Kinderen
alle pijlers
Mag ik even zeuren? Wat een baaldag!
zaterdag 10 november 2007 om 16:05
Mag ik me via dit topic even stevig afreageren?
Wat een rotdag heb ik vandaag! Ik vind dat m'n leven maar weinig voorstelt zo tijdens m'n bevallingsverlof. Ben alleen maar aan het huishouden, sloven en zorgen voor man en kind. Ondanks dat ik zo m'n best doe vind ik dat het hier in huis maar een dikke bende is. Had vanochtend eens geen zin om ontbijt voor m'n vriend en mezelf klaar te maken en sinaasappels uit te persen. En dus maakt hij lekker z'n eigen boterham klaar en gaat doodleuk zitten Internetten. Verse jus hoeft voor hem niet, te veel gedoe met citruspers schoonmaken e.d.. De baby ligt nu al bijna een uur te huilen nadat ze gevoed en verschoond is en vriendlief is weggegaan toen ik hem verweet dat hij te weinig bijdraagt aan de huishouding. Hij gaat vanavond lekker op verjaardagsvisite. Zonder mij, want geen oppas.
Ik heb zin om even lekker naar buiten te gaan maar vind het risico op een stortbui te groot. En dus zit ik nu maar weer eens achter de pc, mailbox te bekijken waar de langverwachte mailtjes van mijn vriendinnen nog steeds niet in zitten. Ik blijf hun niet steeds mailen hoor, als het altijd maar van mijn kant moet komen....ik ben tenslotte zes weken geleden moeder geworden dus er zou niets mis mee zijn als ze zich eens afvroegen hoe het me eigenlijk vergaat en eens gezellig langs zouden komen!!!
Soms mis ik de kraamhulp zo ontzettend. Want wat was het heerlijk om eens verzorgd en vertroeteld te worden. Maar ja, die tijd komt niet terug. Ik ga er maar van uit dat ik morgenochtend weer goedgehumeurd en energiek wakker word.
Wat een rotdag heb ik vandaag! Ik vind dat m'n leven maar weinig voorstelt zo tijdens m'n bevallingsverlof. Ben alleen maar aan het huishouden, sloven en zorgen voor man en kind. Ondanks dat ik zo m'n best doe vind ik dat het hier in huis maar een dikke bende is. Had vanochtend eens geen zin om ontbijt voor m'n vriend en mezelf klaar te maken en sinaasappels uit te persen. En dus maakt hij lekker z'n eigen boterham klaar en gaat doodleuk zitten Internetten. Verse jus hoeft voor hem niet, te veel gedoe met citruspers schoonmaken e.d.. De baby ligt nu al bijna een uur te huilen nadat ze gevoed en verschoond is en vriendlief is weggegaan toen ik hem verweet dat hij te weinig bijdraagt aan de huishouding. Hij gaat vanavond lekker op verjaardagsvisite. Zonder mij, want geen oppas.
Ik heb zin om even lekker naar buiten te gaan maar vind het risico op een stortbui te groot. En dus zit ik nu maar weer eens achter de pc, mailbox te bekijken waar de langverwachte mailtjes van mijn vriendinnen nog steeds niet in zitten. Ik blijf hun niet steeds mailen hoor, als het altijd maar van mijn kant moet komen....ik ben tenslotte zes weken geleden moeder geworden dus er zou niets mis mee zijn als ze zich eens afvroegen hoe het me eigenlijk vergaat en eens gezellig langs zouden komen!!!
Soms mis ik de kraamhulp zo ontzettend. Want wat was het heerlijk om eens verzorgd en vertroeteld te worden. Maar ja, die tijd komt niet terug. Ik ga er maar van uit dat ik morgenochtend weer goedgehumeurd en energiek wakker word.
zaterdag 10 november 2007 om 16:15
Haha! Wat een herkenbaarheid. Ik heb net boodschappen gedaan en toen ik aankwam rijden bij de supermarkt en ik zag al die drukte dacht ik gadverdamme daar gaan we weer! Blech die stomme boodschappen, die drukte dat trieste weer. In de supermarkt stonden ze voor dorcas voedselpakeeten te werven dus om mezelf een goed gevoel te geven heb ik een heel voedselpakeet gekocht voor africa. Daardoor voelde ik me, hoe egoistisch, wel weer wat beter. Kom ik weer op het parkeerterein zie ik nog net hoe een auto tegen mijn auto aanrijdt BALEN. Hoop gedoe met schadeformulieren enzo, kunnen deze trouwens niet wat gebruiksvriendelijker worden?? Kom ik thuis ligt mijn man op de bank en wil niet eens even naar de auto kijken omdat zijn schoenen boven staan!!! GGGGRRRRRR. Hij zegt ook nog: het is jou auto regel jij het maar!
En mijn kinderen zijn twee en zes maar een beetje hulp zou ik ook wel kunnen gebruiken af en toe haha!
En mijn kinderen zijn twee en zes maar een beetje hulp zou ik ook wel kunnen gebruiken af en toe haha!
zaterdag 10 november 2007 om 16:16
Hellup! Ik moet nog bevallen (in maart2008) en jouw verhaal is de nachtmerrie van mijn toekomst....ben bang om in een gat te vallen, iedereen de beeb gezien en druk met eigen leven...tja, daar zit je dan!
Mijn vriend is wel heel zorgzaam, zal zeker veel meehelpen maar hij moet ook weer aan het werk.....
Hij is militair en komt over 2 weken terug van zijn uitzending, 5 maanden weg geweest en al die maanden alleen zwanger zijn met een hoop kwaaltjes was geen feest...
Hoop niet dat je het vervelend vindt dat ik ook even mijn gebaal van vandaag uit....
Zou ook balen op een dag als deze als ik in jouw situatie zat!
Sterkte!
Mijn vriend is wel heel zorgzaam, zal zeker veel meehelpen maar hij moet ook weer aan het werk.....
Hij is militair en komt over 2 weken terug van zijn uitzending, 5 maanden weg geweest en al die maanden alleen zwanger zijn met een hoop kwaaltjes was geen feest...
Hoop niet dat je het vervelend vindt dat ik ook even mijn gebaal van vandaag uit....
Zou ook balen op een dag als deze als ik in jouw situatie zat!
Sterkte!
zaterdag 10 november 2007 om 16:29
Ik weet niet hoor, maar volgens mij is bevallingsverlof om te herstellen van de bevalling en te wennen aan de nieuwe situatie als moeder.
En dus niet:"alleen maar aan het huishouden, sloven en zorgen voor man en kind"
Misschien dat je man daar maar eens goed op gewezen moet worden en heel snel een schop onder zijn kont hoort te krijgen!!
En dus niet:"alleen maar aan het huishouden, sloven en zorgen voor man en kind"
Misschien dat je man daar maar eens goed op gewezen moet worden en heel snel een schop onder zijn kont hoort te krijgen!!
zaterdag 10 november 2007 om 16:30
Niet om vervelend te doen maar bereid je maar op het ergste voor
Als ik een 'slechte' dag had vond ik het verschrikkelijk
Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapel verliefd op mijn kleine en m'n vriend en hij helpt me waar hij kan maar soms...
Net een verschrikkelijk drukke week gehad. Alleen maar rennen en vliegen.
Elke ochtend opstaan als het nog donker is en tot 's avonds laat druk bezig met van alles en nog wat. Ik kan geen rust in m'n donder krijgen.
Elke dag vermoeid op de bank gelegen als de baby even sliep en dan balen van alles wat ik niet doe. Moet nog wassen, opvouwen, afwassen, stofzuigen... Echt alles
Maar omdat ik zo kapot ben verschuif ik alles naar de volgende dag -en dat een week lang- en het wordt alleen maar erger dus.
Gisteren tot laat -erg laat- wakker gebleven zodat ik m'n vriend nog even kon zien. Wat denk je.. die is blijven hangen op z'n werk omdat het zo stormde
Heb verschrikkelijk lopen huilen toen hij thuis kwam.
Het is zwaaaaaaaaaar
Maar no way dat ik dat toegeef., ik loop op m'n tenen en heb regelmatig tranen in m'n ogen staan maar ik ga door!
anoniem_56550 wijzigde dit bericht op 10-11-2007 16:35
Reden: quote was verqluote
Reden: quote was verqluote
% gewijzigd
zaterdag 10 november 2007 om 16:32
Ben ik niet met je eens.
Mijn vriend moest ook bijna direct weer aan het werk.
Ik vond niet dat hij -naast een full time baan- ook nog eens thuis de boel mag doen.
daarnaast moet hij toch ook wennen aan het papa zijn?
Gelukkig hadden we niet zo heel lang last van slapeloze nachten maar als ze er waren was het voor hem dubbel zwaar, ik kon de volgende dag nog even liggen en rusten. Hij niet hoor...
zaterdag 10 november 2007 om 16:53
Hij gaat vanavond lekker op verjaardagsvisite. Zonder mij, want geen oppas.
Als je geen oppas hebt kun je je kindje toch meenemen? Op deze manier isoleer je jezelf ook wel een beetje.
Laat die kerel van je eens een dagje alleen met jullie kindje. Wedden dat hij daarna alles heeeeeel anders ziet! Als hij niks doet gebeurt er dan dus ook niks.
Als je geen oppas hebt kun je je kindje toch meenemen? Op deze manier isoleer je jezelf ook wel een beetje.
Laat die kerel van je eens een dagje alleen met jullie kindje. Wedden dat hij daarna alles heeeeeel anders ziet! Als hij niks doet gebeurt er dan dus ook niks.
zaterdag 10 november 2007 om 16:54
zaterdag 10 november 2007 om 17:03
Vertel me niks over huilende baby's, geloof me, been there, done that. Ik vind het gewoon niet eerlijk voor een klein vers kindje om alleen te moeten huilen.
Als jij verdreitig bent en huilt, zou jij het toch ook niet leuk vinden als je Lieff zou zeggen "Oh, nou, troosten helpt niet, je huilt nog steeds, laat maar dan, ik ga even wat anders doen" om jou vervolgens achter te laten? Dat zou je toch ook niet leuk vinden?
Bovendien vond ik het voor mezelf altijd prettiger om mijn kind in ieder geval proberen te troosten. Dat gebrul op de achtergrond word je ook horendol van.
Als jij verdreitig bent en huilt, zou jij het toch ook niet leuk vinden als je Lieff zou zeggen "Oh, nou, troosten helpt niet, je huilt nog steeds, laat maar dan, ik ga even wat anders doen" om jou vervolgens achter te laten? Dat zou je toch ook niet leuk vinden?
Bovendien vond ik het voor mezelf altijd prettiger om mijn kind in ieder geval proberen te troosten. Dat gebrul op de achtergrond word je ook horendol van.
zaterdag 10 november 2007 om 17:07
Tsja zoveel mensen zoveel meningen en gedragingen. die van mij raakte altijd alleen nog maar meer over zijn toeren als ik hem trooste. Alleen huilen in zijn bedje vond hij prettiger. En nog steeds trouwens, hij is nu twee en een half en als hij huilt omdat hij boos is of gefrustreert zegt hij altijd: La me maar! om vervolgens op zijn kamer te gaan huilen. Als hij echt verdriet heeft is het anders dan zoekt hij mij op of ik hem.
zaterdag 10 november 2007 om 17:43
En hoezo gaat vriendlief naar de verjaardag en jij niet, want geen oppas? Waarom ga jij niet naar de verjaardag zodat je er lekker even uit bent en blijft vriend niet thuis? Of meenemen inderdaad.
Ik ben nu 41 weken zwanger en van jullie verhalen word ik niet echt vrolijk
. Ik ben het nu al zo zat dat ik al zo lang thuis zit! Vriend kan tenminste nog naar zijn werk. En dat je in je verlof, als je enigszins ben herstelt en je vriend weer aan het werk is, het merendeel van het huishouden doet door de week is natuurlijk ook wel logisch. Maar ik heb al tegen vriendlief gezegd dat als de baby geboren is ik in het weekend ook zeker (in overleg) tijd voor mezelf in ga plannen. Om te sporten, met vriendinnen af te spreken of de stad in te gaan. We zijn met zijn tweeen verantwoordelijk voor de baby, dus waarom is het dan automatisch zo dat de vrouw thuis zit en de man maar weg kan gaan wanneer hij wilt omdat hij er vanuit gaat dat vrouw toch bij de baby blijft? En je kan toch ook best veel lekker met zijn drietjes doen? De stad in, wandelen of op visite.
Ik ben nu 41 weken zwanger en van jullie verhalen word ik niet echt vrolijk
. Ik ben het nu al zo zat dat ik al zo lang thuis zit! Vriend kan tenminste nog naar zijn werk. En dat je in je verlof, als je enigszins ben herstelt en je vriend weer aan het werk is, het merendeel van het huishouden doet door de week is natuurlijk ook wel logisch. Maar ik heb al tegen vriendlief gezegd dat als de baby geboren is ik in het weekend ook zeker (in overleg) tijd voor mezelf in ga plannen. Om te sporten, met vriendinnen af te spreken of de stad in te gaan. We zijn met zijn tweeen verantwoordelijk voor de baby, dus waarom is het dan automatisch zo dat de vrouw thuis zit en de man maar weg kan gaan wanneer hij wilt omdat hij er vanuit gaat dat vrouw toch bij de baby blijft? En je kan toch ook best veel lekker met zijn drietjes doen? De stad in, wandelen of op visite.
zaterdag 10 november 2007 om 17:49
Mijn vriend weet heel goed wanneer ik er doorheen zit hoor en dan helpt hij me waar hij kan of drukt me op de bank en zorgt dat ik er niet vanaf kom
het zit gewoon niet in mijn aard om dat meteen aan Jan en Alleman te verkondigen. En trouwens,.. baby heeft er niks ana als mama huilt omdat ze het zo zwaar heeft
zaterdag 10 november 2007 om 18:08
Over dat meenemen, mijn baby kon ik echt niet makkelijk meenemen naar een verjaardag toen ze 6 weken oud was. Ik vond het gewoon zielig om haar iedere keer te versjouwen, ze werd er ook echt niet vrolijk van hoor.
Wyfke, ik zou mijn baby ook geen uur laten huilen, laat dat huishouden voor wat het is, of vraag je vriend om boodschappen te doen of wat te doen in het huishouden en ga lekker knuffelen met je baby.
Wyfke, ik zou mijn baby ook geen uur laten huilen, laat dat huishouden voor wat het is, of vraag je vriend om boodschappen te doen of wat te doen in het huishouden en ga lekker knuffelen met je baby.
zaterdag 10 november 2007 om 18:17
Ik heb het er dus wel van genomen hoor zolang als ik nodig had. Je kind heeft er echt niks aan als jij maar doorgaat en het huishouden is voor mij dan echt niet belangrijk. En tuurlijk was het voor mijn vriend ook zwaar maar die deed van alles hoor. Hij zei dat ie op zijn werk tenminste nog een beetje uitrustte haha en hij wilde natuurlijk ook gewoon voor zijn kind zorgen. De rest van het huishouden deed ie sowieso ook al zijn deel van en als het nodig was deed ie in het begin dus nog meer. Dus ik ging lekker af en toe alleen de stad in of zo als hij thuis was of even slapen.
Het is nu wel rotweer helaas ja, wat ik vaak deed was met baby wandelen en bijvoorbeeld wat lekkers eten bij de V&D of een andere tent. Zie je die troep thuis ook niet.
Maar goed gooi het er lekker uit, zeuren mag, het is ook gewoon zwaar die eerste tijd. Maar juist daarom moet je goed op jezelf passen en gewoon om hulp vragen als nodig. Geef jezelf even de tijd, het komt allemaal weer op zijn pootjes terecht maar dat duurt soms even.
Het is nu wel rotweer helaas ja, wat ik vaak deed was met baby wandelen en bijvoorbeeld wat lekkers eten bij de V&D of een andere tent. Zie je die troep thuis ook niet.
Maar goed gooi het er lekker uit, zeuren mag, het is ook gewoon zwaar die eerste tijd. Maar juist daarom moet je goed op jezelf passen en gewoon om hulp vragen als nodig. Geef jezelf even de tijd, het komt allemaal weer op zijn pootjes terecht maar dat duurt soms even.
zaterdag 10 november 2007 om 18:50
Ik moet er al heel erg aan wennen dat ik door allerlei klachten tijdens mijn zw nu in de ziektewet loop, terwijl ik 60uur p/w werkte...is nogal een overgang voor een druk baasje...Krijg stilaan wel meer rust, da's dan wel weer goed (ook voor mijn kleintje). Ik ben geen thuiszitter, heb dan altijd het gevoel dat ik faal, niet meer nuttig ben enzo...Ook al weet ik heel goed dat ik hier niks aan kan doen en supergraag mama wil worden.
Mijn werk is steeds minder belangrijk geworden naarmate mijn zw is gevorderd....Misschien angst voor het onbekende?
Heb een goede relatie, alles is goed te bespreken maar we moeten straks ook in een totaal nieuwe situatie gelukkig blijven.
Ik ga echt niet thuis zitten en vriendlief op pad..samen uit, samen thuis kan ook nog hè? Als de beeb meekan, dan doen we dat.
We willen tzt (wanneer is niet in te schatten, want we moeten er nu beiden niet aan denken dat we weggaan zonder onze kleine meid straks) ook weekendjes samen weg, avondje uit etc...je bent papa en mama, maar ook nog vriend&vriendin/man&vrouw...
Ach ja, waar je maar gelukkig mee bent toch?
Mijn werk is steeds minder belangrijk geworden naarmate mijn zw is gevorderd....Misschien angst voor het onbekende?
Heb een goede relatie, alles is goed te bespreken maar we moeten straks ook in een totaal nieuwe situatie gelukkig blijven.
Ik ga echt niet thuis zitten en vriendlief op pad..samen uit, samen thuis kan ook nog hè? Als de beeb meekan, dan doen we dat.
We willen tzt (wanneer is niet in te schatten, want we moeten er nu beiden niet aan denken dat we weggaan zonder onze kleine meid straks) ook weekendjes samen weg, avondje uit etc...je bent papa en mama, maar ook nog vriend&vriendin/man&vrouw...
Ach ja, waar je maar gelukkig mee bent toch?
zaterdag 10 november 2007 om 19:12
Nee natuurlijk niet Maze, lag ik niet 10 weken lekker in mijn nest. Hoe bedoel je direct het andere uiterste. Maar nee, ik voelde mij ook niet verantwoordelijk om in huis te gaan sloven (en al zeker niet mijn man te verzorgen). Dat deden mijn man ik gewoon samen zoals altijd, zie niet in dat omdat ik thuis ben, dat opeens mijn verantwoordelijkheid wordt. Ik had het druk zat met het leren verzorgen van mijn zoon, borstvoeding geven, ritme vinden etc. etc.
Sourire, ik ben het dus niet met je eens. Ja mijn man ging ook weer snel aan het werk en ik vond het dood normaal dat hij samen met mij na het werk het huishouden deed. Waarom niet. Die negen maanden dat ik mijn zoon droeg en fulltime werkte, verwachtte hij ook van mij dat ik mijn steentje bleef bijdragen en de zwangerschap+werk niet als smoes te gebruiken. En ja, hij moest ook wennen aan het vader zijn, maar waarom zou hij kunnen wennen zonder de extra ballast van het huishouden en ik moet wennen met die ballast erbij?? Alleen omdat ik thuis ben? Nee hoor, zo zijn wij niet getrouwd
Sourire, ik ben het dus niet met je eens. Ja mijn man ging ook weer snel aan het werk en ik vond het dood normaal dat hij samen met mij na het werk het huishouden deed. Waarom niet. Die negen maanden dat ik mijn zoon droeg en fulltime werkte, verwachtte hij ook van mij dat ik mijn steentje bleef bijdragen en de zwangerschap+werk niet als smoes te gebruiken. En ja, hij moest ook wennen aan het vader zijn, maar waarom zou hij kunnen wennen zonder de extra ballast van het huishouden en ik moet wennen met die ballast erbij?? Alleen omdat ik thuis ben? Nee hoor, zo zijn wij niet getrouwd
zaterdag 10 november 2007 om 19:37
@ iMac: denk je dan niet dat wyfke nu ook even het andere uiterste overdrijft met de hele dag sloven en zorgen en huishouden doen. Ze wilde volgens mij alleen maar even klagen dat moet toch kunnen zonder dat er meteen weer gezegd wordt dat haar man maaar een schop onder zijn kont moet krijgen? heb jij nooit een dipje gehad na de bevalling dan?
zaterdag 10 november 2007 om 19:50
Ik zie nu dat je meisje 6 weken oud is: zou het kunnen zijn da ze een regeldagje heeft en daarom zo huilt? Baby's voelen dan aan dat ze een greoeispurt gaan krijgen den willen dan de hele dag aan de borst. Omdat ze de hele dag aan de borst hangen, krijgt je lijf een seintje dat je meer melk moet maken. Met een dag, twee dagen, is dat weer in orde, die balans. Sterkte!
zaterdag 10 november 2007 om 19:54
Mijn baby's (3) hielden niet van gespeel en gingen dus niet mee naar verjaardagen. Dat betekende dus dat in het begin altijd een van ons thuis was bij ze. Nu zijn ze 7, 4 en 2 en gaan ze nog niet mee als we 's avonds weg gaan trouwens. Ze slapen gewoon in hun eigen bedjes.
En laten huilen, tja. Ik heb het wel gedaan. Geen kunst aan, de oudste huilde 18 uur per dag. Troosten werkte ook niet. Daar heb je op een gegeven moment dan echt wel even genoeg van. Jammer voor de baby. Ze nemen het me niet kwalijk trouwens.
En laten huilen, tja. Ik heb het wel gedaan. Geen kunst aan, de oudste huilde 18 uur per dag. Troosten werkte ook niet. Daar heb je op een gegeven moment dan echt wel even genoeg van. Jammer voor de baby. Ze nemen het me niet kwalijk trouwens.
zaterdag 10 november 2007 om 20:07
Wyfke, ik weet het niet. Een aantal weken geleden heb je een soortgelijk topic geopend. Toen vroeg je wat je kon verwachten van een kersverse vader. Maar ook in dat topic gaf je aan dat je leven maar weinig voorstelde nu je je kleintje had en in je verlof zat.
Heb je hier al eens met je partner gepraat? Geen verwijten over en weer maken, maar praten, en proberen tot een oplossing te komen. Het lijkt alsof je nog steeds in dezelfde situatie zit als toen. En dat breekt je op. En dat gaat ook niet van de ene op de andere dag over.
Heb je hier al eens met je partner gepraat? Geen verwijten over en weer maken, maar praten, en proberen tot een oplossing te komen. Het lijkt alsof je nog steeds in dezelfde situatie zit als toen. En dat breekt je op. En dat gaat ook niet van de ene op de andere dag over.
