Kinderen
alle pijlers
Het voelt zo zwaar
dinsdag 4 mei 2021 om 10:20
Wij zijn voor het eerst ouders geworden van een lief en gelukkig goed gezonde dochter. Ik hou ontzettend veel van haar. Echt waar. Zodra ze lacht en in mn armen in slaap valt maakt het weer een hoop goed.
Het is alleen zo ontzettend zwaar voor mij. Sinds het begin loopt het niet zo lekker. Ze slaapt heel moeilijk in en wordt ook nog eens continu wakker. Zo om de 15-30 min wordt ze wakker en moet ze getroost worden en weer opnieuw in slaap gewiegd. Na iedere voeding is het weer een strijd. Het kost mij 2 uur om haar in slaap te krijgen en als ze dan slaapt dan is ze continu wakker. Ze wilt opgetild en vermaakt worden. We zijn bij de kinderarts geweest. volgens haar is dochterlief gelukkig gezond en te alert. We moeten haar zo min mogelijk prikkels geven en in het donker laten slapen. Dat proberen wij, maar het lukt gewoon niet. Ik kom ontzettend slaap tekort en heb op momenten de kracht gewoon niet meer. Mijn man werkt gelukkig veel vanuit huis en neemt haar over in de draagzak zodat ik zo nu en dan kan slapen. Als ik met anderen hierover praat vinden ze het eigenlijk bijzonder hoe slecht onze dochter slaapt. Als ik dan verhalen hoor van babys waar het zo makkelijk gaat, word ik moedeloos en vraag mij af of het beter wordt.
Tegelijkertijd heb ik een hoop stress. Over ongeveer iets meer maand is mijn verlof voorbij. Ik voel een druk dat het tot die tijd allemaal goed moet gaan en daar maak ik mij wel zorgen om. Ik trek het nu eigenlijk al niet met de slapeloosheid. Hoe moet dat als ik straks weer aan het werk ga en ik werk dan ook nog 40 uur. Ze slaapt bij ons als zo slecht, waardoor ik mij zorgen maak hoe ze het gaat doen bij oppas en kdv. We zijn 2x bij oma (oppas) wezen oefenen met slapen. Nou daar heeft ze in 4 uur tijd letterlijk 0 uur geslapen. Ze is oververmoeid geraakt en kregen haar pas thuis op de arm in slaap.
Daarnaast raak ik ontzettend geirriteerd door mijn collega’s en werkgever. Zo kreeg ik vooraf aan mijn verlof de vraag of ik niet enkele uren kon werken tijdens mijn verlof. Waarop ik uiteraard nee heb gezegd en tijdens mijn verlof ben ik paar keer benaderd met vragen over het werk die collega’s van mij hebben overgenomen. Denk prima om die even te beantwoorden. Maar ik krijg ook opmerkingen als; het is druk, we zijn blij als je over een maand weer terug bent (terwijl ik toen nog bijna 2 mnd verlof had), je komt toch 10 juni terug? terwijl mijn verlof 22 juni eindigt en nog van zulke opmerkingen. Wellicht goed bedoeld om aan te geven dat ik gemist word, maar ik raak er gestresst en geirriteerd van.
Is dit normaal? Ik weet echt niet hoe ik deze situatie aanmoet en hoe ik dat met werk moet doen. Ik heb inmiddels een afspraak gemaakt bij de osteopaat. Hopelijk kan die nog iets betekenen voor ons. De kinderarts heeft ook ons doorverwezen naar een pedagogische medewerker in het ziekenhuis.
Nog geen eens kunnen benoemen dat ik het fysiek ook nog eens zwaar heb. Borstontsteking en blaasontsteking gehad. Nog bekkenklachten waarvoor ik naar de fysio wil gaan maar telkens niet aan te kom.
Het is alleen zo ontzettend zwaar voor mij. Sinds het begin loopt het niet zo lekker. Ze slaapt heel moeilijk in en wordt ook nog eens continu wakker. Zo om de 15-30 min wordt ze wakker en moet ze getroost worden en weer opnieuw in slaap gewiegd. Na iedere voeding is het weer een strijd. Het kost mij 2 uur om haar in slaap te krijgen en als ze dan slaapt dan is ze continu wakker. Ze wilt opgetild en vermaakt worden. We zijn bij de kinderarts geweest. volgens haar is dochterlief gelukkig gezond en te alert. We moeten haar zo min mogelijk prikkels geven en in het donker laten slapen. Dat proberen wij, maar het lukt gewoon niet. Ik kom ontzettend slaap tekort en heb op momenten de kracht gewoon niet meer. Mijn man werkt gelukkig veel vanuit huis en neemt haar over in de draagzak zodat ik zo nu en dan kan slapen. Als ik met anderen hierover praat vinden ze het eigenlijk bijzonder hoe slecht onze dochter slaapt. Als ik dan verhalen hoor van babys waar het zo makkelijk gaat, word ik moedeloos en vraag mij af of het beter wordt.
Tegelijkertijd heb ik een hoop stress. Over ongeveer iets meer maand is mijn verlof voorbij. Ik voel een druk dat het tot die tijd allemaal goed moet gaan en daar maak ik mij wel zorgen om. Ik trek het nu eigenlijk al niet met de slapeloosheid. Hoe moet dat als ik straks weer aan het werk ga en ik werk dan ook nog 40 uur. Ze slaapt bij ons als zo slecht, waardoor ik mij zorgen maak hoe ze het gaat doen bij oppas en kdv. We zijn 2x bij oma (oppas) wezen oefenen met slapen. Nou daar heeft ze in 4 uur tijd letterlijk 0 uur geslapen. Ze is oververmoeid geraakt en kregen haar pas thuis op de arm in slaap.
Daarnaast raak ik ontzettend geirriteerd door mijn collega’s en werkgever. Zo kreeg ik vooraf aan mijn verlof de vraag of ik niet enkele uren kon werken tijdens mijn verlof. Waarop ik uiteraard nee heb gezegd en tijdens mijn verlof ben ik paar keer benaderd met vragen over het werk die collega’s van mij hebben overgenomen. Denk prima om die even te beantwoorden. Maar ik krijg ook opmerkingen als; het is druk, we zijn blij als je over een maand weer terug bent (terwijl ik toen nog bijna 2 mnd verlof had), je komt toch 10 juni terug? terwijl mijn verlof 22 juni eindigt en nog van zulke opmerkingen. Wellicht goed bedoeld om aan te geven dat ik gemist word, maar ik raak er gestresst en geirriteerd van.
Is dit normaal? Ik weet echt niet hoe ik deze situatie aanmoet en hoe ik dat met werk moet doen. Ik heb inmiddels een afspraak gemaakt bij de osteopaat. Hopelijk kan die nog iets betekenen voor ons. De kinderarts heeft ook ons doorverwezen naar een pedagogische medewerker in het ziekenhuis.
Nog geen eens kunnen benoemen dat ik het fysiek ook nog eens zwaar heb. Borstontsteking en blaasontsteking gehad. Nog bekkenklachten waarvoor ik naar de fysio wil gaan maar telkens niet aan te kom.
dinsdag 4 mei 2021 om 21:36
Dikke knuffel!
Mijn oudste sliep heel slecht. Op aanraden van de wijk ben ik gaan inbakeren en hebben we vast ritme aangehouden zoiets als schone luier, fles, knuffelen en spelen en heel snel weer terug naar bed, voordat ze te moe was. In bed niet bij ieder kikje gaan kijken ook niet als ze.huilde. Dit was moeilijk in het begin maar de buikjes werden steeds korter en ze sliep steeds beter.
Mijn oudste sliep heel slecht. Op aanraden van de wijk ben ik gaan inbakeren en hebben we vast ritme aangehouden zoiets als schone luier, fles, knuffelen en spelen en heel snel weer terug naar bed, voordat ze te moe was. In bed niet bij ieder kikje gaan kijken ook niet als ze.huilde. Dit was moeilijk in het begin maar de buikjes werden steeds korter en ze sliep steeds beter.
dinsdag 4 mei 2021 om 21:44
Herkenbaar, TO, dit soort baby's althans; maar waar mijn werkgever keurig en inlevend was, is de jouwe ontzettend lomp en bot.
Die zou ik dus als eerste tackelen, want daar hoef je geen gevoel bij toe te laten (dat doen ze ook niet met jou). Veertig uur is echt veel: kun je in overleg met een bedrijfsarts om rustiger te starten? Of anders desnoods gewoon je ouderschapsverlof inzetten? Dat mag alleen om zwaarwegende redenen geweigerd worden. Gewoon doen, al maak je er 32 of 28 uur per week van, dat kan al veel schelen.
Overigens: baby's vader kan dit natuurlijk ook overwegen! Tijdelijk iets minder of kortere dagen?
Voor je kind is het vast fijn als er minder druk op jou ligt en jullie meer thuis kunnen zijn, maar voor jou klinkt het echt als noodzaak, zeker als je structureel te weinig slaapt en nog kwakkelt qua lichamelijke conditie.
Wat betreft dat slapen van baby (thuis en bij oppas of oma of kdv) zijn hier al heel veel zinvolle tips gegeven. Die kdv-leidster die Lux hierboven aanhaalt kan zó op een tegeltje: in het eerste jaar bepaalt het kind. Wij volgden hier de weg van de minste weerstand (en de meeste slaap).
Sterkte en een knuffel. Je doet het goed, het ligt niet aan jullie, het is gewoon takkezwaar.
Die zou ik dus als eerste tackelen, want daar hoef je geen gevoel bij toe te laten (dat doen ze ook niet met jou). Veertig uur is echt veel: kun je in overleg met een bedrijfsarts om rustiger te starten? Of anders desnoods gewoon je ouderschapsverlof inzetten? Dat mag alleen om zwaarwegende redenen geweigerd worden. Gewoon doen, al maak je er 32 of 28 uur per week van, dat kan al veel schelen.
Overigens: baby's vader kan dit natuurlijk ook overwegen! Tijdelijk iets minder of kortere dagen?
Voor je kind is het vast fijn als er minder druk op jou ligt en jullie meer thuis kunnen zijn, maar voor jou klinkt het echt als noodzaak, zeker als je structureel te weinig slaapt en nog kwakkelt qua lichamelijke conditie.
Wat betreft dat slapen van baby (thuis en bij oppas of oma of kdv) zijn hier al heel veel zinvolle tips gegeven. Die kdv-leidster die Lux hierboven aanhaalt kan zó op een tegeltje: in het eerste jaar bepaalt het kind. Wij volgden hier de weg van de minste weerstand (en de meeste slaap).
Sterkte en een knuffel. Je doet het goed, het ligt niet aan jullie, het is gewoon takkezwaar.
tunamelt wijzigde dit bericht op 04-05-2021 21:46
Reden: Ere wie ere toekomt
Reden: Ere wie ere toekomt
0.36% gewijzigd
woensdag 5 mei 2021 om 09:15
Jaren slaapproblemen gehad met de oudste, middelste sliep goed, jongste sliep alleen op mij tot zeker een jaar. Dus ja, het is herkenbaar en 'normaal' om te tobben met het slaapritme.
Een vriendin heeft een slaapcoach gehad. Niet zozeer alleen voor haar kind, maar ook ondersteuning voor haarzelf. Zij vond het heel fijn.
Mijn oudste en jongste sliepen prima op de opvang. Thuis 15 minuten als ik geluk had, op de opvang 3 uur in bed. Dus dat kan ook... Probeer er open in te gaan. Als je een goed kdv hebt zullen ze meedenken hoe ze jouw kindje kunnen laten slapen.
Werk... ik zou zelf afstand nemen. Niks meer openen en nergens meer op reageren tot je weer gaat starten. Waarom ga je in je verlof meedenken en reageren op vragen? Als dat kan prima, maar voor jou is het blijkbaar te veel. Niet doen dus.
Ik zou wel inzetten op starten met werken. Misschien doet een ander ritme jullie wel heel goed. Nu zit je er de hele dag bovenop, dat is ook niet gezond voor jezelf. Afleiding voor jou, ander ritme voor kind.
Sterkte. Deze tijd gaat voorbij!
Een vriendin heeft een slaapcoach gehad. Niet zozeer alleen voor haar kind, maar ook ondersteuning voor haarzelf. Zij vond het heel fijn.
Mijn oudste en jongste sliepen prima op de opvang. Thuis 15 minuten als ik geluk had, op de opvang 3 uur in bed. Dus dat kan ook... Probeer er open in te gaan. Als je een goed kdv hebt zullen ze meedenken hoe ze jouw kindje kunnen laten slapen.
Werk... ik zou zelf afstand nemen. Niks meer openen en nergens meer op reageren tot je weer gaat starten. Waarom ga je in je verlof meedenken en reageren op vragen? Als dat kan prima, maar voor jou is het blijkbaar te veel. Niet doen dus.
Ik zou wel inzetten op starten met werken. Misschien doet een ander ritme jullie wel heel goed. Nu zit je er de hele dag bovenop, dat is ook niet gezond voor jezelf. Afleiding voor jou, ander ritme voor kind.
Sterkte. Deze tijd gaat voorbij!
woensdag 5 mei 2021 om 13:10
Oef heftig is dat he? Het sloopt je compleet. Onze zoon deed dit ook. En ik voelde me net als jij nu. Je hebt al veel mooie tips gehad, dus daar niet echt wat aan toe te voegen.
Als ik nu terugkijk heb ik er spijt van dat ik me zoveel aantrok van de meningen van anderen: Ooo slaapt ie nou nog steeds in de draagzak? Hij moet leren zelf te slapen in zijn eigen bed. Laat hem anders toch wat vaker huilen, nu wordt hij verwend. Speentje zus, papfles zo.. Boek dit en artikel dat..
Nee. Hoe jullie het aanvoelen en aanpakken is gewoon al hartstikke goed. Jullie zijn haar ouders, jullie weten het het best. Wil jij je kind in de draagzak in slaap krijgen omdat dat het beste werkt? Vooral doen. Fuck de rest!
Het komt uiteindelijk wel goed. Maar in de tussentijd is het gewoon heel zwaar. Doe vooral wat jullie helpt!
Als ik nu terugkijk heb ik er spijt van dat ik me zoveel aantrok van de meningen van anderen: Ooo slaapt ie nou nog steeds in de draagzak? Hij moet leren zelf te slapen in zijn eigen bed. Laat hem anders toch wat vaker huilen, nu wordt hij verwend. Speentje zus, papfles zo.. Boek dit en artikel dat..
Nee. Hoe jullie het aanvoelen en aanpakken is gewoon al hartstikke goed. Jullie zijn haar ouders, jullie weten het het best. Wil jij je kind in de draagzak in slaap krijgen omdat dat het beste werkt? Vooral doen. Fuck de rest!
Het komt uiteindelijk wel goed. Maar in de tussentijd is het gewoon heel zwaar. Doe vooral wat jullie helpt!
woensdag 5 mei 2021 om 13:13
O, en bij ons ging het op het kdv best prima eigenlijk. Daar was zoveel te zien dat zoonlief ook heus af en toe een slaapje deed. Bar weinig wel, maar daar deed het kdv nooit moeilijk over. Zo zit ie gewoon in elkaar.
Het is nu (bijna 3) nog steeds een heel alert kind. Merkt alles op, geheugen van een olifant. Nu zien wij hier thuis dat dit bij zijn karakter hoort (ipv er is iets mis, mijn kind slaapt niet). Gelukkig slaapt hij 's nachts eindelijk door.
Het is nu (bijna 3) nog steeds een heel alert kind. Merkt alles op, geheugen van een olifant. Nu zien wij hier thuis dat dit bij zijn karakter hoort (ipv er is iets mis, mijn kind slaapt niet). Gelukkig slaapt hij 's nachts eindelijk door.
woensdag 5 mei 2021 om 21:00
Allereerst een dikke knuffel.
Ik heb niet alles gelezen, hoe oud ze je kindje nu? Ik ben half maart bevallen van onze 2e dochter, ze is nu 7 weken oud. En het is helemaal herkenbaar allemaal. Dit hebben we ook bij baby 1 gehad, die is nu 1,5 jaar en slaapt door, en is een erg tevreden meisje. Het komt dus goed. Maar jeetje wat is het zwaaaaar soms. Heb hier ook al menig avonden/nachten/middagen mee zitten huilen als ze maar niet rustig werd. Ik heb nu ook een afspraak bij de osteopaat gemaakt, hoor er goeie verhalen over.
Verder geen specifieke tips, maar wilde even zeggen dat je niet alleen bent. Ik bedacht me gister tijdens zo'n moeilijk moment dat er miljarden mensen zijn op de wereld met kindjes en dat de meesten van hen ook echt pittige tijden hebben of hebben gehad met hun kinderen. Dat verzachtte het wat en gaf wat moed. Je bent nooit alleen!
Na 3 maandjes werd het bij ons bij dochter 1 wat beter, na 6 maandjes was het helemaal een wereld van verschil. Even doorbijten dus nog en vraag hulp aan anderen! Echt doen, soms even een middagje voor jezelf doet wonderen.
Sterkte lieve vrouw!
Ik heb niet alles gelezen, hoe oud ze je kindje nu? Ik ben half maart bevallen van onze 2e dochter, ze is nu 7 weken oud. En het is helemaal herkenbaar allemaal. Dit hebben we ook bij baby 1 gehad, die is nu 1,5 jaar en slaapt door, en is een erg tevreden meisje. Het komt dus goed. Maar jeetje wat is het zwaaaaar soms. Heb hier ook al menig avonden/nachten/middagen mee zitten huilen als ze maar niet rustig werd. Ik heb nu ook een afspraak bij de osteopaat gemaakt, hoor er goeie verhalen over.
Verder geen specifieke tips, maar wilde even zeggen dat je niet alleen bent. Ik bedacht me gister tijdens zo'n moeilijk moment dat er miljarden mensen zijn op de wereld met kindjes en dat de meesten van hen ook echt pittige tijden hebben of hebben gehad met hun kinderen. Dat verzachtte het wat en gaf wat moed. Je bent nooit alleen!
Na 3 maandjes werd het bij ons bij dochter 1 wat beter, na 6 maandjes was het helemaal een wereld van verschil. Even doorbijten dus nog en vraag hulp aan anderen! Echt doen, soms even een middagje voor jezelf doet wonderen.
Sterkte lieve vrouw!
woensdag 5 mei 2021 om 22:39
Dochtertje slaapt sinds 2 dagen alleen maar slechter. Daar waar ze voorheen 15-30 min doorsliep op bed en na troosten en wiegen weer opnieuw sliep, slaapt ze nu helemaal niet meer op haar bed. Ze is gelijk wakker en gaat hard krijsen. We slapen nu in shifts met haar op onze buik. Zonder zelf proberen te slapen. Want dat vind ik toch echt eng. Hoewel ze op onze buik ook nog enisgzins onrustig is, slaapt ze hier 2 uur op door.
Jullie lieve reacties en herken verhalen doen me goed. Super bedankt allemaal! Ik hoor van vele dat het met 3 maanden beter wordt. daar hoop ik echt op. Mbt de werk ga ik nog even wachten hoe het gaat en anders toch even overleggen. Hoeveel gezeik dat waarschijnlijk ook weer gaat geven.
Ik wens alle mama’s veel kracht
Jullie lieve reacties en herken verhalen doen me goed. Super bedankt allemaal! Ik hoor van vele dat het met 3 maanden beter wordt. daar hoop ik echt op. Mbt de werk ga ik nog even wachten hoe het gaat en anders toch even overleggen. Hoeveel gezeik dat waarschijnlijk ook weer gaat geven.
Ik wens alle mama’s veel kracht
woensdag 5 mei 2021 om 23:24
Zoek even op veilig samen slapen volgens McKenna. Echt, je rolt heus niet op je baby en zo kan samen slapen voor jullie beiden juist een fijne ervaring worden. Ik vind het heerlijk!Zoë1 schreef: ↑05-05-2021 22:39Dochtertje slaapt sinds 2 dagen alleen maar slechter. Daar waar ze voorheen 15-30 min doorsliep op bed en na troosten en wiegen weer opnieuw sliep, slaapt ze nu helemaal niet meer op haar bed. Ze is gelijk wakker en gaat hard krijsen. We slapen nu in shifts met haar op onze buik. Zonder zelf proberen te slapen. Want dat vind ik toch echt eng. Hoewel ze op onze buik ook nog enisgzins onrustig is, slaapt ze hier 2 uur op door.
Jullie lieve reacties en herken verhalen doen me goed. Super bedankt allemaal! Ik hoor van vele dat het met 3 maanden beter wordt. daar hoop ik echt op. Mbt de werk ga ik nog even wachten hoe het gaat en anders toch even overleggen. Hoeveel gezeik dat waarschijnlijk ook weer gaat geven.
Ik wens alle mama’s veel kracht
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 6 mei 2021 om 00:02
Ik slaap gelukkig heel rustig. Ben alleen bang dat zij op dr gezicht gaat draaien. Gelukkig nog nooit gezien bij dr, maar goed je weet het nooit.
donderdag 6 mei 2021 om 00:23
Eens. Mijn 2e was zo'n kleine draak die niet sliep en altijd ontevreden leek. Hij is door artsen binnenstebuiten gekeerd en er is nooit iets gevonden. Het heeft wel 3 jaar geduurd voordat hij een beetje fatsoenlijk ging slapen, het was een zware tijd die eindeloos leek. Echter nu het voorbij is, ben ik ook meteen alles vergeten (al dan niet door slaapgebrek, weinig herinneringen uit die tijd). Alleen bij het lezen/horen van dit soort verhalen denk ik weer oh ja, dat hadden wij ook.
Hij is nu bijna 6 en heeft nog steeds weinig slaap nodig en is erg alert, gevoelig en pienter.
Achteraf heb ik vooral 'spijt' dat ik het mezelf zo moeilijk heb gemaakt. Het was makkelijker geweest om gewoon te doen wat enigszins werkte: op de bank zitten en kind op mij te laten slapen. Of later eindeloos wandelen/autorijden. Dat irriteerde me destijds vooral omdat ik het idee had dat ik oudste niet de juiste aandacht kon geven, plus andere (zelfopgelegde) druk zoals huishouden en werk. Maar nee we waren druk met onderzoeken, schemas bijhouden, routines uitproberen, behandelingen etc. en het hielp allemaal geen fluit. Dan krijg je 'hij voelt jouw stress', terwijl ik me aanvankelijk helemaal niet gestresst voelde, maar na maanden zonder fatsoenlijke slaap ben je idd niet zo heel relaxt meer.
Een zuigende werkgever kun je er dan echt niet bij hebben. Snap dat het lastig is, maar maak ze duidelijk hoe het ervoor staat en dat ze je vanaf 22 juni weer kunnen benaderen, maar voor die tijd niet. Focus op jezelf en je kind. Als je dat niet doet heb je straks nog een burn-out ofzo voordat je verlof is afgelopen. Heel veel Sterkte!
donderdag 6 mei 2021 om 00:47
nootboek schreef: ↑06-05-2021 00:23Eens. Mijn 2e was zo'n kleine draak die niet sliep en altijd ontevreden leek. Hij is door artsen binnenstebuiten gekeerd en er is nooit iets gevonden. Het heeft wel 3 jaar geduurd voordat hij een beetje fatsoenlijk ging slapen, het was een zware tijd die eindeloos leek. Echter nu het voorbij is, ben ik ook meteen alles vergeten (al dan niet door slaapgebrek, weinig herinneringen uit die tijd). Alleen bij het lezen/horen van dit soort verhalen denk ik weer oh ja, dat hadden wij ook.
Hij is nu bijna 6 en heeft nog steeds weinig slaap nodig en is erg alert, gevoelig en pienter.
Achteraf heb ik vooral 'spijt' dat ik het mezelf zo moeilijk heb gemaakt. Het was makkelijker geweest om gewoon te doen wat enigszins werkte: op de bank zitten en kind op mij te laten slapen. Of later eindeloos wandelen/autorijden. Dat irriteerde me destijds vooral omdat ik het idee had dat ik oudste niet de juiste aandacht kon geven, plus andere (zelfopgelegde) druk zoals huishouden en werk. Maar nee we waren druk met onderzoeken, schemas bijhouden, routines uitproberen, behandelingen etc. en het hielp allemaal geen fluit. Dan krijg je 'hij voelt jouw stress', terwijl ik me aanvankelijk helemaal niet gestresst voelde, maar na maanden zonder fatsoenlijke slaap ben je idd niet zo heel relaxt meer.
Een zuigende werkgever kun je er dan echt niet bij hebben. Snap dat het lastig is, maar maak ze duidelijk hoe het ervoor staat en dat ze je vanaf 22 juni weer kunnen benaderen, maar voor die tijd niet. Focus op jezelf en je kind. Als je dat niet doet heb je straks nog een burn-out ofzo voordat je verlof is afgelopen. Heel veel Sterkte!
Ah jeejtje wat zwaar. Ik hoop echt dat het minder dan 3 jaar gaat duren
Ik weet echt niet of het daarmee te maken heeft, maar toen ik online zocht naar alerte baby’s die weinig slapen kwam ik meerdere artikelen tegen die onze kleine omschreven
jouw omschrijving lijkt daar ook op. De artikelen gaan over slimme baby’s en hoe je ze kunt herkennen (weinig slaap nodig, alert, sneller mijlpalen bereiken, gevoelig). Hierbij ook enkele adviezen hoe je deze baby’s/kinderen in hun behoeften kunt voorzien. Ik heb trouwens zo een otter aangeschaft van fisher price. Bootst ademhalingen na. Heb haar net hiermee in bed gedaan. Ze ligt er al 10 minuten *hooray*. Wellicht een idee voor andere mama’s. Uiteraard gebruik onder toezicht.
donderdag 6 mei 2021 om 00:54
Wat een pittige tijd voor jullie TO! Onze jongste is ondertussen 1. Maar tijdens het lezen van je berichten voelt het alsof we er nog midden inzitten.
Onze beide kinderen sliepen in het begin ook slecht! Korte hazenslaapjes en het liefst boven op papa of mama. Wij hebben bij de oudste de puckababy gebruikt. Hierdoor werd het wel wat beter, maar nog niet top. Toen hij 3 maanden oud was rolde hij van rug naar buik en konden we de puckababy niet langer gebruiken. Maar het slaapprobleem was opgelost. Hij rolde direct naar zijn buik als we hem in de box legden en sliep dan heerlijk. Snachts in zijn bed deed hij dit ook. We vonden het super spannend omdat je overal horrorverhalen leest. Hij kon al heel goed z’n hoofd optillen en zelf rollen dus we hebben t zo gelaten. 2 weken later sliep hij door. Nu bijna 3 jaar later slaapt hij nog altijd heel goed en alleen maar op zijn buik.
Onze jongste hebben we overdag ook al snel op de buik in de box gelegd om te slapen en ook bij haar waren daarmee de slaapproblemen verleden tijd.
Let op! Het brengt risico’s met zich mee. En je moet doen wat voor jullie goed voelt. Maar wilde het wel met je delen.
Onze beide kinderen sliepen in het begin ook slecht! Korte hazenslaapjes en het liefst boven op papa of mama. Wij hebben bij de oudste de puckababy gebruikt. Hierdoor werd het wel wat beter, maar nog niet top. Toen hij 3 maanden oud was rolde hij van rug naar buik en konden we de puckababy niet langer gebruiken. Maar het slaapprobleem was opgelost. Hij rolde direct naar zijn buik als we hem in de box legden en sliep dan heerlijk. Snachts in zijn bed deed hij dit ook. We vonden het super spannend omdat je overal horrorverhalen leest. Hij kon al heel goed z’n hoofd optillen en zelf rollen dus we hebben t zo gelaten. 2 weken later sliep hij door. Nu bijna 3 jaar later slaapt hij nog altijd heel goed en alleen maar op zijn buik.
Onze jongste hebben we overdag ook al snel op de buik in de box gelegd om te slapen en ook bij haar waren daarmee de slaapproblemen verleden tijd.
Let op! Het brengt risico’s met zich mee. En je moet doen wat voor jullie goed voelt. Maar wilde het wel met je delen.
donderdag 6 mei 2021 om 00:54
Ook hier herkenbaar. Dochter is nu drie en slaapt nog steeds weinig voor haar leeftijd. Als baby heel erg alert, nooit tevreden, wilde alleen mij en weinig slapen. Nu is ze nog steeds heel erg plakkerig met mij (ze ligt tegen me aan te slapen op dit moment). Samen slapen hebben we altijd gedaan, anders sliep ze niet. Ze is een heel slim kind en is overal snel mee, dus ik denk dat dat van alerte baby's en slimzijn wel kan kloppen.
donderdag 6 mei 2021 om 04:28
Wat ontzettend fijn om je laatste bericht te lezen!!!
Ik heb net dus het hele topic gelezen, wat heftig zo’n kleintje! Ik zie een heleboel tips voorbij komen, maar ik las ook dat je al een blaasontsteking te pakken hebt gehad. Probeer je ook een beetje aan jezelf te denken? Ik heb nu 2x bijna een blaasontsteking gehad omdat ik zo opging in de verzorging van mijn baby, dat ik mezelf compleet vergat / niet lukte om voor mezelf te zorgen. Ik heb een Camelbak fles gekocht voor water, die gaat overal mee naar toe en zo kwam ik er achter dat ik toch wel vaker dan 3x per dag moet plassen als ik voldoende drink. Heel bijzonder hoe je lichaam werkt als je borstvoeding geeft.
Verder wil ik je nog 1 tip geven, volgens mij zo ongeveer de enige tip die ik niet heb zien staan, en ik weet niet of het van toepassing is, maar heb je gehoord van het Moro reflex bij het wegleggen van slapende baby’s? Als je baby wakker schrikt dan kan dat hiermee te maken hebben. Maar dat herken je direct of dat het geval is, en dat reflex kun je omzeilen door de baby op een bepaalde manier weg te leggen.
Ik ga voor je duimen dat het snel beter gaat! Mijn eigen ervaring met het kinderdagverblijf (baby is deze week gestart) is wel erg positief, hier ook gevoelsmatig totaal geen ritme thuis, maar dat loopt daar echt prima. Dus wellicht valt het heel erg mee, ik keek er ook tegenop, zag allerlei beren op de weg die er bij ons niet bleken te zijn.
Ik heb net dus het hele topic gelezen, wat heftig zo’n kleintje! Ik zie een heleboel tips voorbij komen, maar ik las ook dat je al een blaasontsteking te pakken hebt gehad. Probeer je ook een beetje aan jezelf te denken? Ik heb nu 2x bijna een blaasontsteking gehad omdat ik zo opging in de verzorging van mijn baby, dat ik mezelf compleet vergat / niet lukte om voor mezelf te zorgen. Ik heb een Camelbak fles gekocht voor water, die gaat overal mee naar toe en zo kwam ik er achter dat ik toch wel vaker dan 3x per dag moet plassen als ik voldoende drink. Heel bijzonder hoe je lichaam werkt als je borstvoeding geeft.
Verder wil ik je nog 1 tip geven, volgens mij zo ongeveer de enige tip die ik niet heb zien staan, en ik weet niet of het van toepassing is, maar heb je gehoord van het Moro reflex bij het wegleggen van slapende baby’s? Als je baby wakker schrikt dan kan dat hiermee te maken hebben. Maar dat herken je direct of dat het geval is, en dat reflex kun je omzeilen door de baby op een bepaalde manier weg te leggen.
Ik ga voor je duimen dat het snel beter gaat! Mijn eigen ervaring met het kinderdagverblijf (baby is deze week gestart) is wel erg positief, hier ook gevoelsmatig totaal geen ritme thuis, maar dat loopt daar echt prima. Dus wellicht valt het heel erg mee, ik keek er ook tegenop, zag allerlei beren op de weg die er bij ons niet bleken te zijn.
donderdag 6 mei 2021 om 04:42
Wat fijn! Heb net je topic gelezen tijdens een nachtvoeding en wil je even een hart onder de riem steken. Tips mbt je werkgever (wat een horkerige collega's!) zijn al gegeven. Hier een baby die op zich aardig slaapt, zowel in bed als op mij, maar net als bij de oudste zit er geen ritme in. Schema's enzo doe ik niet aan, zeker niet nu baby nog regelmatig last heeft van darmkrampjes. Dan zijn die wakkertijden allemaal leuk en aardig maar een baby met krampjes valt dan echt niet ineens spontaan binnen 45 min weer in slaap. Loslaten en met je baby meeveren werkt hier vrij goed en alhoewel het leven met een baby ontzettend pittig is ('het voelt zo zwaar' heet je topic, het is ook zwaar!
) kan ik er zelfs best aardig van genieten. Veel succes en hopelijk brengt de otter nog veel goeds en rust.
donderdag 6 mei 2021 om 07:04
Als je vlg McKenna samen slaapt de baby gewoon op zijn/haar rug! Fijn dat je een betere nacht gehad hebt
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 6 mei 2021 om 08:01
Hier was t ook dat baby alleen maar op ons sliep. Heb dr op een gegeven moment op haar buikje weggelegd in haar eigen bedje en dat hielp! Ze heeft toen een tijdje op haar buik geslapen. 1e nacht doodeng, maar ze was sterk genoeg om haar hoofd op te tillen. Heb het met de kinderarts besproken en die mag het officieel niet aanraden maar hij had zelf 2 kinderen die niet sliepen, alleen op hun buikje, dus hij begreep het helemaal.
Misschien kun je dat nog eens proberen.
Sterkte!!
Misschien kun je dat nog eens proberen.
Sterkte!!
vrijdag 7 mei 2021 om 20:04
Na 2x goed slapen, is ze helaas weer in haar oude patroon. Ze trapt niet meet in de otter 
Vandaag herhaalafspraak gehad bij de kinderarts. Doorverwezen naar een pedagogische medewerker van het zh, die meekijkt hoe wij de vicieuze cirkel kunnen doorbreken. Als dat niet lukt is de laatste optie dat ze haar 3 dagen gaan opnemen zodat haar slaappatroon gereset kan worden en wij kunnen opladen. Hopelijk is dat niet nodig.
De kinderarts was trouwens huiverig over osteopaten
snap dat ze als arts sceptisch is over alternatieve geneeswijzen. Niet bewezen en ze zou juist ook wel eens de negatieve effecten hebben gezien. Ze vertelde dat osteopaten vaak onterecht een scheve nekwervel constateren en de nek gaan manipuleren.
Hoe zijn de ervaringen van mensen die met hun baby naar een osteopaat zijn geweest?
Vandaag herhaalafspraak gehad bij de kinderarts. Doorverwezen naar een pedagogische medewerker van het zh, die meekijkt hoe wij de vicieuze cirkel kunnen doorbreken. Als dat niet lukt is de laatste optie dat ze haar 3 dagen gaan opnemen zodat haar slaappatroon gereset kan worden en wij kunnen opladen. Hopelijk is dat niet nodig.
De kinderarts was trouwens huiverig over osteopaten
snap dat ze als arts sceptisch is over alternatieve geneeswijzen. Niet bewezen en ze zou juist ook wel eens de negatieve effecten hebben gezien. Ze vertelde dat osteopaten vaak onterecht een scheve nekwervel constateren en de nek gaan manipuleren.Hoe zijn de ervaringen van mensen die met hun baby naar een osteopaat zijn geweest?
vrijdag 7 mei 2021 om 20:53
Heel erg vervelend allemaalZoë1 schreef: ↑07-05-2021 20:04Na 2x goed slapen, is ze helaas weer in haar oude patroon. Ze trapt niet meet in de otter
Vandaag herhaalafspraak gehad bij de kinderarts. Doorverwezen naar een pedagogische medewerker van het zh, die meekijkt hoe wij de vicieuze cirkel kunnen doorbreken. Als dat niet lukt is de laatste optie dat ze haar 3 dagen gaan opnemen zodat haar slaappatroon gereset kan worden en wij kunnen opladen. Hopelijk is dat niet nodig.
De kinderarts was trouwens huiverig over osteopaten
Hoe zijn de ervaringen van mensen die met hun baby naar een osteopaat zijn geweest?
ik hoop echt voor je dat het snel wat verbetert. Hoe oud is jullie kindje nu? Osteopaat: ik ben er toevallig gister geweest voor de 1e keer. Ze heeft een forse voorkeurshouding, overstrekt zich en heeft last van reflux. Dit alles kan komen doordat er blijkbaar in haar nekje een blokkade zit. Hij heeft niks engs of raars met haar nekje gedaan, maar heeft op bepaalde drukpunten geduwd. Tijdens de behandeling heeft ze alleen maar gehuild, maar daarna heeft ze zowat continu geslapen. Ze heeft gisteravond van half 9 tot 5 uur vanmorgen aan 1 stuk geslapen met 1 fles tussendoor. Wist niet wat ik meemaakte. Vandaag ook heel de dag aan het slapen, ze is zelfs goed weg te leggen in haar bedje nu. Het kan toeval zijn, maar ik hoop dat dit zo blijft verder gaan. Dus ik zou zeggen: geef de osteopaat een kans. En laat dat naast het ziekenhuistraject lopen.
Heel veel sterkte nogmaals
vrijdag 7 mei 2021 om 20:59
He bah, jammer dat het nu weer wat slechter gaat. Qua opladen: is het mogelijk om haar een keer een nachtje te laten logeren? Of iemand zo nu en dan een ochtend te laten oppassen zodat jij en je man dan wat extra uur kunnen slapen?
Ik geloof zelf niet zo in een osteopaat dus heb er ook geen ervaring mee.
Ik geloof zelf niet zo in een osteopaat dus heb er ook geen ervaring mee.
zaterdag 8 mei 2021 om 00:29
Ik weet het niet zeker, maar denk eigenlijk niet dat ze het per se fijn vindt om op haar buik te slapen. het lijkt er meer om te gaan dat wij haar vast hebben. Ze valt ook wel in slaap als we haar schuin houden en wiegen. Vind het voor nu wel spannend om haar op haar buik te laten slapen
zaterdag 8 mei 2021 om 00:32
Ja enerzijds denk ik baat het niet dan schaadt het niet. Tegelijkertijd weet ik dus niet of het schaadt haha. Voorkeurshouding heeft onze meid niet, maar wie weet.. Zou je mij een update willen geven hoe je het blijft ervaren? Onze afspraak met de osteopaat staat sowieso pas over 3 wk.JuiceCoconut schreef: ↑07-05-2021 20:53Heel erg vervelend allemaal
Osteopaat: ik ben er toevallig gister geweest voor de 1e keer. Ze heeft een forse voorkeurshouding, overstrekt zich en heeft last van reflux. Dit alles kan komen doordat er blijkbaar in haar nekje een blokkade zit. Hij heeft niks engs of raars met haar nekje gedaan, maar heeft op bepaalde drukpunten geduwd. Tijdens de behandeling heeft ze alleen maar gehuild, maar daarna heeft ze zowat continu geslapen. Ze heeft gisteravond van half 9 tot 5 uur vanmorgen aan 1 stuk geslapen met 1 fles tussendoor. Wist niet wat ik meemaakte. Vandaag ook heel de dag aan het slapen, ze is zelfs goed weg te leggen in haar bedje nu. Het kan toeval zijn, maar ik hoop dat dit zo blijft verder gaan. Dus ik zou zeggen: geef de osteopaat een kans. En laat dat naast het ziekenhuistraject lopen.
Heel veel sterkte nogmaals
Ze is trouwens iets meer dan 1,5 mnd.
