Kinderen
alle pijlers
Het voelt zo zwaar
dinsdag 4 mei 2021 om 10:20
Wij zijn voor het eerst ouders geworden van een lief en gelukkig goed gezonde dochter. Ik hou ontzettend veel van haar. Echt waar. Zodra ze lacht en in mn armen in slaap valt maakt het weer een hoop goed.
Het is alleen zo ontzettend zwaar voor mij. Sinds het begin loopt het niet zo lekker. Ze slaapt heel moeilijk in en wordt ook nog eens continu wakker. Zo om de 15-30 min wordt ze wakker en moet ze getroost worden en weer opnieuw in slaap gewiegd. Na iedere voeding is het weer een strijd. Het kost mij 2 uur om haar in slaap te krijgen en als ze dan slaapt dan is ze continu wakker. Ze wilt opgetild en vermaakt worden. We zijn bij de kinderarts geweest. volgens haar is dochterlief gelukkig gezond en te alert. We moeten haar zo min mogelijk prikkels geven en in het donker laten slapen. Dat proberen wij, maar het lukt gewoon niet. Ik kom ontzettend slaap tekort en heb op momenten de kracht gewoon niet meer. Mijn man werkt gelukkig veel vanuit huis en neemt haar over in de draagzak zodat ik zo nu en dan kan slapen. Als ik met anderen hierover praat vinden ze het eigenlijk bijzonder hoe slecht onze dochter slaapt. Als ik dan verhalen hoor van babys waar het zo makkelijk gaat, word ik moedeloos en vraag mij af of het beter wordt.
Tegelijkertijd heb ik een hoop stress. Over ongeveer iets meer maand is mijn verlof voorbij. Ik voel een druk dat het tot die tijd allemaal goed moet gaan en daar maak ik mij wel zorgen om. Ik trek het nu eigenlijk al niet met de slapeloosheid. Hoe moet dat als ik straks weer aan het werk ga en ik werk dan ook nog 40 uur. Ze slaapt bij ons als zo slecht, waardoor ik mij zorgen maak hoe ze het gaat doen bij oppas en kdv. We zijn 2x bij oma (oppas) wezen oefenen met slapen. Nou daar heeft ze in 4 uur tijd letterlijk 0 uur geslapen. Ze is oververmoeid geraakt en kregen haar pas thuis op de arm in slaap.
Daarnaast raak ik ontzettend geirriteerd door mijn collega’s en werkgever. Zo kreeg ik vooraf aan mijn verlof de vraag of ik niet enkele uren kon werken tijdens mijn verlof. Waarop ik uiteraard nee heb gezegd en tijdens mijn verlof ben ik paar keer benaderd met vragen over het werk die collega’s van mij hebben overgenomen. Denk prima om die even te beantwoorden. Maar ik krijg ook opmerkingen als; het is druk, we zijn blij als je over een maand weer terug bent (terwijl ik toen nog bijna 2 mnd verlof had), je komt toch 10 juni terug? terwijl mijn verlof 22 juni eindigt en nog van zulke opmerkingen. Wellicht goed bedoeld om aan te geven dat ik gemist word, maar ik raak er gestresst en geirriteerd van.
Is dit normaal? Ik weet echt niet hoe ik deze situatie aanmoet en hoe ik dat met werk moet doen. Ik heb inmiddels een afspraak gemaakt bij de osteopaat. Hopelijk kan die nog iets betekenen voor ons. De kinderarts heeft ook ons doorverwezen naar een pedagogische medewerker in het ziekenhuis.
Nog geen eens kunnen benoemen dat ik het fysiek ook nog eens zwaar heb. Borstontsteking en blaasontsteking gehad. Nog bekkenklachten waarvoor ik naar de fysio wil gaan maar telkens niet aan te kom.
Het is alleen zo ontzettend zwaar voor mij. Sinds het begin loopt het niet zo lekker. Ze slaapt heel moeilijk in en wordt ook nog eens continu wakker. Zo om de 15-30 min wordt ze wakker en moet ze getroost worden en weer opnieuw in slaap gewiegd. Na iedere voeding is het weer een strijd. Het kost mij 2 uur om haar in slaap te krijgen en als ze dan slaapt dan is ze continu wakker. Ze wilt opgetild en vermaakt worden. We zijn bij de kinderarts geweest. volgens haar is dochterlief gelukkig gezond en te alert. We moeten haar zo min mogelijk prikkels geven en in het donker laten slapen. Dat proberen wij, maar het lukt gewoon niet. Ik kom ontzettend slaap tekort en heb op momenten de kracht gewoon niet meer. Mijn man werkt gelukkig veel vanuit huis en neemt haar over in de draagzak zodat ik zo nu en dan kan slapen. Als ik met anderen hierover praat vinden ze het eigenlijk bijzonder hoe slecht onze dochter slaapt. Als ik dan verhalen hoor van babys waar het zo makkelijk gaat, word ik moedeloos en vraag mij af of het beter wordt.
Tegelijkertijd heb ik een hoop stress. Over ongeveer iets meer maand is mijn verlof voorbij. Ik voel een druk dat het tot die tijd allemaal goed moet gaan en daar maak ik mij wel zorgen om. Ik trek het nu eigenlijk al niet met de slapeloosheid. Hoe moet dat als ik straks weer aan het werk ga en ik werk dan ook nog 40 uur. Ze slaapt bij ons als zo slecht, waardoor ik mij zorgen maak hoe ze het gaat doen bij oppas en kdv. We zijn 2x bij oma (oppas) wezen oefenen met slapen. Nou daar heeft ze in 4 uur tijd letterlijk 0 uur geslapen. Ze is oververmoeid geraakt en kregen haar pas thuis op de arm in slaap.
Daarnaast raak ik ontzettend geirriteerd door mijn collega’s en werkgever. Zo kreeg ik vooraf aan mijn verlof de vraag of ik niet enkele uren kon werken tijdens mijn verlof. Waarop ik uiteraard nee heb gezegd en tijdens mijn verlof ben ik paar keer benaderd met vragen over het werk die collega’s van mij hebben overgenomen. Denk prima om die even te beantwoorden. Maar ik krijg ook opmerkingen als; het is druk, we zijn blij als je over een maand weer terug bent (terwijl ik toen nog bijna 2 mnd verlof had), je komt toch 10 juni terug? terwijl mijn verlof 22 juni eindigt en nog van zulke opmerkingen. Wellicht goed bedoeld om aan te geven dat ik gemist word, maar ik raak er gestresst en geirriteerd van.
Is dit normaal? Ik weet echt niet hoe ik deze situatie aanmoet en hoe ik dat met werk moet doen. Ik heb inmiddels een afspraak gemaakt bij de osteopaat. Hopelijk kan die nog iets betekenen voor ons. De kinderarts heeft ook ons doorverwezen naar een pedagogische medewerker in het ziekenhuis.
Nog geen eens kunnen benoemen dat ik het fysiek ook nog eens zwaar heb. Borstontsteking en blaasontsteking gehad. Nog bekkenklachten waarvoor ik naar de fysio wil gaan maar telkens niet aan te kom.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:04
Jeejtje veel sterktePhloxx schreef: ↑04-05-2021 10:54Dit is ook zo herkenbaar. Ben momenteel zelf zwanger en zou over 5 weken met verlof gaan, maar ik kan het lichamelijk niet meer. Ik ga eigenlijk al 3 weken zwaar over m'n fysieke grenzen heen omdat mijn baas nou niet bepaald toegankelijk erin is. Gisteren uiteindelijk uitgemond in grote ruzie - kreeg te horen dat ik oncollegiaal was omdat ik niet 7uur wilde komen werken, ipv met de arboarts afgesproken 4 uur - en ik heb nu toch wel voor mezelf besloten dat ik moet luisteren naar mijn lichaam en dat het klaar is. Maar God wat lastig he, je voelt je toch bezwaard, ookal weet je rationeel dat dat onnodig is.
Herkenbaar indd. Nou dan geen ruzie gehad, maar wellicht ook omdat ik best heb gepleased. Al moet ik zeggen dat het tijdens de zwangerschap wel ging om zo lang mogelijk door te werken. Hoewel ik toen ook bekkenklachten gehad. Vind het indd ook heel bijzonder hoe werkgevers staan tegenover zwangerschap. Tot nu toe eigenlijk vaker negatieve ervaringen meegekregen bij collega’s die zwanger waren en ook wel rare opmerkingen gehoord. Het lijkt nooit het juiste moment en men moet zich bezwaard voelen als ze zwanger is.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:05
Niets ten nadele van jou hoor Phloxx, want het is zeker de moeite waard om dit soort dingen toe te passen @TO.Phloxx schreef: ↑04-05-2021 10:52Oef, naar, zwaar ook. Ik snap helemaal dat het werk je benauwt nu. Ik zou kijken naar mogelijkheden of je minder kan starten. 40 uur is erg veel met dit thuis.
Wat vragen over haar slapen, of het gebrek eraan:
Hoe lang is ze telkens wakker? Weet je haar slaap cues? Hoe lang is haar wake window? Tot 12 weken leeftijd zou dit max 90min mogen zijn.
Hoe donker is haar kamer? Hebben jullie een white noise machine gebruikt, en geprobeerd om in te bakeren?
Hebben jullie al eens geprobeerd om op papier een schema te zetten en dit uit te proberen?
Het kan heel goed zijn dat ze oververmoeid is, en daardoor slecht inslaapt en doorslaapt. Dan is het even de tanden op elkaar en toch proberen haar op zo'n ritme te krijgen. Ik vond zelf de slaaptraining van TakeCaraBabies supernuttig.
Probeer voor de rest ook niet al te veel druk erop te leggen. Je kan het alleen proberen, en als het niet lukt, lukt het niet. Betekent niet dat jullie falen! Probeer de kleine momentjes mee te pikken in de draagzak en de wandelwagen bijvoorbeeld.
Hopelijk helpt het jullie.
Maar soms heb je pech en doet je kind het gewoon overal slecht op. Dat hoop ik niet voor je natuurlijk, maar dat kan zo zijn.
En ook dan komt het goed. Het enige nuttige advies is eigenlijk: doe wat werkt voor jou en je kind. Slaapt ze alleen in een donkere kamer? Prima. Slaapt ze juist alleen maar op jouw buik? Ook prima. De meeste baby’s willen gewoon heel graag heel veel vastgehouden en geknuffeld worden. Als dat werkt, dan lekker doen. ‘En als ze in de toekomst...’ nou dat zie je dan wel weer.
De kunst is te accepteren dat baby’s kleine dictators zijn die het ritme bepalen. De een is wat erger dan de ander
De juf van het kdv van mijn oudste zei altijd:
Het eerste jaar doe je alles op geleide van je kind,
Het tweede jaar is het 50/50,
En het derde jaar ga je opvoeden.
Zo is het hier idd gegaan bij de oudste, en ik verwacht hetzelfde bij de jongste.
Het komt goed. Durf te vertrouwen op wat goed voelt diep vanbinnen. Waarschijnlijk is dat wat ze nodig heeft. Jij bent haar moeder, jij weet wat het beste voor haar is. Geef daaraan toe. Lees de boeken ter info, maar jij bent de expert. Want het is jouw dochter. En diep van binnen heb je alles wat je nodig hebt aan uithoudingsvermogen en kennis/inzicht in je dochter om deze fase aan te kunnen, als je het zelfvertrouwen krijgt om ernaar te luisteren.
En daarmee bedoel ik dus niet dat je geen adviezen van anderen moet uitproberen, die kunnen juist heel nuttig zijn. Maar laat je niet ontmoedigen als ze niet werken of niet bij je passen. Luister naar je moederhart, dat is echt het beste advies dat ik je kan geven
lux- wijzigde dit bericht op 04-05-2021 11:07
0.07% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:07
Wat naar TO, en herkenbaar ook.
Mijn zoon sliep ook heel slecht. Van alles geprobeerd. En op een gegeven moment ging bij ons de knop op. Ipv maar van alles proberen, gingen we het accepteren en deden we alles om ons het leven zo makkelijk mogelijk te maken. Het was nog steeds zwaar, maar die continue strijd in jezelf en het zorgen maken zorgt voor zoveel energie verspilling. Energie die je niet hebt.
En wat ook hielp was alles per dag te bekijken. Je kind ontwikkelt zich zo snel. Probeer dus vandaag goed door te komen. Door zo goed mogelijk voor je kind en jezelf te zorgen. En dan zie je morgen wel weer welke uitdagingen dan op je pad komen. Probeer dus ook niet teveel te plannen, en niet teveel over werk na te denken. De wereld kan er alweer heel anders uit zien tegen de tijd dat je aan de slag gaat.
Mocht je het nog niet hebben gedaan, dan zou je alvast met je collega’s kunnen delen dat je het momenteel zwaar hebt. Alvast wat verwachtingsmanagement / stukje wederzijds begrip ontwikkelen.
Zijn er evt mogelijkheden om part-time te starten met werken? Ik denk dat je uit Belgie komt, hebben jullie daar ook ouderschapsverlof? Als de mogelijkheid er is, zou ik dat alvast met je leidinggevende bespreken. Geeft jou stukje rust om niet meteen fulltime te starten en leidinggevende heeft op deze manier wrs een productievere medewerker.
Sterkte
Mijn zoon sliep ook heel slecht. Van alles geprobeerd. En op een gegeven moment ging bij ons de knop op. Ipv maar van alles proberen, gingen we het accepteren en deden we alles om ons het leven zo makkelijk mogelijk te maken. Het was nog steeds zwaar, maar die continue strijd in jezelf en het zorgen maken zorgt voor zoveel energie verspilling. Energie die je niet hebt.
En wat ook hielp was alles per dag te bekijken. Je kind ontwikkelt zich zo snel. Probeer dus vandaag goed door te komen. Door zo goed mogelijk voor je kind en jezelf te zorgen. En dan zie je morgen wel weer welke uitdagingen dan op je pad komen. Probeer dus ook niet teveel te plannen, en niet teveel over werk na te denken. De wereld kan er alweer heel anders uit zien tegen de tijd dat je aan de slag gaat.
Mocht je het nog niet hebben gedaan, dan zou je alvast met je collega’s kunnen delen dat je het momenteel zwaar hebt. Alvast wat verwachtingsmanagement / stukje wederzijds begrip ontwikkelen.
Zijn er evt mogelijkheden om part-time te starten met werken? Ik denk dat je uit Belgie komt, hebben jullie daar ook ouderschapsverlof? Als de mogelijkheid er is, zou ik dat alvast met je leidinggevende bespreken. Geeft jou stukje rust om niet meteen fulltime te starten en leidinggevende heeft op deze manier wrs een productievere medewerker.
Sterkte
_horizon_ wijzigde dit bericht op 04-05-2021 11:12
3.75% gewijzigd
dinsdag 4 mei 2021 om 11:08
Baby in een droomritme hielp hier wel om een beetje grip op de situatie te krijgen. Vaste volgordes aanhouden, op de wakkertijd en vermoeidheidssignalen letten. Wat ik er fijn aan vond was dat het er van uit gaat dat je je baby niet hoeft te laten huilen.
Het klopt wat veel hier wordt gezegd, de eerste maanden zijn retezwaar. En je wil het goed doen, maar soms weet je gewoon niet wat dat is of wat werkt. Ik vind 12 weken verlof eigenlijk ook veel te kort, dus ik snap heel goed dat je er tegenop ziet om weer te gaan werken met dit slaap tekort. Kun je ouderschapsverlof opnemen?
Tegelijkertijd is elke 15-30 min wakker worden wel extreem. Ik denk ook meteen aan osteopaat/kinderfysio. En als ze overprikkeld is kan het boek wat hierboven is genoemd je misschien wel wat handvatten geven.
Het klopt wat veel hier wordt gezegd, de eerste maanden zijn retezwaar. En je wil het goed doen, maar soms weet je gewoon niet wat dat is of wat werkt. Ik vind 12 weken verlof eigenlijk ook veel te kort, dus ik snap heel goed dat je er tegenop ziet om weer te gaan werken met dit slaap tekort. Kun je ouderschapsverlof opnemen?
Tegelijkertijd is elke 15-30 min wakker worden wel extreem. Ik denk ook meteen aan osteopaat/kinderfysio. En als ze overprikkeld is kan het boek wat hierboven is genoemd je misschien wel wat handvatten geven.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:12
Dit hebben we ook gehad bij mijn dochter. Het is gewoon niet zo'n kind dat overdag sliep, we hadden aan duizend dingen gedacht, koliek, constipatie etc.etc.etc. Ze sliep alleen bij mij in bed en in de draagdoek (uitkomst, duizend keer fijner dan een draagzak). Twee jaar later bleek ze chronische oorontsteking te hebben en kreeg ze buisjes. Als er goed geobserveerd was dan hadden we een hoop ellende kunnen voorkomen. Zo kon mijn dochter dus alleen slapen als ze 'rechtop' zat. Bleek dus omdat de druk haar oortjes zon pijn deed. En al die tijd wist ik dat er iets was maar werd steeds weer naar huis gestuurd, dochter was immers rond en gezond.
Dus misschien eens goed observeren, wanneer gaat ze wel slapen. Als ze niet slaapt , wat is er dan anders in haar kamertje. Teveel licht, weinig licht. Etc. Bij mijn zoon hielp inbakeren trouwens en homeopathie met reukflesjes (hielp bij mijn dochter dan weer totaal niet).
Wat voor mezelf hielp; zoals iemand al schreef, laat de boel de boel. Accepteer alle hulp. Vraag in je vrienden/familie kring om slaapuurtjes en gebruik die dan echt om op te laden (bij mij reageerde er maar 1 persoon en die zag het als een gelegenheid om koffie te leuten, niet goed dus
En leg je er verder bij neer. Hoe meer je vecht tegen wat er moet en hoe moe je bent, des te vermoeider voel je je. Dit klinkt raar, maar toen ik op een gegeven moment dacht, ok, dit is het en hiermee moeten we het doen, klaarde mijn humeur ook op. Oh en als je ziektebeelden hebt, blaas, borst ontsteking, dan luister naar je lijf en geef jezelf dan echt rust.
En misschien als je nog borstvoeding geeft overwegen of je kindje een flesje wil. dan kan je de nachtvoedingen delen met je man (die twee van mij waren flesweigeraars dus die laatste tip werkte bij mij niet, maar wat had ik graag gehad dat iemand had gezegd, meid, het is niet erg om te stoppen met borstvoeding. In plaats daarvan voelde ik me mega schuldig als ik zou stoppen en zag ik als een berg op tegen de strijd met flesjes en krijsende kids. Maar wat zou het me (en mijn kinderen) een rust hebben gegeven.)
Dus misschien eens goed observeren, wanneer gaat ze wel slapen. Als ze niet slaapt , wat is er dan anders in haar kamertje. Teveel licht, weinig licht. Etc. Bij mijn zoon hielp inbakeren trouwens en homeopathie met reukflesjes (hielp bij mijn dochter dan weer totaal niet).
Wat voor mezelf hielp; zoals iemand al schreef, laat de boel de boel. Accepteer alle hulp. Vraag in je vrienden/familie kring om slaapuurtjes en gebruik die dan echt om op te laden (bij mij reageerde er maar 1 persoon en die zag het als een gelegenheid om koffie te leuten, niet goed dus
En leg je er verder bij neer. Hoe meer je vecht tegen wat er moet en hoe moe je bent, des te vermoeider voel je je. Dit klinkt raar, maar toen ik op een gegeven moment dacht, ok, dit is het en hiermee moeten we het doen, klaarde mijn humeur ook op. Oh en als je ziektebeelden hebt, blaas, borst ontsteking, dan luister naar je lijf en geef jezelf dan echt rust. En misschien als je nog borstvoeding geeft overwegen of je kindje een flesje wil. dan kan je de nachtvoedingen delen met je man (die twee van mij waren flesweigeraars dus die laatste tip werkte bij mij niet, maar wat had ik graag gehad dat iemand had gezegd, meid, het is niet erg om te stoppen met borstvoeding. In plaats daarvan voelde ik me mega schuldig als ik zou stoppen en zag ik als een berg op tegen de strijd met flesjes en krijsende kids. Maar wat zou het me (en mijn kinderen) een rust hebben gegeven.)
dinsdag 4 mei 2021 om 11:13
Het klinkt herkenbaar, en mijn enige advies is eigenlijk om het een beetje uit te zitten. Boeken als droomritme kunnen fijn zijn, maar zijn ook nogal stellig in dat hun methode werkt. Dat is gewoon niet altijd zo en kan daarom juist voor meer onzekerheid zorgen. Hier was een draagdoek het enige wat werkte.
Over je verlof: een maand is nog hartstikke lang, je baby is dan alweer 1.5x zo oud (?)! Er kan echt nog wel wat verbeteren in die tijd. Ik vond werken trouwens minder zwaar dan de hele dag met een baby thuiszitten, ik ben inmiddels een paar jaar verder en ik vind echt niets qua zwaarheid in de buurt van de eerste maanden komen.
Over je verlof: een maand is nog hartstikke lang, je baby is dan alweer 1.5x zo oud (?)! Er kan echt nog wel wat verbeteren in die tijd. Ik vond werken trouwens minder zwaar dan de hele dag met een baby thuiszitten, ik ben inmiddels een paar jaar verder en ik vind echt niets qua zwaarheid in de buurt van de eerste maanden komen.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:15
Ja ik ben ook van het pleasen en durf niet goed nee te zeggen, vandaar dat het gisteren uiteindelijk tot een onprettig gesprek kwam want ik doe dus al meer dan eigenlijk nog kan en als er dan nog meer wordt geeist en je anders oncollegiaal bent, pff, nou toen had ik er even genoeg van.Zoë1 schreef: ↑04-05-2021 11:04Jeejtje veel sterkte
Herkenbaar indd. Nou dan geen ruzie gehad, maar wellicht ook omdat ik best heb gepleased. Al moet ik zeggen dat het tijdens de zwangerschap wel ging om zo lang mogelijk door te werken. Hoewel ik toen ook bekkenklachten gehad. Vind het indd ook heel bijzonder hoe werkgevers staan tegenover zwangerschap. Tot nu toe eigenlijk vaker negatieve ervaringen meegekregen bij collega’s die zwanger waren en ook wel rare opmerkingen gehoord. Het lijkt nooit het juiste moment en men moet zich bezwaard voelen als ze zwanger is.
Wat betreft je uren: hoe is je arboarts? Ik heb een hele prettige. Ik zou haar bellen en de situatie uitleggen. Dit is anders recept voor een burnout. Aangeven dat je graag samen wil kijken naar wat wel mogelijk is, maar dat je er nu al gespannen van wordt dat je straks weer aan de slag moet.
Twee uur wakker is wel lang op deze leeftijd, dus mogelijk ook overprikkeld. Jullie dagen zullen al wel niet heel bewogen zijn, maar als ze zo hyperalert is, helpt het om het huis zo stil mogelijk te houden en 20minuutjes voor haar slaaptijd vast naar de donker slaapkamer te gaan, daar white noise aan en daar even samen in de schommelstoel bijv om die rust erin te krijgen? Werken de verduisterende gordijnen goed? Anders zou je ook nog kunnen overwegen zwarte vuilniszakken te verknippen en aan binnenzijde raam te plakken. Niet mooi, maar helpt wel
Wat Lux zegt klopt natuurlijk ook, je kan alles geprobeerd hebben en 'gewoon' een pittige slaper hebben, of dat er toch stiekem fysiek iets speelt. Maar dan heb je in ieder geval wel de dingen geprobeerd die je kon doen. Ik zou de cursus van TakeCaraBabies wel aanraden (is alleen in Engels), wellicht helpt het jullie. En onthou, alles is een fase.. Als ze 16 is huilt ze vast niet meer elke 30minuten
Veel succes en sterkte!
-
dinsdag 4 mei 2021 om 11:23
Ja dit is echt belangrijk om te blijven bedenken als je met een methode aan de slag gaat.__appelbloesem__ schreef: ↑04-05-2021 11:13Het klinkt herkenbaar, en mijn enige advies is eigenlijk om het een beetje uit te zitten. Boeken als droomritme kunnen fijn zijn, maar zijn ook nogal stellig in dat hun methode werkt. Dat is gewoon niet altijd zo en kan daarom juist voor meer onzekerheid zorgen. Hier was een draagdoek het enige wat werkte.
Uiteindelijk hebben wij ons zoontje bijvoorbeeld altijd nog in slaap gewiegd. Inmiddels is ernaast zitten genoeg (hij is nu 1,5 jaar) maar we blijven er altijd bij. Ik heb hem ook heel lang in slaap gevoed, of opnieuw in slaap gevoed als hij weer wakker werd na een kort dutje. Hier werkte inderdaad de draagdoek ook goed. En uiteindelijk besloten we om een grondbed te kopen (en op de opvang gingen ze het in de grondbox proberen). Toen ging hij ineens 10 keer beter slapen. Hij raakte gewoon mega in paniek in een ledikant. Een geweldige oplossing die ik in geen enkele slaapmethode had gelezen.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:24
Overigens heb ik ook problemen gehad met een werkgever t.a.v. zwangerschap/verlof/zorg voor de baby. Ik ben inmiddels elders aan het werk en let me tell you, het kán ook heel anders.
Ik werk als arts en ik hoef hier de dienst niet in tot ik geen borstvoeding meer geef (tenzij ik zelf wil), want, zo zei mijn leidinggevende: je hebt elke nacht al nachtdienst toch?
Mijn baby is al 6 maanden en er ligt nog geen enkele druk op. En dus doe ik het voorlopig gewoon lekker niet. Ik heb gezegd tegen mezelf dat ik het bekijk als mijn zoontje 9 maanden is.
Dus je hoeft dat soort shit echt niet zomaar te accepteren wil ik maar zeggen. Er bestaan ook fatsoenlijke werkgevers.
Ik werk als arts en ik hoef hier de dienst niet in tot ik geen borstvoeding meer geef (tenzij ik zelf wil), want, zo zei mijn leidinggevende: je hebt elke nacht al nachtdienst toch?
Mijn baby is al 6 maanden en er ligt nog geen enkele druk op. En dus doe ik het voorlopig gewoon lekker niet. Ik heb gezegd tegen mezelf dat ik het bekijk als mijn zoontje 9 maanden is.
Dus je hoeft dat soort shit echt niet zomaar te accepteren wil ik maar zeggen. Er bestaan ook fatsoenlijke werkgevers.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:28
Dit absoluut!lux- schreef: ↑04-05-2021 11:05Niets ten nadele van jou hoor Phloxx, want het is zeker de moeite waard om dit soort dingen toe te passen @TO.
Maar soms heb je pech en doet je kind het gewoon overal slecht op. Dat hoop ik niet voor je natuurlijk, maar dat kan zo zijn.
En ook dan komt het goed. Het enige nuttige advies is eigenlijk: doe wat werkt voor jou en je kind. Slaapt ze alleen in een donkere kamer? Prima. Slaapt ze juist alleen maar op jouw buik? Ook prima. De meeste baby’s willen gewoon heel graag heel veel vastgehouden en geknuffeld worden. Als dat werkt, dan lekker doen. ‘En als ze in de toekomst...’ nou dat zie je dan wel weer.
De kunst is te accepteren dat baby’s kleine dictators zijn die het ritme bepalen. De een is wat erger dan de ander
De juf van het kdv van mijn oudste zei altijd:
Het eerste jaar doe je alles op geleide van je kind,
Het tweede jaar is het 50/50,
En het derde jaar ga je opvoeden.
Zo is het hier idd gegaan bij de oudste, en ik verwacht hetzelfde bij de jongste.
Het komt goed. Durf te vertrouwen op wat goed voelt diep vanbinnen. Waarschijnlijk is dat wat ze nodig heeft. Jij bent haar moeder, jij weet wat het beste voor haar is. Geef daaraan toe. Lees de boeken ter info, maar jij bent de expert. Want het is jouw dochter. En diep van binnen heb je alles wat je nodig hebt aan uithoudingsvermogen en kennis/inzicht in je dochter om deze fase aan te kunnen, als je het zelfvertrouwen krijgt om ernaar te luisteren.
En daarmee bedoel ik dus niet dat je geen adviezen van anderen moet uitproberen, die kunnen juist heel nuttig zijn. Maar laat je niet ontmoedigen als ze niet werken of niet bij je passen. Luister naar je moederhart, dat is echt het beste advies dat ik je kan geven
dinsdag 4 mei 2021 om 11:29
Leuk dat soort wakkertijden, maar als een baby weigert om te gaan slapen kan je hem niet dwingen he. Net dat schema’s niet werken als je baby alweer na twintig minuten wakker is.
Hoe dat werkte bij ons: baby is bijvoorbeeld om 10:00 uur wakker. Eerst voeden en daarna even spelen, want je moet slaapassociaties vermijden. Om 10:45 zegt het boekje dat hij moet gaan slapen. Van 10:45-12:00 ben je vanalles aan het uitproberen om dat ook te laten lukken. Uiteindelijk heeft de baby weer honger, dus geef je nog maar een voeding, maar yes, hij slaapt! Tot hij om 12:20 alweer wakker is, dan kan je weer opnieuw beginnen met het hele riedeltje, behalve dat je de voedingen en slaapjes inmiddels compleet uit de pas lopen.
Naja TO, misschien dat het voor jou wel werkt hoor, maar hier gaf het dus alleen maar extra frustraties
.
Hoe dat werkte bij ons: baby is bijvoorbeeld om 10:00 uur wakker. Eerst voeden en daarna even spelen, want je moet slaapassociaties vermijden. Om 10:45 zegt het boekje dat hij moet gaan slapen. Van 10:45-12:00 ben je vanalles aan het uitproberen om dat ook te laten lukken. Uiteindelijk heeft de baby weer honger, dus geef je nog maar een voeding, maar yes, hij slaapt! Tot hij om 12:20 alweer wakker is, dan kan je weer opnieuw beginnen met het hele riedeltje, behalve dat je de voedingen en slaapjes inmiddels compleet uit de pas lopen.
Naja TO, misschien dat het voor jou wel werkt hoor, maar hier gaf het dus alleen maar extra frustraties
.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:41
Mijn kinderen waren echte plak baby's het eerste jaar. Die niet doorsliepen en alleen maar bij mama wilde slapen.
Ze hoefde niet naar het kinderdagverblijf het eerste jaar dus dat was een luxe. Maar kinderen wennen echt wel aan het kinderdagverblijf. En dat ze nu niet bij oma slaapt, zegt helemaal niks over hoe ze het over een maand doet. Iedere maand is op die leeftijd weer een enorme sprong. Kans is er zelfs dat ze straks op het kdv wel slaapt, en er bij jou nog steeds een potje van maakt. Ook dat is normaal. Het komt echt vanzelf allemaal goed. Het komende jaar is het vooral op jezelf vertrouwen, en overleven. Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk, het word de komende tijd steeds beetje bij beetje wat makkelijker. En het slaapgebrek is super zwaar. Maar er is een kans dat dat nog wel een tijdje zo blijft, ondanks slaaptrainingen etc. Je kunt beter proberen om de nachten zo goed mogelijk te verdelen met je partner.
Ze hoefde niet naar het kinderdagverblijf het eerste jaar dus dat was een luxe. Maar kinderen wennen echt wel aan het kinderdagverblijf. En dat ze nu niet bij oma slaapt, zegt helemaal niks over hoe ze het over een maand doet. Iedere maand is op die leeftijd weer een enorme sprong. Kans is er zelfs dat ze straks op het kdv wel slaapt, en er bij jou nog steeds een potje van maakt. Ook dat is normaal. Het komt echt vanzelf allemaal goed. Het komende jaar is het vooral op jezelf vertrouwen, en overleven. Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk, het word de komende tijd steeds beetje bij beetje wat makkelijker. En het slaapgebrek is super zwaar. Maar er is een kans dat dat nog wel een tijdje zo blijft, ondanks slaaptrainingen etc. Je kunt beter proberen om de nachten zo goed mogelijk te verdelen met je partner.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:43
Haha dit is zoooo herkenbaar.__appelbloesem__ schreef: ↑04-05-2021 11:29Leuk dat soort wakkertijden, maar als een baby weigert om te gaan slapen kan je hem niet dwingen he. Net dat schema’s niet werken als je baby alweer na twintig minuten wakker is.
Hoe dat werkte bij ons: baby is bijvoorbeeld om 10:00 uur wakker. Eerst voeden en daarna even spelen, want je moet slaapassociaties vermijden. Om 10:45 zegt het boekje dat hij moet gaan slapen. Van 10:45-12:00 ben je vanalles aan het uitproberen om dat ook te laten lukken. Uiteindelijk heeft de baby weer honger, dus geef je nog maar een voeding, maar yes, hij slaapt! Tot hij om 12:20 alweer wakker is, dan kan je weer opnieuw beginnen met het hele riedeltje, behalve dat je de voedingen en slaapjes inmiddels compleet uit de pas lopen.
Naja TO, misschien dat het voor jou wel werkt hoor, maar hier gaf het dus alleen maar extra frustraties
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:45
TO je kunt een Co-sleeper huren of op marktplaats scoren en aan je bed vastmaken? Dan kun je zelf ook in bed naast je kindje liggen en je hand op het buikje houden in de nacht? Dan lig je in ieder geval zelf ook in je eigen bed.
Leren in eigen bedje kan altijd nog. Je verpest nog niets.
Belangrijker is dat jullie door deze fase komen met zo min mogelijk gedoe
En dat voeden en dan spelen en dan pas naar bed vanwege associaties heb ik echt onmiddellijk uit m’n hoofd gezet. Onze kinderen sliepen het best door wakker-voeden-bolle buik-hop naar bed.
En ook lekker warm inpakken. Veel warmer dan een gemiddeld kindje want anders werden ze telkens oncomfortabel en dan wakker. Dan pakte ik ze bij me, dan werden ze natuurlijk lekker warm. Dan weer neerleggen: afkoelen dus hop half uurtje later wakker.
Kindjes heb ik dus veel in romper pyjama en combi sleeper winterslaapzak gehad. En dan ook nog een dekentje. Temp van de kamer was dan 18 of 19 graden. Ik heb de kids getempt of ze niet te warm werden maar nooit. Ook nu liggen ze het liefst in een warm bed.
Bij de eerste was het even uitvinden wat werkte voor ons. Dat was dus combi sleepen (in “officieel bedje” met hoofdeinde iets omhoog) warm inpakken en afgetankt laten slapen.
Ze komen helaas niet met een gebruiksaanwijzing, en wij hebben er dus net als Lux voor gekozen ze in de eerste periode zo veel mogelijk te volgen.
Laatste tip: ga niet om de dag iets nieuws proberen tenzij je iets doet waarvan je denkt Nou dit is het ABSOLUUT niet. Dat kun je lekker laten.
Leren in eigen bedje kan altijd nog. Je verpest nog niets.
Belangrijker is dat jullie door deze fase komen met zo min mogelijk gedoe
En dat voeden en dan spelen en dan pas naar bed vanwege associaties heb ik echt onmiddellijk uit m’n hoofd gezet. Onze kinderen sliepen het best door wakker-voeden-bolle buik-hop naar bed.
En ook lekker warm inpakken. Veel warmer dan een gemiddeld kindje want anders werden ze telkens oncomfortabel en dan wakker. Dan pakte ik ze bij me, dan werden ze natuurlijk lekker warm. Dan weer neerleggen: afkoelen dus hop half uurtje later wakker.
Kindjes heb ik dus veel in romper pyjama en combi sleeper winterslaapzak gehad. En dan ook nog een dekentje. Temp van de kamer was dan 18 of 19 graden. Ik heb de kids getempt of ze niet te warm werden maar nooit. Ook nu liggen ze het liefst in een warm bed.
Bij de eerste was het even uitvinden wat werkte voor ons. Dat was dus combi sleepen (in “officieel bedje” met hoofdeinde iets omhoog) warm inpakken en afgetankt laten slapen.
Ze komen helaas niet met een gebruiksaanwijzing, en wij hebben er dus net als Lux voor gekozen ze in de eerste periode zo veel mogelijk te volgen.
Laatste tip: ga niet om de dag iets nieuws proberen tenzij je iets doet waarvan je denkt Nou dit is het ABSOLUUT niet. Dat kun je lekker laten.
Een zebra is geen paard met strepen
dinsdag 4 mei 2021 om 11:46
mijn oudste zijn we gana inbakeren. Daar heb ik uren mee rondgelopen en gedragen. maar hoe meer ik liep hoe meer zij huilde. totaal overprikkeld en inderdaad alert.
wij zijn dus gaan inbakeren en dat hielp hier enorm. ze kon niet meer met haat armpjes zwaaien. door het bedje heem kruipen. er was rust.
wij zijn dus gaan inbakeren en dat hielp hier enorm. ze kon niet meer met haat armpjes zwaaien. door het bedje heem kruipen. er was rust.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:48
Slaapt ze wel bovenop jou? Mijn oudste sliep ook niet veel (zeker geen 17 uur en deed overdag alleen korte hazenslaapjes) en de enige manier waarop hij wel sliep was bovenop mij of mijn man. Het past niet in het protocol veilig slapen maar hij heeft dus 's nachts bovenop mij geslapen want dat was de enige manier om überhaupt te kunnen slapen.
De houding van je werkgever is absurt en in de staat waarin je nu bent lijkt 40 uur mij echt even teveel. Ik zou kijken of je na je bevallingsverlof nog extra verlof kan opnemen of meldt je deels ziek en maak een afspraak met de bedrijfsarts. Het laatste wat je wil is dat je straks met een burn out zit en daar schiet je werkgever ook niets mee op.
De houding van je werkgever is absurt en in de staat waarin je nu bent lijkt 40 uur mij echt even teveel. Ik zou kijken of je na je bevallingsverlof nog extra verlof kan opnemen of meldt je deels ziek en maak een afspraak met de bedrijfsarts. Het laatste wat je wil is dat je straks met een burn out zit en daar schiet je werkgever ook niets mee op.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:56
dat vind ik dus echt lastig. Gezien ik me al bezwaard voel dat ik met verlof ben en nu al gepusht voel. Heb kennelijk niet de meest vrouw vriendelijke werkgever. Alleen maar geïnteresseerd in wanneer ik weer kom werken.Miek_ schreef: ↑04-05-2021 11:48Slaapt ze wel bovenop jou? Mijn oudste sliep ook niet veel (zeker geen 17 uur en deed overdag alleen korte hazenslaapjes) en de enige manier waarop hij wel sliep was bovenop mij of mijn man. Het past niet in het protocol veilig slapen maar hij heeft dus 's nachts bovenop mij geslapen want dat was de enige manier om überhaupt te kunnen slapen.
ze slaapt s nachts indd bovenop mij. Vind dat ook heel eng, maar soms gaat het echt niet anders.
De houding van je werkgever is absurt en in de staat waarin je nu bent lijkt 40 uur mij echt even teveel. Ik zou kijken of je na je bevallingsverlof nog extra verlof kan opnemen of meldt je deels ziek en maak een afspraak met de bedrijfsarts. Het laatste wat je wil is dat je straks met een burn out zit en daar schiet je werkgever ook niets mee op.
dinsdag 4 mei 2021 om 11:56
Als je nooit begint met een schema want het werkt toch niet denk je, gaat het ook niks doen. Je zal ergens moeten beginnen en de omslag proberen te maken. Juist oververmoeide kinderen worden (te) snel weer wakker. Dat verander je alleen door iets te doen aan de wakkertijden. En ja, dat is meestal in het begin ff heel erg taai en klote en nee, het werkt niet altijd. Maar het is zeker de moeite waard te proberen.__appelbloesem__ schreef: ↑04-05-2021 11:29Leuk dat soort wakkertijden, maar als een baby weigert om te gaan slapen kan je hem niet dwingen he. Net dat schema’s niet werken als je baby alweer na twintig minuten wakker is.
-
dinsdag 4 mei 2021 om 12:02
Geloof mij dat ik het geprobeerd heb. Hoeveel ervaring heb jij met een niet-slapende baby?Phloxx schreef: ↑04-05-2021 11:56Als je nooit begint met een schema want het werkt toch niet denk je, gaat het ook niks doen. Je zal ergens moeten beginnen en de omslag proberen te maken. Juist oververmoeide kinderen worden (te) snel weer wakker. Dat verander je alleen door iets te doen aan de wakkertijden. En ja, dat is meestal in het begin ff heel erg taai en klote en nee, het werkt niet altijd. Maar het is zeker de moeite waard te proberen.
dinsdag 4 mei 2021 om 12:13
Bel de osteopaat gewoon even terug en leg uit dat het zo echt niet meer gaat. Misschien kan je dan eerder langskomen. Ik wil niet zeggen dat een osteopaat de oplossing is maar soms kan dat veel schelen.
Mijn oudste sliep in het begin pas goed als er herrie was van bv een stofzuiger. Wij woonden toen in een heel klein huisje en zijn hokje zat direkt aan de woonkamer(tje) vast. Hij was gewend aan herrie. Als ik de stofzuiger gewoon aanzette en zelf even ging lezen sliep hij veel beter.
Na onze verhuizing met 11 maanden lag hij in een kamertje waar hij het veel te stil vond. Ook daar werkte de stofzuiger heel goed.
Mijn oudste sliep in het begin pas goed als er herrie was van bv een stofzuiger. Wij woonden toen in een heel klein huisje en zijn hokje zat direkt aan de woonkamer(tje) vast. Hij was gewend aan herrie. Als ik de stofzuiger gewoon aanzette en zelf even ging lezen sliep hij veel beter.
Na onze verhuizing met 11 maanden lag hij in een kamertje waar hij het veel te stil vond. Ook daar werkte de stofzuiger heel goed.
dinsdag 4 mei 2021 om 12:17
Ik zou er ouderschapsverlof achteraan plakken. Eikels.Zoë1 schreef: ↑04-05-2021 10:50Ik voel mij daar dus wel erg schuldig over. Zit nu al te bedenken of ik niet wat vakantieuren moet opnemen. De houding van mijn werkgever is niet echt uitnodigend om dit te bespreken. Hele aardige mensen verder. Ik heb alleen het gevoel dat er druk op mij wordt gelegd om te werken. Dat ik me bijna bezwaard voel dat ik verlof heb.
dinsdag 4 mei 2021 om 12:17
Ik snap dat je het eng vindt dat ze bovenop jou slaapt 's nachts maar als dat de enige manier is dan is het even niet anders. In mijn geval hebben de kraamzorg en de verloskundige letterlijk gezegd 'we moeten het formeel gezien afraden, maar als dat de enige manier is waarop je slaap kan pakken dan is het maar zo' . Het schijnt trouwens al een stuk minder risicovol te zijn als je borstvoeding geeft. Mocht het een troost zijn, die van mij sliep ergens tussen de 3/4 maanden ineens in zijn eigen bed en de hele nacht door, vanuit het niets terwijl hij daarvoor 24/7 aan ons vastgeplakt zat.
Qua je werkgever, stoppen met je bezwaard voelen. Dat is nergens voor nodig en het is schandalig dat ze je lopen te pushen tijdens jouw verlof. Daar mag je ook best wat van zeggen en een duidelijke grens trekken dat je daar niet van gediend bent. De meeste werkgevers zijn gelukkig echt niet zo. Ik heb onlangs echt een horrorbevalling gehad waardoor mijn verlof onverwachts begonnen is, ik niets overgedragen heb en mijn kraamperiode er heel anders uitziet dan ik had verwacht. Geen enkel moment heeft mijn werkgever mij gepusht of wat van mij gevraagd. Sterker nog, ik moest het vooral aangeven als ik van hen wat nodig had. Ik heb aangegeven dat ze mij niet voor september/oktober hoeven terug te verwachten en dat was helemaal prima. Zo hoort een werkgever te reageren. Goed personeel is schaars en het laatste wat een werkgever moet doen is pushen met het risico op uitval. Dan hebben ze een veel groter probleem.
dinsdag 4 mei 2021 om 12:22
Je hebt grotendeels gelijk, ware het niet dat TO over een maand weer aan het werk moet en een kdv kan meestal niet de hele dag met je baby knuffelen. Snap de stress van TO hierover heel goed.lux- schreef: ↑04-05-2021 11:05Niets ten nadele van jou hoor Phloxx, want het is zeker de moeite waard om dit soort dingen toe te passen @TO.
Maar soms heb je pech en doet je kind het gewoon overal slecht op. Dat hoop ik niet voor je natuurlijk, maar dat kan zo zijn.
En ook dan komt het goed. Het enige nuttige advies is eigenlijk: doe wat werkt voor jou en je kind. Slaapt ze alleen in een donkere kamer? Prima. Slaapt ze juist alleen maar op jouw buik? Ook prima. De meeste baby’s willen gewoon heel graag heel veel vastgehouden en geknuffeld worden. Als dat werkt, dan lekker doen. ‘En als ze in de toekomst...’ nou dat zie je dan wel weer.
De kunst is te accepteren dat baby’s kleine dictators zijn die het ritme bepalen. De een is wat erger dan de ander
De juf van het kdv van mijn oudste zei altijd:
Het eerste jaar doe je alles op geleide van je kind,
Het tweede jaar is het 50/50,
En het derde jaar ga je opvoeden.
Zo is het hier idd gegaan bij de oudste, en ik verwacht hetzelfde bij de jongste.
Het komt goed. Durf te vertrouwen op wat goed voelt diep vanbinnen. Waarschijnlijk is dat wat ze nodig heeft. Jij bent haar moeder, jij weet wat het beste voor haar is. Geef daaraan toe. Lees de boeken ter info, maar jij bent de expert. Want het is jouw dochter. En diep van binnen heb je alles wat je nodig hebt aan uithoudingsvermogen en kennis/inzicht in je dochter om deze fase aan te kunnen, als je het zelfvertrouwen krijgt om ernaar te luisteren.
En daarmee bedoel ik dus niet dat je geen adviezen van anderen moet uitproberen, die kunnen juist heel nuttig zijn. Maar laat je niet ontmoedigen als ze niet werken of niet bij je passen. Luister naar je moederhart, dat is echt het beste advies dat ik je kan geven
