Kinderen
alle pijlers
Co-sleeping
woensdag 30 januari 2008 om 08:32
Hallo,
Mijn zoontje kan sinds een week zelf uit ons bed klimmen en doet dat dus ook steeds vroeger. Dit terwijl hij normaal slaapt tot een uurtje of half zeven, vanmorgen was ik dus al om 5 uur beneden.
Laten spelen in de slaapkamer werkt maar voor een kwartier, dan wil hij er echt uit en is de dag voor hem begonnen.
Wie heeft er ervaring met co-sleeping en heeft dit ook meegemaakt? Ik ben, op dat zelf uit bed gaan na, erg tevreden over deze vorm van slapen.
Bedankt!
Mijn zoontje kan sinds een week zelf uit ons bed klimmen en doet dat dus ook steeds vroeger. Dit terwijl hij normaal slaapt tot een uurtje of half zeven, vanmorgen was ik dus al om 5 uur beneden.
Laten spelen in de slaapkamer werkt maar voor een kwartier, dan wil hij er echt uit en is de dag voor hem begonnen.
Wie heeft er ervaring met co-sleeping en heeft dit ook meegemaakt? Ik ben, op dat zelf uit bed gaan na, erg tevreden over deze vorm van slapen.
Bedankt!
woensdag 30 januari 2008 om 08:55
* Proest *
Co-sleeping is dus eigenlijk een dure uitdrukking voor met z'n allen in één bed slapen? Deden ze dat vroeger ook niet? Ik heb er geen ervaring mee. Mijn eerste ingeving is in ieder geval de gedachte 'tijd voor een eigen bed en een eigen slaapkamer'. Of er verder iets 'aan te doen' is, weet ik niet. Toen onze kinderen de leeftijd kregen dat ze zelf uit bed konden en zo, werden we streng en mochten ze er pas uit als pappa en mamma er ook uit gingen. Dan lagen ze maar even wakker in hun eigen bed. Maar dat is natuurlijk wat lastiger als het in je eigen bed is. Daarom zou ik dus voor ieder een eigen bed kiezen.
En zomaar uit nieuwsgierigheid: tot welke leeftijd ben je van plan dit vol te houden, wat is 'gebruikelijk'?
Co-sleeping is dus eigenlijk een dure uitdrukking voor met z'n allen in één bed slapen? Deden ze dat vroeger ook niet? Ik heb er geen ervaring mee. Mijn eerste ingeving is in ieder geval de gedachte 'tijd voor een eigen bed en een eigen slaapkamer'. Of er verder iets 'aan te doen' is, weet ik niet. Toen onze kinderen de leeftijd kregen dat ze zelf uit bed konden en zo, werden we streng en mochten ze er pas uit als pappa en mamma er ook uit gingen. Dan lagen ze maar even wakker in hun eigen bed. Maar dat is natuurlijk wat lastiger als het in je eigen bed is. Daarom zou ik dus voor ieder een eigen bed kiezen.
En zomaar uit nieuwsgierigheid: tot welke leeftijd ben je van plan dit vol te houden, wat is 'gebruikelijk'?
woensdag 30 januari 2008 om 08:56
Niet zo heel lang geleden hoorde ik een kinderpsychiater in het kader van een cursus ontwikkelingspsychologie het volgende hierover zeggen:
"Eigenlijk is het al heel erg knap dat zo'n jong kind al zo lang zonder ouders erbij in zijn eigen bedje kan blijven liggen." Zij zag er geen enkel probleem of bezwaar in om je kind, ook als het bijvoorbeeld 's nachts overstuur wakker wordt, bij je in bed te nemen. Want het gros van de kinderen slaapt uiteindelijk rond 6-7 jaar de hele nacht door in zijn eigen bed, was haar ervaring. En de kinderen die dat niet doen, spelen vaak ook met andere dingen mee.
Ik vond het een heel positieve kijk op het gebeuren. In onze cultuur is het gebruikelijk dat kinderen niet op de kamer van hun ouders slapen. Maar dat wil niet zeggen dat een kind er zelf niet behoefte aan heeft in de nabijheid van zijn ouders te zijn.
Zelf heb ik mijn kinderen, als ze 's nachts wakker werden of 's ochtends vroeg in de kamer stonden, altijd in bed genomen. En eigenlijk heeft geeneen daar misbruik van gemaakt. Ze zijn nu 3 en 4 en slapen bijna alle nachten (in hun eigen bed) door.
"Eigenlijk is het al heel erg knap dat zo'n jong kind al zo lang zonder ouders erbij in zijn eigen bedje kan blijven liggen." Zij zag er geen enkel probleem of bezwaar in om je kind, ook als het bijvoorbeeld 's nachts overstuur wakker wordt, bij je in bed te nemen. Want het gros van de kinderen slaapt uiteindelijk rond 6-7 jaar de hele nacht door in zijn eigen bed, was haar ervaring. En de kinderen die dat niet doen, spelen vaak ook met andere dingen mee.
Ik vond het een heel positieve kijk op het gebeuren. In onze cultuur is het gebruikelijk dat kinderen niet op de kamer van hun ouders slapen. Maar dat wil niet zeggen dat een kind er zelf niet behoefte aan heeft in de nabijheid van zijn ouders te zijn.
Zelf heb ik mijn kinderen, als ze 's nachts wakker werden of 's ochtends vroeg in de kamer stonden, altijd in bed genomen. En eigenlijk heeft geeneen daar misbruik van gemaakt. Ze zijn nu 3 en 4 en slapen bijna alle nachten (in hun eigen bed) door.
woensdag 30 januari 2008 om 09:04
Dropje, dat maakt toch helemaal niet uit, waar dat kind slaapt en tot hoe oud? Wij houden Vietje bijvoorbeeld makkelijker rustig en stil bij ons in bed. Dus tot ik een manier heb gevonden om hem tot half 7, 7 uur te laten slapen, halen we hem als hij herrie gaat schoppen op en leggen hem tussen ons in. Helaas gaat hij niet meer slapen, maar meestal blijft hij wel rustig liggen.
woensdag 30 januari 2008 om 09:20
Weet even niet zo gauw een andere naam te bedenken voor co-sleeping maar ja, het is inderdaad met zn allen in een bed slapen.
Hij is net een jaar geworden. Hoe lang ik ermee door ga? Kan ik nu nog niks op zeggen..waarschijnlijk tot het moment dat hij in zn eigen bed wil..
Fleurtje:
Ik vind dit de meest natuurlijke manier van slapen, is inderdaad in andere culturen ook heel gebruikelijk. De Westerse cultuur is een van de weinigen culturen waarin een kind al van heel jong af aan alleen behoort te slapen. Ik wil er ook 's nachts voor hem zijn. Toen hij nog bij mij dronk voor voeding, nu o.a voor troost. Bij mij/ons slapen is voor ons de ideale manier, hij schuift tegen mij aan als het nodig is en ik word er niet echt wakker van. Zo zijn we allebei uitgerust. Moet er zelf niet aan denken om midden in de nacht eruit te moeten om kind te troosten. Kortom, ik ben er van overtuigd dat dit de meest natuurlijke manier is en ook een stuk gemak voor mij.
Meave:
Toen hij er nog niet uit kon werd hij ook wel eens vroeg wakker, maar dan kwam hij bij me liggen en sliep weer verder. Nu wordt hij wakker en denkt " joehoe, ik kan er uit..spelen". Terwijl het voor duidelijk nog te vroeg is. Want na twee uur kan ik hem weer terug brengen naar bed.
Hij is net een jaar geworden. Hoe lang ik ermee door ga? Kan ik nu nog niks op zeggen..waarschijnlijk tot het moment dat hij in zn eigen bed wil..
Fleurtje:
Ik vind dit de meest natuurlijke manier van slapen, is inderdaad in andere culturen ook heel gebruikelijk. De Westerse cultuur is een van de weinigen culturen waarin een kind al van heel jong af aan alleen behoort te slapen. Ik wil er ook 's nachts voor hem zijn. Toen hij nog bij mij dronk voor voeding, nu o.a voor troost. Bij mij/ons slapen is voor ons de ideale manier, hij schuift tegen mij aan als het nodig is en ik word er niet echt wakker van. Zo zijn we allebei uitgerust. Moet er zelf niet aan denken om midden in de nacht eruit te moeten om kind te troosten. Kortom, ik ben er van overtuigd dat dit de meest natuurlijke manier is en ook een stuk gemak voor mij.
Meave:
Toen hij er nog niet uit kon werd hij ook wel eens vroeg wakker, maar dan kwam hij bij me liggen en sliep weer verder. Nu wordt hij wakker en denkt " joehoe, ik kan er uit..spelen". Terwijl het voor duidelijk nog te vroeg is. Want na twee uur kan ik hem weer terug brengen naar bed.
woensdag 30 januari 2008 om 09:26
Onze kinderen kruipen ook regelmatig bij ons in bed. Maar in principe (zeker toen ze net zelf uit bed konden komen) wél pas als wij zeiden dat het mocht. Die van ons liggen trouwens standaard niet rustig. Niet in hun eigen bed en niet bij ons. Maar het bij ons in bed nemen is voor ons wél een methode om er nog net even wat langer in te kunnen blijven dan wanneer ze naar beneden willen. Deze 'methode' werkt niet voor t.o. aangezien het kind in kwestie al bij hen in bed slaapt. Stel dat 'ie in een eigen bedje lag, dan zou het effectief zijn om hem bij je te nemen. Als je kind bij je in bed slaapt en je zegt dat het er pas uit mag als pappa of mamma het zegt, heb je in je eigen bed de poppetjes aan het dansen. Dan liever in zijn eigen bed, zou ik zelf zeggen.
Mijn vraag was verder puur belangstellend: tot welke leeftijd breng je de nacht door in hetzelfde bed als je kind(eren)? Totdat het kind zelf aangeeft alleen te willen slapen (12 jaar, 14 jaar, 18 jaar?), of totdat jijzelf je kind er te oud voor vindt om de nacht door te brengen in hetzelfde bed als jij? Want zo lees ik de openingspost, volgens mij slaapt de zoon van t.o. gewoon standaard in haar bed. Zou voor mij niet praktisch zijn aangezien ik ervan houd om voor het slapen gaan nog minstens een kwartier te lezen, maar goed, ieder zijn meug.
Mijn vraag was verder puur belangstellend: tot welke leeftijd breng je de nacht door in hetzelfde bed als je kind(eren)? Totdat het kind zelf aangeeft alleen te willen slapen (12 jaar, 14 jaar, 18 jaar?), of totdat jijzelf je kind er te oud voor vindt om de nacht door te brengen in hetzelfde bed als jij? Want zo lees ik de openingspost, volgens mij slaapt de zoon van t.o. gewoon standaard in haar bed. Zou voor mij niet praktisch zijn aangezien ik ervan houd om voor het slapen gaan nog minstens een kwartier te lezen, maar goed, ieder zijn meug.
woensdag 30 januari 2008 om 09:30
Mijn dochter (6 weken) slaapt 's nachts ook altijd bij ons in bed. Het voelt voor ons erg natuurlijk en het is vooral ook erg handig met nachtvoedingen enzo. Ben nogal lui namelijk 
Hoelang we er mee doorgaan? Onze zoon sliep ook altijd bij ons in bed en was ruim 1 toen het tijd was voor een eigen kamer en eigen bed. Dat ging toen eigenlijk direct goed.
Hoelang we er mee doorgaan? Onze zoon sliep ook altijd bij ons in bed en was ruim 1 toen het tijd was voor een eigen kamer en eigen bed. Dat ging toen eigenlijk direct goed.
woensdag 30 januari 2008 om 09:34
Dropje:
Hij slaapt standaard bij ons in bed.
Ga ervan uit dat hij echt niet zo lang bij ons blijft liggen hoor! Met een jaar of 3, 4 willen ze vaak in hun eigen bed, soms al met 2. Dat gaat geleidelijk, net als met borstvoeding volgens mij. Op een gegeven moment wil je kind niet meer/ heeft hij het niet meer nodig.
Omdat ik geloof dat je kindje ZELF aangeeft wanneer hij behoefte heeft aan alleen slapen of bv stoppen met borstvoeding, vind ik het ook moeilijk om een leeftijd aan te geven. Ieder kind heeft zijn eigen tempo en verschillende behoeftes.
Hij slaapt standaard bij ons in bed.
Ga ervan uit dat hij echt niet zo lang bij ons blijft liggen hoor! Met een jaar of 3, 4 willen ze vaak in hun eigen bed, soms al met 2. Dat gaat geleidelijk, net als met borstvoeding volgens mij. Op een gegeven moment wil je kind niet meer/ heeft hij het niet meer nodig.
Omdat ik geloof dat je kindje ZELF aangeeft wanneer hij behoefte heeft aan alleen slapen of bv stoppen met borstvoeding, vind ik het ook moeilijk om een leeftijd aan te geven. Ieder kind heeft zijn eigen tempo en verschillende behoeftes.
woensdag 30 januari 2008 om 09:48
woensdag 30 januari 2008 om 09:49
Oh, dat is niet zo moeilijk hoor Petrokia!
Er blijven genoeg plaatsen over in het huis..
Wij zijn erg blij met onze relatie, hebben samen voor deze vorm van slapen gekozen. 's Nachts is een intiem moment voor ons drieen. Hebben ook genoeg intieme momenten voor ons tweeen, 's ochtends en 's avonds.
Wel hebben we sinds kort een groot logeerbed, want op een gegeven moment wil je ook wel weer s in een bed sex hebben en dat kan natuurlijk niet als er een klein mannetje in het bed ligt.
Dropje:
Hij gaat achterstevoren van het bed af en bovendien is het bed vrij laag en ligt er dik tapijt.
Er blijven genoeg plaatsen over in het huis..
Wij zijn erg blij met onze relatie, hebben samen voor deze vorm van slapen gekozen. 's Nachts is een intiem moment voor ons drieen. Hebben ook genoeg intieme momenten voor ons tweeen, 's ochtends en 's avonds.
Wel hebben we sinds kort een groot logeerbed, want op een gegeven moment wil je ook wel weer s in een bed sex hebben en dat kan natuurlijk niet als er een klein mannetje in het bed ligt.
Dropje:
Hij gaat achterstevoren van het bed af en bovendien is het bed vrij laag en ligt er dik tapijt.
