Mentaal voorbereiden op ouderschap

04-10-2023 15:11 139 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik heb hier ooit een andere nick gehad, maar kan met geen mogelijkheid meer inloggen op dat account dus heb een nieuwe aangemaakt.

Mijn man en ik hebben altijd getwijfeld over kinderen. We hebben altijd meer geneigd naar een kinderloos leven, tot begin dit jaar. Door verschillende gebeurtenissen in onze omgeving zijn we echt even stilgezet bij wat er allemaal belangrijk is in het leven. Hierdoor kwamen we ook weer op het onderwerp kinderen en bleek dat we allebei misschien toch wel graag een kindje zouden krijgen. We zijn nu op het punt dat we ons hierop willen gaan voorbereiden (voordat we gaan proberen om zwanger te raken) en ik ben benieuwd wat jullie gedaan hebben om je mentaal voor te bereiden op het ouderschap.

Ik snap dat het altijd anders zal zijn dan je je had voorgesteld en dat je het gewoon moet gaan zien etc. Dus naar antwoorden in die trant ben ik niet op zoek. Ik bedoel meer: welke boeken heb je gelezen en ben je bijvoorbeeld in therapie gegaan om evt. dingen van vroeger te verwerken ?

We willen (zoals iedereen) er graag voor zorgen dat ons kindje (als het gegund is dat te krijgen) in een zo'n fijne mogelijke omgeving ter wereld komt en voor ons hoort daar deze mentale voorbereiding ook bij. Ik hoop dat ik hier nog wat leuke, nieuwe en goede tips kan krijgen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
04-10-2023 17:40
Hier ook niks. Geen boeken gelezen, niet in therapie geweest, helemaal niks.
Hier ook niet. Die therapie was pas voor achteraf :applause:
Natte tosti..
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel met vrouwen gepraat die al zwanger waren geweest en gebaard hadden. Met man over hoe de opvoeding in grote lijnen zou moeten. Financiën op orde. Besproken hoe we de balans werk/kind gingen doen. Me niet gek laten maken door reclames dat ik alles nieuw moest kopen en alles in huis moest hebben. En dan loopt alles anders. Maar ze zijn uitgegroeid tot fijne, lieve en gelukkige mensen.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eurus schreef:
04-10-2023 17:35
Niks, die baby kwam gewoon.
Hier ook.
Maar of dat een goed voorbeeld is? :roll:
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee even serieus nu, kind 1 was niet echt gepland nog dus toen gingen we vooral praktische zaken regelen zoals samenwonen enzo. Over de basisdingen hadden we het al vaak in z’n algemeenheid gehad en we zitten niet altijd precies op dezelfde lijn maar dat hoeft ook niet denk ik. Wij leren nog steeds bij en stellen ook regelmatig bij.

Toen ik zwanger werd zat ik in de bijstand en leefden we van 50 euro per week voor alles. (Ook luiers en melk). Ook daarmee hebben we het gered. Bij kind 2 was dat heel anders maar volgens mij zijn ze allebei niks tekort gekomen.
Natte tosti..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me er weinig bij voorstellen dat zoveel anderen zeggen dat ze zich totaal niet hebben voorbereid dmv gesprekken oid. Wil niet bitchy klinken maar ik denk dat ouderschap daarom zo vaak zwaar tegenvalt omdat mensen er gewoon voor gaan....

Mijn man en ik waren al 13+ jaar samen toen we besloten toch voor een kindje te gaan. We hadden de eerstej 10+ jaar samen altijd gedacht kinderloos te blijven. Juist omdat we al zo lang samen waren en het niet vanzelfsprekend was om ervoor te gaan, hebben we goed voorbereid door eindeloos te praten, praten, praten. Hoe we taken zouden verdelen, hoe we in opvoeding e.d. stonden, enzovoorts.
We hebben geen specifieke boeken gelezen (behalve boeken over wat je tijdens je zwangerschap + bevalling + kraamweek e.d. kunt verwachten), maar ik heb wel gegoogled op termen zoals " conversations to have before having a baby" (Nederlands is niet mijn moedertaal) en vond zo veel nuttige links met 'food for thought' van onderwerpen om met je partner te bespreken.

Ik weet niet of het door alle voorbereiding komt, misschien deels ook omdat onze dochter heel makkelijk is, maar we zijn inmiddels bijna 2,5 jaar lang ouders en alles is mij/ons heel erg meegevallen. Mijn man is echt mijn partner in alles, we weten wat we aan elkaar hebben en zijn dolgelukkig met ons dochtertje. Ik ben blij dat we heel bewust voor een kindje zijn gegaan en er goed voorbereid in gingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Celeste1988 schreef:
04-10-2023 19:30
Ik kan me er weinig bij voorstellen dat zoveel anderen zeggen dat ze zich totaal niet hebben voorbereid dmv gesprekken oid. Wil niet bitchy klinken maar ik denk dat ouderschap daarom zo vaak zwaar tegenvalt.
Juist niet.
Juist door het gewoon te laten gebeuren is het minder zwaar. Hartstikke mindful zeg maar.
Want hoe goed je je ook voorbereidt, uiteindelijk hangt veel af van het karakter van je kind en daar kun je je niet op voorbereiden.

Ik denk dat velen het juist als zwaar ervaren omdat niets gaat zoals ze dat in hun gedegen voorbereiding bedacht hadden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
MevrouwTomatensoep schreef:
04-10-2023 19:14
Hier ook niet. Die therapie was pas voor achteraf :applause:
:proud:. Bij mij kwam die therapie bij nader inzien iets vroeger dan achteraf, namelijk toen ik zwanger was.

Als gevolg van een trauma van na de conceptie en voor de geboorte waar ik me onmogelijk op had kunnen voorbereiden maar wel grote gevolgen had op mijn leven en dat van mijn ongeboren kind.

Zo kan het gaan en daarom is voorbereiden zinloos. Het is overigens goedgekomen.
Solomio schreef:
04-10-2023 19:35
Juist niet.
Juist door het gewoon te laten gebeuren is het minder zwaar. Hartstikke mindful zeg maar.
Want hoe goed je je ook voorbereidt, uiteindelijk hangt veel af van het karakter van je kind en daar kun je je niet op voorbereiden.

Ik denk dat velen het juist als zwaar ervaren omdat niets gaat zoals ze dat in hun gedegen voorbereiding bedacht hadden.

Dit!
De generatie van mijn ouders kreeg gewoon kinderen nadat ze trouwden want nog weinig anticonceptie beschikbaar. Werd ook niet over nagedacht. Mijn moeder was nipt 25 toen ze moeder werd. Had zich nauwelijks voorbereid en deed wat ze dacht dat goed was en wat het consultatiebureau zei. Ging van uitdaging naar uitdaging zonder te weten wat de volgende uitdaging kunnen zou zijn. Sommige uitdagingen sloeg ze over omdat wij die niet doormaakten en zij niet wist dat dat er ook bij zou kunnen horen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je gaat je zoveel zorgen maken, dat hou je niet voor mogelijk. Dus misschien een cursusje mindfulness want puur alleen je zorgen maken over het zorgen maken zou jammer zijn.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Voorbereiden: niet doen.

Ik ben dan ook uit heel ander hout gesneden. Ten eerste werd ik ongepland maar enorm gewenst zwanger. Wat een geluk was dat.

We waren jong en onbevangen. De bevalling mondde uit in een scenario dat niemand verwachtte (thuis beginnen, ontdekken dat ze in stuit lag tijdens persen, keizersnede onder algeheel, mentale horror reactie op morfine en alles, alles ontstoken wat maar kon).

Al onze drie kinderen waren spugers, huilbaby's en hele driftige peuters.

Ons gezin is altijd een beetje rommelig en ongestructureerd geweest.

Door al onze onbevangenheid konden we alles aan.

Wat ik je wil meegeven: hoe je je dan ook voorbereid, met kinderen loopt alles anders dan je denkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
04-10-2023 19:35
Juist niet.
Juist door het gewoon te laten gebeuren is het minder zwaar. Hartstikke mindful zeg maar.
Want hoe goed je je ook voorbereidt, uiteindelijk hangt veel af van het karakter van je kind en daar kun je je niet op voorbereiden.

Ik denk dat velen het juist als zwaar ervaren omdat niets gaat zoals ze dat in hun gedegen voorbereiding bedacht hadden.
Helemaal mee eens.
Ik krijg ook zo'n kippenvel van het woord behandelplan en van gender reveal party's.

Alles maar van te voren weten en bedenken levert alleen maar teleurstelling.
Ik lig geloof ik meer in de lijn van: niet te veel voorbereiden, alles loopt toch anders dan je denkt. Wij hebben er nog (maar) een jaar opzitten, maar vind het niet perse zwaar. Momenten zijn zwaar, verreweg de meeste tijd is leuk.

Wat ik wel zou willen meegeven qua voorbereiding: zorg dat je geen onverwerkte issues hebt liggen w.b. je jeugd. Zwangerschap en moeder worden doet zoveel met je gevoel, je psyche en brein (hormonen!!). Onstabiel daarin gaan geeft je daarin echt een achterstand. Heb meer dan een persoon erop onderuit zien gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een paar belangrijke dingen voorbespreken.

Geen beloftes vastleggen.

Wel ideeën uitwisselen.
Wat is jullie visie als het kind niet gezond is? Niet vastleggen of beloven wat je gaat doen. Maar hoe kijk je er tegenaan?
Basisprincipes zoals geen ruzie maken waar de kinderen bij zijn; als de één iets verbiedt dat de ander dat steunt en dat je de onenigheid buiten het zicht van het kind oplost.

Principes zoals sport; moet het kind op 'iets'? Als zhij het even niet leuk vindt, is het dan het jaar afmaken of meteen de stekker eruit?
Dus een andere insteek dan 'ik wil mijn zoon op voetbal'.

Niet doen:
dingen plannen of proberen vast te leggen. Je kunt niet 6 of 12 jaar vooruit kijken en het kost je veel energie: Eén keer om plannen uit te werken terwijl je geen informatie hebt, en een tweede keer om ze bij te stellen als de realiteit (en het karakter van je kind) anders is dan gepland.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
gompie wijzigde dit bericht op 07-10-2023 07:38
99.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
04-10-2023 19:35
Juist niet.
Juist door het gewoon te laten gebeuren is het minder zwaar. Hartstikke mindful zeg maar.
Want hoe goed je je ook voorbereidt, uiteindelijk hangt veel af van het karakter van je kind en daar kun je je niet op voorbereiden.

Ik denk dat velen het juist als zwaar ervaren omdat niets gaat zoals ze dat in hun gedegen voorbereiding bedacht hadden.
Eens. Ik vond en vind het helemaal niet zwaar.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
We hebben ons niet voorbereid door boeken te lezen ofzo. Dus niet direct op het ouderschap zelf voorbereid. Ook geen cursussen of therapie.

Wel veel vrienden in onze omgeving met kinderen die het allemaal weer anders aanpakken. Dus als vanzelf daar weleens gesprekken over gehad, wat zouden we echt anders willen doen en wat we juist mooi vonden aan iemands opvoeding. Maarja, uiteindelijk kan het weer allemaal anders zijn en voelen als je zelf een kind hebt haha. Verder hebben we wel goed besproken hoe we het praktisch voor ons zagen. Maar gelukkig was die verdeling voor ons beiden vanzelfsprekend (beiden evenveel werken en zorgen). Bij vriendinnen zie ik het uiteindelijk nog weleens misgaan bij die verdeling. Dat de vrouw doet iets meer opeens wordt man gaat compleet door met leven zoals voor kind er was en vrouw doet alles wel. Wel goed denk ik om daar goed over te praten en verwachtingen naar elkaar uit te spreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wilde zwanger worden, maar man wilde nog wachten, dat heeft een paar jaar geduurd. Ik heb in die tijd veel meegelezen hier op de pijlers Zwanger en Kinderen en dat heeft me (onbewust) echt wel geholpen. Zoveel verschillende ervaringen en verhalen gelezen. Natuurlijk moet je het ook op je af laten komen, want je weet toch niet hoe het bij jou gaat verlopen. Maar het kan geen kwaad om de ervaringen én de tips van anderen te horen/lezen.
Celeste1988 schreef:
04-10-2023 19:30
Ik kan me er weinig bij voorstellen dat zoveel anderen zeggen dat ze zich totaal niet hebben voorbereid dmv gesprekken oid. Wil niet bitchy klinken maar ik denk dat ouderschap daarom zo vaak zwaar tegenvalt omdat mensen er gewoon voor gaan....

Mijn man en ik waren al 13+ jaar samen toen we besloten toch voor een kindje te gaan. We hadden de eerstej 10+ jaar samen altijd gedacht kinderloos te blijven. Juist omdat we al zo lang samen waren en het niet vanzelfsprekend was om ervoor te gaan, hebben we goed voorbereid door eindeloos te praten, praten, praten. Hoe we taken zouden verdelen, hoe we in opvoeding e.d. stonden, enzovoorts.
We hebben geen specifieke boeken gelezen (behalve boeken over wat je tijdens je zwangerschap + bevalling + kraamweek e.d. kunt verwachten), maar ik heb wel gegoogled op termen zoals " conversations to have before having a baby" (Nederlands is niet mijn moedertaal) en vond zo veel nuttige links met 'food for thought' van onderwerpen om met je partner te bespreken.

Ik weet niet of het door alle voorbereiding komt, misschien deels ook omdat onze dochter heel makkelijk is, maar we zijn inmiddels bijna 2,5 jaar lang ouders en alles is mij/ons heel erg meegevallen. Mijn man is echt mijn partner in alles, we weten wat we aan elkaar hebben en zijn dolgelukkig met ons dochtertje. Ik ben blij dat we heel bewust voor een kindje zijn gegaan en er goed voorbereid in gingen.
Als alles volgens het boekje gaat dan gaat het zonder voorbereiding ook goed.

De vraag is wat er van je voorbereiding overblijft als je baby veel te vroeg geboren wordt, niet gezond is, een huilbaby is of zich een ander scenario voltrekt waar je je niet op kon voorbereiden.

En nog heel veel tijd te gaan waarin die voorbereiding totaal niet relevant is, omdat er in elk leven dingen gaan gebeuren waarop je je niet kunt voorbereiden. Je raakt bijvoorbeeld je baan kwijt. Dat zeer zorgvuldig uitgekozen antroposofisch kindercentrum wordt overgenomen door die vreselijke keten van opvangfabrieken bijvoorbeeld. Dit is maar een voorbeeld uiteraard.
Weinig tot niets voorbereid wat betreft het ouderschap. Ze kwamen er, en rap ook. In vier jaar tijd drie kinderen op de wereld en één miskraam. Reilt en zeilt vanzelf.

Maar de impact van een vreemdgaande man toen ik met een pers-verse baby van tien weken thuis aan het genieten van mijn verlof was, die dreun zag ik niet aankomen.

Één op de drie huwelijken/relaties loopt stuk. We kennen allemaal het nummer en de verhalen maar als het je voordeur binnenkomt beginnen de zorgen pas echt. Met name om de kinderen, huisvesting, financiën. Want in je eentje een huis kopen, poeh dan mag je echt een hele beste baan hebben en minimaal 36 uur per week werken en daar hebben velen na de bevalling geen zin in en dat snap ik!! En sociale huur mag je wel minimaal een jaartje of 12 voor ingeschreven staan en dan nog heb je niet 123 een woning.

Dus met terugwerkende kracht:
Kinderen zijn fantastisch maar regel de randvoorwaarden goed en zeg nooit nooit.

Beetje negatief verhaal wel, nu ik het zo lees maar hé, er gaan gewoon heel veel stellen uit elkaar...
Alle reacties Link kopieren Quote
Because schreef:
04-10-2023 19:51
Helemaal mee eens.
Ik krijg ook zo'n kippenvel van het woord behandelplan en van gender reveal party's.

Alles maar van te voren weten en bedenken levert alleen maar teleurstelling.
Bevalplan neem ik aan?
Ook echt brrrrrr.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Eurus schreef:
04-10-2023 19:59
Eens. Ik vond en vind het helemaal niet zwaar.
Ik vond het wel zwaar, maar ik denk niet dat (gebrek aan) voorbereiding daar iets mee te maken had.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Niets voorbereid. En achteraf bezien zou voorbereiding ook nutteloos zijn geweest. Veel zaken die ik voor de kiezen heb gekregen, had ik me nooit op kunnen voorbereiden.

Wel veel gelezen over zwanger zijn, toen ik eenmaal zwanger was. Maar niet over ouderschap.

Over samen ouders worden heb ik me nooit zorgen gemaakt. Dat bleek ook terecht.

De echte uitdagingen kwamen pas na onze breuk en zijn overlijden kort daarna.

Voorbereiden op ouderschap is tamelijk zinloos als je het mij vraagt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, een cursus geduld als die ergens een goede is zou ik je aanraden! :P
En ik vind dat wat veerle zegt ook wel van belang: 1 op de 3 relaties strandt: bedenk of je en je man het dan beiden kunnen redden, hoe dan te zorgen voor aanstaand kind.

Wij hebben een ouderschapsplan vastgelegd voor de dag dat we niet meer door 1 deur kunnen.
Je hoopt natuurlijk dat dit je nooit overkomt... maar toch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
04-10-2023 19:42
. Sommige uitdagingen sloeg ze over omdat wij die niet doormaakten en zij niet wist dat dat er ook bij zou kunnen horen.
Zo hebben wij geen sprongetjes gehad hier, want ik had dat boek niet gelezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aviendha schreef:
04-10-2023 17:45
Ik heb ook niks gedaan ter mentale voorbereiding in de trant die jij zoekt. En ken ook niemand die dat wel heeft gedaan. Ben wel benieuwd waarom je denkt dat het iets gebruikelijks is? Of lijkt te denken.
Nou, toen de baby er eenmaal was, kwamen er toch veel dingen aan de orde waarvan ik dacht: waarom ben ik hier niet op voorbereid? Had ik dit moeten weten?

Ik heb zelf ook niets speciaals gedaan. Wel heb ik me enorm ingelezen over zwangerschap, bevalling, en vanaf halverwege de zwangerschap heb ik me ook verdiept in keizersnede, want dat zou het worden. Ik ben sowieso al iemand die graag voorbereid is. Maar gek genoeg, toen mijn kind geboren was dacht ik: en nu? Wat moet ik nu doen?
De praktische uitvoering heeft me allemaal best wel overdonderd. Achteraf gezien had ik me daar graag beter op voorbereid.
Ook was ik niet voorbereid op alle nieuwe gevoelens die ik opeens ervoer.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven