Kinderen
alle pijlers
Kinderwens en relatietwijfels
dinsdag 27 april 2021 om 14:40
Hi meiden,
Ik heb hier net een account aangemaakt omdat ik niet meer weet wat ik moet. Ik heb al jaren een sterke kinderwens, mijn vriend was daar wat terughoudend in. Nu is hij overstag; wat hem betreft gooi ik mijn pilstrip nu weg. Goed nieuws zou je denken, alleen slaan nu bij mij de twijfels toe. Het fantaseren over.... is toch anders dan er daadwerkelijk mee bezig zijn. Opeens zijn de verschillen die er in het dagelijks leven niet echt toe deden, grote verschillen. Zo komt hij uit de stad, ik uit een dorp. We hebben het prima in zijn appartement in Amsterdam, maar toch...als ik denk aan later denk ik aan het dorp in Brabant waar ik ben opgegroeid. Daar moet hij dan weer niet aan denken. Hoe langer we het over onze kinderwens en toekomst hebben, hoe verder onze meningen uit elkaar blijken te liggen. Zo vindt hij bijvoorbeeld dat ik mijn vier dagen per week moet blijven werken. Dat doet hij ook en zijn ouders passen de andere dagen graag op. Maar ik heb nooit de ambitie gehad om carrière te maken en vind drie dagen per week wel zat. Ik zie overal moeders die uitgeput achter de kinderwagen sjokken, vriendinnen die blij zijn als ze hun kleine achter de iPad kunnen parkeren. Dat leven wil ik gewoon niet. Ik ga liever minder vaak op vakantie, woon liever in een minder mooi huis, met het idee dat mijn leven, en dat van het gezin, niet te stressvol is. Het is ook niet dat we dan niet rond zouden komen...maar hij vindt mijn instelling lui en niet van deze tijd. Bovendien wil hij niet inleveren op vakanties of mooie spullen. We hebben er al meerdere gesprekken over gevoerd en ik vind het onzin onze relatie van zes jaar hierop te laten klappen...maar we komen er gewoon echt niet uit. Doordat de spanningen de laatste maanden hier zo hoog over oplopen denk ik er zelfs over de stekker eruit te trekken. Ik snap het zelf niet meer: dit is toch alles wat ik wilde? Hij vindt mijn plotselinge twijfels erg vervelend: ik was toch zeker degene die er jaren en jaren over doorging? En nu ben ik degene die het toch niet zeker weet. Voordat het hier over ging, hadden we een hele fijne relatie. Nu hebben we constant ruzie over de kleinste dingen. Ik vraag me af: is dat zo, omdat we in de kern toch zo anders zijn, maar dat al die jaren niet wilden zien? Of is het ook een beetje koudwatervrees? Ik heb namelijk de neiging alles te overdenken. En hebben jullie hier ook last van gehad, net voor het maken van zo'n grote beslissing?
Ik heb hier net een account aangemaakt omdat ik niet meer weet wat ik moet. Ik heb al jaren een sterke kinderwens, mijn vriend was daar wat terughoudend in. Nu is hij overstag; wat hem betreft gooi ik mijn pilstrip nu weg. Goed nieuws zou je denken, alleen slaan nu bij mij de twijfels toe. Het fantaseren over.... is toch anders dan er daadwerkelijk mee bezig zijn. Opeens zijn de verschillen die er in het dagelijks leven niet echt toe deden, grote verschillen. Zo komt hij uit de stad, ik uit een dorp. We hebben het prima in zijn appartement in Amsterdam, maar toch...als ik denk aan later denk ik aan het dorp in Brabant waar ik ben opgegroeid. Daar moet hij dan weer niet aan denken. Hoe langer we het over onze kinderwens en toekomst hebben, hoe verder onze meningen uit elkaar blijken te liggen. Zo vindt hij bijvoorbeeld dat ik mijn vier dagen per week moet blijven werken. Dat doet hij ook en zijn ouders passen de andere dagen graag op. Maar ik heb nooit de ambitie gehad om carrière te maken en vind drie dagen per week wel zat. Ik zie overal moeders die uitgeput achter de kinderwagen sjokken, vriendinnen die blij zijn als ze hun kleine achter de iPad kunnen parkeren. Dat leven wil ik gewoon niet. Ik ga liever minder vaak op vakantie, woon liever in een minder mooi huis, met het idee dat mijn leven, en dat van het gezin, niet te stressvol is. Het is ook niet dat we dan niet rond zouden komen...maar hij vindt mijn instelling lui en niet van deze tijd. Bovendien wil hij niet inleveren op vakanties of mooie spullen. We hebben er al meerdere gesprekken over gevoerd en ik vind het onzin onze relatie van zes jaar hierop te laten klappen...maar we komen er gewoon echt niet uit. Doordat de spanningen de laatste maanden hier zo hoog over oplopen denk ik er zelfs over de stekker eruit te trekken. Ik snap het zelf niet meer: dit is toch alles wat ik wilde? Hij vindt mijn plotselinge twijfels erg vervelend: ik was toch zeker degene die er jaren en jaren over doorging? En nu ben ik degene die het toch niet zeker weet. Voordat het hier over ging, hadden we een hele fijne relatie. Nu hebben we constant ruzie over de kleinste dingen. Ik vraag me af: is dat zo, omdat we in de kern toch zo anders zijn, maar dat al die jaren niet wilden zien? Of is het ook een beetje koudwatervrees? Ik heb namelijk de neiging alles te overdenken. En hebben jullie hier ook last van gehad, net voor het maken van zo'n grote beslissing?
dinsdag 27 april 2021 om 16:40
Begin nooit aan kinderen met iemand wanneer je twijfelt.
Ik heb mijn relatie na 5 jaar beëindigd omdat ik besefte dat ik met mijn ex geen kinderen wilde. Wij waren uit elkaar gegroeid in de loop van de jaren en onze meningen over kinderen waren het tegenovergestelde. Ik wist dat als ik kinderen met hem zou beginnen dat ik altijd compromis zou moeten sluiten over dingen. Ik besefte dat ik dat niet wilde. Ik vond het moeilijk om het uit te maken en heb daar 4 maanden over getwijfeld.
Een jaar later kreeg ik een relatie met met man die wel dezelfde principes en meningen had over kinderen. Ik had met hem ook een veel betere klik dan met mijn ex (even los van de kinderwens). Met hem kreeg ik ook die sterkte drang dat ik kinderen met hem wilde. We hebben nu 2 kinderen en ik ben zo gelukkig dat wij op dezelfde lijn staan. Zeker de tropenjaren, dat vonden we zwaar.
Ik ben blij dat ik de goede keuze heb gemaakt voor mijzelf.
Ik heb mijn relatie na 5 jaar beëindigd omdat ik besefte dat ik met mijn ex geen kinderen wilde. Wij waren uit elkaar gegroeid in de loop van de jaren en onze meningen over kinderen waren het tegenovergestelde. Ik wist dat als ik kinderen met hem zou beginnen dat ik altijd compromis zou moeten sluiten over dingen. Ik besefte dat ik dat niet wilde. Ik vond het moeilijk om het uit te maken en heb daar 4 maanden over getwijfeld.
Een jaar later kreeg ik een relatie met met man die wel dezelfde principes en meningen had over kinderen. Ik had met hem ook een veel betere klik dan met mijn ex (even los van de kinderwens). Met hem kreeg ik ook die sterkte drang dat ik kinderen met hem wilde. We hebben nu 2 kinderen en ik ben zo gelukkig dat wij op dezelfde lijn staan. Zeker de tropenjaren, dat vonden we zwaar.
Ik ben blij dat ik de goede keuze heb gemaakt voor mijzelf.
dinsdag 27 april 2021 om 16:42
Ik denk dat het heel verstandig is dat jullie deze gesprekken nu voeren, voordat er sprake is van een zwangerschap! Jullie ideeën en plannen liggen namelijk echt best wel ver uit elkaar. En ik vrees dat, als jullie hierin niet nader tot elkaar komen, het geen koudwatervrees is.
Hoeveel je ook van iemand houdt en hoe fijn het verder is: als jullie toekomstbeeld zo ver uit elkaar ligt als dat van jullie, lijkt het mij heel onverstandig om samen een kind te krijgen.
Sterkte met je pad hier in vinden, dat zal vast pittig zijn.
Hoeveel je ook van iemand houdt en hoe fijn het verder is: als jullie toekomstbeeld zo ver uit elkaar ligt als dat van jullie, lijkt het mij heel onverstandig om samen een kind te krijgen.
Sterkte met je pad hier in vinden, dat zal vast pittig zijn.
dinsdag 27 april 2021 om 16:43
Lekker dat je deze gesprekken van tevoren voert, dan als er al een baby is. Want daar gaat het bij veel mensen mis, denk ik.
Jullie wensen voor de toekomst en een gezin sluiten niet aan en het klinkt ook niet of jullie elkaar tegemoet kunnen of willen komen. Ik ben bang dat het niks gaat worden, en dat je de relatie inderdaad zult moeten verbreken op termijn. Als jij in Amsterdam ongelukkig wordt, of hij in Brabant, dan kan het toch nooit gaan werken?
Jullie wensen voor de toekomst en een gezin sluiten niet aan en het klinkt ook niet of jullie elkaar tegemoet kunnen of willen komen. Ik ben bang dat het niks gaat worden, en dat je de relatie inderdaad zult moeten verbreken op termijn. Als jij in Amsterdam ongelukkig wordt, of hij in Brabant, dan kan het toch nooit gaan werken?
Wat eten we vanavond?
dinsdag 27 april 2021 om 17:01
Viva vrouwen waren toch van het je moet je eigen broek kunn ophouden eneconomisch zelfstandig zijn.viva-amber schreef: ↑27-04-2021 16:53Hij noemt moeder die 3 dagen werken lui...wat een plaatje heb jij getroffen.
Nou dat lukt meestal niet met 3 dagen werken.
dinsdag 27 april 2021 om 17:04
Ze kan altijd nog 4 dagen werken, bijv wanneer haar kind naar school gaat.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 27 april 2021 om 17:12
Hoe verdrietig ook als jij je kinderen wil laten opgroeien in een dorp in Brabant en hij in Amsterdam dan zijn jullie geen match. Dan kan je de relatie beter verbreken.
Maar waarom wil jij je kinderen zo graag late opgroeien in Brabant?
Jij bent nu toch ook gelukkig in Amsterdam. De stad biedt kinderen ook veel mogelijkheden die kinderen in een dorpje in Brabant niet hebben.
Wat dat 4 dagen blijven werken betreft , jij kan het beste beoordelen of deze uitspraak van je vriend gedaan is omdat hij zich gewoon nog niet kan voorstellen hoe het is om een kind te hebben en hij dus nog van mening kan veranderen als jullie kind er eenmaal is.
Of dat jouw vriend vakanties, luxe spullen, mooie kleding, etentjes en uitjes echt heel belangrijk vindt en daar dus niet op wil inleveren.
Maar denk daar niet te licht over.
Het wordt heel vervelend als hij straks bij elke aankoop die je doet gaat zegge was dat nou echt nodig en zou je niet eens zuinig aan doen als blijkt dat je 4 dagen werken toch te veel vindt.
Maar waarom wil jij je kinderen zo graag late opgroeien in Brabant?
Jij bent nu toch ook gelukkig in Amsterdam. De stad biedt kinderen ook veel mogelijkheden die kinderen in een dorpje in Brabant niet hebben.
Wat dat 4 dagen blijven werken betreft , jij kan het beste beoordelen of deze uitspraak van je vriend gedaan is omdat hij zich gewoon nog niet kan voorstellen hoe het is om een kind te hebben en hij dus nog van mening kan veranderen als jullie kind er eenmaal is.
Of dat jouw vriend vakanties, luxe spullen, mooie kleding, etentjes en uitjes echt heel belangrijk vindt en daar dus niet op wil inleveren.
Maar denk daar niet te licht over.
Het wordt heel vervelend als hij straks bij elke aankoop die je doet gaat zegge was dat nou echt nodig en zou je niet eens zuinig aan doen als blijkt dat je 4 dagen werken toch te veel vindt.
dinsdag 27 april 2021 om 17:16
Jouw vriend komt nogal bepalend op mij over. Hij mag jaren ruimte nemen om te twijfelen, jij mag dat nu niet. Hij bepaalt hoeveel jij moet werken. Ik heb het idee dat je niet écht gelukkig bent in je leven. Begin alleen aan kinderen met een partner waarop je kunt bouwen. Je hebt elkaar nodig en moet niet tegenover elkaar komen te staan. Het lijkt erop dat je nu aanvoelt of begint te beseffen dat het niet echt jullie traject is/wordt maar alle twee andere ideeën hebt, die niet samen te voegen lijken.
dinsdag 27 april 2021 om 17:21
Jullie hebben niet dezelfde doelen en verwachtingen, dat gaat niet werken. Verdrietig, maar waar. Liefde is niet genoeg, je moet ook qua toekomstplannen op 1 lijn liggen met elkaar. Ik sta erin zoals jij, geld vind ik veel minder belangrijk dan tijd met mijn gezin. Ben ook niet ambitieus. Ik zou niet matchen met iemand die daar heel anders instaat.
@sugarmiss, wat kan in Amsterdam wel, maar Brabant niet?
@sugarmiss, wat kan in Amsterdam wel, maar Brabant niet?
dinsdag 27 april 2021 om 17:23
Precies. En juist als je zelf kinderen wilt/hebt, spelen die dingen ineens sterker dan wanneer je je leven alleen of met tweeën leeft.minnimouse schreef: ↑27-04-2021 17:18Ik snap je wel: Brabant gaat niet uit je hart.
Daar opgroeien is anders dan in Amsterdam.
dinsdag 27 april 2021 om 17:31
Als alleenstaande moeder red je het meestal niet met drie dagen werken. Daar heeft hij dus zeker een punt, ook omdat je voor hem bepaalt dat hij dus altijd de kostwinner moet zijn en jij lekker meer thuis mag blijven. (Later zul je er wel achterkomen dat hij dan de beste plek heeft. Alleen maar werken, geen huishouden doen, meer inkomen dus ook na een evt scheiding de betere positie, etc).
Jouw wens is eigenlijk niet meer van deze tijd, maar als je het echt wilt, moet je een man zoeken die het niet erg vindt om je te onderhouden.
Jouw wens is eigenlijk niet meer van deze tijd, maar als je het echt wilt, moet je een man zoeken die het niet erg vindt om je te onderhouden.
dinsdag 27 april 2021 om 17:33
viva-amber schreef: ↑27-04-2021 16:53Hij noemt moeder die 3 dagen werken lui...wat een plaatje heb jij getroffen.
Die zijn ook lui. Anders zou voor kinderen zorgen opeens werk zijn en dat eventuele feit is ingewikkeld rechtvaardig te combineren met het feit dat veel mannen daar maar een kleine bijdrage aan leveren.
thalas wijzigde dit bericht op 27-04-2021 17:39
2.13% gewijzigd
dinsdag 27 april 2021 om 17:37
Als ik naar mij zelf kijk dan waren er vroeger in ons dorp maar 4 sportverenigingen. In de stad kan je kiezen uit alle mogelijke sporten.PlayingTheAngel schreef: ↑27-04-2021 17:21Jullie hebben niet dezelfde doelen en verwachtingen, dat gaat niet werken. Verdrietig, maar waar. Liefde is niet genoeg, je moet ook qua toekomstplannen op 1 lijn liggen met elkaar. Ik sta erin zoals jij, geld vind ik veel minder belangrijk dan tijd met mijn gezin. Ben ook niet ambitieus. Ik zou niet matchen met iemand die daar heel anders instaat.
@sugarmiss, wat kan in Amsterdam wel, maar Brabant niet?
In de stad wordt vaak veel meer voor kinderen georganiseerd theatervoorstellingen, activiteiten in musea etc.
dinsdag 27 april 2021 om 17:42
In “de stad”.
Want in Brabant heb je geen steden?
Ik kan hier in Brabant op tien minuten fietsen net zoveel doen als in Amsterdam.
dinsdag 27 april 2021 om 17:42
Echt onzin. In de stad kun je niet het bos en de natuur in, niet naar het strand. Ik woon in een dorp met zeer goede faciliteiten. Buiten en binnen zwembad voor de deur, bios, theater, bieb alle met kinderactiviteiten, maar ook huttenbouwen voor kinderen in het bos, buiten activiteiten, vele malen veelzijdiger dan in de stad.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 27 april 2021 om 17:43
Omdat hij ook zo zeker niet is van de relatie en al voor zich ziet dat hij TO dadelijk flink alimentatie moet gaan betalen. Zomaar een gedachte.viva-amber schreef: ↑27-04-2021 16:53Hij noemt moeder die 3 dagen werken lui...wat een plaatje heb jij getroffen.
dinsdag 27 april 2021 om 17:44
Alsof die 2 dagen per week dat je thuis bent met je kinderen en dat dan tevens verwacht worcdt dat je dehuishoudtaken "backlog" weg werkt rust zal opleveren. integendeel...viva-amber schreef: ↑27-04-2021 16:53Hij noemt moeder die 3 dagen werken lui...wat een plaatje heb jij getroffen.
Dat kan heel erg scheve verwachtingen opleveren. Ben ik zelf als man trouwens ook ingegtrapt hoor. Eerst door van mijn partner te verwachten dat ze van alles onderneemt en doet als ze vrij is, maar ook andersom is het mij tegengevallen toen ik een periode thuis was met mijn kind hoe intensief het is. En dat van mijn verwachtingen om allerlei achterstallige klussen in huis te doen niet zo heel veel terecht komt...
Je kan er voor kiezen om een deel van het takenpakket dat je krijgt met een kind al vroeg uit te besteden en dan weer voltijd te gaan werken. OF jij of je vent doen het wat rustiger aan qua betaald werk, en doen dat zelf.
Wat denkt je partner dan? Dat je het kind na 4 maanden op de creche dumpt en dan allebei weer hard gaat werken? Als hij jou "lui" noemt kun je hem ook voorstellen om allebei terug te gaan naar max 32 uur per week. Maar ik vraag me af of dat het probleem is. Hij vind het blijkbaar wel normaal om je kind al vroeg naar de creche te kruien. Dat is wel een flinke kluiif als je het daar niet over eens kan worden.
Maar ik ben het eigenlijk wel eens met een hoop reacties. Als je daar nu al niet uitlkomt, dan wordt het nog lastiger met kinderne. Want dan moet je nog veel meer en veel snellere en soms lastige beslissingen nemen, waar je het met elkaar eens moet zijn. Niet zo leuk als je de hele tijd "buigen of barsten" moet spelen. Waarbij de omstandigheden je forceren keuzes te maken en je eigenlijk alles met tegenzin moet laten beslissen.
Ook vervelend als je partner niet zo'n verre horizon heeft (of oogkleppen op) en de problemen die jij wel aan ziet komen niet ziet en ze pas ervaart als het voor jou onhoudbaar is.
Ik zou ook niet willen stellen dat je in Amsterdam je kinderen niet groot kan brengen, maar daar moet jij het wel mee eens kunnen zijn. Ook qua minder werken, als jij dat graag wil. Ik zie ook wel weer voordelen met Amsterdan tegen een klein Brabants dorp.
Ik zou nog eens heel goed nadenken of je die pilstrip weggooit. Ik denk dat je beter nu barst, dan wanneer je kinderen met em hebt.
dinsdag 27 april 2021 om 17:44
Ja prachtig allemaal, maar in de grote stad moet je je kinderen tot hun twaalfde of zo overal heen rijden en met een beetje pech is gewoon buiten spelen ook al een probleem. Ik wilde zelf ook altijd in Amsterdam wonen, maar toen er eenmaal kinderen om de hoek kwamen kijken dankte ik god op mijn blote knieën dat het feest niet door was gegaan.
