Kinderen
alle pijlers
Kinderen, zou je het opnieuw doen?
maandag 14 juni 2021 om 20:28
Als je de tijd terug kon draaien, zou je dan opnieuw kiezen voor het ouderschap?
Waarom wel of juist niet?
Reden voor topic
De laatste jaren heb ik via mijn netwerk een aantal personen ontmoet die uit zichzelf aangaven dat zij erg van hun kinderen houden, maar toch spijt hadden dat zij voor het ouderschap hadden gekozen. Ik ben benieuwd hoe personen buiten mijn netwerk dit ervaren. Ook omdat ik zelf in de overwegingsfase zit (gaan we wel/ niet voor het ouderschap)![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Waarom wel of juist niet?
Reden voor topic
De laatste jaren heb ik via mijn netwerk een aantal personen ontmoet die uit zichzelf aangaven dat zij erg van hun kinderen houden, maar toch spijt hadden dat zij voor het ouderschap hadden gekozen. Ik ben benieuwd hoe personen buiten mijn netwerk dit ervaren. Ook omdat ik zelf in de overwegingsfase zit (gaan we wel/ niet voor het ouderschap)
anoniem_64b796d63a884 wijzigde dit bericht op 14-06-2021 20:32
Reden: Verduidelijking
Reden: Verduidelijking
4.38% gewijzigd
maandag 14 juni 2021 om 20:58
Absoluut. Het is soms echt wel zwaar (geweest), maar naast al mijn andere rollen is die van moeder en opvoeder de meest zinvolle. Ik wist als kind al dat ik moeder wilde worden en mijn kinderen hebben zich op een bepaald moment gewoon aangediend. Al het wikken en wegen wat sommigen doen, kan ik dus niet echt goed begrijpen. Zodra je kinderen er zijn, maken ze zo’n vanzelfsprekend deel uit van je leven. Niets verandert echt, maar je hebt er gewoon een nieuwe dimensie bij.
maandag 14 juni 2021 om 20:58
Mijn oudste wordt inderdaad gepest op een wrede en beschadigende manier. Haar leerkracht heeft haar leven zojuist nog moeilijker gemaakt door dom en onnadenkend te zijn, zoals mensen met relatief veel macht en weinig vooruitziendheid dat kunnen zijn. En moeten toekijken en eigenlijk niets wezenlijks kunnen veranderen in haar ongeluk vind ik verschrikkelijk.
Maar al deze zaken ten spijt, vind ik mijn kinderen fantastisch. Ik hoop alleen dat zij net zo blij zijn er te zijn als ik dat ben.
Maar al deze zaken ten spijt, vind ik mijn kinderen fantastisch. Ik hoop alleen dat zij net zo blij zijn er te zijn als ik dat ben.
maandag 14 juni 2021 om 20:58
Had ik ook onderschat. Ik vind het erg zwaar om je kinderen het zwaar te zien hebben. Vooral nu ze ouder zijn, hun wereld groter is en niet meer alles is opgelost met een knuffel en een kus.
maandag 14 juni 2021 om 20:59
Ik zou er op dit moment niet meer aan moeten denken om opnieuw te beginnen (en altijd heel blij dat ik bij andermans baby's wel de lusten maar niet de lasten heb en ze weer terug aan de ouders kan geven), maar ik had het niet willen missen. Hoe mijn kinderen als broer en zus met elkaar zijn; ik geloof niet dat er iets mooiers bestaat ...
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
maandag 14 juni 2021 om 21:00
Ik zou het niet nog eens doen, nee. Ik hou van mijn zoon met een onvoorstelbare intensiteit, ik zou niet meer zonder hem kunnen, en ik vind het moederschap niet heel zwaar en ook echt wel vol leuke en bijzondere momenten zitten. Maar: ik vind het als geheel gewoon niet interessant genoeg om het nog eens te doen. Ik zou in een volgend leven liever ruimte houden voor andere avonturen.
En ook een beetje Love2themoon zegt.
En ook een beetje Love2themoon zegt.
maandag 14 juni 2021 om 21:01
Nee. Ik houd meer van mijn kind dan van wie dan ook, maar het ouderschap an sich brengt mij weinig plezier en voelt als een permanente inbreuk op mijn eigen leven. Iets wat ik enorm heb onderschat en waar mijn persoonlijkheid in z'n geheel niet op is ingericht. Misschien wordt het nog beter, geen idee. Ik weet wel dat ik er enorm naar uitkijk om alle fases van kind mee te gaan maken, maar ik denk niet dat ik het, als ik terug kon gaan in de tijd, opnieuw zou doen.
maandag 14 juni 2021 om 21:01
Dat klinkt heel naar. Mijn kinderen zijn gelukkig nooit gepest voor zover ik weet (en ik weet als geen ander dat je niet alles weet als ouder). Ik heb leuke kinderen, maar ze hebben issues. En vrijwel elk kind heeft wel iets waarmee hij of zij worstelt. En als ouder kun je niet altijd (goed) helpen.Thalas schreef: ↑14-06-2021 20:58Mijn oudste wordt inderdaad gepest op een wrede en beschadigende manier. Haar leerkracht heeft haar leven zojuist nog moeilijker gemaakt door dom en onnadenkend te zijn, zoals mensen met relatief veel macht en weinig vooruitziendheid dat kunnen zijn. En moeten toekijken en eigenlijk niets wezenlijks kunnen veranderen in haar ongeluk vind ik verschrikkelijk.
Maar al deze zaken ten spijt, vind ik mijn kinderen fantastisch. Ik hoop alleen dat zij net zo blij zijn er te zijn als ik dat ben.
Spijt heb ik absoluut niet, maar de zorgen vind ik soms zwaar.
maandag 14 juni 2021 om 21:04
Wat ontzettend rot voor jullieThalas schreef: ↑14-06-2021 20:58Mijn oudste wordt inderdaad gepest op een wrede en beschadigende manier. Haar leerkracht heeft haar leven zojuist nog moeilijker gemaakt door dom en onnadenkend te zijn, zoals mensen met relatief veel macht en weinig vooruitziendheid dat kunnen zijn. En moeten toekijken en eigenlijk niets wezenlijks kunnen veranderen in haar ongeluk vind ik verschrikkelijk.
Maar al deze zaken ten spijt, vind ik mijn kinderen fantastisch. Ik hoop alleen dat zij net zo blij zijn er te zijn als ik dat ben.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 14 juni 2021 om 21:04
maandag 14 juni 2021 om 21:08
Nee. Een beetje zoals Alecta en Thalas het beschrijven.....
Tuurlijk hou ik zielsveel van ze maar ik vind het vreselijk dat ik altijd veel zorgen om ze heb. Ze zitten diep heel in mijn hart en als het leven voor hen niet lekker verloopt heb ik daar ontzettend last van. Veel meer dan ik ooit had gedacht.
Ik ben geen moeder in hart en nieren; mijn werk vind ik ook heel belangrijk en daar haal ik heel veel voldoening uit. En kinderen belemmeren in mijn ogen toch wel een beetje je carriere. Daar lig ik niet erg wakker van, hoor, maar achteraf denk ik wel vaak: "Als we ze niet hadden gekregen had ik zeker weten óók een heel leuk leven gehad". Met veel meer reizen, veel meer tijd, veel minder zorgen en nóg leuker werk.
Tuurlijk hou ik zielsveel van ze maar ik vind het vreselijk dat ik altijd veel zorgen om ze heb. Ze zitten diep heel in mijn hart en als het leven voor hen niet lekker verloopt heb ik daar ontzettend last van. Veel meer dan ik ooit had gedacht.
Ik ben geen moeder in hart en nieren; mijn werk vind ik ook heel belangrijk en daar haal ik heel veel voldoening uit. En kinderen belemmeren in mijn ogen toch wel een beetje je carriere. Daar lig ik niet erg wakker van, hoor, maar achteraf denk ik wel vaak: "Als we ze niet hadden gekregen had ik zeker weten óók een heel leuk leven gehad". Met veel meer reizen, veel meer tijd, veel minder zorgen en nóg leuker werk.
maandag 14 juni 2021 om 21:11
Wat heb je dit bijzonder mooi omschreven ❤lux- schreef: ↑14-06-2021 20:44Zelfs met zieke baby op de arm na een dag thuiswerken met kleuter erbij (niemand mag de deur uit want baby heeft koorts), zeg ik volmondig ja.
Is het altijd leuk? Nee. Zijn er momenten dat ik ze op marktplaats wil zetten? Natuurlijk. Kan mijn kleuter op een geheel nieuwe wijze het bloed onder m’n nagels vandaan halen? Jazeker. Heeft vermoeidheid een nieuwe dimensie gekregen? Helaas wel.
Maar over 40 jaar weet ik die dingen toch niet meer. Dan herinner ik me wat er ook was: scháterende kinderstemmetjes, voetballen en van glijbanen glijden, snoeten die druipen van watermeloen- of kersensap omdat ze het zó lekker vinden, eerste woordjes en stapjes, hoe trots (en bang) je bent als je ex-peuter ineens dat grote basisschoolplein op stapt en gewoon mee blijkt te kunnen komen met die enorm grote kinderen, hoe je door donshaartjes aait en fluweelzachte bolle wangetjes kust, hoe je bijna al het leed kan sussen gewoon door ze in je armen te nemen en hun hoofdje in je nek te laten begraven, hoe ze slapen in de meest bizarre houdingen, welke gekke uitspraken ze doen en hoe ze woorden verhaspelen. Mijn baby die letterlijk trilt van enthousiasme. Hoe ze de wereld verkennen, stapje voor stapje, en jij kunt zien hoe dat gaat in een mens, van hulpeloos, bijna blind wezentje met maar 1 instinct (eten) naar een rondrazende kleuter op een fiets in een paar jaar tijd.
Kinderen leven vol overgave, energie en pure levenslust. Ze zien de magie in de wereld en zitten barstensvol nieuwsgierigheid en leergierigheid. Als je door die appelstroophandjes heen kunt kijken nemen ze je er dolgraag in mee.
Dus ja. Zonder aarzelen. Zou ik het 100x opnieuw doen.
Ik sluit me aan... maar het marktplaats idee heb ik nog nooit gehad. Drie jaar geleden bevallen van de eerste en op een roze wolk geschoten waar ik nog steeds zit. Inmiddels zwanger van nummer 2.
maandag 14 juni 2021 om 21:12
Ik vind ouderschap soms vaak best zwaar. Ook door de eisen die ik aan mezelf stel als ouder. Ik heb wel momenten dat ik denk, had ik er met de wetenschap van nu voor gekozen? Omdat ik ook voor carrière wil gaan en dat niet helemaal kan combineren met ouderschap zoals ik ouderschap zie/ goed vind. Aan de andere kant kan ik me ook niet voorstellen niet m’n kind te hebben en niet ouder te zijn. Dat zou voor mij toch leeg voelen ofzo.
maandag 14 juni 2021 om 21:12
Absoluut, al vind ik het ouderschap wel een stuk zwaarder dan ik had verwacht. Mijn kinderen zijn nu 6 en 3 en nu pas heb ik het gevoel dat ik gewoon mijn eigen leven kan leiden alleen dan met aanvulling van mijn twee heerlijke levensgenieters. Hoewel ze nog steeds wel erg bewerkelijk zijn vooral rond bed tijd, maar nu ik mijzelf gewoon normaal kan opladen is dat goed te doen.
Wat ik ook wel heel zwaar vind is dat je zo kwetsbaar bent met kinderen. Het idee alleen al dat er iets met ze gebeurt, of dat ze ongelukkig worden of weet ik het brrr. Dat vind ik wel soms een heel akelig idee.
En wat ik heel erg heb gemist is een netwerk. Wij stonden er als jonge ouders vrijwel alleen voor. Ik denk dat het ouderschap al een stuk makkelijker is de eerste jaren als je zelf betrokken ouders of andere naasten hebt.
Maar goed de liefde voor mijn kinderen en de knuffels en kusjes. Daar kan niets in het leven tegenop.
Wat ik ook wel heel zwaar vind is dat je zo kwetsbaar bent met kinderen. Het idee alleen al dat er iets met ze gebeurt, of dat ze ongelukkig worden of weet ik het brrr. Dat vind ik wel soms een heel akelig idee.
En wat ik heel erg heb gemist is een netwerk. Wij stonden er als jonge ouders vrijwel alleen voor. Ik denk dat het ouderschap al een stuk makkelijker is de eerste jaren als je zelf betrokken ouders of andere naasten hebt.
Maar goed de liefde voor mijn kinderen en de knuffels en kusjes. Daar kan niets in het leven tegenop.
maandag 14 juni 2021 om 21:13
Ik denk dat als je aan een groep mensen vraagt of ze dezelfde keus nog eens zouden maken, ongeacht het onderwerp, dat een groot aantal dan zal zeggen van niet. Omdat je nou eenmaal maar één leven hebt en veel mensen zich afvragen ‘hoe het zou zijn als’. Dus die zouden in een volgend leven niet weer accountant worden, die zouden in een volgend leven vrijgezel blijven, en geen kinderen willen, of ze zouden als ze het allemaal geweten hadden eerst 5 jaar zijn gaan reizen of juist wél gaan studeren.
Dat gaat niet over kinderen maar over spijt in het algemeen, over levenskeuzes die je maar 1x of misschien 2x kunt maken en waar naarmate je ouder wordt steeds minder ruimte voor is omdat veel al vastligt.
Ik denk dat het iig weinig zegt over of mensen spijt hebben van hun kinderen. Wel over de tijdsgeest, cultuur, leeftijd enz.
Dat gaat niet over kinderen maar over spijt in het algemeen, over levenskeuzes die je maar 1x of misschien 2x kunt maken en waar naarmate je ouder wordt steeds minder ruimte voor is omdat veel al vastligt.
Ik denk dat het iig weinig zegt over of mensen spijt hebben van hun kinderen. Wel over de tijdsgeest, cultuur, leeftijd enz.
maandag 14 juni 2021 om 21:14
Ik zou het zeker weer doen en dan hopelijk met de kennis van nu. En dan wat eerder en nog eentje erbij.
Die band die je hebt vind ik heel fijn. Het onvoorwaardelijke houden van, het bij elkaar horen.
Maar ik vind het soms ook heel zwaar. ik heb een kind met wat dingetjes dat niet goed past in het systeem en dat is soms ontzettend zwaar. Kost ook veel tijd. Gesprek op school, gesprek met de psycholoog enz enz.
Maar het heeft mijn leven zin gegeven. Het draait niet meer alleen om mij en dat vind ik een verrijking.
Die band die je hebt vind ik heel fijn. Het onvoorwaardelijke houden van, het bij elkaar horen.
Maar ik vind het soms ook heel zwaar. ik heb een kind met wat dingetjes dat niet goed past in het systeem en dat is soms ontzettend zwaar. Kost ook veel tijd. Gesprek op school, gesprek met de psycholoog enz enz.
Maar het heeft mijn leven zin gegeven. Het draait niet meer alleen om mij en dat vind ik een verrijking.
maandag 14 juni 2021 om 21:14
Ja, zeker!
Ik vind mijn leven echt leuker erop geworden. Zonder kind was mijn leven vast ook goed geweest, ik heb pas op mijn 35e mijn kind gekregen dus ik weet ook prima hoe mijn leven zonder kind was, maar ik vind mijn leven echt gezelliger op geworden.
Mijn dochter is nu 13, ik heb haar alleen gekregen, en zij gaat natuurlijk steeds meer uitvliegen maar ik hoop echt dat het nog lang duurt voordat ze echt uit huis gaat.
Hoewel we elkaar af en toe echt zat zijn en soms vind ik de zorgen om een kind best zwaar, voor mij valt dat echt in het niet tegen alle leuke dingen.
Ik vind mijn leven echt leuker erop geworden. Zonder kind was mijn leven vast ook goed geweest, ik heb pas op mijn 35e mijn kind gekregen dus ik weet ook prima hoe mijn leven zonder kind was, maar ik vind mijn leven echt gezelliger op geworden.
Mijn dochter is nu 13, ik heb haar alleen gekregen, en zij gaat natuurlijk steeds meer uitvliegen maar ik hoop echt dat het nog lang duurt voordat ze echt uit huis gaat.
Hoewel we elkaar af en toe echt zat zijn en soms vind ik de zorgen om een kind best zwaar, voor mij valt dat echt in het niet tegen alle leuke dingen.
maandag 14 juni 2021 om 21:17
Nee. Ik houd van haar... Misschien te veel.
Ze is nog geen vier, moet binnenkort naar school. Al een aantal jaren zie ik dat ze struggelt met bepaalde dingen en ik vermoed verschillende stoornissen/aandoeningen bij haar. Zelf ben ik ook fragieler dan ik dacht in het moederschap en ik merk dat ik me erg veel zorgen maak.
Dit alles maakt het ouderschap loodzwaar en er is momenteel maar weinig leuks aan...
Ik kan dan ook ongekend jaloers zijn op de mensen die er wel heerlijk van kunnen genieten. Maar ik gun het ze van harte
Ze is nog geen vier, moet binnenkort naar school. Al een aantal jaren zie ik dat ze struggelt met bepaalde dingen en ik vermoed verschillende stoornissen/aandoeningen bij haar. Zelf ben ik ook fragieler dan ik dacht in het moederschap en ik merk dat ik me erg veel zorgen maak.
Dit alles maakt het ouderschap loodzwaar en er is momenteel maar weinig leuks aan...
Ik kan dan ook ongekend jaloers zijn op de mensen die er wel heerlijk van kunnen genieten. Maar ik gun het ze van harte
maandag 14 juni 2021 om 21:17
Dat pesten en buitensluiten is van alle tijden. Zelfs volwassenen pesten. Helaas neemt school en soms de ouders van de pester het niet serieus.lux- schreef: ↑14-06-2021 20:52Ik heb dat vooral als andere kinderen mijn kind buitensluiten of pesten ofzo. Ik wéét dat ik hem zelf zijn sociale leventje moet laten opbouwen en dat het erbij hoort dat kinderen soms krengen zijn maar als er dus een lelijk doet tegen die van mij dan HAAT ik dat kind met een intensiteit die ik niet voor mogelijk had gehouden
Ik hoorde gisteren bijvoorbeeld een moeder zeggen ja mijn kindje is wel een draak, op kvd een baby geschopt haha.....kindje is 2. Dacht echt sorry... dat is toch al het begin. Het was hopelijk minder erg als ik schetste, maarja baby en kindje met schoenen.
Ik heb zelf geen kinderen en ben daar persoonlijk nu wel blij mee. Opa en oma zijn gun ik mijn ouders maar die zijn ook niet vitaal. En ik zie mijzelf niet als moeder. Lekker off topic...
maandag 14 juni 2021 om 21:18
Volmondig ja.
Wat ik wel heel zwaar vind zijn de zorgen en ook het kwetsbare, hoe zal de wereld zijn hem. Ik heb best een complex kind en ik ben bang dat het niet altijd makkelijk is en zal zijn voor hem.
Maar puur voor mezelf; mijn kind is echt het licht in mijn leven, de zon in de hemel en noem alle clichés maar op. Voor mij zijn ze allemaal waar met een gouden randje eromheen en ik ben intens dankbaar voor hem in mijn leven.
Wat ik wel heel zwaar vind zijn de zorgen en ook het kwetsbare, hoe zal de wereld zijn hem. Ik heb best een complex kind en ik ben bang dat het niet altijd makkelijk is en zal zijn voor hem.
Maar puur voor mezelf; mijn kind is echt het licht in mijn leven, de zon in de hemel en noem alle clichés maar op. Voor mij zijn ze allemaal waar met een gouden randje eromheen en ik ben intens dankbaar voor hem in mijn leven.
maandag 14 juni 2021 om 21:18
Jazeker. Het ouderschap vind ik lang niet altijd makkelijk, maar voor mij zeker wel te doen en ik ben er een beter mens door geworden. Sommige kwaliteiten heb ik ontwikkeld specifiek door het ouderschap en een aantal vervelende trekjes zijn meer naar de achtergrond verdreven. Verder vind ik mijn kinderen erg leuk.
Kan me overigens wel voorstellen dat het mensen tegenvalt. Er zijn veel dingen in het leven waardoor het ouderschap heel lastig kan zijn en je kunt niet eerst even proefdraaien om te kijken of het bevalt.
Kan me overigens wel voorstellen dat het mensen tegenvalt. Er zijn veel dingen in het leven waardoor het ouderschap heel lastig kan zijn en je kunt niet eerst even proefdraaien om te kijken of het bevalt.
maandag 14 juni 2021 om 21:19
Ik sluit mij hier helemaal bij aan. 20 jaar geleden was de wereld minder verrot dan nu. Maak mij echt zorgen om het klimaat, de strijd die geloof met zich mee brengt. Machtsmisbruik, die stomme telefoon enz enzLove2themoon schreef: ↑14-06-2021 20:50Zo dat is een lastige. Ik heb als antwoord nee. Dit heeft niks met mijn kind te maken maar meer met hoe ik de maatschappij zie veranderen. Alles word duurder, de woningnood en ga zo maar door. Dus soms kan ik weleens denken: ik heb jou op de wereld gezet en ik zorg voor je en hopelijk sla je straks je vleugels uit en vind je je weg en word je gelukkig. Maar de verantwoordelijkheid en de zorgen er om heen.....man man man. Voor mijn kind leefde ik veel meer zonder zorgen. Aan de andere kant kan ik me ook weer geen leven zonder kind meer voorstellen. Sorry is vast een warrig verhaal.
maandag 14 juni 2021 om 21:20
Het begin van wat?Doetje89 schreef: ↑14-06-2021 21:17Dat pesten en buitensluiten is van alle tijden. Zelfs volwassenen pesten. Helaas neemt school en soms de ouders van de pester het niet serieus.
Ik hoorde gisteren bijvoorbeeld een moeder zeggen ja mijn kindje is wel een draak, op kvd een baby geschopt haha.....kindje is 2. Dacht echt sorry... dat is toch al het begin. Het was hopelijk minder erg als ik schetste, maarja baby en kindje met schoenen.
Een tweejarige die iemand schopt is echt volslagen normaal.
