Kinderen
alle pijlers
Mijn dochter en haar vriend…
woensdag 14 februari 2024 om 08:38
Ik ben op zoek naar ervaringen en adviezen (mag ongezouten hoor, ik kan wel wat hebben). Dochter (17) heeft al een maand of tien een vriend (19). We hebben hem met open armen ontvangen. In de weekends slapen ze bij elkaar en doordeweeks zien ze elkaar ook regelmatig. We hebben hem leren kennen als een sociale, vriendelijke, gevoelige jongen met prachtige ogen en ik snap helemaal waarom dochter op hem viel. Door de maanden heen kregen we via dochter wat meer informatie over zijn achtergrond. Ik wil daar niet te diep op ingaan, maar hij heeft een heel moeilijke en onveilige jeugd gehad, een jeugd die je geen kind toewenst.
Dochter zit voorlopig nog op de middelbare. Vriend is 3 jaar geleden geslaagd. Daarna begon hij aan een vervolgopleiding waar hij al vrij snel mee stopte. Het schooljaar daarop begon hij aan een nieuwe opleiding waar hij ook al vrij snel mee stopte. Nu heeft hij een “tussenjaar”. Hij reist niet, hij werkt niet, zijn voornaamste dagbesteding is gamen en wachten tot dochter beschikbaar is om te zien. Hij verblijft afwisselend bij zijn moeder en een vaderfiguur. Hoe hij aan geld komt om regelmatig met dochter uit eten of naar de film te gaan? Geen idee.
Dochter heeft na schooltijd natuurlijk tijd nodig om te leren. Ze sport, ze heeft een bijbaan, ze spreekt af en toe nog met een vriendin af…. kortom, het is niet mogelijk hem dagelijks na school te zien. Wij hebben de indruk dat hij een bepaalde druk op haar uitoefent, boos wordt als dochter zegt niet te kunnen afspreken. Dit is op geen enkele manier bespreekbaar met dochter, die meteen haar stekels opzet als ze de indruk heeft dat we ons op enige manier willen bemoeien met haar relatie.
Maandag werd ik gebeld door een kennis uit de wijk. Zij vertelde zich zorgen te maken over dochter. Ze had gezien dat vriend haar hardhandig met zich meetrok op straat. Dochter duwde hem van zich af en er volgde een flink conflict. Kennis is naar buiten gegaan en achter ze aan gelopen. Vriend stapte na het conflict in de bus. Zij heeft dochter toen gevraagd of alles okay was, en verteld dat ze geschrokken was van wat ze gezien had. Kennis vertelde mij dat ze camerabeelden had. Die heeft ze naar me gestuurd. Daarop zie je alleen wat er voor haar deur gebeurde: dochter werd inderdaad erg hardhandig meegetrokken, het zag er heftig uit.
Ik ben het gesprek aangegaan met dochter, die alles bagatelliseerde: het viel wel mee, het was daarna uitgepraat, hij zou zoiets nooit meer doen…. Overigens hebben ze hier midden in de nacht ook wel eens een fikse ruzie gehad waarbij wij moesten ingrijpen (niet fysiek overigens).
Al met al weet ik niet wat nu wijsheid is. Man riep in zijn boosheid dat vriend hier niet meer welkom is, maar dat lijkt mij niets op te lossen. Ik heb hier nu meerdere gesprekken met dochter over gehad, balancerend op de grens tussen rode vlaggen aankaarten en hem als persoon in zijn waarde laten, en ik wil zelf heel graag in gesprek kunnen blijven. Als ze maar weet dat ze altijd bij ons terecht kan… Ik ben bang dat ze, als ze het gevoel krijgt dat wij hem afwijzen, helemaal niks meer vertelt.
Vriend komt hier vandaag of morgen en ik heb al aangekondigd dat ik het incident van maandag met hem ga bespreken. Dochter vindt dat tot mijn verbazing okay.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Inmiddels ben ik er niet meer van overtuigd dat het een fijne vriend voor dochter is, maar denk ik ook dat dochter zelf uiteindelijk het licht zal moeten zien… En misschien zie ik het allemaal wel verkeerd, dat kan natuurlijk ook.
Edit: vergeet ik nog te zeggen dat dochter een zeer uitgebreide vriendenkring had. Sinds ze zo ongeveer al haar beschikbare tijd met hem doorbrengt, is daar haast niemand meer van over.
Dochter zit voorlopig nog op de middelbare. Vriend is 3 jaar geleden geslaagd. Daarna begon hij aan een vervolgopleiding waar hij al vrij snel mee stopte. Het schooljaar daarop begon hij aan een nieuwe opleiding waar hij ook al vrij snel mee stopte. Nu heeft hij een “tussenjaar”. Hij reist niet, hij werkt niet, zijn voornaamste dagbesteding is gamen en wachten tot dochter beschikbaar is om te zien. Hij verblijft afwisselend bij zijn moeder en een vaderfiguur. Hoe hij aan geld komt om regelmatig met dochter uit eten of naar de film te gaan? Geen idee.
Dochter heeft na schooltijd natuurlijk tijd nodig om te leren. Ze sport, ze heeft een bijbaan, ze spreekt af en toe nog met een vriendin af…. kortom, het is niet mogelijk hem dagelijks na school te zien. Wij hebben de indruk dat hij een bepaalde druk op haar uitoefent, boos wordt als dochter zegt niet te kunnen afspreken. Dit is op geen enkele manier bespreekbaar met dochter, die meteen haar stekels opzet als ze de indruk heeft dat we ons op enige manier willen bemoeien met haar relatie.
Maandag werd ik gebeld door een kennis uit de wijk. Zij vertelde zich zorgen te maken over dochter. Ze had gezien dat vriend haar hardhandig met zich meetrok op straat. Dochter duwde hem van zich af en er volgde een flink conflict. Kennis is naar buiten gegaan en achter ze aan gelopen. Vriend stapte na het conflict in de bus. Zij heeft dochter toen gevraagd of alles okay was, en verteld dat ze geschrokken was van wat ze gezien had. Kennis vertelde mij dat ze camerabeelden had. Die heeft ze naar me gestuurd. Daarop zie je alleen wat er voor haar deur gebeurde: dochter werd inderdaad erg hardhandig meegetrokken, het zag er heftig uit.
Ik ben het gesprek aangegaan met dochter, die alles bagatelliseerde: het viel wel mee, het was daarna uitgepraat, hij zou zoiets nooit meer doen…. Overigens hebben ze hier midden in de nacht ook wel eens een fikse ruzie gehad waarbij wij moesten ingrijpen (niet fysiek overigens).
Al met al weet ik niet wat nu wijsheid is. Man riep in zijn boosheid dat vriend hier niet meer welkom is, maar dat lijkt mij niets op te lossen. Ik heb hier nu meerdere gesprekken met dochter over gehad, balancerend op de grens tussen rode vlaggen aankaarten en hem als persoon in zijn waarde laten, en ik wil zelf heel graag in gesprek kunnen blijven. Als ze maar weet dat ze altijd bij ons terecht kan… Ik ben bang dat ze, als ze het gevoel krijgt dat wij hem afwijzen, helemaal niks meer vertelt.
Vriend komt hier vandaag of morgen en ik heb al aangekondigd dat ik het incident van maandag met hem ga bespreken. Dochter vindt dat tot mijn verbazing okay.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Inmiddels ben ik er niet meer van overtuigd dat het een fijne vriend voor dochter is, maar denk ik ook dat dochter zelf uiteindelijk het licht zal moeten zien… En misschien zie ik het allemaal wel verkeerd, dat kan natuurlijk ook.
Edit: vergeet ik nog te zeggen dat dochter een zeer uitgebreide vriendenkring had. Sinds ze zo ongeveer al haar beschikbare tijd met hem doorbrengt, is daar haast niemand meer van over.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
zaterdag 5 oktober 2024 om 09:10
Ik denk dat t goed is dat jullie de toegang tot het huis hebben ontzegd. Ookal wil je je dochter in het oog houden, hij vertoont onacceptabel gedrag en dat moet begrensd worden.Janice schreef: ↑04-10-2024 22:08Nou, ik ben het inmiddels wel enorm spuugzat en wil bij jullie even checken wat jullie zouden doen (en eigenlijk gewoon ook even spuien). Van de laatste tien keer dat ze bij ons thuis zijn geweest, verspreid over drie weken, hadden ze negen keer ruzie. Twee keer zou hij blijven slapen maar was hij binnen een half uur weer weg. Een keer hadden we een feestje waarbij hij ook uitgenodigd was en was het centrale thema van het feestje niet de gelegenheid die we wilden vieren, maar het feit dat zij weer knallende ruzie hadden (oorzaak: dochter bemoeide zich naar zijn zin te lang met haar neefje van 6...). De week daarop hadden we een ander feestje, of hij asjeblieft ook mocht komen vroeg dochter. Vooruit dan maar, maar dan gaan we er wel uit dat hij ditmaal gezellig aanwezig is. We hebben ze het hele feestje niet gezien want ze waren uren buiten om weer eens een conflict uit te praten.
Zo'n twee weken geleden was er de zoveelste ruzie, kwam hij stampvoetend naar beneden en schoffeerde hij mijn man vanuit het niets zo erg, dat we gezegd hebben dat hij voorlopig niet welkom is tot hij laat merken dat hij inziet dat er bepaalde grenzen zijn. Gevolg: nu komt hij dus gewoon niet meer bij ons thuis. Belt wel aan om te vragen of dochter naar buiten komt, en dan moet er weer eens iets uitgepraat worden.... Verder zien ze elkaar in de stad of (af en toe) bij hem thuis.
Tussen dochter en ons is het helemaal okay, gelukkig. Zij vindt dat hij excuses moet komen aanbieden en zegt dat ook tegen hem. Maar hij lijkt niet van plan dat te doen. Aan de ene kant denk ik: lekker rustig. Aan de andere kant: is hij nu aan het proberen om haar los te weken van ons? Vanavond stond hij weer eens voor de deur omdat er voor de miljardste keer mot was, we hoorden hem een tijdje tegen haar schreeuwen op de hoek van de straat. Dochter kwam met betraande ogen terug. Maar we hoefden ons geen zorgen te maken, want in elke relatie kwam "wel eens" ruzie voor.
Ik wil een glazen bol.
Anders geef je vind ik ook een signaal af aan je dochter, dat iemand in jullie huis grenzeloos kan zijn.
Het ongewenste effect is dan dat dochter buiten naar hem toegaat en dat je enige controle verliest. Vind het moeilijk om daar wat over te adviseren. Behalve dat het misschien onvermijdelijk is. Je dochter wordt volwassen en kan niet altijd thuis volledig beschermd worden hiertegen. Ze zal t buiten zelf moeten oplossen, dat hoort ook bij volwassen worden en intussen kan jij zorgen dat thuis haar veilige haven is
zaterdag 5 oktober 2024 om 16:47
Dit lijkt me sowieso nauwelijks nog een relatie. Dit is gewoon één langlopende brand waarbij je dochter continu een paar vlammen probeert te doven.
Het klinkt wel al positief dat ze mee is in 't verhaal dat hij voorlopig niet meer binnenkomt. En dat jullie on speaking terms blijven met haar.
Wat gebeurt er trouwens als jij als ouder gewoon eens "nee" zou zeggen als hij voor de deur staat en naar haar vraagt? "Nee, ze is niet thuis, dus nee ze komt niet voor de zoveelste keer buiten brand nummer 127 bekampen."
Als hij haar dan opbelt ... "Ah oops, is ze toch binnengeslopen en naar haar kamer getrokken na haar werk / school / afspraak met vriendinnen? Dan heb ik dat duidelijk niet gemerkt."
Ik zou ook nog veel meer afspraken met vriendinnen, school, werk, ... aanmoedigen.
Het klinkt wel al positief dat ze mee is in 't verhaal dat hij voorlopig niet meer binnenkomt. En dat jullie on speaking terms blijven met haar.
Wat gebeurt er trouwens als jij als ouder gewoon eens "nee" zou zeggen als hij voor de deur staat en naar haar vraagt? "Nee, ze is niet thuis, dus nee ze komt niet voor de zoveelste keer buiten brand nummer 127 bekampen."
Als hij haar dan opbelt ... "Ah oops, is ze toch binnengeslopen en naar haar kamer getrokken na haar werk / school / afspraak met vriendinnen? Dan heb ik dat duidelijk niet gemerkt."
Ik zou ook nog veel meer afspraken met vriendinnen, school, werk, ... aanmoedigen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 5 oktober 2024 om 18:04
Jeetje wat lastig, klinkt echt als een relatie die ik gehad heb toen ik 17 was. En daar moest ik toen uiteindelijk ook zelf de knoop voor doorhakken, hoeveel wijze raad m'n ouders en vrienden ook gaven. Je bent jong, je wil niet zomaar opgeven want je hebt al een x aantal maanden/jaren wat met elkaar.
Veel sterkte in ieder geval.
Veel sterkte in ieder geval.
zaterdag 5 oktober 2024 om 22:28
Ik zou op het moment dat je hem tegen je dochter hoor schreeuwen toch echt wel ingrijpen. Prima als hij iets wil uitpraten, maar schreeuwen en schelden is geen manier van communiceren en daarin mag je je dochter echt nog wel in bescherming nemen.Janice schreef: ↑04-10-2024 22:08Nou, ik ben het inmiddels wel enorm spuugzat en wil bij jullie even checken wat jullie zouden doen (en eigenlijk gewoon ook even spuien). Van de laatste tien keer dat ze bij ons thuis zijn geweest, verspreid over drie weken, hadden ze negen keer ruzie. Twee keer zou hij blijven slapen maar was hij binnen een half uur weer weg. Een keer hadden we een feestje waarbij hij ook uitgenodigd was en was het centrale thema van het feestje niet de gelegenheid die we wilden vieren, maar het feit dat zij weer knallende ruzie hadden (oorzaak: dochter bemoeide zich naar zijn zin te lang met haar neefje van 6...). De week daarop hadden we een ander feestje, of hij asjeblieft ook mocht komen vroeg dochter. Vooruit dan maar, maar dan gaan we er wel uit dat hij ditmaal gezellig aanwezig is. We hebben ze het hele feestje niet gezien want ze waren uren buiten om weer eens een conflict uit te praten.
Zo'n twee weken geleden was er de zoveelste ruzie, kwam hij stampvoetend naar beneden en schoffeerde hij mijn man vanuit het niets zo erg, dat we gezegd hebben dat hij voorlopig niet welkom is tot hij laat merken dat hij inziet dat er bepaalde grenzen zijn. Gevolg: nu komt hij dus gewoon niet meer bij ons thuis. Belt wel aan om te vragen of dochter naar buiten komt, en dan moet er weer eens iets uitgepraat worden.... Verder zien ze elkaar in de stad of (af en toe) bij hem thuis.
Tussen dochter en ons is het helemaal okay, gelukkig. Zij vindt dat hij excuses moet komen aanbieden en zegt dat ook tegen hem. Maar hij lijkt niet van plan dat te doen. Aan de ene kant denk ik: lekker rustig. Aan de andere kant: is hij nu aan het proberen om haar los te weken van ons? Vanavond stond hij weer eens voor de deur omdat er voor de miljardste keer mot was, we hoorden hem een tijdje tegen haar schreeuwen op de hoek van de straat. Dochter kwam met betraande ogen terug. Maar we hoefden ons geen zorgen te maken, want in elke relatie kwam "wel eens" ruzie voor.
Ik wil een glazen bol.
zaterdag 5 oktober 2024 om 23:34
Ik herken dit heel erg bij de vorige relatie van dochter ,ook zelfde leeftijd toen 17.De relatie hing aan elkaar van ruzies .controle de hele dag wat ze deden en met wie..dochter deed mbo en hij uni was niet goed en ze liet zich van alles aanpraten .maar die ruzies..Elke keer .En niet mee bemoeien is erg lastig als het onder je dak gebeurt met meerdere jongere zusjes in huis die niet alles hoeven te horen en zien . Het ging aan en weer uit en bleef dooretteren.na de 1000ste ruzie na een zogenaamd supergezellig kerst samen is het met oud en nieuw uit gegaan en uit gebleven. Ze heeft nu sinds kort een nieuwe vriend, die ze als kende van de middelbare nog zonder ruzie .passen veel beter bij elkaar enzo..Ze ziet nu wel in dat die relatie hiervoor niet gezond was ..Ik spring nog wel op als ze wat harder praat aan de telefoon want schrik dan weer .,maar er is dan niets aan de hand .Oja die andere heeft ook mij en haar vader lopen te beledigen in een ruzie tussen die 2..Was echt bizar.Ik hoop dat zijn het ook gaat inzien .Dochter is inmiddels 19 ,5 maar die 1.5 jaar was echt niet leuk als je er zelf bovenop zit maar ze zelf niet zien dat het niet gezond is zo'n relatie
zaterdag 5 oktober 2024 om 23:46
Kan je er niet nog een tandje bij doen en aangeven dat je hem niet meer aan de deur wil hebben? Ik zou dat dan zeker met dochter bespreken maar als ik dit zo inschat heeft die daar wellicht ook wel begrip voor.
Het lijkt me voor jullie als ouders heel stressvol dat hij elke keer aan de deur staat te zeuren, je vervolgens dan weer een ruzie mee mag maken, terwijl hij weigert excuses te maken voor z’n vervelende gedrag. Dat zou ik haar dan ook uitleggen.
Het lijkt me voor jullie als ouders heel stressvol dat hij elke keer aan de deur staat te zeuren, je vervolgens dan weer een ruzie mee mag maken, terwijl hij weigert excuses te maken voor z’n vervelende gedrag. Dat zou ik haar dan ook uitleggen.
zaterdag 5 oktober 2024 om 23:49
Haha dat aangeven dat dochter er niet is ben ik helemaal voor, maar als hij er dan achter komt dat je staat te liegen zou ik me echt niet gaan verantwoorden voor zo’n snotneus.Wissewis schreef: ↑05-10-2024 16:47Dit lijkt me sowieso nauwelijks nog een relatie. Dit is gewoon één langlopende brand waarbij je dochter continu een paar vlammen probeert te doven.
Het klinkt wel al positief dat ze mee is in 't verhaal dat hij voorlopig niet meer binnenkomt. En dat jullie on speaking terms blijven met haar.
Wat gebeurt er trouwens als jij als ouder gewoon eens "nee" zou zeggen als hij voor de deur staat en naar haar vraagt? "Nee, ze is niet thuis, dus nee ze komt niet voor de zoveelste keer buiten brand nummer 127 bekampen."
Als hij haar dan opbelt ... "Ah oops, is ze toch binnengeslopen en naar haar kamer getrokken na haar werk / school / afspraak met vriendinnen? Dan heb ik dat duidelijk niet gemerkt."
Ik zou ook nog veel meer afspraken met vriendinnen, school, werk, ... aanmoedigen.
- ‘hoi is Emma thuis?’
- nee, die is er niet. Doei!
- belt Emma. ‘Maar ze is wel thuis!’
- neehoor, voor jou is ze er niet, doei snotneus. Doet deur dicht.
- Emma: ‘mahammmm doe normaal’.
Zo zou dat hier ongeveer gaan.
donderdag 10 oktober 2024 om 20:29
Ben er voor je dochter. Jullie relatie is goed, ze laat zich dus niet los weken. En ze ziet ook dat hij grenzen over gaat. Benoem wat je goed vindt in wat ze doet in haar relatie.
Geef haar vertrouwen en benoem dat ook. Je kunt zeggen dat het je pijn doet om te zien dat ze het moeilijk heeft, maar dat je er op vertrouwt dat zij zichzelf beschermt en de juiste keuzes zal maken, hoe moeilijk die keuzes ook zijn. Zij kan dat. En dat je wat ze ook kiest, er bent voor haar en haar steunt.
Opvoeden is voorleven. Laat zien wat liefde is: nabijheid, vertrouwen, en los kunnen laten. Hoe meer je haar kan laten ervaren dat dat goed voelt, hoe meer ze zal voelen dat wat vriend doet, niet ok is.
Sterkte, ik weet hoe moeilijk het is!
Geef haar vertrouwen en benoem dat ook. Je kunt zeggen dat het je pijn doet om te zien dat ze het moeilijk heeft, maar dat je er op vertrouwt dat zij zichzelf beschermt en de juiste keuzes zal maken, hoe moeilijk die keuzes ook zijn. Zij kan dat. En dat je wat ze ook kiest, er bent voor haar en haar steunt.
Opvoeden is voorleven. Laat zien wat liefde is: nabijheid, vertrouwen, en los kunnen laten. Hoe meer je haar kan laten ervaren dat dat goed voelt, hoe meer ze zal voelen dat wat vriend doet, niet ok is.
Sterkte, ik weet hoe moeilijk het is!
vrijdag 11 oktober 2024 om 19:52
Vraag je dochter wat ze wil.
Als er ruzie is in jullie huis, wat verwacht ze dan van jullie? Wat mogen jullie dan doen van haar? En als het op een feestje is thuis, wat is dan het protocol bij ruzie?
Stem met haar af en doe alleen en precies ook dat.
Dan kan hij niet haar dwingen te kiezen tussen hem of jullie.
Dus als ze zegt : als ik hem er niet uit krijg, dan vraag ik jullie.
Dan moet je dat doen.
Maar als ze een codewoord wil waarbij na het zeggen jullie mogen ingrijpen, is ook een mooie oplossing.
Laat haar grip houden. Zo kan hij jullie niet uitspelen en word zij sterker.
Als er ruzie is in jullie huis, wat verwacht ze dan van jullie? Wat mogen jullie dan doen van haar? En als het op een feestje is thuis, wat is dan het protocol bij ruzie?
Stem met haar af en doe alleen en precies ook dat.
Dan kan hij niet haar dwingen te kiezen tussen hem of jullie.
Dus als ze zegt : als ik hem er niet uit krijg, dan vraag ik jullie.
Dan moet je dat doen.
Maar als ze een codewoord wil waarbij na het zeggen jullie mogen ingrijpen, is ook een mooie oplossing.
Laat haar grip houden. Zo kan hij jullie niet uitspelen en word zij sterker.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 28 oktober 2024 om 11:49
Bedankt weer voor jullie reacties! Ik was een poosje niet op het forum vanwege allerlei IRL toestanden. Vriendje is bij ons langs gekomen om zijn excuses aan te bieden, waarop een heel lang gesprek volgde. We hebben de regels aangescherpt en zijn daar heel duidelijk over geweest. Met dochter ook vele gesprekken gevoerd en (afkloppen) ze lijken elkaar steeds minder vaak te zien, en dan ook nog korter. Een codewoord met dochter afspreken vind ik een goede. Sorry, even een algemene reactie maar ik lees al jullie berichten en die steunen me ontzettend en ik neem er van alles van mee. Heb nu even niet de fut om uitgebreider over dit onderwerp te typen, de rek is er een beetje uit.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
maandag 28 oktober 2024 om 12:03
De regels zijn afgesproken waar dochter ook bij was en zij heeft met eigen ogen gezien en met eigen oren gehoord dat hij ermee instemde?
Dan, en alleen dan, kun je de regels ook hem na laten leven, want dan is er geen kans dat hij er tegenin gaat en je dochter tegen je gaat kunnen krijgen.
En als de regels glashelder zijn, dan kan je dochter zien waar het probleem zit. Bij hem.
Sterkte nog steeds!
Dan, en alleen dan, kun je de regels ook hem na laten leven, want dan is er geen kans dat hij er tegenin gaat en je dochter tegen je gaat kunnen krijgen.
En als de regels glashelder zijn, dan kan je dochter zien waar het probleem zit. Bij hem.
Sterkte nog steeds!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 28 oktober 2024 om 12:16
maandag 28 oktober 2024 om 12:16
zaterdag 2 november 2024 om 10:46
Onze wereld staat sinds twee dagen op zijn kop. Deze week zijn er meerdere enorme rellen geweest, politie, scheldpartijen midden in de nacht, vuurwerk in de tuin van de buren gooien midden in de nacht (was voor ons bedoeld natuurlijk). Maar dat is nog niet alles. Dochter is zwanger. Onze lieve onverstandige eigenwijze prachtige dochter is zwanger van een agressieve nietsnut (en ja, ik zie zijn andere kant, maar ik ben nu niet meer zo genuanceerd). Abortus? "Dat kan ik niet, mam. Dit is mijn kindje." Wat dan wel????? Ze zal haar opleiding moeten afronden, dat duurt nog wel 2 jaar. Vanuit zijn familie willen ze abortus, maar mijn dochter is baas in eigen buik. Zij zien hun zoon absoluut geen vaderrol op zich nemen. Dat wil mijn dochter ook niet. Zij wil het zelf doen, met heel veel hulp van ons, en dat hij misschien af en toe eens op bezoek komt. Ze wil geen relatie meer, hij heeft haar zodra hij het hoorde ook ontzettend laten vallen. Dit gebeurt alleen in slechte films, toch?
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
zaterdag 2 november 2024 om 10:57
Dat kan zij wel zo willen, maar hij kan stappen ondernemen om meer rechten ( en uiteraard plichten ) te krijgen. Wil ze dat voor haar kind, voor zichzelf ?
Zien jullie het zelf zitten om zo veel hulp te bieden als ze maar nodig heeft ? Want zij kan iets wel heel graag willen, maar dat houdt niet in dat de consequenties dan ook voor jullie zijn.
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 02-11-2024 11:00
33.15% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 2 november 2024 om 10:59
Inderdaad, haar toekomst. Hoe gaat het haar lukken om haar opleiding af te ronden? Het is een opleiding met heel goede baankansen, meestal krijgen ze bij hun laatste stage al een baan aangeboden. Dat is dan nog positief. Ze zal zsm daar moeten gaan praten of er een aangepast traject mogelijk is. Misschien bepaalde toetsen naar voren halen, als dat kan. En dan? Leeftijdsgenoten gaan reizen, worden verliefd, feesten, enz enz. Zij zit voor altijd op een of andere manier aan haar agressieve ex-vriendje vast, want vader van haar kind. Wat een enorme nachtmerrie. Altijd gehamerd op gebruik van pil EN condoom, en dan toch.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
zaterdag 2 november 2024 om 11:00
zaterdag 2 november 2024 om 11:01
Klopt. Op dit moment lijkt hij dat niet te willen. We gaan op korte termijn met zijn allen om tafel, maatschappelijk werk (waarvan hij al ondersteuning krijgt) erbij.blijfgewoonbianca schreef: ↑02-11-2024 10:57Dat kan zij wel zo willen, maar hij kan stappen ondernemen om meer rechten ( en uiteraard plichten ) te krijgen.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
zaterdag 2 november 2024 om 11:04
Wat enorm schrikken! Ik heb wel een site waar ik zelf veel aan heb aangezien ik bewust zwanger wil worden op dit moment terwijl ik aan het studeren ben. Hopelijk heb je er wat aan: https://studerendemoeders.nl/zwangerschapstudie/
Met extra veel kaas*Viva Palestina*
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
