Kinderwens enorme twijfel

skara woensdag 29 januari 2025 om 21:37

De titel zegt het al ik heb enorme twijfels of ik wel of niet voor een kind wil gaan.
Ik heb altijd gedacht wel moeder te zullen worden. Het laatste jaar ben ik enorm gaan twijfelen of het wel echt bij me past. Is het niet meer iets wat de maatschappij van mij verwacht? Wil ik het om niet buiten de boot te vallen? Omdat mijn broers en zussen ook kinderen hebben? Ik heb het idee dat ik dit jaar wel echt moet gaan beslissen ivm mijn leeftijd (eind dertig).

Wat mij niet leuk lijkt aan het hebben van kinderen is de vrijheid die je kwijt bent. Altijd aan staan. Weinig tot geen tijd voor jezelf. Altijd rekening moeten houden met een ander. Daarnaast lijkt het dagelijks leven met een kind mij op een aantal vlakken niet echt leuk. Elke dag vroeg op. Je kind naar school brengen. Weer halen. Kinderen moeten vermaken. Naar sport en clubjes moeten rijden. Naar kinderfilms, Monkeytown etc. Op vakantie je volledig moeten aanpassen aan je kind. Überhaupt altijd alleen in schoolvakanties weg kunnen wanneer het overal superdruk en duur is. Ik ben iemand die snel overprikkeld kan raken en heb zo nu en dan echt tijd voor mezelf nodig. Als ik geen kinderen krijg uiteindelijk zou ik mij willen laten omscholen. Kleiner gaan wonen. Veel reizen samen en genieten van onze vrijheid en hobby’s.

Tegelijkertijd zie ik mijn broers en zussen met hun kinderen en hoe mooi het ook kan zijn. Dan niet de dagelijkse beslommeringen maar hoe trots je op je kind kan zijn en hoe je kan smelten van ze. Dit heb ik zelf natuurlijk ook bij mijn neefjes en nichtjes. Ik ben dol op ze en houd van ze alsof ze van mezelf zijn.
Ik ben ergens ook bang dat ik spijt ga krijgen als ik ze niet heb. Zwanger zijn lijkt me fantastisch. Een kindje dat in je buik groeit. Ik ben gek op baby’s. Het lijkt mij supermooi dat er een wezentje is dat gemaakt is door jou en je man waar je superveel van houdt samen, die je ziet opgroeien en waar je misschien dingen van jezelf in terug ziet.

De hele dag ga ik van ik wil wel kinderen naar ik wil geen kinderen. Mijn man geeft aan de beslissing bij mij te laten. Wil er graag samen helemaal voor gaan maar kan er ook leven mee leven als we geen kinderen krijgen en met zijn tweeën blijven.

Mijn plan is nu om het een half jaar tot een jaar op zijn beloop te laten. Het te laten beslissen door de natuur of ik wel of niet zwanger wordt. Tegelijkertijd word ik onrustig hiervan en neem ik liever gewoon zelf overwogen de beslissing.

Wat ik zoek in dit topic is herkenning. Zijn er vrouwen die in dezelfde situatie hebben gezeten. Waar heb je uiteindelijk voor gekozen? Wat maakt dat je daar uiteindelijk voor gekozen hebt? Ben je blij met die keuze of heb je toch spijt achteraf?

noglangnietjarig donderdag 30 januari 2025 om 08:33

Je schrijft:
“ Mijn man geeft aan de beslissing bij mij te laten.”

Je beslist toch beide voor een kind?

Je beslist trouwens ook beide voor de 3e shift.

dianaf donderdag 30 januari 2025 om 08:33

Bij twijfel zou ik het niet doen.
En vooral omdat je alles heel rationeel aan beredeneren bent. Je hebt een kinderwens of je hebt die niet. En ja, ook 80/90% is voor mij een kinderwens, want twijfel blijft altijd.

WaterGirl schreef: ↑
30-01-2025 08:24
[...]

Ik realiseer me wel dat, wanneer je geen kinderen hebt, je meer moet investeren in vriendschappen en sociale contacten. Hopelijk worden we oud, en dan is het wel fijn dat er een groep mensen is waarop je kan terug vallen. Eenzaamheid is een groot probleem onder oudere mensen.

Dan ga je er wel vanuit dat jouw kinderen er altijd voor je kunnen en willen zijn. Terwijl als jij hulp nodig hebt, jouw kinderen mogelijk in de spits van hun leven zijn. Of misschien heb je geen contact meer met je kinderen. Of misschien zijn ze wel geëmigreerd.

Of je nu wel of geen kinderen hebt, je zult altijd tijd moeten investeren in andere relaties. Maar iemand die geen kinderen heeft, heeft er wel meer tijd voor.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Bonte_specht donderdag 30 januari 2025 om 08:35

Ik herken je argumenten. Daarnaast ben ik als tiener depressief geweest en ik was bang dat een kind van mij dat misschien ook moest doorstaan. Plus, ik vind kinderen helemaal niet leuk en nooit een kinderwens gevoeld.

Mijn man daarentegen wilde ontzettend graag kinderen. We hebben het er talloze keren over gehad samen. Uiteindelijk was mijn conclusie, als de keuze 100% bij mij lag was er geen kind gekomen, maar ik wilde dit doen samen met mijn man.

Ons kind is 3 en mijn man is een fantastische vader. Hij vind het ook echt leuk. Ik vind het moeilijk te omschrijven hoe ik er zelf in sta. Ik was er op voorbereid dat het zwaar zou zijn en dat is het ook gebleken. Het is alleen nog veel zwaarder omdat mijn man en ik allebei zijn uitgevallen door mentale klachten. Ik hoop dat ik er over een paar jaar op kan terugkijken en dat het het dan allemaal waard is gebleken.

botanietje donderdag 30 januari 2025 om 08:38

Lila-Linda schreef: ↑
30-01-2025 07:55
Mijn ervaring is, dat zolang je rationeel over kinderen blijft denken, je (nog?) niet klaar bent
Op een bepaald moment vervallen al je goeie argumenten om ze niet te krijgen en Wil je ze ineens.

Zo heb ik het ook precies ervaren.
Ik heb daarvoor lang zitten wikken en wegen en toen ineens, bam, was daar de Wens.

Je moet niet alles geloven wat je denkt

Mette donderdag 30 januari 2025 om 08:39

Sierlijk schreef: ↑
30-01-2025 08:08
Oneens en een slecht advies. Omdat het bij jou goed heeft uitgepakt wil dat niet zeggen dat dat bij een ander ook zo uitpakt. En als ik TO zo lees is er weinig verlangen. Dan zou ik lekker samen blijven en genieten van alle vrijheid die ze al bijna 40 jaar gewend is.

Dar geldt natuurlijk net zo goed voor het advies bij twijfel niet doen of "blijf lekker samen'.

Er is geen goed advies te geven want het is een gevoelskwestie, geen wiskundige formule met een goede of foute uitkomst.

florence13 donderdag 30 januari 2025 om 08:40

dianaf schreef: ↑
30-01-2025 08:33
Bij twijfel zou ik het niet doen.
En vooral omdat je alles heel rationeel aan beredeneren bent. Je hebt een kinderwens of je hebt die niet. En ja, ook 80/90% is voor mij een kinderwens, want twijfel blijft altijd.

Dan ga je er wel vanuit dat jouw kinderen er altijd voor je kunnen en willen zijn. Terwijl als jij hulp nodig hebt, jouw kinderen mogelijk in de spits van hun leven zijn. Of misschien heb je geen contact meer met je kinderen. Of misschien zijn ze wel geëmigreerd.

Of je nu wel of geen kinderen hebt, je zult altijd tijd moeten investeren in andere relaties. Maar iemand die geen kinderen heeft, heeft er wel meer tijd voor.

Vooropgesteld, het is geen goede reden om kinderen te willen, maar ik merk wel dat het makkelijker is sociale contacten op te doen als je kinderen hebt. De ouders van klasgenootjes, sportclub genootjes etc zitten allemaal in de kinderen, er is een vrij grote pool van volwassenen waar je contact mee hebt. Vrienden zonder kinderen vinden het vaak lastiger nieuwe mensen te leren kennen of te investeren in vriendschappen met mensen die wel kinderen hebben. Dus wellicht is er wel meer tijd, maar minder geschikte mensen.

florence13 donderdag 30 januari 2025 om 08:41

Mette schreef: ↑
30-01-2025 08:39
Dar geldt natuurlijk net zo goed voor het advies bij twijfel niet doen of "blijf lekker samen'.

Er is geen goed advies te geven want het is een gevoelskwestie, geen wiskundige formule met een goede of foute uitkomst.

en man en ik hadden toentertijd zo ons best gedaan om die formule te bedenken en een goede keuze te maken.....

Mette donderdag 30 januari 2025 om 08:43

botanietje schreef: ↑
30-01-2025 08:38
Zo heb ik het ook precies ervaren.
Ik heb daarvoor lang zitten wikken en wegen en toen ineens, bam, was daar de Wens.

Ik heb de hele argumentenfase overgeslagen. Geen seconde nagedacht over gebrek aan me-time, ik wilde een kind, punt. En ik heb de ballenbak met liefde uitgezeten en mis dat soort dingen nu mijn kinderen pubers zijn.

Bonte_specht donderdag 30 januari 2025 om 08:43

Nog een boekentip; 'Het babydilemma' van Ida Kerseboom.

Ravintola donderdag 30 januari 2025 om 08:44

noglangnietjarig schreef: ↑
30-01-2025 08:33
Je schrijft:
“ Mijn man geeft aan de beslissing bij mij te laten.”

Je beslist toch beide voor een kind?

Je beslist trouwens ook beide voor de 3e shift.

Exact dit viel mij ook op. Je man vindt het allemaal best en legt de beslissing bij jou. Zou dat straks als jullie een kind zouden hebben ook zo gaan?

Oftewel: speelt het misschien ook mee of je een kind wilt krijgen met hem?

florence13 donderdag 30 januari 2025 om 08:47

noglangnietjarig schreef: ↑
30-01-2025 08:33
Je schrijft:
“ Mijn man geeft aan de beslissing bij mij te laten.”

Je beslist toch beide voor een kind?

Je beslist trouwens ook beide voor de 3e shift.

Het kwam op mij over of man 'in principe een kind wil' tenzij TO dat niet wil. Dat lijkt me niet heel raar, TO moet dat kind daadwerkelijk baren.

blijfgewoonbianca donderdag 30 januari 2025 om 08:52

Op voorhand lijkt de ballenbakkinderfilmluierfase enorm lang, maar terugkijkend op je leven met een gezin is dat natuurlijk maar een korte fase. Als het goed is wonen ze eigenlijk maar vrij kort bij je.

Wel/ geen kinderen houdt ook in dat je wel/ geen 20’ers, 30’ers etc hebt.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Philó donderdag 30 januari 2025 om 08:52

Lila-Linda schreef: ↑
30-01-2025 07:54
EENS!
jij kiest voor zwangerschap TO

Dit.

En slik alsjeblieft foliumzuur.

lonelycat donderdag 30 januari 2025 om 08:53

Hou in je keuze ook rekening ermee dat je ook een kind kunt krijgen waar alles niet makkelijk mee gaat. Waar je tig keer meer zorgen over hebt dan je bij vrienden en familie ziet.
Je krijgt nooit garantie op een gezond en blij kind. Neem je dat op de koop toe? Durf en wil je dat risico nemen?

blijfgewoonbianca donderdag 30 januari 2025 om 08:56

lonelycat schreef: ↑
30-01-2025 08:53
Hou in je keuze ook rekening ermee dat je ook een kind kunt krijgen waar alles niet makkelijk mee gaat. Waar je tig keer meer zorgen over hebt dan je bij vrienden en familie ziet.
Je krijgt nooit garantie op een gezond en blij kind. Neem je dat op de koop toe? Durf en wil je dat risico nemen?

Als je trouwt kunnen je man zijn benen er af vallen.
Als je een konijn neemt kan die chronisch eczeem krijgen.
Als je een huis koopt kun je op een breuklijn zitten.
Er zijn geen garanties in het leven.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Quincy2 donderdag 30 januari 2025 om 08:58

blijfgewoonbianca schreef: ↑
30-01-2025 08:52
Op voorhand lijkt de ballenbakkinderfilmluierfase enorm lang, maar terugkijkend op je leven met een gezin is dat natuurlijk maar een korte fase.

Ja, je moet misschien 6 keer in je leven naar Monkeytown, maar wel jarenlang 6 keer per jaar naar saaie (schoon)familie of kennissen omdat je niet het excuus hebt van een kind dat niet mee kan

In beide varianten van een leven heb je dingen die je 'moet' en niet meer kan. Bij zo'n eenzijdige opsomming denk ik eigenlijk dat iemand het gewoon niet wil, een kind.

lonelycat donderdag 30 januari 2025 om 09:03

blijfgewoonbianca schreef: ↑
30-01-2025 08:56
Als je trouwt kunnen je man zijn benen er af vallen.
Als je een konijn neemt kan die chronisch eczeem krijgen.
Als je een huis koopt kun je op een breuklijn zitten.
Er zijn geen garanties in het leven.

Klopt maar een huis kun je verkopen, een konijn leeft iets korter.
Als je al twijfelt over een kinderwens en of je kinderen aankan vind ik dat je in je overweging ook de minder leuke scenario’s moet meenemen.

florence13 donderdag 30 januari 2025 om 09:05

lonelycat schreef: ↑
30-01-2025 09:03
Klopt maar een huis kun je verkopen, een konijn leeft iets korter.
Als je al twijfelt over een kinderwens en of je kinderen aankan vind ik dat je in je overweging ook de minder leuke scenario’s moet meenemen.

een huis op een breuklijn verkoopt wat moeilijker, een konijn gaat dus dood.
Ik snap je punt wel, want niemand heeft de garantie op een gezond kind, maar je levenskeuzes laten leiden door 'wat als angst' is ook niet altijd handig. (een beetje afhankelijk natuurlijk van wat die 'wat als' is, hoe realistisch die is, en hoe goed je in staat bent dat op te vangen)

OriginalHeleen donderdag 30 januari 2025 om 09:07

skara schreef: ↑
29-01-2025 21:37
...
Ik ben ergens ook bang dat ik spijt ga krijgen als ik ze niet heb. Zwanger zijn lijkt me fantastisch. Een kindje dat in je buik groeit. Ik ben gek op baby’s. Het lijkt mij supermooi dat er een wezentje is dat gemaakt is door jou en je man waar je superveel van houdt samen, die je ziet opgroeien en waar je misschien dingen van jezelf in terug ziet.
...

Ik haak hier even op in, omdat je dit zo specifiek als 'pluspunten' benoemt.
Je kiest natuurlijk niet alleen voor een zwangerschap en een schattige baby. Wees je ervan bewust dat je ook ouder zult zijn van een (gechargeerd) dwarse peuter, koppige kleuter en een lastige puber. Hoe kijk je tegen die andere fases aan?
Als jij inschat snel overprikkeld te zullen zijn, bespreek dan goed met je partner hoe jullie de taken zouden verdelen. Kan hij extra inspringen als jij er doorheen zit? Kunnen jullie allebei nog tijd voor jezelf vrij maken? Zijn er eventueel opa's/oma's/ooms/tantes/vrienden die kunnen en willen oppassen als jullie samen iets willen ondernemen?
Ook handig om vooraf te bespreken: zitten jullie globaal op één lijn qua opvoeding?
Het gaat niet alleen op de tropenjaren met veel fysieke verzorging en slaaptekort, niet alleen om de logistieke drukte van zwemles, school, sport, MonkeyTown en slaapfeestjes, maar ook om de mentale belasting (zorgen/piekeren/twijfels) van opgroeiende, oudere kinderen. Althans, dat is mijn ervaring. Dat ging veel minder vanzelf, was nog veel meer maatwerk en ik heb onderschat hoe 'druk' je daarmee bent.

'Every new beginning comes from some other beginning's end.'

blijfgewoonbianca donderdag 30 januari 2025 om 09:10

lonelycat schreef: ↑
30-01-2025 09:03
Klopt maar een huis kun je verkopen, een konijn leeft iets korter. En van een man zonder benen kun je scheiden. Tsja.
Als je al twijfelt over een kinderwens en of je kinderen aankan vind ik dat je in je overweging ook de minder leuke scenario’s moet meenemen.

Mensen met een kinderwens kunnen ook niet inschatten hoe het zal zijn om bijvoorbeeld een kind met een beperking te krijgen.
Je kunt - vind ik - uberhaupt niet inschatten hoe het is om kinderen te hebben.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

lonelycat donderdag 30 januari 2025 om 09:11

florence13 schreef: ↑
30-01-2025 09:05
een huis op een breuklijn verkoopt wat moeilijker, een konijn gaat dus dood.
Ik snap je punt wel, want niemand heeft de garantie op een gezond kind, maar je levenskeuzes laten leiden door 'wat als angst' is ook niet altijd handig. (een beetje afhankelijk natuurlijk van wat die 'wat als' is, hoe realistisch die is, en hoe goed je in staat bent dat op te vangen)

Ze geeft zelf aan rust nodig te hebben, prikkelgevoelig te zijn. Ik heb jaren gehad waarin ik letterlijk 24 uur per dag voor mijn zorgenkind klaarstond. In mijn eentje want mijn toen nog man trok het niet.
Ja het kan het ideale plaatje zijn, het kan leuk zijn. Je krijgt absoluut veel liefde terug. Ik zou mijn kinderen voor geen goud willen missen en ik heb geen spijt van mijn beslissing maar toen ik de beslissing kinderen ja of nee nam heb ik niet stil gestaan bij het feit dat ik ook een kind zou kunnen krijgen waar niet alles soepel bij gaat

blijfgewoonbianca donderdag 30 januari 2025 om 09:13

OriginalHeleen schreef: ↑
30-01-2025 09:07
Ik haak hier even op in, omdat je dit zo specifiek als 'pluspunten' benoemt.
Je kiest natuurlijk niet alleen voor een zwangerschap en een schattige baby. Wees je ervan bewust dat je ook ouder zult zijn van een (gechargeerd) dwarse peuter, koppige kleuter en een lastige puber.

En als je mazzel hebt gezellige volwassen kinderen met bijbehorende aanhang en eventueel kleinkinderen.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

OriginalHeleen donderdag 30 januari 2025 om 09:13

blijfgewoonbianca schreef: ↑
30-01-2025 09:10
Mensen met een kinderwens kunnen ook niet inschatten hoe het zal zijn om bijvoorbeeld een kind met een beperking te krijgen.
Je kunt - vind ik - uberhaupt niet inschatten hoe het is om kinderen te hebben.

Ja, met beide uitspraken ben ik het eigenlijk helemaal eens!

'Every new beginning comes from some other beginning's end.'

Zomersweertje donderdag 30 januari 2025 om 09:16

blijfgewoonbianca schreef: ↑
30-01-2025 08:56
Als je trouwt kunnen je man zijn benen er af vallen.
Als je een konijn neemt kan die chronisch eczeem krijgen.
Als je een huis koopt kun je op een breuklijn zitten.
Er zijn geen garanties in het leven.

Klopt, maar ze benoemen is niets mis mee. Ze schrijft ook dat het haar geweldig lijkt om zwanger te zijn en dat er een baby in haar groeit. Zoiets (kan even niet terugscrollen). Ik had (achteraf heel naïef) een heel romantisch beeld bij zwanger zijn. Mijn zwangerschappen waren dramatisch. Eerste drie maanden kotsmisselijk, daarna de zorgen over mijn bloeddruk en daarna vroeggeboortes.

Ravintola donderdag 30 januari 2025 om 09:16

lonelycat schreef: ↑
30-01-2025 09:03
Klopt maar een huis kun je verkopen, een konijn leeft iets korter.
Als je al twijfelt over een kinderwens en of je kinderen aankan vind ik dat je in je overweging ook de minder leuke scenario’s moet meenemen.

En bij zoiets levensbepalend als kinderen krijgen kun je imo beter zelf het risico op spijt lopen dan dat bij het kind te leggen.

Actieve topics