Kinderen
alle pijlers
Gescheiden/uit elkaar ouders
vrijdag 12 februari 2021 om 22:38
Hee,
Mijn partner en ik hebben een week geleden besloten uit elkaar te gaan. Wij hebben een zoon van bijna 2 jaar.
Ondanks dat ik vind dat een kind beter 2 gelukkige ouders apart kan hebben ipv 2 ongelukkig samen met veel spanning, merk ik dat ik wel kamp met schuldgevoelens naar zoon.
Ik zal vast niet de eerste en zeker ook niet de laatste zijn in deze. Ik zou het fijn vinden om ervaringen van andere gescheiden ouders te lezen mbt je kindje(s). Hoe gingen de kinderen ermee om en hoe gaat dit nu?
Mijn partner en ik hebben een week geleden besloten uit elkaar te gaan. Wij hebben een zoon van bijna 2 jaar.
Ondanks dat ik vind dat een kind beter 2 gelukkige ouders apart kan hebben ipv 2 ongelukkig samen met veel spanning, merk ik dat ik wel kamp met schuldgevoelens naar zoon.
Ik zal vast niet de eerste en zeker ook niet de laatste zijn in deze. Ik zou het fijn vinden om ervaringen van andere gescheiden ouders te lezen mbt je kindje(s). Hoe gingen de kinderen ermee om en hoe gaat dit nu?
vrijdag 12 februari 2021 om 22:59
Ik ben een kind van gescheiden ouders, ik zat in groep 8 toen ze gingen scheiden. Er was geen ruzie maar ze gingen voor hun eigen geluk uit elkaar. Ik had liever gehad dat ze het hadden uitgezeten eerlijk gezegd. Had denk ik een hoop verdriet bij ons als kinderen bespaard.
In ieder geval wel de reden dat man en ik alles op alles gaan zetten om te zorgen dat ons huwelijk niet strand, ik wil mijn kinderen geen scheiding aandoen. En hou me in sommige zware periode aan nu de wijsheid om in eerste 1000 dagen van een kind geen levensveranderende beslissingen te nemen (wij hebben twee kinderen onder de vier waarvan jongste ook bijna twee).
In ieder geval wel de reden dat man en ik alles op alles gaan zetten om te zorgen dat ons huwelijk niet strand, ik wil mijn kinderen geen scheiding aandoen. En hou me in sommige zware periode aan nu de wijsheid om in eerste 1000 dagen van een kind geen levensveranderende beslissingen te nemen (wij hebben twee kinderen onder de vier waarvan jongste ook bijna twee).
vrijdag 12 februari 2021 om 23:27
Want?
vrijdag 12 februari 2021 om 23:33
Geen ervaring vanuit jouw rol, wel vanuit het oogpunt van het kind. Mijn ouders zijn bij elkaar gebleven 'voor de kinderen'. Zij hadden veel beter direct uit elkaar kunnen gaan, in plaats van het jaren en jaren vol te houden, want wanneer doe je het dan? Tot ze uit huis zijn? Hier hebben ze het zolang volgehouden dat wij als kinderen compleet in tranen het nieuws aanhoorden toen ze eindelijk uit elkaar gingen. Tranen van vreugde, welteverstaan.
vrijdag 12 februari 2021 om 23:36
vrijdag 12 februari 2021 om 23:42
Ik ben kind van gescheiden ouders. 2 keer zelfs. Als 3/4 jarige en als 14/15 jarige nog een keer bij een ouder met de tweede partner.
Vond die als puber veel heftiger. Dan maak je het veel bewuster mee.
Daarvoor wist ik niet beter dan dat ik twee huizen had wat toen nog niet zo vaak voorkwam als nu. Al ging de eerste keer zeker niet alles koek en ei ( tot aan blijf van mijn lijf huis aan toe).
Vond die als puber veel heftiger. Dan maak je het veel bewuster mee.
Daarvoor wist ik niet beter dan dat ik twee huizen had wat toen nog niet zo vaak voorkwam als nu. Al ging de eerste keer zeker niet alles koek en ei ( tot aan blijf van mijn lijf huis aan toe).
vrijdag 12 februari 2021 om 23:49
Ik ben gescheiden toen mn dochter 2 was.
We hebben een goede coouderschap regeling en geen ruzie of zoiets. Ook geldzaken goed geregeld.
Ik vind t alleen ouder zijn loodzwaar maar ben met vlagen zo blij dat ik gescheiden ben. De relatie die wij hadden was zo geen voorbeeld voor een gezonde relatie. Relatietherapie en hele zooi is voorbij gekomen maar het was gewoon klaar.
En dan liever met 2jr een goede regeling opbouwen dan met 5jr een vechtscheiding met geldgezeik en vreemdgaan en weet ik veel wat er gebeurd zou zijn.
We hebben een goede coouderschap regeling en geen ruzie of zoiets. Ook geldzaken goed geregeld.
Ik vind t alleen ouder zijn loodzwaar maar ben met vlagen zo blij dat ik gescheiden ben. De relatie die wij hadden was zo geen voorbeeld voor een gezonde relatie. Relatietherapie en hele zooi is voorbij gekomen maar het was gewoon klaar.
En dan liever met 2jr een goede regeling opbouwen dan met 5jr een vechtscheiding met geldgezeik en vreemdgaan en weet ik veel wat er gebeurd zou zijn.
Been there, done that, got the T-shirt.
zaterdag 13 februari 2021 om 00:09
Waarom is vreemdgaan legitiemer (neem aan dat je dat bedoelt) dan geen zin meer hebben?
Punt is dat er iets veranderd ja waardoor je niet meer samen wil zijn. Ook een in harmonie besloten scheiding kan ik een vechtscheiding eindigen. Ze willen niet meer samen en daar vraagt ze ervaringen over. Geen oordeel.
TO, mijn ex en ik zijn definitief uit elkaar sinds kind 1,5 was. Nu 18, het schuldgevoel blijft wel, alleen niet zo heftig en de hele tijd. Co-ouderschap vanaf een jaar of 4, voor die tijd 2 nachtjes per week bij vader en de rest bij mij.
Ik vind het heerlijk om af en toe echt tijd voor mezelf te hebben, maar het missen is nooit minder geworden.
zaterdag 13 februari 2021 om 00:25
Ik zeg helemaal niet dat vreemd gaan zwaarder weegt. Ik stel alleen maat vast dat er tegenwoordig niet meet gevochten word voor een relatie.... Beide ouders werken, een kind word geromantiseerd.... en ja, dat is niet zo....[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 13-02-2021 14:39
Reden: op de man
Reden: op de man
11.98% gewijzigd
zaterdag 13 februari 2021 om 00:27
Mijn ouders zijn voor ons, de kinderen, bij elkaar gebleven totdat we het huis uit gingen. Ik had ook liever gehad dat ze dat niet hadden gedaan maar beiden hadden gekozen voor hun geluk en dus eerder gescheiden waren.
Als kind krijg je toch gewoon een berg onderhuidse gevoelens mee, ook was er geen sprake van ruzies. Ik miste gewoon de genegenheid die er zou moeten zijn tussen je ouders. Plus, dan hadden ze beiden eerder aan hun eigen geluk kunnen werken. Dat vind ik nu, vooral voor mijn moeder, erg sneu. Dat ze zichzelf weggecijfert heeft voor ons.
Als kind krijg je toch gewoon een berg onderhuidse gevoelens mee, ook was er geen sprake van ruzies. Ik miste gewoon de genegenheid die er zou moeten zijn tussen je ouders. Plus, dan hadden ze beiden eerder aan hun eigen geluk kunnen werken. Dat vind ik nu, vooral voor mijn moeder, erg sneu. Dat ze zichzelf weggecijfert heeft voor ons.
zaterdag 13 februari 2021 om 00:50
JobEva schreef: ↑13-02-2021 00:25Ik zeg helemaal niet dat vreemd gaan zwaarder weegt. Ik stel alleen maat vast dat er tegenwoordig niet meet gevochten word voor een relatie.... Beide ouders werken, een kind word geromantiseerd.... en ja, dat is niet zo.... [...]
Ik vind juist dat er heel lang doorgegaan wordt met vechten.
Mijn kind is best leuk gelukt, maar natuurlijk totaal niet relevant voor dit topic.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 13-02-2021 14:41
Reden: quote aangepast
Reden: quote aangepast
7.25% gewijzigd
zaterdag 13 februari 2021 om 01:19
Ik heb geen ervaring, mijn ouders zijn nog bij elkaar en partner en ik ook.
Wij hebben de eerste 2 jaar heel erg gemerkt dat we onze relatie hadden weggecijferd voor ons zoontje. Dat gaf ook spanningen en ook gemis.
Ik neem aan dat jullie goed hebben nagedacht over jullie keuze en alles hebben gedaan om de relatie te redden.
Als het niet meer gaat dan gaat het niet, maar doe het alleen als het echt definitief is! Heb hier om me heen ook al bij een aantal stellen gezien dat ze na een tijdje weer samen komen (en meestal na een paar jaar loopt t weer stuk) dat is pas ingewikkeld voor kinderen.
Birdnesting zou fijn zijn voor jullie zoontje. Denk vooral in het belang van jullie zoon! Die moet altijd op de eerste plaats staan
Wij hebben de eerste 2 jaar heel erg gemerkt dat we onze relatie hadden weggecijferd voor ons zoontje. Dat gaf ook spanningen en ook gemis.
Ik neem aan dat jullie goed hebben nagedacht over jullie keuze en alles hebben gedaan om de relatie te redden.
Als het niet meer gaat dan gaat het niet, maar doe het alleen als het echt definitief is! Heb hier om me heen ook al bij een aantal stellen gezien dat ze na een tijdje weer samen komen (en meestal na een paar jaar loopt t weer stuk) dat is pas ingewikkeld voor kinderen.
Birdnesting zou fijn zijn voor jullie zoontje. Denk vooral in het belang van jullie zoon! Die moet altijd op de eerste plaats staan
