Kinderlozen moeten zich schikken naar mensen met kinderen?

08-09-2021 12:16 806 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me af of anderen dat ook ervaren? Voor mij is het tamelijk nieuw, namelijk, maar ik hoor vanuit mijn omgeving dat het vaak voorkomt.

Voorbeeld verwijderd, want dat nam teveel de overhand.

Vraag was of je het herkent dat je 'omdat je toch geen kinderen hebt' je maar flexibel moet opstellen, en je maar moet schikken naar de rest.
twinkelrainbowstar wijzigde dit bericht op 08-09-2021 14:43
65.74% gewijzigd
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
merano schreef:
09-09-2021 16:28
Kans bestaat dat je eigen kinderen dat later ook zo gaan doen. Het voorbeeld van hun ouders volgen. Kiezen voor hun eigen gezin en niet alle ontwikkelingen van hun broers, zussen of ouders bijhouden.

Vind je het ook ok, als dat betekent dat één van je kinderen bij de anderen van de radar valt of als je zelf naar het vierde plan wordt geschoven omdat je kinderen voor hun eigen gezin kiezen?
Nee hoor, want aan mijn kant van de familie gaat alles heel anders. Maar die hebben zelf kinderen, wat denk ik de cruciale factor is.
Ik geloof niet zo in die doemscenario's, net als bij schoonmoeders: wacht maar tot je zelf schoonmoeder wordt en zo.

Tegen de tijd dat mijn kinderen aan kinderen beginnen ben ik misschien al wel dood, dus daar maak ik me niet zo druk om nu.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:31
Hoe bedoel je dit? Je werkt er niet naast? Of je gaat nooit naar feestjes en verjaardagen? De laatste anderhalf jaar is dat uiteraard een stuk eenvoudiger. Wat dat betreft is corona een zegen geweest voor ons gezin.
Ik werkte de eerste jaren niet en feestjes sla ik graag over, vooral late. Geen energie voor dat soort extra's..
merano schreef:
09-09-2021 16:28
Kans bestaat dat je eigen kinderen dat later ook zo gaan doen. Het voorbeeld van hun ouders volgen. Kiezen voor hun eigen gezin en niet alle ontwikkelingen van hun broers, zussen of ouders bijhouden.

Vind je het ook ok, als dat betekent dat één van je kinderen bij de anderen van de radar valt of als je zelf naar het vierde plan wordt geschoven omdat je kinderen voor hun eigen gezin kiezen?

Dat zie ik bij mijn familie ook gebeuren. Zij praten bijvoorbeeld altijd erg negatief over hun ouders, waar de kinderen bij zijn. Mijn vader deed dat ook altijd en ik zie mijn broer dat nu ook doen. Ik denk dan: tja, dat gaan jouw kinderen dus later ook over jou doen. Kinderen pakken niet alleen de positieve dingen op die je voorleeft, ook de negatieve.
katkaatje schreef:
09-09-2021 16:31
En dit is misschien wel hetgeen wat ik het pijnlijkst vind. Dat het na de komst van de kinderen zo duidelijk is geworden dat de familie absoluut niet een warme band met ons nastreeft. Dat is overigens aan beide kanten zo, zowel bij mijn schoonfamilie als bij mijn eigen familie. Toen ik single was, werd ik nog wel een beetje voor dingen uitgenodigd. Maar nu ik een man heb, is dat ook voorbij. Het leven is zo druk met kinderen, dat activiteiten ten behoeve van een warme band met ons altijd onderaan de prioriteitenlijst bungelt. De enige manier waarop wij nog íets van een band met de familie kunnen hebben, is via de kinderen en dan ook alleen op ons eigen initiatief. En nu scheelt het dat ik die best leuk vind, maar het feit dat dat de enige manier is, is me heel rauw op mijn dak gevallen.
Hoe oud ben je? Wat doe je zelf om die band te versterken? Doe je wel eens iets voor een ander, in plaats van te denken wat je er zelf uit kunt halen?

Op een bepaald moment verschuiven de verhoudingen en zul je je misschien zelf ook als een volwassene moeten opstellen in het contact? Je kunt nu eenmaal niet voor altijd het kind blijven in de familie, waarvoor wordt gezorgd.

Ik merk deze houding ook heel erg bij mijn kindvrije zus. Ze wil dat alles hetzelfde blijft, terwijl wij allemaal door zijn gegaan. En dat mag ook wel, we zijn allemaal dik in de dertig.
Quincy2 schreef:
09-09-2021 16:34
Ik werkte de eerste jaren niet en feestjes sla ik graag over, vooral late. Geen energie voor dat soort extra's..
Late feestjes doen wij ook niet met de kinderen erbij. Dat was in mijn voorbeelden niet aan de orde.

Mijn man en ik werken beiden pt, zodat we allebei tijd kunnen doorbrengen en kunnen zorgen voor onze kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:27
Momenteel vind ik het niet zwaar meer. Dit zijn situaties van jaren terug toen ik net een kind had, of net een (tweede) baby had gekregen.

Ik probeer inzichtelijk te maken waarom veel ouders van jonge kinderen jou als kindvrij persoon niet altijd tegemoet willen komen. Ik beschrijf die situaties niet omdat ik mezelf zo zielig vind, of omdat ik andere reacties verwacht van mijn familie of vrienden.
Volgens mij heb ik nog geen een situatie geschetst waarin ik vind dat ze mij tegemoet moeten komen. En ik sla aan op je opmerking dat dat in Nederland zo zwaar is, dat is kul en dramatisering.

Het enige vervelende wat ik in dit topic heb gedeeld is dat mijn ouders mij verweten dat een weekendje weg niet door kon gaan terwijl ik duidelijk aangaf én niet op korte termijn vrij te kunnen nemen én dat zij gewoon konden gaan met broer, schoonzus en kleinkind. Veel plezier, maar dat was niet goed. Verder heb ik prima contacten met ouders en niet-ouders. Soms met en soms zonder kinderen. Want ik snap ook heel goed dat pa of moe gewoon even een fles wijn leeg wil tikken zonder continu op kind te moeten letten.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:36
Hoe oud ben je? Wat doe je zelf om die band te versterken? Doe je wel eens iets voor een ander, in plaats van te denken wat je er zelf uit kunt halen?

Op een bepaald moment verschuiven de verhoudingen en zul je je misschien zelf ook als een volwassene moeten opstellen in het contact? Je kunt nu eenmaal niet voor altijd het kind blijven in de familie, waarvoor wordt gezorgd.

Ik merk deze houding ook heel erg bij mijn kindvrije zus. Ze wil dat alles hetzelfde blijft, terwijl wij allemaal door zijn gegaan. En dat mag ook wel, we zijn allemaal dik in de dertig.
Wat een kutpost.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Chienandalou schreef:
09-09-2021 16:39
Volgens mij heb ik nog geen een situatie geschetst waarin ik vind dat ze mij tegemoet moeten komen. En ik sla aan op je opmerking dat dat in Nederland zo zwaar is, dat is kul en dramatisering.

Het enige vervelende wat ik in dit topic heb gedeeld is dat mijn ouders mij verweten dat een weekendje weg niet door kon gaan terwijl ik duidelijk aangaf én niet op korte termijn vrij te kunnen nemen én dat zij gewoon konden gaan met broer, schoonzus en kleinkind. Veel plezier, maar dat was niet goed. Verder heb ik prima contacten met ouders en niet-ouders. Soms met en soms zonder kinderen. Want ik snap ook heel goed dat pa of moe gewoon even een fles wijn leeg wil tikken zonder continu op kind te moeten letten.
Niet lullig bedoeld hoor, maar hoe kun je dit weten als je zelf geen kinderen hebt?

Dit voelt alsof een man mij gaat uitleggen dat ongesteld zijn geen pijn kan doen, dat dat absoluut kul en dramatisering is.
Alle reacties Link kopieren
katkaatje schreef:
09-09-2021 16:35
Dat zie ik bij mijn familie ook gebeuren. Zij praten bijvoorbeeld altijd erg negatief over hun ouders, waar de kinderen bij zijn. Mijn vader deed dat ook altijd en ik zie mijn broer dat nu ook doen. Ik denk dan: tja, dat gaan jouw kinderen dus later ook over jou doen. Kinderen pakken niet alleen de positieve dingen op die je voorleeft, ook de negatieve.
Maar als jij het niet geërfd hebt, misschien de kinderen van je broer ook niet?
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:36
Hoe oud ben je? Wat doe je zelf om die band te versterken? Doe je wel eens iets voor een ander, in plaats van te denken wat je er zelf uit kunt halen?

Op een bepaald moment verschuiven de verhoudingen en zul je je misschien zelf ook als een volwassene moeten opstellen in het contact? Je kunt nu eenmaal niet voor altijd het kind blijven in de familie, waarvoor wordt gezorgd.

Ik merk deze houding ook heel erg bij mijn kindvrije zus. Ze wil dat alles hetzelfde blijft, terwijl wij allemaal door zijn gegaan. En dat mag ook wel, we zijn allemaal dik in de dertig.
Katkaatje heeft nu al enkele malen een zeer pijnlijk verhaal verteld wat haar erg kwetst en jij doet er nog even een schepje bovenop? Kun jij niet goed lezen of is je empatisch vermogen een beetje zoek?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:42
Niet lullig bedoeld hoor, maar hoe kun je dit weten als je zelf geen kinderen hebt?

Dit voelt alsof een man mij gaat uitleggen dat ongesteld zijn geen pijn kan doen, dat dat absoluut kul en dramatisering is.
Nou, vertel mij dan eens het verschil hierin tussen Nederland en al die andere landen.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Chienandalou schreef:
09-09-2021 16:43
Katkaatje heeft nu al enkele malen een zeer pijnlijk verhaal verteld wat haar erg kwetst en jij doet er nog even een schepje bovenop? Kun jij niet goed lezen of is je empatisch vermogen een beetje zoek?
Nee ze is boos omdat ze niet tot martelaar verklaard is, omdat ze moeder is geworden.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:02
Dat is ook zo. Misschien zijn mijn verwachtingen irreëel. Het voelt soms alleen wat krom, omdat vaders wel veel complimenten krijgen voor elke (kindgerelateerde) activiteit die ze uitvoeren.

Ik geef in ieder geval veel duidelijker mijn grenzen aan sinds ik kinderen heb. In die zin denk ik dat ik zeker minder geneigd ben om kindvrijen tegemoet te komen. Ik kies sneller voor mijn kinderen en voor mezelf, omdat ik het zelf ook leuk wil hebben ipv me te voegen naar de grillen van anderen. Het is namelijk ook mijn leven.
Maar dat is dan toch de spijker op zijn kop en exact wat ik bedoelde met de maatschappelijke kijk op dergelijke zaken.
Als een vent een luier verschoond krijgt hij (en verwacht hij in sommige gevallen) applaus al is dit gechargeerd.
In stand gehouden door achterlijke termen als "pappadag" en het feit dat er tot mijn schrik nog steeds (jonge) mannen zijn die zeggen dat ze "meehelpen" in het huishouden en "op kun kind passen op pappadag"
Zolang dit in stand gehouden wordt, gebeurt er geen reet.

Het één hoeft het ander trouwens niet uit te sluiten qua onderling schikken naar elkaar. Als de balans er maar is. Het voorbeeld wat ik gaf m.b.t. de zus van mijn vriendin en haar kinderschare heeft ook te maken met het feit ik van mens tot mens, niets met die zus heb en zij niet met mij.
Dat zorgt er ook voor dat ik niet meer haar bezig ben op dergelijke avonden, niet naar haar of de kinderen informeer of mij verdiep in haar leven maar dat is voor mij persoonsgebonden.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
De laatste discussie geeft vooral antwoord op de vraag: ja, er zijn ouders die vinden dat kindlozen zich moeten schikken naar mensen met kinderen, want het is allemaal zo zwaar en dat moeten zij niet alleen beseffen (hoewel begrijpen zullen ze het nooit en eigenlijk ook nooit een echt leven hebben als ze dit niet zelf meemaken) maar er ook nog complimenten voor geven hoe fantastisch ze zich van die taak kwijten en natuurlijk alles doen om de kinderen te accomoderen.

Maar in tegenstelling tot het enorme generaliseren dat gedaan wordt door de betreffende ouders zijn dat slechts een beperkt aantal ouders die zo denken hoor, de rest is gewoon normaal.
Alle reacties Link kopieren
merano schreef:
09-09-2021 16:42
Wat een kutpost.
Godver nou...
bah, bah. :facepalm:
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Chienandalou schreef:
09-09-2021 16:43
Katkaatje heeft nu al enkele malen een zeer pijnlijk verhaal verteld wat haar erg kwetst en jij doet er nog even een schepje bovenop? Kun jij niet goed lezen of is je empatisch vermogen een beetje zoek?
Zeer pijnlijk verhaal? Ze beschrijft dat er niet in haar geïnvesteerd wordt, dus daarom vraag ik of zij wel investeert in haar familieleden.

Aandacht besteden aan je neefjes en nichtjes is toch niet hetzelfde als aandacht besteden aan je broer/zus zelf? Die zullen ongetwijfeld ook wel eens een promotie hebben op het werk, of een nieuwe baan hebben, of een studie afgerond. Heb je daar wel oog voor? Of vraag je alleen naar je neefje en nichtje?
sprokkelientje schreef:
09-09-2021 16:54
Maar dat is dan toch de spijker op zijn kop en exact wat ik bedoelde met de maatschappelijke kijk op dergelijke zaken.
Als een vent een luier verschoond krijgt hij (en verwacht hij in sommige gevallen) applaus al is dit gechargeerd.
In stand gehouden door achterlijke termen als "pappadag" en het feit dat er tot mijn schrik nog steeds (jonge) mannen zijn die zeggen dat ze "meehelpen" in het huishouden en "op kun kind passen op pappadag"
Zolang dit in stand gehouden wordt, gebeurt er geen reet.

Het één hoeft het ander trouwens niet uit te sluiten qua onderling schikken naar elkaar. Als de balans er maar is. Het voorbeeld wat ik gaf m.b.t. de zus van mijn vriendin en haar kinderschare heeft ook te maken met het feit ik van mens tot mens, niets met die zus heb en zij niet met mij.
Dat zorgt er ook voor dat ik niet meer haar bezig ben op dergelijke avonden, niet naar haar of de kinderen informeer of mij verdiep in haar leven maar dat is voor mij persoonsgebonden.
Dat is het vreemde inderdaad. Ik hoef echt geen complimenten, maar het voelt apart als jij 3 luiers hebt verschoond op een verjaardag en je man doet de 4e dat hij dan bejubelt wordt over die ene luier en mensen zelfs zeggen dat jij wel blij zal zijn met zo'n fantastische vent.

Voor de rest hoeft niemand iets voor mijn kinderen of voor mij aan te passen, maar dan kan de consequentie zijn dat we niet langskomen, of dat we dat familieweekend skippen.
Alle reacties Link kopieren
Tullia schreef:
09-09-2021 16:55
De laatste discussie geeft vooral antwoord op de vraag: ja, er zijn ouders die vinden dat kindlozen zich moeten schikken naar mensen met kinderen, want het is allemaal zo zwaar en dat moeten zij niet alleen beseffen (hoewel begrijpen zullen ze het nooit en eigenlijk ook nooit een echt leven hebben als ze dit niet zelf meemaken) maar er ook nog complimenten voor geven hoe fantastisch ze zich van die taak kwijten en natuurlijk alles doen om de kinderen te accomoderen.

Maar in tegenstelling tot het enorme generaliseren dat gedaan wordt door de betreffende ouders zijn dat slechts een beperkt aantal ouders die zo denken hoor, de rest is gewoon normaal.
Haha, ja, gelukkig zijn de ouders in mijn omgeving anders dan wat hier geschetst wordt.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:55
Zeer pijnlijk verhaal? Ze beschrijft dat er niet in haar geïnvesteerd wordt, dus daarom vraag ik of zij wel investeert in haar familieleden.

Aandacht besteden aan je neefjes en nichtjes is toch niet hetzelfde als aandacht besteden aan je broer/zus zelf? Die zullen ongetwijfeld ook wel eens een promotie hebben op het werk, of een nieuwe baan hebben, of een studie afgerond. Heb je daar wel oog voor? Of vraag je alleen naar je neefje en nichtje?
Lees de posts van katkaatje nog eens goed door en probeer het dan eens opnieuw.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Tullia schreef:
09-09-2021 16:55
De laatste discussie geeft vooral antwoord op de vraag: ja, er zijn ouders die vinden dat kindlozen zich moeten schikken naar mensen met kinderen, want het is allemaal zo zwaar en dat moeten zij niet alleen beseffen (hoewel begrijpen zullen ze het nooit en eigenlijk ook nooit een echt leven hebben als ze dit niet zelf meemaken) maar er ook nog complimenten voor geven hoe fantastisch ze zich van die taak kwijten en natuurlijk alles doen om de kinderen te accomoderen.

Maar in tegenstelling tot het enorme generaliseren dat gedaan wordt door de betreffende ouders zijn dat slechts een beperkt aantal ouders die zo denken hoor, de rest is gewoon normaal.
Het gaat vooral om een bepaalde fase denk ik. Inmiddels ben ik uit de kleine kinderen en zijn we veel flexibeler. Alles kan en mag weer. De kinderen kunnen best een avond later naar bed, ze zullen niet gelijk verdrinken En eten en drinken is geen probleem. Ze zijn zindelijk en rustiger geworden, dus ze zetten de boel niet meer op z'n kop.

Wij kunnen dus alles weer gemakkelijk doen. Maar ik heb vrienden die nu net een baby hebben, daar passen wij ons nu op aan als er een feestje is. En mijn schoonbroer heeft een peuter, dus die wil dat de BBQ om 4 uur 's middags begint. Helemaal prima, wij passen ons graag aan.

Zo is het geven en nemen in families en vriendengroepen en over het algemeen verloopt dat prima.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 16:42
Niet lullig bedoeld hoor, maar hoe kun je dit weten als je zelf geen kinderen hebt?

Dit voelt alsof een man mij gaat uitleggen dat ongesteld zijn geen pijn kan doen, dat dat absoluut kul en dramatisering is.
Ook dat is een dooddoener.
Je hebt geen kinderen dus hou je muil, bemoei je er niet mee, maar schik en voeg je gewoon naar mij want ik hoor op het voetstuk, klaarrrrr.
Ik heb je een aantal keren respectvol terug zien reageren op hetgeen ik schreef en dat is prettig echter, deze vreselijke dooddoener zorgt ervoor dat ik klaar ben in dit topic want hiermee diskwalificeer je, zet je buiten spel en volgens mij heb je het zelf niet eens in de gaten.

Fijne avond iedereen. Ik ga een deurtje verder. :redrose:
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 13:41
Maar jij hebt geen kinderen, toch? Dus tuurlijk, voor jou voelt dat zo, maar je ziet waarschijnlijk 90% van het werk niet dat de ouders doen.
Maar die dingen doe je toch ook wanneer je thuis bent? Of op de kinderboerderij? Of wanneer je even wat gaat drinken in het bos. Het is gewoon zorgen voor je kind. Daar heb je zelf voor gekozen.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
Chienandalou schreef:
09-09-2021 17:01
Haha, ja, gelukkig zijn de ouders in mijn omgeving anders dan wat hier geschetst wordt.
Fijn voor je!
Alle reacties Link kopieren
Freya schreef:
09-09-2021 14:04
Exact. Ik moet denken aan een barbecue waar ik ooit was met mijn peuter. Lage salontafels die vol stonden met kostbare wijnglazen en porseleinen borden. Handtassen die over de grond slingerden met allerlei spul erin dat niet voor kinderen geschikt is (medicijnen, make up, sleutels die niet kwijt mogen raken, geld en pasjes), gloeiendhete barbecue, een zwembad waar een kind in kan verdrinken, een huis waar allerlei kunststukken stonden van duizenden euro's.

Daar heb ik ook echt de blits gemaakt met mijn welopgevoede kind en wat was het allemaal leuk en gezellig. En iedereen speelde wel even met mijn kind (waardoor je nog 10x zo goed moet opletten, want het zijn mensen die geen kinderen gewend zijn, dus ze kunnen risico's niet goed inschatten).

Maar wat was ik kapot toen ik thuiskwam en mijn kind was zwaar overprikkeld en hyper, waardoor hij de hele nacht slecht heeft geslapen. We hebben nog twee dagen last gehad van die paar uurtjes barbecue, maar wat was het leuk en ontspannen voor iedereen (behalve voor mij, want ik heb inderdaad geen enkel stuk vlees bemachtigd en aan een slok wijn ben ik niet toe gekomen, laat staan aan een praatje dat verder ging dan een oppervlakkige paar woorden).
Waarom ga je dan niet naar huis? Het was duidelijk dat deze situatie niet geschikt was voor peuters. Waarom blijf je daar dan zitten? Echt, wat een Overdreven gedoe van je.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
Freya schreef:
09-09-2021 16:36
Hoe oud ben je? Wat doe je zelf om die band te versterken? Doe je wel eens iets voor een ander, in plaats van te denken wat je er zelf uit kunt halen?

Op een bepaald moment verschuiven de verhoudingen en zul je je misschien zelf ook als een volwassene moeten opstellen in het contact? Je kunt nu eenmaal niet voor altijd het kind blijven in de familie, waarvoor wordt gezorgd.

Ik merk deze houding ook heel erg bij mijn kindvrije zus. Ze wil dat alles hetzelfde blijft, terwijl wij allemaal door zijn gegaan. En dat mag ook wel, we zijn allemaal dik in de dertig.

Hmm….ik heb het gevoel dat deze post meer gaat over je zus dan over wat ik schreef. Hij komt in elk geval voor mij uit de lucht vallen en begrijp ook niet wat je ermee wil zeggen.

Ik investeer(de) in elk geval genoeg en herken me niet in bovenstaande

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven