed eten is een Lindatoetje. Maar helaas, dat werkt niet meer.....
En fruit na het toetje mag ook altijd. Kitty lust graag gedroogde abrikozen, of een mandarijn.
Kitty is een keer echt zonder eten naar bed gegaan. Maar toen was ze zelf ook zo moe, dat ze sowieso al helemaal in de contramine zat, en al van pure vermoeidheid in slaap viel.
Kitty is ook geen makkelijk kind. Het is zo'n kind waarvan je zegt: daar zit een kop op! Ze heeft een hele sterke eigen wil, ze is best bazig en ze is slimmer dan ze lang is. Ga daar maar eens aan staan als ouder, want in haar praten is ze 6, maar in haar emotie is ze gewoon 4, al vindt ze dat zelf uiteraard niet. Behalve als het haar uitkomt.
Het is dan ook moeilijk om op haar niveau te praten. Ze praat zo wijs, maar het is een kindje van nog maar 4, bijna 5. Toen ik haar er laatst op wees, dat kindjes van bijna 5 bepaalde dingen gewoon zelf doen met aankleden, wat zij niet wilde doen, zei ze dus tegen mij: Mam, ik geniet nog even van 4 zijn....
En de beloning van smarties in het toetje, die kennen we hier ook. Bij ons heet dat een Lindatoetje, want de eerste keer dat ik dat zag was bij mijn vriendin Linda. Slecht eten is een gewoon toetje, goed eten is een Lindatoetje. Maar helaas, dat werkt niet meer.....
En fruit na het toetje mag ook altijd. Kitty lust graag gedroogde abrikozen, of een mandarijn.
Kitty is een keer echt zonder eten naar bed gegaan. Maar toen was ze zelf ook zo moe, dat ze sowieso al helemaal in de contramine zat, en al van pure vermoeidheid in slaap viel.
Kitty is ook geen makkelijk kind. Het is zo'n kind waarvan je zegt: daar zit een kop op! Ze heeft een hele sterke eigen wil, ze is best bazig en ze is slimmer dan ze lang is. Ga daar maar eens aan staan als ouder, want in haar praten is ze 6, maar in haar emotie is ze gewoon 4, al vindt ze dat zelf uiteraard niet. Behalve als het haar uitkomt.
Het is dan ook moeilijk om op haar niveau te praten. Ze praat zo wijs, maar het is een kindje van nog maar 4, bijna 5. Toen ik haar er laatst op wees, dat kindjes van bijna 5 bepaalde dingen gewoon zelf doen met aankleden, wat zij niet wilde doen, zei ze dus tegen mij: Mam, ik geniet nog even van 4 zijn....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 00:47
Rauwkost eet ze niet, fruit wel. Ze is gek op mandarijnen, druiven, aardbeien en frambozen. Ook eet ze graag gedroogde abrikozen en rozijn en.
Ik maak me ook niet zoveel zorgen over wat ze binnen krijgt aan goede stoffen hoor. Ik heb wel eens gelezen dat kinderen tot 7 jaar het heel goed doen op fruit, bruin brood en vis. En dat krijgt ze alle 3 voldoende!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 00:48
Ik geniet nog even van 4 zijn????
Dat meen je niet??
Mijn dochter is bijna even oud, en dus ook zeer aanwezig.
Zo eentje waarvan iedereen zegt, oh troela is er weer.
Had in het begin veel moeite met water drinken, maar sinds wij er een spelletje van hebben gemaakt gaat dat super!!
We zeggen nu dat je groeit van water, en ze krijgt het ook uit een speciale fles. Nou jongens wat een feest
Dat meen je niet??
Mijn dochter is bijna even oud, en dus ook zeer aanwezig.
Zo eentje waarvan iedereen zegt, oh troela is er weer.
Had in het begin veel moeite met water drinken, maar sinds wij er een spelletje van hebben gemaakt gaat dat super!!
We zeggen nu dat je groeit van water, en ze krijgt het ook uit een speciale fles. Nou jongens wat een feest
zondag 10 februari 2008 om 00:50
Het opgesierde toetje kennen weh hier ook, maar tegenwoordig alleen nog maar voor als je écht heel veel gegeten hebt (bord leeg) of iets hebt gegeten wat je niet lust. Normaal is het niet meer nodig en eet hij prima (meestal meer dan ik iig)
Gelukkig is Zoonmik nogal gek op rauwe groente, dus voor de maaltijd krijgt hij meestal zijn deel wel mee als we iets met paprika, komkommer, wortelen, sla of tomaten eten. Dan houden we daar tuuk wel rekening mee tijdens de maaltijd, dan krijgt ie gewoon minder.
Gelukkig is Zoonmik nogal gek op rauwe groente, dus voor de maaltijd krijgt hij meestal zijn deel wel mee als we iets met paprika, komkommer, wortelen, sla of tomaten eten. Dan houden we daar tuuk wel rekening mee tijdens de maaltijd, dan krijgt ie gewoon minder.
zondag 10 februari 2008 om 00:52
Prima aangepakt, hadden wij het maar eerder zo gedaan. Onze dochter is nu 12 en eet (bewust) van groentes alleen bloemkool, broccoli, rauwe worteltjes en komkommer (ze weet niet wat ze allemaal binnenkrijgt via de pastasaus en groentesoep ). Andere groentes eet ze pertinent niet. Dreigen dat ze dan zonder eten naar bed moet is voor haar geen probleem, gaat ze gewoon zonder eten naar bed. Eet ze de volgende ochtend wel een boterham meer.
Met de jongste pakken we het nu dus anders aan. Op de dagen dat hij 's avonds iets heeft wat hij heel graag doet (voetballen, honkballen) eten we, voor hem, iets nieuws. Niet willen proberen? mag, maar dan hoef je je ook niet te gaan omkleden voor het sporten, maar mag je meteen je pyama aan gaan doen. Meestal keren werkt dit, een enkele keer gaat hij dan maar zijn pyama aandoen.
Met de jongste pakken we het nu dus anders aan. Op de dagen dat hij 's avonds iets heeft wat hij heel graag doet (voetballen, honkballen) eten we, voor hem, iets nieuws. Niet willen proberen? mag, maar dan hoef je je ook niet te gaan omkleden voor het sporten, maar mag je meteen je pyama aan gaan doen. Meestal keren werkt dit, een enkele keer gaat hij dan maar zijn pyama aandoen.
zondag 10 februari 2008 om 00:58
Het is ook niet zozeer dat ze niet genoeg binnenkrijgt. Ze eet genoeg fruit, brood en vis. Ze is dol op eieren. En in die categorieen eet ze ook gevarieerd: krentebollen, wit en bruinbrood, crackers, rijstwafels. Appels, manadrijnen, druiven, abrikozen. Kibbeling, haring, zalm, kip.
Het is ook een haske gezonde meid. Ziet er goed uit, erg slank maar niet mager, heel veel energie, bijna nooit ziek.
Waar maak je je dan druk om, zou je kunnen zeggen.
Nou ja. Ik wil gewoon dat ze mee gaat eten aan de avondmaaltijd! Niet meteen roept dat iets niet lekker is terwijl ik al zeker weet dat ze het lekker gaat vinden. Ze eet ook augurken, zure uitjes en olijven. Dan moeten bietjes of rabarber toch geen probleem zijn?
Ik mik er elke aaf ook nog 2 vitaminepillen in. Kind komt niks te kort.
Het is ook een haske gezonde meid. Ziet er goed uit, erg slank maar niet mager, heel veel energie, bijna nooit ziek.
Waar maak je je dan druk om, zou je kunnen zeggen.
Nou ja. Ik wil gewoon dat ze mee gaat eten aan de avondmaaltijd! Niet meteen roept dat iets niet lekker is terwijl ik al zeker weet dat ze het lekker gaat vinden. Ze eet ook augurken, zure uitjes en olijven. Dan moeten bietjes of rabarber toch geen probleem zijn?
Ik mik er elke aaf ook nog 2 vitaminepillen in. Kind komt niks te kort.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 01:05
zondag 10 februari 2008 om 08:26
@poezewoes. Je zegt dat je ooit een verkeerde afslag hebt genomen met het eten van je dochter. Wat bedoel je dan? Wat zou je nu anders doen?
Ik vraag het omdat mijn zoon ook een lastige avondeter is. Heb er onlangs nog een topic over geopend. Hij eet het liefst potjes met pasta bolognese. Wanneer hij nu niet wil eten (of het nou vers of uit een potje is) gaat hij zonder eten naar bed. Ik wil ook geen drama van het eten maken.
Hij is gek op vlees. Dus dat gaat er wel in. Groente ho maar. Hoe kan ik dat dan het beste aanpakken? Ik blijf het aanbieden.
Ik vraag het omdat mijn zoon ook een lastige avondeter is. Heb er onlangs nog een topic over geopend. Hij eet het liefst potjes met pasta bolognese. Wanneer hij nu niet wil eten (of het nou vers of uit een potje is) gaat hij zonder eten naar bed. Ik wil ook geen drama van het eten maken.
Hij is gek op vlees. Dus dat gaat er wel in. Groente ho maar. Hoe kan ik dat dan het beste aanpakken? Ik blijf het aanbieden.
zondag 10 februari 2008 om 09:25
Hoi Krokusje,
Kitty was nooit echt een makkelijke eter. Drinken ging altijd meer dan goed. Vanaf uur 1. Aaankoppelen en gáán, binnen 4 dagen was ze op geboortegewicht terug.. Met 6 maand 'droogde' mijn bv op helaas en ben ik over gegaan op fv en zijn we begonnen met fruit. Potjes groente wilde ze niet. Met 9 maand begon ze groente te eten, toen ze stukjes kon happen. Maar wel alleen vers, gepureerd is er nooit in gegaan, dus ook geen potjes. Misschien had ik daar al wat meer door moeten zetten....
Tot ze 20 maand was, at ze eigenlijk alles wel. Toen begon ze met 'lust ik niet'. Aangezien me aan alle kanten werd verteld me daar niet al te druk over te maken, en van eten vooral geen oorlog te maken, deed ik dat dus ook niet. Eten moet leuk zijn, etc. Ik maakte gewoon iets wat ze wel lustte. Maar dat werd langzaam aan wel de trend; koken wat zij wilde eten. En dat werd minder en minder.
En daar ging het fout volgens mij. Warm eten is iets wat er gewoon bij hoort, warm eten is niet iedere dag een feestje. De ene keer is het lekkerder dan de andere keer, en daar had ik meer op moeten focussen.
Maar ja, ik ben gek op lekker eten en koken, en was vroeger ook niet echt een makkelijke eter. Dus voor mezelf kook ik ook vooral wat ik echt lekker vind (wel veel groenten overigens want inmiddels lust ik wel bijna alles), nooit iets wat ik niet lust. En dat deed ik voor haar dus ook. Eten doe je voor je plezier, was het motto. Wat ook meespeelt is dat ik alleen woon met haar, en ik het graag leuk wil houden.
Er komt hier geen tweede ukkie, maar zo ja dan zou ik dat dus anders doen. Gewoon eten wat de pot schaft, niet apart gaan koken. Als ik te heet of te gekruid eet, uk de minder pittige variant en langzaam ook daar gewoon aan wennen. De ene dag vind je het eten lekkerder dan de andere dag, maar het hoort er gewoon bij.
Kitty was nooit echt een makkelijke eter. Drinken ging altijd meer dan goed. Vanaf uur 1. Aaankoppelen en gáán, binnen 4 dagen was ze op geboortegewicht terug.. Met 6 maand 'droogde' mijn bv op helaas en ben ik over gegaan op fv en zijn we begonnen met fruit. Potjes groente wilde ze niet. Met 9 maand begon ze groente te eten, toen ze stukjes kon happen. Maar wel alleen vers, gepureerd is er nooit in gegaan, dus ook geen potjes. Misschien had ik daar al wat meer door moeten zetten....
Tot ze 20 maand was, at ze eigenlijk alles wel. Toen begon ze met 'lust ik niet'. Aangezien me aan alle kanten werd verteld me daar niet al te druk over te maken, en van eten vooral geen oorlog te maken, deed ik dat dus ook niet. Eten moet leuk zijn, etc. Ik maakte gewoon iets wat ze wel lustte. Maar dat werd langzaam aan wel de trend; koken wat zij wilde eten. En dat werd minder en minder.
En daar ging het fout volgens mij. Warm eten is iets wat er gewoon bij hoort, warm eten is niet iedere dag een feestje. De ene keer is het lekkerder dan de andere keer, en daar had ik meer op moeten focussen.
Maar ja, ik ben gek op lekker eten en koken, en was vroeger ook niet echt een makkelijke eter. Dus voor mezelf kook ik ook vooral wat ik echt lekker vind (wel veel groenten overigens want inmiddels lust ik wel bijna alles), nooit iets wat ik niet lust. En dat deed ik voor haar dus ook. Eten doe je voor je plezier, was het motto. Wat ook meespeelt is dat ik alleen woon met haar, en ik het graag leuk wil houden.
Er komt hier geen tweede ukkie, maar zo ja dan zou ik dat dus anders doen. Gewoon eten wat de pot schaft, niet apart gaan koken. Als ik te heet of te gekruid eet, uk de minder pittige variant en langzaam ook daar gewoon aan wennen. De ene dag vind je het eten lekkerder dan de andere dag, maar het hoort er gewoon bij.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 09:40
Dat ken ik ook wel ja.
Dochterlief van ruim 4 is ook een bar slechte eter en heeft sinds kort ook maar bedacht dat ze geen groente lust..
Van de week riep ze ook dat ze vol zat. Maar toen ik over het toetje begon kon dat er nog wel bij zei ze. Euh... je zat toch vol? Kan dus GEEN toetje meer bij. Gek genoeg nam ze toen dus nog wel een paar happen van haar eten.
Ik heb ook gemerkt dat ze niet gek is op ned kost... dat wil zeggen; aardappelen, groente vlees. Vlees dan op zicg weer wel (en vis),maar de rest vind ze eigenlijk maar niks.
Pasta en rijst daarentegen eet ze wel (redelijk) goed.
Gister aten we Griekse Kofta(zo' n wereldgerecht van Knorr) en ze heeft zowaar 3!!! keer opgeschept. Oke, het waren kleine beetjes,mmaar het gaat om het idee. Toen ze na de tweede keer vroeg of ze nog meer mocht keken mijn man en ik elkaar aan van; is ze ziek ofzo??;) Maar we waren allang blij.
Maar net als Kitty, is mijn dochter ook wel (meerdere malen) zonder eten naar bed gestuurt hoor. Die strijd om eten word ik echt een beetje moe van.
Ik denk dat ik het net zo aangepakt zou hebben als jij, Poezewoes.
Ik snap dat jou ex-man het leuk wilde houden p de vakantie en Kitty een beetje wilde verwennen misschien?
Mijn dochter is een paar weken geleden ook meegeweest op ski-vakantie met mijn ouders. Ze heeft de hele week geleefd op patat en vis, want dat at ze wel. Thuisgekomen was het 2 dagen een beetje ' drama' met eten,maar heb haar al sne duidelijk weten te maken dat het feest over was en dat we nu weer gewoon gingen eten wat papa en mama aten. De strijd viel mee. Maar het viel mij niet atijd mee om mijn poot stif te houden.
Succes!