Kinderen
alle pijlers
Hoe gelijkwaardig voed jij je kind op?
dinsdag 28 februari 2023 om 12:32
Even een peiling hier, want ik heb het idee dat ik zwaar in de minderheid sta.
Vaak hoor je (vooral bij jonge kinderen) ouders zeggen dat kinderen moeten doen wat de ouders zeggen want de ouders zijn de baas. Ik krijg daar zelf echt de kriebels van. Wij als volwassenen hebben ook ergens weleens geen zin in, waarom moeten kinderen wel elke keer zin maken? Omdat ze onderdanig zijn aan hun ouders?
Voorbeeldje op social media: mijn peuter wil niet in de kinderwagen. Bij heel veel antwoorden lees ik. Kind heeft niks te willen, ik ben de baas. Terwijl je als ouder zijnde ook naar een tussenoplossing kunt kijken. Wil kind niet in de buggy, dan loopt hij ernaast en gaat er vanzelf wel in zitten als hij moe is. Zo heeft iedere partij uiteindelijk wat hij wilt. I
Ik ben dus heel erg voor de tussenoplossing zoeken wanneer kinderen iets niet willen.
Hoe staan jullie daar tegenover? Is moeders wil wet bij jullie thuis? Of laten jullie het ook een beetje gaan?
Vaak hoor je (vooral bij jonge kinderen) ouders zeggen dat kinderen moeten doen wat de ouders zeggen want de ouders zijn de baas. Ik krijg daar zelf echt de kriebels van. Wij als volwassenen hebben ook ergens weleens geen zin in, waarom moeten kinderen wel elke keer zin maken? Omdat ze onderdanig zijn aan hun ouders?
Voorbeeldje op social media: mijn peuter wil niet in de kinderwagen. Bij heel veel antwoorden lees ik. Kind heeft niks te willen, ik ben de baas. Terwijl je als ouder zijnde ook naar een tussenoplossing kunt kijken. Wil kind niet in de buggy, dan loopt hij ernaast en gaat er vanzelf wel in zitten als hij moe is. Zo heeft iedere partij uiteindelijk wat hij wilt. I
Ik ben dus heel erg voor de tussenoplossing zoeken wanneer kinderen iets niet willen.
Hoe staan jullie daar tegenover? Is moeders wil wet bij jullie thuis? Of laten jullie het ook een beetje gaan?
dinsdag 28 februari 2023 om 12:37
Mijn kinderen hoeven zelden iets met als enige reden ‘omdat ik het zeg’, maar ze moeten regelmatig dingen omdat ik vind dat daar een goede reden voor is. Vaak zijn ze het daar dan best mee eens, soms ook niet. Meelopen naast de buggy was bijvoorbeeld vaak best prima (inmiddels jaren geleden), maar niet als er iemand op ons zat te wachten voor een afspraak.
Ze zijn het ook regelmatig met elkaar oneens. Als er weer eens gedoe is over wie er in het midden moet zitten in de auto of zo, hak ik er regelmatig een knoop over door.
Ze hebben best inbreng, maar zijn door het verschil in bijvoorbeeld levenservaring en de mate van overzicht die ze hebben niet gelijkwaardig.
Ze zijn het ook regelmatig met elkaar oneens. Als er weer eens gedoe is over wie er in het midden moet zitten in de auto of zo, hak ik er regelmatig een knoop over door.
Ze hebben best inbreng, maar zijn door het verschil in bijvoorbeeld levenservaring en de mate van overzicht die ze hebben niet gelijkwaardig.
agene wijzigde dit bericht op 28-02-2023 12:38
0.15% gewijzigd
dinsdag 28 februari 2023 om 12:38
Ik ben altijd geweest van Pick Your Battles
dus alleen als het gevaarlijk is (/ongezond etc) grijp ik in. En bij een peuter is dat vaak, en met de jaren is dat steeds minder.
Mijn pubers kregen een hele lange teugel.
Dus, kind dat niet in de buggy wil, loopt maar lekker zelf. Kind dat geen jas aan wil, krijgt het vanzelf koud.
etc
dus alleen als het gevaarlijk is (/ongezond etc) grijp ik in. En bij een peuter is dat vaak, en met de jaren is dat steeds minder.
Mijn pubers kregen een hele lange teugel.
Dus, kind dat niet in de buggy wil, loopt maar lekker zelf. Kind dat geen jas aan wil, krijgt het vanzelf koud.
etc
dinsdag 28 februari 2023 om 12:40
Ik ben meer van pick-your-battles.
En soms moe(s)ten dingen gewoon omdat ik anders tijd te kort kwam. Niet in de buggy willen als ik kind lopend naar de opvang wilde brengen gaat gewoon echt niet werken.
Mijn kinderen moesten van mij gewoon leren dat ze soms echt helemaal niks te kiezen hadden en soms alles te kiezen hadden.
Zijn nu heel leuke volwassenen, met een goed aanpassingsvermogen, vind ik dan.
En soms moe(s)ten dingen gewoon omdat ik anders tijd te kort kwam. Niet in de buggy willen als ik kind lopend naar de opvang wilde brengen gaat gewoon echt niet werken.
Mijn kinderen moesten van mij gewoon leren dat ze soms echt helemaal niks te kiezen hadden en soms alles te kiezen hadden.
Zijn nu heel leuke volwassenen, met een goed aanpassingsvermogen, vind ik dan.
dinsdag 28 februari 2023 om 12:46
Mijn oudste was levensgevaarlijk naast de buggy dus hij moest erin en dan ging ik inderdaad niet in discussie. Sowieso dat oeverloze ge-uitleg en ge-discusieer is niks voor mij.
Soms was mijn wil wet en soms even niet, ik hou enorm van duidelijkheid en begrenzing en zo heb ik mijn kroost ook opgevoed. En als ze dan even moesten bléren dan was dat zo.
Ik denk dus dat je mij gerust als "dominante ouder" mag wegzetten.
Soms was mijn wil wet en soms even niet, ik hou enorm van duidelijkheid en begrenzing en zo heb ik mijn kroost ook opgevoed. En als ze dan even moesten bléren dan was dat zo.
Ik denk dus dat je mij gerust als "dominante ouder" mag wegzetten.
...
dinsdag 28 februari 2023 om 12:51
Niet.
Je geeft je kind zéker regelmatig ruimte om iets te proberen of te bepalen. Of je laat het kind kiezen.
Met het doel om het kind zelfstandiger te laten worden - en het scheelt ook een hoop onnodige strijd.
Maar ik ben degene die zegt 'eerst pyjama en dan tandenpoetsen of andersom?' - dus een beperkte keuze met wel degelijk precies wat ik wil dat er gebeurt.
De vraag wordt niet 'heb je vandaag zin om tanden te poetsen'.
In jouw voorbeeld van een peuter die naast de wagen wil lopen: Prima, zou ik ook doen. Maar ik ben degene die bepaalt of we überhaubt de optie hebben.
Als we echt nergens naar toe moeten en het kan allemaal dan is het prima: Loop maar lekker als jij dat wilt.
Als we een vliegtuig moeten halen voor een reis van €3000 dan krijg je die optie niet, dan ben ik inderdaad de baas, ja. Aangezien de peuter de hele context niet kent en niet weet wat een vliegticket is en niet tot 3000 kan tellen, kun je niet 'gelijkwaardig' een afweging maken.
Je geeft je kind zéker regelmatig ruimte om iets te proberen of te bepalen. Of je laat het kind kiezen.
Met het doel om het kind zelfstandiger te laten worden - en het scheelt ook een hoop onnodige strijd.
Maar ik ben degene die zegt 'eerst pyjama en dan tandenpoetsen of andersom?' - dus een beperkte keuze met wel degelijk precies wat ik wil dat er gebeurt.
De vraag wordt niet 'heb je vandaag zin om tanden te poetsen'.
In jouw voorbeeld van een peuter die naast de wagen wil lopen: Prima, zou ik ook doen. Maar ik ben degene die bepaalt of we überhaubt de optie hebben.
Als we echt nergens naar toe moeten en het kan allemaal dan is het prima: Loop maar lekker als jij dat wilt.
Als we een vliegtuig moeten halen voor een reis van €3000 dan krijg je die optie niet, dan ben ik inderdaad de baas, ja. Aangezien de peuter de hele context niet kent en niet weet wat een vliegticket is en niet tot 3000 kan tellen, kun je niet 'gelijkwaardig' een afweging maken.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 28 februari 2023 om 12:56
Mijn kinderen zijn zeker niet gelijkwaardig aan mij. Ik vind dat ook een hele rare stelling. Een klein kind kan niet voor zichzelf zorgen, dus natuurlijk is het niet gelijkwaardig aan een volwassene die werkt, rekeningen betaalt, het huis schoonmaakt, de was doet, het eten kookt, en alle andere volwassen verantwoordelijkheden heeft.
Verder moeten mijn kinderen soms dingen doen omdat ik het zeg, en soms krijgen ze ruimte om te onderhandelen.
Verder moeten mijn kinderen soms dingen doen omdat ik het zeg, en soms krijgen ze ruimte om te onderhandelen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 28 februari 2023 om 13:01
Ik heb juist het gevoel dat het tegenwoordig meer 'in' is om juist het kind te laten beslissen en geen nee te zeggen... krijg ik ook wel kriebels van.
Zelf ben ik ook meer van een middenweg. Kind mag best aangeven dat hij/zij iets niet wilt en dan kunnen we kijken naar een oplossing maar uiteindelijk zijn mama en papa wel diegene die de grenzen aangeven.
Zelf ben ik ook meer van een middenweg. Kind mag best aangeven dat hij/zij iets niet wilt en dan kunnen we kijken naar een oplossing maar uiteindelijk zijn mama en papa wel diegene die de grenzen aangeven.
---
dinsdag 28 februari 2023 om 13:03
Ik vind het ook goed als kinderen soms dingen moeten die ze liever niet doen zoals bijvoorbeeld opruimen. Kunnen ze maar vast geleerd hebben voordat ze naar school gaan.
De kinderen die vooral geleerd hebben overal over te discussiëren krijgen het op een bepaald moment in interactie met andere volwassenen nogal zwaar als de discussie niet gewaardeerd wordt maar het gewoon doen wat gevraagd wordt wel.
De kinderen die vooral geleerd hebben overal over te discussiëren krijgen het op een bepaald moment in interactie met andere volwassenen nogal zwaar als de discussie niet gewaardeerd wordt maar het gewoon doen wat gevraagd wordt wel.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:03
Sommige dingen moeten gewoon, ook als ze daar geen zin in hebben. Maar ik ga niet moeilijk doen om het moeilijk doen. ik wil best uitleggen waarom iets niet mag of juist moet maar ga er geen eindeloze discussie van maken.
Ik denk ook niet dat je leuke mensen maakt als ze gewend zijn altijd hun zin te krijgen.
Ik denk ook niet dat je leuke mensen maakt als ze gewend zijn altijd hun zin te krijgen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 28 februari 2023 om 13:04
Voor mij, ik bepaal bij kleine kinderen, maar ik heb altijd (vanaf de leeftijd dat ze dat kunnen) open gestaan voor goede argumenten.
Nu heb ik vaak zelf ook goede argumenten (je mag niet met je ogen dicht oversteken, ook niet om te testen of dit je geluksdag is, want als blijkt van niet dan wordt je platgereden en ik kan van jou geen nieuwe kopen) dus ik win wel vaak.
Nu heb ik vaak zelf ook goede argumenten (je mag niet met je ogen dicht oversteken, ook niet om te testen of dit je geluksdag is, want als blijkt van niet dan wordt je platgereden en ik kan van jou geen nieuwe kopen) dus ik win wel vaak.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:08
dinsdag 28 februari 2023 om 13:13
Ik herken ook bij veel ouders, maar vooral van de generatie van mijn ouders dat ALLES als machtstrijd wordt gezien. Van kleren kiezen, aandoen, eten, spelen, overal krijgt het kind bevelen en eisen en daar kan niet door nader inzicht van worden afgeweken want dan "wint" het kind en daar krijg je verwende rotkinderen van. Dat lijkt me persoonlijk een heel vermoeiende manier voor de ouders en kinderen want niemand wordt er blij van.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:16
Ik geef mijn kinderen denk ik behoorlijk veel ruimte, maar uiteindelijk ben ik wel de baas. Ik ben verantwoordelijk voor hun veiligheid en gezondheid en ik bepaal de grenzen. Ik heb er drie, dus het lijkt me ook vrij onleefbaar worden om de hele tijd met iedereen te moeten onderhandelen.
Ik denk persoonlijk ook dat dat niet goed is voor kinderen. Kinderen hebben duidelijke grenzen nodig. Daarmee bied je als ouder veiligheid. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat hier nooit onderhandeld wordt. Als ze met goede argumenten komen, dan luister ik daarnaar en stel ik best wel eens mijn ideeën bij.
Ik denk persoonlijk ook dat dat niet goed is voor kinderen. Kinderen hebben duidelijke grenzen nodig. Daarmee bied je als ouder veiligheid. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat hier nooit onderhandeld wordt. Als ze met goede argumenten komen, dan luister ik daarnaar en stel ik best wel eens mijn ideeën bij.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:18
Verder ben ik ervan overtuigd dat dingen makkelijker aan te leren zijn dan af te leren. Dus ook al snapten mijn kinderen sommige dingen niet, ze mochten ze direct al niet. Wij keurden niet eerst dingen goed, om ze daarna weer af te leren.
Mijn schoonmoeder heeft een verzameling porseleinen kikkers die her en der tussen de planten in de vensterbank staan. Daar moesten ze afblijven ook al zagen sommige er uit als speelgoed. Is van oma, dus afblijven.
Mijn zwager en schoonzus gingen er dan samen met hun kind wel aanzitten, om daarna alles op de hoge kast te zetten en als ze naar huis gingen weer terug in de vensterbank. Op zijn vierde begon neef het snappen. Die van ons snapten dat echt veel eerder want die mochten er vanaf dag één niet aankomen.
Was wel lastig als er er tegelijkertijd waren.
Mijn schoonmoeder heeft een verzameling porseleinen kikkers die her en der tussen de planten in de vensterbank staan. Daar moesten ze afblijven ook al zagen sommige er uit als speelgoed. Is van oma, dus afblijven.
Mijn zwager en schoonzus gingen er dan samen met hun kind wel aanzitten, om daarna alles op de hoge kast te zetten en als ze naar huis gingen weer terug in de vensterbank. Op zijn vierde begon neef het snappen. Die van ons snapten dat echt veel eerder want die mochten er vanaf dag één niet aankomen.
Was wel lastig als er er tegelijkertijd waren.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:20
SimpeleZiel schreef: ↑28-02-2023 13:13Ik herken ook bij veel ouders, maar vooral van de generatie van mijn ouders dat ALLES als machtstrijd wordt gezien. Van kleren kiezen, aandoen, eten, spelen, overal krijgt het kind bevelen en eisen en daar kan niet door nader inzicht van worden afgeweken want dan "wint" het kind en daar krijg je verwende rotkinderen van. Dat lijkt me persoonlijk een heel vermoeiende manier voor de ouders en kinderen want niemand wordt er blij van.
Dat lijkt me inderdaad vermoeiend
dinsdag 28 februari 2023 om 13:20
De dingen die ik bepaal zijn niet onderhandelbaar. Nooit geweest en zullen ze ook niet worden. Maar ik heb het altijd heel belangrijk gevonden dat mijn kinderen leerden voelen wat ze voelden, dit leerden verwoorden en er ook onomwonden en goed onderbouwd om leerden vragen. Dus naarmate ze ouder werden gooide ik wel meer in de groep in de trant van "hier moet een knoop over worden doorgehakt, wat is jullie kijk daar op?"
Resultaat tot nu toe is dat degene die uit huis is me iedere week wel ergens een keer opbelt met dezelfde formulering maar dan richting mij "Ik loop hier tegenaan, wat is jouw kijk daarop?" Vind ik echt een waanzinnig mooie omslag naar zijn volwassenheid.
Resultaat tot nu toe is dat degene die uit huis is me iedere week wel ergens een keer opbelt met dezelfde formulering maar dan richting mij "Ik loop hier tegenaan, wat is jouw kijk daarop?" Vind ik echt een waanzinnig mooie omslag naar zijn volwassenheid.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:25
Ik heb mijn kind altijd meegegeven dat ik ze gehoord heb. Ja, ik weet dat je geen zin hebt in de buggy, maar toch moet het nu even, want ... Dus niet met de dooddoener "omdat ik het zeg" of heel dominant vanuit mijn wil is wet.
Met ouder worden kon er steeds vaker een gesprek volgen, maar geen eindeloze discussie en uiteindelijk lag de beslissing altijd bij de ouder(s). Want het gaat gewoon niet altijd over de individuele wens van het kind in het nu. Als volwassene heb je overzicht over lange termijn doelen. Bijvoorbeeld: soms moet je ook later gewoon meedraaien in een systeem. En als je als kind niet hebt geleerd mee te draaien in het systeem "gezin", hoe kan je dan meedraaien in een klas, in een werkomgeving, in de maatschappij ?
Met ouder worden kon er steeds vaker een gesprek volgen, maar geen eindeloze discussie en uiteindelijk lag de beslissing altijd bij de ouder(s). Want het gaat gewoon niet altijd over de individuele wens van het kind in het nu. Als volwassene heb je overzicht over lange termijn doelen. Bijvoorbeeld: soms moet je ook later gewoon meedraaien in een systeem. En als je als kind niet hebt geleerd mee te draaien in het systeem "gezin", hoe kan je dan meedraaien in een klas, in een werkomgeving, in de maatschappij ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 28 februari 2023 om 13:38
@Claudine. Geen zin hebben in iets vind ik overigens niet zo'n sterk argument. Ik neem aan dat jij ook weleens geen zin hebt om naar je werk te gaan of de was op te hangen of de hond uit te laten? Dat betekent voor ons als volwassenen toch ook niet dat je het dan niet hoeft te doen? Sommige dingen moeten gewoon. Dat geldt voor volwassenen net zo goed, misschien nog wel meer dan voor kinderen.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:40
Het argumenten het moet omdat ik het zeg of omdat ik de baas ben is erg fout. Helaas lukt het mij ook niet altijd deze uitspraak te voorkomen maar ik doe mijn best. Beter is het om uit te leggen waarom iets niet mag of erg onverstandig is om te doen. Wel op leeftijd niveau uitleggen natuurlijk. Gewoon iets verbieden werkt trouwens niet, kinderen zijn handig genoeg om achter je rug om toch hun zin te krijgen.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:43
Over welke leeftijdscatagorie heb je het?
In mijn optiek werkt verbieden prima. (je blijft ongevraagd van de snoepkast af) bij jongere kinderen.
Pubers gaan uitproberen of dat inderdaad klopt, daar zijn het pubers voor.
...
dinsdag 28 februari 2023 om 13:45
Toen mijn dochter kleiner was en ik haar vooral ook wilde leren waarom ze bepaalde dingen "moest" legde ik elke keer nog uit waarom ze iets van mij moest. En dan deed ze het braaf.
Nu leg ik het ook uit, maar na de zoveelste "Maar mamma" roep ik toch wel dat ze iets moet omdat ik het zeg. Of een goed geplaatste "Wat denk je zelf??"
Het ligt eraan om wat voor dingen het gaat. Heb ik er last van als ze iets niet doet, zoals opruimen, een drukke weg over rennen of iets anders gevaarlijks, dan is mijn wil wet. Met soms ruimte voor onderhandeling over de tijd waarop iets gebeurt.
Heb ik er geen last van en zij wil buiten in de modder spelen of een fort bouwen met hout en karton en andere troep, welke kleren ze aan wil, wat ze op brood wil of of ze wel of niet wil douchen, dan is zij vrij om dat te bepalen. Ga echt geen strijd voeren over dingen die geen impact hebben in het leven.
Ik mocht vroeger werkelijk helemaal niets zelf bepalen en er was geen ruimte voor onderhandeling, dus ik heb dat in mijn volwassen leven allemaal moeten leren. Dus liever nu leren zelf een beslissing te nemen of te onderhandelen over dingen dan dat ze dat later nog zelf uit mag vogelen.
Mijn "omdat ik het zeg" wordt dus afgewogen op hoeveel last ik ervan heb als ze iets wel of niet doet.
Nu leg ik het ook uit, maar na de zoveelste "Maar mamma" roep ik toch wel dat ze iets moet omdat ik het zeg. Of een goed geplaatste "Wat denk je zelf??"
Het ligt eraan om wat voor dingen het gaat. Heb ik er last van als ze iets niet doet, zoals opruimen, een drukke weg over rennen of iets anders gevaarlijks, dan is mijn wil wet. Met soms ruimte voor onderhandeling over de tijd waarop iets gebeurt.
Heb ik er geen last van en zij wil buiten in de modder spelen of een fort bouwen met hout en karton en andere troep, welke kleren ze aan wil, wat ze op brood wil of of ze wel of niet wil douchen, dan is zij vrij om dat te bepalen. Ga echt geen strijd voeren over dingen die geen impact hebben in het leven.
Ik mocht vroeger werkelijk helemaal niets zelf bepalen en er was geen ruimte voor onderhandeling, dus ik heb dat in mijn volwassen leven allemaal moeten leren. Dus liever nu leren zelf een beslissing te nemen of te onderhandelen over dingen dan dat ze dat later nog zelf uit mag vogelen.
Mijn "omdat ik het zeg" wordt dus afgewogen op hoeveel last ik ervan heb als ze iets wel of niet doet.
dinsdag 28 februari 2023 om 13:49
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
