Kinderlozen moeten zich schikken naar mensen met kinderen?

08-09-2021 12:16 806 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me af of anderen dat ook ervaren? Voor mij is het tamelijk nieuw, namelijk, maar ik hoor vanuit mijn omgeving dat het vaak voorkomt.

Voorbeeld verwijderd, want dat nam teveel de overhand.

Vraag was of je het herkent dat je 'omdat je toch geen kinderen hebt' je maar flexibel moet opstellen, en je maar moet schikken naar de rest.
twinkelrainbowstar wijzigde dit bericht op 08-09-2021 14:43
65.74% gewijzigd
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Freya schreef:
09-09-2021 13:09

Want kindvrij schoonbroer Peter schrikt van een blote tiet en kindvrije schoonzusje Eva heeft smetvrees. Vervolgens klagen ze dat het restaurant geen oesters serveert en dat het veel te veel om de kinderen draaide, want oma stond een paar minuten een schommel te duwen, terwijl zij de aandacht van hun moeder wilde voor die oesters.


Jeeemmig wat een haat en nijd naar je kindvrije familie klinkt hier in door. Ik weet niet of zij echt zo zijn, maar in ons geval is dit niet zo. Wij hebben geen kinderen en hebben inmiddels moeten accepteren dat wij mijn schoonfamilie niet meer zien als we niet zelf proactief iets met de neefjes/nichtjes doen. Wij tellen als kindvrijen gewoon totaal niet mee. Alles in de familie draait om de kinderen en kleinkinderen. We zijn een jaar geleden verhuisd en broer en zus zijn beiden nog niet langs gekomen om even te kijken. Familiebijeenkomsten draaien alleen maar om de kinderen, de gesprekken van de ouders gaan alleen nog maar over de kinderen, langskomen kan niet want 'de kinderen'. Het lullige is, het zijn echt leuke kinderen en we gaan regelmatig even wat met ze doen om de band een beetje op te bouwen. Dat vinden de ouders ook leuk, want tja, aandacht voor hun kinderen. Maar andersom: helemaal niks nada noppes meer. En dat doet best pijn
Alle reacties Link kopieren
@ Freya

O, wat onaardig. Ik mag hopen dat je man het toen wel voor je opnam?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:04
Exact. Ik moet denken aan een barbecue waar ik ooit was met mijn peuter. Lage salontafels die vol stonden met kostbare wijnglazen en porseleinen borden. Handtassen die over de grond slingerden met allerlei spul erin dat niet voor kinderen geschikt is (medicijnen, make up, sleutels die niet kwijt mogen raken, geld en pasjes), gloeiendhete barbecue, een zwembad waar een kind in kan verdrinken, een huis waar allerlei kunststukken stonden van duizenden euro's.

Daar heb ik ook echt de blits gemaakt met mijn welopgevoede kind en wat was het allemaal leuk en gezellig. En iedereen speelde wel even met mijn kind (waardoor je nog 10x zo goed moet opletten, want het zijn mensen die geen kinderen gewend zijn, dus ze kunnen risico's niet goed inschatten).

Maar wat was ik kapot toen ik thuiskwam en mijn kind was zwaar overprikkeld en hyper, waardoor hij de hele nacht slecht heeft geslapen. We hebben nog twee dagen last gehad van die paar uurtjes barbecue, maar wat was het leuk en ontspannen voor iedereen (behalve voor mij, want ik heb inderdaad geen enkel stuk vlees bemachtigd en aan een slok wijn ben ik niet toe gekomen, laat staan aan een praatje dat verder ging dan een oppervlakkige paar woorden).
Oprechte vraag en niet aanvallend of invullend:
Wisten deze mensen dat er in het huis als hoe jij het beschouwt een kind meekwam? Wist jij waar jij terecht zou komen?
Hier ook geen (kleine) kinderen. Is het niet een beetje jouw aanname trouwens: geen kinderen gewend= risico niet kunnen inschatten?: Ons huis is allesbehalve kind-proof en ik ga ook niet voor visite met kinderen mijn complete huis verbouwen, geen zin in, geen tijd voor, bovendien zit er dan niemand op zijn of haar gemak. Dit heeft voor mij niets te maken met het wel/niet kunnen inschatten van risico's. Ik los het op door bij kleine kinderen degene te zijn die op visite gaat en als ze mijn kant opkomen. Ik ben daar ook eerlijk in op basis van bovenstaande. Je doet er niemand namelijk een plezier op deze manier, mij niet, kind niet en de ouder niet.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
katkaatje schreef:
09-09-2021 14:46
Jeeemmig wat een haat en nijd naar je kindvrije familie klinkt hier in door. Ik weet niet of zij echt zo zijn, maar in ons geval is dit niet zo. Wij hebben geen kinderen en hebben inmiddels moeten accepteren dat wij mijn schoonfamilie niet meer zien als we niet zelf proactief iets met de neefjes/nichtjes doen. Wij tellen als kindvrijen gewoon totaal niet mee. Alles in de familie draait om de kinderen en kleinkinderen. We zijn een jaar geleden verhuisd en broer en zus zijn beiden nog niet langs gekomen om even te kijken. Familiebijeenkomsten draaien alleen maar om de kinderen, de gesprekken van de ouders gaan alleen nog maar over de kinderen, langskomen kan niet want 'de kinderen'. Het lullige is, het zijn echt leuke kinderen en we gaan regelmatig even wat met ze doen om de band een beetje op te bouwen. Dat vinden de ouders ook leuk, want tja, aandacht voor hun kinderen. Maar andersom: helemaal niks nada noppes meer. En dat doet best pijn
Geen haat en nijd hoor. Ik ben de eerste dertig jaar van mijn leven ook kindvrij geweest en achteraf gezien snapte ik er toen net zo goed geen reet van.

Ik neem het niemand kwalijk, want ik weet hoe anders je leventje is als wel/geen oesters het belangrijkste is in je leven en je gewend bent vooral van jezelf uit te gaan.

Ik vind dat allemaal niet erg. Ik probeer alleen uit te leggen waarom mensen met kinderen niet altijd meebuigen met de behoeften van kindvrijen. En waarom geklaag over een oester (of andere dingen die in diezelfde categorie vallen) niet altijd aankomt bij iemand die net een kind heeft gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:44
Oh wat erg, wat een gekkigheid toch, dat we daar allemaal in meegaan.

Ik weet ook nog een keer dat mijn man de hele avond achter de barbecue stond bij een familiefeest. Hartstikke leuk natuurlijk, want dat vindt hij geweldig en iedereen had het erover dat hij zo goed kon barbecuen en hoe aardig het was dat hij voor iedereen aan het koken was. Hij had lange gesprekken met iedereen die langs kwam schuifelen en at ondertussen zelf ook het een en ander met een glas bier in de hand.

Maar ondertussen moest ik FULL ON, onze twee kinderen voor ongelukken en drama's behoeden. Ik had geen tijd gehad om iets op de barbecue te leggen, laat staan iets te eten, of drinken. Inderdaad gris je dan maar een stokbroodje van de tafel om iets van je honger te stillen, maar meer zat er niet in.

Dat is allemaal nog tot daaraan toe, maar aan het einde van de avond wat ik gesloopt, dus ik wilde naar huis.
Mijn schoonmoeder: waar ben jij zo moe van, je hebt niks gedaan? Daarmee bedoelde ze dat ik niet achter de barbecue had gestaan en geen eten had klaargemaakt (het zichtbare werk), dat er nog veel meer werk gedaan was ondertussen heeft niemand door (het onzichtbare werk).
Man hele avond achter de BBQ en jij full on is toch iets waarvan je kunt bespreken, dit NOOOOOIT meer, met je man?
Jullie zijn toch beiden evenredig verantwoordelijk voor de zorg voor jullie kinderen?
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
sprokkelientje schreef:
09-09-2021 14:51
Oprechte vraag en niet aanvallend of invullend:
Wisten deze mensen dat er in het huis als hoe jij het beschouwt een kind meekwam? Wist jij waar jij terecht zou komen?
Hier ook geen (kleine) kinderen. Is het niet een beetje jouw aanname trouwens: geen kinderen gewend= risico niet kunnen inschatten?: Ons huis is allesbehalve kind-proof en ik ga ook niet voor visite met kinderen mijn complete huis verbouwen, geen zin in, geen tijd voor, bovendien zit er dan niemand op zijn of haar gemak. Dit heeft voor mij niets te maken met het wel/niet kunnen inschatten van risico's. Ik los het op door bij kleine kinderen degene te zijn die op visite gaat en als ze mijn kant opkomen. Ik ben daar ook eerlijk in op basis van bovenstaande. Je doet er niemand namelijk een plezier op deze manier, mij niet, kind niet en de ouder niet.
Ja kind was nadrukkelijk uitgenodigd (het was overdag, in het weekend).

Terugkijkend (met heel veel meer ervaring met kinderen) was het vooral mijn eigen inschattingsfout. Kind was 1,5 jaar kon net goed lopen. Het was mijn oudste, dus ik had geen goed idee wat dat betekende op zo'n feestje.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:53
Geen haat en nijd hoor. Ik ben de eerste dertig jaar van mijn leven ook kindvrij geweest en achteraf gezien snapte ik er toen net zo goed geen reet van.

Ik neem het niemand kwalijk, want ik weet hoe anders je leventje is als wel/geen oesters het belangrijkste is in je leven en je gewend bent vooral van jezelf uit te gaan.

Ik vind dat allemaal niet erg. Ik probeer alleen uit te leggen waarom mensen met kinderen niet altijd meebuigen met de behoeften van kindvrijen. En waarom geklaag over een oester (of andere dingen die in diezelfde categorie vallen) niet altijd aankomt bij iemand die net een kind heeft gekregen.
Geen haat en nijd, zeker weten?
Wie snapt er "net zo goed geen reet van dan?
En ik heb een gewoon volwassen vrouwenleven hoor, geen "leventje". :-D
sprokkelientje wijzigde dit bericht op 09-09-2021 14:58
0.24% gewijzigd
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:56
Ja kind was nadrukkelijk uitgenodigd (het was overdag, in het weekend).

Terugkijkend (met heel veel meer ervaring met kinderen) was het vooral mijn eigen inschattingsfout. Kind was 1,5 jaar kon net goed lopen. Het was mijn oudste, dus ik had geen goed idee wat dat betekende op zo'n feestje.
Als kind nadrukkelijk is uitgenodigd is de setting van hoe jij deze beschrijft erg raar ja.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
sprokkelientje schreef:
09-09-2021 14:55
Man hele avond achter de BBQ en jij full on is toch iets waarvan je kunt bespreken, dit NOOOOOIT meer, met je man?
Jullie zijn toch beiden evenredig verantwoordelijk voor de zorg voor jullie kinderen?
Tuurlijk bespreek ik dat, maar in zijn visie (en die van de meeste mensen) was het helemaal niet oneerlijk verdeeld. Man was immers de hele avond druk geweest achter de barbecue. En mijn schoonmoeder was druk met drankjes en het bereiden van eten, afruimen, vast iets schoonmaken, etc. Dus samen hadden zij het idee dat ze het hele feestje hadden gerund.

Dat het voor mij anders voelt is een tweede, maar ik snap best dat je dit niet altijd doorhebt op het moment zelf.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:53
Geen haat en nijd hoor. Ik ben de eerste dertig jaar van mijn leven ook kindvrij geweest en achteraf gezien snapte ik er toen net zo goed geen reet van.

Ik neem het niemand kwalijk, want ik weet hoe anders je leventje is als wel/geen oesters het belangrijkste is in je leven en je gewend bent vooral van jezelf uit te gaan.

Ik vind dat allemaal niet erg. Ik probeer alleen uit te leggen waarom mensen met kinderen niet altijd meebuigen met de behoeften van kindvrijen. En waarom geklaag over een oester (of andere dingen die in diezelfde categorie vallen) niet altijd aankomt bij iemand die net een kind heeft gekregen.
Maar je geeft iedere keer zulke extreme voorbeelden. Niet iedere kindvrije is zo onbeholpen en onbeschoft als jouw omgeving. En zelfs nog op kind letten als een ander al oplet? Daar zou ik zwaar beledigd door zijn. Ik pas al jaren op allerlei kinderen, weekendjes, vakanties en dan zou op een bbq ineens de moeder 10x meer moeten opletten want ik ben niks gewend? Ja doei!
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:44
Oh wat erg, wat een gekkigheid toch, dat we daar allemaal in meegaan.

Ik weet ook nog een keer dat mijn man de hele avond achter de barbecue stond bij een familiefeest. Hartstikke leuk natuurlijk, want dat vindt hij geweldig en iedereen had het erover dat hij zo goed kon barbecuen en hoe aardig het was dat hij voor iedereen aan het koken was. Hij had lange gesprekken met iedereen die langs kwam schuifelen en at ondertussen zelf ook het een en ander met een glas bier in de hand.

Maar ondertussen moest ik FULL ON, onze twee kinderen voor ongelukken en drama's behoeden. Ik had geen tijd gehad om iets op de barbecue te leggen, laat staan iets te eten, of drinken. Inderdaad gris je dan maar een stokbroodje van de tafel om iets van je honger te stillen, maar meer zat er niet in.

Dat is allemaal nog tot daaraan toe, maar aan het einde van de avond wat ik gesloopt, dus ik wilde naar huis.
Mijn schoonmoeder: waar ben jij zo moe van, je hebt niks gedaan? Daarmee bedoelde ze dat ik niet achter de barbecue had gestaan en geen eten had klaargemaakt (het zichtbare werk), dat er nog veel meer werk gedaan was ondertussen heeft niemand door (het onzichtbare werk).
Daar ben je natuurlijk zelf bij. De taakverdeling thuis kun je ook anders doen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

sprokkelientje schreef:
09-09-2021 14:58
Als kind nadrukkelijk is uitgenodigd is de setting van hoe jij deze beschrijft erg raar ja.
Allemaal mensen die zelf geen kinderen hebben, dus die zeggen in hun enthousiasme dat ik vooral moet komen, want er is een zwembad en lekker eten en het is overdag, dus kind kan prima meekomen. Een redenering die ik vanuit hun referentiekader prima kan begrijpen.
Alle reacties Link kopieren
samarinde schreef:
08-09-2021 18:55

In mijn ervaring (ik heb zelf wel kinderen) is het heel gezellig om met kinderloze vrienden af te spreken als de kinderen wat ouder zijn (zeg: vanaf een jaar of 10) en zich enigszins met het gesprek kunnen bemoeien. Dat is namelijk ook leuk voor de kinderloze vrienden. De gesprekken gaan over allerlei onderwerpen, van puber-interesses tot politiek tot schoolgebeurtenissen tot televisieprogramma's, en iedereen heeft een leuke avond/middag. Met kleine kinderen is het sowieso niet zo leuk voor de kinderloze vrienden, dus die nodig je dan niet uit. En als het om familie gaat, zoals in jullie geval, pas je er een mouw aan. Je gaat bijvoorbeeld lunchen met de volwassenen als de kleintjes liggen te slapen, en dan trek je 's avondje allemaal je eigen plan.

Geven en nemen, daar komt het op neer. Meestal houdt iedereen wel rekening met de ander. Kleine kinderen zijn vermoeiend/bewerkelijk, dus die periode moet je als kinderloze even zien te overbruggen zónder overal bij te willen zijn.
Nou, ik als kinderloze spreek juist liever af als de kinderen klein zijn en na het eten naar bed gaan. Op 10+ jarigen die erbij blijven zitten en mee willen doen in de gesprekken zit ik niet te wachten. Prima even kort, of onder het eten ofzo maar daarna graag naar je kamer of buiten spelen ofzo. Ik ben bevriend met hun ouders, niet met hun.
Klaar mee
merano schreef:
09-09-2021 15:08
Daar ben je natuurlijk zelf bij. De taakverdeling thuis kun je ook anders doen.
We waren niet thuis. En tuurlijk ik had er een punt van kunnen maken op het feestje, maar dat was het niet waard.

Ik gunde mijn man zijn moment achter de barbecue. Het voelt alleen altijd wat wrang als het werk dat jij doet niet gezien en gewaardeerd wordt.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:53
Geen haat en nijd hoor. Ik ben de eerste dertig jaar van mijn leven ook kindvrij geweest en achteraf gezien snapte ik er toen net zo goed geen reet van.

Ik neem het niemand kwalijk, want ik weet hoe anders je leventje is als wel/geen oesters het belangrijkste is in je leven en je gewend bent vooral van jezelf uit te gaan.


Ik vind dat allemaal niet erg. Ik probeer alleen uit te leggen waarom mensen met kinderen niet altijd meebuigen met de behoeften van kindvrijen. En waarom geklaag over een oester (of andere dingen die in diezelfde categorie vallen) niet altijd aankomt bij iemand die net een kind heeft gekregen.
Oh god ben jij het weer? Je schrijfstijl doet me zo denken aan iemand die we al te vaak hier hebben teruggezien.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 15:08
Allemaal mensen die zelf geen kinderen hebben, dus die zeggen in hun enthousiasme dat ik vooral moet komen, want er is een zwembad en lekker eten en het is overdag, dus kind kan prima meekomen. Een redenering die ik vanuit hun referentiekader prima kan begrijpen.
Maar als je kind anderhalf is heeft hij/zij toch geen reet aan een zwembad? Even los van hun referentiekader waarvan je zegt dat je het begrijpt. Jij hebt zelf de keuze gemaakt erheen te gaan.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Timetraveler schreef:
09-09-2021 15:19
Oh god ben jij het weer? Je schrijfstijl doet me zo denken aan iemand die we al te vaak hier hebben teruggezien.
Oh nu ben ik heul benieuwd (al mis ik de meeste rellen, fitties en gebanden altijd als spuit 11)
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Chienandalou schreef:
09-09-2021 15:02
Maar je geeft iedere keer zulke extreme voorbeelden. Niet iedere kindvrije is zo onbeholpen en onbeschoft als jouw omgeving. En zelfs nog op kind letten als een ander al oplet? Daar zou ik zwaar beledigd door zijn. Ik pas al jaren op allerlei kinderen, weekendjes, vakanties en dan zou op een bbq ineens de moeder 10x meer moeten opletten want ik ben niks gewend? Ja doei!

Je hebt gelijk hoor, ik zou mijn kind bij heel veel mensen met een gerust(er) hart een tijd achter laten. Maar wat altijd op de achtergrond speelt is dit:
Chienandalou schreef:
09-09-2021 13:57
Ik doe het graag omdat ik de moeder/vader en kind leuk vind, maar het is in the end niet mijn verantwoordelijkheid.

Want ik weet dat het in the end míjn verantwoordelijkheid is en dat oppassers weten dat het in the end niet hun verantwoordelijkheid is. Dus ik let altijd op als ik ergens ben, ook als iemand even mijn oplettaak overneemt. Niet omdat ik die persoon niet vertrouw, maar omdat de verantwoordelijkheid altijd bij mij ligt. En die wetenschap kost altijd energie. Het scheelt dat mijn kinderen nu groter zijn. Ik was echt vergeten hoe ontspannen je op een feestje kunt zitten, ik vind dat weer een openbaring ;-D Maar ik ben nog niet vergeten hoe het was. Feestjes met jonge kinderen zijn gewoon een uitputtingsslag.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 15:12
We waren niet thuis. En tuurlijk ik had er een punt van kunnen maken op het feestje, maar dat was het niet waard.

Ik gunde mijn man zijn moment achter de barbecue. Het voelt alleen altijd wat wrang als het werk dat jij doet niet gezien en gewaardeerd wordt.
Misschien zelf mee aan de slag gaan?
Een betere wereld begint bij jezelf.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
sprokkelientje schreef:
09-09-2021 15:19
Maar als je kind anderhalf is heeft hij/zij toch geen reet aan een zwembad? Even los van hun referentiekader waarvan je zegt dat je het begrijpt. Jij hebt zelf de keuze gemaakt erheen te gaan.
Zwemmen vinden alle kinderen leuk, dus die gedachtegang snap ik. Ik heb inderdaad de keuze gemaakt om erheen te gaan, de keren die erna kwamen heb ik andere keuzes gemaakt. Zo leer je een hoop de eerste jaren dat je een kind hebt.
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
09-09-2021 15:21
Je hebt gelijk hoor, ik zou mijn kind bij heel veel mensen met een gerust(er) hart een tijd achter laten. Maar wat altijd op de achtergrond speelt is dit:




Want ik weet dat het in the end míjn verantwoordelijkheid is en dat oppassers weten dat het in the end niet hun verantwoordelijkheid is. Dus ik let altijd op als ik ergens ben, ook als iemand even mijn oplettaak overneemt. Niet omdat ik die persoon niet vertrouw, maar omdat de verantwoordelijkheid altijd bij mij ligt. En die wetenschap kost altijd energie. Het scheelt dat mijn kinderen nu groter zijn. Ik was echt vergeten hoe ontspannen je op een feestje kunt zitten, ik vind dat weer een openbaring ;-D Maar ik ben nog niet vergeten hoe het was. Feestjes met jonge kinderen zijn gewoon een uitputtingsslag.
Ook als je weet dat je kind regelmatig bij me logeert? Dan kun je het nog niet loslaten? Op het moment dat ik op kind let doe ik dat met overgave en plezier, maar als ouder het weer overneemt, dan is het niet meer mijn verantwoordelijkheid. Dat lijkt me logisch.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Chienandalou schreef:
09-09-2021 15:24
Ook als je weet dat je kind regelmatig bij me logeert? Dan kun je het nog niet loslaten? Op het moment dat ik op kind let doe ik dat met overgave en plezier, maar als ouder het weer overneemt, dan is het niet meer mijn verantwoordelijkheid. Dat lijkt me logisch.

Het is geen wantrouwen naar de oppasser of een defect in mij, denk ik tenminste, het is een altijdaanwezig besef dat de verantwoordelijkheid voor het overleven van een kwetsbaar wezen bij mij ligt en dat in complexe situaties, zoals feestjes, het extra nodig is om te zorgen dat er niets gebeurt.
katkaatje schreef:
09-09-2021 14:46
Jeeemmig wat een haat en nijd naar je kindvrije familie klinkt hier in door. Ik weet niet of zij echt zo zijn, maar in ons geval is dit niet zo. Wij hebben geen kinderen en hebben inmiddels moeten accepteren dat wij mijn schoonfamilie niet meer zien als we niet zelf proactief iets met de neefjes/nichtjes doen. Wij tellen als kindvrijen gewoon totaal niet mee. Alles in de familie draait om de kinderen en kleinkinderen. We zijn een jaar geleden verhuisd en broer en zus zijn beiden nog niet langs gekomen om even te kijken. Familiebijeenkomsten draaien alleen maar om de kinderen, de gesprekken van de ouders gaan alleen nog maar over de kinderen, langskomen kan niet want 'de kinderen'. Het lullige is, het zijn echt leuke kinderen en we gaan regelmatig even wat met ze doen om de band een beetje op te bouwen. Dat vinden de ouders ook leuk, want tja, aandacht voor hun kinderen. Maar andersom: helemaal niks nada noppes meer. En dat doet best pijn
Maar wat verwacht je dan precies terug? Ik denk dat de ouders ervan uitgaan dat jij het leuk vindt om iets te gaan doen met je neefje/nichtje?

Niet dat het een opoffering voor jou is? Of dat je iets doet voor de ouders, waarvoor je iets terug verwacht?
sprokkelientje schreef:
09-09-2021 15:21
Misschien zelf mee aan de slag gaan?
Een betere wereld begint bij jezelf.
Hoe moet je daarmee aan de slag? Heb jij een idee?
Alle reacties Link kopieren
ludwina schreef:
09-09-2021 13:35
Ik vind het juist heel herkenbaar.
Niet per se op de Wallen en bovendien meer met vrienden dan met familie, maar wel dat mensen er geen idee van hebben hoe hard je aan het werk bent om het voor de rest gezellig te houden - en dan achteraf nog klagen ook.
Ja ik herken dit ook. Daarom ging ik er een paar pagina's geleden ook met gestrekt been in, over die hypothetische pannenkoekenboerderij (ben er overigens nog nooit bij een geweest, met onze kinderen).

Dat zei ik, ik doe júist altijd mijn best om het leuk te houden, voor mijn kinderen en met mijn kinderen voor volwassenen, dus het is wat moeizaam als je dan ook nog op je kop krijgt dat je niet overal voor in bent.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven