Mentaal voorbereiden op ouderschap

04-10-2023 15:11 139 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik heb hier ooit een andere nick gehad, maar kan met geen mogelijkheid meer inloggen op dat account dus heb een nieuwe aangemaakt.

Mijn man en ik hebben altijd getwijfeld over kinderen. We hebben altijd meer geneigd naar een kinderloos leven, tot begin dit jaar. Door verschillende gebeurtenissen in onze omgeving zijn we echt even stilgezet bij wat er allemaal belangrijk is in het leven. Hierdoor kwamen we ook weer op het onderwerp kinderen en bleek dat we allebei misschien toch wel graag een kindje zouden krijgen. We zijn nu op het punt dat we ons hierop willen gaan voorbereiden (voordat we gaan proberen om zwanger te raken) en ik ben benieuwd wat jullie gedaan hebben om je mentaal voor te bereiden op het ouderschap.

Ik snap dat het altijd anders zal zijn dan je je had voorgesteld en dat je het gewoon moet gaan zien etc. Dus naar antwoorden in die trant ben ik niet op zoek. Ik bedoel meer: welke boeken heb je gelezen en ben je bijvoorbeeld in therapie gegaan om evt. dingen van vroeger te verwerken ?

We willen (zoals iedereen) er graag voor zorgen dat ons kindje (als het gegund is dat te krijgen) in een zo'n fijne mogelijke omgeving ter wereld komt en voor ons hoort daar deze mentale voorbereiding ook bij. Ik hoop dat ik hier nog wat leuke, nieuwe en goede tips kan krijgen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
04-10-2023 20:19
Bevalplan neem ik aan?
Ook echt brrrrrr.
Ik denk niet een slecht iets om te hebben, als je maar beseft dat hier van af geweken kan worden indien nodig. Hoeft ook geen boekwerk te zijn, bij mij stonden er wat dingen in over ruggeprik, als ik niet kon praten dat man het woord zou doen, en geen oxitocine in m'n been jassen zonder mijn toestemming. Was uiteindelijk dus maar een paar zinnen lang, maar toch fijn dat het er stond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
04-10-2023 20:02
Als alles volgens het boekje gaat dan gaat het zonder voorbereiding ook goed.
Ja, eens. Maar dit geldt vooral voor mensen die van nature al wat meer go-with-the-flow zijn. Zo is niet iedereen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
04-10-2023 20:39
Zo hebben wij geen sprongetjes gehad hier, want ik had dat boek niet gelezen.
De mijne ging pas springen toen ie naar school ging. :blob:
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
04-10-2023 20:39
Zo hebben wij geen sprongetjes gehad hier, want ik had dat boek niet gelezen.
Haha dit ja! Soms krijgen we de vraag: “heeft kind niet sprongetje nummer 6?”
Ons antwoord: geen idee, wij doen niet aan sprongetjes…

Wordt vaak een beetje raar gevonden, maar vinden wij zelf erg relax.

Verder hebben we eigenlijk niets voorbereid. De randvoorwaarden (stabiele relatie, beide goede baan, huisvesting op orde, na bevalling allebei parttime werken enz) die waren er al.
Oh en schrijf je vanaf de conceptie in voor kinderopvang. Wij hebben dat ook gedaan, kind is nu ruim 1 en we hebben nog steeds geen opvang.
Verder dacht ik dat het vast wel zwaar zou gaan worden, maar ik vind het totaal niet zwaar, de zwangerschap daarentegen juist wel. Dus ook daarin kan je pech en geluk hebben
Solomio schreef:
04-10-2023 20:47
De mijne ging pas springen toen ie naar school ging. :blob:
Die van mij ging pas fietsen toen ie bijna 7 was. Het buurkind fietste al met 3. Nou ik kon me suf lezen over handig gebruikmaken van peerpressure bij kleuters, meneer bleef het vertikken. Net toen ik de wanhoop nabij was, want ja kind van 7 achterop vond ik echt niks, fietste hij ineens zo de straat uit.
Eurus schreef:
04-10-2023 17:35
Niks, die baby kwam gewoon.
Of niet…

God wat ben ik 5 miskramen verder blij dat ik niet al ergens een kast vol reeds gelezen boeken over ouderschap heb staan. Mijn ervaring: vanaf het moment dat je gaat proberen zwanger te worden kan je stoppen met plannen want je hebt gewoon geen idee wat er gaat gebeuren en wat dat met je doet.

Nu wel in therapie overigens. Maar niet van te voren nee, toen dacht ik nog dat ik ook gewoon een kind zou krijgen.
Coniglio schreef:
04-10-2023 20:48
Haha dit ja! Soms krijgen we de vraag: “heeft kind niet sprongetje nummer 6?”
Ons antwoord: geen idee, wij doen niet aan sprongetjes…

Wordt vaak een beetje raar gevonden, maar vinden wij zelf erg relax.

Verder hebben we eigenlijk niets voorbereid. De randvoorwaarden (stabiele relatie, beide goede baan, huisvesting op orde, na bevalling allebei parttime werken enz) die waren er al.
Oh en schrijf je vanaf de conceptie in voor kinderopvang. Wij hebben dat ook gedaan, kind is nu ruim 1 en we hebben nog steeds geen opvang.
Verder dacht ik dat het vast wel zwaar zou gaan worden, maar ik vind het totaal niet zwaar, de zwangerschap daarentegen juist wel. Dus ook daarin kan je pech en geluk hebben
Zelfs die randvoorwaarden kunnen de ene dag nog prima voor elkaar zijn en de volgende dag niet meer. Ik spreek uit ervaring. En dan maken al die andere dingen die je bedacht had ook niet meer uit.
Quincy2 schreef:
04-10-2023 20:39
Zo hebben wij geen sprongetjes gehad hier, want ik had dat boek niet gelezen.

Wij ook niet. Wat een ongelofelijk stom boek is dat. En wat konden sommigen daar ongelooflijk stom over praten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor alle reacties en tips!
We twijfelen niet meer of we wel of geen kindje willen. Het is enorm welkom en ik hoop dat het ons gegund is. Ik zie in mijn omgeving veel mensen bij wie het inderdaad, zoals veel van jullie zeggen, allemaal anders loopt dan vooraf verwacht. Daar stel ik me juist ook al op in. En over alle praktische zaken rondom opvang, zorgtaken etc. hebben we het al veel gehad en dat plaatje wordt steeds duidelijker.

Mijn vraag ging eigenlijk meer over persoonlijke voorbereiding. Iemand noemde al ervoor zorgen dat je geen onverwerkte trauma’s/gebeurtenissen uit je jeugd hebt.
Ik ben benieuwd of mensen hier van tevoren mee aan de slag gaan. Ik heb zelf een heel fijne , maar zeer streng religieuze opvoeding gehad. Ik wil absoluut mijn kindje niet op die manier opvoeden, maar ik weet ook niet goed hoe het dan wel moet. Ik hoop heel erg dat ik niet dezelfde ‘fouten’ ga maken als mijn ouders, maar ben daar wel bang voor. Dat is waar de ‘voorbereiding’ voor mij op dit moment vooral inzit.

Iemand vroeg of ik dacht dat iedereen zich zo voorbereidde op het ouderschap. En nee dat denk ik zeker niet. In mijn omgeving zie ik dat veel stellen dat niet doen. En hoewel ik echt snap dat je niet écht voorbereid kan zijn, ben ik altijd licht obsessief bezig met onderwerpen die voor mij op dat moment belangrijk zijn. Veel lezen en praten daarover helpt mij enorm en geeft me rust op het moment dat we voor grotere veranderingen in ons leven staan.
ClumsyNinja schreef:
04-10-2023 21:30
Of niet…

God wat ben ik 5 miskramen verder blij dat ik niet al ergens een kast vol reeds gelezen boeken over ouderschap heb staan. Mijn ervaring: vanaf het moment dat je gaat proberen zwanger te worden kan je stoppen met plannen want je hebt gewoon geen idee wat er gaat gebeuren en wat dat met je doet.

Nu wel in therapie overigens. Maar niet van te voren nee, toen dacht ik nog dat ik ook gewoon een kind zou krijgen.
:hug: .
Solomio schreef:
04-10-2023 20:19
Bevalplan neem ik aan?
Ook echt brrrrrr.

Ik schreef al zo iets bij mijn tweede bevalling zonder dat verloskundigen dat toen aanraadden. Gewoon uit mezelf.

Voor mijn man, die bij de bevalling van de eerste dacht het beste voor mij te doen door mij te overtuigen van dingen die de verpleging belangrijk vond.

Ik wilde niks eten, verpleging vind dat het moest. Dan toch tenminste twee Dextro. Man ging met ze mee praten. Ik vreselijk kotsen daarna. En zo waren er nog meer kleine dingen.

Dat hadden we dus niet helemaal goed voorbereid. Bij tweede en derde ging dat beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niks. Ik ging me voorbereiden toen ik zwanger was. En dan meer praktisch dan mentaal.

Gelukkig mag je ook zwanger worden zonder er allemaal boeken over te lezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ouders hebben ook fouten gemaakt die ik niet wil maken, maar ik ben me daar sterk van bewust en maak die specifieke fouten niet (tot nu toe). Ik zal vast andere fouten (gaan) maken. Dat hoort er ook bij, je krijgt er geen gebruiksaanwijzing bij. Als jij je kind niet streng religieus wil opvoeden doe je dat toch gewoon niet? Je bent je er in elk geval van bewust, dus ik denk dat het wel goedkomt!
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn bevalplan zei dat de baby er uit moest, en dat lukte.

Prima dat er verder weinig in stond, want ik wenste niet van te voren dat er geen persweeen gingen komen, ze hem eruit gingen halen met de vacuümpomp, me in gingen knippen, en na de bevalling meteen weer lekker onder narcose om de placenta eruit te knippen. Wat een feest.
Voor de fase van nu is vooral belangrijk hoe jullie het leven met kind voor je zien, aangezien het gegarandeerd heel anders wordt dan het nu is.
Praat samen over verwachtingen, opvoedfilosofie etc. Daar kun je altijd vanaf wijken (en dat gaat gebeuren), maar het is wel belangrijk om daarin samen op één lijn te kunnen komen.
Ik denk dat er helemaal niks mis is met inlezen, zolang je maar niet concludeert dat zaken dan op een bepaalde manier gaan. Wat hier wordt genoemd is een bevalplan. Het bevalplan maken heeft mij erg geholpen om na te denken in welke situaties ik terecht zou kunnen komen en wat ik dan wellicht nodig zou kunnen hebben. Maar ik had ook geen probleem om er vanaf te wijken.

Ander voorbeeld: we waren beide heel stellig dat de baby minimaal 6 maanden op onze kamer zou slapen maar wel in een cosleeper want o jee veiligheid en op een gegeven moment lag ze lekker bij ons in bed. Helemaal top. Maar toen wilde ze ineens elke 2 uur aan de borst en sliepen we allemaal ruk. Dus toch voor de 6 maanden naar haar eigen kamer gegaan. En dan is ze ook nog eens - sinds ze kan omdraaien en dat kon ze al vlot met 4 maanden - een buikslaper. Nou wat een horror, want risico op wiegendood verhoogt. Maar no way in hell dat ik haar elke keer weer terug op haar rug ga leggen, slaap is ook belangrijk en ze kan zichzelf prima terugrollen en doekjes van haar gezicht trekken.

Je past je aan. Belangrijk is dat je zelf stabiel bent en dat je relatie stabiel is en dat jullie goed kunnen communiceren. Dat je flexibel bent en met 'de flow' mee kan gaan want je baby bepaalt straks het ritme.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb veel gelezen en daarover met mijn vriend gepraat. Over slapen (want dat deed mijn zoon amper), laten huilen, wel of niet straffen en belonen, (hoe lang) borstvoeding, draagdoeken, geweldloos communiceren, etc. Maar pas toen zoon er eenmaal was. Voor sommige dingen wilden we bewuste keuzes maken en niet dingen doen omdat onze ouders dat zo deden of “omdat het hoort”. Heb dus ook best wat antropologische boeken gelezen. Ook therapie gehad, maar pas toen zoon 5 was.

Oftewel; al die info kan je tzt nog opdoen. Op het moment dat je antwoord op een specifieke vraag wil. En die vragen komen vanzelf. Maar mocht je nu toch echt aan de slag willen, ook al weet je niet eens of het zwanger worden gaat lukken, dan zou ik je “onvoorwaardelijk ouderschap” van Alfie Kohn aanraden. Heeft bij ons tot goede gesprekken geleid en gezamenlijke standpunten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat mij soms verbaasd is dat ouders totaal niet op 1 lijn zitten qua hoe de werkdagen, het huishoudelijk werk en het zorgen voor de kinderen wordt verdeeld. En tja als de baby er al is dan is er vaak ook weinig meer aan te veranderen. Dus ik was heel blij dat we dit van te voren hadden besproken. En natuurlijk zijn er nu ook nog wel eens discussies, maar ik had geen kinderen gewild met een man die de opvoeding en zorg voor de vrouw vindt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lecafedouze schreef:
04-10-2023 21:58
Bedankt voor alle reacties en tips!
We twijfelen niet meer of we wel of geen kindje willen. Het is enorm welkom en ik hoop dat het ons gegund is. Ik zie in mijn omgeving veel mensen bij wie het inderdaad, zoals veel van jullie zeggen, allemaal anders loopt dan vooraf verwacht. Daar stel ik me juist ook al op in. En over alle praktische zaken rondom opvang, zorgtaken etc. hebben we het al veel gehad en dat plaatje wordt steeds duidelijker.

Mijn vraag ging eigenlijk meer over persoonlijke voorbereiding. Iemand noemde al ervoor zorgen dat je geen onverwerkte trauma’s/gebeurtenissen uit je jeugd hebt.
Ik ben benieuwd of mensen hier van tevoren mee aan de slag gaan. Ik heb zelf een heel fijne , maar zeer streng religieuze opvoeding gehad. Ik wil absoluut mijn kindje niet op die manier opvoeden, maar ik weet ook niet goed hoe het dan wel moet. Ik hoop heel erg dat ik niet dezelfde ‘fouten’ ga maken als mijn ouders, maar ben daar wel bang voor. Dat is waar de ‘voorbereiding’ voor mij op dit moment vooral inzit.

Iemand vroeg of ik dacht dat iedereen zich zo voorbereidde op het ouderschap. En nee dat denk ik zeker niet. In mijn omgeving zie ik dat veel stellen dat niet doen. En hoewel ik echt snap dat je niet écht voorbereid kan zijn, ben ik altijd licht obsessief bezig met onderwerpen die voor mij op dat moment belangrijk zijn. Veel lezen en praten daarover helpt mij enorm en geeft me rust op het moment dat we voor grotere veranderingen in ons leven staan.
Mijn man is autistisch (en niet een beetje) en wij hebben ter voorbereiding (dus voordat ik zwanger was en ook tijdens de zwangerschap) wel hulp gevraagd en met een hulpverlener een beetje vooruit gekeken naar wat moeilijk zou zijn en hoe daarop te anticiperen. Bleek trouwens achteraf totaal geen zin te hebben, alles ging anders en man bleek flexibeler dan gedacht. Anderzijds was hij wellicht net flexibeler omdat we hier al over gesproken hadden natuurlijk. Dus ja, wij hebben wel echt aan persoonlijke voorbereiding gedaan.
Spreek ter voorbereiding in elk geval af dat wat er ook tussen jullie gebeurd, de kinderen altijd bij beiden op een blijven staan en dat jullie elkaar altijd als andere ouder van jullie kind zal respecteren.

Als ik sommige mensen nog in hun relatie zie vechten over het hoofd van hun kind, laat staan als ze gaan scheiden 🙈

Los daarvan, ik zou gewoon kijken wat mogelijk leuk, niet perse nuttig, kan zijn als voorbereiding. En wat al genoemd is probeer er onbevangen in te gaan, volg je baby en jullie gezin daarin. Hoe meer druk jullie op elkaar en op jullie baby leggen hoe minder ontspannen alles gaat. De meeste dingen die beschreven staan in een boek doe je op gevoel toch wel in de eerste paar maanden, jaren, daarna groei je vanzelf mee.
Houd in je achterhoofd dat dingen die in boeken, inclusief het advies van het consultatiebureau, staan vaak gemiddelden zijn. Dus je kind wijkt niet meteen af als hij/zij minder of juist meer melk drinkt of een centimetee onder de curve zit, dan wel pas later gaat omdraaien en sneller gaat praten enzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
En je gaat ook zeker dezelfde fouten maken als je ouders. Sommige dingen zitten zo diep verankerd in jezelf, daar kun je niet omheen.

Ik lijk op mijn vader, dat is niet echt heel leuk, maar het grote verschil is dat ik wel mijn kinderen de ruimte gaf om boos te zijn als ik weer eens iets te snel gereageerd had.
En sorry zeggen deed ik ook.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja schreef:
04-10-2023 21:30
Of niet…

God wat ben ik 5 miskramen verder blij dat ik niet al ergens een kast vol reeds gelezen boeken over ouderschap heb staan. Mijn ervaring: vanaf het moment dat je gaat proberen zwanger te worden kan je stoppen met plannen want je hebt gewoon geen idee wat er gaat gebeuren en wat dat met je doet.

Nu wel in therapie overigens. Maar niet van te voren nee, toen dacht ik nog dat ik ook gewoon een kind zou krijgen.
:hug:

En herkenbaar.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
GreenLadyFern schreef:
04-10-2023 22:14
Ik denk dat er helemaal niks mis is met inlezen, zolang je maar niet concludeert dat zaken dan op een bepaalde manier gaan. Wat hier wordt genoemd is een bevalplan. Het bevalplan maken heeft mij erg geholpen om na te denken in welke situaties ik terecht zou kunnen komen en wat ik dan wellicht nodig zou kunnen hebben. Maar ik had ook geen probleem om er vanaf te wijken.
Dit is inderdaad waarom ik me graag voorbereid. Dat het dan op het moment zelf anders gaat, heb ik geen problemen mee.

Maar ook de verschillende ervaringen die jullie hier delen vind ik helpend. Het geeft mij een duidelijker beeld van wat ons te wachten staat (of juist niet haha).
Alle reacties Link kopieren Quote
Lecafedouze schreef:
04-10-2023 21:58
. Ik heb zelf een heel fijne , maar zeer streng religieuze opvoeding gehad. Ik wil absoluut mijn kindje niet op die manier opvoeden, maar ik weet ook niet goed hoe het dan wel moet. Ik hoop heel erg dat ik niet dezelfde ‘fouten’ ga maken als mijn ouders, maar ben daar wel bang voor. Dat is waar de ‘voorbereiding’ voor mij op dit moment vooral inzit.
Ik denk dat het erom gaat dat je een fijne jeugd hebt gehad; als je echt trauma’s had aan je opvoeding dan is dat iets om iets mee te doen maar zo klinkt het niet. Dat je het anders gaat doen dan je ouders, dat komt vast wel goed. En je zal toch ook je ouders terug gaan doen in jezelf op sommige momenten. En ook je eigen onhebbelijkheidjes en zwakke punten hebben. Echt, zoals vaak wordt gezegd: die andere ouders doen ook maar wat (daar is geloof ik dan weer wel een boek van).
Alle reacties Link kopieren Quote
Coniglio schreef:
04-10-2023 20:48
Haha dit ja! Soms krijgen we de vraag: “heeft kind niet sprongetje nummer 6?”
Ons antwoord: geen idee, wij doen niet aan sprongetjes…

Wordt vaak een beetje raar gevonden, maar vinden wij zelf erg relax.
Die sprongetjes zijn ook onzin. Slechts voor 2 van de 10 is daadwerkelijk wetenschappelijk bewijs gevonden. De theorie is in eerste instantie gebaseerd op de ontwikkeling van chimpansees en is in vele studies bij mensenbabies grotendeels ontkracht.
Rondom dat boek zijn allerlei conflicten ontstaan, er zijn ontslagen gevallen. En vervolgens zie je het doodleuk bij elke ouder in de kast staan. Alsof niemand kritisch nadenkt over welk boek ze aanschaffen. :|
Alle reacties Link kopieren Quote
_horizon_ schreef:
04-10-2023 22:31

Oftewel; al die info kan je tzt nog opdoen. Op het moment dat je antwoord op een specifieke vraag wil. En die vragen komen vanzelf. Maar mocht je nu toch echt aan de slag willen, ook al weet je niet eens of het zwanger worden gaat lukken, dan zou ik je “onvoorwaardelijk ouderschap” van Alfie Kohn aanraden. Heeft bij ons tot goede gesprekken geleid en gezamenlijke standpunten.


Dank voor de boeken tip!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven