Je identiteit als moeder

bijtie maandag 23 september 2024 om 18:24

Inmiddels weet ik dat hier aardig wat wijze en bijzondere vrouwen/moeders op dit forum schrijven.

Vraag voor de moeders hier: hoe ervaar jij je identiteit als moeder?

Kinderen die je al dan niet zelf op de wereld hebt gezet, die jou mama noemen en die je nodig hebben. Die zelf nog niet het volgroeide brein hebben om te snappen dat mama soms ook moe is, of twijfelt aan alles of een kutdag heeft, enz. Hun veilige haven waar ze soms tegenaan schoppen en uittesten.

Hoe verhoudt zich jouw identiteit als moeder tot de rest van jouw persoon? Is dat één en dezelfde of zit er niet zo veel overlap met je andere rollen als echtgenoot/partner/co-ouder, dochter, en gewoon jijzelf zoals je was voordat je kinderen kreeg.

Is die laatste er ook nog steeds of is die permanent veranderd door het moeder worden?

Wat vraagt het van je of wat heb je over jezelf geleerd door een moeder te zijn?

En als je kinderen uit huis gaan, verandert je identiteit als moeder dan ook weer of blijf je altijd die mama?

Ik heb geen kinderen en ben niet van plan om ze te krijgen. Maar vraag me met het ouder worden des te meer af hoe dit voor mijn moeder is geweest (die ik het helaas niet kan vragen) en eigenlijk voor elke moeder. In mijn omgeving heb ik slechts een paar moeders, die vraag ik dan ook het hemd van het lijf maar ik kan ze ook niet continu interviewen...

Misschien wat veel vragen ineen. Ik ben gewoon benieuwd naar jullie ervaringen. Laat ik vooropstellen dat ik respect en bewondering heb voor elke moeder, incl de mijne, en puur de intentie heb om iets wijzer te worden over iets wat ik zelf niet ken en waarschijnlijk nooit zal kennen.

Als je er iets over wil schrijven, wees welkom!

Solomio dinsdag 24 september 2024 om 22:31

Nana_Mouskouri schreef: ↑
24-09-2024 21:58
Leuk nieuw topic: bij hoeveel moorden zouden jullie je kind aangeven?

Zo raar hè, dat jouw topics altijd ontsporen...

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_671667da53e1d dinsdag 24 september 2024 om 22:31

Nana_Mouskouri schreef: ↑
24-09-2024 22:28

Precies. Duw je mijn allerliefste Adelheid van het balkon terwijl ze jou te lijf gaat met een kettingzaag, of is er een ander geval van zelfverdediging, vind ik het anders dan uitgaansgeweld. Ook bij mishandeling of diefstal zou ik er weinig problemen mee hebben mijn kind te bewegen zichzelf aan te geven en anders een handje te helpen.

Dat.

Solomio dinsdag 24 september 2024 om 22:32

Maar ook als er sprake is van zelfverdediging moet het recht zijn beloop hebben.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_671667da53e1d dinsdag 24 september 2024 om 22:33

Solomio schreef: ↑
24-09-2024 22:32
Maar ook als er sprake is van zelfverdediging moet het recht zijn beloop hebben.

Dan zal ik eerder geneigd zijn een hand boven zijn hoofd te houden. Zoveel vertrouwen heb ik niet in de rechtspraak.

Nana_Mouskouri dinsdag 24 september 2024 om 22:34

Solomio schreef: ↑
24-09-2024 22:32
Maar ook als er sprake is van zelfverdediging moet het recht zijn beloop hebben.

Absoluut. Maar ik zou me kunnen voorstellen dat het dilemma dan sterker zou zijn.

Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.

Nana_Mouskouri dinsdag 24 september 2024 om 22:35

Solomio schreef: ↑
24-09-2024 22:31
Zo raar hè, dat jouw topics altijd ontsporen...

Ik garandeer je dat zelfs een topic over moordende kinderen en liegende moeders nog minder gerel oplevert dan mijn topic over Suzan en Freek.

Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.

Plinkie dinsdag 24 september 2024 om 22:35

Ik voel me sinds het moederschap zo’n beetje continu schuldig. Schuldig als ik er niet ben, schuldig als ik op mijn telefoon zit, schuldig als ik wéér weg moet (ik ben kostwinner ivm ziekte partner). Dat vind ik echt heftig. Ik doe ook dingen voor mezelf, en houd mezelf voor dat ik daar ook een leukere mama van word, maar dat schuldgevoel overheerst wel geregeld. Heel vervelend vind ik dat.

Tegelijkertijd kan ik ook makkelijker voor mezelf kiezen, als in dat ik op tijd naar bed ga en makkelijker iets niet doe waar ik geen zin in heb.

Maar ondertussen ben ik ook liever geworden, ik ervaar échte trots en de liefde die ik voel is groots en beangstigend.

turquasi dinsdag 24 september 2024 om 22:38

Nana_Mouskouri schreef: ↑
24-09-2024 21:58
Leuk nieuw topic: bij hoeveel moorden zouden jullie je kind aangeven?

Met poll toch wel please?

Ik denk bij 2 overigens.... dan weet je dat is geen per ongelukje meer geweest.
Alhoewel, de omstandigheden tellen wel mee.

Lorem Ipsum

Solomio dinsdag 24 september 2024 om 22:38

Nana_Mouskouri schreef: ↑
24-09-2024 22:35
Ik garandeer je dat zelfs een topic over moordende kinderen en liegende moeders nog minder gerel oplevert dan mijn topic over Suzan en Freek.

Nou ja, maar dat is logisch.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio dinsdag 24 september 2024 om 22:39

turquasi schreef: ↑
24-09-2024 22:38
Met poll toch wel please?

Ik denk bij 2 overigens.... dan weet je dat is geen per ongelukje meer geweest.
Alhoewel, de omstandigheden tellen wel mee.

Volgens mij noemen ze het pas bij 3 een seriemoordenaar.
Maar dat kan ook een verzinsel zijn van mijn crime-serie-schrijvers.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_671667da53e1d dinsdag 24 september 2024 om 22:40

Solomio schreef: ↑
24-09-2024 22:39
Volgens mij noemen ze het pas bij 3 een seriemoordenaar.
Maar dat kan ook een verzinsel zijn van mijn crime-serie-schrijvers.

3 of meer verdeeld over minimaal een maand.

Solomio dinsdag 24 september 2024 om 22:43

Selene schreef: ↑
24-09-2024 22:40
3 of meer verdeeld over minimaal een maand.

Ow, dus 3 in een week is geen serie?

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_672bb4a395dd7 dinsdag 24 september 2024 om 22:43

Selene schreef: ↑
24-09-2024 22:33
Dan zal ik eerder geneigd zijn een hand boven zijn hoofd te houden. Zoveel vertrouwen heb ik niet in de rechtspraak.

Eens. En zo heilig ben ik gewoon niet. Sorry.

Solomio dinsdag 24 september 2024 om 22:47

Kind is in shock nu.
Ik meldde n.a.v. dit topic even dat ik hem zou aangeven als hij iemand doodde.

Zegt ie: als ik iemand doodde zou die het verdiend hebben

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_671667da53e1d dinsdag 24 september 2024 om 23:00

Solomio schreef: ↑
24-09-2024 22:43
Ow, dus 3 in een week is geen serie?

Volgens de FBI niet. Dan is het eerder een spreekiller.

_horizon_ dinsdag 24 september 2024 om 23:35

Ik denk dat ik veel veranderd ben. Sinds ik moeder ben van een zoon met ASS neem ik in tegenstelling tot vroeger niets meer als vanzelfsprekend. Ik kijk anders naar de maatschappij, naar wat “normaal” is, en ga veel minder met de stroom mee. Stel mijn prioriteiten anders, ben veel geduldiger, minder oordelend en meer accepterend. Nieuwsgieriger naar mensen en wat er onder gedrag ten grondslag ligt. Ik leef niet meer in de illusie van de maakbaarheid van het leven en ben een ster geworden in “omdenken” terwijl ik vroeger vrij star en inflexibel was.

Ik zou niet zeggen dat ik mezelf wegcijfer, ik heb een prima leven met ruimte om dat te doen wat ik wil doen, maar ik heb ook best wat offers gebracht. Heb bijvoorbeeld jarenlang mijn sociaal leven op een lager pitje gezet, ontvang thuis nog maar weinig visite, ga minder vaak en op andere type vakanties en voor mij het zwaarst wegend: in een andere situatie zou ik meer werken in een zwaardere functie.

Ik zou mijn zoon echter voor geen goud willen missen. Ik vind het een fantastisch mooi mens, houd zielsveel van hem en ben super trots op hem. Alleen die zorgen.. ik ben niet iemand die vanuit angst wil leven en handelen, maar af en aan overweldigd het me allemaal wel. Wat zou ik die zorgen graag missen.

_horizon_ dinsdag 24 september 2024 om 23:39

Oh, komt spuit 11 ook even aankakken in een topic dat een hele andere wending heeft gekregen ..

NomenNesci0 dinsdag 24 september 2024 om 23:57

Selene schreef: ↑
24-09-2024 20:53
Hoezo?
Je man kan niet naar het schoolplein als jij 40° koort hebt?

Man en ik zijn ooit allebei tegelijk heel erg ziek geweest een goede week lang met 40 graden koorts. De een net een dagje later en de ander net een dagje eerder opgeknapt. Maar beiden erg beroerd en niemand wilde/kon oppassen vanwege de angst zelf goed ziek te worden (begrijpelijk). Dus idd ombeurten met loeiheet lijf baby en energieke peuter voederen en vermaken. Ze hebben veel uit potjes gegeten en voor de tv gezeten en wij probeerden tussendoor te slapen. Was geen leuke week. Maar we hebben het overleefd.

Als een van de twee ziek is, doet de ander uiteraard z'n uiterste best het zo op te lossen dat de zieke vrijblijft van zorg.

NomenNesci0 woensdag 25 september 2024 om 00:04

Je bent even weg en er zijn meerdere moorden gepleegd

canis-felis woensdag 25 september 2024 om 00:20

meisje85 schreef: ↑
24-09-2024 18:13
Ik kan niet zeggen hoe erg ik het met je eens ben.
Het punt is ook: je gooit de deur er nogal mee dicht. Want niet alleen beticht je iemand inderdaad van een gebrekkig inlevings - en voorstellingsvermogen (en wat al niet meer) maar je zet iemand er ook gewoon mee buitenspel. 'Wat jij denkt, vindt, suggereert doet er niet toe: jij hebt namelijk geen kinderen, dus je snapt het niet.' En daarmee hou je misschien wel heel interessante observaties buiten de deur, mooie bespiegelingen, relativering, zinnige suggesties of weet ik veel wat. Daarmee verlies je niet alleen verbinding met de ander, maar mis je misschien wel iets wat je juist goed zou kunnen gebruiken. En soms - als ik 'm even doortrek - denk ik weleens dat dat onbewust misschien wel de bedoeling van deze opvatting is, want als je denkt "jij snapt het toch niet", dan hoef je er ook niks mee. Om maar een voorbeeld te geven, als ik tegen een vriendin zeg dat ze sinds ze moeder is, nooit meer kan afspreken, de kinderen altijd voor laat gaan en zichzelf lijkt weg te cijferen, dan kan zij denken: "wat weet jij er nou van, jij hebt geen kinderen, je weet niet hoe die tropenjaren zijn" en verder gaan waar ze met de kinderen gebleven was. Óf ze denkt: "Goh, ja, zo had ik het nog niet bekeken, misschien zit er wel iets in, ik laat de kinderen altijd voor gaan op mijn eigen pleziertjes, misschien draaf ik er een beetje in door etc...".

Ja, precies. Het is veel zinniger en vooral mooier om een open houding aan te nemen. Ik zat een keer met een ander 'kinderloos' persoon en naar een nogal druk en lawaaiig kind te kijken zonder ouder in de buurt. We vonden dat allebei wat apart, maar realiseerden ons ook dat wij geen ervaring hebben en daardoor wat hard/makkelijk oordeelden. Toen iemand die zelf al oudere kinderen heeft erbij kwam zitten, vroegen we wat hij ervan vond (inclusief de reden dat we het vroegen). Hij was er, begrijpelijk, ietwat door overvallen, maar er ontstond een leuk gesprek waar hij ons nadien nog bijna voor bedankte omdat hij zo'n gesprek op deze manier nooit eerder gevoerd had. Dat is toch gewoon voor alle drie dan een leuke en interessante ervaring? Dat was niet gebeurd als hij had geantwoord dat wij als 'kinderlozen' toch niks snappen van ouderschap.

Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

canis-felis woensdag 25 september 2024 om 00:25

ninanoname schreef: ↑
24-09-2024 18:24
Ik snap wat je zegt, maar toch... Ik kan me heel goed inleven in hoe het leven als zwarte vrouw in de Bijlmer is en me een voorstelling maken van het racisme waarmee zij te maken heeft. Ik kan me ook goed voorstellen hoe het is om een dwarslaesie te hebben en mijn dagen in een rolstoel te moeten slijten. Ik weet niet hoe het is om een piemel te hebben, terwijl ik er genoeg gezien heb. Ik kan me ook voorstellen hoe het is om in Israël te wonen, en constant angst te voelen.
En toch zal ik het nooit echt kunnen doorvoelen, mijn ervaring blijft een tweedehands-ervaring, die ik heb omdat ik met andere mensen omga, omdat ik boeken lees, omdat ik leer, omdat ik me interesseer voor de wereld om me heen. Het wordt niet mijn ervaring. En ik denk dat het met ouderschap ook zo is.
Dat betekent niet dat ik mensen die geen ouders zijn buitenspel zet of geen gesprek met ze kan voeren over ouderschap. Graag zelfs! Maar ze delen die ervaring van iemands ouder zijn niet.

Volgens mij is dat precies wat ik schreef: ik kan het snappen, begrijpen, maar niet ervaren. Al denk ik ook dat Solomio gelijk heeft dat die ervaring verschilt per persoon.

Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

canis-felis woensdag 25 september 2024 om 00:35

_horizon_ schreef: ↑
24-09-2024 23:39
Oh, komt spuit 11 ook even aankakken in een topic dat een hele andere wending heeft gekregen ..

Ik vond het interessant om te lezen, hoor

Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

Solomio woensdag 25 september 2024 om 06:51

canis-felis schreef: ↑
25-09-2024 00:20
Ja, precies. Het is veel zinniger en vooral mooier om een open houding aan te nemen. Ik zat een keer met een ander 'kinderloos' persoon en naar een nogal druk en lawaaiig kind te kijken zonder ouder in de buurt. We vonden dat allebei wat apart, maar realiseerden ons ook dat wij geen ervaring hebben en daardoor wat hard/makkelijk oordeelden. Toen iemand die zelf al oudere kinderen heeft erbij kwam zitten, vroegen we wat hij ervan vond (inclusief de reden dat we het vroegen). Hij was er, begrijpelijk, ietwat door overvallen, maar er ontstond een leuk gesprek waar hij ons nadien nog bijna voor bedankte omdat hij zo'n gesprek op deze manier nooit eerder gevoerd had. Dat is toch gewoon voor alle drie dan een leuke en interessante ervaring? Dat was niet gebeurd als hij had geantwoord dat wij als 'kinderlozen' toch niks snappen van ouderschap.

Ik ga met een vriendin 1x per week lunchen buiten de deur en wij oordelen ook over dat soort situaties en we zijn allebei moeder.

Ik denk dat veel algemener geldt dat we voorzichtig moeten zijn met oordelen, of je iets nou wel of niet zelf ervaren hebt.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Merkimer woensdag 25 september 2024 om 07:48

Selene schreef: ↑
24-09-2024 20:53
Hoezo?
Je man kan niet naar het schoolplein als jij 40° koort hebt?

Nee die is dan gewoon op zijn werk

Merkimer woensdag 25 september 2024 om 07:58

Ik bedoelde te zeggen dat ik ook in mijn omgeving zie bij vriendinnen dat wanneer de man ziek is hij naar boven vertrekt en ziek is. Nog net niet met een belletje rinkelt voor versgeperste jus maar als de moeder ziek is loopt alles gewoon door.

Ook heb ik me in mijn omgeving verbaast over het egoïsme van veel mannen na het krijgen van kinderen. Gewoon nog als vanzelfsprekend s avonds naar vrienden en sporten en het heeft me ook meerdere keren verbaast hoe snel zo'n man moet uithuilen bij een veel jongere soulmate op het werk (zonder kinderen uiteraard) wanneer de moeder van de kinderen zegt "hey Piet leuk dat je steeds het hele weekend wil vissen maar ik heb ook mijn rust even nodig"

Het is even heel zwart wit hoor dit maar als ik gedurende mijn leven kijk hoevaak in mijn directe omgeving dit scenario zich heeft voltrokken dan verbaas ik me wel over dat moeders die verantwoordelijkheid wel voelen en hun kind vaak centraal stellen en hun partner het er wel eventjes bij doet zolang er voor hem niet teveel verandert want anders is het mokken.

Actieve topics