Mentaal voorbereiden op ouderschap

04-10-2023 15:11 139 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik heb hier ooit een andere nick gehad, maar kan met geen mogelijkheid meer inloggen op dat account dus heb een nieuwe aangemaakt.

Mijn man en ik hebben altijd getwijfeld over kinderen. We hebben altijd meer geneigd naar een kinderloos leven, tot begin dit jaar. Door verschillende gebeurtenissen in onze omgeving zijn we echt even stilgezet bij wat er allemaal belangrijk is in het leven. Hierdoor kwamen we ook weer op het onderwerp kinderen en bleek dat we allebei misschien toch wel graag een kindje zouden krijgen. We zijn nu op het punt dat we ons hierop willen gaan voorbereiden (voordat we gaan proberen om zwanger te raken) en ik ben benieuwd wat jullie gedaan hebben om je mentaal voor te bereiden op het ouderschap.

Ik snap dat het altijd anders zal zijn dan je je had voorgesteld en dat je het gewoon moet gaan zien etc. Dus naar antwoorden in die trant ben ik niet op zoek. Ik bedoel meer: welke boeken heb je gelezen en ben je bijvoorbeeld in therapie gegaan om evt. dingen van vroeger te verwerken ?

We willen (zoals iedereen) er graag voor zorgen dat ons kindje (als het gegund is dat te krijgen) in een zo'n fijne mogelijke omgeving ter wereld komt en voor ons hoort daar deze mentale voorbereiding ook bij. Ik hoop dat ik hier nog wat leuke, nieuwe en goede tips kan krijgen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
05-10-2023 06:19
En je gaat ook zeker dezelfde fouten maken als je ouders. Sommige dingen zitten zo diep verankerd in jezelf, daar kun je niet omheen.

Ik lijk op mijn vader, dat is niet echt heel leuk, maar het grote verschil is dat ik wel mijn kinderen de ruimte gaf om boos te zijn als ik weer eens iets te snel gereageerd had.
En sorry zeggen deed ik ook.
Er zijn bepaalde dingen die ik echt niet hetzelfde wil doen als mijn ouders. Omdat die voor mij schadelijk zijn geweest. Maar waarvan ik dus inderdaad merk dat dit wel in mij zit.

Daar wil ik aan werken voor we een kindje op de wereld zouden zetten. Omdat ik vind dat ik dat aan mijn (denkbeeldige) kind verschuldigd ben. Dat die niet dezelfde lasten meekrijgt, die ik (en misschien de generaties voor mij) wel heb meegekregen.
Solomio schreef:
05-10-2023 06:19
En je gaat ook zeker dezelfde fouten maken als je ouders. Sommige dingen zitten zo diep verankerd in jezelf, daar kun je niet omheen.
Hoeft helemaal niet. Je kunt heel bewust totaal tegenovergestelde keuzes maken. Dat doe ik & het bevalt uitstekend.

@TO: in tegenstelling tot wat veel andere mensen roepen (vind het best wijsneuzerig altijd, uitspraken zoals ‘je kunt je er niet op voorbereiden, het gaat allemaal toch totáál anders lopen dan je van te voren denkt), vind ik het juist goed om je voor te bereiden. Eén van de eerste dingen waar je je nu al op aan het voorbereiden bent is: het belerende toontje van mensen die al kinderen hebben. En dus denken dat zij de wijsheid al volledig in pacht hebben. Vréselijk vond & vind ik dat. Je kan ze nu alvast leren negeren. :)

Zelf wilde ik mij zo goed mogelijk voorbereiden op mijn bevalling (vanwege angsten) door allerlei boeken te lezen zoals Veilig bevallen & Hypnobirthing etc. Ik werd letterlijk uitgelachen door sommigen -die mensen vond ik toch al onuitstaanbaar- want dat moest ik gewoon allemaal maar over me heen laten komen blablabla. Nou, het heeft me mentaal & op praktisch gebied juist enorm geholpen. Toevallig ging mijn bevalling ook precies zoals ik gehoopt had (minus de buitenaardse pijn ;-D ) & heeft iedereen zich van A tot Z aan mijn bevallingsplan kunnen houden. Veel mensen doen ontzettend bijdehand over het bevallingsplan (is volgens hun zogenaamd weer onzin) en denken kennelijk dat mensen zich koste wat het kost aan zo’n plan willen vasthouden, ook wanneer de baby het moeilijk krijgt en er iets anders nodig is. Zo bijzonder.

Hier op Viva kreeg ik zo vaak “wacht maar” te horen. Maar mijn dochtertje is kennelijk een soort wonderkind. Als ik bepaalde mensen hun negatieve voorspellingen had moeten geloven. Lol.

Jezelf voorbereiden op persoonlijk gebied, door in therapie te gaan, vind ik echt een heel goed idee. Mijn zwangerschap kwam wat eerder dan gepland. Anders had ik dat ook gedaan. En dan had ik trouwens ook meer gespaard (toevallig kon ik een heleboel overuren laten uitbetalen, dus kwam het alsnog goed).

Als ik mezelf een tip had mogen geven: laat bepaalde verwachtingen naar jezelf sneller los & wees minder streng voor jezelf. Ik had in het begin namelijk moeite in het vinden van een balans tussen voor mijn baby zorgen, voor mezelf zorgen én het huishouden draaiende houden. Mijn eisen naar mezelf waren daarin te hoog. Toen ik dat losliet, op advies hier op Viva trouwens, kon ik véél meer ontspannen & genieten.

Verder klopt het natuurlijk dat je pas écht weet hoe prachtig, hoe intens & hoe overweldigend het is als je het zelf ervaart. Het kan meevallen, het kan in het begin ook best even tegenvallen. Maar je vindt vanzelf je draai. Ik hoop van harte voor jullie dat het jullie gegund is. Een voorspoedige zwangerschap en een gezond & gelukkig kindje. Want het is het mooiste is wat er is. :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
wonderland schreef:
05-10-2023 07:11
Die sprongetjes zijn ook onzin. Slechts voor 2 van de 10 is daadwerkelijk wetenschappelijk bewijs gevonden. De theorie is in eerste instantie gebaseerd op de ontwikkeling van chimpansees en is in vele studies bij mensenbabies grotendeels ontkracht.
Rondom dat boek zijn allerlei conflicten ontstaan, er zijn ontslagen gevallen. En vervolgens zie je het doodleuk bij elke ouder in de kast staan. Alsof niemand kritisch nadenkt over welk boek ze aanschaffen. :|
Haha oh ja die sprongen. Wij hadden mensen in onze omgeving die dan al een week van te voren verzuchtten dat sprong 4 volgende week eraan zou komen :hihi:

En warempel: hun kind heeft alle sprongen ook helemaal doorlopen.
Had daar toen al mijn twijfels over, en zie hier dat ik daar niet alleen in ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lotus90 schreef:
05-10-2023 07:29
Hoeft helemaal niet. Je kunt heel bewust totaal tegenovergestelde keuzes maken. Dat doe ik & het bevalt uitstekend.

@TO: in tegenstelling tot wat veel andere mensen roepen (vind het best wijsneuzerig altijd, uitspraken zoals ‘je kunt je er niet op voorbereiden, het gaat allemaal toch totáál anders lopen dan je van te voren denkt), vind ik het juist goed om je voor te bereiden. Eén van de eerste dingen waar je je nu al op aan het voorbereiden bent is: het belerende toontje van mensen die al kinderen hebben. En dus denken dat zij de wijsheid al volledig in pacht hebben. Vréselijk vond & vind ik dat. Je kan ze nu alvast leren negeren. :)

Zelf wilde ik mij zo goed mogelijk voorbereiden op mijn bevalling (vanwege angsten) door allerlei boeken te lezen zoals Veilig bevallen & Hypnobirthing etc. Ik werd letterlijk uitgelachen door sommigen -die mensen vond ik toch al onuitstaanbaar- want dat moest ik gewoon allemaal maar over me heen laten komen blablabla. Nou, het heeft me mentaal & op praktisch gebied juist enorm geholpen. Toevallig ging mijn bevalling ook precies zoals ik gehoopt had (minus de buitenaardse pijn ;-D ) & heeft iedereen zich van A tot Z aan mijn bevallingsplan kunnen houden. Veel mensen doen ontzettend bijdehand over het bevallingsplan (is volgens hun zogenaamd weer onzin) en denken kennelijk dat mensen zich koste wat het kost aan zo’n plan willen vasthouden, ook wanneer de baby het moeilijk krijgt en er iets anders nodig is. Zo bijzonder.

Hier op Viva kreeg ik zo vaak “wacht maar” te horen. Maar mijn dochtertje is kennelijk een soort wonderkind. Als ik bepaalde mensen hun negatieve voorspellingen had moeten geloven. Lol.

Jezelf voorbereiden op persoonlijk gebied, door in therapie te gaan, vind ik echt een heel goed idee. Mijn zwangerschap kwam wat eerder dan gepland. Anders had ik dat ook gedaan. En dan had ik trouwens ook meer gespaard (toevallig kon ik een heleboel overuren laten uitbetalen, dus kwam het alsnog goed).

Als ik mezelf een tip had mogen geven: laat bepaalde verwachtingen naar jezelf sneller los & wees minder streng voor jezelf. Ik had in het begin namelijk moeite in het vinden van een balans tussen voor mijn baby zorgen, voor mezelf zorgen én het huishouden draaiende houden. Mijn eisen naar mezelf waren daarin te hoog. Toen ik dat losliet, op advies hier op Viva trouwens, kon ik véél meer ontspannen & genieten.

Verder klopt het natuurlijk dat je pas écht weet hoe prachtig, hoe intens & hoe overweldigend het is als je het zelf ervaart. Het kan meevallen, het kan in het begin ook best even tegenvallen. Maar je vindt vanzelf je draai. Ik hoop van harte voor jullie dat het jullie gegund is. Een voorspoedige zwangerschap en een gezond & gelukkig kindje. Want het is het mooiste is wat er is. :heart:

Bedankt voor je reactie! Ik kan me heel erg vinden in wat je schrijft en voel aan alles dat dit voor ons de manier is om het ouderschap ‘aan te vliegen’. Ik zou gek worden als ik het alleen maar helemaal op me af zou laten komen, zonder ook maar iets gelezen/geleerd te hebben.
En dat het dan vervolgens niet helemaal gaat zoals ik het me voorstel, dat zien we dan wel weer.
Lotus90 schreef:
05-10-2023 07:29
Hoeft helemaal niet. Je kunt heel bewust totaal tegenovergestelde keuzes maken. Dat doe ik & het bevalt uitstekend.

Het gaat ook niet om de bewuste keuzes, maar om de onbewuste keuzes. En ja, die maak jij ook.
Mia schreef:
04-10-2023 18:45
En laat je echt al je principes los omwille van je kind?
Nee hoor. Ik dus totaal niet. En mijn dochtertje doet het er wonderwel op. Maar daar zit dan ook de crux. Want ik zou natuurlijk ook niet aan mijn principes blijven vasthouden als ik zou merken dat mijn dochtertje iets anders nodig heeft. :)
Lady*Voldemort schreef:
05-10-2023 07:36
Het gaat ook niet om de bewuste keuzes, maar om de onbewuste keuzes. En ja, die maak jij ook.
Therapie is m.i. een heel goed idee, als je het gevoel hebt dat die onbewuste keuzes weleens ongezond zouden kunnen zijn. De één is zich overigens bewuster van bepaalde (intergenerationele) patronen dan de ander.
Lady*Voldemort schreef:
05-10-2023 07:36
Het gaat ook niet om de bewuste keuzes, maar om de onbewuste keuzes. En ja, die maak jij ook.
Dit dus. Er is geen ouder die vooraf zegt, ik ga lekker heel bewust dezelfde fouten maken als mijn ouders.

En als het je gelukt is om de fouten van je ouders niet te maken, dan maak je wel andere fouten.

De enige die kan bepalen of jouw opvoeding geslaagd was, is je kind. Maar voor die uitspraak moet je wel 25 jaar geduld hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lecafedouze schreef:
05-10-2023 07:19
Er zijn bepaalde dingen die ik echt niet hetzelfde wil doen als mijn ouders. Omdat die voor mij schadelijk zijn geweest. Maar waarvan ik dus inderdaad merk dat dit wel in mij zit.
heb je daar hulp bij?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
05-10-2023 07:36
Het gaat ook niet om de bewuste keuzes, maar om de onbewuste keuzes. En ja, die maak jij ook.
Stel het gaat hier om slaan, dat kan je heel bewust niet doen. Meer psychische dingen zoals emoties bagatelliseren is lastiger. Maar ook daar kan je je bewust van zijn dat je dat helemaal niet wil doen en er bijvoorbeeld op terug komen. Maar zoals ik al eerder schreef gaat iedereen (misschien weer andere) fouten maken
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Suniva schreef:
05-10-2023 07:48
Dit dus. Er is geen ouder die vooraf zegt, ik ga lekker heel bewust dezelfde fouten maken als mijn ouders.

En als het je gelukt is om de fouten van je ouders niet te maken, dan maak je wel andere fouten.

De enige die kan bepalen of jouw opvoeding geslaagd was, is je kind. Maar voor die uitspraak moet je wel 25 jaar geduld hebben.
Echt helemaal niemand roept dat ze geen fouten (gaan) maken in het ouderschap. Maar de uitspraak dat je sowieso de fouten van je ouders gaat herhalen klopt gewoon niet altijd. Dat zou je zelfs als aanmatigend kunnen beschouwen als je juist keihard werkt om patronen te doorbreken. En ik ben het er zéker mee eens dat alleen je kind kan & mag bepalen of je ouderschap & opvoeding geslaagd is. Ik cringe daardoor altijd een beetje als mensen zichzelf een fantastische moeder (of vader) noemen. Ik doe mijn uiterste best maar ik laat dat waardeoordeel toch graag aan mijn dochter over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen wij ons 2e kind kregen vroeg mijn schoonzus “hoe weet je dan wanneer je klaar bent?” En toen zei ik ook.. dat weet je nooit… er is altijd iets te bedenken waarom het nog niet kan of waarom jij of je parter nog niet klaar zijn…
Er is ook echt geen enkel boek of cursus dat je ook maar een beetje voorbereid…
Denk dat de grootste mentale stap is besluiten om ervoor te gaan (of niet) en daarna stap je in de achtbaan die voorlopig door zal denderen…
Wat ik wel leuk vond was het boek “help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt” van kluun 😂🤣
En “krijg nou tieten” van claudia de breij
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
05-10-2023 07:48
Dit dus. Er is geen ouder die vooraf zegt, ik ga lekker heel bewust dezelfde fouten maken als mijn ouders.

En als het je gelukt is om de fouten van je ouders niet te maken, dan maak je wel andere fouten.

De enige die kan bepalen of jouw opvoeding geslaagd was, is je kind. Maar voor die uitspraak moet je wel 25 jaar geduld hebben.
Ik denk dat dit waar is, ik wil zo ontzettend graag niet de fouten van mijn ouders maken dat ik moet uitkijken dat ik niet doorsla naar de andere kant. Als je het ene niet fout doet, ga je gegarandeerd iets anders wel fout doen.

TO: je bent een mens, een kind is geen project dat je na werktijd achter je kunt laten (niet dat ik denk dat jij dat denkt) kind is er altijd. Dat betekent ook dat dat kind er is als jij ziek bent, moe bent, gefrustreerd bent, een pestbui hebt. Hoe graag iedereen het ook zou willen, dat hoort er bij en je kunt het niet op elk moment perfect doen. Ik denk ook dat dat goed is, kinderen mogen best weten dat hun ouders menselijk zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lotus90 schreef:
05-10-2023 08:26
Echt helemaal niemand roept dat ze geen fouten (gaan) maken in het ouderschap. Maar de uitspraak dat je sowieso de fouten van je ouders gaat herhalen klopt gewoon niet altijd. Dat zou je zelfs als aanmatigend kunnen beschouwen als je juist keihard werkt om patronen te doorbreken. En ik ben het er zéker mee eens dat alleen je kind kan & mag bepalen of je ouderschap & opvoeding geslaagd is. Ik cringe daardoor altijd een beetje als mensen zichzelf een fantastische moeder (of vader) noemen. Ik doe mijn uiterste best maar ik laat dat waardeoordeel toch graag aan mijn dochter over.
Zijn er echt mensen die dat doen? :rrr:
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
05-10-2023 08:59
Zijn er echt mensen die dat doen? :rrr:
yep. Niet meteen zo expliciet, maar het schemert altijd wel heel duidelijk door. Vreselijk vind ik dat
Alle reacties Link kopieren Quote
Lotus90 schreef:
05-10-2023 07:29
Hoeft helemaal niet. Je kunt heel bewust totaal tegenovergestelde keuzes maken. Dat doe ik & het bevalt uitstekend.
Ik voelde mezelf pas klaar voor een kind toen ik niet meer per se tegenovergestelde keuzes wilde maken.

Ik heb in mijn jeugd, maar ook om me heen, gezien hoe dat net zo goed verkeerd kan uitpakken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
05-10-2023 08:59
Zijn er echt mensen die dat doen? :rrr:
Ja! 😂🤣 och ik kan bijna een boek schrijven over mensen die hun manier van opvoeden DE manier vonden en dat alles wat anders ging bij een ander slecht was 🤦‍♀️
Ik zat ooit zwanger van mijn 2e met een “vriendin” te lunchen die ook een baby had en ze bleeeeeef maar ratelen over hoe ik het moest gaan doen omdat haar manier zo geweldig was 🤷‍♀️ dat ik er ook al 1 had en eigenlijk nooit echt problemen daarmee had ontging haar volkomen 🤣😂🤷‍♀️
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
05-10-2023 09:04
Ik voelde mezelf pas klaar voor een kind toen ik niet meer per se tegenovergestelde keuzes wilde maken.

Ik heb in mijn jeugd, maar ook om me heen, gezien hoe dat net zo goed verkeerd kan uitpakken.
Heel goed is dat. Maar weinigen hebben echt zo veel zelfinzicht dat ze daadwerkelijk zien dat dat is wat ze doen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Loucagalinha schreef:
05-10-2023 09:09
Ja! 😂🤣 och ik kan bijna een boek schrijven over mensen die hun manier van opvoeden DE manier vonden en dat alles wat anders ging bij een ander slecht was 🤦‍♀️
Ik zat ooit zwanger van mijn 2e met een “vriendin” te lunchen die ook een baby had en ze bleeeeeef maar ratelen over hoe ik het moest gaan doen omdat haar manier zo geweldig was 🤷‍♀️ dat ik er ook al 1 had en eigenlijk nooit echt problemen daarmee had ontging haar volkomen 🤣😂🤷‍♀️
Ik had wel een familielid dat dacht dat haar kind fantastisch welopgevoed was en dat dat allemaal door haar kwam. Totdat de tweede kwam. En de derde. En alle 'dat zou ik nóóit doens' uit het raam gingen, omdat ze moest meebewegen met de kinderen die níét uit zichzelf stilletjes in een hoekje zaten, alles volgens het boekje deden en luisterden naar wat mama wilde...
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zou beter zijn wanneer de baby beter voorbereid was en de boeken had gelezen. Dan wordt het een stuk makkelijker ;-)
Lecafedouze schreef:
05-10-2023 07:19
Er zijn bepaalde dingen die ik echt niet hetzelfde wil doen als mijn ouders. Omdat die voor mij schadelijk zijn geweest. Maar waarvan ik dus inderdaad merk dat dit wel in mij zit.

Daar wil ik aan werken voor we een kindje op de wereld zouden zetten. Omdat ik vind dat ik dat aan mijn (denkbeeldige) kind verschuldigd ben. Dat die niet dezelfde lasten meekrijgt, die ik (en misschien de generaties voor mij) wel heb meegekregen.
Ik weet niet of het anders doen wel het juiste uitgangspunt is. Doen wat bij het kind past brengt je denk ik meer.

Uiteindelijk ben ik daardoor wel milder over mijn eigen opvoeding gaan denken. Want het blijkt heel lastig om te doen wat bij het kind past, zeker omdat het kind per definitie anders is dan jijzelf. Je hebt vooral je eigen ervaringen en voorkeuren als referentiekader, maar je moet dat soms echt loslaten en accepteren dat het kind niet een verlengstuk is, maar een heel eigen persoonlijkheid.

In ons geval eentje die letterlijk en figuurlijk heel veel ruimte inneemt en van zich laat horen. En daarnaast nog eentje die de eerste jaren geen geluid maakte en ook nogal verlegen is. Hard werken om voor beide kinderen een fijn gezin te zijn om in op te groeien, en daarbij ook jezelf niet uit het oog te verliezen want anders kun je het niet volhouden
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoggellia schreef:
05-10-2023 09:16
Ik weet niet of het anders doen wel het juiste uitgangspunt is. Doen wat bij het kind past brengt je denk ik meer.

Uiteindelijk ben ik daardoor wel milder over mijn eigen opvoeding gaan denken. Want het blijkt heel lastig om te doen wat bij het kind past, zeker omdat het kind per definitie anders is dan jijzelf. Je hebt vooral je eigen ervaringen en voorkeuren als referentiekader, maar je moet dat soms echt loslaten en accepteren dat het kind niet een verlengstuk is, maar een heel eigen persoonlijkheid.

In ons geval eentje die letterlijk en figuurlijk heel veel ruimte inneemt en van zich laat horen. En daarnaast nog eentje die de eerste jaren geen geluid maakte en ook nogal verlegen is. Hard werken om voor beide kinderen een fijn gezin te zijn om in op te groeien, en daarbij ook jezelf niet uit het oog te verliezen want anders kun je het niet volhouden
:worship:
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoggellia schreef:
05-10-2023 09:16
Ik weet niet of het anders doen wel het juiste uitgangspunt is. Doen wat bij het kind past brengt je denk ik meer.

Uiteindelijk ben ik daardoor wel milder over mijn eigen opvoeding gaan denken. Want het blijkt heel lastig om te doen wat bij het kind past, zeker omdat het kind per definitie anders is dan jijzelf. Je hebt vooral je eigen ervaringen en voorkeuren als referentiekader, maar je moet dat soms echt loslaten en accepteren dat het kind niet een verlengstuk is, maar een heel eigen persoonlijkheid.

In ons geval eentje die letterlijk en figuurlijk heel veel ruimte inneemt en van zich laat horen. En daarnaast nog eentje die de eerste jaren geen geluid maakte en ook nogal verlegen is. Hard werken om voor beide kinderen een fijn gezin te zijn om in op te groeien, en daarbij ook jezelf niet uit het oog te verliezen want anders kun je het niet volhouden
Helemaal eens.

Ooit zei iemand hier op het viva forum (ik weet niet meer wie) dat het gaat om wat goed is voor het gezin en niet alleen voor een van de leden, want als het gezin het als collectief goed doet, kan iedereen daarbinnen het ook goed doen. En dat is wel iets wat ik altijd onthouden heb.
Zoggellia schreef:
05-10-2023 09:16
Ik weet niet of het anders doen wel het juiste uitgangspunt is. Doen wat bij het kind past brengt je denk ik meer.

Uiteindelijk ben ik daardoor wel milder over mijn eigen opvoeding gaan denken. Want het blijkt heel lastig om te doen wat bij het kind past, zeker omdat het kind per definitie anders is dan jijzelf. Je hebt vooral je eigen ervaringen en voorkeuren als referentiekader, maar je moet dat soms echt loslaten en accepteren dat het kind niet een verlengstuk is, maar een heel eigen persoonlijkheid.

In ons geval eentje die letterlijk en figuurlijk heel veel ruimte inneemt en van zich laat horen. En daarnaast nog eentje die de eerste jaren geen geluid maakte en ook nogal verlegen is. Hard werken om voor beide kinderen een fijn gezin te zijn om in op te groeien, en daarbij ook jezelf niet uit het oog te verliezen want anders kun je het niet volhouden
En wat bij het kind past kan ook nog per dag of fase verschillen. Wat nu lijkt te werken, werkt nooit voor altijd. Je kind ontwikkelt zich. Dat jij nog denkt, goh kind gaat echt lekker op dit dit ritme/ritueel/aanwijzingen/regels/whatevterwijl je kind alweer andere dingen nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is nou ook precies wat ik verkeerd vind aan een opvoedvisie uit een boek (oftewel verdienmodel voor de auteur inclusief lezingen, filmpjes en lesmateriaal :-) ) volgen: het volgt niet JOUW kind. Volgens mij kun je beter per situatie gaan shoppen uit verschillende visies/oplossingen dan wachten tot je kind zich helemaal houdt aan de visie van iemand die er goed geld aan verdient.

Toen de jongste hier nog niet doorsliep wilde het CB daar wat aan doen en die gaf me toen een boekwerk (wat het topje van de ijsberg was qua publicaties en producten van die opvoedvisie), en ik heb me toen vooral verbaasd dat mensen dat zo ophemelden eigenlijk. Het was gewoon gebakken lucht. (En kind sliep uiteindelijk zonder ingrepen uit boekjes door, toen HIJ daar zin in had.)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven