Kinderen
alle pijlers
Kinderen, zou je het opnieuw doen?
maandag 14 juni 2021 om 20:28
Als je de tijd terug kon draaien, zou je dan opnieuw kiezen voor het ouderschap?
Waarom wel of juist niet?
Reden voor topic
De laatste jaren heb ik via mijn netwerk een aantal personen ontmoet die uit zichzelf aangaven dat zij erg van hun kinderen houden, maar toch spijt hadden dat zij voor het ouderschap hadden gekozen. Ik ben benieuwd hoe personen buiten mijn netwerk dit ervaren. Ook omdat ik zelf in de overwegingsfase zit (gaan we wel/ niet voor het ouderschap)
Waarom wel of juist niet?
Reden voor topic
De laatste jaren heb ik via mijn netwerk een aantal personen ontmoet die uit zichzelf aangaven dat zij erg van hun kinderen houden, maar toch spijt hadden dat zij voor het ouderschap hadden gekozen. Ik ben benieuwd hoe personen buiten mijn netwerk dit ervaren. Ook omdat ik zelf in de overwegingsfase zit (gaan we wel/ niet voor het ouderschap)
anoniem_64b796d63a884 wijzigde dit bericht op 14-06-2021 20:32
Reden: Verduidelijking
Reden: Verduidelijking
4.38% gewijzigd
zaterdag 19 juni 2021 om 18:31
zondag 20 juni 2021 om 06:01
Nee hoor, zo klinkt ze helemaal niet. Goed dat ze zich uitspreekt.Mikmakmadame schreef: ↑19-06-2021 12:37Sorry maar wat een mistroostigheid spreekt uit jouw post. Je klinkt zwaar depressief.
zondag 20 juni 2021 om 06:34
Ik sluit me helemaal aan bij Lux. Wat ik wel echt heb onderschat; vanaf het moment dat je een positieve test in handen hebt, beginnen de zorgen en die houden ook niet meer op. Je bent continu bezorgd dat hen iets overkomt, dat jou iets overkomt, etc.
Maar ik zou het zeker opnieuw doen en dan liefst nog jonger ook zodat ik een groter gezin had kunnen hebben (heb er nu 2, had er achteraf gezien best 4 gewild maar dat gaat niet meer lukken qua leeftijd en belasting).
Maar ik zou het zeker opnieuw doen en dan liefst nog jonger ook zodat ik een groter gezin had kunnen hebben (heb er nu 2, had er achteraf gezien best 4 gewild maar dat gaat niet meer lukken qua leeftijd en belasting).
zondag 20 juni 2021 om 08:22
Ik ben 1 van die spijtoptanten: als ik geweten had waar ik aan begonnen was, had ik nooit een kind gekregen.
Na de geboorte liep ik compleet vast in het balanceren van werk, baby, relatie en vooral mezelf zijn. Na 4 jaar paniek aanvallen, huilbuien en overspannenheid zat kind op school en kon ik in therapie. Drie jaar therapie en de diagnose autisme verder, slik ik nu anti depressiva om de scherpe kantjes eraf te halen. Sinds kind naar de basisschool gaat én een goede taakverdeling met manlief (hij ‘doet’ kind in de vakantie en ik pak regelmatig een kindvrije dag in het weekend) gaat het beter.
Bij twijfel niet doen is dan ook mijn mantra.
Ik heb verder het liefste kind van de wereld, maar met name de eerste vier jaar zijn niet makkelijk geweest. Ik heb altijd mijn best gedaan om kind niet te laten merken van mijn worsteling. Maar hij weet dat hij geen broertje of zusje heeft omdat dat voor mama te druk is. Godzijdank krabbelde ik op rond zijn 5e levensjaar en hebben we nu een modus gevonden die werkt voor ons drieën.
Na de geboorte liep ik compleet vast in het balanceren van werk, baby, relatie en vooral mezelf zijn. Na 4 jaar paniek aanvallen, huilbuien en overspannenheid zat kind op school en kon ik in therapie. Drie jaar therapie en de diagnose autisme verder, slik ik nu anti depressiva om de scherpe kantjes eraf te halen. Sinds kind naar de basisschool gaat én een goede taakverdeling met manlief (hij ‘doet’ kind in de vakantie en ik pak regelmatig een kindvrije dag in het weekend) gaat het beter.
Bij twijfel niet doen is dan ook mijn mantra.
Ik heb verder het liefste kind van de wereld, maar met name de eerste vier jaar zijn niet makkelijk geweest. Ik heb altijd mijn best gedaan om kind niet te laten merken van mijn worsteling. Maar hij weet dat hij geen broertje of zusje heeft omdat dat voor mama te druk is. Godzijdank krabbelde ik op rond zijn 5e levensjaar en hebben we nu een modus gevonden die werkt voor ons drieën.
zondag 20 juni 2021 om 09:21
lollypopje schreef: ↑16-06-2021 13:58In eerste instantie om de simpele reden dat het gewoon niet bij mij past. Ik kan mijzelf niet zien als moeder.
Dat alleen al maakt mij niet geschikt als moeder.
Uiteraard kan ik daarna nog allerlei redenen noemen, waarom het nog meer beter is van niet. Maar dat is eigenlijk wel de hoofdreden.
Zo ook hier. Het gekke is dat als je dat zegt, mensen je willen overtuigen dat het je wel past.
Maar ik ken mezelf het beste en weet dat ik er niet gelukkig van zou worden. En dan moet je er gewoon niet aan beginnen. Zo simpel is het.
zondag 20 juni 2021 om 09:47
Nog altijd ben ik blij dat het bij eentje is gebleven. Ik ben zeker geen geboren moeder, wist ook niet of ik het echt leuk zou vinden toen ik zwanger was. Ik zat niet op een roze wolk destijds, dus kon ik er ook niet afdonderen. Maar ik heb mazzel gehad, ik heb een makkelijk kind dat goed bij mij past qua karakter. De meest zoete baby en leukste puber met vooral dezelfde humor als ik.
De drukte van meer kinderen heeft mij nooit getrokken, eentje was voor mijn precies goed. Ik was begin 20 dus voor deze tijd vrij jong, maar ook dat zou ik niet veranderen.
De drukte van meer kinderen heeft mij nooit getrokken, eentje was voor mijn precies goed. Ik was begin 20 dus voor deze tijd vrij jong, maar ook dat zou ik niet veranderen.
zondag 20 juni 2021 om 10:31
Ik maak mijzelf best vaak zorgen om het klimaat. En ben het voor een groot deel eens met wat je schrijft. Maar een leven is toch niet alleen maar de moeite waard als je oud kan worden. We genieten iedere dag van elkaar, en hoe het er over 20 jaar uit ziet ziet we dan wel weer.Crovax schreef: ↑19-06-2021 15:11Nee hoor. Ik geniet van de tijd die ik heb. Maar we zitten als soort in zo'n totale en niet te bevatten existentiële crisis dat toe geven dat er geen weg meer terug is voor de meeste mensen te moeilijk is om toe te geven. Makkelijker is je kop in het zand steken en hopen dat het weg gaat, het zichzelf wel oplost of een ander het oplost. Dan hoef je geen comfort in te leveren en stil te staan bij de realiteit. En de realiteit IS zwartgallig. Wat je er van vind of erbij voelt doet niets af aan het feit dat we al tientallen jaren bewust naar de afgrond zijn blijven lopen. Nu zien we de afgrond maar is het te laat om af te remmen.
Dit soort reacties zijn ook typisch voorbeeld van wat ik bedoel. Meteen heftig vanuit emotie reageren in plaats goed te kijken naar de realiteit. Volgens de huidige modellen hebben we nog een goede 20 tot 40 jaar als we op deze manier door blijven gaan met ontbossing, vervuiling en overbevolking. Als de temperatuur blijft stijgen gaan bepaalde systemen die essentieel zijn voor de ecologische balans falen, daardoor falen en veranderen andere systemen etc etc. Dan krijg je een cascade. Bijna iedereen weet dat het slecht voor de aarde en mensheid is als de temperatuur blijft stijgen. En de temperatuur BLIJFT stijgen. Wat verwachten mensen dat er dan gebeurd?
Maar er verandert niets. Wat niet onlogisch is ineen maatschappij waar 'hebben' centraal staat in plaats van 'zijn' en 'voelen'. Degenen die er het meeste aan kunnen doen door middel van beleid maken zijn juist degenen die het meeste te verliezen bij veranderend beleid. Uitendelijk verliezen we daardoor met z'n allen. En voor de meeste mensen is het lastig om onder ogen te zien dat we al verloren hebben. De aarde gaat er over 40 jaar heel anders uitzien en in wat voor hoedanigheid wij er dan deel vanuit maken valt nog te bezien.
Als ik morgen dood zou gaan ben ik geen 31 meer geworden, maar dat betekent niet dat mijn leven dan geen betekenis zou hebben gehad. Ik vind het een verschrikkelijk idee dat ik geen controle heb over hoe mijn kinderen hun toekomst er uit ziet. En dat het er naar alle waarschijnlijkheid niet erg rooskleurig uit ziet. Maar geen enkele ouder die ooit bestaan heeft, heeft zijn kind een rooskleurige toekomst kunnen garanderen. Met die instelling was de mensheid allang uitgestorven. En ja natuurlijk voel ik mij weleens schuldig dat ik mijn kinderen opzadel met de gevolgen van klimaatverandering. Maar dat is puur vanaf de luxe positie dat ik mijn kinderen al alles heb kunnen geven, in vergelijking met een héél groot deel van de mensen op deze aarde.
zondag 20 juni 2021 om 11:07
Ik heb 1 kind en daar blij mee. Ik had haar liever niet met mijn ex gehad maar dan had ik dochter ook niet gehad, dus dat is een beetje een non-idee. Ik ben erg blij met mijn keuze om het te beperken tot 1 kind. Dit omdat ik met mijn ADD mijn handen vol heb aan 1 kind en mijzelf. Daarnaast heeft mijn ex een zodanige negatieve invloed om mijn leven en dat van mijn kind gehad dat meer dan 1 kind (met mijn huidige vriend) echt te veel zou zijn geweest. Ik heb daar geen verdriet van want 1 kind past sowieso beter bij mij. Wel heb ik veel verdriet gehad van de schade die het gedrag van mijn ex heeft opgeleverd voor mijn kind (en ook voor mij). Ik had haar een zorgelijker kindtijd gegund. Het gaat nu goed met haar, maar ex blijft een stoorzender wat soms erg vermoeiend is, terwijl wij gek genoeg wij op het oog een goede co-ouderschap hebben.
zondag 20 juni 2021 om 13:19
Geen ouder kan zijn kind een rooskleurige toekomst kunnen garanderen. Maar als je nu voor kinderen kiest dan garandeer je je kind een zwarte toekomst. Onze ouders hebben ons opgezadeld met de gevolgen van klimaatverandering en wij hebben er niets mee gedaan. Nu zadelen wij onze kinderen op met het eind van de maatschappij zoals wij die kennen. Dat is nogal een verschil vind ik. Dat je leeft is geen keus die je zelf hebt gemaakt, het is je opgelegd door je ouders die kinderen willen. Als je nu kinderen neemt schenk je ze dan het leven of doe je ze het leven aan?JenBarber schreef: ↑20-06-2021 10:31Ik maak mijzelf best vaak zorgen om het klimaat. En ben het voor een groot deel eens met wat je schrijft. Maar een leven is toch niet alleen maar de moeite waard als je oud kan worden. We genieten iedere dag van elkaar, en hoe het er over 20 jaar uit ziet ziet we dan wel weer.
Als ik morgen dood zou gaan ben ik geen 31 meer geworden, maar dat betekent niet dat mijn leven dan geen betekenis zou hebben gehad. Ik vind het een verschrikkelijk idee dat ik geen controle heb over hoe mijn kinderen hun toekomst er uit ziet. En dat het er naar alle waarschijnlijkheid niet erg rooskleurig uit ziet. Maar geen enkele ouder die ooit bestaan heeft, heeft zijn kind een rooskleurige toekomst kunnen garanderen. Met die instelling was de mensheid allang uitgestorven. En ja natuurlijk voel ik mij weleens schuldig dat ik mijn kinderen opzadel met de gevolgen van klimaatverandering. Maar dat is puur vanaf de luxe positie dat ik mijn kinderen al alles heb kunnen geven, in vergelijking met een héél groot deel van de mensen op deze aarde.
Maatschappijen en samenlevingen zijn altijd aan verandering onderhevig in die zin dat elk rijk valt en er daaruit weer iets nieuws bloeit. Maar dat is altijd gebeurd omdat het systeem faalde of het rijk te groot werd. Nu faalt de samenleving ook door het systeem van volledig doorgeslagen kapitalisme, maar ook omdat letterlijk de planeet faalt omdat één diersoort de natuurlijke balans zo verstoord heeft. Dit is in de geschiedenis van de aarde nog nooit voorgekomen en juist daarom ook zo lastig te vatten.
Als je de leeftijd van de planeet terugbrengt naar begrijpelijke en overzichtelijke data dan is de aarde 46 jaar oud, bestaat de mensheid 4 uur en is de industriele revolutie een minuut geleden begonnen. En binnen die minuut hebben we meer dan de helft van 's werelds bossen gekapt en de planeet volledig afgeleefd. En het is typische menselijke arrogantie om dan te denken dat het wel mee valt. Maar het valt niet mee. We staan er echt heel slecht voor.
zondag 20 juni 2021 om 15:36
De gedachte dat je slechts twintig jaar met enige zekerheid een stabiel leven kunt schenken lijkt mij een evidente reden om net niet aan kinderen te beginnen.JenBarber schreef: ↑20-06-2021 10:31Ik maak mijzelf best vaak zorgen om het klimaat. En ben het voor een groot deel eens met wat je schrijft. Maar een leven is toch niet alleen maar de moeite waard als je oud kan worden. We genieten iedere dag van elkaar, en hoe het er over 20 jaar uit ziet ziet we dan wel weer.
...
Zo zwart als Crovax zie ik het niet altijd, maar voor mij waren de klimaatproblemen en ons economisch bestel toch een voorname reden om niet aan kinderen te beginnen.
Ik geloof dat onze maatschappij over dertig jaar onherkenbaar verandert zal zijn tegenover de jaren negentig en eigenlijk maak ik me daarbij enorme zorgen over om mijn stiefzoon. Daar hij een beperking heeft slaag ik er niet in om hem de vaardigheden bij te brengen die volgens mij in de toekomst vitaal zullen zijn en vrees ik echt dat hij harde klappen zal krijgen mocht ons sociaalstelsel filiaal in elkaar stuiken onder de bijkomende druk van de klimaatproblematiek.
De gedachte dat je dan ooit de bewuste keuze hebt gemaakt om een leven daaraan bloot te stellen, lijkt me loodzwaar.
zondag 20 juni 2021 om 15:52
Zoek anders even op wat het betekent als de aarde straks 3 graden is opgewarmd. En als we straks op 4 graden zitten. En uiteindelijk op 6. Er kunnen geen oplossingen voor komen, behalve NU meteen stoppen met de CO2-uitstoot. En dan nog gaan we door naar 2,5 graden, omdat de aarde nog even op blijft warmen (hopelijk max 2,5, als we op 3 uitkomen gaan we door en is er geen weg meer terug).Beschuitmetjam schreef: ↑19-06-2021 18:27Je klinkt inderdaad heel zwartgallig maar ben bang dat je voor een deel gelijk gaat krijgen. Toch denk ik ook dat het aanpassingsvermogen van de mens groot is. Alleen verwacht ik dat die aanpassingen niet voor iedereen weggelegd is. Mensen die het financieel beter hebben zullen makkelijker met o.a. hitte, overstromingen, andere extreme weervormen, duurder worden voedsel etc. om kunnen gaan. Dus misschien komt er een soort tweedeling in de maatschappij? Ik weet het niet, maar in dat opzicht ben ik blij 'maar' één kind te hebben die we de beste kansen kunnen geven.
Het betekent dat er straks watertekort is, voedseltekort en dat er burgeroorlogen zullen ontstaan. Ja, ook hier, in de westerse wereld. Bij 5 a 6 graden opwarming is de aarde één groot rottend lijkenparadijs. In een eerder tijdperk dat de aarde 6 graden warmer was dan nu, was het enige leven op aarde kleine micro-organismen. Mensen kunnen niet overleven bij die temperaturen, ook omdat er dan geen voedsel meer is.
Er zijn gewoon te veel mensen op aarde. De enige oplossing is een allesvernietigende ziekte om het bevolkingsaantal enorm te reduceren. En daarmee de CO2-uitstoot terug te brengen naar 0.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
zondag 20 juni 2021 om 17:44
Kinderen, zou ik het opnieuw doen, dan zeg ik aarzelend ja...
Niet om mijn kinderen, ik houd zielsveel van mijn kinderen, de band onderling is heel goed.
Het is meer dat het zorgeloze van vroeger voorgoed verdwenen is en dat je altijd "aan" staat als het om je kinderen gaat.
De liefde is groot, maar de zorgen zijn er ook. Ik gun ze zoveel moois en geluk, maar zie tegelijkertijd dat het leven niet altijd makkelijk en eerlijk is.
Ex en ik zijn gescheiden en het verdriet van de kinderen vond ik hartverscheurend.
Al met al brengen kinderen allerlei geluksgevoelens met zich mee, dus zeg ik toch weer JA!
Niet om mijn kinderen, ik houd zielsveel van mijn kinderen, de band onderling is heel goed.
Het is meer dat het zorgeloze van vroeger voorgoed verdwenen is en dat je altijd "aan" staat als het om je kinderen gaat.
De liefde is groot, maar de zorgen zijn er ook. Ik gun ze zoveel moois en geluk, maar zie tegelijkertijd dat het leven niet altijd makkelijk en eerlijk is.
Ex en ik zijn gescheiden en het verdriet van de kinderen vond ik hartverscheurend.
Al met al brengen kinderen allerlei geluksgevoelens met zich mee, dus zeg ik toch weer JA!
zondag 20 juni 2021 om 17:49
Lastig, ik ben ontzettend blij met mijn kind, we hadden het niet beter kunnen treffen. Mijn leven is echt leuker met haar erbij, maar heb ik haar een plezier gedaan door haar op de wereld te zetten? Dat weten we pas over vele jaren. Als zij dan gelukkig is ben ik tevreden, anders zeg ik dat ik het niet nog een keer zou doen.
zondag 20 juni 2021 om 18:01
Maar dit probleem was nog vrij lokaal en niet wereldwijd. Klimaatverandering treft letterlijk de hele wereldbevolking. Er is geen ontsnappen aan.
Ik ben ook wel wat pessimistisch wat dat betreft en ben eigenlijk heel benieuwd naar hoe mensen zoals jij toch "de moed er in kunnen houden" en meerdere kinderen krijgen. Ik vind het optimisme wel bewonderenswaardig
Maar dit is erg off topic dus ik verwacht geen reactie
zondag 20 juni 2021 om 19:09
Ik heb Lange Frans in m’n hoofd: “Waar het schip strandt, is waar het schip strandt. En tot die tijd is er niks aan de hand.”Beschuitmetjam schreef: ↑20-06-2021 18:01Maar dit probleem was nog vrij lokaal en niet wereldwijd. Klimaatverandering treft letterlijk de hele wereldbevolking. Er is geen ontsnappen aan.
Ik ben ook wel wat pessimistisch wat dat betreft en ben eigenlijk heel benieuwd naar hoe mensen zoals jij toch "de moed er in kunnen houden" en meerdere kinderen krijgen. Ik vind het optimisme wel bewonderenswaardig
Maar dit is erg off topic dus ik verwacht geen reactie
(Al eet ik dus al twintig jaar geen vlees meer, pak ik zelden het vliegtuig, draag ik kleding helemaal af en probeer ik nog andere dingen te doen om mijn ecologische voetafdruk te verkleinen)
zondag 20 juni 2021 om 20:30
Volmondig ja. Ik ben heel gek op m’n dochter (nu 10). Vind het jammer dat het er maar bij 1 is gebleven maar zo is het nu eenmaal gelopen. Ben een relaxte moeder en heb een relaxte dochter, ik besef me dat dat ook anders kan zijn. Dat lijkt me echt super zwaar. Ik heb een paar vriendinnen met zorgenkinderen en zie wat een stempel dat op hun leven drukt, erg moeilijk om te zien.
zondag 20 juni 2021 om 20:46
En het leven is zoveel leuker zonder vlees, en met een naaimachine! Het maakt je creatief: instant hobby’s. Ik kan het van harte aanbevelen. De bakfietsvakantie vind ik overigens ook fantastisch, ik doe subtiele pogingen op social media om NS ertoe te bewegen bakfietsen in treinen te faciliteren
zondag 20 juni 2021 om 22:17
Dat sowieso ook inderdaad, een totaalverbod op het eten van vlees. Wereldwijd. En daarnaast: een ziekte zoals de pest. Want het bevolkingsaantal moet echt omlaag.
En dan is er weer hoop.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
zondag 20 juni 2021 om 22:20
zondag 20 juni 2021 om 22:24
https://www.scientias.nl/wil-minder-co2 ... oorvoeren/
Geen kinderen: je bespaart 58,6 ton CO2-uitstoot per jaar (PER KIND!).
Geen vlees eten: je bespaart 0,8 ton CO2-uitstoot per jaar.
Geen auto rijden: je bespaart 2,4 ton CO2-uitstoot per jaar.
Geen kinderen: je bespaart 58,6 ton CO2-uitstoot per jaar (PER KIND!).
Geen vlees eten: je bespaart 0,8 ton CO2-uitstoot per jaar.
Geen auto rijden: je bespaart 2,4 ton CO2-uitstoot per jaar.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF