Kinderen
alle pijlers
Mijn kind is trans
zondag 25 september 2022 om 13:10
Even getwijfeld over de titel van het topic omdat ik toch een beetje bang ben dat de discussie een draai zou kunnen krijgen waar ik niet zoveel mee kan. Ik wilde hem daarom misschien neutraal houden zodat het over het geheim gaat, maar tegelijkertijd zou ik ook graag horen wat ervaringsdeskundigen hierover te zeggen hebben. (En misschien zou het topic uiteindelijk ook kunnen meebewegen met de ontwikkelingen van mijn kind.)
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 13:36
Ik zelf zou het vooral erg lullig vinden als pa er nu via een omweg achter komt.Nachtmusik schreef: ↑25-09-2022 13:26Ik zou die toestemming voor de aanspreekvorm op school ook niet afhouden vanwege de situatie thuis. Vind het wat bijzonder dat beide ouders daar akkoord voor zouden moeten geven, het lijkt mij een volledig omkeerbare stap zonder blijvende gevolgen. Vandaar ook dat ik “ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft” niet zo’n sterk argument vind. Zelfs als vader het allemaal onzin vindt, zou ik het fair vinden om toestemming te geven.
zondag 25 september 2022 om 13:37
Je kunt ook te voorzichtig zijn... mooie kans om een moeilijk gesprek te oefenen hoor... maar papa (en sibling) hierbuiten houden is idioot. Hoe hij ook reageren gaat. Het klinkt alsof tot nog toe de wind mee is, eens iets anders ervaren in de veilige eigen kring is misschien wel zo gezond
Lorem Ipsum
zondag 25 september 2022 om 13:38
Het lijkt me dat dit niet om toestemming hoeft te gaan, die beslissing is aan kind zelf. Maar dat er op school en in het leven van kind grote veranderingen plaatsvinden zonder dat vader daar zelfs maar van op de hoogte is, is niet ok. Kind gaat dan een soort dubbelleven leiden, waarvan vader wordt buitengesloten. Vader is een gezaghebbende ouder, die geen beslissingen meer over zijn kind kan nemen als hij niet op de hoogte is van zulke belangrijke zaken.
Jij bent ook nog steeds ouder en opvoeder, wat betekent dat je je kind niet voor alles kunt behoeden en afschermen, maar wel kan begeleiden bij dingen die moeilijk voor kind zijn.
Weet je de reden waarom de drempel om het vader te vertellen zo groot is voor kind? Zou het helpen als je kind vertelt dat jij hem hoe dan ook steunt in zijn beslissing, wat vader er ook van zou vinden, maar dat dit wel verteld moet worden?
Ik zou aansturen op openheid door kind zelf, dit kan anders heel naar worden en juist beschadigend kunnen zijn voor de band tussen vader en kind.
Jij bent ook nog steeds ouder en opvoeder, wat betekent dat je je kind niet voor alles kunt behoeden en afschermen, maar wel kan begeleiden bij dingen die moeilijk voor kind zijn.
Weet je de reden waarom de drempel om het vader te vertellen zo groot is voor kind? Zou het helpen als je kind vertelt dat jij hem hoe dan ook steunt in zijn beslissing, wat vader er ook van zou vinden, maar dat dit wel verteld moet worden?
Ik zou aansturen op openheid door kind zelf, dit kan anders heel naar worden en juist beschadigend kunnen zijn voor de band tussen vader en kind.
zondag 25 september 2022 om 13:38
Het is goed je kind te steunen, maar je hoeft niet 100% fluwelen handschoentjes te hanteren. Je kunt aangeven dat of je kind zelf, of jij het verteld in het gezin. Want dat is belangrijk voor het gezin. Het is te groots geheim te houden en ook vader heeft recht om het te weten, recht op een mening en recht om het een plek te geven.
zondag 25 september 2022 om 13:38
Precies.turquasi schreef: ↑25-09-2022 13:37Je kunt ook te voorzichtig zijn... mooie kans om een moeilijk gesprek te oefenen hoor... maar papa (en sibling) hierbuiten houden is idioot. Hoe hij ook reageren gaat. Het klinkt alsof tot nog toe de wind mee is, eens iets anders ervaren in de veilige eigen kring is misschien wel zo gezond
zondag 25 september 2022 om 13:38
Ik ben het er ook niet mee eens, maar kind houd de mond dicht als ik een gesprek aanknoop dat deze kant op gaat en het lukt mij niet om dit te forceren.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 13:39
Ja dat begrijp ik wel. Las daarna ook pas dat het dan ook op brieven komt te staan en zo, dat is natuurlijk ook geen prettige basis voor een gesprek. Neemt niet weg dat ik niet denk dat (geïnformeerde) vader een veto zou moeten hebben.
zondag 25 september 2022 om 13:40
Het is misschien ook lullig als pa er via een omweg achterkomt, maar ik vind wel: het is het verhaal van kind. Niet van TO. Kind had ook kunnen besluiten het helemaal niet thuis te vertellen - en heeft dat nu, zoals ik het lees, ook voornamelijk gedaan uit angst geout te worden door die leraar, wat dus kennelijk helemaal niet was gebeurd.
Hoe lastig het ook is, ik vind niet dat je voor kind kunt bepalen dat het toch verteld moet worden.
Hoe lastig het ook is, ik vind niet dat je voor kind kunt bepalen dat het toch verteld moet worden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 september 2022 om 13:41
zondag 25 september 2022 om 13:43
Ik vrees dat je hier dan toch wat steviger de ouderrol zal moeten pakken. Want deze smaak bestaat niet. De keuze is òf aanvaarden dat het op school nog niet administratief wordt doorgevoerd en thuis in de kast kunnen blijven òf het op school wel administratief door laten voeren en bij de eerste blik op magister of het krijgen van een rapport in een extreem onaangename situatie terecht komen. Waarbij dat laatste scenario vanaf dag één een hele bak onnodige spanning met zich meebrengt.
Je hebt niet de luxe je op te stellen als een vriendinnetje dat een geheimpje bewaart. Als ouder heb je de dure plicht je kind te gidsen. In dit geval betekent dat zéker niet je kind outen, maar wel de toekomst, die voor een kind nog niet valt te overzien, inzichtelijk te maken en zo te helpen de valkuilen en ravijnen te ontwijken.
zondag 25 september 2022 om 13:45
Dat is enige wat TO kan doen. Duidelijk maken dat dat de consequentie is.sprankelend schreef: ↑25-09-2022 13:43De keuze is òf aanvaarden dat het op school nog niet administratief wordt doorgevoerd en thuis in de kast kunnen blijven òf het op school wel administratief door laten voeren en bij de eerste blik op magister of het krijgen van een rapport in een extreem onaangename situatie terecht komen. Waarbij dat laatste scenario vanaf dag één een hele bak onnodige spanning met zich meebrengt.
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 25-09-2022 13:45
28.55% gewijzigd
zondag 25 september 2022 om 13:45
Ik zou het echt onmogelijk vinden om mijn partner in het ongewisse te laten terwijl de hele school wel de gewenste namen gebruikt. Ik begrijp je spagaat dus volkomen. Ik zou het als ouder ook hartverscheurend vinden als op school iedereen het al weet, en ik pas achter kom al alles al verandert is. Alsof ik er niet bij betrokken mocht zijn, bij dit proces. (Ik bedoel dit als positief betrokken, want ik heb 0 problemen hiermee en zal een kind absoluut steunen).
Heb je dit ook zo op deze manier met je kind besproken? Als hoe wil kind dat vader dit hoort? Ooit zal vader dit te weten komen. Wanneer en hoe ziet kind dat voor zich?
Ik bedoel dit niet als in 'outen namens kind', maar wel als in 'hoe ziet kind het uit de kast komen voor zich'. Welke angsten leven er? Waarom school wel en papa niet?
Heb je dit ook zo op deze manier met je kind besproken? Als hoe wil kind dat vader dit hoort? Ooit zal vader dit te weten komen. Wanneer en hoe ziet kind dat voor zich?
Ik bedoel dit niet als in 'outen namens kind', maar wel als in 'hoe ziet kind het uit de kast komen voor zich'. Welke angsten leven er? Waarom school wel en papa niet?
zondag 25 september 2022 om 13:45
zondag 25 september 2022 om 13:46
Ik zou kind op school gewoon laten doen waar de voorkeur van kind naar uitgaat.
Verder zou ik het denk ik niet zelf met de vader bespreken en zou aan kind zeggen dat je het voor je houdt. Maar tegelijkertijd wel aan kind duidelijk maken dat het voor de mensen die het wel weten misschien soms lastig kan zijn om het voor onbepaalde tijd geheim te houden (het kan bijvoorbeeld altijd voorkomen dat iemand zich per ongeluk verspreekt).
Dus dat kind wel beseft dat het niet-vertellen aan vader ook wel een risico/consequentie met zich meebrengt, namelijk dat vader het misschien toch per ongeluk via via te horen krijgt ipv via kind zelf.
En dan kan kind zelf beslissen wat er moet gebeuren: op z'n beloop laten of eventueel toch zelf vader informeren. Maar dan zijn de keuzes en consequenties helder en dan kan kind zelf kiezen en ligt de verantwoordelijkheid op die manier in ieder geval niet bij jou.
Verder zou ik het denk ik niet zelf met de vader bespreken en zou aan kind zeggen dat je het voor je houdt. Maar tegelijkertijd wel aan kind duidelijk maken dat het voor de mensen die het wel weten misschien soms lastig kan zijn om het voor onbepaalde tijd geheim te houden (het kan bijvoorbeeld altijd voorkomen dat iemand zich per ongeluk verspreekt).
Dus dat kind wel beseft dat het niet-vertellen aan vader ook wel een risico/consequentie met zich meebrengt, namelijk dat vader het misschien toch per ongeluk via via te horen krijgt ipv via kind zelf.
En dan kan kind zelf beslissen wat er moet gebeuren: op z'n beloop laten of eventueel toch zelf vader informeren. Maar dan zijn de keuzes en consequenties helder en dan kan kind zelf kiezen en ligt de verantwoordelijkheid op die manier in ieder geval niet bij jou.
Here am I in my little bubble
zondag 25 september 2022 om 13:50
Met alle risico’s om afgebrand te worden.
Als je al niks tegen je kind in durft te brengen? Waar haalt kind zijn/haar gezag vandaan? Invloed? Zit kind lekker in vel?
Pubers zijn vatbaar voor alles wat ‘in’ is, voor zaken die ze bijzonder maken, die je begrepen laten voelen.
Het kan zeker zijn dat een kind trans is. Het kan ook nog zijn dat dit een fase is. Dat bepalen hoort in een gezin. Met alle mogelijkheden dat het géén fase is, maar ook de bescherming als dat wel zo is.
Een politiek correcte wereld duwt teveel 1 kant op, simpelweg omdat het not done is dat niet te doen dus kan overal in mee gaan, terwijl dat wellicht prematuur is.
Let wel, daarmee niet zeggende dat je terug in de kast moet duwen, maar juist de veilige omgeving bieden waar alles kan. En dan vanuit gezin spreken met mensen die daarvoor geleerd hebben. Niet alles vanuit school.
Als je al niks tegen je kind in durft te brengen? Waar haalt kind zijn/haar gezag vandaan? Invloed? Zit kind lekker in vel?
Pubers zijn vatbaar voor alles wat ‘in’ is, voor zaken die ze bijzonder maken, die je begrepen laten voelen.
Het kan zeker zijn dat een kind trans is. Het kan ook nog zijn dat dit een fase is. Dat bepalen hoort in een gezin. Met alle mogelijkheden dat het géén fase is, maar ook de bescherming als dat wel zo is.
Een politiek correcte wereld duwt teveel 1 kant op, simpelweg omdat het not done is dat niet te doen dus kan overal in mee gaan, terwijl dat wellicht prematuur is.
Let wel, daarmee niet zeggende dat je terug in de kast moet duwen, maar juist de veilige omgeving bieden waar alles kan. En dan vanuit gezin spreken met mensen die daarvoor geleerd hebben. Niet alles vanuit school.
zondag 25 september 2022 om 13:51
zondag 25 september 2022 om 13:52
patchouli_ schreef: ↑25-09-2022 13:38Het lijkt me dat dit niet om toestemming hoeft te gaan, die beslissing is aan kind zelf. Maar dat er op school en in het leven van kind grote veranderingen plaatsvinden zonder dat vader daar zelfs maar van op de hoogte is, is niet ok. Kind gaat dan een soort dubbelleven leiden, waarvan vader wordt buitengesloten. Vader is een gezaghebbende ouder, die geen beslissingen meer over zijn kind kan nemen als hij niet op de hoogte is van zulke belangrijke zaken.
Jij bent ook nog steeds ouder en opvoeder, wat betekent dat je je kind niet voor alles kunt behoeden en afschermen, maar wel kan begeleiden bij dingen die moeilijk voor kind zijn.
Weet je de reden waarom de drempel om het vader te vertellen zo groot is voor kind? Zou het helpen als je kind vertelt dat jij hem hoe dan ook steunt in zijn beslissing, wat vader er ook van zou vinden, maar dat dit wel verteld moet worden?
Ik zou aansturen op openheid door kind zelf, dit kan anders heel naar worden en juist beschadigend kunnen zijn voor de band tussen vader en kind.
Dit is eigenlijk veel beter verwoord dan wat ik zei. Ik bedoel dit.
zondag 25 september 2022 om 13:53
zondag 25 september 2022 om 13:53
Wat wil je / denkt hij/zij zelf? Dat je voor de helft van de wereld een jongen kunt zijn en voor de andere helft een meisje, en dat jij dat gescheiden kunt houden?
Je hebt gewoon 2 keuzes:
1 = je neemt zelf de controle over wie je het wanneer vertelt
2 = het komt vanzelf, zonder dat je het controleert, bij iedereen terecht.
Keuze 2 is het gevolg van géén keuze maken. Deze keuze gebeurt vanzelf, het is niet alsof je dit kunt tegenhouden door niets te kiezen.
Of anders gezegd: Je vader gáát erachter komen, het enige dat jij kunt bepalen is hoe en wanneer.
Geen keuze maken is ook een keuze, en ook dat heeft gevolgen.
Kinderen willen keuzes maken zonder gevolgen - welkom in de volwassen wereld. Je wilt iets, dat kan positieve én negatieve gevolgen hebben. Volwassen zijn betekent dat je dat accepteert.
Ik zou bovendien mijzelf daarbuiten plaatsen: Fijn dat je het verteld hebt maar ik ga jou niet helpen om die twee werelden gescheiden te houden.
En dat zou ik eens lekker laten sudderen.
Je hebt gewoon 2 keuzes:
1 = je neemt zelf de controle over wie je het wanneer vertelt
2 = het komt vanzelf, zonder dat je het controleert, bij iedereen terecht.
Keuze 2 is het gevolg van géén keuze maken. Deze keuze gebeurt vanzelf, het is niet alsof je dit kunt tegenhouden door niets te kiezen.
Of anders gezegd: Je vader gáát erachter komen, het enige dat jij kunt bepalen is hoe en wanneer.
Geen keuze maken is ook een keuze, en ook dat heeft gevolgen.
Kinderen willen keuzes maken zonder gevolgen - welkom in de volwassen wereld. Je wilt iets, dat kan positieve én negatieve gevolgen hebben. Volwassen zijn betekent dat je dat accepteert.
Ik zou bovendien mijzelf daarbuiten plaatsen: Fijn dat je het verteld hebt maar ik ga jou niet helpen om die twee werelden gescheiden te houden.
En dat zou ik eens lekker laten sudderen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
zondag 25 september 2022 om 13:54
En dit soort 'meningen' is waarom zulke kinderen dus niets willen zeggen. Kots.Tropischvisje schreef: ↑25-09-2022 13:50Met alle risico’s om afgebrand te worden.
Als je al niks tegen je kind in durft te brengen? Waar haalt kind zijn/haar gezag vandaan? Invloed? Zit kind lekker in vel?
Pubers zijn vatbaar voor alles wat ‘in’ is, voor zaken die ze bijzonder maken, die je begrepen laten voelen.
Het kan zeker zijn dat een kind trans is. Het kan ook nog zijn dat dit een fase is. Dat bepalen hoort in een gezin. Met alle mogelijkheden dat het géén fase is, maar ook de bescherming als dat wel zo is.
Een politiek correcte wereld duwt teveel 1 kant op, simpelweg omdat het not done is dat niet te doen dus kan overal in mee gaan, terwijl dat wellicht prematuur is.
Let wel, daarmee niet zeggende dat je terug in de kast moet duwen, maar juist de veilige omgeving bieden waar alles kan. En dan vanuit gezin spreken met mensen die daarvoor geleerd hebben. Niet alles vanuit school.
zondag 25 september 2022 om 13:54
turquasi schreef: ↑25-09-2022 13:53Ik zou sowieso aansturen op een hoop tijd samen doorbrengen voor kind en vader... misschien bij vader vast de hint droppen dat hij wat vaker een gesprek mag aanknopen over gevoelens nu kind puberleeftijd heeft. Zet tv-programma 's op over het onderwerp waar beide bij zijn etc etc
Lekker niet-subtiel je kind voor het blok zetten. Lijkt me een topplan.
Here am I in my little bubble
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
