Kinderen
alle pijlers
Gescheiden/uit elkaar ouders
vrijdag 12 februari 2021 om 22:38
Hee,
Mijn partner en ik hebben een week geleden besloten uit elkaar te gaan. Wij hebben een zoon van bijna 2 jaar.
Ondanks dat ik vind dat een kind beter 2 gelukkige ouders apart kan hebben ipv 2 ongelukkig samen met veel spanning, merk ik dat ik wel kamp met schuldgevoelens naar zoon.
Ik zal vast niet de eerste en zeker ook niet de laatste zijn in deze. Ik zou het fijn vinden om ervaringen van andere gescheiden ouders te lezen mbt je kindje(s). Hoe gingen de kinderen ermee om en hoe gaat dit nu?
Mijn partner en ik hebben een week geleden besloten uit elkaar te gaan. Wij hebben een zoon van bijna 2 jaar.
Ondanks dat ik vind dat een kind beter 2 gelukkige ouders apart kan hebben ipv 2 ongelukkig samen met veel spanning, merk ik dat ik wel kamp met schuldgevoelens naar zoon.
Ik zal vast niet de eerste en zeker ook niet de laatste zijn in deze. Ik zou het fijn vinden om ervaringen van andere gescheiden ouders te lezen mbt je kindje(s). Hoe gingen de kinderen ermee om en hoe gaat dit nu?
zaterdag 13 februari 2021 om 09:32
Hoe weet je dat nou? Echt, ik vind dat altijd zo stuitend, dat geoordeel over “hoe hard men ervoor gevochten heeft”. Je weet toch helemaal niet wat er allemaal aan vooraf gegaan is?
zaterdag 13 februari 2021 om 09:37
Feit is dat 40% tot 50% van de relaties tegenwoordig uitloopt in een breuk. En dan vraag ik me wel eens af: waarom? Zijn we tegenwoordig niet meer in staat een relatie te onderhouden? Of teveel bezig met het eigen IK en niet met het WIJ? Gaan we overhaast te werk en moet iets na 6 weken daten al een "relatie" heten en komt het elkaar leren kennen pas achteraf in plaats van vooraf? Zeg het maar.Herfstblaadje19 schreef: ↑13-02-2021 09:32Hoe weet je dat nou? Echt, ik vind dat altijd zo stuitend, dat geoordeel over “hoe hard men ervoor gevochten heeft”. Je weet toch helemaal niet wat er allemaal aan vooraf gegaan is?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 13 februari 2021 om 09:45
Ik ben nu iets meer dan een jaar officieel gescheiden. De afhandeling daar voor duurde ook bijna een jaar.
En wij hebben veel te lang gewacht.
Te lang gedacht dat 't wel te lijmen viel. Te lang proberen door te gaan.
Geëindigd als vijanden.
En waarom, omdat je steeds inepraat wordt dat je niet te snel op mag geven, door mensen die 't altijd beter denken te weten.
T.o. scheiden is hartstikke kut, voor iedereen. En niemand doet dat zomaar voor de fun.
Het wordt een lastige tijd waar je doorheen moet met regelen en emoties.
Let goed op je kind, en op jezelf.
En wij hebben veel te lang gewacht.
Te lang gedacht dat 't wel te lijmen viel. Te lang proberen door te gaan.
Geëindigd als vijanden.
En waarom, omdat je steeds inepraat wordt dat je niet te snel op mag geven, door mensen die 't altijd beter denken te weten.
T.o. scheiden is hartstikke kut, voor iedereen. En niemand doet dat zomaar voor de fun.
Het wordt een lastige tijd waar je doorheen moet met regelen en emoties.
Let goed op je kind, en op jezelf.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
zaterdag 13 februari 2021 om 09:56
Hier een “positief” verhaal.
Ex en ik kunnen heel goed samen. Drinken vaak kop koffie, eten samen en helpen elkaar met klusjes in huis/tuin etc. Geen wrok/gedoe.
Hier een duidelijk ouderschapsplan gemaakt en dat gaf veel rust.
Nu zijn ex en ik niet met ruzie uit elkaar gegaan en ex is gewoon goede/leuke vent, die goed voor ons kind zorgt en heel betrokken is. Misschien scheelt dat.
Ik geloof zeker dat het voor kinderen nooit prettig is. Denk ook zeker dan ons kind er wel iets van “mee zal dragen”. Daar voel ik mij best schuldig over. Anderzijds gemerkt dat kinderen wel heel flexibel zijn.
Blijven praten met ex, in harmonie met elkaar omgaan en het ook zo “normaal” mogelijk houden voor kind/kinderen.
Wij zijn altijd eerlijk geweest richting kind over wat er ging gebeuren, maar hielden dit wel vrij basic. Een 3-jarige hoeft en kan niet in alles betrokken worden (alimentatie etc).
Ex en ik kunnen heel goed samen. Drinken vaak kop koffie, eten samen en helpen elkaar met klusjes in huis/tuin etc. Geen wrok/gedoe.
Hier een duidelijk ouderschapsplan gemaakt en dat gaf veel rust.
Nu zijn ex en ik niet met ruzie uit elkaar gegaan en ex is gewoon goede/leuke vent, die goed voor ons kind zorgt en heel betrokken is. Misschien scheelt dat.
Ik geloof zeker dat het voor kinderen nooit prettig is. Denk ook zeker dan ons kind er wel iets van “mee zal dragen”. Daar voel ik mij best schuldig over. Anderzijds gemerkt dat kinderen wel heel flexibel zijn.
Blijven praten met ex, in harmonie met elkaar omgaan en het ook zo “normaal” mogelijk houden voor kind/kinderen.
Wij zijn altijd eerlijk geweest richting kind over wat er ging gebeuren, maar hielden dit wel vrij basic. Een 3-jarige hoeft en kan niet in alles betrokken worden (alimentatie etc).
zaterdag 13 februari 2021 om 09:57
Zou allemaal kunnen. Ik zeg ook niet dat er niet veel gescheiden wordt. Dat was mijn punt niet. Men denkt precies te weten wat er speelt en trekt de conclusie dat men “vast bij de eerste de beste scheet die dwarszat” is gescheiden. En dat weet je dus helemaal niet.pejeka schreef: ↑13-02-2021 09:37Feit is dat 40% tot 50% van de relaties tegenwoordig uitloopt in een breuk. En dan vraag ik me wel eens af: waarom? Zijn we tegenwoordig niet meer in staat een relatie te onderhouden? Of teveel bezig met het eigen IK en niet met het WIJ? Gaan we overhaast te werk en moet iets na 6 weken daten al een "relatie" heten en komt het elkaar leren kennen pas achteraf in plaats van vooraf? Zeg het maar.
zaterdag 13 februari 2021 om 10:13
Ik kan je vertellen over mijn ervaring als kind van ouders die bij elkaar bleven tegen beter weten in.
Mijn jeugd was verschrikkelijk.
Ruzies, geschreeuw, verwijten, ik als kind dat tussen hun in geplaatst werd letterlijk en figuurlijk.
Ik bad dat ze uit elkaar gingen. Eindelijk rust en eindelijk verlossing van de ellende. Elke keer dat ze zeiden dat ze uit elkaar zouden gaan voelde ik opluchting, en elke keer dat ze er vervolgens niets meer over zeiden teleurstelling.
Ze bleven niet bij elkaar voor mij. Ze bleven bij elkaar omdat ze niet anders durfden.
Ik deel jou mening. Beter 2 ouders die gelukkig zijn zonder elkaar, dan 2 ouders die ongelukkig zijn met elkaar.
Mensen onderschatten hetgeen kinderen voelen bij voortdurende spanning, stress, ellende. De gevolgen voor hun jeugd en hun volwassen leven. De onveilige thuishaven, de eenzaamheid, de kilte.
Mijn jeugd was verschrikkelijk.
Ruzies, geschreeuw, verwijten, ik als kind dat tussen hun in geplaatst werd letterlijk en figuurlijk.
Ik bad dat ze uit elkaar gingen. Eindelijk rust en eindelijk verlossing van de ellende. Elke keer dat ze zeiden dat ze uit elkaar zouden gaan voelde ik opluchting, en elke keer dat ze er vervolgens niets meer over zeiden teleurstelling.
Ze bleven niet bij elkaar voor mij. Ze bleven bij elkaar omdat ze niet anders durfden.
Ik deel jou mening. Beter 2 ouders die gelukkig zijn zonder elkaar, dan 2 ouders die ongelukkig zijn met elkaar.
Mensen onderschatten hetgeen kinderen voelen bij voortdurende spanning, stress, ellende. De gevolgen voor hun jeugd en hun volwassen leven. De onveilige thuishaven, de eenzaamheid, de kilte.
zaterdag 13 februari 2021 om 11:26
Onze ouders zijn ook gescheiden rond de leeftijd 3 jaar en daar hebben we zowat ons hele leven last van gehad. Nu waren dit geen rolmodellen maar zelfs met de beste bedoelingen zal het soms zwaar zijn voor het kind. Bij elkaar blijven wellicht ook dus wat dat betreft weet eigenlijk niemand wat het beste is.
Belangrijkste dingen die ik scheidende mensen met kinderen wil meegeven is dat de relatie goed moet zijn met je ex, voel je haat of wat dan ook stop dit weg en deel het niet met je kinderen. De korte momenten die je samen bent met je ex speel je maar mooi weer. Praat vooral niet slecht over je ex in het bijzijn van de kinderen, het is hun vader of moeder. Het is misschien een opgave maar die prijs moet je maar betalen.
Niks is zo moeilijk en stressvol als ouders die na de scheiding elkaar tot aan de dood zwartmaken.
Ook de spanning en discussies bij het ophalen en wegbrengen van de kinderen was vreselijk.
De teleurstelling als het een keer niet doorging, zowel bij de kinderen als bij 1 van de ouders. Dan voelde je je echt ongewenst.
Belangrijkste dingen die ik scheidende mensen met kinderen wil meegeven is dat de relatie goed moet zijn met je ex, voel je haat of wat dan ook stop dit weg en deel het niet met je kinderen. De korte momenten die je samen bent met je ex speel je maar mooi weer. Praat vooral niet slecht over je ex in het bijzijn van de kinderen, het is hun vader of moeder. Het is misschien een opgave maar die prijs moet je maar betalen.
Niks is zo moeilijk en stressvol als ouders die na de scheiding elkaar tot aan de dood zwartmaken.
Ook de spanning en discussies bij het ophalen en wegbrengen van de kinderen was vreselijk.
De teleurstelling als het een keer niet doorging, zowel bij de kinderen als bij 1 van de ouders. Dan voelde je je echt ongewenst.
zaterdag 13 februari 2021 om 11:32
Nou ja, moraal van het verhaal blijkt dat het heel erg ligt aan de manier waarop volwassenen met elkaar, met de kinderen en met de situatie omgaan.
Ik weiger te geloven of te denken dat scheidende ouders hun kinderen leed aan doen. Ouders die bij elkaar blijven kunnen hen net zo veel of meer leed aandoen.
Ja, ik geloof echt dat het ideaalbeeld anders uitziet dan 2 ouders die niet meer samen leven.
Maar als dat samenleven overeenkomt met een hel op aarde....geloof me....dan kies ik vrijwillig en vol overtuiging voor niet samen en wel alleen.
Ik weiger te geloven of te denken dat scheidende ouders hun kinderen leed aan doen. Ouders die bij elkaar blijven kunnen hen net zo veel of meer leed aandoen.
Ja, ik geloof echt dat het ideaalbeeld anders uitziet dan 2 ouders die niet meer samen leven.
Maar als dat samenleven overeenkomt met een hel op aarde....geloof me....dan kies ik vrijwillig en vol overtuiging voor niet samen en wel alleen.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:11
ik de kern scheiden ouders omdat het beter is voor hen zelf, de kinderen zijn bijzaak.
Er is niemand die zegt: "Nou Harry, ik houd nog erg van je, zou liever bij je blijven, maar voor de kinderen is het beter dat we uit elkaar gaan".
Scheiden komt voort uit egoïsme (wat niet ongezond hoeft et zijn hoor)
en ik snap in veel gevallen echt waarom mensen het doen.
Maar heel eerlijk... (en ze hoeft er niks mee te doen) in geval van TO, als het leven twee jaar geleden nog leuk genoeg was samen om een kind te krijgen
EN, middenin een proces met therapeuten.
Dan denk ik, dat dit niet het moment is om dit soort grote veranderingen door te voeren
Er is niemand die zegt: "Nou Harry, ik houd nog erg van je, zou liever bij je blijven, maar voor de kinderen is het beter dat we uit elkaar gaan".
Scheiden komt voort uit egoïsme (wat niet ongezond hoeft et zijn hoor)
en ik snap in veel gevallen echt waarom mensen het doen.
Maar heel eerlijk... (en ze hoeft er niks mee te doen) in geval van TO, als het leven twee jaar geleden nog leuk genoeg was samen om een kind te krijgen
EN, middenin een proces met therapeuten.
Dan denk ik, dat dit niet het moment is om dit soort grote veranderingen door te voeren
zaterdag 13 februari 2021 om 12:17
Dit denk ik ook.Ttroeteltje schreef: ↑13-02-2021 11:32Nou ja, moraal van het verhaal blijkt dat het heel erg ligt aan de manier waarop volwassenen met elkaar, met de kinderen en met de situatie omgaan.
Ik weiger te geloven of te denken dat scheidende ouders hun kinderen leed aan doen. Ouders die bij elkaar blijven kunnen hen net zo veel of meer leed aandoen.
Ja, ik geloof echt dat het ideaalbeeld anders uitziet dan 2 ouders die niet meer samen leven.
Maar als dat samenleven overeenkomt met een hel op aarde....geloof me....dan kies ik vrijwillig en vol overtuiging voor niet samen en wel alleen.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:20
Ik vond juist wel prettig toen mijn ouders uit elkaar waren. Helaas zijn ze weer samengekomen.
Ik deel dan ook niet de mening dat bij elkaar blijven beter voor de kinderen is.
Het zou wel prettig zijn als bepaalde volwassenen na de scheiding gewoon wat minder met elkaar bezig blijven en meer vanuit de kinderen kunnen denken.
Daar zie ik vaak nog wel verbeterpunten.
Maar mensen moeten vooral weg gaan als ze elkaar echt niet meer leuk vinden. Opgroeien tussen zoiets is in mijn ervaring en mening echt nog even een tandje erger.
Ik deel dan ook niet de mening dat bij elkaar blijven beter voor de kinderen is.
Het zou wel prettig zijn als bepaalde volwassenen na de scheiding gewoon wat minder met elkaar bezig blijven en meer vanuit de kinderen kunnen denken.
Daar zie ik vaak nog wel verbeterpunten.
Maar mensen moeten vooral weg gaan als ze elkaar echt niet meer leuk vinden. Opgroeien tussen zoiets is in mijn ervaring en mening echt nog even een tandje erger.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:22
maar tja, daar zit wel veel "ruimte voor verbetering", want als deze ouders elkaar goed begrepen, elkaar het eea gunden en goed communiceerden, waren ze niet uitelkaar gegaanTtroeteltje schreef: ↑13-02-2021 11:32Nou ja, moraal van het verhaal blijkt dat het heel erg ligt aan de manier waarop volwassenen met elkaar, met de kinderen en met de situatie omgaan.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:33
Dat ben ik niet met je eens.
Vriendinnen en vrienden van mij, daar kan ik ook goed mee communiceren, die gun ik ook de wereld en begrijpen elkaar ook. Toch zou ik daar geen relatie mee aangaan.
Het kan toch zo zijn dat wij niet meer bij elkaar pasten zoals we dat dachten. Of dat we veranderen en uitelkaar groeien, of dat de liefde op is?
zaterdag 13 februari 2021 om 12:33
vandaar dus dat ik in mijn eerste post zei: welke signalen heb je gemist?
zaterdag 13 februari 2021 om 12:34
Precies. Achteraf zat het niet heel goed, maar was het minder aanwezig dan de laatste tijd. We pastten elkaar aan aan elkaar en dat werkte niet meer.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:37
natuurlijk ben je het niet met me eens, want jij wil dit voor jezelf vergoelijken (menselijk hoor)Carpe-diiem schreef: ↑13-02-2021 12:33Dat ben ik niet met je eens.
Vriendinnen en vrienden van mij, daar kan ik ook goed mee communiceren, die gun ik ook de wereld en begrijpen elkaar ook. Toch zou ik daar geen relatie mee aangaan.
Het kan toch zo zijn dat wij niet meer bij elkaar pasten zoals we dat dachten. Of dat we veranderen en uitelkaar groeien, of dat de liefde op is?
het is niet raar, da gescheiden ouders meer problemen ervaren, dan ze hadden gedacht. Want die problemen hadden ze In hun relatie al. Er na zijn die niet direct over. Helemaal als de ander (meestal hij) vrij snel een nieuw liefje heeft
zaterdag 13 februari 2021 om 12:46
ik vind alleen grote stappen nemen, terwijl je middenin het proces zit, geen goed ideeHerfstblaadje19 schreef: ↑13-02-2021 12:44Daar is TO in haar huidige therapie achter gekomen gok ik zo. Vandaar deze stap nu. Maar zeker belangrijk om mee te nemen in de toekomst!
TO denkt, dat ze nu weet wie ze is, maar ze is nog meer net begonnen. Er kan nog veel meer veranderen
zaterdag 13 februari 2021 om 12:47
Ze schrijft ook dat er in het verleden al een traject relatietherapie is geweest. Dat ze dat nu opnieuw wil, maar hij niet meer. Lastig.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:54
Voor mij geldt dat mijn ouders te lang bij elkaar zijn gebleven (tot ik 11 was).
En in mijn jeugd en jongvolwassen tijd lag de focus wel héél erg op dat een relatie moest, of je was een loser. Ik weet niet of dat nog zo is, maar ik geef hier thuis in elk geval het (in mijn ogen goede) voorbeeld dat je ook zonder relatie gelukkig kunt zijn, misschien is het zelfs wel makkelijker dan ín een relatie. En dat je geen shit van de ander hoeft te accepteren omdat je bang bent om dan iets of iemand kwijt te raken.
En in mijn jeugd en jongvolwassen tijd lag de focus wel héél erg op dat een relatie moest, of je was een loser. Ik weet niet of dat nog zo is, maar ik geef hier thuis in elk geval het (in mijn ogen goede) voorbeeld dat je ook zonder relatie gelukkig kunt zijn, misschien is het zelfs wel makkelijker dan ín een relatie. En dat je geen shit van de ander hoeft te accepteren omdat je bang bent om dan iets of iemand kwijt te raken.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:54
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders, ze gingen uitelkaar toen ik ongeveer de leeftijd had als je zoontje. Ik kan me er echt helemaal niks van herrineren maar vond het altijd een plus om 2 keer alles te vieren haha zoals verjaardagen. Ik ging om het weekend naar mijn vader en heb nooit echt onenigheid gevoelt tussen de twee. Wel zie ik nu op mijn leeftijd dat mijn vader en moeder echt geen match zijn.
Mijn moeder is een nieuwe relatie aangegaan en dat is een ‘knipper’ huwelijk geweest van 18 jaar. En dat heeft veel meer effect gehad dan de scheiding van mijn ouders. Als het niet werkt en je hebt ‘alles’ er al aangedaan om het te redden, please let it go. In een ongelukkig/gestresst/liefdeloos gezinsleven heeft niemand zin in, ook je kind niet.
Mijn moeder is een nieuwe relatie aangegaan en dat is een ‘knipper’ huwelijk geweest van 18 jaar. En dat heeft veel meer effect gehad dan de scheiding van mijn ouders. Als het niet werkt en je hebt ‘alles’ er al aangedaan om het te redden, please let it go. In een ongelukkig/gestresst/liefdeloos gezinsleven heeft niemand zin in, ook je kind niet.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:56
Sorry, maar mijn partner heeft uiteindelijk het besluit genomen. Ik wilde nog een aantal maanden ervoor werken maar hij wil écht niet meer.
Voor mij is deze beslissing goed aangezien ik al aan alles voelde dat het niet meer gezond was.
Dus al zou ik nog ervoor willen werken, daar moet je voor met Z'n tweeen zijn.
zaterdag 13 februari 2021 om 13:02
En ‘vroeger’ dan? Huwelijken werden veel minder vaak verbroken, maar relaties die stranden is echt van alle tijden hoor. Wat wel zo is, is dat vroeger scheiden niet voor iedereen een optie was, met name voor vrouwen (geen geld, groot stigma). Lang niet iedereen die toen bij elkaar bleef, deed dat omdat ze beter waren in relaties, er meer weloverwogen aan begonnen waren, etc, ze hadden gewoon geen andere keus. Daar zijn heel wat mensen aan kapot gegaan, dat ze in een gedwongen in een huwelijk moesten blijven dat heel slecht voor ze was.pejeka schreef: ↑13-02-2021 09:37Feit is dat 40% tot 50% van de relaties tegenwoordig uitloopt in een breuk. En dan vraag ik me wel eens af: waarom? Zijn we tegenwoordig niet meer in staat een relatie te onderhouden? Of teveel bezig met het eigen IK en niet met het WIJ? Gaan we overhaast te werk en moet iets na 6 weken daten al een "relatie" heten en komt het elkaar leren kennen pas achteraf in plaats van vooraf? Zeg het maar.
Zijn er mensen die wel heel makkelijk te handdoek in de ring gooien? Absoluut. Zijn er mensen die juist door bij elkaar te blijven de kinderen meer schade toebrengen? Ook.
En het is niet zo makkelijk om voor een buitenstaander het verschil te maken, dus laten we vooral niet denken dat je altijd zo maar kunt zeggen wat een ander zou moeten doen.
